Eenmaal aangekomen in de graancirkel, treffen zij daar allemaal kenmerken
aar die wijzen op
een niet-menselijke
origine.Groeiknopen halverwege
de
graanhalmenbleken
ontploft,
andere halmen waren schuin afgesneden en een brandnetel had verbrande bladeren.Het
was clusmogelijk
dat de graancirkelwas
gemaaktdoor
een
lichtbol, die
grote straling
en
hitte afgeeft. JanWillem
vond metzijn
wichelroede bovendienniet
minder dan 21
leylijnen of
aardenergielijnenin
de graancirkel, die de vorm van de formatie uitstekend konden verklaren. De Schorpioen blij kt zo intrigerend, dat het tweetal enkele dagen later besluit nog eens terug te keren samen met SrsicusEltjo
Haselhofl
de onderzoeker van het Dutch Centre for Cropcircle Studies.Er
worden samples genomenvan
de halmen binnen enbuiten de
graancirkelvoor
nader onderzoek. JanWillem
loopt
de hele
graancirkelnog
eenke
door
op
zoek naar afivijkingen, maar vindt niets meerZo'n
tien minuten later, als het gezelschapal begint
in
te
pakkenom
naarhuis
te
gaan,lcijgt
Robert Boerman de aanvechting om nog een paarexta
pole-shots te maken:
foto's
van boven met een camera op een telescoophengel.Als hij
naar het eindevan
de staafi loopt,telt
hij
plots negen staartcirkelsin
plaats van acht. Robert scrollt metzijn
cameraterug naax eerdere pole-shots
van die
dag: acht staartcirkels. En weertelt
hij
erin
het veld nu negen! Robert loopt naar de negendecirkel
en ziet datin
het midden nog eenplukje
graan overeind staat.Hij
roept de andere onderzoekers.Ze
kunnen hun ogen niet geloven:"Dit
kanniet."
Robert maakt foto's van de negen staaficirkels als bewij s. Er moet op klaarlichte dag, op het moment dat de onderzoekersin
hetveld
liepen, een exhacirkel zijn
ontstaan...Jan
Willem
voelt dat de laatstecirkel
nogwarm
is en volgens de wichelroede ishij
slechts enkele minuten geledentot
stand gekomen.El{o wil
ook foto's maken, maarzijn
camera weigert dienst.Zowel
Robert alsEltjo
ewarenpijn
ia
hun ledematen, en nuwordt
het de onderzoekers even te veel. Ze vluchten als hazen het veld uit.Boer Jan Hendrik Adams was
juist
op een andere akker bezig geweest.Toen
hij
op
zijn
hactor ging zitten,
stonden de ondeøoekers nogin
hetveld,
maar toenhij
in
de buurt vande
graancirkelkwam,
blekenze
ineensop
devlucht
te
zijn
geslagen. Journalist Roel Toering voegt zichbij
het gezelschap, maar ookzijn
camera weigert dienst alshij
wil
fotograferen.Later
voorspelden helderziende bezoekersdat
er
nog
meercirkels
zouden komen,
en
inderdaad:de vrouw die
enige dagen later de gruancirkel met een pendel kwam onderzoeken, ontdektein
de directe nabijheid een clrietal kleinec
kels in het gras. Ze ma| zowelin
de grascirkels alsin
de Schorpioen met haar pendel hoge energiewaarden.De
Schorpioen haaldeniet
alleen
de
locale, maar
ook
deintemationale pers.
Het
Schotsemedium Benjamin
Creme ve¡klaarde zelfs dathij
had doorgekregen dat de graancirkel te Stadskanaal was gemaakt door een ruimtevaartuig van Mars.Het
verhaalvan
de Schorpioen bevatveel van de
speciîeke 'echtheidskenmerken'(ontplofte
groeiknopen, braadplekken, schuin afgesneden halmen,leylijnen die
devorm
verklaren), één cirkel is op klaarlichte dag ontstaan, batterijen van camera'szijn
plotseling leeg, er
wordt pijn
in
de
ledematen ervaren,er
ontstaanweer
nieuwe
cirkels en er
worden
verhoogde energiemetingen gedaan. Alleen het element van de waarneming van eenlichtbol
ontbreelçtin
de getuigenissen.Hoe
dan ook:wie
de persoonlijke getuigenissen hoort, zal er nauwelijks een speld tussen kunnenkijgen,
envoor
wie
de verhalen neemt zoals ze zijn, is er iets wonderbaarlijks aan de hand geweest.Het
verhaalval
de
Schorpioenis
enigszins verwant aan het verhaal van de Engelse Julia Set, een graancirkel diein
1996 schijnbaarin
kortetijd
opklaarlichte
dagtot
standkwam
in
de nabijheid
van
Stonehenge. Eenpiloot vloog er
's
middags overheen en zag niets, maar zag op de terugweg een halfuur later de enorme graancirkelliggen.
Alleen
is erbij
dit verhaal ook het altematieve verhaalvan
de Circlemakers (de kunstenaarsdie
in
Engela.nd graancirkels maken) bekend.De Julia
Set isNR
3
DECEMBER2006
de nacht ervoor al gemaakt door drie kunstenaars, maar is een groot deel van de volgende dag over het hoofd gezien. Aan het eind van de middag werd
hij
pas opgemerkt, en daa¡door leek het alsofhij
overdag in het veld was ve¡schenen.Een dergelijk contua-verhaal bestaat er voor de Schorpioenniet. Men kan
natuurlijk
speculeren: de negendecirkel
lag er ook al de hele dag, maar is niet goed op de foto gekomen.Oféén
van de cereologen heeft het wonder een handj e geholpen,ofde
boer heeft een practicaljoke
uitgehaald...In mijn
boek1z Graancirkelbíngen
wil ik
onder meer laten zien dat de ontvankelijke mensin
het grenswetenschappelijkemilieu
geconftonteerd
wordt met
allerhande
(schijnbaar)onweerlegbare
verhalen
die
getuigenis afleggen
van wonderbaarlijke gebeurtenissen en datdie
verhalenop
zekermoment
van alle
kanten
op
iemand afkomen.
De
verhalen stapelenzich
op, ieder verhaal zet weer een deurtje openvoor
het aanvaarden van een volgend verhaal, enuiteindelijk
kunnen de graancirkelverhalen deel gaan uitmakenvan
een spiritueel construct... Gevoed door die verhalen gaat men op een andere ma.nier naa¡ de wereldkijken:
de verhalenin
ons -hoofd gaanorze
perceptie en ons gedrag bepalen.Uiteindelijk
geldt
danook
WYBIWYS:
What You Believe
Is
What
You
See. Wierondloopt
met
eenhoofd
vol
graancirkelverhalen,wordt
op zeker moment ook ontvankelijk voor lichtcirkels, viscirkels en schapencirkels en zal geneigdzijn
om daaraan een esoterische interpretatie te geven...Wie een hoofd vol graancirkelverhalen heeft, kan ook op het idee komen om graancirkelbroodjes te gaan bakken. Chris Westen,
kunstena
en
eigenaarvan
eenmodewinkel
te
Stadskanaal, kwam ook op dat idee.Hij
kocht de graanoogst van boer Adams op en liet er bakker Geert Bos graancirkelbroodjes van bakken.De
opbrengstzou
naar een goeddoel
gaan.De
cereologen waarschuwdennog
dat depraktijk
had uitgewezen dat zulke broodjes erg vies smaalden, en dat een gezondheidsrisico niet uitgesloten was. De broodjes werden echter niet van het platte graan gebakken (datviel
niet meer te oogsten met de combine), maar van het staa.nde graan. Bakker Bos moestook
nog eens 50%ovan
zijn
eigen meel toevoegenom
de bolletjeste
laten lukken.Ik
heb de broodjes geproefd: ze smaakten heel normaal en ik heb er geen groene voelsprieten van gekregen.Literatuur
TheoMeder: In graøncirkelkringen. Een etnologisch onderzoek
naqr
verhalen
uit
de
grenswetensc¿ap.Amsterdam,
AUP, 2006.DE
SCHORPIOEN
THEO MEDER (DOC
Volksverhaal, Meertens
lnstituut)
In
de fraaie zomeÍvan
2001vloog
tandarts Hans Hesselinkregelmatig over het Groninger land in zrjn ultralight
vliegtuigie
Eagle.
Op
een avond
ziet
hij
een graancirkel
liggen
nabijVledderhuizen;
hij
keef
terug naar
het vliegveld om zijn
camera te halen en maakt foto's
vat
de formatie in het graan.Enige
tijd
later
wordt hrj
getipt door
eencollega-piloot:
als Hanszo
geihteresseerdis in
graancirkels, dan moethù
eensover
Stadskanaal vliegen, tvant daarligt
er al
eenweek
langook
eentje.Haff
stijgt
op
en fotografeert deformatie
op
de akkers van boer Adams: de graancirkellijkt
een beetje op een schorpioenmet
een bredekop
en
een lange staaÉvan
acht cirkeltjes. Tegenover eenjoumalist
zou Hesselink later sprekenvan
een "handtekening varn eenhoger intelligent wezen
of
groep."
De tandarts belt vervolgens met Robert Boerman van het
