• No results found

Opnieuw Egypte

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Opnieuw Egypte"

Copied!
7
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Opnieuw Egypte

Henk-Janvan Vliet

*

We haddenons vast voorgenomen,nu eens niet rondte reizen metin ons

kielzog

talloze

conflicten,

maardat is

moeilijk

in

Egypte.

Reedsnatienstappenop de luchtha-venhaddenweal slaande ruziemetiemand dieons met veel

aandrang

naar eenhonderdmeter

lange rij

wilde

di-rigeren

voor eenvisum-

terwijl

erniemandvoortwee an-dere loketten stond.

We bereiktenom vieruur’s ochtends Luxor. Via Internet haddenwedriemaalmethetNefertitihotel

gemaild,

maar door

omstandigheden

was er toch geen kamer

vrij.

Ook deze

moeilijkheid

werd snel

opgelost;

we

sliepen

enkele

urenop het dakvanhet hotelen omtienuur’s ochtends

kregen

we

alsnog

eenkamer

(€11,-

per nachtvoor een

net-te

tweepersoonskamer

met

eigen

doucheen

toilet).

Luxor

Eerste doelwashet vindenvan

zee-egels

in de Eocene

The-besformatie op de

Westelijke

oever vande

Nijl (Said,

1990,

blz.

456).

Dit kan

goed

worden

gecombineerd

meteen

be-zoekaanhet Dal der

Koningen.

Het best kun

je

metdepont

(de Egyptenaren spreken

de ‘P’ als een‘B’ uiten noemen

het de ‘bublic

boat’)

voor 10centde

Nijl

over.Neen, geen feluccanemen voor

25,-! Bij

een

winkeltje

opde

Westoe-verkun

je goedkoper

dan in Luxoreenfiets huren. Zeven

jaar geleden

hadeen

Egyptenaar mij geholpen

metzoeken.

Hij

had

gezegd

dat demeeste

egels

-

hij

meentdat het

ste-nenmet

vogelsporen zijn

-

gevonden

kunnen worden

opde

hoger gelegen

delenvande zandsteenrotsen. Hieruit

ble-kentwee

misvattingen.

Niet alleen laten

vogels

heel andere

sporen op stenen

achter,

maardeeerste

dag

vond ik op de door hem

aangeduide plaats

slechts drie

ernstig

misvorm-de

zee-egels.

Wel

algemeen zijn

degrotesteenkemenvan Lucina

(Anodontia)

thebaica

(foto hieronder).

De tweede

dag

bezocht ik de

plaats

waarik de

vorige

keer

had

gezocht. Inderdaad, daar,

onderaande

heuvels, bij

het

plaatsje

Deir el Medina

liggen

erveelmeer. De kwaliteit

is

overigens

bedroevend. De

Egyptenaar liep

ernog steeds

rond.

Hij

boodmetheeaan enook nog enkele oudheden die

hij

wellicht zelf had opgegraven of

vervaardigd.

Niet

kopen: vermoedelijk

word

je

geneptenals

je

iets echt ouds

koopt,

ben

je

strafbaar.

Lucindathebaica. De

verbouwing

van onshuis naderteen

voorlopig

eindeen

voorheteerstwaser weerwat

tijd

en

geld

overomopreis tegaan. Het lotmoest

bepalen

welk reisdoelwe zouden

nemen enhetweesMarokkoaan. We bleken het echter in het

geheel

nieteenste

zijn

metdit lot. We besloten hette negerenentochnaar

Egypte

tegaan. Aldus

geschiedde.

Doel zoudennude Oasen in de

Westelijke Woestijn zijn.

Enkele kleine

moeilijkheden

dienden zich

daarop

aan.

Luxor leekeen

goede

uitvalsbasisvoor onze

Oasen,

maar vanuit Nederland

gaan hier alleen op

donderdag

vluch-tennaartoe.Wie

begint

er nu

zijn

vacantie

op

donderdag?

Onze

zaterdagse

vlucht

ging

naar

Hurghada,

en dat bete-kendeeen

lange

busreisnaarLuxor.

(2)

Tweededoel waren de

westelijke

Oasen. Het

gemakke-lijkst

is

het,

de busnaarde eerste grote

Oase,

el

Kharga

tenemen. Daarom is deze busdienst

opgeheven.

Jemoet

nueerst met de treinnaar

Assyut,

150 kilometernaarhet Noorden reizenenvandaar de bus

pakken.

Deze bus

ver-trektzovroegin de

ochtend, datje

de

eerstvolgende

aan-sluiting

pas de

volgende dag

kimt halen. Zo zoudenwe

ten-minstetwee

dagen kwijt zijn.

Voorts

moetje

allerlei

toestemmingen (‘bermits’)

via veel

geld

ziente

regelen;

zonder

dergelijke toestemmingen

word

je

overal

tegengehouden.

De wegen

zijn namelijk

elke

vijf-tig

kilometer

afgezet

dooreen

controlepost.

We besloten

derhalveeensafaritochttemakenmet

jeep

en

gids.

Zo

kon-denweookonze

eigen

doelen

bepalen:

fossielen! Er

wa-rentwee

gidsen

inonshotel. Deeerstehad

zijn

studie nog niet

geheel voltooid; eigenlijk

had

hij

nogmaartweeOasen

klaar. Daar haddenwenietsaan.De tweede

gids

was

ver-der

gekomen,

maar

hij

wist nietwat‘betrified wood’was.

Voorts scheen hetonstoedat

hij

lievermet

jonge

vrouwen

in de

woestijn

wilde mediteren.

Een

gids

diewevia het bureau ‘Kamak

Travel, Egypt

Air’ telefonisch

spraken,

klonk

daarentegen

wel betrouwbaar

en webeslotenmethem in de zandzeetegaan.

Zijn

naam luidde Abu el

Naga

Gabrail

(of

Gabrial

-erbestaantwee

versies).

Voor €

825,-

zoudenweeen

zevendaagse

tocht

met6

overnachtingen krijgen,

meteen

eigen jeep, gids

en

chauffeur. Alle

kosten, bijvoorbeeld

voor

maaltijden,

ho-telsen

toestemmingen

zouden

hierbij zijn inbegrepen.

Met

een

minibusje

en een

voorlopige gids, Mahmout,

zouden

weworden vervoerdnaarde Witte

Woestijn,

tussen Fara-fraende

Bahariya

Oase

in,

waar weverder zoudengaan

metAbu el

Naga.

Deeersteoaseis el

Kharga gelegen

op 350-400 kilometer

vanLuxor.

Halverwege

vondenwe,

tijdens

eenkortestop

in het

woestijnzand

wat

haaientandjes, nummulieten,

ander-halve

zee-egel

enoesters.De ouderdom

lijkt mij

Eoceen.

In el

Kahrga

iseenstadvan 100.000 inwoners

gevestigd.

We bezochten de oude

necropolis

van al

Bagawat,

waar

christelijke

tomben uit de 4etot 6eeeuw

zijn

te

bezichti-gen. Ook bezochtenwede

tempel

vanHibis.

We reden in het donkervoort totDakhlawaar wein het Bedouin

Camp

Hotel overnachtten. Een

geriefelijke plaats,

maar wevernamendatzomers

veelvuldig schorpioenen

in dekamers worden

aangetroffen.

Verscheidene brokken

ver-steend

palmhout bij

de opgang maakten opons een

pret-tiger

indruk.

De

volgende dag

bracht de minibusonsvia deoasenDakhla

enFaraffanaarde Witte

Woestijn (Sahra al-Beida).

Hier ontmoettenweAbu el

Naga,

die zichvoorde

gelegenheid

ineen

djellaba

had

gestoken,

maardeze

ijlings

verwissel-devoor een

trainingspak.

Abu el

Naga

zeionsenkele

dagen

later dat

hij geheel

Weste-lijk Egypte

kende. Dit isverrevan

overdreven;

we vermoe-den dat

hij

alle 79

miljoen Egyptenaren bij

name

kent,

elke

(3)

wie

hij

voor welk doelmoethebben. Vanstenen heeft

hij

weinig verstand,

en

hij bezag

onshoofdschuddendalswe

gebukt rondliepen,

maarals

hij

zei daterergens iets was

te

vinden,

danwasdat ookzo.

Voor hemwarenfossieleneennieuw doel. Later bleek dat

hij

opde

gebruikelijke

toeristenwas

afgeknapt,

nadateen

Amerikaanse dame hemeens,na een weekte

zijn

rondge-leid,

had

gevraagd

of Toet Anch Amon zichnutothet

Jo-dendom of het Christendom had bekeerd.

Hij

bleek ook

bijzonder geschikt

om

langs politieposten

tekomen. Soms komener zo

weinig

mensen

langs

dat

on-schuldige

toeristen

urenlang

en

sommige

vrouwenzelfs

da-genlang

worden tegen

gehouden.

Abu el

Naga

bleekeen

voltreffer;

feit is datwenergensmeerconflicten

kregen!

Omwillevantwee Chinese Amerikanen zoudenwein de Witte

Woestijn

rondtrekkenendaar ook

overnachten;

dit

geheel

tegenonze zin

in,

wantovernachtendoeteen be-schaafdmens ineenbedenzeker niet in eententop een harde

ondergrond

van stenen en

ongedierte

en meteen

schrijnend

tekortaan sanitair. De Witte

Woestijn lijkt

op

eenarctisch

landschap

met

ijsbergen.

Witte

kalklagen zijn

door dewindinallerlei bizarrevormen

uitgesleten.

Merk-waardig

genoeg herinnerden de

kalklagen

onsaanhet

ver-trouwde

Cap

Blanc Nez: ook hier

markasietknollen,

klei-ne

brachiopoden,

enkele

haaientandjes

enwatkleine

zee-egeltjes.

Het

gebied

is

beschermd,

dus

je

magergeen fos-sielen

oprapen. Jemoetduseen

afweging

maken: laat ik dit

schelpje liggen

zodat dezware wielenvan

jeeps

het

zullen

verbrijzelen

of zal ik het stiekem toch ineen

veilig

plastic zakje stoppen?

De

lagen

behoren

vermoedelijk

tot de Khoman-formatie dieeen

Campanien

tot

Maastrich-tien ouderdom heeft. Des te

merkwaardiger

washet dat

zowel Mahmout als Abu el

Naga mij

hadden

gesproken

van een fossiele walvis die hierzou

liggen.

Zouden hier ook Eocene

lagen

voorkomen? We bedachten al de titel

van eennieuw artikel: ‘Walvis in Witte

Woestijn’.

Abu el

Naga

toondeonsmaarliefsttwee fossielewalvissen; het warengeen skelettenmaarafdrukkenvande

dieren,

beter

gezegd

het

ging

om door de wind

uitgesleten

kleine spe-lonken. Het kostteons

enige

moeite hemervante

overtui-gen dat het zelfs geenfossielenwaren en

volgens mij

ge-looft

hij

het

nogniet.

We

gingen

naarde

Bahariya-oase

via de Zwarte

Woestijn.

Zwart,wantde heuvels

zijn

donker door

ijzerhoudend

ge-steente.Het is de

enige plek

in

Egypte

waar

ijzer

wordt

ge-wonnen.Het betreft hier de

Naqb-formatie

uit het Lutetien

(Tawadros, 2001,

blz.

136).

In de

Bahariya

Oase is

recentelijk

eendinosaurus

gevonden

en

wij

wilden deze

plaats,

Gebel

Dist,

bezoeken.

Markgraf (dezelfde

van de

Oligocene

zoogdieren

in de

Fayoem-oase)

had hier al in 1912een

incompleet

skelet

vande

Spinosaurus aegyptiacus

opgegraven.

Hij

werkte in

opdracht

van

zijn geldschieter

StromervonReichenbach ende Beierse Academievoor

Wetenschappen.

Het

skelet,

het

holotype,

is

overigens

door luchtaanvallen op Mün-chen in 1944verwoest.

(4)

In 1999 zocht Joshua

Smith,

studentaandeUniversiteitvan

Pennsylvania

ook op deze

plaats

envond reeds op de eerste

dag

vanuit hetraam van

zijn

auto

(jazeker!)

een eveneens

incompleet

skeletvan eendergrootstesauriërs die bekend

zijn,

Paralititanstromeri.

Hij

zag alseerstede humerusvan

1.70meter -

watje

ook slecht kunt

missen,

dunktons.

Gebel Dist is vanuit het

dorp gemakkelijk bereikbaar; je

zouhet zelfs

lopend

kunnen doen. Het iseen

piramidevor-mige

heuvel die vanuiteengrootdeel deroase istezien. De heuvel is

opgebouwd

uit

ijzerhoudende

kleien

zand-steenlagen

uit het laat

Campanien.

Vooral in de onderste

gedeelten liggen,

spaarzaam,restenvan

gewervelden,

onder

andere haaien. Boven

liggen mollusken,

waaronder vooral

oestertjes.

Uiteraard koesterden ook

wij

de

hoop

een

gi-gantische

dinote

vinden,

maardit lukte niet helemaal. Wel

vondenwe eenhaaientandenopeen

plaats

eengroot aan-tal

versplinterde stukjes bot,

dieaanelkaar konden worden

geplakt

toteen

merkwaardige

stekelvan26cm

lengte.

Het

bleekom een

rugstekel

vande haai

Hybodus

tegaan. Ook

deze heuvel zal binnenkorttotbeschermd

gebied

worden

verklaard. Onze

gids

kononsdeexactelocatie

aanwijzen

waar de Paralititan werd

gevonden

- er

lag

nogeen

lege

wijnfles

- envoerdeonslatermee naar eenbevriende

ka-melenfokker. Menzagal snel afvan

pogingen

ons

kameel-haren kledente

verkopen,

maarde theewas

erg

goed.

Allengs

was

gids

Abu el

Naga

aan ons

gewend geraakt. Hij

hadeen

goed

idee;wekondennaar eenfraaie

druipsteen-grotennog enkele

dagen

door de

omgeving rijden,

maar we konden ook tegen

bijbetaling

van400euro naarde Siwa-Oase in het Noordwestenvan

Egypte,

tegende Libische

grens,

rijden.

Webeslotenhier op integaan: daar

ligt

een ‘Fossielenheuvel’vanMiocene ouderdom! Het

probleem

vande tochtnaarSiwa is niet alleen de

afstand;

als

je

naar Siwa wilt vanuit

Bahariya

moet

je

enkele wekenvan

te-voren een‘bermit’ aanvragen die meerdere

dagen geldig

is. Als

je

terugwilt gaan,

hoefje

slechtseen

toestemming

voor een

dag

tehebben-

watje daags

ervoorkunt

regelen.

De ratio hierachter isonsniet

geheel duidelijk geworden.

Gebet Dist

(5)

Zeker is wel datwetenminste 1200 kilometeromhebben moeten

rijden

via Cairo enAlexandrië. De

weg voerde ons naar eenpuntdat

nog geen50 kilometervanhetons

goed

bekende

Fayoem verwijderd lag.

Hier

zijn langs

de

kant veel stukken versteend houttezien,

sommige

boom-stronken

zijn

verschillendemetersin omvang. De ouder-dom is

Mioceen;

hetgaat omfluviatiele

afzettingen

van het

Qena-rivierenstelsel,

een

afwateringsysteem

dataan

de

Nijl voorafging.

Langs

de kust

ligt

el

Alamein,

de

plaats

waarRommel

te-gende Geallieerdenvocht. Er

zijn

diverse

begraafplaat-sen en een

oorlogsmuseum.

Hier

liggen

nog

17,2 miljoen

mijnen

uit de Tweede

Wereldoorlog

in het

woestijnzand.

Jaarlijks

vinden 150mensen erde

dood;

zowel

Engeland,

als DuitslandenItalië

weigeren

meete

helpen

aanhet op-ruimenvandetroep.

Siwa wordt alom geprezen als de mooisteenmeest

idyl-lischeoase.Het best kun

je

ervanuit Cairo heen gaanmet een‘bublic

bus’,

eenreis van750 kilometer. Er

zijn

enkele beroemde

archeologische bezienswaardigheden,

zoals de

oude burcht Shali uit de 13eeeuw, die is

opgebouwd

uit

gedroogde

modderenzout, khersef. Ookwas ereen

be-roemd orakel. In

Maraqi,

twee kilometervanSiwa vond

de Griekse

archeologe

Souvaltzis in 1995 de tombevan Alexander de Grote. Hieraan wordtnu

getwijfeld

ende

Egyptische

Archeologische

Dienst heeft verdere

opgra-vingen

daar verboden.

Wij

vonden

bij Maraqi

Miocene oesterseneen

zee-egel,

enveel

verdroogde,

zeer

holoce-nehumanefaecaliën.

Abu el

Naga

hadeen

uitstapje

naarde

Qattara-depressie

in

gedachten.

Deze

depressie

beslaateen

gebied

van 19500

kilometer,

een

oppervlakte

meerdan dehelftvan onsland. De

ontstaanswijze

vandezeenandere

depressies

is niet ge-heel

bekend;

eolische erosie

speelt vermoedelijk

een

be-langrijke

rol. Degrootste

diepte

is 134meter.

Op

de bodem

liggen uitgestrekte

moddervlaktenmet zoutwater;

grond-water uit de

gehele regio

stroomthierheen.

Onze tocht voerdeonsnaar de

Qara-oase,

120 kilometer

ten oostenvanSiwa. We verlieten hiertoe de officiële weg

en

gingen

dwars door de

woestijn.

Dit is zekerniet zon-der gevaar. Er

zijn

slechts

weinig

bewoonde

plaatsen.

In de

jaren zeventig zijn

hiertweeDuitsewagensvastkomen

tezittenende inzittenden

zijn omgekomen.

Daarom had

Abu el

Naga

eentweede

gids ingehuurd,

de heer

Gougis,

een oude smokkelaarvan75

jaar

die inhet verleden

re-gelmatig

vanuit Libiënaar

Assyut

was

gelopen. Hij

ken-de ken-de

omgeving

beter dan wie ook. Als

je

hem alleenzou

achterlaten,

zou

hij opgewekt

naarde Bewoonde Wereld

lopen.

Het verhaal dat

hij

nog

dagelijks

wandelendnaast

zijn

ezel 100 kilometer

aflegde,

kwamonsechter

tamelijk

ongeloofwaardig

over. Wel

geloofden

wehet verhaal dat

Gougis indertijd

de

wagens metde

omgekomen

Duitsers had

gevonden,

omdat

hij bepaalde

details zich

nog

goed

kon herinneren.

Halverwege dreigden

weenkele malen wegtezakken in de modder. Toenwe

halverwege uitstapten,

vondenwetot

onze

verrassing

enkele Eocene haaientanden- wehadden

gemeend

dat de bodem uit ouderegesteentenzoubestaan. Beide

gidsen

waren naar eeniets

hoger gelegen plaats

door-gereden

enhadden verwacht datwehen snel achterna

zou-den komen. Naeen uurwerdenzezeerongerust, vooral

Gougis.

Abu el

Naga

had hem

proberen

tekalmeren door

tezeggen datweniet inzevenwadi’s

tegelijk

zouden

lo-pen, datwewel

degelijk

vanwantenwistenenzelfs al in Floridawarengeweest.

Gougis verlangde

uittestappenopeenanderpunt.Totonze

verbazing ging hij

met woeste

bewegingen

kruiden

pluk-ken.

Volgens

hemwarendeze in

gedroogde

vorm

goed

om

sexuele

verlangens

optewekken. Naeenpaaruur

wierp

hij

ze weerweg.

Hij

had zich bedacht dat

zijn

zonen

(in-middels ruim boven de

30),

ervanzoudenkunnenroken enop het verkeerde

pad geraken. Hij

hadtrouwens

goede

adviezen watbetreft de libido. Zozou zwartepepereen

dempende werking

hebben en

hij

ried het

gebruik

hier-vanaf. Ookmoest

je

niet ’s nachts met

je

vrouw onder

eendeken

slapen

wantdatwasslechtvoorhet

beenderge-stel.

Wij praktiseren

dit advies al

geruime tijd,

kondenwe hem verzekerden.

We hadden door aldeze

uitstapjes

teveel

tijd

verlorenen De stukken versteend hout.

(6)

moestenin het donker

terugrijden.

Al is de

wegverlatenen komt erslechts één keerper 4

dagen

eenauto

langs,

ook

hierstaanomde 50 kilometer

politieposten.

Eenaparte

er-varing

vormde de

picknick;

de chauffeur wildeeerst eten.

Op

de

wegwerdeenkleed

uitgespreid

enmet

gasbrander-tjes

werdeen

uitgebreide maaltijd

bereid. Een

dergelijke

handelswijze

is

opde Nederlandsewegenin het

algemeen

ongebruikelijk.

Bij

Siwa

dagzomen

opgroteschaal Miocene

lagen.

Type-localiteit is de Marmaricaformatie

bij

de

Noordelijke

rotsen

vande Siwa-oase

(Tawadros, 2001,

blz.

145).

Door

Gindy

enEl

Askary

worden drie eenhedenter

plaatse

onderschei-den;

de bovenstezou

rijk zijn

aanbivalvenen

gastropoden.

Onze

hoop

op deze

gastropoden vervloog

echter

snel;

in de

kalksteen

zijn

de

schelpen opgelost,

behalve dievan pec-tensenoesters.Datneemtniet weg datermooie fossielen

liggen.

We

gingen

naarde

nabij gelegen

locatie Bir

Wahd,

waar

enige

bronnen

zijn,

fraaierotsen

liggen

en waarde Grote Zandzee

begint.

Derotsen

zijn

fossiele

koraalrif-fen, afgewisseld

door bankenmet oesters. De riffen

moe-ten

overweldigend zijn

geweest,zowel in

uitgestrektheid

als in

rijkdom

aankoraalsoorten. Zemoetende

huidige

rif-fen in de Rode Zeeverrehebben overtroffen.

Op bepaalde

plaatsen

en

laagvlakten

is de

Clypeaster aegypticus

alge-meen.Windenzand hebben de

blootgestelde

schalen vaak

glimmend gepolijst.

De kalksteen is echter

tamelijk

hard

en

je

kuntzenietmetde hand los werken. Het istrouwens verboden in derosten te

hakken;

dater

jeeps

overheen

rij-den isvanmindergroot

belang... Koraal,

fossiel ofrecent,

magnietonsland in worden

gevoerd,

aanwelk

gebod

we

onshebben

gehouden.

Op dertig

kilometer afstandzouveel versteend hout

voor-komen waaronder

palmhout. Volgens Gougis

zouinLibië

zelfs een

plaats

bestaanwaarversteende

palmbomen

nog

recht overeindstaan.Helaas hebbenwehier geen versteend hout

gevonden.

In Siwa kochtenweeen

stammetje

palm-houtvoor het

ongelooflijk hoge bedrag

van350

pond,

on-geveer €45,-.Dit was de reden dat Abu el

Naga

ons

bij

het afscheid de domste en

krankzinnigste

mensen vond

die

hij

ooit had ontmoet,maartevens, haast ikme

erbij

te

voegen, de

wijste

en

verstandigste,

vanwie

hij

zeer veel had kunnen leren.

Op

deterugwegwist Abu el

Naga

tevertellen dater

bij

el

Kharga

veel versteend hout in de

woestijn ligt.

Van dit

hout is in de Oudheideen weg

aangelegd.

In el

Kharga

is

ookeenhuisvanversteendhout

opgetrokken.

Na

enig

bel-lenmet

zijn mobieltje

kon

hij

de locatie

aanduiden;

dit is dicht

bij

een

politiepost

en eenfosfaatfabriek. Het betreft

erg

afgesleten drijfhout

dat

grillige

vormen heeft

aange-nomen. De ouderdom is

mij

niet bekend. Het is ons niet

gelukt

de fosfaatfabriektebezoeken. Ze is

overigens

mo-menteelbuiten

gebruik.

De fosfaatvoorkomens in de

Kahr-gaende Dakla Oase behorentotde Duwi-Formatieen

zijn

afgezet

in het

Campanien.

Ze

zijn

evenoud als het fosfaat

bij

el

Qusir,

lOOkmten zuidenvan

Hurghada (Hermina,

M.,

1990 in

Said,

blz.

275).

Het

stammetje palmhout

meteen

gewicht

van 15 kilo

le-verdeons

nogveel

problemen

op.

Op

de luchthavenvan

Hurghada

tekende het zich

op de beeldschermenvande douane

duidelijk

afen wewerden als uiterstsuspect be-schouwd.

Gelukkig

waserookeen

geletterde

mandie wist

wat versteend houtwasen wemochten

uiteindelijk

onge-stoord

doorlopen,

methet stuk

palmhout.

Alles

overziend,

warenvooral de laatste

dagen

van onze

tochteen succes. Het iseenfantastische

ervaring

de

woes-tijn

meteen

jeep

tedoorkruisen. Ook hebbenwe

geen

spijt

vanAbu el

Naga.

Het is een

wonderlijke

man,maar

hij

weetwaartemakenwat

hij

belooft. Dank

zij

hem hebben

we nergensmeerconflicten

gehad

- voor ons een

merk-waardige ervaring.

Degenen

die ook van

plan zijn

een

dergelijke

safaritocht

te

maken,

kunnen contactopnemenmetAbu el

Naga

H.

Gabrial, egyptoloog.

Mob:

(+2)

010-1240080of

(+2)

012-3772074. Depicknickopdeweg.

(7)

Naschrift

Met

gids

Abu el

Naga kan,

mits hiervoor voldoende

inte-resse bestaat, een

meerdaagse

excursie naarWadi

hitan,

het Dal derWalvissen worden ondernomen. Vooreen ar-tikel hierover zie GrondboorenHamer.

Het programmazoude

volgende

onderdelenkunnen

om-vatten: eenbezoekaanhet

Geologisch

Museum in

Cai-ro; het Versteende Bos in

Maadi; bezienswaardigheden

in de

Fayoem-oase;

Wadi

hitan;

ende

noordzijde

van

Bir-ket

Qarun.

Kosten

zullen,

behalve de

vliegreis

enkele honderden

eu-ro’s

bedragen. Hierbij zijn inbegrepen

de

overnachtingen

ende reis per

jeep.

Bedachtmoet worden daterslechts

beperkte verzamelmogelijkheden zijn.

Uit Wadi hitan

mo-gen GEEN fossielen wordenmeegenomen.Uitvoeretc. vanfossielen

geschiedt

op

eigen

risico.

Literatuur

Hermina,

M

(1990):

The

surroundings

of

Kharga,

Dakhla

and Faraffa Oases. In: R. Said

(Red.),

The

Geology

of

Egypt (259-292).

Rotterdam: A.A. Balkema.

Said,

R

(1990):

Cenozoic. In: R. Said

(Red.),

The

Geology

of

Egypt (451-507).

Rotterdam: A.A. Balkema.

Tawadros, E.E.(2001): Geology

of

Egypt

and

Libya.

Rot-terdam/Brookfield:A.A. Balkema.

Vliet,

HJ. van, 2004.-Wadi

Hitan,

het Dal der Walvissen Over Oerwalvissen in

Egypte

ende Evolutie der

Wal-vissen. GrondboorenHamer 58

(6),

p. 141-147.

*Henk-JanvanVliet. A.Tasmanstraat41,3531GSUtrecht,

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Categorie 4: Redelijk stevige reis door lange reisafstanden, diverse zwaardere en/of meerdaagse wandelingen, hoogteverschillen, regelmatig eenvoudige accommodatie, minder ruimte

Je kunt het echter anders zeggen: de mens kent in zich een toestand van vrede, die gezien de vaste samenhang der dingen, verbonden is met een bepaalde vorm en orde van

Maar hij ging niet in Rome wonen, dus de stad werd niet meer beschermd door soldaten.. Daarmee eindigde het Romeinse Rijk en begonnen

Sinds 2006 woon ik in Egypte, waar ik mijn activiteiten voor Horus Reizen verder heb kunnen uitbreiden.. En toen André mij enige tijd geleden vroeg om hem te helpen

Zij (her)introduceerden het Nabij-Oosterse, niet-Byzantijns-Egyptische gebruik van dubbele documenten in Egypte (zie hierboven). De vorm en decoratie van de zegels laat

Mail ze dan naar Aduis (info@aduis.nl) en wij plaatsen deze dan als downlaod op onze web

Voor het versturen van post naar NAPO 627 moet u eerst kijken naar de algemene voorwaarden (www.defensie.nl/onderwerpen/thuisfront/inhoud/post) waar een NAPO zending aan

Vorige week dinsdag bracht Ismene haar mini werkstuk.. Het ging over