Intercostaal blok
(Blokkade van de tussenribzenuw)
H .4 1 0 1 1 .0 6 2 0
3 Inleiding
Deze behandeling wordt in een aantal gevallen toegepast wanneer er sprake is van pijn in de flank en borstkast. De oorzaak kan een tussenribzenuw ontsteking zijn, maar ook een ribkneuzing of
botbreuk of litteken. Een enkele keer gaat het om een uitzaaiing van een kwaadaardig gezwel. In veel gevallen wordt de oorzaak nooit achterhaald.
Techniek
De gebruikte methode kan variëren van een eenvoudige inspuiting van een middel voor plaatselijke verdoving, een inspuiting van corticosteroïden (bijnierschorshormoon), een behandeling met stroom (gepulseerd RF-stroom waarbij een warmte van 42gr C. wordt opgewekt, of een inspuiting van fenol 6% om de zenuw gedurende langere tijd uit te schakelen. De methode die gekozen wordt hangt samen met de oorzaak van de pijn.
Tot voor kort werd deze behandeling altijd uitgevoerd met behulp van Röntgendoorlichting, maar sinds kort wordt ook de echo hiervoor gebruikt. De naald(en) wordt geplaatst net onder de
onderrand van de rib, bij voorkeur 10 cm vanuit de middenlijn van de rug. Als de pijn uitsluitend aan de voorzijde zit, kan de prikplaats ook wel eens in de flank zijn.
4
Lokaal anesthetica (plaatselijke verdoving)
Middelen voor plaatselijke verdoving werken slechts enkele uren. Ze worden toegepast in het kader van een proefblokkade om na te gaan of de pijn die u ervaart daadwerkelijk langs deze zenuw wordt geleid. Verder wordt dit ook wel eens toegepast bij ribkneuzingen of gebroken ribben.
Corticosteroïden (bijnierschorshormoon)
Corticosteroïden, zoals Kenacort, worden toegepast bij zenuwpijnen (intercostaalneuralgie) om de pijn langdurig te onderdrukken. Deze middelen blijven enkele weken aanwezig maar het effect kan veel langer zijn.
Pulsed RF-laesie (gepulseerde radiofrequente stroom)
Tot 15 jaar geleden werd radiofrequente stroom gebruikt om warmte van 55-80 plaatselijk op te wekken bij een zenuw zodat deze
gedurende langere tijd niet meer in staat was pijn prikkels goed door te geven. Dit wordt nog steeds veel toegepast in en om de
wervelkolom. Bij kleine zenuwtakjes zag men echter vaak dat er tijdelijk een heftige zenuwpijn ontstond zodat RF-stroom weinig werd toegepast in deze situaties. De gepulseerde RF-stroom is echter in staat een pijnstillend effect te verkrijgen bij een temperatuur van 42 gr C. Hierdoor is de kans op napijn veel minder.
Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving. De positie van de naald wordt bevestigd met röntgencontrast. Vervolgens wordt de naald positie gecontroleerd met een stroompje en wordt de naaldpunt tot deze temperatuur verwarmd gedurende twee minuten.
Hoe bereidt u zich voor?
Onderstaande voorbereidingen zijn belangrijk voor een goed verloop van de behandeling:
Voor deze behandeling hoeft u niet nuchter te zijn. Als u een stoornis van de bloedstolling heeft of
bloedverdunnende medicijnen gebruikt, moet u dit van tevoren melden zodat er passende maatregelen genomen kunnen worden. Als de stollingswaarde niet in orde is dan wordt de behandeling uitgesteld naar een andere datum.
5
Als u zwanger bent of daar een vermoeden van heeft,
overleg dan vooraf met de anesthesioloog of de behandeling kan doorgaan. Röntgenstraling kan schadelijk zijn voor het ongeboren kind.
Als u overgevoelig of allergisch bent voor jodium, pleisters, contrast- of verdovingsvloeistof, moet u dit vóór de start van de behandeling melden.
Meldt ook vooraf of u een pacemaker of neurostimulator heeft.
Als u op de dag van behandeling geen pijn heeft kan de proefbehandeling op dat moment niet doorgaan. Dat geldt ook als u koorts heeft, dan kunnen proefblokkade én definitieve blokkade niet worden verricht
Sieraden en geld kunt u het beste thuis laten in verband met verlies en/of diefstal.
Na de behandeling mag u dezelfde dag niet actief aan het verkeer deelnemen. Zorg ervoor dat u na de behandeling naar huis gebracht wordt door een begeleider.
Denk aan uw Actueel Medicijn Overzicht (AMO)
Het is voor ons belangrijk om te weten welke medicijnen u gebruikt. Daarom verzoeken wij u uw Actueel Medicatie Overzicht(AMO) mee te nemen naar het ziekenhuis.
U moet dit AMO ophalen bij uw eigen apotheek, zodat uw AMO daar nog met u besproken kan worden. Wanneer u uit het ziekenhuis wordt ontslagen krijgt u een nieuw AMO mee.
Als het nodig is, krijgt u daar een recept bij. We spreken dan over een AMO-R. Met dit AMO-R gaat u naar een apotheek. U krijgt dan uw nieuwe medicijnen mee.
Waar meldt u zich
Meld u aan bij de aanmeldzuil in de centrale hal van het ziekenhuis. Na aanmelding kunt u direct plaats nemen in de aangegeven wachtruimte. Om u aan te melden, gebruikt u een geldig identiteitsbewijs (paspoort, rijbewijs of identiteitskaart).
6 Behandeling
In de behandelruimte ligt u op de rug met het hoofd iets achterover. Als u in de goede houding ligt wordt onder röntgendoorlichting gezocht naar de plaats waar de injectie precies moet worden gegeven. Nadat de huid met alcohol is gedesinfecteerd, geeft de anesthesioloog een plaatselijke verdoving van de huid. U krijgt daarvoor een prik in uw hals aan de linker- of rechterkant van de adamsappel. Vervolgens wordt een naald geplaatst bij het
zenuwknoopje. De plaats van de naald wordt gecontroleerd met een teststroompje en/of röntgencontrastmiddel.
Bij een proefblokkade wordt plaatselijke verdoving rondom het ganglion ingespoten en bij een definitieve blokkade wordt het ganglion opgewarmd met radiofrequente stroom.
De verdovingsvloeistof komt direct rond het ganglion terecht, waardoor u kort hierna effecten kunt verwachten zoals:
verhoogde doorbloeding en temperatuur van arm en gezicht, versterkte traanvorming, een afhangend ooglid en wazig
zien,
soms treedt heesheid op,
een enkele maal is er kortdurend krachtsverlies in een arm, maar er is geen reden tot ongerustheid hierbij.
Deze verschijnselen zijn normaal en verdwijnen vanzelf na ongeveer één uur. De zenuwblokkade gebeurt in dagbehandeling. De
behandeling zelf duurt ongeveer tien minuten. Voor het totale verblijf in het ziekenhuis moet u op twee uur rekenen.
Bijwerkingen
Als bijwerkingen van het gebruikte medicijn Kenacort kunnen bij de vrouw opvliegers optreden en kan de menstruatie korte tijd verstoord worden. Mensen met suikerziekte die insuline gebruiken, merken soms dat hun bloedsuikers een aantal dagen hoger zijn dan anders.
Complicaties
Als complicatie van deze behandeling kan het longvlies geraakt worden, waardoor een klaplong kan optreden. De behandeling wordt zorgvuldig uitgevoerd; desalniettemin bestaat er een 1% kans op deze complicatie. Meestal wordt de klaplong op een Röntgenfoto
7
geconstateerd en hoeft deze verder niet behandeld te worden. Ook hier geld dat met een klaplong kan uitsluiten met echografie. Alleen als de long in elkaar klapt, moet er een drain worden ingebracht door de longarts. In zeldzame gevallen kan de klaplong onder spanning komen te staan en zou er een levensbedreigende situatie kunnen ontstaan.
Verder kunt u allergische zijn voor röntgencontrastvloeistof hetgeen betekent dat u jeuk, huiduitslag en kortademigheid ervaart. In zeldzame gevallen kan dit leiden tot een ernstige bloeddrukdaling.
Na de behandeling
Na de behandeling gaat u naar de dagverpleging. De dag van de behandeling moet u het rustiger aandoen. De behandeling duurt ongeveer 20 minuten. De totale opname duur is wisselend tussen een half uur tot hooguit 2 uur.
Problemen
Mochten er zich thuis binnen 24 uur na de ingreep problemen voordoen, neem dan contact op met het ziekenhuis.
(0523) – 27 60 00.
Vragen
Als u nog vragen heeft kunt u contact opnemen met de Polikliniek Pijngeneeskunde. Deze is bereikbaar van maandag t/m vrijdag van 08.30 - 16.30 uur.
