• No results found

Lente in de bloeiende boswei

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Lente in de bloeiende boswei"

Copied!
4
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

F010 'S

Over stin zenplant en en hun

toepassing

Trudi Woerdema n

eder voorjaar bloeien ze wee r massaler:de stinzenplanten in de boswe i op de Wa rande in Laag Keppel in de Gelderse Achter­ hoek.

Stinzenp lanten vormen een bijzondere groep verwilderen de sierplanten, voor­

al bol- en knolgewassen, die thuisho­ ren op oude buitenplaatsen en kastelen. In de bostuin van de Warande zij n de stinzenplanten weer aangeplant. Ze bloeien volop in het lentebos en het is oogstre lend en hartverwarm end om de­ ze bloeiende tapijten van kleine bolge ­ wasjes met hun lange, mysterieuze voorgeschiedenis hier weer te be leven.

Een lentefeest aan kleuren

Yijftienjaar geledenhadden wehet geluk, dat wede oude,opgeheven kleuterschoo l van Laag Keppe l moch­

ten betrekken.Eendeelwerd onze wo ­

Links: Februari. feest in de boswei met een bijzonder SOOI1 vroeg bloeiend. breedbladig en grootbloemig sneeuwklokje: Galanthus el­

wesii.

Reclu s: Mei.geelbloeiende hondstand (Erythroniumx 'Pagoda' )in de bosweiwiegtopzij n hoge stengels in het green. Een moderne cul­ tivar. die zich als stinzenplant gedraagt.

ning, en een ander deel werd onderdak

voor onze groene bibliotheek. Het ge­ bouw stond midden in de beboste, ou­ de rivierduin en van het landgoed Kep­ pel. We hadden er altijd van ge­

dro ornd, om ooit een ple k met stinze n­ planten te kunnen beheren, een plek die geschikt lOU zijn voor een stinzen ­ milieu. Waar stinzenplanten aange­

plant konden worden, die spontaan zouden verwildere n en inburgeren. Wij vonden die plek in een stukje kruide n­ rijk gras bij ons huis, temidden van loofbornenbos met eiken, acacia 's, lijs­ rerbes, hazelaar en rhodode ndrons. Yaak hadden wij op oude buiten­ plaatsen zulke graslanden gezien: vel­ den met sneeuwklokjes, blauwe tapij­ ten van Oosterse sterhyacinthjes, schit­ terende kleurenme ngeling van de witte bosa nemoo n en de roze vi nger helrn ­

bloem of de wilde bosber men met wit

fluitenkruid,gele voorjaarszonnebloe rn en roze dagkoekoeksbloern. Een van de eers te daden op onze nieuwe woon­ plek was dan ook de aanplant van hon­ derden stinzenp lanten in de boswei. Vanaf de winter tot laat in de len te sraat de boswei in bloei. De kleure n verschieten van tint naar tint naarrnate

het seizoe n verstrij kt. en lopen voort­ dure nd inelkaar over. In januari en fe­ bruari is de boswei wit en porselein­ blauw van soorten sneeuwk lo kj es, sneeuwroem en Scilla tubergeniana. In rnaart en april bloeit een tapij t van diep blauwe Oosterse sterhyaci nthjes, be­ spikkeld met gele en witte bosanemo­ nen, en een zachtroze waas van vinger­

hel rnbl oern en hol worteJ. In april en rnei kornen de stinzen planten, die wa r

hoger op de stenge ls staan: kievitsbloe­ men, knikkende vogelmelk, dichters­ narcissen. wilde hyacinthen en hond s­

(2)

tand, Een lentefeest aan kleuren in het bos!

Toen ik in 1995 tijdens mijn IVN gid­ sencursus moest werken aan de op­ dracht ' Eigen terreiri', waarin eenzelf­ de stukje natuur van winter tot vroege zomer wekelijks gevolgd moest wor­ den, heb ik onmiddellijk gekozen voor dit stukje boswei met stinzenplanten.

Mysterieuze herkomst

De naam 'stin zenptanren' dook voor het eerst op in Friesland. Bij histori­ sche beschrijvingen van de oude Friese

'stinzen' (stenen huizen in het Fries) werd ook het voorkomen van z.g.

'Stinzenplanten' vermeld. Men bedoel­ de daar een groep van meest in het voorjaar bloeiende planten rnee, die in Friesland uitsluitend gebonden waren aan historische plekken, waar stinzen haddengestaan of nog stonden.Later bleek, dat deze groep planten aange­ troffen kon worden op buitenplaatsen door heel Nederland (Bakker, 1985). Stinzenplanten groeien duidelij k erg graag op die plekken, waar ooit - of

.nog steeds -door mensen getuinierd werd of wordt.

Het groorste dee) van deze groep be­ hoort tot de z.g. geofyten, de vroeg bloeiende bol-, knol-en wortelstokge­ wasjes die hun bloem en blad al een jaar tevoren in de bol hebben aange­ rnaakt en zo 'startklaar' staan voor de lente.

Tot de stinzenplanten met bol of knol worden o.a. gerekend: sneeuwklokje, sterhyacinth, sneeuwroern, winteraco ­ niet, lenteklokje, bosanernonen, gele anemonen, geelster, vingerhelrnbloern, holwortel, zomerklokje, wilde hya­ cinth, wilde narcis, kievitsbloern, vo­ gelrnelk, knolsteenbreek, lelietje der dalen. salomonszegel, aronskelk. Ook sommige bosplanten zonder bol of wortelstok worden hiertoe gereke nd: bijvoorbeeld maarts viooltje, maagden­ palm, kruipend zenegroen, lievevrou­ webedstro,judaspenning, longkruid (Bakker, 1985).

De mysterieuze herkomst wakkerde een discussie aan onder botanici, of stinzen planten tot de wilde, inheemse flora gerekend moeten worden, ofwei verwilderde sierplanten zijn.

In de tweede helft van de vorige eeuw werd er een verband gezien tussen het voorkome n van stinzenplanten en

menselij k toedoen. Wild of geim por­ teerd bleef een kwestie en de stinzen­ planten werden in categorieen inge­ deeld,van 'wilden wellichtspontaan gevestigd, tot 'geimporteerd en zeker aangeplant' .

In de jare n dat we ons intensief bezig hielden met historisch onderzoe k naar oude buitenplaatsen, hebben we ons aJ­ tijd met overgave gewijd aan de voor­ komende stinzenplanten. Op plekken waar ze massaal stonden, was dar altijd een gevoJg van langdurig en intensief onderhoud ter plaatse. Pas dan kunnen ze zieh handhaven en zelfs verrneerde­ ren. Dieper in het parkbos - waar wei­ nig of geen onderhoud meer plaats­ Yond -vonden we wei eens kleine plekjes, restanten, met lelietjes der da­ len, kruipend zenegroen of wilde hya­ cinth -altijd stille getuigen van tuin­ historisch bijzondere plekken: langs een diehtgegroeid pad, bij een verdwe­ nen theekoepel. Vanuit deze histori­ sehe invalshoek kunnen we conclude­ ren dar de stinzenplanten op buiten­ plaatsen van buiten zijn aangevoerd (zowel van vlakbij als van ver weg) en zijn aangeplant. Dit gebeurde vooral vanaf de rweede hel ft van de 18de eeuw, vanaf de tijd, dat de eerste land­ schapsparke n werden aangelegd. De bloeiende tapij ren van zich verwilde­ rende bolgewasjes passen zeer wel in de schijnbaar wilde natuur van het landsehapspark, dat overigens in de

lSde en 19de eeuw nog zeer intensief werd onderhouden (Overmars/ Woer­ dernan, 1983).

Toepa ssing en verzorging van stinzenplanten

In iedere tuin waar ruimte is voor een of meer bornen, of enkele struiken, kan een plek komen voor stinzenplanten. Ze bloeien graag onder loofbomen en struiken, mits ze geen zware schaduw geven.Ze hebben graag dat de bomen en struiken wijd uit elkaar staan. Een weitje omzoomd door bornen gaat ook goed, zoals in ons geval. Maar in een gazon gaat her niet. Een stinzenwei kan men pas in juni maaien.

Hier volgt een besehrijving van de ver­ zorging van de stinzenplanten in onze boswei.

Om te beginnen hebben wij wat bo­ demverbetering toegepast. Het weitje was erg schraal, zandig en zuur. We

hebben de grond eerst losgemaakt en dan diverse malen opgehoogd met bladaarde.Het wordtvoorts iederjaar gekalkt. In de lente en zomer wordt het weitje regelmati g gesproeid. In juni staat alles in zaad, en wordt het hoge gras gernaaid, gedroogd -zodat het zaad kanvallen -enafgevoerd.Daarna wordt het weitje als een gazon weke­ lijks gemaaid. En nu komt iets belang­ rijks voor de stinzenplanten, willen ze zich handhaven: het blad moet in de winter weggeharkt worden, anders ver­ stikken de ontluikende bolgewasjes al gauw onder een deken van-bladeren. Dit hoeft overigens niet op vochtige, voedsel- en kalkrijke boderns, waar het blad vanzelf snel verteerd. Het blad moet vervolgens gecomposteerd wor­ den en als bladaarde weer terugge­ bracht worden.In december korne n de eerste sneeuwklokjes al, en moeten we klaar zij n.

Onze aanplant aan stinzenplanten ge­ dijt goed bij ons constante, sobere be­ heer. Pollen en planten worden af en toe gesc heurd en uitgeplant. Ook zaai­ en zij zich uit, vooral de sterhya­ cinthjes,desneeuwroern en de vinger­ helmbloem. Echter nooit buiten de boswei in het bos: daar is het te zuur en te droog, behalve voor de lelietjes derdalen.

De moeite wordt rijkelij k beloond! Niernand.blij ft onberoerd bij het zien van die eerste lenteboden !Lees maar eens na in oude tuinboeken. 'Wat het sneeuwklokje betreft, dat is boven al­ Ien lof verheven. Er bestaat geen mooi­ er tuinbloern en ook als halfverwilderd plantje in bosch of heg is het onover­ treffelijk'. En over het zomerklokje:

'Lang s de Vecht staan ze bij honderd­ duizenden (..) en dragen er niet weinig toe bij, om de Vechtwandeling in de eerste helft van rnei te rnaken tot een del'aangenaamste vande heelewereld'

(Thijsse, 1926). De verrukking

Ook mij grijpt de verrukking aan bij het zien van deze lenteboden ! Ze worden jubelend begroet in mijn verslag van week tot week over de 'Lente in de bloeiende boswei'. 2febru ari : Het is feest in de boswei! Deze dag is bijzonder zaeht voor de tijd van hetjaar. Op zo'n milde, win­ terse dag is het het allerfij nste om in de

7

(3)

boswe i te zitte n, midde n tussen al die

bloeie nde sneeuw kJo kjes. Het is een

heel bij zond er ras: Galanthus elwesii, het vroegbloe iende , breedbladi g snee uwk lokje met grote bloem en. De

bred e, grijze bladeren met grote, witte klokke n steke n opva lle nd boven het

nog winterse grasveldje uit. De zon

wordt nog warmer, en opee ns hoo r ik er honderden tegelijk: de bijen zoe me n in elke bloem. Ze doen zich tegoed aan

al het stuifrnee l. Ze zijn er helem aal gee l-o ranje van. Ook de eerste vogels laten hun lent eli ed horen. Enke le kool­ me zen roepe n in de eike n, die rondo m de boswei staa n. Een go udhaantj e

maakt een fijn, goude n filigraand raadje van muziek bo ven in de toppen van de

denne n, die op het aangre nzend rivier­ duintje staa n. De gra te lijster zingt als een he raut bo ve n in de top van een

boom.

27 februari: Vandaag is her wee r bij­

zonde r zac hten her boswe itje be gint zic h te koeste ren in de zon. Als je goed

kij kt zie je ze opee ns overal: hoer a ! Ee n tweede soo rt stinzen plant, de tere bloe me n van de lichtblau we sterhya­ cinth (S cilla tubergeni an a

=

S. mic zen ­ koana,pas in 193Iingevoerd). De

bloemen zij n net boven de grond 'uit­

geprop r'. Ze geven het weitje een por­

se leinb lauwe waas. Wat het meeste op­

va lt, zijn de forse, donke rgroene blade­

ren van de vogelme lk -verspreid over het gras. Ik zie alle rle i tinten groe n in het weitje. Met mij n neu s bove n het gras zie ik stee ds meer aan vee lbe lo­

ve nde blaadjes en rozette n van alle rle i kruiden die de boswei med e bevol ken.

De don ker g roene tinten van alle rlei mosse n zij n nog zo goed te zien.En ik hoor nieuwe vogelgelui den . De roffe l

van de grate bonte spec h t bo ven in een

oude eik, en het opgewo nde n ge kwet­

ter van boo mkJevers. Prachtige dag!

15 maart: De boswei is rnassaa l blauw van de Oosterse sterhyac inth (Sc illa si­

berica). De snee uwklo kjes zijn uitge­

bloeid. Er is nauwe lijks groen te zien

vanwege die uitzonderl ij ke diep e tint

blau w. "The blue of the Scilla sibe rica (..) hasa curio us ly pen et ratin g quali­

ty", stelt Gertud Jekyll in 1896. 29 maart: Op deze stralende, zeer koude ochte nd voorde tijd va nher jaar , trof ik de boswe i zwaa r onde r de rijp aan.Het had ste vig gevrore n en de

vorst toverde de bosw e i om tot een wit

en fijnm azig kant en kleed. Daaron der

liggen de blau we sterhyac inthjes plat

en bevroren. Zou elen ze stra ks nog we i doorbl oe ien?

2 apri l: 5 dagen late r en 20 graden

warme r! Niet te gelo ve n, 5 dagen gele­

den lagen de sterhyacinthjes bevro ren onde r de rijp. En nu, bij dez e warmte ,

bloe it het blau we tapijt als nooit te vo­ ren. Hommel s en bije n zoeme n, en be­

stuive n zich met het don kerb lau we stuifmee l. Het zaad in de ronde zaad­ dozen van de snee uwk lokjes wordt

langzaa m rijp. Die zaa ien zich mond ­

jesmaat uit. Maar deze blauwe sterh ya­ cinth heeft zich binnen enkele jaren

mas saaluitge zaa id. De zaailingen

bloe ien al in hun tweede jaar. Van ele

Ai s de zon weer schijru. bloeien de blauwe sterhyacinthj esgewo onweerdoor. Van de ene dag op de andere bloeien ook de stralende bosanernonen (Anemone nernorosa) als wine wolken door her blauw ,

Foto: Trudi v/oerdeman

ene dag op de andere bloeien ze in toefj es tussen al dat bla uw: de witte bosanem oon. Ze heeft uitzonde rlijk

grote bloemenen we krege n zeeens mee van het lan el goed Voor sto nden bij Brurnm en.Ied e r jaar worde n de witte wolken ane mo ne n wee r groter, dwars

doorhet blauw heen.De vinkzingt ju­

be lend zij n lied .

17 april : Het schie t op in ele bosw ei.

De ene kleur na de andere word t ont­ dekt. Steeds fo rser worde n de polle n li­ la roze bloe iende vingerhelmbloern

(Corydalis solida, vroeger voorjaars­

he lmbloe m) .En dit jaar, op deze dag,

va llen hun prachti ge roze kle uren tus­

sen het laarste blau wpasechtop.De vinger he lm bloe m zaa it zich goed uit : Va ndaag tref ik ook de wit bloeie nde

hol wo rtel in bloe iaan:eenstralend

roo rnwi t wolkje in het bonte tapij t. Het is de Coryda lis bulbosa, nauw ver want aan de Coryda lissolida.Le kker warm

ishet vandaag ,enikontdek ec htveeI lieveheersbeestj es met hun glanze nde,

rode schi ldjes. De fitis laat zij n liefl ij ­ ke zang horen erge ns in de bosra nd.

3 mei: Het bos ro ndom kornt tot le­ ve n I Vandaa g is het al de derde, zeer

warrne dag. De bomen rando m kom en in sne l tempo to t le ven. Terwij l de bos­ we i al zo lang in bloei staa t, lopen nu

pas de knoppen uit van struike n en bo­ men. In de boswei zie ik meteen de op­

valle nde dieplila kievitsbloe me n met

knikkende klokken, daartussen elegele

stippen van de eerste paa rdebl oem e n

en het te reblauw van de draade rep rijs. En, naast de witte ste rre n van de bos­ ane mo ne n ontde k ik nu ook het wit

van de witte bosh yacinth. Gras is niet

rnee r te zien, laat staan de zachte mos­ sen. Alles is verdwe ne n onde r het wee lderige green van de lange blade­ ren van de bolge wassen. Snee uw klok­ jes en sterhyacinthjes zijn nu echt uit­ ge bloeid.

Prec ies bove n de bosw ei bepalen twee groe ne spechten hun territo rium g ren s. Zij vliege n luid roepend heen en wee r

en trekken ergen s in de toppen van de oude eiken hun gre ns .

12 mei: De gele ane mon en voegen

kleur toe !Ze wed ijv ere n met de gele paar debl oern e n. De plekken met de ge­ Ie ane monen zijn het geel st! Zij ver­

meer deren zich sne l in de boswei. Zij

ste ken prac htig af tegen het blau w van draader eprijs en bosve rgee tmij nietje s. Ond ert ussen is er binn en ee n week schad uw in het bos gekomen.

De bosberm onder de oude eiken rond­

om de wei met stinze np lanten is op zij n moo ist. Fluitenkru id, voorjaars­

zonneb loe m (Doro nic um parda lian­

ches),ro ze lon g kruid,dieppaarse ooie­

vaarsbek (Ge ranium phaeum ) en roze dagkoekoeksbloern steken prachtig af tegen het schad uwrijke bos. Vooraa n

staat knikke nde vogel me lk (Orni tho­

ga lum nutans ) volop te bloeien. De

stengels zij n be zet met trossen sre rvor­

mige bJoeme n, van binne n zuiver wit,

en van buite n wit met een brede, groe­ ne midden st ree p: de bro ze wac/Hers

aan de bosrand.

11j uni: Zon en witte sterre n in het gras.Na heel war dagen rege n,envee l

te lage temperat uren , had den we einde­ lijk een paar dagen zon. AI dagen lang

lente 2002

8

(4)

---Knikkende vogelmelk (O r n ithoga lu m nu tan s) Foto : Trudi Woerde lllGn

stonden tallo ze knoppe n van de vogel­

melk op stevige, sa ppige steng e ls in her gras.Ze sto nde nopspr ingen, maar ze ging en niet open tijd en s al die gra u­

we regendagen . Het gras ging onder­ tussen lustig bloeien, sa me n met de wo lke n f1uitenkruid. Maar vandaag

sch ij nt een stralende warrne zon,en ben ik midden op de dag gaan kijken

naar de boswei. Wat ik al verwachtte,

had de zon tot leven gewekt: hon der ­

den witte sterren van de vogelmelk

(Ornithogalum umbellaturn) straa lde n in het groene gras. 'De dames van elf uur' zijn eindeJijk wakker! De Fran se

naarn voor deze bloem is geestig : le s

dames des onze heures. Je kunt na me­

Iijk de klok op elf uur zetten, preci es

de tijd waarop de kn oppen van de

bloem en weer open gaan , als de zon

tenm inste schij nt. Om ze iede re avond bij zons onderg ang weer te slui te n. Zo bloeien de bloe rne n in scherrne n, wei

twee weke n lan g. En in de zwaar be­

sc haduwde bosrand fluitde tuinfluit er zijn gezelJige, lan ge lied.

21juni: He r gras staa tin het zaad.Het is knie-h o og. Ook de zaaddoze n van f1uiten kru id en kiev its bloe m worde n

rij p, Onderin het gras worde n overa l

rijpe zaad jes van snee uwk lo kjes en

bla uwe sterhyaci nthjes vanze lf uitge­

strooi d. Het loo f van de sti nze np lanten is afgesto rve n en niet meer teru g te vinde n.

26 ju ni: Nu het gras zo hoog is, wo rdt

het bos we itje einde lijk gemaaid. De

Stinzenplantendagen op de Warande

Zaterdag enzo ndag20 en21april 2002 van 10 - 17uur.

Yoor wie dit lente feest met eigen ogen wil aa nscho uw e n, org an iser e n we stin­

zenp lante ndage n op de War an de te Laag Ke ppel bij Doetinchem. Met rondlei­

dinge n inde bostuin enkorte lezingen in de groe ne bibJiotheek .We delen graag

onze liefde voorplanten en voor de natuu r metu.We verte llen over de soorten, de geschiede riis, en over de ma uler van verzorg ing -onder het genot van een kopj e koffie of thee.

Onze zoon en plantenk weke r Jan Willem verkoopt stinz enp la nte n.

Toegang3 euro inc !.cons ump tie.

Oo kvoor groepen -clubs. per son eel , vriendenkringen- is het mogeJijk om van­ uit de Warande in deze sfeer war te organi seren.

Bro chure en info:031 4 -38244 0 .

boswei word t da n een sprieterig gras­ vel d - datvan afnu elke week gernaai d

wordt. In augustus za l her eruit zien als

een redelij k, kruidenrijk 'gazon'.En in

de herfst zier het er lila va n de herfst­

cro cus (C rocus sp eciosus). De boswei met stinze nplante n: de

meest kle urige en vre ugdev olle beleve­ nis in onze tuin !

Lite ra tuur:

Bakker, Piet en Evert Boeve: Stinzenplan­

ten, Natuunnonumenten 1985.

Eeden, F. W. van:Onkruid, boia nische

wandelingen, eerste deel. Kennemerland,

Haarlem 1886.

Jekyll. Gertrud: Wood and Garden, 1899,

herdruk Woodbridge 198I.

Overrnars, W. en T. Woerdeman: Stinse­

planten, een historische invalshoek. in

Groen, 1983. nr. 4.

Thijsse. Dr. Jac. P. : De Bloemen ill onzen

tuin. Verkade album. Zaandam 1926.

Trudi Woerdeman en Willem Overmars zij n kunsthistorici en tuinhi storic i,die in de jar en '80in­ ten sief betrokken ware n bij hers te l

en rest aurati e van histo rische tuine n

en parken. Zij zij n te ven s tuin-en

lan dsch apsarch itect en. Willem Overm ars houdt zich plan mati g be­

zig met o.a . het herstel van rivier­

ecosy ste me n (Plan Ooie va ar , Le ven­

de Rivieren, voorbee ld te rre ine n als de Millinger waard ). Trudi Woerde­ man orga nisee rt vanuit de Wara nde

The ma dage n met lezin gen en excur­

sie s. (M eer informa tie: zie biz. 26) Hun adres :

Jan de Jagerlaan 2

6998 AN Lage Kepp el

tel. 0314-382440

trudi.woerdemantie dewa rande.nl

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

[r]

Ondanks bepaalde overeenkomsten tussen de landen van Europa is er in de loop der eeuwen toch een grote verscheidenheid gegroeid in taal, cultuur en gods- dienst (Rome

Als Jezus de heilige Geest schenkt aan zijn leerlingen, geeft hij hen wijsheid, sterkte en liefde voor God.. Ook jou wil die goede

,,En iedereen die er open voor staat kan via deze cursus een ontwikkeling doorma- ken op dit gebied.’’ Onlangs heeft hij de IJmuidense Monique inge- wijd in de eerste

In Hoofstuk 1 is aangetoon dat daar nie eenstemmigheid is oor wat as die lemma in Setswana beskou kan word nie; in hierdie hoofstuk word die konsep "lemma" soos

In conclusion to this section (2.3), types of study orientation in mathematics have been highlighted as collectively determined by a number of listed

Het Inner Healing Coachen bevat een magische component: je leert hoe jouw coachee zelf zijn of haar zelfhelend vermogen activeert.. Dit maakt je coachee enorm krachtig en de sessies

Problems identified in different studies include: a lack of (access to) different types of data ( Schildkamp & Kuiper, 2010 ); failing to perform a deeper analysis of