7.5.1 Welke werkingen zijn er te bedenken?
De interface kan op verschillende manieren werken. De interface kan de gebruiker
“bewegingsvrij” laten. Of de gebruiker wordt stapsgewijs door het programma geleid,
waarbij er weinig bewegingsvrijheid is. Ook kan de interface ingericht worden zodat de
gebruiker zelf alle keuzes maakt of dat het programma zoveel mogelijk taken uit handen
van de gebruiker neemt. Ter illustratie van dit gegeven zullen enkele verschillende
types interface uitgewerkt worden. Daarna zal er uiteindelijk één (of een mix van
enkelen) compleet uitgewerkt zal worden.
Figuur 42 Idee 1
In deze interface is het duidelijk dat de gebruiker stap voor stap keuzes moet maken.
Rechts onderin is wel altijd een preview van de behuizing te zien. De gebruiker moet bij
elke stap een aantal keuzes maken. Hij kan terugkeren naar vorige stappen, maar is wel
een strak keurslijf gepropt wat betreft het uitvoeren van het programma.
Figuur 43 Idee 2
In deze interface (figuur 43) staan (bijna) geen knoppen. In het venster linksboven is de
kale behuizing te zien. Door op een bepaalde plek te dubbelklikken, wordt er meteen
een feature toegevoegd. De standaard feature is een rond gat. De gebruiker klikt in het
scherm rechtsboven op “Confirm Round Hole”. De gebruiker krijgt nu nog een optie,
hij kan kiezen voor het standaard gat (bijvoorbeeld van 10 mm) of hij kan eigen
waarden opgeven. Dit gebeurt dat in het scherm linksonder. Dan kan de keten weer
opnieuw beginnen.
Idee 3: Gemiddelde bewegingsvrijheid, gemiddeld keuzes maken
Figuur 44 Idee 3
Deze interface zit tussen de andere twee in. De gebruiker heeft meer bewegingsvrijheid,
hij zit niet meer vast in de stappen van de eerste interface, maar er is nog genoeg
leidraad zodat er niet zoveel vrijheid is als bij de tweede interface. Verder moet de
gebruiker zelf nog een aantal keuzes maken, maar niet alles wordt al zoveel mogelijk
ingevuld voor de gebruiker.
7.5.2 Wat zijn de voor en nadelen van deze ideeën?
De voor en nadelen moeten vooral vanuit de gebruiker bekeken worden. Het is dus eerst
belangrijk om te weten wat de karakteristieke eigenschappen met betrekking tot
computergebruik van een elektronicaontwerper zijn.
Gesprekken met en observatie van elektronicaontwerpers hebben opgeleverd dat
elektronicaontwerpers meestal met twee en soms wel met drie computerschermen
tegelijk werken. Verder werken ze vaak met gegevens die in grote tabellen staan. Voor
de rest zien schema’s er vaak priegelig uit omdat meerdere lagen door elkaar worden
weergegeven. Hieruit kan geconcludeerd worden dat elektronicaontwerpers erin
getraind zijn uit veel data de voor hen relevante informatie op te sporen. In figuur 45 is
een printplaat ontwerpprogramma te zien. Hier is inderdaad te zien dat er een nogal
omvangrijke lijst is waaruit gekozen moet worden. Tot slot blijkt dat bij het ontwerpen
van de printplaat alles aangegeven moet worden. Waar komen de componenten? Waar
komen gaten? Waar komen de kopersporen? Van waar tot waar lopen die? Alles moet
tot in de puntjes aangegeven worden. Deze programma’s kenmerken zich door een
gemiddelde bewegingsvrijheid waarbij veel keuzes zelf gemaakt moeten worden.
Figuur 45 Een printplaatontwerpprogramma, ExpressPCB [htpp://www.expresspcb.com]
Nu kunnen we de voor en nadelen benoemen met betrekking tot elektronicaontwerpers.
Het is duidelijk dat elektronicaontwerpers gewend zijn om heel veel keuzes te maken en
moeten maken. Weinig keuzevrijheid is dan waarschijnlijk frustrerend voor de
elektronicaontwerper. De bewegingsvrijheid is nu van een gemiddeld niveau. Dit kan
aangehouden worden, maar enige aanpassing om de interface goed te laten werken is
misschien wenselijk. Het programma dat er achter ligt is anders en daarom moet de
interface om goed te werken misschien iets veranderd worden ten opzichte van de
bekende interfaces voor de elektronicaontwerper.
7.5.3 Uitwerking
In deze paragraaf zal een interface voor het model worden uitgewerkt die geschikt is
voor gebruik door elektronicaontwerpers. Deze interface zal veel keuzevrijheid bieden
en gemiddelde bewegingsvrijheid.
In dit ontwerp is vooral gekeken naar functionele vormgeving en minder naar esthetiek.
De eisen en wensen zijn hierbij meegenomen. In figuur 46 is het hoofdscherm te zien
met de behuizing al geopend. Boven in staan net zoals als bij elk programma een
menubalk en een balk met knoppen, waarmee verschillende functies van het programma
aangeroepen kunnen worden. Aan de rechterkant is een scherm met specificaties.
Bijvoorbeeld de afmetingen van de behuizing. Aan de onderzijde is een scherm met
informatie. Dit legt uit wat er bij elke stap gebeurt en wat de volgende opties zijn. Dit is
dus een altijd aanwezig help, om gebruikers snel op weg te helpen. Natuurlijk kunnen er
naar eigen inzicht toolbars en schermen worden weggehaald en toegevoegd. In het
middelste scherm kan men de behuizing zien. Deze kan men van alle kanten bekijken
door de muis te bewegen.
Figuur 46 Hoofdscherm van de Interface
Wanneer men het programma opstart kan men voor een nieuw “document” kiezen,
zoals te zien in figuur 47. Vervolgens komt men in een menu waar men een template
kan kiezen. Dit zijn dus verschillende types behuizingen, met elk een verschillende
geometrie of met verschillende eigenschappen.
Figuur 47 Open nieuw file scherm
Vervolgens kan men de behuizing aanpassen en men krijgt dan in het specificatie
scherm de gegevens van de behuizing te zien. Deze kan men naar eigen wens
aanpassen. Dit is te zien in figuur 48.
Figuur 48 Overzicht van wat er gebeurt als op de “Edit Enclosure” knop wordt geklikt
Andere knoppen werken op dezelfde manier. Dat wil zeggen dat wanneer een feature
geselecteerd wordt de specificaties in het specificatiescherm te zien zijn. Ook als er op
bijvoorbeeld “Edit Feature” wordt geklikt (figuur 49) krijg men in het
specificatiescherm een overzicht te zien van de aanwezig functies. Ten opzicht van het
huidig ontwikkelde programma is het dus beter om de processtappen naast elkaar te
ordenen in plaats van achter elkaar. Zo heeft de elektronicaontwerper een beter
overzicht van wat hij doet.
8 Handleiding voor een parametrisch model mbv RM
8.1 Inleiding
Deze handleiding geeft een overzicht van wat er komt kijken bij het opzetten van een
parametrisch model en een daarbij behorende interface voor direct 3D design met
behulp van rapid manufacturing. Deze handleiding is er niet op gericht om een tot in de
puntjes gedetailleerd overzicht te geven maar gaat er vanuit dat er naast deze
handleiding ook andere documenten worden geraadpleegd voor specifieke
toepassingen. Deze handleiding is wel bedoeld als compleet overzicht en een eerste stap
in de richting bij het opzetten van dit geheel.
In deze handleiding worden eerst de eigenschappen van rapid manufacturing besproken,
vervolgens het ontwerpen van het direct 3D design deel. Ook wordt aangegeven hoe
men een markt het beste kan analyseren en tot slot wordt de verdere uitwerking van een
dergelijk programma besproken, met alles wat daar bij komt kijken.
Verder gebruikt deze handleiding af en toe een al ontwikkeld model als voorbeeld. Dit
model is ontwikkeld voor elektronicabehuizingen die met behulp van SLS-technologie
gemaakt worden.
Deze handleiding gaat er vanuit dat de lezer enige technische kennis en
inlevingsvermogen heeft, maar is zo geschreven dat personen uit verschillende
relevante vakgebieden dit zonder problemen kunnen leven
In document
Customized enclosures in SLS
(pagina 64-71)