• No results found

waereld in den voorafg. regel, die ontbreekt

In document De Tijdspiegel. Jaargang 34 · dbnl (pagina 149-153)

OMDAMMEN. Vbb. Hilman, V. en O. Ged. I. 166 Ten Kate, Dichtw. V. 223.

OMDEELEN. Van omdeelen en omdeeling (niet met ei) vbb. Van Kampens Mag.

VI. 300. Holl. Mag. 148, reg. 5 en 1 van ond.

OMDRACHT. Ook van gildeoptochten, V. Hasselt, Vad. Klugtsp. 94.

OmDRAGEN. Niet alleen ‘dichterlijk’; in proza Broes, De Kerk en de Staat, I.

58.

OmGEVEN. Vb. van ‘kaarten’; De Denker, II. 69.

OMGIEREN(ombewegen). Vb. Brender à Brandis, Kab. III. 351.

OMHALEN, ook van het ‘najaarsschoonmaken’, De Denker, II. 370.

OMHáNGSEL. Vb. Hilman, Verspr. en Onuitg. Ged. I. 58.

OMJúBELEN. Vb. Ten Kate, Dichtw. VI. 308.

OMKLUISTEREN. Bedrijvend vb. Hilman, a.w. II. 210. Jan Pietersen (1876) 60.

OMKREITS. Niet altijd ‘hoog en dichterlijk’. Gewoon proza V. Kamp. Mag. VII.

396.

OmKRULLEN. Overdr. van de vlam, Van den Broek, De Batav. 68.

OMKRúLLEN. Niet altijd van ‘haar of lokken’; van den tijger, Hilman, a.w. II.

364.

OMLOOPER. Vb. in anderen zin Wag. Amst. II. 420; van omloopster mede aldaar.

OMMANTELEN. Vb van bet. 2, Bild Chalmers Openb. 18.

OMPANTSEREN. Vb. der eig. bet. met fig. toepassing, Hilman, a.w. II. 133.

OMPRATEN. Vb. van omprating. Oudaan, Agrippa, 258.

OMRENNEN. Niet uitsluitend van ‘eene stad’; van een leger bij Stuart, R.G. III.

223.

OMRUKKEN. Vb. van omrukking, ald. VII. 196.

OMSCHANSING. Vb. ald. VII. 292.

OmSCHEPPEN. Ander vb. van 't verkeerd gebruik, Hilman, a.w. II. 46

OMSCHEPPING. Afl. heromschepping, Verv. op Wag. XL. 121.

OMSCHUIMEN. Buiten het deelw. en met and. zin, Hamaker in V. Kamp. Mag.

I. 139 en V. Kamp. en De Vries, Holl. Mag. 218.

OMSINGELEN. Vb. van omsingeling, Stuart, R. Gesch. XI. 144.

OMSLAAN. Ook ‘met de trom bekend maken’; Wag. Amst. I 587.

OMSLAG. Vbb. van 't meerv. in den zin van Kol. 524, art. 6; a.w. III. 123 en

124.

OMSLEUREN. Vb. in de eig. bet. Van Iperen, Obadja opgeh. 32.

OMSLUIPEN. Vb. Vinkeles, Temora, 75.

OMVERWERPING. Niet altijd overdrachtig; a.w. XIV. 175, van standbeelden.

OMVLIEDEN. Vb. van bet. 1, Maronier, Ged. 166.

OMWEIDEN. Vb. van de eig. bet. Hilman, a.w. II. 365.

OMWELVEN. Hiervoor, buiten het rijm, omwulven, Ten Kate, Dichtw. VI. 310.

OMWENTELING. Kol. 759 de afl. heromwenteling, Stuart, R.G. XV. 283.

OmWOELEN. Wederk. ook van een zwaard, Ten Kate, Dichtw. V. 424.

OMWRIKKENis ook 't bewegen van een vaartuig door den wrikriem; Loosjes,

M.A. de Ruyter, 39.

OMZÈILEN. Niet altijd ‘dichterlijke uitdr.’. Zie Stuart, R. Gesch. XVI. 45.

OmZWEVEN. Vb. van geesten gezegd, Vinkeles, Temora, 34.

ONAANDACHTIGHEID. Reeds in de vorige eeuw; De Denker, VII. 170.

ONAANGEDAAN. Ook van voorbijgevaren steden; Stuart, R.G. XII. 83.

ONAANGEDIENDin al de vbb. praedicatief; ook attributief, a.w. XV. 229: zijn

onaangediend bezoek.

ONAANGEMERKTals voorz. Vb. Van der Cruycen, De Spr. v. Sal. 55.

ONAANGEROERD. Ook als voorz. Le Jeune, Werken d. Holl. Maatsch. IX. 188.

ONAANGETAST. Vb. van bet. 1, b, Steenmeijer, Nag. Leerred. 187.

ONAANGEZIEN. De samenst. met des, Wag. Amst. II. 247 en 256.

ONAANGEZOCHT. Niet altijd van meisjes of weduwen; ook van ambten, Stuart,

R.G. XIII. 424.

ONAANMERKELIJK. Vbb. van de bet. n

o

. 2, Stuart, R. Gesch. I. 28; VI. 3.

ONAANSPRAKELIJK. Vb. ald. VI. 129.

ONAANTREKKELIJK. Vb. Clarisse, Voor Jongel. II. 92.

ONAANZIENLIJK. Vb. van onaanzienlijkheid, Stuart, R. Gesch. XIX. 337.

ONAFGEBROKEN. Ook in den vergr. trap. A. w. X. 265: den onafgebrokensten

omgang.

ONAFGEWEND. Ook van den stroom gezegd, A. w. VI. 45.

ONAFGEWERKT. Vb. als attributief adj. Ockerse, Ged. op Bellamij, 188. Ook

buiten laten en blijven, Onderwater, Ernstige enz. Letterarbeid, 16.

ONAFMATBAAR. Vb. zonder uitstooting der a, Immerzeel, Hugo, 102.

ONAFSCHEIDBAAR. Niet ‘zonder trappen’. De Clercq in Van Kampens Mag.

III. 207: de onafscheidbaarste erfenis.

ONAFWENDBAAR. Niet altijd ‘dichterlijk’. Clarisse, voor Jongel. II. 119. Van

Kampens Mag. I. 156.

ONAFWISCHBAAR. Ook als bijwoord; Clarisse, a.w. II. 79.

ONAFZIENLIJK. Vb. Stuart, R. Gesch VIII. 195.

ONBANDIGHEID. Vb. van bet. 1, Domela Nieuwenhuis, Twaalf Pr. v.h. O.T. 79.

ONBEDAARD. Vb. van het bijv. nw. P. de Groot, Uitbr. d. Pss. 90.

ONBEDEELD. Vb. van 2, Nolet d. Brauwere, Proza, II. 3.

ONBEGROOTBAAR. Ook in proza; Bild. Kerkred. van Merle d'Aub. 126.

ONBEHULPZAAM. Afl. onbehulpzamig, Antw. Sp. van Sinne, 283.

ONBEKLEED. Vb. van bet. 2, Stuart, a.w. XIV. 281.

ONBEKLEMD. Niet ‘zonder trappen’. Loots, Tw. Eeuwg. 23: onbeklemder toon.

ONBEKLIMBAAR. Ook van bergen, Stuart, a.w. XVII. 345. Vb. van

ONBEKWAAMHEID. Toch ook in 't meerv. De Veer, Frans Holster, II. 115.

ONBELANGRIJK. Vb. van onbelangrijkheid, Fockens, V. d. Palm gekensch. 113.

ONBELEESBAAR. Immerzeel, Ged. II. 11: onbeleesbare zucht.

ONBELEMMERD. De trap onbelemmerder nog Bild. Buitenl. Voorr. 13. - Vb.

van onbelemmerdheid, Verv. op Wag. XXX. 379.

ONBELOONBAAR. Vb. Valentijn, Werken van Ovid. II. 198.

ONBENAUWD. Toch in den vergr. trap, Van Duyse, Vrolijkheid, 94.

ONBENEPEN. Anders toegepast, Hoogvl. Feestd. 18; Valentijn, Ovid. I. 162.

ONBENUL,ONBENULLIG, aan de spreektaal (van welke streek?) ontleend, hadden

gemist kunnen worden; doch, eenmaal opgenomen, eischten zij verklaring. Zij

zijn verminkingen van een bekend, doch onhebbelijk woord.

ONBEPAALBAAR. Vbb. Bekker, Bet. Weereld, IV. 312; Immerzeel, Hugo, 42;

H.H. Klijn, De Driften, 41.

ONBEPAALDHEID. Vb. van 2, Broes, De Kerk enz. IV.I. 185, V. Oost. Ged. 250.

ONBEPLOEGBAAR. Niet alleen bij Vondel, ook in deze eeuw bij H.H. Klijn, N.

Ged. I. 77.

ONBEREID. De uitdr. onbereid leder bij Stuart, R. Gesch. XIV. 176. - Ook met

de bepaling op iets, ald. II. 60.

ONBEREIKELIJK. Van goden gezegd, Valentijn, Ovidius, II. 343.

ONBEROERBAARbij vlieten kan bijw. zijn. Niet onberoerbaar bloed, Westerm.

Ged. II. 75.

ONBEROERD. Een 2

de

vb. als bijwoord bij Voet, Stichtel. Ged. II. 141.

ONBESCHAAMD. Met lijk als bijw. anders in deze eeuw, V. Oost. Mozes, 339.

ONBESCHEIDENis ook door drank bedwelmd; zie een vb. Stuart, R. Gesch. V.

122.

ONBESCHOLDEN. De vorm onbeschouden nog lang na Hooft; Bogaert, Ged. 89.

ONBESCHOFT. In de breede - voor de plaats te breede - etymologische

ontwikkeling wordt de gewone afleiding van onbeschaafd verworpen. De Red.

zoekt den oorsprong in schoep, derivaat van scheppen, waarvan dan zou komen:

In document De Tijdspiegel. Jaargang 34 · dbnl (pagina 149-153)