3 PLANTOETSING 19
3.2 Toetsing aan beleidskader
Beleidskader Rijk Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR), 2012
Toetsingskader
In de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) staan de plannen voor ruimte en mobiliteit. Zo beschrijft het kabinet in de Structuurvisie in welke projecten zij de komende jaren wil investeren. Provincies en gemeentes krijgen in de plannen meer bewegingsvrijheid op het gebied van ruimtelijke ordening. Het kabinet heeft de ambities voor 2040 uitgewerkt en geconcretiseerd in 3 doelen voor de middellange termijn tot 2028:
• de concurrentiekracht van Nederland vergroten;
• de bereikbaarheid verbeteren en ruimte vrij maken voor uitbreiding van wegen, spoorwegen en vaarwegen;
• zorgen voor een leefbare omgeving waarin ruimte is voor natuur en cultuur en veilig kunnen wonen (bijvoorbeeld omdat er maatregelen worden genomen tegen wateroverlast).
Beoordeling
Op dit plan is nationaal belang 13, welke onder meer invloed heeft op de inhoud van bestemmingsplannen, van toepassing.
Dit houdt in dat bij ruimtelijke planvorming een zorgvuldige afweging en transparante besluitvorming plaatsvindt. Hierop wordt bij de toetsing aan het Bro nader ingegaan.
Conclusie
Er worden geen concrete uitspraken gedaan ten aanzien van de ontwikkelingen die dit plan mogelijk maakt. De ontwikkelingen passen in het algemeen wel in de visie om de concurrentiekracht van Nederland te vergroten.
Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro), 2012
Toetsingskader
Het Barro heeft als doel om vanuit een concreet nationaal belang een goede ruimtelijke ordening te bevorderen en vormt de normstelling vanuit het Rijk.
Beoordeling
Hoewel het plan ruimtelijke ontwikkelingen mogelijk maakt, zijn de nationale belangen zoals opgenomen in het Barro niet aan de orde in dit bestemmingsplan. Het plan voor vergroting van de omvang van bouwpercelen en de flexibilisering van het tracé van een aan te leggen ontsluitingsweg heeft namelijk geen betrekking op grootschalige ontwikkelingen van nationaal belang, aanleg van nutsvoorzieningen van nationaal belang of een relatie met de Ecologische Hoofdstructuur. Ook conflicteert het plan niet met die belangen, omdat de gronden hiervoor niet zijn gereserveerd of aangewezen.
Conclusie
Het bestemmingsplan is niet in strijd met het Barro. Er zijn geen specifieke regelingen nodig.
Besluit ruimtelijke ordening (Bro) – art.
3.1.6 lid 2
Toetsingskader en beoordeling
In het Besluit ruimtelijke ordening is opgenomen dat voor stedelijke ontwikkelingen, een onderbouwing in het bestemmingsplan noodzakelijk is (ook wel: de ladder voor duurzame verstedelijking). Deze onderbouwing bestaat uit de volgende onderdelen:
a. er wordt beschreven dat de voorgenomen stedelijke ontwikkeling voorziet in een actuele regionale behoefte;
In onderhavig plan worden twee stedelijke ontwikkelingen mogelijk gemaakt: 1. vergroting maximale omvang bouwpercelen (met de bijbehorende toename van bebouwingsmogelijkheden) en (2) de aanleg van een ontsluitingsweg. Ten aanzien van de vergroting van de maximale toegelaten omvang van bouwpercelen geldt dat deze mogelijkheid, vastgelegd in een afwijkingsbevoegdheid, uitsluitend wordt benut indien zich een concreet initiatief aandient voor een groter bouwperceel. Er is dan sprake van een concrete behoefte. Daarnaast geldt dat de vergroting van de maximale omvang van de bouwpercelen niet leidt tot een nieuw ruimtebeslag. Immers, uitsluitend wordt het reeds bestaande en geplande bedrijventerrein efficiënter benut.
De vergroting van de bouwpercelen kan alleen op het bestaande bedrijventerrein plaatsvinden, zodat de regeling niet leidt tot planologische versnippering (van het landschap). Ten aanzien van de ontsluitingsweg geldt dat deze reeds is gepland. In onderhavig plan wordt uitsluitend flexibiliteit geboden in het
verloop van het tracé. Zodoende is deze weg niet aan te merken als een nieuwe stedelijke ontwikkeling. Aan de eerste trede van de ladder wordt voldaan.
b. indien uit de beschrijving, bedoeld in onderdeel a, blijkt dat sprake is van een actuele regionale behoefte, wordt beschreven in hoeverre in die behoefte binnen het bestaand stedelijk gebied van de betreffende regio kan worden voorzien door benutting van beschikbare gronden door herstructurering, transformatie of anderszins. Dit is ook van toepassing indien in een provinciale verordening een locatie reeds is aangewezen voor stedelijke ontwikkeling;
Het bestaand stedelijk gebied wordt in het Bro omschreven als
‘een stedenbouwkundig samenstel van bebouwing ten behoeve van wonen, dienstverlening, bedrijvigheid, detailhandel en horeca, alsmede de daarbij behorende openbare of sociaal culturele voorzieningen, stedelijk groen en infrastructuur’. Gelet op de bestaande situatie, waarin het bedrijventerrein grotendeels is gerealiseerd, kwalificeert het plangebied in zoverre als bestaand stedelijk gebied. Een deel van het bedrijventerrein Airpark is nog niet ontwikkeld. Daarvoor geldt dat hier planologische mogelijkheden gelden voor het realiseren van stedelijke ontwikkelingen waarvan nog geen gebruik is gemaakt.
Deze gronden kunnen als leegstaande verstedelijkingsruimte worden aangemerkt (ABRvS 24 december 2014, ECLI:NL:RVS:2014:4654, r.o. 7.3). Aan de tweede trede van de ladder wordt voldaan.
c. indien uit de beschrijving, bedoeld in onderdeel b, blijkt dat de stedelijke ontwikkeling niet binnen het bestaand stedelijk gebied van de betreffende regio kan plaatsvinden, wordt beschreven in hoeverre wordt voorzien in die behoefte op locaties die, gebruikmakend van verschillende middelen van vervoer, passend ontsloten zijn of als zodanig worden ontwikkeld.
Aan de derde trede behoeft niet meer te worden getoetst.
Conclusie
Geconcludeerd kan worden dat de vergroting van de maximale omvang van de bouwpercelen niet leidt tot nieuw ruimtebeslag en planologische versnippering, waardoor deze ontwikkeling niet behoeft te worden getoetst. De ontsluitingsweg is niet aan te merken als een ‘nieuwe’ stedelijke ontwikkeling. Alle ontwikkelingen zijn gelegen in het bestaand stedelijk gebied.
Beleidskader Provincie Structuurvisie
Ruimtelijke Ordening (SVRO), 2014
Toetsingskader
Op 19 maart 2014 is de Structuurvisie ruimtelijke ordening 2014 in werking getreden. Deze structuurvisie is een actualisatie van de visie die in 2010 werd vastgesteld. Belangrijke beleidswijzigingen hebben betrekking op de realisatie van natuur en de transitie naar zorgvuldige veehouderij in Brabant. De structuurvisie is opgebouwd uit twee delen (A en B) en een uitwerking. Deel A bevat de hoofdlijnen van het beleid. Hierin heeft de provincie haar belangen gedefinieerd en ruimtelijke keuzes gemaakt. Deze belangen en keuzes zijn gebaseerd op trends en ontwikkelingen.
Ook beschrijft de provincie vanuit welke filosofie ze haar doelen wil bereiken. Die is: ‘samenwerken aan kwaliteit'. De provincie realiseert haar doelen op vier manieren: door regionaal samen te werken, te ontwikkelen, te beschermen en te stimuleren. In deel B beschrijft de provincie vier ruimtelijke structuren: de groenblauwe structuur, het landelijk gebied, de stedelijke structuur en de infrastructuur. Voor iedere structuur formuleert de provincie ambities en beleid. Per beleidsdoel is aangegeven welke instrumenten de provincie inzet om haar doelen te bereiken.
Beoordeling
In de kernen in het landelijk gebied hanteert de provincie als uitgangspunt dat alleen bedrijven worden gevestigd die qua aard, schaal en functie in de omgeving passen. Gemeenten hebben ruimte voor vestiging van kleinschalige en middelgrote bedrijvigheid. Als doorgroei van bedrijven er toe leidt dat deze qua aard, schaal of functie niet meer passen in de omgeving, wil de provincie dat deze worden opgevangen op een daarvoor geschikt terrein in het stedelijk concentratiegebied. Hierbij wordt een uitzondering gemaakt voor de regio’s Land van Heusden en Altena, De Kempen en Land van Cuijk. Vanwege de grote afstand tot het stedelijk concentratiegebied wordt aan de ruimtebehoefte van bedrijven uit deze regio's tegemoet gekomen op een nieuw te ontwikkelen regionaal bedrijventerrein. Regionale afstemming vindt plaats via de regionale agenda's voor werken. Hierbij is specifiek aandacht voor de problematiek van het ruimtegebrek voor bedrijven met een hinder- en risicoprofiel en de opvangtaak voor grootschalige bedrijven in het stedelijk concentratiegebied en op de regionale en specifieke bedrijventerreinen.
Evenals de regio’s Land van Heusden en Altena, De Kempen en Land van Cuijk ligt ook de regio Cranendonck relatief ver van het stedelijk concentratiegebied. Om die reden is het voor lokale bedrijven in Cranendonck niet gewenst om, bij bedrijfsgroei, daar naartoe te verplaatsen. Ook de ligging nabij de provincie Limburg, met een
minder stringent vestigingsbeleid, zorgt voor ongewenste ruimtelijke effecten voor de gemeente. Om die reden ligt het in de rede om ook in Cranendonck bouwpercelen met een omvang van meer dan 5000 m² mogelijk te maken. Eenzelfde werkwijze wordt hierbij gevolgd als in (bijvoorbeeld) de gemeente Someren. Het provinciale beleid is hierbij vertaald in het bestemmingsplan (afwijkingsbevoegdheid met verankering provinciaal beleid).
De provincie vindt het belangrijk dat er voldoende terreinen geschikt blijven of geschikt worden gemaakt voor de vestiging van hinder veroorzakende bedrijven. Hierbij wordt expliciet rekening gehouden met de (toekomstige) ruimtevraag van deze bedrijven. Per locatie wordt de hoeveelheid ruimte met de daarbij horende inrichtingseisen, het uitgifteprotocol en de manier waarop dit wordt veilig gesteld, vastgelegd om conflicterende situaties te voorkomen. Het is daarom belangrijk dat er zorgvuldig wordt omgegaan met de beschikbare ruimte op de (middel)zware bedrijventerreinen. Bedrijven in de milieucategorieën 1 en 2 passen in beginsel in woon- en gemengde gebieden.
In onderhavig plan wordt de vestiging van (nieuwe) perifere detailhandel uitdrukkelijk uitgesloten. Zelfstandige detailhandel wordt op de bedrijventerreinen Airpark en Fabrieksstraat als oneigenlijk ruimtegebruik gezien, omdat deze functie op deze terreinen kan zorgen voor conflicterende (milieu)situaties.
Conclusie
Geconcludeerd kan worden dat in onderhavige plan voldoende rekening is gehouden met het provinciale ruimtelijke beleid.
Verordening ruimte 2014
Toetsingskader
Op 7 februari 2014 is de Verordening ruimte 2014 vastgesteld door Provinciale Staten. Deze stelt regels aan onder meer de bundeling van stedelijke ontwikkeling, natuurontwikkeling, de ontwikkeling van intensieve veehouderijen, waterberging, cultuurhistorie en het agrarisch gebied. De Verordening ruimte 2014 is in werking getreden op 19 maart 2014. Op 15 juli 2015 is een herziening van de regels van de verordening in werking getreden. In oktober 2015 is een aangepast kaartbeeld van de verordening in werking getreden. De Verordening ruimte 2014 is opgebouwd volgens het principe van een bestemmingsplan. Dit houdt in dat er zowel ‘gebiedsgerichte regels’ zijn gesteld als
‘algemene regels’. Bij de gebiedsgerichte regels is vervolgens een onderscheid gemaakt naar ‘structuren’ (basisregels) en
‘aanduidingen’ (aanvullende of afwijkende regels ten opzichte van de basisregels of andere aanduidingen). Aan de hand van
deze systematiek wordt onderstaand het plan voor de voorgenomen ontwikkeling getoetst aan de Verordening ruimte 2014.
Beoordeling
Artikel 4.2: stedelijke ontwikkeling in bestaand stedelijk gebied De bedrijventerreinen Airpark en Fabrieksstraat, alwaar stedelijke ontwikkelingen mogelijk worden gemaakt, zijn gelegen in het bestaand stedelijk gebied.
Artikel 4.6: bedrijven in kern in landelijk gebied
In het onderhavige plan worden, middels een afwijkingsbevoegdheid, bouwpercelen met een omvang van meer dan 5000 m² mogelijk gemaakt. De voorwaarden die daaraan zijn verbonden in art. 4.6 lid 2 Vr 2014 zijn overgenomen in de afwijkingsbevoegdheid. De bestaande regels inzake zorgvuldig ruimtegebruik, zoals vastgelegd in het vigerende bestemmingsplan (bv. bebouwingspercentages), zijn overgenomen in het onderhavige bestemmingsplan.
Artikel 4.8: detailhandelslocaties
In het onderhavige plan wordt, middels een wijziging van de Staat van Bedrijfsactiviteiten, de mogelijkheid tot vestiging van perifere detailhandel geschrapt. Zodoende kan géén detailhandelslocatie meer ontstaan.
Artikel 17: boringsvrije zone
In het onderhavige plan wordt, vooruitlopend op een wijziging van de Verordening ruimte op dit punt, het regime ‘boringsvrije zone’
opgenomen in de bestemmingsplanregeling en wordt het regime
‘grondwaterbeschermingsgebied’ verwijderd.
Conclusie
Geconcludeerd kan worden dat wordt voldaan aan de Verordening ruimte 2014.
Beleidskader Gemeente Structuurvisie
Cranendonck
Toetsingskader
Er is voor het gehele grondgebied van de gemeente één structuurvisie opgesteld. Hierin staan de hoofdlijnen van het ruimtelijk beleid voor de komende jaren (2014 – 2024). De gemeenteraad heeft op 7 juli 2015 de structuurvisie vastgesteld.
Aan de hand van de vijf thema’s van de Strategische Visie (Wonen en Leven, Werk en Economie, Recreatie en Toerisme, Zorg en Onderwijs) en het zesde nieuwe thema Ruimtelijke kwaliteiten zijn de ruimtelijke keuzes in themakaarten verwerkt. Op alle zes de vlakken liggen er ambities voor Cranendonck. De ruimtelijke
keuzes in deze Structuurvisie leveren wanneer zij ook daadwerkelijk worden uitgevoerd een grote bijdrage aan de Landelijke Klasse van de gemeente.
Geconstateerd wordt dat Airpark een ‘jong’ bedrijventerrein is in Budel en volop in ontwikkeling is. Veel bedrijven uit de gemeente, die willen doorgroeien verplaatsen zich naar het Airpark. Het Airpark is een ander type bedrijventerrein dan de overige bedrijventerreinen in Cranendonck. Airpark is gericht op die bedrijven die op grond van hun bedrijfsactiviteiten niet gewenst zijn in de directe omgeving van woongebieden. Airpark is op ruime afstand gelegen van de bebouwde kom. Airpark heeft voor de bedrijvigheid een ideale ligging nabij het vliegveld en op korte afstand van de Rijksweg A2. Fabriekstraat is een klein bedrijventerrein wat direct grenst aan Airpark. Dit terrein is qua typologie identiek aan Airpark. Samen kunnen zij gezien worden als één bedrijventerrein. Deze bedrijventerreinen worden in de gemeentelijke structuurvisie aangemerkt als regionale bedrijventerreinen.
Beoordeling
De gemeente Cranendonck maakt in het gemeentelijke ruimtelijke beleid onderscheid in drie verschillende typen bedrijventerreinen: lokale bedrijventerreinen, regionale bedrijventerreinen en bovenregionale tot internationale bedrijventerreinen. De lokale bedrijventerreinen zijn Molenheide, De Meemortel en Rondven. De regionale bedrijventerreinen zijn Airpark, waarin bedrijventerrein Fabriekstraat is meegenomen, en bedrijventerrein Den Engelsman. Het bovenregionale tot internationale bedrijventerrein is het DIC.
Het toestaan van bouwpercelen met een grotere omvang dan 5000 m² en het niet meer bieden van mogelijkheid tot het vestigen van perifere (volumineuze) detailhandel past in het beleid waarin Airpark en Fabrieksstraat een regionale functie vervullen. In de regio zijn bouwpercelen met een grotere omvang dan 5000 m² namelijk niet aanwezig op bedrijventerreinen. Het Airpark en de Fabrieksstraat kunnen door deze mogelijkheden wel te bieden hun regionale functie vervullen. Door het tegengaan van perifere detailhandel wordt invulling gegeven aan de regionale afspraken.
Conclusie
Geconcludeerd kan worden dat het onderhavige plan passend is binnen het beleid van de gemeente Cranendonck.
Detailhandelsvisie A2-gemeenten
Dit beleidsdocument vormt één van de aanleidingen voor de onderhavige bestemmingsplanherziening. Om die reden is dit thematische beleid weergegeven in het voorgaande hoofdstuk.