moeten werkgevers worden gestimuleerd
om meer mensen in (vaste) dienst te
nemen; de verschillen tussen zzp’ers en
vaste krachten moeten worden verkleind’
5.2.1 Eén basisverzekering voor ziekte en arbeidsongeschiktheid
De eerste stap naar een eerlijke arbeidsmarkt is de introductie van één basis- verzekering voor ziekte en arbeidsongeschiktheid voor alle werkenden. Zowel mensen in loondienst als uitzendkrachten en zzp-ers dragen daar financieel aan bij en kunnen bij arbeidsongeschiktheid een beroep doen op deze regeling. Dat vraagt om een vernieuwing van de huidige regels bij ziekte. Wij willen de verplichting tot loondoorbetaling bij ziekte voor de werkgevers fors terugbrengen. Voor langere ziekteperiodes komt er een private regeling met publieke waarborgen. Op die manier blijven alle werkenden beschermd en wordt het voor werkgevers aan-trekkelijker om mensen in vaste dienst te nemen.
5.2.2 Goed en rechtvaardig ontslagrecht
De aanpassing van de ontslagregels door het huidige kabinet is geen succes geble-ken. Het doel was om vaste contracten minder vast te maken en flexibele contracten minder flexibel. Op die manier zouden zowel werkgevers als werknemers profiteren. Maar in de praktijk leidt de aanpassing van het ontslagrecht er juist toe dat bedrijven - vooral in het MKB - aan mensen geen vast contract meer durven geven. De maatregel werkt dus averechts en wat ons betreft kan het niet zo zijn dat de theoretische bescherming tegen ontslag ertoe leidt dat je helemaal geen vaste baan meer krijgt. Daarom willen wij meer ruimte voor de kantonrechter om arbeids-contracten te ontbinden, zodat ondernemers weer sneller kiezen voor een vast contract. Het verschil met een flexibel contract is dat bij een vast contract in principe uitgegaan wordt van een contract voor onbepaalde tijd en je inzet voor de werkgever meetelt bij de ontbindingsvoorwaarden. Daarnaast moeten er meer mogelijkheden komen voor meerjarige arbeidscontracten, want een contract voor vijf jaar is dan misschien wel geen vaste baan, maar wel veel beter dan dat je elke twee jaar weer op straat staat.
5.2.3 Meer banen
Ondanks de aantrekkende economie en de peperdure banenplannen van het huidige kabinet blijft de werkloosheid in Nederland hoog, vooral onder de lage- en
midden-inkomens. Naast onze voorstellen om de impasse op de arbeidsmarkt te doorbreken, kiezen wij voor het enige recept dat echt werkt voor meer banen: werken en onder-nemen lonend maken door lagere lasten en minder regels.
5.2.4 Opkomen voor (arbeids-)gehandicapten en
arbeidsongeschikten
Participatie van mensen met een handicap is een zaak van de samenleving, ieder heeft hier zijn rol. Met de ratificering van het VN Verdrag voor de Rechten van men-sen met een handicap heeft Nederland een belangrijke stap gezet naar een inclusie-ve samenleving. Hiermee is participatie nog geen feit. De oinclusie-verheid, het bedrijfsleinclusie-ven en de samenleving als geheel dienen samen de implementatie ter hand te nemen, zodat iedereen kan participeren ongeacht zijn of haar beperkingen of leeftijd. Voor de eerder voorgestelde verlaging van belasting op laagbetaald werk en de substantiële verlaging van de lasten voor werkgevers vragen we als tegenprestatie van de werkgevers een toezegging om het aantal banen voor mensen met een arbeidsbeperking te verhogen. Tegelijkertijd willen we de regelingen waarop werk-gevers een beroep kunnen doen wanneer zij mensen met een arbeidsbeperking in dienst nemen - loonkostensubsidie of loondispensatie - versterken en vereen-voudigen. Hierin dient de overheid het goede voorbeeld te geven. Het quotum voor arbeids-gehandicapten wordt afgeschaft.
5.2.5 Een gelijk Europees speelveld
De open grenzen voor werknemers en diensten in Europa hebben niet alleen voor-delen. Op de arbeidsmarkt is sprake van oneerlijke concurrentie door goedkopere arbeidskrachten uit andere lidstaten, die hier ónder de CAO-voorwaarden aan het werk gaan. Dit pakt slecht uit voor werknemers aan de onderkant van de arbeids-markt en voor ondernemers die zich wel aan de regels houden.
Wij willen daarom een strengere aanpak van bedrijven die de Europese regels voor het vrije verkeer stelselmatig ontduiken, meer controles en zwaardere sancties voor overtreders. Het nieuwe kabinet moet zich in Europa sterk maken voor een aanpassing van de zogeheten detacheringsrichtlijn, waarbij de detachering wordt gemaximeerd tot zes maanden en een stapeling van detacheringen onmogelijk wordt gemaakt.
5.2.6 Korte metten met fraude
Jaarlijks vinden er in Nederland tienduizenden gevallen van uitkeringsfraude plaats. Dat is onverteerbaar voor alle mensen die zich wel aan de regels houden en zij die met de premies de uitkeringen bij elkaar sparen. Fraude is diefstal van de gemeen-schap. Wij willen dat er meer capaciteit wordt vrijgemaakt voor het opsporen en vervolgen van profiteurs en fraudeurs. Dat kan bovendien helpen om het onder-scheid tussen fraude en administratieve fouten bij uitkeringsgerechtigden te kun-nen vaststellen. Bij werkelijke fraude dient wat ons betreft ook vaker strafrechtelijke vervolging plaats te vinden.
5.2.7 Een leven lang leren
Kennis en vaardigheden zijn het kapitaal van de economie van de toekomst. Tegelijkertijd raken zij in deze veranderende wereld sneller verouderd dan ooit tevoren. Daarom moeten we permanent investeren in kennis en vaardigheden. Dat is een opdracht aan werkgevers en werknemers.
De ontwikkelingen op het gebied van ICT, robotisering en 3D-printen gaan razend-snel en hebben grote gevolgen voor onze economie en arbeidsmarkt. Het CDA wil dat leerlingen al in het primair onderwijs kennismaken met wetenschap en techniek. Via het Techniekpact maken we afspraken met regio's over het kiezen, leren en werken in de techniek. En via een ambitieuze 'smart industry'-agenda dagen we het MKB uit om te innoveren en samen met hun medewerkers de nieuwe slimme maak-industrie vorm te geven.
Om een leven lang leren vorm en inhoud te geven willen wij de introductie van een individueel leerrecht waar werkgevers en werknemers samen voor sparen. Het wordt daarbij aantrekkelijk om uit de sectorfondsen het individueel leerrecht te financieren en te beheren. Het individueel leerrecht geldt voor alle mensen in de beroepsgeschikte leeftijd, ongeacht of iemand werkt of werkzoekend is en ongeacht de contractvorm. Vanwege het verminderen van de werkgelegenheid voor lager- en middelbaar geschoolden willen wij binnen deze regeling hen een extra stimulans geven zich verder te ontwikkelen.