Hij smoorde een knokpartij door orgel te gaan spelen, demonteerde
in zijn eentje een bom en laat zich door iedereen Theo noemen. Na 38 jaar raakt het Emmer politiekorps een van zijn kleurrijkste
agenten kwijt. Theo Hummel (63) uit Nieuw-Amsterdam hangt zijn politiepet en zijn clownsneus aan de wilgen.
Emmer-Compascuum, een jaar of vijftien geleden. In een huis is een grote knokpartij aan de gang. De gemoederen zijn zo verhit dat de komst van agenten de vechtersbazen niet tot bedaren brengt.
Wat te doen?
Politieagent Theo Hummel ziet in de hoek van de woonkamer een orgel staan. Hij loopt er naar toe en drukt met zijn beide handen tegelijkertijd meerdere toetsen in. Iedereen kijkt op, ook de mannen die elkaar even daarvoor nog naar het leven stonden. Ze
glimlachen, helemaal als blijkt dat een van de toetsen blijft hangen.
,,Kijk’’, roept agent Hummel met een grote grijns op zijn gezicht. ,,Ik kan het ook nog met losse handen.’’
De 63-jarige politieman uit Nieuw-Amsterdam denkt er met plezier aan terug. ,,Alleen maar door iets onverwachts te doen, iets ludieks, keerde de rust terug. De knokpartij was meteen over.’’
Hummel doet de hand in zijn jaszak en haalt er een rode
clownsneus uit. ,,Heb ik altijd bij me, al jarenlang. Een ideaal middel om kleine kinderen op hun gemak te stellen. Ik heb die neus
trouwens ook een keer gebruikt bij een massale vechtpartij op straat waarbij wel twintig mensen betrokken waren. Ik was de eerste agent die ter plekke was. Wat kon ik doen in mijn eentje? Ik zette mijn clownsneus op en liep er naar toe. Het was blijkbaar zo ontwapenend dat mijn collega’s daar later niets meer hoefden te doen.’’
33
‘Andere mensen worden op straat ook geen meneer genoemd’
Nog even en het werk is gedaan voor Hummel. Eind deze week hangt hij na ruim veertig jaar zijn uniform aan de wilgen. Dat het korps daarmee een kleurrijke diender verliest, is zonneklaar. De kleine en zeker de laatste jaren wat gezette Hummel is uitermate benaderbaar en behoort tot de bekendste agenten van Zuidoost-Drenthe.
Veel mensen op straat noemen hem gewoon Theo, ook jongeren en kinderen die bij wijze van spreken zijn kleinkinderen konden zijn.
Hummel vindt het prima, zo lang het maar met respect gebeurt. ,,Ik heet toch ook gewoon Theo? Andere mensen worden op straat ook geen meneer genoemd. Als politieman heb ik altijd tussen de
mensen willen staan, nooit erboven.’’
Na twee jaar te hebben gewerkt bij een radio- en televisiezaak in Emmen ging Theo Hummel in 1977 naar de politieschool in Amsterdam. Foto: Collectie Theo Hummel
Hummel is een kind van Zuidoost-Drenthe. Geboren in Noordbarge en opgegroeid in de Emmer volkswijken Emmermeer en Angelslo.
Zoon van een kleermaker, die later een leidinggevende functie kreeg bij een confectiefabriek. Als jochie droomde Hummel ervan om dierenarts te worden. Daar kwam niets van terecht. Nadat hij zijn havo-diploma had gehaald, ging hij aan het werk.
,,Eerst op een camping in Ommen en daarna bij een radio- en televisiezaak in Emmen. Dat trok me veel meer dan school.
Bovendien zorgde ik er zo ook voor dat er thuis wat extra geld binnen kwam. Mijn moeder was gehandicapt en dat betekende veel extra kosten voor mijn vader. Die baas van die radio- en
televisiezaak was trouwens geweldig. In het weekend mocht ik de bedrijfswagen mee zodat we mijn moeder mee uit konden nemen.’’
‘Van drie hoog werden de wasmachines naar beneden gegooid’
Via een bon in de VARA-gids belandde Hummel in 1977 op de politieschool in Amsterdam. ,,De afwisseling van het politiewerk en de grote stad spraken me aan. In Amsterdam vond ik onderdak bij een geweldig gezin. Vanaf de eerste dag at ik gewoon mee en werd er rekening gehouden met mijn werktijden.’’
35
Theo Hummel in zijn periode als agent in Amsterdam. De Nieuw-Amsterdammer werkte van 1977 tot 1982 in onze hoofdstad. Foto:
Collectie Theo Hummel
Na zijn opleiding bleef Hummel in de hoofdstad. Hij reed op de pantserwagen tijdens de krakersrellen en tijdens het oproer rond de inhuldiging van prinses Beatrix als koningin. ,,Tijdens die
krakersrellen was ik echt wel even bang. Het ging van dik hout zaagt men planken. Van drie hoog werden wasmachines naar beneden gegooid.’’ Hummel maakte er ook zijn eerste moord mee.
,,In een shoarmatentje haalde ik twee mannen uit elkaar die ruzie maakten. Even later lag een van die twee met een mes in zijn borst in de gracht.’’
In zijn vertrouwde Emmen kon hij meteen aan de slag
In zijn vrije weekenden ging Hummel geregeld naar Emmen en daar ontmoette hij Wiesje Bakker uit Nieuw-Amsterdam. De vlam sloeg over en omdat zijn geliefde niet naar Amsterdam wilde verhuizen, ging Hummel in 1982 op zoek naar een baan bij de politie in Drenthe. In zijn vertrouwde Emmen kon hij meteen aan de slag en daar maakte hij zich onder meer verdienstelijk als
motoragent.
In 1992 werd hij gevraagd om wijkagent in Angelslo te worden. De tweede naoorlogse wijk van Emmen, een volkswijk. Hummel hoefde er niet lang over na te denken. ,,Ik hou van wijken waar mensen zich niet anders voordoen dan ze zijn en zeggen waar het op staat.
En omdat ik in Angelslo was opgegroeid, had ik natuurlijk een speciaal gevoel bij die wijk. Bij Emmermeer was dat precies hetzelfde. Daar begon ik in 2007 als wijkagent.’’
‘Als je mensen kent, weet je welke toon je moet aanslaan’
Het omgaan met bekenden heeft Hummel nooit als belemmerd ervaren. ,,Integendeel. Het helpt juist als je mensen kent. Je weet welke toon je moet aanslaan en je kunt mensen makkelijker
overtuigen om iets wel of juist niet te doen.’’ Dat bleek onder meer toen de Emmer politie een als gevaarlijk bestempelde verdachte aan moest houden.
37
De laatste dertien jaar was Theo Hummel wijkagent in Emmermeer, de wijk waar hij zelf als kind woonde. Hier staat hij voor zijn
voormalig ouderlijk huis aan de Van Selbachstraat. Foto: DvhN
,,Er werd gedacht aan de inzet van een arrestatie-eenheid. Ik zei tegen mijn chef: Ik ken die man, ik doe het wel alleen. Mijn chef vond het goed, maar wilde wel met mij mee. Toen we bij die man zijn huis kwamen, zei zijn vrouw dat hij er niet was. Even daarna kwam hij eraan fietsen. ‘Hé Theo, hoe is het ermee?’, riep hij. Ik zei:
‘Met mij wel goed, maar met jou niet zo. Je moet mee naar het bureau. Hij wist wel waarom en vroeg of hij nog even naar huis mocht om wat spullen te pakken. Dat vond ik prima en even later stapte hij rustig bij ons in de auto.’’
Met pistool schoot de agent de achterbanden van een auto lek
De zestiger zegt altijd geprobeerd te hebben om dingen zonder dwang voor elkaar te krijgen. ,,Zelf heb ik er ook de schurft aan als mensen mij dwingen, zelfs als mijn eigen vrouw dat doet. Je bereikt veel meer door mensen gewoon te vragen of uit te leggen waarom je iets wilt.’’
39
Theo Hummel in 1984 als motoragent tijdens de Drentse Rijwielvierdaagse. Op achtergrond de voormalige kantine van voetbalvereniging SC Angelslo in Emmen. Foto: Collectie Theo Hummel
Was dat onmogelijk of leverde het geen resultaat op, dan
schroomde Hummel niet om uit en ander vaatje te tappen. Hij vocht met winkeldieven en was de agent die in maart 2018 schoten loste vlakbij het Emmer café Groothuis. Een man, die even daarvoor iemand bedreigde door een vuurwapen te laten zien, pakte een onbekende vrouw de auto af en ging ervan door. Hummel schoot beide achterbanden lek. Het was de overigens wel de enige keer dat de Drentse diender zijn vuurwapen op straat gebruikte.
Een zelfgemaakte bom in een woning in Emmen
Vaak kreeg Hummel complimenten voor zijn soms wat onorthodoxe aanpak. Maar niet altijd. Toen hij in zijn eentje een bom
onschadelijk maakte leverde hem dit een reprimande op van justitie. ,,Ik had een tip gekregen dat er in een woning in Emmen een bom zou liggen. Dat bleek te kloppen. Er lag een zelfgemaakte bom met daarnaast de beschrijving hoe die moest worden
gemaakt.’’
Hummel pakte zijn telefoon en zocht op internet hoe je zo’n bom ontmantelde. ,,Ik vond de informatie die ik nodig had en ging aan de slag. Het lukte allemaal prima. In Amsterdam had ik vroeger op school ook wel het een en ander over explosieven geleerd. Later kreeg ik de wind van voren van mensen van justitie. Ik was volgens hen onverantwoord bezig geweest en had er echte specialisten bij moeten halen. Tja, daar kon ik op dat moment niet zoveel meer mee. Het was al gebeurd. Ik heb er ook niet wakker van gelegen.’’
‘Gelukkig kon ik heftige dingen ook weer vrij snel van mij afzetten’
Als agent maakte Hummel in Emmen heftige dingen mee: ernstige verkeersongevallen, mishandelingen en zelfdodingen. Het bracht hem volgens eigen zeggen zelden of nooit uit balans. ,,Natuurlijk lieten dit soort gebeurtenissen mij niet onberoerd. Maar ik kon het allemaal ook weer vrij snel van mij afzetten. Of ik nooit huil? Jawel hoor. Hoor ik een emotioneel liedje, dan zit ik zo te janken. Dat dan wel weer.’’
Hoewel Hummel zijn werk met plezier deed, ziet hij niet op tegen zijn afscheid bij het korps. Er zijn genoeg andere activiteiten te bedenken om je mee te vermaken.
Was vroeger alles beter bij de politie? ,,Nee’’, zegt Hummel. ,,Zeker niet. De huidige politie-uniformen zijn een stuk gebruiksvriendelijker dan die van vroeger. En zo kan ik wel meer dingen bedenken. Maar alle bureaucratische rimram van tegenwoordig kan mij echt
gestolen worden. Wat voor beroep je tegenwoordig ook hebt, je wordt gedwongen om achter de computer tot in de kleinste details dingen vast te leggen en te verantwoorden. We zijn daar wel een beetje in doorgeschoten met elkaar. Nee, de computer is niet mijn grootste vriend. Klopt helemaal. Maar dat had je vast ook wel eerder in de gaten.’’
Bovenstaand bericht voor u gelezen uit het DvhN in oktober.
Theo een goede bekende en al jaren trouw lid van onze club. Zeker ook de hokbezoeken aan zjn adres staan positief in onze
herinneringen gegrift.
Mede fokkers waart U. Nu heeft Theo meer tijd om aan zijn sierduiven te besteden wat vast en zeker ten goede komt aan de kwaliteit en dus nog meer prijzen dan tot nu toe te winn
41
Jongdierendag.
Net als zoveel leuke activiteiten kon ook onze jaarlijkse
jongdierendag tezamen met onze Groningse en Friese vrienden geen doorgang vinden. Heel erg jammer te meer omdat het zich laat aanzien dat er gedwongen een einde komt aan deze
traditionele gezellige dag in Vries.
Vele jaren werd er al over gesproken dat de gemeente Tynaarlo het gebouw wilde sluiten en zoals het zich nu laat aanzien is het besluit nu definitief genomen
Voor ons zal er daarom geen mogelijkheid meer zijn om hier onze jongdieren te houden. Erg jammer want het gebouw lag mooi centraal, goed bereikbaar voor een ieder, voldoende en een praktische ruimte om onze kooien op te stellen en daarnaast een goede en betaalbare horeca voor het natje en droogje wat ook bij een dergelijke dag hoort.
Met de beheerders was het goed te overleggen en ook het afhuren van de ruimte was financieel aantrekkelijk waardoor de kosten voor de deelnemers alleszins betaalbaar bleven.
Jammer maar het is niet anders.
Het zal moeilijk worden een vergelijkbare ruimte en prijzen te vinden. Uw bestuur en ook die van GS hebben althans nog geen alternatief. Mocht u een geschikte locatie hebben die zowel voor
ons als voor de Groningers en Friezen ook goed bereikbaar is dan horen we dit graag.
Er is echter een zeer reële kans dat we afscheid moeten nemen van de jongdieren dag zoals die tot nu toe werden georganiseerd.
Moeten we naar een andere opzet???
Fokkerkaart 2021
U krijgt in december weer een brief van de Ned. Kleindierpublicaties BV voor de betaling van de fokkerskaart en evt. uw abonnement op KleindierMagazine.
Betaal zoveel mogelijk per automatische incasso, want dat scheelt u administratiekosten. Op deze brief staat uw ‘vaste’
fokkerskaartnummer vermeld!
Ringenbestelling
Evenals in voorgaande jaren dienen de bij de NBS
aangesloten sierduivenfokkers ook in 2021 weer hun ringen te bestellen via de ringencommissaris van hun vereniging. De ringen voor 2021 worden vanaf 6 januari 2021 uitgegeven.
De prijs van de ringen is niet gewijzigd en bedraagt voor leden die in het bezit zijn van een NBS-fokkersnummer € 0,35 per stuk. portokosten bedragen € 3,10. Betaling direct bij
bestelling op rek nr NL52RABO0377259764 tnv G.Kreeft
43
Conform een in de op 9 juni 2018 gehouden Algemene Vergadering van de NBS aangenomen bestuursvoorstel is het mogelijk dat de ringencommissarissen van de bij de NBS aangesloten verenigingen ook ringen bestellen voor sierduivenfokkers die niet in het bezit van een
NBS-fokkersnummer zijn.
De prijs van de ringen bedraagt dan € 1,– per stuk en het per bestelling te betalen bedrag voor porto- en
verpakkingskosten is gelijk aan het hierna vermelde bedrag dat door iedere fokker betaald dient te worden.