Uit de focusgroepgesprekken met WW-klanten komt een breed gedeeld beeld naar voren dat de (persoonlijke) dienstverlening van UWV nauwelijks helpt bij het intensiveren van werkzoekactivi-teiten of het vinden van werk.13 Ongeacht of werkzoekenden zich gesteund voelen door de dienst-verlening van UWV is er consensus dat het vinden van werk iets is dat je zelf moet doen en dat UWV daar nauwelijks bij kan helpen:
“Je moet het uiteindelijk zelf doen, het is een illusie dat UWV een baan voor je gaat vinden.”
“Ik heb twee keer zo’n gesprek gehad met een begeleider, maar daar komt niks uit. Mijn con-clusie is dat je het gewoon zelf moet doen.”
“UWV hoort je aan een baan te helpen, maar ik kreeg te horen ‘je hebt verkeerde verwachtin-gen van UWV’, ‘wij zijn er niet om jou van een baan te voorzien’.”
De meeste deelnemers geven ook expliciet aan dat ze niet harder naar werk zijn gaan zoeken door de UWV-dienstverlening. Tegelijkertijd stellen meerdere deelnemers dat de dienstverlening wel kan helpen om de motivatie om naar werk te zoeken te verbeteren, wat in de praktijk kan leiden tot een intensiever werkzoekgedrag:
“Ik zou gemotiveerder zijn als ze een stuk maatwerk zouden bieden.”
“Er wordt uitgegaan van eigen initiatief… het aanbod is op zich goed, maar uiteindelijk komt het op jezelf neer, je moet een sterke persoonlijkheid en motivatie hebben om het op te
bren-gen… ze vergeten het persoonlijke.”
Respondenten geven expliciet aan dat motivatie beter werkt dan de verplichting om regelmatig te solliciteren, maar impliciet lijkt er ook een stimulerende werking uit te gaan van handhaving:
“Het zit vooral in de controlerende sfeer en niet in de helpende sfeer.”
“Dat zinnetje ‘anders kan je gekort worden’ komt steeds terug, je bent bang om fouten te ma-ken, dat zet je wel onder druk.”
Bovendien werd door een enkeling opgemerkt dat de inspanningen om werk te vinden juist kunnen toenemen door de wens om van die verplichtingen af te raken.
13 Deelnemers aan de focusgroepgesprekken waren in vergelijking met de totale groep respondenten op de gehouden enquête gemiddeld minder positief over de meerwaarde en steun van de dienstverlening van UWV. Het is met andere woorden een selectieve groep die (al) voorafgaand aan de focusgroepgesprekken kritischer is over de dienstverlening dan de gemiddelde WW-klant. Dat heeft zijn weerslag op de toon van de quotes in deze paragraaf, die dus kritischer is dan gemiddeld in de WW-populatie.
RELATIE TUSSEN PERSOONLIJKE DIENSTVERLENING EN WERKZOEKGEDRAG 69
5.8 Conclusies
In dit hoofdstuk is onderzocht wat de relatie is tussen persoonlijke dienstverlening en het werk-zoekgedrag van WW -gerechtigden. Daarvoor is voor verschillende indicatoren voor het werkzoek-gedrag een vergelijking gemaakt tussen de WW-klanten in de dienstverleningsgroep en in de trolegroep. Ook is er in sommige gevallen een vergelijking gemaakt tussen WW-klanten in de con-trolegroep met persoonlijke handhaving en WW-klanten in de concon-trolegroep met alleen online handhaving. Omdat WW-klanten bij instroom in de WW willekeurig zijn ingedeeld in deze drie groepen, kunnen verschillen in gemiddelde uitkomstmaten tussen deze groepen na (minimaal) acht maanden in de WW worden toegeschreven aan het verschil in dienstverlening en/of handhaving.
Het verschil tussen de dienstverlenings- en totale controlegroep bestaat uit een eerdere en grotere (kans op de) inzet van persoonlijke dienstverlening in de dienstverleningsgroep. Tabel 5.2 geeft een overzicht van de gevonden relaties (positief, negatief of statistisch niet significant) voor elk van de gebruikte enquêtevragen per uitkomstmaat voor werkzoekgedrag enerzijds met de indeling in de dienstverleningsgroep anderzijds.
Tabel 5.2 De relatie tussen de (mogelijkheid van de) inzet van persoonlijke dienstverlening en werkzoekgedrag is over het algemeen positief, behalve ten aanzien van de breedte van het zoekgedrag*
Gevonden relatie per gebruikte enquêtevraag Totale WW-populatie Groep 0-50%
Werkzoekintentie
Dienstverleningsgroep versus controlegroep + / + / 0 + / 0 / 0 Kwaliteit van het werkzoekgedrag
Dienstverleningsgroep versus controlegroep + / 0 / 0 / 0 / 0 + / 0 / 0 / 0 / 0 Breedte van het werkzoekgedrag
Aantal verschillende zoekkanalen
Dienstverleningsgroep versus controlegroep – / 0 / 0 / – – / 0 / 0 / 0 Aantal tegelijkertijd gebruikte zoekkanalen
Dienstverleningsgroep versus controlegroep – –
Intensiteit van het werkzoekgedrag Aantal sollicitaties
Dienstverleningsgroep versus controlegroep + +
Handhavingsgroep versus controlegroep + +
Nakomen van sollicitatieverplichtingen
Handhavingsgroep versus controlegroep + +
Ontwikkeling in de tijd + 0
Mate van eigen initiatief bij sollicitatieactiviteiten
Aantal (dienstverleningsgroep versus controlegroep) + 0
Percentage van alle sollicitatieactiviteiten 0 0
Succes bij sollicitaties
Dienstverleningsgroep versus controlegroep ± 0
Ontwikkeling in de tijd – –
* Per indicator staat per gebruikte enquêtevraag aangegeven of er sprake is van een significant positieve relatie (+), een significant negatieve relatie (–), of geen aantoonbare relatie tussen persoonlijke dienstverlening en het werkzoekgedrag van WW-klanten.
Bron: Enquête onder WW-gerechtigden en UWV-registratie, bewerking SEO Economisch Onderzoek (2020).
De resultaten in dit hoofdstuk ondersteunen de hypothese dat persoonlijke dienstverlening over het algemeen leidt tot een intensivering van het werkzoekgedrag als dat wordt uitgedrukt in de intentie om naar werk te zoeken, de kwaliteit van het werkzoekgedrag, het aantal sollicitaties en het nakomen van sollicitatieverplichtingen. Tegelijkertijd lijkt het de breedte van het werkzoekgedrag te beperken, waarschijnlijk omdat WW-klanten meer gaan focussen op een beperkt aantal zoekka-nalen (tegelijkertijd). Er is niet of nauwelijks ondersteuning voor de hypothese dat de inzet van persoonlijke dienstverlening tot meer succes per sollicitatie leidt. In het algemeen geldt dat het succes van sollicitatieactiviteiten sterk afneemt naarmate de verblijfsduur in de WW toeneemt. De inzet van persoonlijke dienstverlening kan daar weinig aan veranderen. De inzet van persoonlijke handhaving op het werkzoekgedrag ten opzichte van alleen online handhaving lijkt sterker dan de invloed van persoonlijke dienstverlening. Het aantal sollicitaties en het nakomen van sollicitatie-verplichtingen wordt significant en sterker beïnvloed door persoonlijke handhaving dan door per-soonlijke dienstverlening.
Wederom geldt voor WW-klanten met een minder dan gemiddelde werkhervattingskans (volgens de Werkverkenner een 0-50% kans op volledige werkhervatting binnen een jaar na instroom in de WW) een kleinere invloed van persoonlijke dienstverlening en van persoonlijke handhaving dan in totale WW-populatie, ondanks het feit dat er gemiddeld eerder en vaker persoonlijke dienstverle-ning en persoonlijke handhaving wordt ingezet bij de groep 0-50%. Het is waarschijnlijk dat dit ligt aan de kleinere invloed van persoonlijke dienstverlening op het werkzoekgedrag bij de groep 0-50%, eerder dan aan het gebrek aan invloed van persoonlijke dienstverlening in het algemeen.
Wordt een verband gelegd met de invloed van persoonlijke dienstverlening op de werkzoekvaar-digheden en -motivatie van werkzoekenden, dan blijkt dat het onwaarschijnlijk is dat persoonlijke dienstverlening alleen via het verbeteren van werkzoekvaardigheden of -motivatie het werkzoek-gedrag beïnvloedt. De totale (directe en indirecte) invloed van persoonlijke dienstverlening op het werkzoekgedrag lijkt breder dan de directe invloed van persoonlijke dienstverlening op werkzoek-vaardigheden en -motivatie. Directe mechanismen die kunnen spelen zijn de focus die persoonlijke dienstverlening legt op het zoeken naar werk, de (positieve) aandacht die mensen krijgen via per-soonlijke dienstverlening wanneer ze actief zoeken naar werk, en de verplichting die WW-klanten via het ontvangen van persoonlijke dienstverlening voelen of opgelegd krijgen om te zoeken naar werk. De meest waarschijnlijke indirecte mechanismen zijn dat een grotere kennis van sollicitatie-methoden en arbeidsmogelijkheden, een positievere visie op de terugkeer naar werk en meer zelf-reflectie kunnen zorgen voor een grotere werkzoekintentie en een hogere kwaliteit en intensiteit van het werkzoekgedrag. Diezelfde factoren zorgen mogelijk ook voor meer focus in het werk-zoekgedrag, waardoor het zoeken naar werk smaller wordt in termen van het aantal zoekkanalen (tegelijkertijd).
ERVARINGEN MET PERSOONLIJKE DIENSTVERLENING DOOR UWV IN DE WW 71
6 Conclusies en aanbevelingen
Persoonlijke dienstverlening heeft in vergelijking met alleen online dienstverlening een positieve invloed op de intentie, kwaliteit en intensiteit van het werkzoekgedrag van WW-klanten. Dat loopt gedeeltelijk via het mechanisme van een toename van de kennis van sollicitatiemethoden en arbeidsmogelijkheden, een positievere visie op de terugkeer naar werk en meer zelfreflectie. Tegelijkertijd zorgt het voor meer focus in het werkzoekgedrag via een beperking van het aantal (tegelijkertijd) gebruikte zoekkanalen. De inzet van persoonlijke dienstverlening zorgt in elk geval voor een grotere klanttevredenheid. Bij een grote groep WW-klanten is er duidelijk behoefte aan persoonlijke aandacht, die volgens klanten zelf beter op de persoonlijke situatie gericht mag zijn.