• No results found

Wat rechten vrienden toe hoert Men vint vriende als wi lesen

In document Dietsche doctrinale · dbnl (pagina 71-78)

Die vriende wel willen wesen Maer si en willen niet doen voert Dat rechter vrienscap toe hoert 2315 Die dore vrient niet en doet

En es gheen vrient des sijt vroet Maer die ghene die v liden Lief ende leet tallen tiden Die seldi houden talre tijt 2320 Ouer dat selue dat ghi sijt

Ende hem beuelen coenlike Lijf ere ende goet die ghelike

Waer geuriende onderlinghe

Nien ghelouen alle dinghe 2325 Daer dolen si harde sere

Tullius seit die wise here

Dat tusschen geuvriende fijn Gheen dinc en sal gheueinst sijn Maer die herten openbare 2330 Selen daer bliken clare

Want die bloemen der gheueinstheit Verdeluwen saen ende werden leit Ende oec alle gheuiensthede Moet onlanghe houden stede 2335 Ens niet soe soete no soe scone

Alse goede vrienscap sonder hone

Salustius maect ons ghewes

Dat gheen dinc beter en es Onder gheuriende int ghemeen 2340 Dan een ia ende oec een neen

Nochtan selen onderlinghe Lieue ghesellen al haer dinghe Alse spreken hore worde Alse ofse god selue horde 2345 Seneca seit ons waerlijc

En es niet soe heymelijc

Des men weten en sal twint Alse matheus ons bekint Inder euuangelien daer 2350 Oec seeght men openbaer

Wat onder den snee werdt geleit Moet al comen ter kinlecheit Hoe nauwe dat ment beerght dan

Tullius seit die wise man

2355 Dat goede liede nerghen Eersam dinc en berghen Want soe wat si setten voert Der eersamheit toe behoert

Tullius maect ons ghewes

2360 Dat hi een ghewarech vrient es Die om lief no om leet Sinen vrient niet af en gheet Noch in ernste noch in spele Derre vriende en vint men niet vele 2365 Alsmen die vriende tellen sal

Dan vint mer vele int ghetal Maer lettel alst comt ter noet

Seneca seit die meester groet

Alsmen in groten vorespoede staet 2370 Dan sijn vriende te kinnen quaet

Maer alse dauentuere omme wint Dan sijn vriende thant bekint

Nv verstaet mi wel ende versint

Een mensche die wilt sijn ghemint 2375 Sal selc gheseedt sijn oueral

Datmen hem met rechte minnen sal Want die ghene sijn wel waert minnen Die sulke doeght hebben binnen Datmense met rechte minnen moet 2380 Alse ons tullius maect vroet

Eest dat ghi en minnet twint Soe blifdi oec onghemint Die niemene en mint hoe soudi

Ghemint werden ende waer bi 2385 Noch sprect tullius als wi lesen

Dat tusschen gheuriende sal wesen Onsterflec vriendelecheit

Die wise salomon dus seit Dat vriende hebben onderlinghe 2390 Redene cort ende wandelinghe

Daer moet vrienscap cort te gaen

Tullius doet ons verstaen

Dat vriende selen dicke versamen Ende dan vriendelec spreken tsamen 2395 Om dinghe die eersam sijn

Ende doegdelec ende fijn

Gherecht minnere hi en can niet

Hem dien hi mint int seggen iet Noch hem belghen die ghelike 2400 Op vrient alsoe lichtelike

Alse ghelieue onderlinghe Gram sijn omme eneghe dinghe Die gramscap maect een vernuwen Hore minnen al in trouwen

2405 Hi liecht hem seluen sere sijds gewes Die op dien hi mint erre es

Want hi hem groter wraken vermet Dies hi te hant altemale verget Wat vrient vriende dreyghet daer 2410 En volght ghene wrake naer

Seneca seit alsoe ict vinde

Minne en weet tijt noch inde Ens nieman soe starc van sinne Die wel gherechte minne 2415 Van hem ghedoen als hi wilt

Alsoe sterc es haer ghewilt

Ghi en selt oec wats ghesciet

Arghs van vrienden ghelouen niet En si dat ghi sonder waen 2420 Die waerheit wel hebt verstaen

Ende eest dat ghi spreken hoert

Van uwen vrient arghe woert Soe antwoert daer op alsoe als ghi Wet dat alre best si

2425 Tuwes vrients ere ende baten Dat en seldi oec niet laten Soe sal hi hem scamen dan Ende te bat swighen voert an Tusschen twee gheurienden en seldi 2430 Gheen vonnesse gheuen en si

Dat ghi wet te voren al Dat hem beiden ghenoghen sal

Salomon heeft dus bescreuen

Het es sware vonnesse gheuen 2435 Tusschen twee gheuriende sijds gewes

Dant tusschen .ij. gheuiande es

Een wijs man seit in siere leren

Die alle dinc wilt keren Te sijns selfs baten properlike 2440 Es onnutte op ertrike

Ende hets recht dai hi sneeft Want hi luttel vriende heeft

Hets dicke gheseit daer ende hier

Meer ghier maect min ghier 2445 Hets naturlec gheloues mi

Dat elc hem seluen houds si Maer hi sal oec na desen Sinen vrienden houds wesen Te hore baten ende teren 2450 Als ons alle die wise leren

Tullius doet ons dus bekint

Wildi ghemint sijn soe mint En mach nieman wildijt kinnen Ghemint sijn hine moet minnen 2455 Ende vriende vorderlec wesen

Salomon sprect oec van desen

Die al wilt hebben al verliest Seker wet oec dat hi riest

Hi die hebben waent vriende 2460 Daer hijs noyt en verdiende

Ghine selt niet allene ane sien

V selfs baten in desen in dien Maer oec ander liede gherief Op dat ghi wilt wesen lief 2465 Maer alst al es ghelesen

Soe seldi alrehoudste wesen Hem dien ghi alre meeste mint Dien ghi eersam ende ghetrou kint

Want dat een vrient vroech ende spade

2470 Lijf ende goet dore vriende dade Ende dander en dade weder niet Soe bleue deen altoes int verdriet Ende in deze scade swaerlike Ende dat ware al tonghelike 2475 Ende die vriendscap sonder waen

Soude onlanghe moghen staen Na dien dat elc minnen sal Den ghenen die hem mint voer al Soe eest wel recht wildijt bekinnen 2480 Dat wi gode bouen al minnen

Want hi heues meest verdient Ende es onse ghetrouste vrient Want hi heeft ons ghegheuen Onse .v. sinne ende ons leuen 2485 En es vore ons ghestoruen mede

Dat noyt vrient dore vriende en dede Daer hi ons met wan hemelrike Gheloeft si hi euwelike amen

Van vaderliker ende moederliker minnen

Elc mensche sal van rechter scout

2490 Vader ende moeder wesen hout Ende vore allen menschen minnen Ia met allen sinen sinnen

Ende oec dienen ende eren Alse sinen gherechten heren

2495 Want naest gode soe sijn si Onse here gheloues mi Want en hadden sonder waen Onse vader ende moeder ghedaen Wi en hadden niet gheweest 2500 Als men in naturen leest

Oec soe es dat gods beuelen

Dat wi vader ende moeder selen Eren met herten fijn

Soe selen wi lancliuech sijn 2505 Nv merct hoe onse here god

Sonderlinghe in dit ghebod Gheloeft lancliuechede Dat hi in dander niet en dede

Sekerlike dat es waer

2510 Die vader ende moeder es swaer Dat wreect god gherne sware In ertrike openbare

Men vint ghescreuen alsoe In ecclesiastico

2515 Die sinen vader eert met trouwen Sal bliscap ane sine kindre scouwen Ende vore gode sal mede

Wel gehoert sijn sine bede

Ia noch soe seit aldus

2520 Dat boec ecclesiasticus

In wercken ende in worden mede Ende in alle goedertierenhede Selen wi eren onsen vader Ende op ons sal comen algader 2525 Die benedixie ons heren

Ende nemmermeer van ons keren

Noch seit alsoe die selue man

Des vaders benedixie can Siere kinderre huys seker maken 2530 Ende stercken in alle saken

Ende oec sijn vloeke te menegher stont

Struwerent tote inden gront Es dijn vader sonder ere

Soe bestu inde scande noch mere 2535 Ende eest dat hi in eren si

Soe heefstu dere bat dan hi

Du sout lieflec sonder waen

Dijns vader outheit ontfaen Ende omme en gheen saken 2540 Sinen sin droeue maken

In al den tide dat hi leeft Ende eest dat hi ghebrec heeft Van sinne dat seldi verdragen Goedertiernlec tallen dagen

2545 Ende en versmaedt gheen onkuysheit Die hem coemt van siere outheit Want het coemt bi siere scout Dat hi worden es soe out

Een ander seit in siere leren

2550 Ghi selt uwen vader eren Ende oec en seldi vergheten niet Vre moeder suchten wats gesciet

Sente paulus ad ephesios

Spreect in sinen pistele aldos 2555 Kindre nv sijt alle gader

Onderdaen moeder ende vader Ia in onsen here gode

Want het staet in sinen gebode Want hi gheloeft in dit sermoen 2560 In sijn ghebet sonderlinghe loen

Dat hi en gheen ghebot en doet Als ic v vore maecte vroet

Wi lesen oec van catone

Dat hi leerde sinen sone 2565 Dat hi vader ende moeder ere

Ende verbolghe nemmermere

Die vremden van gherechten scouden

Selen verdraghen den ouden

Ende stede maken ende eren 2570 Als ons die wise leren

Soe eest dan wel recht sonder waen Dat hem hore kindre sijn onderdaen

Ihesus sydracs sone hi seit

Die sinen vader heeft leit 2575 Ende inder noet begheeft

Ende siere moeder bedroeft heeft Dat die ghene des sijt gewes Van gode vermalendijt es

Een lerere seit ons aldus

2580 Es gheheten marcus cocus Al es v vader een quaet man Ghi selten verdraghen nochtan Ende hem doen spade ende vroe Dat enen goeden kinde hoert toe 2585 Dese lere ende dese woert

Die ghi hier nv hebt ghehoert Seldi pleghen in vre ioncheit

Nv hoert wat toe hoert der outheit

Hoe hem liede hoeden selen in der outheit

In document Dietsche doctrinale · dbnl (pagina 71-78)