Oplossingen in andere context

In andere omgevingen worden veel producten of diensten ingezet om er voor te zorgen dat er duurzamer met afval omgegaan wordt. Kunnen deze producten en/of diensten ook tijdens evenementen worden ingezet?

4.2.1. Publieksbeïnvloeding

Bij de McDonald‟s gooit vrijwel elke klant na het eten zijn afval in de afvalbak en zet zijn dienblad er bovenop. Het is een kleine moeite op weg

naar de uitgang. Het handelen van de mensen zit ontworpen in het

Op een dergelijke wijze zou een mens-product-relatie kunnen helpen een oplossing te vinden voor duurzamer afvalverwijdering.

“De bezoekers van de McDrive in Hoogland (Amersfoort) kregen de

boodschap dat het kenteken van hun auto op de hamburgerverpakking

werd geschreven. De actie was een initiatief van de gemeente, provincie, afvalinzamelbedrijf, politie en McDonalds(vestiging) zelf. Het zwerfafval in de omgeving, waar al veel klachten over waren gekomen van omwonenden, loste zienderogen op.” (Vereniging van Nederlandse Gemeenten, 2009, pp. 44-51)

Ook een oplossing die bij de sociale dilemma‟s al geopperd werd onder het kopje „Identificeerbaarheid van het gedrag vergroten‟. Na enige aanpassing zou dit inzetbaar gemaakt kunnen worden.

4.2.2. Bewustwording

Een andere oplossing is misschien wat ver gezocht, maar het kan mensen bewust maken van „afval‟ en ze leren er beter mee om te gaan.

In het boek Cradle to Cradle wordt een voorbeeld gegeven van een andere structuur van een rioleringssysteem. Ze hebben het rioleringssysteem lokaal gehouden. Daardoor bedenken de bewoners zich wel twee keer voor ze een gevaarlijke stof door de gootsteen gooien. (Braungart & McDonough, 2007, p. 158)

Het afvalprobleem lokaal houden zou ervoor kunnen zorgen dat het publiek er bewuster mee omgaat. Of zoals in paragraaf 3.3.2 al vergelijkbaar geopperd werd bij het kopje Verander de opbrengstenstructuur.

4.2.3. Afvalbakken

Afvalbakken worden zoveel mogelijk onopvallend in het straatbeeld geplaatst. Dit is in strijd met wat nuttig zou zijn voor de inzameling. In Vught hebben ze dit anders aangepakt. De gemeente heeft

welgeteld 260 feloranje exemplaren geplaatst. “Het kan geen kwaad dat afvalbakken goed

zichtbaar zijn.”(Vereniging van Nederlandse Gemeenten, 2009, p. 7)

Of opvallende afvalbakken meer nut hebben is niet bewezen. Wel kan bedacht worden dat de drempel om een afvalbak te vinden ermee verlaagd kan worden.

“De Blikvanger daagt en nodigt het publiek uit om blikjes en dergelijke gericht weg te gooien. Het heeft echter ook een opvoedend aspect: de inhoud maakt duidelijk hoeveel vuil er zonder de Blikvanger in het milieu terecht zou zijn gekomen. Natuur- en milieubehoud wordt zo zichtbaar voor het publiek.” (Concern voor Werk, 2009)

“In nationaal park de Hoge Veluwe werd in het voorjaar van 2002 een proef uitgevoerd. Alle afvalbakken werden verwijderd en in plaats daarvan kregen

de bezoekers van het park een speciaal rugzakje mee, waar men het afval in kwijt kon. Dit leidde tot

een vermindering van de hoeveelheid zwerfafval van 10%.”(Gutter, 2005, p. 30) “Holle bolle Gijs. In attractiepark de Efteling staan sinds 1959 zeer succesvolle pratende afvalbakken, die een bedankje geven wanneer er iets in wordt gegooid. Dit werkt zo goed, dat kinderen in het park actief afval van de grond rapen en weggooien. Het park blijft zo goed schoon.”(Gutter, 2005, p. 30)

De Efteling richt zich vooral op jonge gezinnen. Tijdens evenementen is het publiek recalcitranter, waardoor het minder kans op slagen heeft.

4.2.4. Handhaving

Met het idee dat afval aangetrokken wordt door afval wordt er in verschillende gemeenten ingezet op handhaving in de strijd tegen zwerfafval. Zo zet o.a.

gemeente Steenbergen een bijzonder opsporingsambtenaar (BOA) in.

Extra aandacht wordt besteedt aan zogenaamde snoeproutes, de route tussen school en supermarkt. (Vereniging van Nederlandse Gemeenten, 2009, pp. 8-15)

Singapore staat bekend om zijn strikte handhaving wat betreft zwerfvuil. Het op straat gooien van een klein propje kan al een fikse boete opleveren. Hetzelfde geldt voor spugen op straat en zelfs alleen al voor de verkoop van kauwgom.

Handhaving is een oplossing die in een vrij land als Nederland niet graag gezien wordt. In mildere vorm is het de vraag of de kosten opwegen tegen de resultaten. Er zou gedacht kunnen worden aan een ludieke invulling met acteurs.

4.2.5. Inzamelsystemen

RET, openbaar vervoer in de regio Rotterdam, wil samen met de Metro een emballageapparaat testen waarmee kranten, blikjes en flesjes worden ingezameld. De gebruiker krijgt milieupunten om bij de partners van Metro tegen bijvoorbeeld een kop koffie in te wisselen.

Een goede ontwikkeling voor het gescheiden inzamelen van afval. Helemaal voor een gemeente die niet geloofd in bronscheiden.

In de gemeente Zwolle houdt inzamelaar Rova een proef voor één à twee jaar. In de huidige situatie wordt restafval opgehaald en de gescheiden afvalstromen moeten vaak afgeleverd/afgegeven worden op een centraal punt. In deze proef wordt gekeken of dit omgedraaid kan worden. Restafval moet naar een ondergrondse container gebracht worden en gescheiden afval wordt aan huis opgehaald. (Afval Online, 2009)

Doordat het project nog loopt is niet bekend of het een succes is. De inwoners van de proefwijk zijn in ieder geval enthousiast.

Bij blikinzameling wordt wel eens een (hand)pers ingezet om het volume dat het blik inneemt te

verkleinen. Shredders of persen worden ingezet op.

Shredders om kunststof te vermalen is alleen een optie als er één soort kunststof wordt ingezameld, of als de verschillende kunststoffen gescheiden worden ingezameld. Een polypropeen beker mag bijvoorbeeld niet met een PET-fles vermengd worden.

4.2.6. Hergebruik

Ontwerpwedstrijd BetaCup met als partner o.a. Starbucks had als doel om het restafval veroorzaakt door papieren bekers terug te dringen.

De winnaar van deze wedstrijd kwam met het idee van de Karma Cup. Elke tiende gebruiker van de Karma Cup, en dus geen gebruiker van papieren beker, krijgt zijn koffie gratis. Op een bord wordt bijgehouden hoeveel afval op die manier voorkomen is. (Betacup Drink Sustainably, 2010)