8 Kwaliteit van het onderzoek
8.2 Onderzoeksontwerp
De maatregelen voor kwaliteitswaarborging die hier toegelicht worden met betrekking tot het onderzoeksontwerp betreffen het theoretische kader en de selectie van
respondenten (Tong, Sainsburry, & Craig, 2007, pp. 351-356).
In hoofdstukken 3 en 4, respectievelijk Theoretisch kader en Methode is verantwoord welke theoretische inzichten en onderzoeksmethoden/benaderingen gebruikt zijn voor dit onderzoek. Het gebruik van zowel theoretische als empirische inzichten leidt tot onderzoekstriangulatie (Johnson & D.C.Parry, 2015, p. 64). Daar waar methodische triangulatie bereikt is door verschillende onderzoeksmethoden te gebruiken, hierdoor ontstonden er meerdere databronnen en konden bevindingen dubbel gecheckt worden. Triangulatie komt de betrouwbaarheid van de onderzoeksresultaten ten goede (Creswell, 2013, p. 251).
De keuze voor een fenomenologische benadering levert inzichten in de ervaringen van FPK-cliënten met betrekking tot het begrip herstel. Een grotere hoeveelheid
respondenten had hierbij kunnen leiden tot een rijkere beschrijving van het fenomeen binnen DWP of forensische zorg in het algemeen. De RAE-benadering is aan dit onderzoek toegevoegd om inzicht te krijgen hoe mijn eigen ervaringskennis aanvullend aan de verzamelde cliëntervaringen kan bijdragen aan goede forensische zorg.
Gaandeweg de discussie ontdekte ik echter ook het belang van de ervaringskennis van de respondenten en hoe zij die mogelijk konden inzetten ten behoeve van goede forensische zorg en de verbetering van de maatschappelijke positie van FPK-cliënten. De RAE- benadering leidde daarnaast tot een rijker inzicht in mijn eigen zoektocht naar zingeving en de paralelprocessen van cliënten.
80 Echter, als ik kritisch kijk naar de hantering van de RAE-benadering, moet daarbij opgemerkt worden dat het relationele gehalte beperkt is gebleven. Op enkele momenten na, waarin Alistair zijn eigen kwetsbaarheden benoemde met betrekking tot het vinden van zingeving en het kijken naar de toekomst, was hij vooral ondersteunend als
thesisbegeleider. De wederkerigheid - waarvan sprake kan zijn bij een RAE-benadering - verdween hierdoor naar de achtergrond, al benoemt hij wel zijn kwetsbaarheid en zorg bij het aanschouwen van mijn groeiende instabiliteit. Hierdoor is er wellicht meer sprake van een begeleide auto-etnografie dan van een relationele auto-etnografie.
Maatregelen voor kwaliteitswaarborging met betrekking tot de selectie van de
respondenten hebben ertoe geleid dat ik keuzes heb gemaakt voor een voor de kliniek representatieve verdeling van mannen en vrouwen, leeftijd en behandelvordering. De keuze voor respondenten met een goed reflectief vermogen ten tijde van het interview, heb ik gemaakt om kwalitatief bruikbare interviews te verzamelen. Dit kan de kwaliteit van het onderzoek verbeterd hebben echter kan het ook beschouwd worden als
beperking van de kwaliteit, aangezien er cliëntenperspectieven zijn uitgesloten bij dit onderzoek. Ik heb tijdens de interviews gezocht naar een dieper en rijker begrip van verschillende ervaringen en niet gestreefd naar uniformiteit in die ervaringen,
generaliseerbaarheid was niet het doel (Finlay, 1999). De validiteit van dit onderzoek wordt niet beperkt door de afwezigheid van generaliseerbaarheid. Om de validiteit van dit onderzoek te waarborgen is het van belang dat de onderzoeksresultaten valide zijn voor een bredere groep dan alleen de respondenten. In de discussie is getracht de betekenis van mijn ervaringskennis en de ervaringskennis van de respondenten te overstijgen en in een bredere context te plaatsen. Hierdoor is dit onderzoek valide voor een brede groep forensisch cliënten.
8.3 Data-analyse
Tenslotte de maatregelingen die getroffen zijn voor het waarborgen van de kwaliteit met betrekking tot de data-analyse en de bevindingen die daaraan gekoppeld zijn (Tong, Sainsburry, & Craig, 2007, p. 356).
Ik heb een selectie gemaakt van potentieel relevante ervaringen uit de dataset om te komen tot een analyse die leidde tot het schrijven van de bevindingen.
81 Gedurende de analyse heeft het schrijven van tekstportretten (Van der Meide, 2018) bijgedragen aan het verkrijgen van een rijker inzicht in de respondenten en hun
(be)leefwereld, zo kon ik komen tot de essentie van het fenomeen. De beschrijving van de geplande en gehanteerde onderzoeksmethoden en het documenteren van het
analyseproces beogen een transparantie van het onderzoeksproces (Boeije, 2012, pp. 84- 120), zodat het eventueel ook gebruikt kan worden voor vervolgonderzoek.
In het bevindingenhoofdstuk heb ik getracht de perspectieven van alle respondenten recht te doen. Sommige gedeelde ervaringen leidden niet direct tot het beantwoorden van de onderzoeksvraag, echter om ook die inbreng recht te doen heb ik de geschreven tekstportretten toegevoegd aan de bijlagen. Om de kwaliteit van het onderzoek te waarborgen is reflectie op geanalyseerde data en het proces van analyse van minstens zo’n groot belang als een reflectie op de methode van onderzoek doen. De
terugkoppelingen die ik kreeg van mijn thesisbegeleider op dit proces, zorgde
regelmatig voor bijstellingen, maar uiteindelijk tot het expliciet maken van de thema’s in de bevindingen. In eerste instantie had ik gecategoriseerd op basis van belemmerend en bevorderend, eigen invloed en invloed van buitenaf. Deze rigide dichotomische scheiding was vooral kunstmatig door mij opgelegd in een drang tot ordening en deed geen recht aan de verzamelde ervaringen. Bij het schrijven van het discussiehoofdstuk kon ik mijn op achtergrond geplaatste kennis over herstelondersteunende theorieën en zorgethiek weer in dialoog brengen met de verzamelde bevindingen, daar waar ik deze tijdens de interviews, de analyse en het formuleren van de bevindingen beteugeld had, om te komen tot het beantwoorden van de onderzoeksvraag.
82 Literatuur
Andersen, H. (1837). De nieuwe kleren van de keizer. Denemarken.
Anderson, T. (2006). Analytic autoetnography. Journal of Contemporary Etnography, 35, 373- 395.
Andrews, D., & Bonta, J. (2010). The psychology of criminal conduct. (5 ed.). New Providence: Matthew Bender & Company inc.
Anthony, W. (1993, Oktober). Recovery from mental Illnes: The Guiding Vision of the Mental health system in the 1990's. Innovation & Research(2), 17-24. Opgeroepen op December 31, 2013, van www.movisie.nl:
http://www.movisie.nl/sites/default/files/alfresco_files/Methodebeschrijving%20Hers tellen%20doe%20je%20zelf%20[MOV-181556-0.2].pdf
Anthony, W. (1994). Herstel. Opgehaald van Herstelproces: http://www.herstelproces.nl/herstel/
Anthony, W., Cohen, M., Farkas, M., & Gagne, C. (2002). Psychiatric Rehabilitation, Second Edition. Boston: Boston University, Center for Psychiatric Rehabilitation.
Baart, A. (2011). Een theorie van de presentie. Utrecht: Lemma.
Beck, U. (1992). The risk society: Towards a new modernity. Londen: Sage.
Bierbooms, J., Barendregt, C., Martinelli, T., Lorenz, K., Dijkslag, D., & Van Bokkem, S. (2017). Ervaringsdeskundigheid in de forensische GGz. Utrecht: Kwaliteit Forensische Zorg (KFZ).
Birgden, A. (2008, November). Offender Rehabilitation: A Normative Framework for Forensic Psychologists. Psychiatry, Psychology and Law, 15, 450-468.
Boeije, H. (2012). Analyseren in kwalitatief onderzoek. Denken en doen. Den Haag: Boom Lemma uitgevers.
Boenink, M. (2017). Schuivende ziektebegrippen: een overzicht en een diagnose. . Tijdschrift voor Gezondheidszorg en ethiek., 27, 66-71.
Boevink, W. (2002). Ervaring, ervaringskennis, ervaringsdeskundigheid. Deviant, 4-9. Opgeroepen op december 9, 2013
Boevink, W. (2009). Lijfsbehoud, levenskunst en lessen om van te leren. HEE-Gech(r)ift, 1-85. Boevink, W. (2017). HEE! Over Herstel, Empowerment en Ervaringsdeskundigheid in de
psychiatrie. Maastricht: Universiteit Maastricht. Boonman, D. (2020). Van wanhoop naar hoopvol. Nuenen.
Boutellier, J. (2002). De veiligheidsutopie:hedendaags onbehagen en verlangen rond misdaad en straf. Den Haag: Boom Juridische uitgevers.
83 Creswell, J. W. (2013). Qualitative Inquiry & Research Design. Choosing Among Five
Approaches. Lincoln: Sage.
Dahlberg, K. (2006). The essence of essences. The search for meaning structures in phenomenological analysis of lifeworld phenomena. International Journal of Qualitative Studies on Health and Well-being, 11-19.
De Jonge, H., & Bruins, B. (2019, Mei 15). XVI Volksgezondheid, Welzijn en Sport - Rijksjaarverslag 2018. Opgehaald van Rijksoverheid.nl:
file:///C:/Users/Dick/Downloads/xvi-volksgezondheid-welzijn-en-sport%20(1).pdf Deegan, P. (1988). Recovery: The Lived Experience of Rehabilitation. Psychosocial
Rehabilitation Journal, 11, 11-19.
Deegan, P. (1996). Herstel als reis van het Hart. Integraal, Ook als lezing Rotterdam April 1996. Den Hollander, D., & Wilken, J. (2013). Zo worden cliënten burgers. Praktijkboek Systematisch
Rehabilitatiegericht Handelen. Amsterdam: SWP.
Dienst Justitiële Inrichtingen. Ministerie van Justitie en Veiligheid. (z.j). Forensische zorg in de praktijk. Opgehaald van Forensische zorg.nl:
https://www.forensischezorg.nl/introductie/keten-forensische-zorg/forensische-zorg- in-de-praktijk
Dierinck, P. (2017). Hoop verlenen. Pleidooi voor meer vermaatschappelijking van de geestelijke gezondheidszorg. Antwerpen: Witsand uitgevers.
Engster, D., & Hamington, M. (2015). Introduction. In D. Engster, & M. H. (ed.), Care Ethics and Political Theory. (pp. 1-16). Oxford: Oxford University Press.
Finlay, L. (1999). Applying Phenomenology in Research: Problems, Principles and Practice. British Journal of Occupational Therapy, 62, 299-306.
Finlay, L. (2008). A Dance Between the Reduction and Reflexivity: Explicating the
“Phenomenological Psychological Attitude”. Journal of Phenomenological Psychology 39 (2008) 1–32, 1–32.
Garland, D. (2001). The culture of control, crime and social order in contemporary society,. New York: Oxford University Press.
GGZ Nederland, Trimbos-instituut, HEE!, Kenniscentrum Phrenos. (2013).
Ervaringsdeskundigheid Beroepscompetentieprofiel. Opgehaald van ggznederland.nl: https://www.ggznederland.nl/uploads/publication/Ervaringsdeskundigheid.pdf GGzE. (2019). Herstelvisie. De Woenselse Poort (interne bron).
Giddens, A. (1999, Januari). Risk and Responsibility. The Modern Law Review, 62, 1-10. doi:10.1111/1468-2230.00188
Grunberg, A. (2019, juli 6). We sollen met tbs’ers alsof het Gogols dode zielen zijn. Opgehaald van trouw.nl: https://www.trouw.nl/zorg/we-sollen-met-tbs-ers-alsof-het-gogols- dode-zielen-zijn~b82dc28b/
84 Hamington, M. (2012). Care ethics and corporeal inquiry in patient relations. International
Journal of Feminist Aproaches to Bioethics, 52-69.
Hendriksen-Favier, A., Nijnens, K., & Van Rooijen, S. (2012). Handreiking voor de implementatie van herstelondersteunende zorg in de ggz. Utrecht: Trimbos instituut.
Holman Jones, S., Adams, T., & Ellis, C. (2013). Coming to Know Autoetnograpy as More then a method. In S. H. Jones, T. Adams, & C. e. Ellis, Handbook of Autoethnography (pp. 17 - 47). Walnut Creek: Left Coast Press, Inc.
Huisman, C., & Stoffelen, A. (2019, Juli 23). De nasleep van de zaak Michael P.: ‘Ik ben banger voor de woede buiten dan voor mijn patiënten’. Opgehaald van Volkskrant.nl:
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/de-nasleep-van-de-zaak-michael-p-ik- ben-banger-voor-de-woede-buiten-dan-voor-mijn-patienten~bddacae4/
Johnson, C., & D.C.Parry. (2015). Common Features of Qualitative Inquiry. In C. Johnson, & D.C.Parry, Fostering Social Justice Through Qualitative Inquiry: A Methodological Guide (pp. 43-70). Walnut Creek: West Coast Press,inc.
Jones, S. H., Adams, T., & Ellis, C. (2013). Coming to know autoetnography as more than a method. In S. H. Jones, T. Adams, & C. Ellis, Handbook of autoetnography (pp. 17-41). California: Left Coast Press.
Kabbedijk, A. (2010). "Ik ben niet mijn stoornis, ik kies ervoor te werken aan mijn herstel". Vakblad voor Sociale Psychiatrie, 13-20.
Kal, D. (2001). Kwartiermaken. Werken aan rimte voor mensen met een psychiatrische achtergrond. Amsterdam: Boom.
Kenniscentrum Phrenos. (z.j.). Ervaringsdeskundigheid. Opgehaald van kenniscentrumphrenos.nl:
https://www.kenniscentrumphrenos.nl/kennisthemas/ervaringsdeskundigheid/ Kittay, E. (1999). Vulnerability and the Moral Nature of Dependency Relations. In E. Kittay,
Love's Labor: Essays on Women, Equality, and Dependency (Thinking Gender) (pp. 49- 73). New York: Routledge.
Kittay, E. (2011). The ethics of Care, Dependence and Disability. Ratio Juris, 24, 49-58.
Leget, C. (2013). Zorg om betekenis. Over de relatie tussen zorgethiek en spirituele zorg, in het bijzonder in de palliatieve zorg. Amsterdam: SWP.
Leget, C., Van Nistelrooij, I., & Visse, M. (2017). Beyond demarcation: Care ethics as an interdisciplinary field of inquiry. Nursing Ethics, 1-9. doi:0969733017707008
Lok, A. (2010 ). De kracht van zelfhulpgroepen. In T. v. (red.), Empowerment en participatie van kwetsbare burgers (pp. 173-186). Amsterdam : Uitgeverij SWP .
Mann, B., Matias, E., & Allen, J. (2014, Maart). Recovery in forensic services: facing the challenge. Advances in psychiatric tretment. Advances in Psychiatric Treatment, 20 , 125-131 . doi:10.1192/apt.bp.113.011403
85 Marchart, O. (2013). Das flackernde Licht der Verunsicherung. Ein umfassender Begriff von
Prekarisierung. In O. Marchart, Die Prekarisierungsgesellschaft. Prekäre Proteste. Politik und Ökonomie im Zeichen der Prekarisierung. (pp. 9-27). Bielefeld: transcript. Meijer, A. (2010 ). Cliëntenparticipatie in de GGZ tegen het licht van empowerment. In T. v.
(red.), Empowerment en participatie van kwetsbare burgers (pp. 21-45). Amsterdam : Uitgeverij SWP .
Menenti, L. (2018, Januari 16). Bij het opleggen van forensische zorg moet het risico op recidive leidend zijn, en niet de stoornis. Opgehaald van Volkskrant:
https://www.volkskrant.nl/opinie/bij-het-opleggen-van-forensische-zorg-moet-het- risico-op-recidive-leidend-zijn-en-niet-de-stoornis~a4557128/
Mezey, G., Kavuma, M., Turton, P., Demetriou, A. A., & Wright, C. (2010). Perceptions, experiences and meanings of recovery in forensic psychiatric patients. The Journal of Forensic Psychiatry & Psychology, 21, 683-696.
Ministerie van Justitie en Veiligheid. (z.j.). Wat is een VOG? Opgehaald van Justis: https://www.justis.nl/producten/vog/
Nagtegaal, M., Ter Horst, R., & Van der Schönberger, H. (2011). Inzicht in de verblijfsduur van tbs-gestelden: cijfers en mogelijke verklaringen. Den Haag: Boom Juridische uitgevers. Niemeijer, A., & Visse, M. (2016). Autoethnography as a praxis of care – the promises and
pitfalls of autoethnography as a commitment to care. Qualitative Research ournal, 16, 301 - 312.
Niemeijer, A., & Visse, M. (2016). Challenging standard concepts of ‘humane’ care through relational auto-etnography. Social Inclusion, 4, 168-175.
Noddings, N. (1984). Why care about caring? The fundamental nature of caring. In N. Noddings, Caring. A Feminine Approach to Ethics & Moral Education. (pp. 7-29). Berkeley: University of California Press.
Noddings, N. (2010). The maternal factor: two paths to morality. Berkeley: University of California press.
NOS. (2019, April 9). Forensische zorg moet anders, besluit Tweede Kamer na zaak-Anne Faber. Opgehaald van NOS.nl: https://nos.nl/artikel/2279715-forensische-zorg-moet-anders- besluit-tweede-kamer-na-zaak-anne-faber.html
NOS. (2019, April 5). Minister Dekker gaat in gesprek met verontruste inwoners Den Dolder. Opgehaald van NOS.nl: https://nos.nl/artikel/2279068-minister-dekker-gaat-in- gesprek-met-verontruste-inwoners-den-dolder.html
NU.nl. (2018, Mei 9). Waarom het blijft misgaan in tbs-klinieken. Opgehaald van nu.nl:
https://www.nu.nl/binnenland/5259110/waarom-blijft-misgaan-in-tbs-klinieken.html Oost, H., & Markenhof, A. (2016). Weten waar je bent. Het kennisgebied. In H. Oost, & A.
86 Pols, J. (2013). De chronificering van het ziek zijn. Emperische ethiek in de zorg. Inaugurele
rede UVA. Amsterdam.
Pomp, E. (2009). Het Good Lives Model. een literatuurstudie. Utrecht: Expertisecentrum Forensische Psychiatrie.
Rappaport, J. (2000, February). Community narratives: Tales of Terror and Joy. American Journal of Commuity Psychology, Volume 28(1), 1-24.
Rorty, R. (1990). Objectivity, Relativism, and Truth: Volume 1. Camebridge: Cambridge University Press.
Spaniol, L., Wewiorski, N., Cagne, N., & Anthony, W. (2002). The proces of recovery from schizophenia. International Review of psychiatry(14), 327-336.
Swyngedouw, E. (2014). Where is the political? Insurgent mobilisations and the incipient “return of the political". Space and Polity, 18, 122-136.
Taylor, C. (1991). Malaise van de Moderniteit. Kampen: Ten Have.
Teunissen, G., Visse, M., & Abma, A. (2015). Stuggling Between Strength and Vulnerability, a Patients' Counter Story. Health Care Anal, 23, 288-305.
Tong, A., Sainsburry, P., & Craig, J. (2007). Consolidated criteria for reposrting qualitative research (COREQ): a 32-item checklist for interviews and focus groups. International journal for Quality in Health Care, 19, 349-357.
Tronto, J. (1993). Moral Boundaries. New York: New York University Press. Tronto, J. (2013). Caring democracy. New York: New York University Press.
Van Dale. (z.j.). Betekenis 'herstel'. Opgehaald van Van Dale: https://www.vandale.nl/gratis- woordenboek/nederlands/betekenis/herstel#.Xr--r2gzbb0
Van den Brink, R. (2019, December 8). Forensische psychiatrie: te weinig budget voor veilige en goede zorg. Opgehaald van NOS.nl: https://nos.nl/artikel/2313890-forensische-
psychiatrie-te-weinig-budget-voor-veilige-en-goede-zorg.html
Van den Heuvel, J. (2019, Oktober 30). Tbs-systeem toe aan grote schoonmaak. Opgehaald van Telegraaf.nl: https://www.telegraaf.nl/watuzegt/19648697/tbs-systeem-toe-aan- grote-schoonmaak
Van der Meide, H. (2014). Data-analyse volgens de fenomenologische reflectieve leefwereldbenadering. Kwalon, 68-73.
Van der Meide, H. (2018). Niet coderen maar schrijven. KWALON, 32-39.
Van der Meide, H., Olthuis, G., & Leget, C. (2014). Feeling an outsider left in uncertainty. Scandinavian journal of Caring Sciences, 528-536. doi:10.1111/scs.12187 Van der Woude, M., & Van Sliedregt, E. (2007). De risicosamenleving: overheid versus
strafrechtwetenschap? Aanwijzingen voor het debat rondom veiligheid en risico’s’. Proces, 216-226.
87 Van Kordelaar, W., & Kluiter, L. (2013, Augustus). Longstay out of the box. Sancties, 29, 203-
216.
Van Manen, M. (2015). Writing in the Dark. In M. Van Manen, Writing in the Dark:
Phenomenological studies in Interpre-tive Inquiry. (pp. 237-252). London: Routledge. Van Regenmortel, T. (2009). Empowerment als uitdagend kader voor sociale inclusie en
moderne zorg. Journal of social intervention, 18(4), 22-42.
Van Regenmortel, T. (2012, April 1). Lexicon van empowerment. Maatwerk, 13(2), 15-18. doi:10.1007/s12459-012-0032-6
Van Riemsdijk, Y. (2015, Oktober 27). Ervaringsdeskundigen: nuttig, schadelijk of hype? Opgehaald van blogs.kenniscentrum-kjp.nl: http://blogs.kenniscentrum- kjp.nl/2015/10/27/yvonne-van-r/ervaringsdeskundigen
Vermeij, L. (2017, oktober 13). Waarom kreeg Micheal P. geen TBS? Opgehaald van metronieuws.nl: https://www.metronieuws.nl/consent.html?return=%2Fin-het- nieuws%2Fhet-gesprek%2F2017%2F10%2Fwaarom-kreeg-michael-p-geen-tbs Vermeulen, M. (2017, December 9). De maatschappij die heeft een stoornis Volkskrant 9
december 2017. Opgehaald van Raadrvs.nl:
https://www.raadrvs.nl/uploads/docs/De_maatschappij_die_heeft_een_stoornis_Volk skrant_9_december_2017.pdf
Vosman, F. (2017, April 28). We should look for fellow travelers. (Webteam, Interviewer) Opgehaald van ethicsofcare.org: https://ethicsofcare.org/look-fellow-travelers/ Walravens, T., Bierbooms, J., & Ter Horst, P. (2019). Recovery and Strength-Based Practice in
Long-Term Forensic Psychiatry. In B. Völlm, & P. B. ed., Long-Term Forensic Psychiatric Care (pp. 81-102). Cham: Springer Nature Switzerland.
Ward, T., & Maruna, S. (2007). Rehabilitation: Beyond the risk paradigm. London: Routeledge. Waterval, D. (2019, januari 22). Ex-tbs’er gaat minder vaak in de fout doordat de burgemeester
oplet. Opgehaald van Trouw.nl: https://www.trouw.nl/nieuws/ex-tbs-er-gaat-minder- vaak-in-de-fout-doordat-de-burgemeester-oplet~bceb8404/
Weerman, A. (2016). Ervaringsdeskundige zorg-en dienstverleners: Stigma, verslaving & existentiele transformatie. Amsterdam: Vrije Universiteit Amsterdam.
Weerman, A. (2019). De hel onder ogen zien. Vakblad sociaal werk, 8-12.
Weerman, A., Jong, K. d., Karbouniaris, S., & Overbeek, F. (2019). Ervaringsdeskundigheid: een bijdrage van de derde bron van kennis. Vakblad voor Contextuele Hulpverlening Vereniging van Contextueel Werkers, Vol. 24, Uitgave: 1, Pagina's: 20-25(1), 20-25. Weerman, W. (sd). Icarus in blauw. 1995. Nuenen.
Woodruff Smith, D. (2013). Phenomenology. Opgehaald van The Stanford Encyclopedia of Philoso-phy: http://plato.stanford.edu/archives/win2013/entries/phenomenology/
88 Bijlagen
De bijgevoegde tekstportretten zijn verhalen die opgemaakt zijn uit de interviews met de respondenten, in de taal van de respondenten. Deze tekstportretten zijn bijgevoegd om een completer beeld te schetsen van de geleefde ervaringen en de respondenten een volwaardige stem te geven in deze masterthesis.
Bijlage 1 Tekstportret 1
Je kunt de samenleving niet besodemieteren!
Nou, ik ben hier eigenlijk gekomen vanuit FPK Assen, daar heb ik toen drie weken ter overbrugging gezeten, dus ik had wel wat vergelijkingsmateriaal. Hoewel ik daar niet aan een behandeling begonnen ben. Ik kwam vanuit een vrij leven binnen, heb mezelf daar netjes aangemeld bij de voordeur en mijn eigen spulletjes naar binnen gedragen. Ik had natuurlijk wel wat voorbereid, dat is wel aan mij besteedt, want ik heb een gigantische bizarre rechtsgang gehad. Op niveau drie staan er geen muren omheen en dat was in Assen wel. Wat opviel toen ik hier binnenkwam, was de tuin, ik kan dat wel waarderen. De binnentuin werd door een medecliënt omschreven als de tuin der lusten. Het heeft voordelen en nadelen natuurlijk, maar door die tuin ervaarde ik het niet als een opname in geslotenheid, dat aspect van die helende omgeving, dat herken ik wel ja. Maar ik had er niet aan moeten denken dat ik jaren op niveau twee had moeten zitten, achteraf ben ik blij dat ik op niveau drie ben gediagnostiseerd.
Toen is het feest begonnen, als je er toch bent, dan laat je het maar leuk en leerzaam zijn hè? Dus ik probeer altijd wel de moed erin te houden, maar ik word er wel eens
moedeloos van, het gegeven dat ik tegen de muren van de zorg aan loop. Ze brengen hele mooie folders uit, maar in de praktijk kan ik die folders niet terugvinden. Als ze hier zeggen: ‘Je leert hier communiceren’ terwijl er medewerkers zijn die zeggen
communicatie is hier altijd een probleem geweest. Dan denk ik hoe kun je cliënten leren communiceren als je het zelf intern al niet voor elkaar krijgt. Zo wordt er over je gepraat en niet met je gepraat.
Daarnaast heb ik nooit op een observatieafdeling gezeten hè. Dat observatieprogramma is volgens mij wel een van de positieve onderscheidende punten van de Woenselse Poort.
89 Dan wordt er een tipje van de sluier opgelicht over de behandelactiviteiten, die je in principe in staat zouden kunnen stellen om je eigen keuzes te maken en daarna zelf sturing te geven aan de behandeling. Dat is er bij mij nooit geweest en dat heeft wel een gigantische vertraging van mijn behandeling opgeleverd. Ja er is eigenlijk uitgegaan van een eerste intake met een verpleegkundig specialist, maar die doet geen recht aan mijn gedrag.
Als ze op veertien van die historische, klinische punten de voortgang van je behandeling gaan meten en ‘je geeft zelf sturing aan je behandeling’ zoals dat in die folder werd genoemd, dan kunnen zij daar geen uitspraak over doen. Zij kunnen geen uitspraken doen over mijn arbeidsvermogen, niet eens over mijn arbeidsverleden doen zonder dat