Zoals Jan Blommaert in zijn artikel ‘Stad en Identiteit’ schreef, is identiteit iets wat mensen doen. Identiteit van een stad gaat over de manieren waarop mensen die stad identiteit toekennen. Alles wat we over een bepaalde stad weten slaat op wat mensen over deze stad hebben verteld (Blommaert 2011). De identiteit van New Orleans kan dus niet los worden gezien van wat mensen over de stad vertellen.
Hieronder een aantal citaten die over de stad zijn geschreven. Uit deze citaten blijkt op wat voor manier de mensen en instellingen de stad proberen te verkopen en onder de aandacht proberen te brengen. Ik heb mij in dit geval vooral gericht op de vraag hoe New Orleans zijn culturele kenmerken en evenementen naar buiten toe wil
communiceren.
Allereerst de beschrijving van ‘The New Orleans Jazz & Heritage Festival’. Dit is een zevendaags cultureel feest (laatste weekend van april, eerste weekend van mei), waarbij alle soorten muziek die geassocieerd kunnen worden met Amerika, worden gespeeld, zoals jazz, gospel, cajun, New Orleans rhythm and blues, country en een combinatie van muziek uit Afrika, Haïti en de Caraïben. De muziek wordt acht uur per dag, op acht of negen verschillende podia door de stad gespeeld. Naast muziek zijn er kraampjes te vinden met lokaal eten uit Louisiana. Kraampjes waar lokale kunstenaars laten zien hoe je meubels, instrumenten en kleding maakt en hoe je eten bereid op een traditionele manier. Tevens kun je er CD’s kopen van de artiesten die tijdens het festival optreden (Piazza 2005: 57). Op neworleansonline.com staat er het volgende over geschreven:
Jazz fest: The New Orleans Jazz & Heritage Festival, or as the locals call it, Jazz Fest, is the celebration of the unique culture and heritage of New Orleans and Louisiana.
Op de site wordt aangegeven dat het Jazz Fest de viering van de unieke cultuur en het cultureel erfgoed van New Orleans en Louisiana is. Alle evenementen die belangrijk zijn voor de stad worden gevierd tijdens dit festival. Hier vallen ook de second line optochten onder.
Featuring an endless amount of music, succulent local and regional delicacies, one-of-a-kind handmade arts and crafts, second line parades and so much more – there is something for everyone at Jazz Fest!
Tom Piazza schrijft in zijn boek Why New Orleans Matters het volgende over het Jazz Fest:
Jazz Fest constantly underlines the relationship between the music of New Orleans (and Louisiana) and the culture as a whole. The food, the parades, the crafts, are all part of a larger fabric, as they are in the city itself. You won’t find posters advertising individual artists’ appearance at the fairgrounds. Music, the logic seems to run, is bigger than any individual’s music. And, furthermore, culture is bigger than music. Jazz Fest brings this notion into focus, gives it life, better than any other event I know of. (Piazza 2005: 59)
Het volgende citaat komt van de site van New Orleans. Op de site wordt aangegeven wat voor activiteiten er voor toeristen allemaal te doen zijn. Een van deze
mogelijkheden is het bezoeken van music clubs. Uit onderstaand citaat blijkt dat muziek erg belangrijk is voor de stad; als je een echte ‘muziekvakantie’ wilt, is er geen betere plek om op vakantie te gaan dan naar New Orleans.
Music Clubs: In the birthplace of jazz, the beat goes on. Our list of more than 80 clubs below will guide you through New Orleans so you can see a variety of New Orleans music artists, and enjoy jazz, blues, roots, funk, R&B, rock and more. If you've ever wanted to take a music vacation, there's no better time and no better place to do it.
Het volgende citaat is de missie van The Backstreet Cultural Museum. The Backstreet Cultural Museum toont onder andere voorwerpen, dvd’s, foto’s en kostuums van typisch New Orleans’ tradities. In dit citaat komt duidelijk naar voren dat het museum de unieke culturele tradities van New Orleans wil behouden, waaronder de jazz funerals. Het museum benadrukt dat deze tradities belangrijk zijn geweest voor de Amerikaanse geschiedenis en dat zij willen bijdragen aan het culturele erfgoed van de stad.
The mission of the Backstreet Cultural Museum is to preserve and perpetuate the unique cultural traditions of New Orleans' African American society through collections, exhibitions and publications, public programs, and performances. These cultural traditions include Mardi Gras Indians, Skull and Bone gangs, Baby Dolls, jazz funerals, social aid and pleasure clubs, and other related activities, rituals and celebrations.
The vision of the Backstreet Cultural Museum is to foster the appreciation of New Orleans’ African American processional traditions as important to American history and contemporary visual culture. The Backstreet Cultural Museum is a gathering place of memory, celebration, and communion that uses art and culture to enrich and sustain its community.
Our institutional goals: The Backstreet Cultural Museum will be an accredited institution. The objects and artifacts in its possession will be presented and preserved in stable, climate-controlled facilities. The Backstreet Cultural Museum will have sufficient human and financial resources to carry out its mission. The museum will produce public programs that attract high visibility and substantial audiences. In addition, the museum will support and host important community cultural celebrations and rituals.
De belangrijkste kernwaarden van het museum zijn:
- Appreciation for the role of the parading arts in strengthening traditions of mutual support and solidarity
- Recognition of culture as important to community development
- Commitment to using the traditional arts and culture to enhance economic prosperity in the African American community
- Excellence in presenting museum exhibitions and programs - Affirmation of the highest ethical standards in museum operations
New Orleans is onlosmakelijk verbonden met muziek, met name jazz en gospel. Op bijna elke site wordt er een link tussen New Orleans en muziek gelegd. Hieronder een aantal voorbeelden:
‘New Orleans music History and Traditions. New Orleans is known for its music – explore the origins and traditions of the rhythm of the city’. (neworleansonline.com) ‘New Orleans is de bakermat van slavenmuziek en de gospels’. (wikipedia)
‘New Orleans staat bekend om het bruisende nachtleven met geweldige jazz-scene, het festival Mardi Gras, de French Quarter met Bourbon Street en een cuisine met Creoolse maaltijden zoals jambalajay en gumbo’. (kilroy travels)
‘No trip to New Orleans would be complete without a visit to one of the great jazz clubs around town’. (New Orleans travel)
Uit de citaten hierboven komt duidelijk naar voren dat New Orleans zich naar buiten toe wil profileren als muzikale stad met veel culturele/muzikale activiteiten en
evenementen. Volgens Elise van Dijk-Bettenhaussen zegt dit dus zeker iets over de identiteit van New Orleans. De citaten die hierboven zijn genoemd vormen ‘de
zelfrepresentatie van de stad of regio, uitgedrukt in visuele en niet-visuele middelen om zich te profileren naar alle relevante doelgroepen.’ (Van Dijk-Bettenhaussen 2011: 70) Met muziek en cultuur probeert de stad zich te onderscheiden van andere steden. Maar, zoals Van Dijk-Bettenhaussen in haar boek schrijft, bepaalt niet alleen de identiteit van de stad het uiteindelijke karakter, maar ook het imago van de stad. Omdat het van belang is dat de identiteit van de stad en het imago van de stad zo dicht mogelijk bij elkaar liggen zou er voor een vervolg onderzoek nog verder gekeken kunnen worden naar het imago van de stad. De stad uit zich naar buiten toe als een stad waarbij muziek een belangrijke rol speelt en heeft gespeeld in de geschiedenis, maar hoe zien de inwoners van New Orleans de stad zelf? Zien zij muziek ook als een van de
belangrijkste punten wat het karakter van de stad bepaald? Zien zij jazz funerals als een van de kernwaarden van New Orleans?
Muziek speelt een grote rol, maar zoals er in het eerste hoofdstuk al is besproken, zijn er naast de culturele (muzikale) aspecten nog meer kenmerken die bepalend zijn voor het karakter/ethos van de stad. Oktay heeft het over wijken, buurten, pleinen, straten en de natuur. Bell en De-Shalit spreken over uiterlijke kenmerken als architectuur, publieke monumenten, theaters en cafés. Voor dit onderzoek is het echter niet mogelijk om al deze elementen uitvoerig te onderzoeken en te bespreken. Uit voorgaande hoofdstukken
wordt wel duidelijk dat het plein Congo Square een grote rol heeft gespeeld bij het ontwikkelen van de identiteit van New Orleans. Vandaag de dag hebben cafés nog steeds een grote rol voor het behoud van jazz muziek in de stad en bepalen jazz funerals ook nu nog het straatbeeld.
Vastgesteld kan worden dat jazz funerals een grote rol hebben gespeeld in de geschiedenis van New Orleans en nog steeds spelen. Jazz funerals bepalen het
straatbeeld van de stad, mensen kunnen zich door middel van muziek identificeren met hun achtergrond en jazz funerals zorgen voor verbondenheid onder de bevolking. Verder zijn de jazz funerals belangrijk voor het toerisme van New Orleans. Nick Spitzer verwoorde het in zijn lezing ‘Rebuilding the Land of Dreams’ als volgt: zonder cultuur is er geen New Orleans en zonder muzikale activiteiten kun je het wel vergeten met de stad. Volgens hem leven de mensen van New Orleans niet van infrastructuur.
CONCLUSIE
De hypothese van dit onderzoek is: Ik suggereer dat jazz funerals een belangrijke rol hebben gespeeld bij de totstandkoming van de identiteit van New Orleans en dat zij ook vandaag de dag nog van groot belang zijn voor de identiteit van de stad. Deze stelling is onderzocht door middel van literatuurstudie. Daarnaast heb ik gebruik gemaakt van dvd’s, documentaires, krantenartikelen, internetsites en informatie van reisbureaus en musea.
Identiteit
Om een conclusie te kunnen trekken is het belangrijk om een goede definitie te
formuleren van het begrip identiteit. Graag houd ik de definities aan die Elise van Dijk- Bettenhaussen gebruikt in Handboek City- en Regiomarketing. Om het karakter van een stad te kunnen bepalen is het volgens haar belangrijk om onderscheid te maken tussen identiteit en imago. Beiden vormen de persoonlijkheid van de stad. Identiteit kan worden gezien als ‘de zelfrepresentatie van de stad of regio, uitgedrukt in visuele en niet-visuele middelen om zich te profileren naar alle relevante doelgroepen’. De waarden die de werkelijke identiteit bepalen, noemen we kernwaarden. Imago is het beeld dat men heeft van een stad en wordt bepaald door de bewoners, bedrijven en bezoekers. Kortom, identiteit is hoe de stad zich zelf ziet en imago is hoe anderen de stad zien. In het meest ideale geval vallen identiteit en imago samen. Om het verschil zo veel mogelijk te beperken kun je de volgende vragen stellen: Wie zijn wij als stad nu eigenlijk? Wat zijn onze kernkwaliteiten? Wat zijn onze kernwaarden? Wat is ons stads- DNA? Vervolgens formuleer je de volgende vragen: Hoe willen wij dat anderen onze stad zien? Wat zou ons imago als stad bij belangrijke (externe) doelgroepen moeten zijn?
Jazz funerals in New Orleans
Louisiana was lange tijd een kolonie van Frankrijk en Spanje, voordat het in 1803 werd overgenomen door de Amerikanen. Aan het begin van de negentiende eeuw heersten Europese Katholieken over New Orleans. Zij hanteerden andere regels over slavernij dan overheersers in andere staten van Amerika. Zo hadden de slaven de vrijheid om met
elkaar te communiceren en hadden zij op zondag vrij. Bovendien hadden zij de mogelijkheid om spullen te verkopen en samen muziek te maken in de vorm van de ring-shout. Dit vond allemaal plaats op Congo Square. Naast het relatief soepele regime in New Orleans kwamen de slaven, die naar deze stad werden gebracht, vrijwel allemaal uit dezelfde streek uit Afrika (Senegambia). Zij hadden onderling veel overeenkomsten qua taal en cultuur. De combinatie van het soepele regime en de verwantschap tussen de slaven heeft een grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van muzikale tradities en
rituelen. De ontmoetingen op Congo Square zorgde ervoor dat slaven in contact bleven met hun eigen cultuur en geschiedenis. De ring-shout zorgde voor de basis van de jazz muziek in New Orleans.
Naast slaven uit Afrika kwamen er ook slaven uit de Antillen naar New Orleans. Vandaar dat deze cultuur ook een grote rol heeft gespeeld bij het ontwikkelen van het cultureel erfgoed van New Orleans.
Al vroeg in de achttiende eeuw zijn er bronnen gevonden die begrafenissen van slaven beschrijven. Hierin wordt vermeld dat er tijdens deze begrafenissen muziek wordt gemaakt en dat er wordt gezongen. Bovendien werd de overledene in die tijd al in een grote processie naar het graf gebracht. Begrafenissen met muziek kwamen dus al voor de negentiende eeuw voor.
De voorliefde voor brassbands in New Orleans werd door zowel de blanke als de zwarte bevolking gedeeld. Elke gebeurtenis was aanleiding voor een parade door de stad. Blanke brassbands speelden op begrafenissen van blanke overledenen en zwarte brassbands op begrafenissen van zwarte overledenen. Tegenwoordig komen jazz funerals en andere parades vrijwel alleen nog onder de zwarte bevolking in New Orleans voor.
In jazz funerals komen tegenwoordig zowel Afrikaanse als Europese elementen voor. De jazz funeral sluit goed aan bij de houding van de zwarte gemeenschap van New Orleans. Het leven wordt gevierd. Ze volgen een oud christelijk principe dat zegt: ‘Crying at the birth and rejoicing at the death.’ Feestvieren staat dus centraal. Ze willen met de optocht laten zien dat de dood niet het einde is, maar juist een nieuw begin. Er wordt gevierd dat de overledene nu op een betere plek is.
De officiële formule van de jazz funeral stond al vast voor 1900. Veranderingen in de traditie van de jazz funeral kwamen onder andere door nieuwe ontwikkelingen in de muziek en door de jongere generatie. Rond 1940/1950 nam het aantal jazz funerals af
door de afkeuring van de rooms-katholieke kerk. Daarnaast stopte de oude generatie muzikanten met spelen of zij overleden. Orkaan Katrina, die plaatsvond op 29 augustus 2005, bevorderde het teruglopen van de jazz funeral.
De rol van de jazz funeral in New Orleans
Jazz funerals hebben een grote rol gespeeld in New Orleans en spelen ook vandaag de dag nog een rol in de stad. Allereerst zorgde de jazz funeral ervoor dat de zwarte bevolking van New Orleans zich verbonden bleef voelen met haar eigen cultuur en geschiedenis. Doordat de slaven muziek mochten maken, mochten zingen en tradities uit hun eigen cultuur bleven vasthouden hielden zij iets vast uit hun land van herkomst, wat zich verder ontwikkelde tot nieuwe rituelen en muziekgenres in New Orleans. Dit heeft naar mijn idee voor de zwarte bevolking van New Orleans bijgedragen aan het zich gaan thuis voelen in een nieuwe omgeving. Daarnaast heeft dit fenomeen ook een grote rol gespeeld voor de stad zelf. Second line optochten en jazz funerals hebben lange tijd het straatbeeld van New Orleans bepaald. Bovendien heeft het bijgedragen aan het ontwikkelen van een groot gemeenschapsgevoel onder de bewoners van de stad. Tijdens een jazz funeral trekken mensen uit heel de stad er op uit om de overledene zijn laatste eer te bewijzen en feest te vieren; de dood is niet het einde maar een nieuw begin. Deze optochten, waarbij heel de stad uitloopt, worden second line optochten genoemd.
Tegenwoordig spelen jazz funerals en andere second line optochten ook nog een belangrijke rol voor het toerisme van de stad. Er worden speciale festivals georganiseerd waarbij dit ritueel veel aandacht krijgt.
De liederen die tijdens de jazz funerals worden gezongen, spelen ook een belangrijke rol. Zij vertolken de groepsfilosofie, met name hoe de zwarte bevolking aankijkt tegen de dood. Daarnaast kunnen de liederen ook iets zeggen over het karakter van de overledene.
Brassbands vormen een onderdeel van de muziek in New Orleans. Het is niet helemaal duidelijk hoe zij zo belangrijk zijn geworden, maar wat zeker is, is dat zij een onderdeel vormden in het ontwikkelen van de jazz muziek in New Orleans aan het begin van de twintigste eeuw.
Ondanks het feit dat het aantal jazz funerals drastisch is teruggelopen, speelt ook vandaag de dag de jazz funeral nog een grote rol in New Orleans. Ik vind dat heel mooi naar voren komen in de lezing ‘Rebuilding the Land of Dreams’ van Nick Spitzer. Hij hield deze lezing na orkaan Katrina. Hij zegt: ‘Muziek zorgt ervoor dat mensen samen komen op straat, in bijvoorbeeld second line optochten, maar ook in nachtclubs. Het zorgt er ook voor dat mensen zich goed voelen. Door muziek kunnen ze zich
identificeren, wie ze zijn en waar ze vandaan komen. Daarom speelt muziek zo’n grote rol in de wederopbouw van New Orleans’. Hij benadrukt dat zonder de cultuur van New Orleans er geen New Orleans zou zijn. ‘Je kunt wegen aanleggen en de infrastructuur verder opbouwen, maar dat zorgt er niet voor dat New Orleans weer hetzelfde wordt als voor de orkaan. De stad krijgt niet zomaar zijn identiteit terug.’
‘Muziek, optochten en jazz funerals zijn zo belangrijk geworden voor de stad. Het hoort bij de stad. Dit maakt wat New Orleans New Orleans maakt.’ (‘Rebuilding the Land of Dreams’, vrij vertaald.)
Identiteit vs imago
Zoals hierboven al omschreven, is identiteit de zelfrepresentatie van de stad, dus hoe de stad zich zelf ziet. In het hoofdstuk ‘Identiteit van New Orleans’ heb ik gekeken naar wat en hoe er over de stad wordt geschreven. Ik heb mij vooral gericht op de vraag hoe New Orleans zijn culturele kenmerken en evenementen naar buiten toe communiceert. Uit deze citaten blijkt dat New Orleans onlosmakelijk verbonden is met muziek.
Ik denk zeker dat we kunnen concluderen dat muziek een van de kernwaarden van New Orleans is en dat jazz funerals binnen het aspect muziek een enorm grote rol spelen. We kunnen dus vaststellen dat muziek een onderdeel vormt van de identiteit van New Orleans en daardoor ook mede het karakter van de stad bepaalt, maar zoals ik ook al eerder heb genoemd zijn er meer kernwaarden die belangrijk zijn voor de stad.
Daarnaast bepaalt niet alleen de identiteit van de stad, maar ook het imago van de stad het karakter van New Orleans. Met het begrip imago wordt aangegeven hoe anderen de stad zien. Helaas kan ik deze vraag niet goed beantwoorden. Het is aan te raden om in New Orleans zelf veldwerk te doen en te onderzoeken hoe de bewoners naar de stad kijken.
Ik suggereer dat jazz funerals een belangrijke rol hebben gespeeld bij de
totstandkoming van de identiteit van New Orleans en dat zij ook vandaag de dag nog