moet dienen, hoewel we
de vraag naar het nut van
dat nut niet meer kunnen
beantwoorden
eens verwoord door Kant, en neergelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Ieder mens heeft recht op bestaan en iedere inbreng in de discussie kan ons een stapje dichter bij waarheid, goedheid of wijsheid brengen. Dat we mensen niet op voorhand beoordelen op klasse, geloof, ach-tergrond of op bepaalde denkbeelden, is iets fundamenteels en een fundamentele vorm van solidariteit. Als het gaat over honger of overstromingen ervaren we gelukkig nog iets van solidariteit. Die impuls is de reden waarom mensen nog steeds in actie komen als er ergens een aardbeving is.’
‘Maar politiek gezien lijkt de beweging van solidariteit op te drogen en eerder de andere kant op te gaan. De manier waarop Wilders nota bene met “de” christelijke identiteit van Europa schermt om moslims buiten te sluiten is ontluisterend. Hij is bij uitstek anti-Europees. Andere partijen zijn erdoor geïnfecteerd.’
‘Ik beschouw de club van Wilders als een neofascistische partij, met alle daarbij ho-rende kenmerken. Eén kenmerk is het op-kloppen van een bepaalde crisis, een ander het buitensluiten van mensen door terug te grijpen op een bepaalde gesloten identiteit.’ ‘Het probleem is dat we geen grotere, Eu-ropese identiteit hebben ontwikkeld, noch een duidelijke Nederlandse, behalve een die vol zit met trivialiteiten. Buitenlanders, met vaak zelf wel een sterk ontwikkeld identi-teitsbesef, hebben we niet goed kennis laten maken met de Europese cultuur, omdat we dat zelf niet belangrijk vonden. Dat geeft dus problemen, ook met stromingen binnen de islam. Maar het is niet het grootste pro-bleem en we kunnen er wat aan doen. Niet door mensen uit te sluiten, maar door hen mee te nemen in cultuur, in onderwijs en in geestelijke vorming. Europees humanisme is niet exclusief verbonden met een bepaal-de religie of achtergrond.’
het cultiveren van de menselijke ziel in po-litieke en geestelijke vrijheid. De kernbood-schap van Steiner is: cut the crap. Cut the crap van de therapeutische maatschappij waarin niemand problemen mag hebben en waarin meteen legers deskundigen klaarstaan, mocht iemand onverhoopt toch iets overko-men. Laten we ophouden elkaar de leugen te vertellen dat onderwijs goed is als het ons een baan kan opleveren. Laten we ophouden met de onzin dat het kabinet het goed doet zodra de economie aan het groeien is. Laten we ophouden met de leugen dat we voor onszelf leven. Laten we niet weer trappen in de griezelige leuze van “eigen volk eerst”. La-ten we ophouden kinderen de leugen voor te schotelen dat het leven gemakkelijk en leuk moet zijn. Laten we proberen in waarheid te leven. En laten we ook niet doen of een bepaalde groep, cultuur, religie of politieke partij de waarheid in pacht heeft. Er worden gewoon heel veel dingen gecultiveerd die niet waar zijn.’
U bent bepaald niet positief over wat, teke-nend wellicht, het politieke bedrijf wordt genoemd.
riemen ‘Nee. Ik signaleer een steeds ster-ker wordende partijpolitieke hokjesgeest, gestempeld door een denken in termen van goed en fout. Ik zie gebrek aan openheid van geest en aan publiek debat. Maar het stre-ven naar waarheid of naar vormen van goed leven laat zich niet reduceren tot goede of foute antwoorden, links of rechts of partij-politiek. De huidige vorm van verpolitiseren is een vorm van alles kleiner maken. Dat kan tot uitsluiting, uniformering en zelfs tot to-talitarisme leiden. Het goed-foutdenken dat tot de grote politieke partijen doordringt, is een vorm van manicheïsme die niet strookt met het fundamenteel humanistische ge-dachtegoed, van Bijbelse oorsprong, nog
53
‘De EU is verworden tot een gebruiksartikel’ In gesprek met Rob Riemen
nitief tot het onderwijs is doorgedrongen. De wezenlijke vorming is zichzelf nood-gedwongen gaan organiseren buiten de gevestigde machten. Er bloeit veel in lees-genootschappen en in organisaties buiten de politieke partijen, media en gevestigde onderwijsinstellingen. Het gaat mis aan de aanbodzijde, niet aan de vraagzijde. Daar zit voor mij hoop. Het betekent dat als er aan de aanbodzijde iets gebeurt, er daadwerkelijk iets kan veranderen. Is het werkelijk zo moeilijk om dat aan te kondi-gen: Hilversum wordt gesloten, we richten een tweetal zenders op als de BBC en de rest organiseert zichzelf maar? Nee, dat is niet zo moeilijk, maar door lamlendigheid en lafheid gebeurt dat niet.’
‘De nieuws-, actualiteiten- en discussie-programma’s hebben geen kwaliteit meer. Dat is ernstig, want geen volwaardige demo-cratie kan bestaan zonder kwaliteitsmedia. Als er één taak is van de politiek, dan is het wel het bewaken van de instituties die zo’n democratie mogelijk maken, als de histo-risch beste garantie dat we niet weer naar tirannie afglijden.’
Waar haalt u hoop vandaan? Wat zou er moeten gebeuren? Ziet u positieve ver-schijnselen?
riemen ‘Ik beschouw het succes van het Nexus Instituut als een hoopgevend verschijnsel. Het domste wat mensen kun-nen zeggen is: de geschiedenis herhaalt zich niet. De geschiedenis herhaalt zich constant! Het is de voortdurende cirkel van oorlog en vrede. De menselijke natuur verandert niet; we zijn in wezen dezelfde soort als de Egyptenaren of de Grieken. De positieve keerzijde is: ook de menselijke behoefte aan kwaliteit is een gegeven. Wat ik merk is dat steeds meer mensen, vooral jongeren, doorhebben dat ze op een fan-tastische manier worden belazerd in deze maatschappij. Dat komt door de slechte kwaliteit van pers, media en politiek, en door onderwijs dat zijn eigen vormende taak niet meer serieus neemt. De jongeren gaan dus zelf maar op zoek naar kwaliteit en intellectuele uitdaging. Er komen veel jongeren op onze lezingen, zonder dat we in de jip-en-janneketaal vervallen die
defi-Literatuur
Riemen, Rob, Adel van de geest. Een verloren ideaal. Amsterdam: Atlas, 2009.
Steiner, George, De idee Europa. Tilburg: Nexus Instituut, 2004.
De Nexus-uitgaven 40, 41 en 42 zijn speciaal sa-mengesteld rond de conferentiereeks Europe, a beautiful idea? die het Nexus Instituut in 2004 in opdracht van het kabinet-Balkenende orga-niseerde.
Het Europa dat wij thans kennen, dat begonnen is met de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (EGKS) en dat zijn voorlopige bekroning heeft gevonden in de Europese Unie (EU), dat Europa is ontstaan en mo-gelijk gemaakt door de Koude Oorlog. De founding fathers van Europa, mensen als Jean Monnet en Robert Schuman, zagen in dat na drie bloedige oorlogen een verzoening tussen Duitsland en Frankrijk noodzakelijk was. Dat die verzoening ook mogelijk bleek, kwam echter niet door hun of an-dermans visionaire blik, maar door la force des choses. De Koude Oorlog tussen de twee nieuwe mondiale supermachten, de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie, met Europa als belangrijkste inzet, deed het belang van de oude Europese conflicten verbleken. De wereldpolitiek werd nu be-heerst door Amerika en Rusland en niet meer door Engeland, Frankrijk, Duitsland en hun onderlinge rivaliteiten. Een geloofwaardige defensie van West-Europa was zonder een volwaardige rol van West-Duitsland niet mogelijk. Dit dreef de landen van West-Europa bijeen. Het door de Fransen bedachte plan voor een Europese Defensie Gemeenschap (EDG) sneuvelde ironisch genoeg juist in het Franse parlement, maar de Grote Bondgenoot