via de gedachte over een promotie, naar de totstandkoming van een proefschrift leidde, heeft mij in aanraking gebracht met veel bijzondere mensen. Allemaal hebben zij, op enigerlei wijze, met hun kennis, steun en ervaring mij richting eindstreep geholpen. Zonder de pretentie volledig te zijn, is hier een woord van dank daarom zeer zeker op zijn plaats.
Prof. dr. A.J. Verhoeven, mijn promotor: Beste Arthur, we hebben, wat mij betreft, een ongebruikelijk promotiepad bewandeld. Ik wilde graag de mogelijkheid onderzoeken om een aantal al gepubliceerde artikelen te gebruiken als basis voor een promovabel geheel, waarbij ik nog iemand zocht die als promotor wilde optreden. Al heel snel kwam ik vervolgens bij jou uit, omdat ik vond dat je, ook gezien je achtergrond en verleden bij Sanquin, helemaal paste bij het onderwerp van mijn keuze. Bovendien had ik goede herinneringen aan een eerste gezamenlijke publicatie uit de tijd dat ik net begonnen was bij de Militaire Bloedbank. Ik prijs mij gelukkig dat jij, mede op advies van beide copromotoren, je bereid hebt verklaard de taak van promotor op je te nemen. Dit helpt trouwens ook het gevoelige punt te verzachten, dat een geboren Leienaar en alumnus van ’s lands oudste universiteit, uiteindelijk promoveert in Amsterdam.
Dr. J.W.M. Lagerberg, copromotor: Beste Johan, de afgelopen jaren hebben we intensief contact gehad over het opzetten van nieuw onderzoek rond diepgevroren rode bloedcellen en de uitwerking van de bijbehorende resultaten in artikelen. Dank dat je, ondanks alle dagelijkse, drukke, andere bezigheden en beslommeringen, toch nog altijd ergens tijd vond om mijn ideeën aan de wetenschappelijke mores te toetsen, zowel via de e-mail, de telefoon als in de besprekingen in Amsterdam. Het was uiterst plezierig met je samen te werken! Dr. D. de Korte, copromotor: Beste Dirk, ik herinner mij nog dat ik eind 2013 besloot om jou te benaderen met de vraag of ik onder de vleugels van Sanquin zou kunnen promoveren. Na je goedkeuring toonde je je sindsdien een altijd zeer kritisch beoordelaar van de concepten, die ik ter bespreking aanbood. Er
Appendices Dankwoord / Acknowledgments was altijd iets dat toch nog beter kon, als ik mij weer eens had blind gestaard op
mijn werkstuk. Mijn dank voor je niet-aflatende kritische blik, die mede tot dit proefschrift heeft geleid. Ik heb de samenwerking zeer gewaardeerd!
Dr. F. Noorman: Beste Femke, je vaardigheden als onderzoeker en kwaliteits- functionaris kwamen bij de Militaire Bloedbank meer dan tot hun recht. Ik heb je leren kennen en waarderen als een enthousiaste, onconventionele denker, die de (militaire) mogelijkheden van diepgevroren bloedproducten internationaal naar de top heeft gebracht. Het bewijs daarvan hebben we op menig congres als poster of lezing naar voren gebracht. Ik denk met plezier terug aan de gesprekken in de deurpost tussen onze beide kamers in Leiden, waarbij we brainstormden over de verbetering van vooral de was- en resuspensieprocedure van ontdooide rode bloedcellen. Jouw enthousiasme en bijdragen hebben mede aan de wieg gestaan van dit proefschrift, waarvoor mijn dank.
Prof. dr. A. Brand: Beste Anneke, jij bent mijn leermeester in de transfusie- geneeskunde geweest. In mijn beleving was wat jij niet wist ook de moeite van het weten niet waard. Naast het klinische werk werd “Mollison” gedurende de opleiding van kaft tot kaft (een hoofdstuk per week) doorgenomen, waardoor ik goed beslagen ten ijs kon komen in de V.S. voor het allerlaatste jaar van mijn opleiding. Mijn oprechte dank voor jouw bijdrage aan de ontwikkeling van mijn kennis en ervaring op het gebied van bloed en bloedproducten, ook en vooral bij de behandeling van patiënten.
Prof. dr. C. Th. Smit Sibinga: Beste Cees, jarenlang vertoefde ik op jouw uitnodiging enkele dagen in het hoge noorden, om daar het door jouw (toenmalige) Rode Kruis Bloedbank Groningen-Drenthe georganiseerde wetenschappelijke symposium bij te wonen. Deze symposia, samen met jouw persoonlijke inzet, hebben in belangrijke mate bijgedragen aan mijn kennisontwikkeling van bloedproducten en bijbehorende technologieën. Ik heb je bijzondere betrokkenheid bij mijn militaire werk en het aandeel van bloedtransfusie daarin altijd bijzonder gewaardeerd. Dank daarvoor!
C.R. Valeri, CAPT (ret.), MC, USN: Dear Bob, in 1987 I sought your advice on how to use frozen blood products in the military. My first visit in 1988 to your Naval Blood Research Laboratory in Boston left a lasting impression for the
rest of my military career. I kept pursuing your ideas to get them implemented into our military blood supply system and we have kept in touch ever since. In 2001, your laboratory tested our frozen platelets and the results proved to fill in a void in the operational medical treatment system during deployments. Over the past decade, our frozen blood products have helped saving numerous lives in particularly Iraq and Afghanistan, without serious adverse events or unnecessary exposure to transfusion transmissible diseases. You were the shoulders we stood on. Thank you!
Prof. J.R. Hess, MD, MPH, FACP, FAAAS: Dear John, we go back a long way. When we first met, you were still a colonel in the US Army. During our conversations at AABB conferences, my SBB training at Walter Reed Army Medical Center and fellowship at R Adams Cowley Shock Trauma Center in Baltimore, you were the tutor who filled the gaps in my knowledge with regard to treating massively bleeding patients. Thank you and thank you also for accepting a seat on the Doctorate Committee.
Overige leden van de promotiecommissie: Ik waardeer niet alleen uw belang- stelling voor dit proefschrift, maar ook het feit dat u zitting heeft willen nemen in de promotiecommissie.
Niet te vergeten, de analisten Erik Gouwerok, Mya Go en Richard Vlaar. Zonder jullie bijdrage zou er letterlijk geen resultaat op papier zijn verschenen. Dank voor het mij wegwijs maken in de principes van de verschillende analyses en de uitvoering van de diverse bepalingen. Mede dankzij jullie kan ik terugzien op enkele geaccepteerde posters en artikelen. Mijn dank en waardering voor jullie bijdrage is groot!
Jacqueline, mijn onvolprezen echtgenote, die mij stimuleerde om na mijn functioneel leeftijdsontslag de sluimerende promotieplannen versneld weer op te pakken. Al jaren vraag je mij om nu eindelijk eens de garage op te ruimen, zodat deze gebruikt kan worden waarvoor hij bedoeld is en mijn studeerkamer te veranderen in een gezellig verblijf zonder stapels papier, die op tafels, in stoelen en op de grond verspreid liggen. Je kunt gerust zijn: ik kan en ga nu eindelijk mijn belofte inlossen.