Conclusies

In de Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte stelt het Kabinet enkele trendbreuken voor ten opzichte van het tot nu toe gevoerde beleid. Deze trendbreuken hebben betrekking op een decentralisatie van taken op het gebied van verstedelijking en bij de bescherming van natuurnetwerken en unieke landschappelijke waarden. Daarnaast wordt een nieuwe benadering geïntroduceerd waarop het Kabinet investeringen in bereikbaarheid wil afwegen in de toekomst. Hoe het beleid

uiteindelijk concreet zal uitwerken, is op dit moment lastig in te schatten, aangezien decentrale overheden ruimte krijgen om eigen keuzes te maken, en omdat in deze Structuurvisie nog geen investeringsbeslissingen worden genomen. Die afwegingen zullen worden gemaakt in verschillende vervolgbesluiten en in het kader van het MIRT. Daarom hebben de nu gemaakte inschattingen van mogelijk optredende effecten een hoog abstractieniveau, zijn deze omgeven met onzekerheden, en zijn de daadwerkelijk optredende effecten afhankelijk van nog te nemen

vervolgbesluiten.

Ruimtelijk economische structuur en verstedelijking

Op nationale schaal bezien, zal een sterkere concentratie en groei van

62 Milieueffectrapport Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

greenports, en dan vooral in de Randstad. Op regionale schaal bezien zal juist een sterkere spreiding van verstedelijking plaatsvinden. Binnen de Randstad zal naar verwachting een meer verspreid beeld optreden, waarbij verstedelijking over een groter gebied wordt uitgesmeerd. Buiten de Randstad is de verwachting dat de verstedelijkingsdruk afneemt, maar dat lokaal vaker buitenstedelijk ruimte wordt gecreëerd voor aantrekkelijke woon- en werkomgevingen. Deze nationale en regionale effecten gezamenlijk leiden naar verwachting tot een groei van de mobiliteit, doordat er sprake zal zijn van beduidend meer korte-afstand- verplaatsingen dan lange- afstand- verplaatsingen. De verwachting is dat de milieudruk absoluut gezien toeneemt, maar zich op lokaal niveau meer kan verspreiden. Bestaande milieuknelpunten in stedelijke gebieden blijven een aandachtspunt. Uiteraard is dit alles afhankelijk van de keuzes die decentrale overheden zelf zullen maken over de wijze waarop zij invulling geven aan het verstedelijkingsbeleid.

Investeren, innoveren en instandhouden voor bereikbaarheid

De bereikbaarheid en ook het (inter)nationaal vestigingsklimaat van de stedelijke regio‟s rondom de main-, brain- en greenports neemt naar verwachting toe, waardoor hier aanvullende mobiliteit, extra agglomeratievorming, en een

verandering van de milieubelasting kan ontstaan. Specifiek rond deze regio‟s kan de versnippering en de verstoring van natuur en landschap toenemen doordat hier naar verwachting meer investeringen worden gedaan in bereikbaarheid. Het effect van een verbeterde bereikbaarheid van de stedelijke regio‟s rondom de main-, brain- en greenports op emissies van luchtverontreinigende stoffen en geluid is niet eenduidig en zal afhangen van exacte oplossingen die worden gekozen. Enerzijds kan de verbeterde bereikbaarheid leiden tot extra mobiliteit en dus tot extra emissies. Anderzijds kan de doorstroming verbeteren wat kan leiden tot een daling van de emissies. Daarnaast veranderen de verplaatspatronen als gevolg van

agglomeratievorming en ruimtelijke investeringen. Ook dit kan zowel positieve als negatieve effecten op de emissies hebben. Gezien het feit dat ruimtelijke investeringen onderdeel zijn van de beleidsmix, zal het zaak zijn om deze maatregelen zodanig te nemen dat ze een zo positief mogelijk effect hebben op bereikbaarheid, mobiliteit, en doorstroming en dus ook op emissies.

Bescherming van natuurnetwerken

Voor de herijking van de EHS behoren op dit moment nog meerdere scenario‟s tot de mogelijkheid, die verschillen in effecten op biodiversiteit, natuurkwaliteit en

milieucondities. Rijk en provincies zijn op dit moment gezamenlijk in overleg hoe de herijkte EHS er straks uit gaat zien en hoeveel (gezamenlijk) budget hiervoor beschikbaar is. Inzet van het Rijk is een EHS die minder groot wordt dan beoogd in de uitvoering van het vorige beleid, maar wel minstens zo effectief is. Uit de studie „Herijking van de Ecologische Hoofdstructuur, Een quick scan van varianten‟ (PBL, 2011), blijkt dat dit tot de mogelijkheden behoort.

63 Bij de uitwerking en de toetsing van de herijkte EHS wordt ook aandacht besteed aan de mogelijke (ecologische) risico‟s van het nieuwe beleid, zoals het schrappen van de robuuste verbindingen. Daar staat tegenover dat het kabinet, zoals ook blijkt uit de structuurvisie, de mobiliteit van soorten tussen natuurgebieden op een andere manier wil bevorderen, zoals door verduurzaming van het Gemeenschappelijk Landbouwbeleid (GLB) en groenblauwe dooradering van het landschap. Daarnaast kan het zijn dat bepaalde gebieden beschikbaar komen voor ander gebruik. Potentieel levert dat meer ruimte op voor bijvoorbeeld agrarisch gebruik, andere bedrijvigheid of wonen.

Bescherming van unieke landschappelijke waarden

De ruimte die wordt geboden door het wegvallen van het regime voor nationale landschappen, biedt kansen voor wonen en werken en kan positief worden opgevat voor de vitaliteit van de leefomgeving. Afhankelijk van de keuzes die decentrale overheden hierover maken, kunnen hier immers aantrekkelijke groene woon- en werkmilieus ontstaan. Tegelijk kan daarmee de kenmerkendheid van de voorheen nationaal beschermde historische landschappen worden aangetast. Ook kunnen functies die nu binnen de huidige Nationale Landschappen voorkomen - zoals landbouw, recreatie en natuur - onder druk komen te staan, doordat andere functies hier hun intrede kunnen doen. Een aantasting van kenmerkende landschappen kan ook de aantrekkelijkheid van de leefomgeving verminderen, waardoor betreffende regio‟s op termijn een minder aantrekkelijke vestigingsplaats vormen voor (internationale) bedrijven.

64 Milieueffectrapport Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte

5. Samenhangende effecten in gebieden