• No results found

Wanneer voelde je je écht gehoord en werd er met je mening rekening gehouden? Of net niet?

Wanneer moest er een moeilijke beslissing genomen worden waarin jij gelukkig ook iets te zeggen had? Of net niet?

Leerkrachten kregen ondersteuning in lesbrieven voor basis­ en secundair onderwijs en in educa­

tieve pakketten op maat van hun leerlingen.

Honderden kinderen en jongeren stuurden grap­

pige, prachtige, ontroerende, serieuze en soms hartverscheurende getuigenissen. Kinderen en jongeren willen hun mening geven en mee­

beslissen over kleine alledaagse dingen. Ze wil­

len zelf kiezen welke hobby’s ze doen en of ze wel of niet op kamp gaan. Soms worden ze daar sterk in gestuurd.

Kinderen en jongeren willen ook kunnen mee­

beslissen over hun school­ en studiekeuze. En als dat niet kan, loopt het soms fout.

Op het einde van het zesde leerjaar gingen mijn vrienden na de vakantie een sportopleiding vol­

gen. Ik wou natuurlijk mee want naar een school

gaan waar je niemand kent, is helemaal niet leuk.

Mijn ouders vonden het geen goed idee dat ik direct naar zo’n grote school zou gaan en lieten me starten in een kleinere middenschool. Dat was erg tegen mijn zin. Ook de richting die ze voor me uitkozen, vond ik niet fijn. Op 1 septem­

ber startte ik en ik maakte snel vrienden, maar school werd gauw een hel. Ik deed mijn best niet en kreeg veel straf. Ik haatte de leerkrachten en zij mij waarschijnlijk ook. Ook het tweede jaar kreeg ik nog megaveel straf en ik vond het echt niet leuk. Ik vind het jammer dat er voor mijn schoolkeuze niet naar mij geluisterd werd.

Jarne, 15 jaar

Er doken heel veel scheidingsverhalen op, en plusmama’s en papa’s met wie het soms goed loopt maar soms ook heel moeilijk. Kinderen klagen dat ze niet gehoord zijn in de verblijfs­

regeling.

Ik mocht niet meebeslissen bij wie ik ging wonen want ik was nog veel te jong. Ze hebben besloten dat ik bij mijn mama ging wonen. Als ik nu zou mogen kiezen, zou ik misschien wel willen af ­ wisselen want ik wil mijn papa graag leren kennen.

Samuel, 11 jaar

Kinderen en jongeren willen gehoord worden, ook de kleinsten, de jongsten of kinderen bij wie het thuis moeilijk gaat.

Thuis luisteren ze niet naar mijn mening want ik heb grote broers en zussen. Naar die luisteren ze wel.

Lisa, 9 jaar

Er waren getuigenissen over ruzies en gepest worden, en dat het dan belangrijk is dat er geluis­

terd wordt.

3 3 Caroline luistert

40

Deel 2: Van signaal tot advies Hfst 3: Caroline luistert

Ik ben bijna een jaar op school gepest omdat ze me te dik vonden. Elke dag verstopte ik me op het toilet en elke dag kwam ik wenend thuis. Ik vond dat er iets aan gedaan moest worden, dus ik vertelde het aan mijn ouders. Zij zeiden het tegen het school. In het begin gingen we elke dag pra­

ten en na een paar weken stopten de pesters wel.

Elisa, 13 jaar

Deze en alle andere getuigenissen kregen een plek op het YouTubekanaal van het Kinder­

rechtencommissariaat, playlist #carolineluistert.

N

www.youtube.com/playlist?list=PL1PSiXV36S HDJUJyg60oQUII4nY641WEq

Op 20 november 2019, de dertigste verjaardag van het Kinderrechtenverdrag, bepaalde het lot zes winnaars. De kinderrechtencommis saris toverde drie basisscholen en drie secundaire scholen uit haar hoed. De basisscholen krijgen de kinderrechtencommissaris op bezoek. De klassen uit het secundair werden uitgenodigd in het Vlaams Parlement voor een educatief dag­

programma in samenwerking met De Kracht van je Stem. Een deel van de bezoeken werd uitge­

steld door de coronamaatregelen.

Kinderrechtencommissaris Caroline Vrijens luistert naar kinderen en jongeren

Het Kinderrechtencommissariaat is een onafhankelijke instelling van het Vlaams Parlement

Ik ben erg benieuwd naar de mening en ervaringen van kinderen en jongeren.

Jij als leerkracht kan me daarbij helpen.

Oproep Laat jouw leerlingen horen Bespreek artikel 12 met je leerlingen en leg deze vragen aan hen voor:

‘Wanneer voelde jij je écht gehoord en werd er met jouw mening rekening gehouden?

Of net niet?

Wanneer moest er een moeilijke beslissing genomen worden waarin jij gelukkig ook iets te zeggen had. Of net niet?’

Meedoen?

Wat? Ga met je klas met deze vragen aan de slag. Je leerlingen maken fi lmpjes van maximum 1 minuut of schrijven hun verhalen gewoon neer (maximum 150 woorden).

Hoe? Surf naar www.kinderrechtencommissariaat/carolineluistert Daar vind je alle informatie, instructies én een gratis lesbrief ‘Caroline luistert…’.

Win

En als je meedoet, wat WIN je dan?

• We loten 6 winnaars:

- 3 basisscholen: Caroline komt bij jullie op bezoek.

- 3 klassen uit het secundair: Caroline nodigt jullie uit in het Vlaams Parlement voor een educatief dagprogramma in samenwerking met De Kracht van je Stem.

• Elke klas die deelneemt ontvangt een gratis educatief pakket.

• De inzendingen krijgen een plek op het Youtube-kanaal van het Kinderrechtencommissariaat.

Het Kinderrechtenverdrag bestaat 30 jaar. Ik ben fan van artikel 12. Dat zegt dat kinderen en jongeren het recht hebben hun eigen mening te geven en gehoord te worden in belangrijke beslissingen die hen aanbelangen.

Volwassenen moeten hier rekening mee houden...

Ad KRC Klasse_404x267mmH_v3.indd 1 27/08/19 12:43

Honderden grappige, ontroerende, serieuze en soms hart-verscheurende getuigenissen van kinderen en jongeren.

Oproep #carolineluistert in Klasse-magazine.

41

Deel 2: Van signaal tot advies Hfst 3: Caroline luistert

Kinderen en jongeren vinden het belangrijk dat volwasse-nen rekening houden met hun mening.

Op bezoek in het zesde leerjaar van basisschool Sint-Rita in Harelbeke.

Caroline tovert drie basisscholen en drie klassen uit het secundair uit haar hoed.

Op bezoek in de klas van het vijfde leerjaar van basisschool Carolus Magnus in Schaarbeek. De leerlingen laten hun stem horen.

Op bezoek in de klas van het vijfde leerjaar van basisschool Carolus Magnus in Schaarbeek. Karrewiet was er ook.

Leerlingen van het derde jaar van het KA Brugge laten hun stem horen in het Vlaams Parlement.

4

42

Deel 2: Van signaal tot advies Hfst 3: Caroline luistert

In mijn land is het heel normaal dat mensen doodgaan.

Ik maakte veel vrienden in de drie centra waar ik vroeger al verbleef maar nu mis ik ze allemaal omdat we naar hier verhuisden.

Waar ik vandaan kom, zijn er zijn veel mensen gestorven.

Ik mis heel erg mijn familie maar hier is het wel veilig.

Ik ben blij dat ik hier naar school kan gaan. Dat kon ik vroeger nooit.

Het eerste wat mij opviel in België, is dat er hier niet gevochten of geschoten wordt.

Er wonen veel lieve mensen hier in België.

Ik vond corona een leuke periode want dan was ik de hele tijd bij mijn familie.

Tijdens corona mochten we hier niet voetballen met elkaar en dat was heel lastig.

Ik heb me vaak verveeld.

We konden hier niet altijd genoeg afstand hou­

den. Dat was moeilijk.

Zo les op de computer, dat was wel saai.

Ik heb mijn klasgenoten wel gemist in die periode.

3.2.