• No results found

nee van de buren, ja eigenlijk was ik heel zelfstandig en euhm vanaf klein kind en

daarom dat ik altijd zoiets had maar mensen waar zijn jullie toch met bezig, je maakt er zo’n …

IR: wil dit dan ook zeggen dat je hiermee ok was?

R: ja ik heb mij nooit veel zorgen rond gemaakt in euhm…pff dat er iets zou gebeuren of zo als ze onderweg zijn. Ik heb daar nooit bij stilgestaan eigenlijk.

IR: hoe was dat dan bij u thuis? Waren uw ouders er ook niet bezorgd rond?

Ik was heel zelfstandig…vanaf klein kind. Daarom had ik het gevoel van mensen waar zijn jullie toch met bezig?

Je maakt er zo’n (spel van).

bij Indra en worden vanuit deze onbewuste lagen herhaald in de fysiek volwassen geworden Indra.

Ik heb het ook moeten doen (doorstaan, aanvaarden). Slachtoffer. Miskenning. Jullie belasten mij hiermee. Ik wil er niet met bezig zijn, want dan voel ik terug die druk van het moeten, die last, die afhankelijkheid, die miskenning, die kwaadheid, die verlatenheid, … Ik wil het niet opnieuw voelen, er bewust met bezig zijn. Dat ligt in het verleden van mijn kind zijn. Deze gevoelens situeren zich in de

onaangename zone waar mensen zich van willen afkeren, omdat ze meestal als pijnlijk aanvoelen. Het verleden werkt nog door in het heden zolang deze gevoelens niet erkend worden en creëert mede onbewust de toekomst.

Meer helpende, confronterende vertaling zou zijn:

Mijn ouders hebben me hiermee belast. Nu belast ik mezelf hier mee.

Het is nog niet bewust, nog niet erkend, niet verwerkt, nog niet vergeven, nog niet losgelaten.

R: ik denk ook van niet, want anders neem je die angst over denk ik. Ik herinner mij dat we ja als klein kind want wij zijn verhuisd naar Meise als ik naar het derde leerjaar moest, dus dat wil ik zeggen dat hetgene wat ik mij herinner van in Lokeren tot en met het tweede leerjaar is, maar ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ergens mee naar toe gingen als we naar de zwemclub gingen of naar de turnles, dat was toch allemaal terug de stad in en naar school ik zeg het dat was helemaal het stad door. Wij hebben vele straten en pleinen moeten

oversteken. Wij zijn nooit begeleid geweest door de ouders, terwijl dat mijn moeder wel thuis was. Dat was een huisvrouw die tussen haakjes licentiaat in de psychologie was he. Dus mijn ouders hebben allebei hoger studies gedaan, dat zijn geen onverantwoorde mensen maar ja ik denk dat dat zo een stukje vertrouwen is ook denk ik.

IR: Uw kinderen reageerden hier ook goed op? R: Nee, die vonden dat tof. Mijn dochter heeft dat regelmatig gezegd zo van ik ben content dat ik u heb als moeder want als ik die andere moeders allemaal bezig zie met hun dramatisch gedoe.

Wij zijn nooit begeleid geweest door de ouders, terwijl dat mijn moeder wel thuis was.

Mijn moeder was een huisvrouw die tussen haakjes licentiaat in de psychologie was.

Het zijn geen onverantwoorde mensen. Ik denk dat het een stukje vertrouwen is ook.

Mijn dochter heeft mij regelmatig gezegd dat ze content was met mij als moeder, dat ze geen andere moeder moest hebben.

Niet beschikbaar, verlatenheid.

Verlangen naar erkenning, beschikbaarheid, betekenis, aandacht, interesse.

Slachtoffer.

Sarcasme. Bijtende, agressieve spot. Wat gezegd wordt en bedoeld wordt zijn tegengesteld aan elkaar. Mooie titel, maar wat houdt dit in als er in de praktijk (toepassing naar de eigen kinderen) geen rekening gehouden wordt met het psychologisch welzijn van het kind?

Verhullen in een attitude van vertrouwen. Het zal dat wel geweest zijn zonder dieperliggend te gaan kijken. Sussend, toedekkend,

minimaliserend, verbloemend. Wat moet er weggedrukt worden? Kwaadheid?

Interactie volwassene – eigen kind. Erkenning, bevestiging van de kinderen gekregen. Was er vraag naar erkenning? Werd het eigen moederschap (eigen persoon) in vraag gesteld? Overdracht van de twijfel van de moeder op de kinderen.

IR: een bewuste dochter dan

R: ik moet geen andere moeder hebben zei ze, dat was gewoon omdat ik die vertrouwen gaf.

IR: Zijn er dingen die je niet veranderd hebt omdat je er tevreden over was? Dat zijn zaken die ik altijd hetzelfde heb gedaan.

R: Ik kan mij niet herinneren dat ik bewust dingen ben gaan veranderen eigenlijk. IR: waren er dingen in die periode waarvan je dacht daar was ik niet tevreden over of toch minder dat die niet zo liepen zoals je wou? R: … … … … Ik ben precies geen goeie om geïnterviewd te worden. Die gevallen zijn er ook he.

IR: Het is een soort van ontdekking. Ik denk dat het tijdens het gesprek ook wel wat reflecteren vraagt. Ik heb mezelf ook afgevraagd of ik mensen hierover eerst nog meer info zou moeten

Dat was gewoon omdat ik die vertrouwen gaf.

Stilte. Ik ben precies geen goeie om geïnterviewd te worden.

Vulden de kinderen het gat in van moeders verlangen naar erkenning? Hebben de kinderen onbewust aangevoeld iets mee te moeten bedekken, verhullen, sussen?

Zelfde verhulling wordt gebruikt als deze naar de eigen ouders toe. Het kan gezien worden als een maatschappelijk aanvaarde (legale) manier om de onderliggende onbewuste gevoelens af te schermen en onderhuids te houden waardoor een zelfde ouder-kind interactie wordt

gekopieerd. Eenzelfde patroon wordt herhaald. De maatschappelijk aanvaarde verhulling houdt het onbewuste mechanisme in stand.

Ik ben niet goed genoeg in mijn rol als geïnterviewde. Ik weet geen antwoorden. Angstig. Twijfel aan zichzelf. Onzekerheid. Tegemoetkomende sussende interventie.

geven. Opvoeden is ook iets heel spontaan en automatisch, dus eigenlijk staan de meeste mensen er niet zo bij stil.

R: Het is eigenlijk dat vooral. Ik vind opvoeden