Boodschap

Berkenpas

In haar inleidende tekst introduceert Berkenpas de kern van haar visie. Ze stelt dat “met een gezonde leefstijl als niet roken, en een gezond eetpatroon” chronische aandoeningen voorkomen kunnen worden (“Marijke Berkenpas”). Berkenpas richt zich dus op de

langetermijneffecten van een gezonde levenswijze. Dit blijkt ook uit de aandoeningen die genoemd worden in de artikelen: diabetes en hart- en vaatziekten komen het vaakst voor (zie tabel 10 in de bijlage tabellen). Voor het team van I’m a Foodie betekent een gezonde leefstijl een gedrags- en voedingspatroon waarvan is aangetoond dat het de kans op chronische aandoeningen vermindert. Berkenpas formuleert het voorkomen van ziekten als een mogelijkheid; het aannemen van een gezonde leefstijl biedt geen

garantie. De auteur hanteert een rationele benadering van gezondheid, gebaseerd op wetenschappelijke conclusies. Deze benadering komt onder andere tot uiting in de transitiviteitspatronen. In de meerderheid van de zinnen in de ik-vorm staan mentale processen, waardoor de nadruk van de schrijver op het denken ligt.

Vervolgens bespreekt Berkenpas in de geanalyseerde artikelen welke keuzes volgens haar wel en niet thuishoren in een gezonde leefstijl. De auteur stelt dat het eten van maximaal vijfentwintig gram suiker per dag, vers voedsel, pure producten, minder dan zes gram (natriumarm) zout, volkorengranen en koolhydraatarme lijnzaadcrackers gezonde keuzes zijn (“Healty Food Swap”; “Labtest de uitslag”; “Feit of fabel”; “Hoe word

36

ik 100”). Ook legt ze uit hoe de informatie op etiketten van voedingsmiddelen

opgebouwd is en waar de lezer aandacht aan moet besteden bij het lezen (“Feit of

fabel”). Berkenpas raadt expliciet het nuttigen af van fabrieksvoedsel- en drinken, pakjes en zakjes, producten met kunstmatige toevoegingen zoals e-nummers, lege suikers zoals cake, koek en gebak, het drinken van Sole (een oplossing van water en onbewerkt zout) en het dagelijks eten van grote hoeveelheden cyanogene glycosiden (plantengifstoffen te vinden in onder anderen lijnzaad en pitten van vruchten) (“Healthy Food Swap”; “Labtest de uitslag”; “Hoe word ik 100”).

Het doel van Berkenpas en haar team is om een duidelijke boodschap uit te dragen. willen de De auteurs van I’m a Foodie willen lezers kritisch leren nadenken over voeding (“Marijke Berkenpas”). Berkenpas stimuleert haar publiek om na te denken door ze te behandelen als handelende actoren in plaats van passieve ontvangers. De bezoeker wordt bijvoorbeeld gevraagd om te reflecteren op zijn of haar voedingspatroon met directe vragen als “(hoe) ga jij gezond eten?” (“Marijke Berkenpas”). Zo wordt de lezer uitgedaagd om actief aan de slag te gaan met informatie. Ook faciliteert Berkenpas in twee blogposts de mogelijkheid om informatie zelf na te lezen en te beoordelen door het noemen van bronnen. Dit is echter niet in alle artikelen het geval. In dit opzicht

verschillen de teksten van officiële wetenschappelijke publicaties.

Kroes

In tegenstelling tot het team van I’m a Foodie ziet Kroes een gezonde leefstijl als gedrag en voeding waardoor het publiek zich “fitter en happier” kan voelen (“About”). De auteur formuleert deze stelling in haar inleidende tekst als een mogelijkheid, maar komt hier in een later artikel op terug (“About”; “Feel Good Powerfood!”). Bij het identificeren van een gezonde leefstijl is het woord ‘voelen’ belangrijk. Zo schrijft Kroes dat ze zich beperkt tot bepaalde dierlijke producten zoals geitenmelk omdat ze merkt “dat het [haar lichaam] zich daar het beste bij voelt” (“About”). Het voelen is geen rationeel proces; de auteur maakt een onderscheid tussen het lichaam en de persoonlijkheid met de woorden “door gezonde voeding voel je je fit, is je lichaam helemaal happy en dat betekent: jij ook!” (“Feel Good Powerfood!”). Volgens Kroes is er een causaal verband tussen de fysieke en de emotionele staat van de mens. Ze herhaalt meerdere malen dat gezonde voeding het lichaam blij maakt, wat zich uit in algehele (mentale) positieve gevoelens (“About”; “Feel Good Powerfood!”).

Het doel van Kroes is om lezers die een andere leefstijl aan willen nemen een houvast te bieden door een kijkje te geven in haar eigen leven. Ze stimuleert het publiek om “bewuste keuzes te maken waar je 100% achter staat” (“About”). Kroes stelt de lezer echter geen directe vragen en citeert ook geen bronnen, waarmee ze het publiek in

37

vergelijking tot Berkenpas minder aanzet tot kritische reflectie. Kroes noemt in de

geanalyseerde artikelen voornamelijk kortetermijnaandoeningen (zie tabel 11 in de bijlage tabellen), met stress als koploper (“About”; “Anti stress”). Naast ontspanning en beweging, jezelf niets opleggen, niet te streng zijn, je lichaam met liefde verzorgen en genieten speelt voeding voor Kroes een essentiële rol in een gezonde levenswijze. Ze promoot Powerfood, het met mate eten van natuurlijke suikers (groente, fruit,

kokosbloesemsuiker, (rauwe) honing en stropen zoals appelstroop, dadelstroop, rijststroop en ahornsiroop), magnesium, onbewerkte kwaliteitsproducten, biologisch voedsel, verse producten, seizoensproducten, pure, eerlijke voeding, zonlicht, het drinken van veel vocht (in het bijzonder water) en het eten van verse, onbewerkte producten.

Kroes bespreekt ook haar persoonlijke voorkeuren zoals plantaardig voedsel, gevogelte, wilde vis, geitenmelk- of kaas, flexen (het eten van minder vlees), het

innemen van extra magnesium, biologische producten en rauwe honing als onderdeel van haar voedingspatroon. Daarnaast noemt ze rustig blijven, ontspanning zoeken, het

gebruiken van natuurlijke (eetbare) huidproducten, het insmeren van de huid met pure kokosolie en de huidproducten van het merk Esse als onderdelen van haar persoonlijke leefstijl. Kroes laat ook weten dat bepaalde voedingsmiddelen en gewoonten niet gewenst zijn, zoals bewerkt voedsel, geraffineerde suikers (witte suiker, rietsuiker, fructose, basterdsuiker etc.), snelle massaproducten, iedere dag een megazak chips, smog, een pakje sigaretten per dag en onvoldoende beweging.

In document Smakelijke teksten ontleed: Een kritische discoursanalyse van de weblogs van Marijke Berkenpas en Rens Kroes (pagina 36-38)