Bijna marinier

Een voorzichtige conclusie na het aanhoren van deze beginnende cursisten zou kunnen zijn dat zij denken dat optimistisch zijn, ambities hebben en lijken door te hebben waar het in de opleiding om draait voor hen het belangrijkste is. Maar hoe kijken cursisten die inmiddels ruim dertig weken verder zijn terug op hun opleiding? Deze cursisten tref ik op de kazerne in Rotterdam wanneer ze zich rustig aan het voorbereiden zijn op de uiterst zware Finexweek. Ze zien er allen fit en afgetraind uit en ze blaken van zelfvertrouwen. Ze weten dat ze een heel zware week voor de boeg hebben, maar verheugen zich op de periode daarna; ze weten inmiddels waar ze na de opleiding terecht gaan komen.89 De vragen concentreren zich vooral op de mate waarin de cursist vindt dat hij veranderd is en de antwoorden op de vraag hoe hij denkt dat dit gebeurd is. In interview 6 zegt de cursist dat hij vooral mentaal sterker geworden is. Ook is hij gemakkelijker in de omgang geworden. Thuis sputtert hij veel minder tegen en is geneigd te gehoorzamen. Hij gaat nu altijd door en heeft leren rekening houden met tegenslag. Hij zegt het nu allemaal door te hebben en daardoor flexibeler te zijn geworden. Hij staat open voor alles en noemt als bewijs daarvoor het feit dat hij zich niet meer ergert aan het publiek in de Roze Wolk (een gay-dancing in Utrecht). Hij zegt dat dit door zijn toegenomen zelfvertrouwen komt. Vroeger was hij bereid te vechten en nu is hij relaxed. Hij kan met mensen omgaan, zelfs als hij ze niet mag. Ook stelt hij dat hij nu initiatief durft te nemen.

In interview 7 zegt de cursist doorzettingsvermogen te hebben gekregen, hij is gehard en kan grote afstanden rennen. Thuis is hij vooral mens, maar dat had hij door zijn christelijke opvoeding al geleerd. De veranderingen zijn bij hem dus vooral fysiek. In interview 8 zegt de cursist dat hij minder veranderd is dan zijn buddy’s omdat hij al ervaring heeft opgedaan bij

87 _{Interview 4} 88 _{Interview 5}

89 _{Van de vijf cursisten die ik spreek gaan er twee naar Aruba, twee naar Doorn en de vijfde zit tijdelijk in een} OV-klas om lichamelijk op te knappen; die stroomt later in een nieuw blok weer in om de opleiding af te maken.

het korps nationale reserve van de landmacht. Ook zegt hij dat hij van huis uit al discipline heeft meegekregen: dingen opruimen, netjes houden ‘dat is hier precies hetzelfde en ze zijn er heel strak op’.90 Jongens die binnenkomen als sloddervos veranderen hier veel sterker, volgens deze respondent. Ook denkt hij dat zijn persoonlijke ethiek er mee te maken heeft: ‘Ethiek is een onderdeel van hoe je acteert hier, daar word je op beoordeeld. Goed voorbeeld zijn – en hoe je over dingen denkt. Je moet precies in het midden zitten om goed met dingen om te kunnen gaan’.91 Ook de cursist in interview 9 vindt hij dat veranderd is, zowel psychologisch als lichamelijk. ‘Maar het is meer psychologisch denk ik. Doorzetten wordt gemakkelijker ja. Vervelende dingen doe je gewoon gemakkelijker, al is het maar je kamer opruimen: het interesseert mij echt niks meer. Mijn kamer thuis is nog nooit zo netjes geweest – ha, ha – op een of andere manier maakt het gewoon niet meer uit. Aan de andere kant – tegen andere mensen ben ik iets directer geworden. Als ik iets vind zeg ik het gewoon. En het is gemakkelijker om dingen in een hok te stoppen zeg maar, dus te zeggen dat vind ik niks of dat vind ik niks. Mijn mening geven – minder bang om fouten te maken, minder stress. Ik heb bijvoorbeeld twee weken geleden mijn motorrijbewijs gehaald – ik had helemaal geen stress bij het examen, ik heb gewoon genoten van de rit. Dat is echt wel veranderd, sinds hier. Ik ben erachter gekomen waar ik sterk in ben, dus ik maak me niet meer druk.’92 De cursist meldt ook nog dat hij vooral in het begin 24 uur per dag onder druk gehouden werd en zo aan druk gewend geraakt is. Van een maat bij de landmacht heeft hij gehoord dat de druk daar veel minder is maar hij denkt dat de manier van het Korps Mariniers ‘gewoon de manier is om het te doen – er is geen andere manier’.93 De cursist in interview 10 zegt dat hij stiller is geworden en rustiger. ‘Ik was een uitslover – gewoon een beetje mooi zitten. Nu niet meer – ik denk wel dat ik zo blijf. Het kader heeft me onder de duim gehouden, zo komt het denk ik. 94 Deze cursist is vanwege fysieke klachten in de OV-klas gezet, een groep die revalideert om later in een nieuw blok opnieuw in te stromen. Het valt hem niet mee: ‘Gisteren met die straf in de OV-klas dacht ik – het is net of ze ons aan het wegpesten zijn. Begint het allemaal weer opnieuw – is toch een beetje zuur. Het hoort er wel bij. Het heeft met groepsvorming te maken, zo hebben ze het uitgelegd.’95 Hij vertelt dat later alles wordt uitgelegd. In het begin moet de cursist gewoon doen wat er gezegd wordt en zijn mond houden. Hij is er daarbij achtergekomen dat het er om gaat om het nog net even vol te kunnen houden. Hij denkt dat dit 90 _{Interview 8} 91 Interview 8 92 _{Interview 9} 93 _{Interview 9} 94 _{Interview 10} 95 Interview 10

de reden is dat er veel mensen zijn weggegaan. ‘In het begin lach je in jezelf – je ziet dat het een spelletje is. Maar zo ziet niet iedereen het. Je moet mentaal sterk zijn en dat maken ze je ook.’96 Dat de jongemannen veranderd zijn beamen ze dus.