Roelof J. Beukinga1,2,3, Ronald Boellaard2,4, Johannes G.M. Burgerhof5, Robert P. Coppes6,7,
Rudi A.J.O. Dierckx2, Lisanne V. van Dijk7, Willemieke P.M. Dijksterhuis3, Hette Faber6,
Andor W.J.M. Glaudemans2, Jan B. Hulshoff3,8, Johan R. de Jong2, Arend Karrenbeld9,
Gursah Kats-Ugurlu9, Christina T. Muijs7, Véronique E.M. Mul7, Walter Noordzij2, Elisabeth
Pfaehler2, John Th.M. Plukker3, Michel M.P.J. Reijnen10, Ben R. Saleem11, Riemer H.J.A.
Slart1,2, Cornelis H. Slump12, Da Wang3,6, and Clark J. Zeebregts11
1. Biomedical Photonic Imaging (BMPI), University of Twente, Enschede, The Netherlands.
2. Nuclear Medicine and Molecular Imaging, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands.
3. Surgery (Division of Surgical Oncology), University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands.
4. Department of Radiology & Nuclear Medicine, VU University Medical Center, Amsterdam, The Netherlands. 5. Epidemiology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands. 6. Cell Biology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands. 7. Radiation Oncology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The
Netherlands.
8. Radiology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands. 9. Pathology, University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands. 10. Surgery, Rijnstate Hospital, Arnhem, The Netherlands.
11. Surgery (Division of Vascular Surgery), University of Groningen, University Medical Center Groningen, Groningen, The Netherlands.
12. MIRA Institute for Biomedical Technology and Technical Medicine, University of Twente, Enschede, The Netherlands.
10
DANKWOORD
En dan is het helemaal klaar! Wat ben ik blij met het resultaat, maar dit proefschrift had er niet gelegen zonder de hulp van een aantal mensen. Hierbij wil ik iedereen bedanken die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan de totstandkoming van dit proefschrift. Ik noem graag een aantal personen in het bijzonder.
Promotor prof. dr. R.H.J.A. Slart, beste Riemer, vanaf het moment dat je plaatsnam in de commissie voor mijn afstudeerstage van de opleiding Technische Geneeskunde, hebben we gezamenlijk gezocht naar mogelijkheden om mijn afstudeerwerk in een promotietraject voort te kunnen zetten. Zo kwam ik uiteindelijk terecht op de afdeling Biomedical Photonic Imaging op de Universiteit Twente. Ik wil je bedanken voor die geschonken mogelijkheid en het in mij gestelde vertrouwen. We hebben altijd heel prettig en vooral efficiënt kunnen samenwerken. Naast al het onderzoek kwamen soms ook andere dingen in het leven aan bod, zoals onze passie voor zeilen. Zo kwamen we er op een bepaald moment achter dat we allebei vaak in de jachthaven van Makkum te vinden zijn, maar we elkaar daar nog nooit waren tegen gekomen. Ik hoop dat onze samenwerking in de toekomst nog tot vele mooie dingen gaat leiden.
Promotor prof. dr. J.Th.M. Plukker, beste John, in 2014 begon ik op de chirurgische oncologie met mijn afstudeerstage. Jouw voorstel om onderzoek te doen naar de rol van PET, MRI en kwantitatieve beeldvorming in de voorspelling van therapie bij patiënten met slokdarmkanker sprak mij erg aan. Het verbaasde me dat jij als chirurg een buitengewoon grote interesse had voor beeldvorming en allerlei technische details. Dit leidde met mijn achtergrond als Technisch Geneeskundige vaak tot unieke en frisse ideeën. Maar misschien fungeerde onze prettige omgang nog wel het meest als basis voor onze goede samenwerking. Dit leidde onder andere tot één van de hoogtepunten van mijn PhD, de ASCO GI 2016 in San Francisco. Naast de leerzame momenten en de nodige sightseeing, leverde dit mij een bananen-incident op met de Amerikaanse douane. Bedankt voor de afgelopen jaren, ik ben je veel dank verschuldigd voor alle tijd die je in mij hebt geïnvesteerd.
Co-promotor prof. dr. ir. C.H. Slump, beste Kees, jouw technische begeleiding zorgde voor een rode draad door mijn mastertraject van de opleiding Technische Geneeskunde en mijn promotie. Ik heb je leren kennen als iemand van de sterke oneliners en de gevatte grapjes. Tijdens mijn promotietraject waren er tijden dat we elkaar maar weinig spraken, maar juist op de belangrijke momenten kon ik op je rekenen. Je kon me dan vaak even uit mijn tunnelvisie trekken en ik ging dan alles weer in het juiste perspectief zien. Naast de inhoudelijke begeleiding was je vooral ook een goede mentor voor mij. Je hebt me vaak van advies voorzien bij moeilijke beslissingen ten aanzien van mijn carrière. Je zorgde daarbij
na mijn afstuderen zelfs voor een tijdelijke aanstelling in jouw vakgroep Robotics and Mechatronics aan de Universiteit Twente. Ik wil je graag bedanken voor alle begeleiding die ik van je heb mogen ontvangen.
Prof. dr. ir. R. Boellaard, beste Ronald, ondanks dat je officieel niet betrokken was bij mijn promotie, hebben we veel gesprekken gevoerd over gezamenlijk wetenschappelijk onderzoek. Ik heb grote waardering voor de wijze waarop jij onderzoek doet. De manier waarop jij resultaten interpreteert en jouw ervaring in het doen van wetenschappelijk onderzoek waren een grote inspiratiebron en zorgden ervoor dat we ons onderzoek telkens weer konden verbeteren. Ik hoop dat we in de toekomst kunnen blijven samenwerken.
Prof. dr. C.J.A.M. Zeebregts, beste Clark, we kennen elkaar sinds ik een klinische masterstage stage kwam lopen op de vaatchirurgie van het UMCG. Wat toevallig dat we elkaar een paar jaar later opnieuw tegen kwamen tijdens mijn promotietraject met een project naar het verbeteren van de diagnose van aorta-iliacale infecties. Bedankt voor de behulpzaamheid en vruchtbare samenwerking.
Jan Binne Hulshoff, met de medische opleiding die jij hebt genoten kon je mij altijd helpen als het mij net even té medisch werd. Omdat we alles met elkaar konden overleggen, was het voor mij wel even wennen toen jij het kantoor verliet omdat je je promotie had afgerond. Eén van de hoogtepunten was onze reis naar San Francisco voor de ASCO GI 2016. We hebben het daar ontzettend naar onze zin gehad en buiten de officiële gedeeltes om gaf je mij een persoonlijke rondleiding door San Francisco. Op naar nog veel meer mooi onderzoek en gezelligheid!
Sanne van Dijk, vooral tijdens mijn afstuderen en het begin van mijn promotietraject hebben we onder het genot van menig bakkie elkaar verder geholpen met het programmeren van de radiomic features. Daarbij was je nooit te beroerd om je mening te ventileren. Naast dat we elkaar hielpen op inhoudelijk gebied, voorzag je me ook van advies ten aanzien van mijn carrière. Bedankt voor je support, ik heb er veel aan gehad!
Co-auteurs Hans Burgerhof, Rob Coppes, Rudi Dierckx, Willemieke Dijksterhuis, Hette Faber, Andor Glaudemans, Johan de Jong, Arend Karrenbeld, Gursah Kats-Ugurlu, Kristel Muijs, Véronique Mul, Walter Noordzij, Elli Pfaehler, Michel Reijnen, Ben Saleem en Daisy Wang, bedankt voor jullie bijdrage aan ons gezamenlijke wetenschappelijk onderzoek. Ik ben jullie dankbaar voor de vele discussies die ik met jullie heb gevoerd. Zonder jullie had dit proefschrift niet tot stand kunnen gekomen.
Kamergenoten Andries Groen, Iris Koopmans, Ilona Schepel en Rinse Ubbink, ik ben blij dat ik gedurende mijn hele promotie een kamer met jullie heb mogen delen. Als
10
kamergenoten kregen we nagenoeg elk hoogte- en dieptepunt van elkaars promotie en privéleven mee. Gezellig was het in ieder geval wel, en daarom hingen we trouw elke avond voor één van onze verjaardagen allemaal slingers door de kamer, waarop de jarige telkens weer heel “verrast” was. Op den duur besloten we dat de slingers ook wel konden blijven hangen, waardoor het stoffige karakter van onze kamer toch nog iets werd opgefleurd. Bedankt voor jullie gezelligheid.
Mede-onderzoekers van het Triadegebouw, regelmatig waren de dagen net even iets té gezellig tijdens een koffiebreak, lunch of vrijdagmiddag borrel. Gelukkig zorgde dat er dan wel weer voor dat de dagen voorbij vlogen en het werk een stuk luchtiger werd. Ik kijk alweer uit naar onze volgende vrijdagmiddag borrel!
Paranimfen Tom Snuverink en Robin Wesselink, één van de verbindende factoren van onze vriendschap is onze passie voor muziek. Talloze uren hebben we doorgebracht met muziek draaien en het bezoeken van muziekfestivals. Ik heb veel gehad aan de vele goede gesprekken, die zelfs tot in de vroege uurtjes onder het genot van een drankje reikten. Bedankt voor de ondersteuning voor vandaag en ik wens jullie allebei heel veel succes met jullie eigen carrière.
Vrienden voor het leven, Marja Altenburg, Larissa Dijkstra, Mathilde Hermans, Bart Hoeben, Tom Janssen, Geert Kleinnibbelink, Chris van Lieshout, Floortje Lok, Willem van Schijndel, Feiko Tiessens, Juliette Velu en Tom van Vugt, bedankt voor alle fantastische momenten die we samen hebben beleefd! Naast alle gezelligheid, hebben jullie ook altijd interesse getoond in mijn werk en was er ruimte voor het inhoudelijke gesprek. Maar eerlijk is eerlijk, vaker stond de gezelligheid centraal. Het is mooi om te zien dat, ondanks de grote geografische afstand tussen sommigen van ons, we allemaal moeite blijven doen om elkaar zoveel mogelijk te blijven zien. Ik hoop dat we dit in de toekomst nog lang voort kunnen blijven zetten!
Lieve (schoon)familie, dank voor jullie eeuwige steun en aanwezigheid! Ondanks dat het soms lastig uit te leggen is wat mijn werk precies inhoudt, waren jullie altijd ontzettend geïnteresseerd in alles wat ik doe. Onze familie is niet zo groot, maar daardoor kennen we elkaar door en door. Klein, maar fijn zal ik maar zeggen. Mijn familie werd fors uitgebreid toen ik met open armen werd ontvangen door mijn schoonfamilie. Jullie zijn er altijd voor mij geweest en ik weet dat jullie dat in de toekomst ook altijd blijven doen.
Beste Julian, ik ben dankbaar dat je mijn broer(tje) bent. Ondanks dat we soms zo verschillend kunnen zijn, konden we het altijd zo goed met elkaar vinden. Als kleine kinderen waren we al geïnteresseerd in techniek; we speelden urenlang met (technisch) Lego. Weet je nog dat we al die gebouwen en vliegtuigen bouwden? Maar gedurende we ouder werden,
gingen de gesprekken steeds vaker over medische techniek en dan met name over medische beeldvorming. Bedankt voor je interesse die je door de jaren heen hebt getoond.
Lieve pap en mam, ontzettend bedankt voor de support die ik altijd van jullie heb mogen ontvangen. Met jullie advies helpen jullie mij tot op de dag van vandaag met alle leuke en minder leuke dingen. Pap, mijn interesse voor zowel de geneeskunde als de techniek komt niet van een vreemde. Bedankt voor de vele inspirerende gesprekken die we hebben gevoerd. Mam, ik heb altijd op jou kunnen terugvallen dankzij jouw ongelooflijke steun. Dankzij jullie heb ik het kunnen maken tot waar ik nu sta.
En tot slot natuurlijk Alette, of we nou discussies voeren over inhoudelijk medisch- technische zaken, carrière maken of over alle dingen die spelen in ons leven; wat is het fijn dat we elkaar zo goed begrijpen. Uiteindelijk ben ik er trots op dat we zo’n goed team zijn en elkaar alleen maar sterker maken. Met jou zie ik de toekomst vol vertrouwen tegemoet. Ik hou van je!