Aenhoort met spoet, Gods woorden goet, Ghelooft aen hem en daer nae doet, Dat ist ghebodt, van Christum onsen Heere, En nae sijn leere 't rechte slot.
Bidt en vertrouwt, niet op en houdt, In rechte liefde niet verkout,
Als principael, Godt en naesten beminnen, Met hert en sinnen al-te-mael.
Kleyn en verneert, heeft Godt begeert, En doet oock gelijck Christus leert, Mattheus klaer, in 't vijfde kan men 't lesen, Wil men gepresen zijn hier naer.
Danckt hem die 't geeft, en eeuwigh leeft, Daer al de werelt recht voor heeft,
En geeft oock loon, na werck een yegelijcken, Sonder omkijcken, geen persoon.
Eenvuldigh doet, oprechte boet, En wandelt met een reyn gemoet
Voor Godt altijdt, leydt een Godtsaligh leven, Soeckt hier beneven geen respijt.
Vreest uwen Heer, hy geeft noch meer, En wijckt oock geensins van sijn leer, Wat hy gebiedt, hy geeft alles nae wenschen, En niet op menschen Leer en siet.
Geeft met verstand, u offerhant, Waer dat ghy zijt aen alle kant,
Maer aldermeest, die in armoede leven, En zijn gedreven van Godts Geest.
Houdt altijdt vreed, verduldigh meed, Sachtmoedigh gelijck Christus deed,
En de Schrift seydt, saligh zijn die vreed maken, En haken nae gerechtigheydt.
In u voorspoet, siet wat ghy doet, Verlaet u niet op 's werelts goet,
't Is oock geen eer, die haer selven verheven, Werden verdreven van den Heer.
Kent al u doen, weest niet te koen, Hebt oock van niemandt quaedt vermoen, En oordeelt niet, maer let wel op u spreken,
Eerst u ghebreken wel doorsiet.
Lanckmoedigh weest, in lijden meest, En bidt den Heere om sijn gheest, Die u geleyt, in der waerheyt gepresen, Na desen in der eeuwigheyt.
Matigh in al, men wesen sal, Dat men mach zijn van het ghetal,
Die zijn verheught, op dat wy moghen hooren, Komt uytverkoren in mijn vreught.
Nedrigh en slecht, in handel recht, Ghetrou bevonden als Godts knecht, In werck en daet, tot lof en prijs der Heeren, Met eeren nae het beste staet.
Overvloedt heeft, rijckdom verheeft, Denckt op den Heere die 't al gheeft, En sijn ghebodt, die leven overvloedigh, Hooghmoedigh, die acht hy als sot.
Peyst op den Heer, en op sijn leer, En doet oock niet nae 's vleeschs begeer, Maer voor u siet, vleeschs lust en lust der oogen, En moghen wy vollighen niet.
Quaet-doen men sal, schouwen voor al, Op dat men niet en komt ten val,
En swaer verdriet, want Godt sal ellick loonen, En gheen persoonen hy ontsiet.
Rechtveerdigh zijt, neerstigh met vlijt, Danckt den Heere ghebenedijt,
Voor al ghewis, dat hy ons gheeft ghestadigh, Ghenadigh wat ons noodigh is.
Spreeckt altijdt soet, vredigh en goet, Sober en zedigh met ootmoet,
Als kinders fijn, die eeuwigh sullen leven, Verheven en Godtsaligh zijn.
Treuren niet baet, om 's werelts schaet, Door 's werelts treuren heel vergaet,
Treurt met bescheydt, tot Godt met herten treurigh, Ghedurigh om u saligheydt.
V altijdt draeght, soo 't Godt behaeght, En uwe sonden recht beklaeght,
Voor Godt ghelijck, dat hy u wil verlichten, En stichten tot sijn eeuwigh Rijck.
Wat ghy voorwendt, denckt op het endt, En wacht u voor de Werelt blendt,
By tijdts toe siet, 't eynde sal den last draghen, Na-klaghen helpt dickwils niet.
Exemp-els goet, men volghen moet, Maer let op 't ghene dat ghy doet,
Mijdt alle quaedt, wel-doen en Godt te vreesen In desen, is den besten raedt.
Saligh in Godt, dat is het slot, Ick bid oock om geen grooter lot,
Dan dit alleen, dat ick mach saligh sterven, Erven Godts Rijck, dat's 't noodigh Een.
Ia Prince goet, ick bid u doet, coppelt u Schaepjes met ootmoet,
Hen die 't begeert, rijck sijt ghy in 't verlichten, Pos Dichten in liefden aenveert.
I.H. Pos.
[Van herten Heer,bid ick zijt my genadigh]
Nae de Wijse: Psalm 23. Mijn Godt voedt my.
Van herten Heer, bid ick zijt my genadigh, Geeft my wijsheyt, die van u komt gestadigh, Dat ick een Liedt, uyt mijn gheloof mach dichten, Tot uwer eer, oft yemandt mochte stichten, Want ghy bemint de saligheydt der vromen, En datse tot kennis der waerheydt komen.
Ick geloove aen eenen Godt Almachtigh, Schepper des Hemels en Aerden waerachtigh, En aen Christum, sijn lieven Soon gepresen, Die gekruyst us, gestorven en verresen, En oock aen een Heyligen Geest met name, Dese drie zijn een waren Godt te samen.
In dese drie namen heeft Christus krachtigh, Bevolen de geloovigen aendachtigh
Te doopen, en leert sijn geboden houwen, Als Marcus in 't sesthiende is t'aenschouwen, En Mattheus acht-en-twintigh wy lesen, Dit hebben de Apostelen bewesen.
Actorum twee leert Petrus seer bequame, Doet boet, laet u foopen in Christus name, Tot vergevingh van u sonden wilt hooren,
Dit eyscht Gods Woort, van nieuws weder-geboren, Dit's een graf der sonden na Schrift intenci, Voor Godt een versekeringh der conscienti. Een Gemeente, reyn onbevleckt in desen,
Daer van Christus alleen het hooft moet wesen, Dit's 't fondament, Mattheus sesthien krachtigh, En nae 't bevel, Ephesen vijf, aendachtigh, Hier na moet de Gemeent haer regulieren, Rechtveerdigh en Christelijck met manieren.
Een Avondtmael gheeft Christus ons tot leere, Als Lucas twee-en-twintigh met begeeren,
Hy nam dat Broodt, hy brack 't, en sprack hier neven, Dit's mijn Lichaem, dat voor u wort ghegheven, En gaf haer den Kelck alle te drincken,
Dat sy sijn doodt daer by souden gedincken. d'Eerste Corinthen elf klaer beschreven, Doet dit tot mijn gedachtenis hier neven, Ghy sult hier by des Heeren doodt verkonden, Tot dat hy komt, maer wacht u t'allen stonden, Soo wie onweerdigh eet of drinckt van desen, Die en sal niet onschuldigh voor Godt wesen. Een voet wassen, beveelt Christus by desen, Tot nedrigheydt, om de minste te wesen, Als Ioannis in 't derthiende beschreven, En heeft hier by een exempel gegeven: Nu ghy dit weet, saligh zijt ghy in trouwen Ist dat ghy 't doet, en mijn geboden houwen.
Een straf of ban, over den sondaer krachtigh, Tot reyn-houdingh van de Gemeent aendachtigh, Gelijck d'eerste Corinthen vijf met reden, En Christus leert, Mattheus achthien mede, Sonder aensien van persoonen in desen,
Tot straf om dat, de ander souden vreesen. Een ontreckingh of mijdingh moet men houwen Tot beschaemtheyt, en oock den sondaer schouwen. Of God hem eens berou in 't hert mocht geven, Als Christus leert, en Paulus hier beneven, Doch houdt hem niet als een vyandt onweerdigh, Maer vermaent hem als een broeder rechtveerdigh.
Een Echt of trou, Genesis twee met namen, Een Man een Vrouw, die Godt hier voeght te samen, Als Christus leert, en sal geen mensche scheyden, Als Mattheus negenthien klaer met reden, Dus bid den Heer om een Egaed hier neven, Nae Paulus Leer, d'eerste Corinthen seven.
De Overheyt moet men gehoorsaem wesen, In 't goedt bereyt, haer eeren ende vreesen, Bidden voor haer van herten tot den Heere, Dat sy het Landt doch wijselijck regeeren, Op dat wy stil en gerust mogen leven
Nae 's Heeren wil, haer tol en schatting geven. Christus leert ons dat men geensins sal zweeren, Ons woort sal zijn, Iae en Neen, geen meere, Wat daer boven geschiet dat is verboden, Op dat men niet valt in geveynstheyt snoode, Mattheus vijf, en Iacobus mede,
Daerom hebt acht op u woorden en reden. Ons vyanden moeten wy hier beminnen, Bidden voor haer met hert, gemoedt en sinnen,
In haren noodt spijsen, drincken en kleeden, En houden oock met alle menschen vrede, Als Christus leert, Mattheus vijf, met reden, En Pauwelus, Romeynen twalef mede.
Een opstandingh, en verrijsenis krachtigh, Sal geschien onder goedt en quaedt waerachtigh. De goede sal ter saligheyt verschijnen,
De quaden al tot de eeuwige pijnen.
Als Christus komt, en oordeelt recht van boven, Dit moeten wy oock van herten gelooven.
Vrienden men leest, Romeynen thien, lofweerdigh, Wie van herten gelooft, die is rechtveerdigh,
En wie met den monde belijdt, is saligh: Maer let hier op, Gods woort eyscht liberaligh Gehoorsaemheyt, van herten reyn wilt mercken, Ist dat ghy 't doet, door 't geloove goe wercken.
Ick geloof van herten met alle vromen Aen 't oude en nieuw Testament volkomen, Wat daer in staet, en my ter saligheden Van nooden is, dat geloof ick met reden: Hier in hoop ick te leven en te sterven, En door genaed Godts rijcke te be-erven.
Prince, mijn Godt, Schepper en Heer Almachtigh, Ick bid door Christum, uwen Soon aendachtig Sterckt mijn geloof door uwen geest gepresen, Laet die mijn Troost, Leeraer en Leyts-man wesen, Tot lof en eer van u heyligen Name,
Tot stichtinge, en mijn saligheydt, Amen.
Daer wordt niet van de Menschen Volmaeckt gedaen nae wenschen.