Codeboom op basis van hoofd en subcodes
5. Conclusie en discussie
5.2.5 Aanbevelingen vervolgonderzoek
Het zou goed zijn om dit onderzoek op grotere schaal uit te voeren om te kunnen zien of de patronen die er naar voren komen te generaliseren zijn. Aanbevelingen voor
vervolgonderzoek zouden verder zijn:
• Zoals genoemd zou er een vervolgonderzoek moeten komen of de kwetsbaarheid onder ervaringsdeskundigen kan bijdragen aan meer uitval dan onder andere beroepsgroepen. Het materiaal suggereert dat dit beperkend kan werken in de samenwerking. Maar is dit op grotere schaal echt zo? Vervolgonderzoek zou dit moeten uitwijzen.
• Dit onderzoek gaat over de percepties van ervaringsdeskundigen en geestelijk verzorgers op een mogelijke samenwerking. Het zou voor vervolgonderzoek interessant zijn om ook de perceptie van de cliënt hiernaast te leggen. Om te onderzoeken hoe de cliënt de samenwerking tussen de ervaringsdeskundige en
geestelijk verzorger beleeft: waar hij kansen en beperkingen ziet. Ook een optie is om de perceptie van het team hiernaast te leggen. Wat vindt de manager of de psychiater bijvoorbeeld van het samenwerkingsverband, waar ziet die kansen of beperkingen?
•
Dit onderzoek gaat met name in op de percepties op een goedwerkendesamenwerking. Vervolgonderzoek zou minder de percepties op samenwerking behoeven te meten maar juist de samenwerkingsactiviteiten zelf meten, heeft belang.
•
Dit onderzoek gaat over de visie op het samenwerkingsverband op het gebied vanzingeving tussen geestelijk verzorgers en ervaringsdeskundigen. Wat nog zinvol zou zijn is een vervolgonderzoek om de visie te onderzoeken van ervaringsdeskundigen en geestelijk verzorgers op zingeving. Om de verwantschap en verschillen in het denken over zingeving tussen geestelijk verzorgers en ervaringsdeskundigen te onderzoeken.
•
Dit onderzoek is gedaan binnen de context van GGZ-instellingen tussen geestelijkverzorgers en ervaringsdeskundigen. Een vervolgonderzoek zou kunnen zijn dat ditzelfde onderzoek gedaan zou kunnen worden in andere domeinen dan de GGZ. Bijvoorbeeld in eerstelijnszorg en dat dan de samenwerking met vrijwilligers wordt onderzocht.
5.2.6 Slotwoord
Ervaringsdeskundigen zijn een relatief nieuwe beroepsgroep die steeds groter wordt.
Zingeving blijkt vanuit de literatuur een belangrijke onvervulde zorgbehoefte. Dit onderzoek heeft willen bijdragen aan meer kennis over op welke wijze de geestelijk verzorgers en ervaringsdeskundigen elkaar kunnen vinden op de werkvloer op dit vlak. Verschillende samenwerkingsvormen zijn naar voren gekomen uit dit onderzoek. Op deze wijze toont dit onderzoek hoe geestelijk verzorgers en ervaringsdeskundigen zich kunnen positioneren op de werkvloer. Ik hoop dat deze thesis daarom heeft bijgedragen aan hoe deze beroepsgroepen elkaar beter kunnen vinden binnen het werk. En hoe ze samen tot een nog mooier resultaat kunnen komen binnen de cliëntenzorg.
6. Literatuur
Anthony, W. (1993) Recovery from mental illness: the guiding vision of the mental health service system in the 1990s. Psychosocial Rehabilitation Journal, 16, 11- 23.
Alma, H. & Smaling, A. (2010). Waarvoor je leeft: studies naar humanistische bronnen van zin. Amsterdam: SWP
Baumeister, R. F. (1991). Meanings of life. New York: The Guilford Press.
Bakel, M., Rooijen, S., Boertien, D., Kamoschinski, J., Liefhebber, S., & Kluft, M. (2013). Ervaringsdeskundigheid, Beroepscompetentieprofiel. Zwolle: Epos Press.
Boaden, N., & Leaviss, J. (2000). Putting teamwork in context. Medical Education, 34(11), 921-927.
Boevink, W., Prinsen, M., Elfers, L., Droes, J., Tiber, M., & Wilfrycx, G. (2012).
Herstelondersteunende zorg. Een concept in ontwikkeling. In J.Dröes & C.Witsenburg (Eds.), Herstelondersteunende zorg. Behandeling, rehabilitatie en
ervaringsdeskundigheid als hulp bij herstel van psychische aandoeningen, (pp. 57 69). Amsterdam: SWP.
Boeije, H. (2005). Analyseren in kwalitatief onderzoek. Denken en doen. Meppel: Boom. Boevink, Wilma. (2017). Hee! Over herstel, Empowerment en Ervaringsdeskundigheid in de
psychiatrie. Proefschrift: trimbos instituut.
Boertien, D., & Rooijen, S. v. (2011). Ervaringskennis in de GGZ: een noodzaak. In J. Dröes & C. Witsenburg (Eds.), Herstelondersteunende zorg. Behandeling, rehabilitatie en ervaringsdeskundigheid als hulp bij herstel van psychische aandoeningen. (pp. 130 141). Amsterdam: SWP.
Bos, T., Hyvarinen, I., & Roermund, K. (2011). ‘Heel de mens’ Herstelondersteunende zorg en geestelijke verzorging. Tijdschrift voor Rehabilitatie 1, 4-14.
Bos, T. (2006). Advisering in levensbeschouwing, zingeving en spiritualiteit. In J. Doolaard, Nieuw Handboek Geestelijke Verzorging. (pp. 308-316). Kampen: Uitgeverij Kok.
Braam, A. W. (2017). Towards a multidisciplinary guideline religiousness, spirituality, and psychiatry: what do we need?. Mental Health, Religion & Culture, 20(6), 579-588. Broekhuijsen, V. (2017). Geen persoonlijk en sociaal herstel zonder zingeving. In Top, M. &
Waarlo A. J. (Eds.), De woestijn zal bloeien. Inspiratie voor vernieuwing van geestelijke verzorging in de psychiatrie, (pp. 83-92). Utrecht: Uitgeverij de Graaff.
Bronstein, L. R. (2003). A model of interdisciplinary collaboration. Social Work, 48 (3), 297 306.
Bronstein, L. R. (2002). Index of interdisciplinary collaboration. Social Work Research, 26, 33-126.
Chinman, M., McInnes, D. K., Eisen, S., Ellison, M., Farkas, M., Armstrong, M., & Resnick, S. G. (2017). Establishing a Research Agenda for Understanding the Role and Impact of Mental Health Peer specialists. Psychiatr Serv, 68 (9), 955-957.
Couwenbergh, C., & Weeghel, J. (2014). Over de brug. Plan van aanpak voor de
behandeling, begeleiding en ondersteuning bij ernstige psychische aandoeningen. Kenniscentrum Phrenos
D’Amour, D., Ferrada-Videla M., Rodriguez, L.S.M., & Beaulieu, M.D. (2005). The conceptual basis for interprofessional collaboration: Core concepts and theoretical frameworks. Journal for Interprofessional Care, 1, 116-131.
Davidson, L., Bellamy, C., Guy, K., & Miller, R. (2012). Peer support among persons with severe mental illnesses: a review of evidence and experience. World Psychiatry, 11, 123- 128.
Davidson, L., Chinman, M., Kloos, B., Weingarten, R., Stayner, D. & Kraemer Tebes J.(1999) Peer support among individuals with severe mental illness: a review of the evidence. Clinical Psychology, 6(2), 165-87.
Edwards, A. (2005). Relational agency: Learning to be a resourceful
Goelst Meijer, S. L. E. (2015), Profound Revolution: Towards an Integrated Undertanding of
Contemporary Nonviolence. Universiteit voor Humanistiek, Utrecht. Koenig, H. (2013). Spirituality in patient care: Why, how, when and what. WestConshohocken, PA: Templeton Foundation Press.
Smits, C., Kroon, H., & Hoof, F. V. (2009) Zorg en leefsituatie van mensen met ernstige psychische stoornissen. Informatie uit regionale zorgmonitors. Utrecht Trimbos- instituut.
Mattessich, P., & Monsey, B. (1992). Collaboration: What makes it work. St. Paul, MN: Amherst H. Wilder Foundation.
Miyamoto, Y., & Sono, T. (2012). Lessons from peer support among individuals with mental health difficulties: a review of the literature. Clinical practice and epidemiology in mental health, 8, 22-29.
Moradi, M., Brouwers, E., Bogaard, J., & Nieuwenhuijzen, C. (2012) Herstel vanuit verschillende perspectieven verder. In J. Dröes & C. Witsenburg (Eds.),
Herstelondersteunende zorg. Behandeling, rehabilitatie en ervaringsdeskundigheid als hulp bij herstel van psychische aandoeningen, (pp. 35-44). Amsterdam: SWP.
McCann, T., Baird, J., Clark, E., & Lu, S. (2006). Beliefs about using consumer consultants in inpatient psychiatric units. International Journal of Mental Health Nursing, 15(4), 258-26
Oliver, D. P., Wittenberg-Lyles, E. M., & Day, M. (2007). Measuring interdisciplinary perceptions of collaboration on hospice teams. American Journal of Hospice and Palliative Medicine, 24(1), 49-53.
Hijweege, N. (2010). Samenwerking tussen geestelijk verzorger en psycholoog in het licht van de transformatie van religie. Psyche & Geloof, 21(3), 139-146.
Hijwege, N. (2010). ‘Wat betekent dat’ en ‘Waar staat dat voor’ over de samenwerking tussen geestelijk verzorger en psycholoog. Psyche & Geloof, 21(3), 196- 212.
Peeters, J.L.J. (2006). Interdisciplinaire samenwerking. In J.J.A. Doolaard, (Eds.), Nieuw handboek geestelijke verzorging (pp. 675-684). Kampen: Uitgeverij Kok.
Petri, L. (2010). Concept analysis of interdisciplinary collaboration. Nursing forum, 45(2), 73 82. Malden: Blackwell Publishing Inc.
Slade, M., Amering, M., Farkas, M., Hamilton, B., O'Hagan, M., Panther, G., & Whitley, R. (2014). Uses and abuses of recovery: implementing recovery-oriented practices in mental health systems. World Psychiatry, 13(1), 12-20.
Tomkins, A., Duff, J., Fitzgibbon, A., Karam, A., Mills, E. J., Munnings, K., & Yugi, P. (2015). Controversies in fait hand health care. Lancet, 386 (1005), 1776-1785.
Tyson, R. L., McIntosh, D., & Gregg, J. (2016). An evidence-based program for enhancing interdisciplinary collaboration to promote spiritual care in an adolescent psychiatric residential facility. Journal of Nursing Education and Practice, 7(4), 15.
Phrenos Kenniscentrum. (2014) Plan van aanpak. Over de brug. Geraadpleegd 29 juli, 2018, van https://www.kenniscentrumphrenos.nl/diensten/plan-van-aanpak/
VGVZ. (2015). Beroepsstandaard geestelijk verzorger. Geraadpleegd 28 mei, 2018, van http://www.vgvz.nl/over_de_vgvz/beroepsstandaard
Geraadpleegde websites:
https://www.herstelondersteuning.nl/herstelacademies/geestelijke-verzorging/ geraadpleegd op 29 juli 2018.
https://www.deervaringsdeskundige.nl/inzet-ervarings-deskundigheid/scholing/scholing- ervaringsdeskundigheid.aspx, geraadpleegd op 29 juli 2018.