A LGEMENE CONCLUSIES

Het onderzoek gerapporteerd in dit proefschrift onderzocht hoe Collaborative

Course Design in ontwerpteams georganiseerd zou moeten worden om docenten

aan de OUT te ondersteunen bij het ontwerpen en implementeren van e- learning cursussen. Er is vastgesteld dat Collaborative Course Design, georganiseerd als het geheel van een introductieworkshop, cursusontwerp in ontwerpteams en algemene bijeenkomsten om didactische en technische steun aan te bieden, effectief is in het ondersteunen van docenten bij het ontwerpen en implementeren van e-learning cursussen aan de OUT. De introductieworkshop aan het begin van de professionele ontwikkeling was effectief in het bevorderen van een theoretische ondergrond over e-learning, cursusontwerp en -implementatie onder docenten. Aan het eind van het cursusontwerp leverden workshops gelegenheid voor docenten om te discussiëren over specifieke cursus-overdracht strategieën.

Het idee van algemene bijeenkomsten voor didactische ondersteuning, discussie, feedback en reflecties was nuttig, vooral in de OUT situatie waar dergelijke ondersteuning slecht gestructureerd is. De didactische ondersteuning bevorderde de professionele ontwikkeling van docenten en hun vaardigheid in het ontwerpen van e-learning cursussen. Daarbij werden in de algemene bijeenkomsten gezamenlijk ideeën gegenereerd over hoe men om zou kunnen gaan met de didactische behoeften van docenten. Zoals ook in andere onderzoeken werd aangetoond (cf. Beanco, et al., 2002 ; Telnova, 2005), was de didactische ondersteuning meer nodig tijdens het cursusontwerp dan tijdens de implementatie van de cursus.

Voor docenten was technische ondersteuning zowel tijdens cursusontwerp als bij de cursusimplementatienodig. Ondersteuning was nuttig bij de installatie van Moodle, het zoeken, uploaden en updaten (bronnen), opruimen van virussen en tot stand brengen van internetverbindingen. De ondersteuning bevorderde het vertrouwen van docenten in hun cursusontwerp en in het gebruik van Moodle LMS tijdens de cursus. Soortgelijke resultaten werden gevonden in andere onderzoeken (e.g. Pomay et al., 2001; Sife et al., 2007).

Collaborative Course Design was effectief omdat het een gevoel van eigendom

van de innovatie bevorderde waardoor het vertrouwen in het gebruik van het Moodle LMS, e-mail en mobiele telefoon werd verhoogd. Ook werden docenten, door samenwerking en interacties in de workshops, algemene bijeenkomsten en ontwerpteams, met behulp van Collaborative Course Design geholpen om concrete procedures tot hun beschikking te krijgen die ze kunnen volgen tijdens e-learning cursus (her)ontwerp, ze leerden hoe ze PowerPoint slides kunnen voorbereiden, hoe ze templates kunnen gebruiken om hun cursussen te organiseren en hoe ze Moodle LMS kunnen gebruiken. Daarnaast maakten activiteiten, die coherent waren aan de lokale context, gekoppeld aan follow-up ondersteuning, het makkelijker voor docenten om de opgedane vaardigheden te oefenen.

Gegeven de bemoedigende resultaten, werd het opschalen van Collaborative Course Design, om op grote schaal e-learning implementatie aan de OUT te ondersteunen, onontkoombaar geacht. Meerdere kansen werden geïdentificeerd voor de opschaling van Collaborative Course Design binnen de OUT, waaronder vastbesloten management, het bestaan van bevorderlijke

institutionele condities en ondersteunende structuren. Daarnaast is aandacht van het management nodig in het omgaan met uitdagingen als gebrek aan toegang tot technologieën, smalband internet en onbetrouwbare levering van elektriciteit om e-learning effectief, betaalbaar en duurzaam te maken (zoals beargumenteerd in Dexter, 2008).

AANBEVELINGEN

Verder onderzoek

Voor verder onderzoek zijn hier een aantal suggesties:

 Verder onderzoek zou moeten nagaan hoe Collaborative Course Design

gebruikt kan worden om docenten te ondersteunen in het gebruik van de mobiele telefoon als aanvulling op het correspondentie-onderwijs. Een dergelijk studie kan ook de effectiviteit van de mobiele telefoon in het omgaan met uitdagingen van correspondentie-onderwijs onderzoeken, inclusief de beheersbaarheid van de kosten en hoe het gebruik van de mobiele telefoon in de context van Afrika ten zuiden van de Sahara..

 Verder onderzoek zou zich moeten focussen op hoe samenwerkend leren

van studenten ondersteund kan worden door middel van het gebruik van computers, e-mail, mobiele telefoon of een combinatie van deze technologieën. In dit opzicht levert de beschikbare literatuur over Computer Supported Collaborative Learning (CSCL) (cf. Kirschner et al., 2004; Mahdizadeh, 2007) bruikbare inzichten.

 Verder onderzoek moet ook op zoek naar een verfijnd begrip van de

mogelijkheden en uitdagingen voor het opschalen van Collaborative Course

Design om grootschalige e-learning implementatie te ondersteunen.

Implicaties voor de praktijk

De volgende aanbevelingen dienen om de huidige praktijk ten opzichte van e- learning implementatie aan de Open Universiteit van Tanzania te verbeteren:

 Het is belangrijk dat het management en vooral het onderwijskundig

leiderschap van de universiteit zich bewust is van kenmerken van effectieve professionele ontwikkeling. Elementen zoals actieve betrokkenheid van

bij samenwerking en follow-up, zijn belangrijk bij het ontwerpen van de ontwikkeling voor docenten (Desimone, 2011; Garet et al., 2001; Loucks- Horsley et al., 2003).

 Het management van de universiteit moet inzicht hebben in de lokale

context en in de behoeften van docenten en studenten, en kennis hebben van passende literatuur, om het ontwerp en de ontwikkeling van effectieve professionele ontwikkeling van docenten te kunnen realiseren, teneinde op grote schaal e-learning te kunnen implementeren. Het management moet ondersteuning (professionele ontwikkeling, didactische en technische ondersteuning) voor succesvolle e-learning implementatie door docenten herkennen en overwegen.

 Er moet worden benadrukt dat grootschalige implementatie van Collaborative

Course Design om de invoering van e-learning op grote schaal te

ondersteunen voorafgegaan moet worden door een zorgvuldig begrip van de aanwezige mogelijkheden en uitdagingen.