Zondagslezing

(1)

kerk & leven

lezingen & Commentaar

18

20 april 2016

Lezingen door de week | Maandag 25 april: Eerste Brief van Petrus 5, 5b-14 en Marcus 16, 15-20 • Dinsdag 26 april: Eigen lezingen • Woensdag 27 april: Handelingen der Apostelen 14, 19- 28 en Johannes 14, 27-31a • Donderdag 28 april: Handelingen der Apostelen 15, 7-21 en Johannes 15, 9-11 • Vrijdag 29 april: Eer- ste Brief van Johannes 1, 5 - 2, 2 en Matteüs 11, 25-30 • Zaterdag

30 april: Handelingen der Apostelen 16, 1-10 en Johannes 15, 18- 21 • Zondag 1 mei (Zesde paaszondag) Handelingen der Aposte- len 15, 1-2.22-29 – Apokalyps 21, 10-14.22-23 – Johannes 14, 23-29.

eucharistie op radio | 24 april, 10 uur, VRT Radio 1: vanuit de Sint-Niklaasparochie in Gent.

eucharistie op tv | 24 april, 10 uur, VRT één: vanuit het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis in Aalst. Met het kamerkoor Vivace Aalst en het meisjeskoor Canta la Gioa onder leiding van Frederik Meireson. Kristiaan Van Ingelgem bespeelt het orgel.

commentaar bij de zondagslezingen c-jaar

— Luc Devisscher —

Liefde vol verheerlijking

Evangelie • We bevinden ons in de aanloop van Pasen, zoals elke zondag. Hier gebeurt het tijdens de maaltijd waarop Jezus afscheid neemt van zijn leerlingen. Aan het begin er- van heeft Jezus de voeten van de leerlingen gewassen. Tijdens het eten gaan de gesprek- ken over zijn nakende afscheid. De sfeer is niet opperbest: Jezus kondigt aan dat een van hen Hem zal overleveren. Op het moment waarop de lezing van deze vijfde paaszondag inhaakt, is Judas, de zoon van Simon Iskariot, net van de tafel opgestaan. Zijn tafelgenoten verkeren in de mening dat Judas als de kasbeheerder op last van Jezus inkopen gaat doen voor het paasfeest of iets aan de armen moet geven. En dat midden in de nacht (zie Johan- nes 13, 27-30).

Zijn verdwijning aan de tafel van de Heer leidt tot een breuk in de groep die ogen- schijnlijk niet meer geheeld kan worden. Het geeft Jezus de ruimte de resterende leerlingen voor te bereiden op de tijd die komen gaat. Nu Judas weg is, kan het proces van de verheerlijking beginnen. Voetwassing en kruisdood komen op één lijn te staan met ver- rijzenis. In zijn typische stijl laat Johannes Jezus daarover vertellen. Elk nieuwe gedachte haakt in op de vorige. Lezen en herlezen is de boodschap, enkel zo ontdek je de echo en de reikwijdte van wat gezegd wordt.

Eerst gaat het over de innige band tussen God en de Mensenzoon. Het uur waarop Va- der en Zoon elkaar wederzijdse groot zullen maken, zal nu komen. Dat verheerlijkte mo- ment is meteen het uur van het afscheid met de leerlingen. Ook met hen dus heeft de Men- senzoon een heerlijke band. Zij worden nu uitgedaagd de liefde die Hij waargemaakt heeft zelf tot waarheid te brengen. Elkaar liefhebben met de liefde van Christus zal hen kracht geven elk gevoel van verlatenheid te overwinnen. Het zal de eenheid hernieuwen rond de tafel van de Heer en naar buiten zichtbaar maken dat ze nog steeds zijn leerlingen zijn.

Een liefde vol verheerlijking brengt licht in de nacht van het verraad en opent het ven- ster naar de wereld: het is als het ware een pinkstermoment. Christenen van latere tijden zullen maar standhouden vanuit diezelfde liefdesband. Haar grond heet God, ze is onder- ling en wederzijds, zoals tussen de Vader en de Zoon. Laten we dat nooit uit het oog ver- liezen.

Lezingen uit Handelingen • Paulus en Barnabas zijn aan hun terugreis begonnen naar Antiochië in Syrië, hun uitvalsbasis. Het was toentertijd een van de grootste steden van het Romeinse Rijk. Op die plek was het dat de leerlingen voor het eerst „christenen” wer- den genoemd (zie Handelingen 11, 26). Onderweg komen ze langs meerdere gemeentes waar ze eerder het evangelie verkondigd hebben. Daar spreken ze de leerlingen moed in en roepen ze hen op te volharden in het geloof. De groeipijnen van de ontluikende ge- meenschappen mogen de vreugde van het evangelie niet in de weg staan. Daarom stellen Paulus en Barnabas overal pastores aan — hier nog naar joods model „oudsten” genoemd.

Op zich opmerkelijk, want de kommer en kwel van buitenaf is voor de nieuwe leerlingen wellicht uit joodse hoek te verwachten. Het valt trouwens op dat de twee verkondigers niet meer langs de synagoge gaan. De christelijke gemeente komt vanaf nu elders samen.

Het prille christendom ontgroeit langzaam maar zeker zijn joodse wortels. De aanstel- ling van oudsten maakt die overgang voor joodse bekeerlingen makkelijker. In Antiochië brengen Paulus en Barnabas verslag uit van hun missiereis. Ze vertellen er honderduit hoe de goddelijke genade nu definitief de poorten van het Koninkrijk van God opengegooid heeft voor de heidenen. Er is geen weg meer terug. Vooruit dus.

Lezing uit Apokalyps • Aan het eind van zijn openbaring beleeft Johannes van Patmos zijn laatste visioen. Wij kijken met hem mee achter de schermen van een compleet nieuwe hemel en aarde. Ook de Heilige Stad is vernieuwd. Het nieuwe Jeruzalem daalt als een maquette uit de hemel neer. De stad is nu van God. De hemelse geluidsversterker houdt een troonrede: „Dit wordt Gods nieuwe stek onder de mensen.” Daar, te midden van zijn volk, zal Hij zich domiciliëren. Het geween en tandengeknars van de dood is nu voor altijd voorbij. Zou het geen idee zijn ook onze geloofsgemeenschappen zo te vernieuwen dat ze uitgroeien tot vitale plekken, op zo’n wijze dat zelfs God er zich graag zou willen integre- ren?

• De commentaren op de Schriftlezingen zijn op Twitter te volgen via @DevisscherLuc

• Reacties welkom via luc.devisscher@ccv.be

EERSTE LEZING

handelingen der apostelen 14, 21-27

In die dagen keerden Paulus en Barnabas terug naar Lystra, Ikonium en Antiochië. Daar bevestigden zij de leerlingen in hun goede gesteldheid, spoorden hen aan in het geloof te volharden en zeiden dat zij door vele kwellingen het Rijk Gods moeten binnengaan. In elke gemeente stelden zij na gebed en vasten oudsten voor hen aan en vertrouwden hen toe aan de Heer in wie zij nu geloofden.

Zij reisden door Pisidië naar Pamfylië, predikten het woord in Perge en bereikten Attalia. Daar gingen ze scheep naar Antiochië vanwaar zij, aan Gods genade toevertrouwd, vertrokken waren naar het werk dat zij volbracht hadden.

Na hun aankomst riepen zij de gemeente bijeen en vertel- den alles wat God met hun medewerking tot stand had ge- bracht en hoe Hij voor de heidenen de poort van het geloof had geopend.

TWEEDE LEZING

apokalyps 21, 1-5a

Ik, Johannes, zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde;

de eerste hemel en de eerste aarde waren verdwenen en de zee bestond niet meer. En ik zag de heilige Stad, het nieuwe Jeruzalem, van God uit de hemel neerdalen, schoon als een bruid die zich voor haar man heeft getooid. Toen hoorde ik een machtige stem die riep van de troon: „Ziehier Gods wo- ning onder de mensen! Hij zal bij hen wonen. Zij zullen zijn volk zijn en Hij, God-met-hen, zal hun God zijn. En Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen en de dood zal niet meer zijn; geen rouw, geen geween, geen smart zal er zijn want al het oude is voorbij.” En Hij die op de troon is gezeten sprak:

„Zie, Ik maak alles nieuw.”

EVANGELIE

johannes 13, 31-33a.34-35

In die tijd zei Jezus tot de leerlingen: „Nu is de Mensenzoon verheerlijkt en God is verheerlijkt in Hem. Als God in Hem verheerlijkt is, zal God ook Hem in zichzelf verheerlijken.

Ja, Hij zal Hem spoedig verheerlijken.”

„Kindertjes, nog maar kort zal Ik bij u zijn. Een nieuw ge- bod geef Ik u: gij moet elkaar liefhebben; zoals Ik u heb lief- gehad, zo moet ook gij elkaar liefhebben. Hieruit zullen al- len kunnen opmaken dat gij mijn leerlingen zijt: als gij de liefde onder elkaar bewaart.”

Schriftlezingen