• No results found

buurtmagazine februari/maart 2019 gratis oplage e jaargang

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "buurtmagazine februari/maart 2019 gratis oplage e jaargang"

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

buurtmagazine

In een recente brief van burgemeester Pauline Krikke aan de Bestuursdienst, directie veiligheid, valt te lezen:

In onze binnenstad treft u in de wijk het Oude Centrum het laatste en enige gebied waar nog een gebiedsaanwijzing geldt (art.

2:74C APV). In het kort houdt dit in dat ik de politie een aanvullende bevoegdheid

toeken om overlast in dat gebied met een direct uitvoerbare maatregel aan te pakken.

Namelijk een verwijderingsbevel waarbij een overlastgever zich 24 uur niet meer in het aangewezen gebied mag bevinden.

Met deze brief informeer ik u op hoofdlijnen over de werking van de gebiedsaanwijzing Oude Centrum in het jaar 2018 en voorts

Grenzen 'noodgebied'

Oude Centrum opgerekt

Gelukkig kan ik in de Katerstraat gewoon m'n gang weer gaan

foto: Gricha Camonier tekst Hans Markowski

>>> vervolg op pagina 2/3

Posters uit de jaren ’70, politieke affiches van honderd jaar oud, re- clame uit grootmoeders tijd... dat en nog veel meer staat de bezoeker te wachten die halverwege 2019 Den Haags nieuwste museum betreedt.

Aan de Prinsegracht 15 wordt druk gewerkt aan het Design Museum Dedel, in een fraai monumentaal pand uit de Gouden Eeuw. Het nieuwe museum gaat wisselende tentoonstellingen van reclame en design brengen, met de eigen collectie van bijna 80.000 affiches als basis. Daarnaast is het pand –ontworpen door Pieter Post- zelf ook het bekijken waard, met een voornaam trappenhuis en prachtige stucplafonds. Wie zijn nieuwsgie- righeid niet de baas kan, kan nu al een virtueel bezoekje brengen aan de collectie: www.iaddb.org.

Zo langzamerhand lijkt Het Oude Centrum een waar kleinschalig museumkwartier te worden.

DESIGN MUSEUM DEDEL:

PAREL AAN DE PRINSEGRACHT

In het Oude Centrum is er reeds langere tijd sprake van een zogeheten 'gebiedsaanduiding'. Deze term komt uit de Algemene Plaatselijke Ver- ordening (APV) maar de meeste mensen hanteren toch liever de verou- derde term Noodgebied. In dit gebied geld er verhoogd politietoezicht middels regelmatige fysieke controle, camera’s en meer. Maar sinds 1 januari van dit jaar zijn de grenzen van de 'gebiedsaanduiding' opgerekt.

En opnieuw valt het Rabbijn Maarsenplein onder de verordening.

Uitbreiding gebiedsaanduiding (pag. 1 en 2)

Het Oude Centrum Het Oude Centrum

februari/maart 2019 — gratis — oplage 4600 — 40e jaargang

'Helena van Doeverenplantsoen kan leuker worden' - pag 8

(2)

>>> vervolg van pagina 3

over mijn besluit om de aanwijzing met een jaar te verlengen en de gebiedsbegrenzing op een tweetal punten aan te passen. In de bijlage vindt u uitgebreider informatie over de gebiedsaanwijzing, de bredere aanpak in het gebied en de cijfers.

Dus niet alleen wordt de reeds jaren bestaande Gebiedsaanduiding verlengd, maar ook het exacte gebied waarbinnen deze aanduiding geldt wordt groter.

Binnen het aangeduide gebied heeft de politie ruimere bevoegdheden om snel op te treden bij ongewenste situaties.

Een overlastgever kan bij een eerste vergrijp voor 24 uur een gebiedsverbod opgelegd krijgen. Hij -of zij- mag zich dan een dag lang niet in het aangeduide gebied bevinden. Wordt dezelfde overlastgever wederom aangehouden dan volgen er langere verboden, tot wel twee maanden aan toe.

En ja, er worden mensen uit het Oude Centrum 'verbannen'. Eind 2018 heeft er een kwantitatieve evaluatie plaatsgevonden van de diverse voorvallen binnen het aangeduide gebied. In de maanden januari tot en met september 2018 werden er

269 verwijderingsbevelen voor 24 uur uitgereikt aan 233 personen. Dat waren er wel 130 minder dan in de vergelijkbare periode in 2017. Geen wonder dat de gemeente concludeert

“… dat dit lagere aantal voortkomt uit de intensieve aanpak van toezicht en handhaving in dit gebied."

Of dat de enig denkbare conclusie is, is sterk de vraag. Zo heeft de politie in de zomer van 2018 enige tijd gestaakt vanwege vastgelopen CAO-onderhandelingen, en werden er tijdens die staking dus minder verwijderingsbevelen of bekeuringen uitgedeeld. Of de overlast in het centrum ook daadwerkelijk afgenomen is is moeilijk te zeggen.

Toch wil burgemeester Krikke het 'noodgebied' vergroten met het Rabbijn Maarsenplein en omgeving. Daar blijkt veel overlast te bestaan door harddruggebruikers en -dealers. Het Rabbijn Maarsenplein was nog maar drie jaar geleden uit het noodgebied gehaald omdat de situatie er was verbeterd, maar dat bleek een voorbarige stap.

Daar staat wel tegenover dat de politie-aandacht wat minder kan bij de Herderstraat, Oog in ’t Zeilstraat en de Katerstraat."Volledig afschalen is mijns

inziens niet realistisch gezien de actuele situatie", vindt Krikke.

De burgemeester gaat verder: "Samen met de betrokken gemeentelijke diensten en de gevestigde instellingen Reakt (Parnasssia) en Leger des Heils, die een groot deel van deze doelgroep hulp- en zorg biedt, zal een maatregelenpakket worden opgesteld.

Dit is tevens een grote wens van en oproep die gedaan is door bewoners van en ondernemers in het Oude Centrum als mede het Buurtoverleg het Oude Centrum. Het gebied dat ik van 1 januari 2019 tot en met 31 december 2019 zal aanwijzen behelst: alle openbare wegen en plaatsen, die wegen en plaatsen zelf daaronder begrepen, in het gebied dat begrensd is door Zuidwal, Dunne Bierkade, Wagenstraat, Amsterdamse Veerkade, Spui,

Gedempte Gracht, Gedempte Burgwal, Paviljoensgracht, Nieuwe Molstraat en de Boekhorststraat."

Het Rabbijn Maarsenplein valt dus wederom onder het gebied met verscherpt politietoezicht. Hier is een extra camera geplaatst, met ook zicht op de achterkant van de tuin van de Nieuwe Kerk. Een buurtbewoonster die niet met naam en toenaam in de media wil vindt het prima. "Ik maak me niet druk over die camera's want ik hou me aan de wet.

Dus ik hoop dat drugdealers en andere criminelen er wel door afgeschrikt worden. Het liep soms echt de spuigaten uit, en dat terwijl er notabene een kinderspeelplaats ligt. Maar daar trekken die dealers zich niks van aan."

Wie zich in dit aangewezen gebied schuldig maakt aan ordeverstorende gedragingen, zoals tippelen, het verhandelen dan wel gebruiken van verdovende middelen of het drinken van alcohol, kan een verwijderingsbevel van de politie krijgen voor een periode tussen 24 uur of drie maanden, al naar gelang van de ernst van de overlast en eventuele recidive..

Overlast? Dit kunt u doen!

Bewoners van Het Oude Centrum die overlast ervaren kunnen dat overigens ook zelf melden bij de politie. Wijkagent Nathalie Alderlieste: "Wanneer u overlast ondervindt van op straat rondhangende personen, bijvoorbeeld Burgemeester Pauline Krikke

Foto: Martijn Beekman

(3)

bij de ingang van de Q-park of de bankjes op het Rabbijn Maarssenplein, of u vermoedt dat er drugs worden verkocht, dan kunt u bellen met 0900-8844 of 112.Wij adviseren burgers sowieso altijd om de politie te bellen wanneer zij overlast ervaren, ongeacht of zij wonen in het gebied waar een aanwijzing geldt of niet. Voorbeelden van overlast kunnen zijn; geluidsoverlast, rondhangende jongeren, drugsdealers, drugsgebruik, drankgebruik, schreeuwen of hinderlijk aanwezig zijn, enzovoort. U kunt dan bellen met 0900-8844. Bel altijd op het moment dat de overlast gaande is, dan kunnen wij zelf ook de overlast waarnemen en indien mogelijk daartegen optreden. En heeft u als burger de mogelijkheid om een foto of filmpje te maken, dan kan dat ons helpen in de aanpak van de overlast."

Is er vaker overlast op dezelfde locatie, schroom dan niet om de wijkagent te benaderen, gaat Alderlieste verder.

"Die kan dan kijken wat er, mogelijk gezamenlijk, aan de overlast gedaan zou kunnen worden. Vaak kan de politie dit niet alleen, maar samen met bewoners en netwerkpartners kunnen we meer dan we vaak denken. Veiligheid en leefbaarheid is van ons samen."

Wie denkt dat er drugs gedeald worden of onbekenden in de wijk ziet rondscharrelen die wel erg veel interesse voor geparkeerde auto's lijken te hebben kan overigens ook 112 bellen. "Dan kunnen wij meteen een kijkje nemen en misschien op heterdaad iemand aanhouden. Immers, 112 daar pak je daders mee", gaat Alderlieste verder.

xxx

Verduisterde Nieuwe Kerk roept vragen en ergernis op

De Nieuwe Kerk in betere tijden, toen de gordijnen nog niet permanent gesloten waren.

De Nieuwe Kerk is een van de mooiste monumenten van Den Haag en beslist een parel van het Oude Centrum.

Maar wie 's avonds door de stad loopt zal dat vermoedelijk ontgaan, want sinds een week of twee zijn de gordij- nen van de Nieuwe Kerk dag en nacht gesloten. En aangezien de floodlights ook al een poosje uit staan betekent dat maar een ding: de kerk is in diepe duisternis gedompeld en weinig meer dan een sierlijke schaduw tegen de nachthemel. Zelfs als er binnen een concert plaatsvindt.

Het gaat in principe om een winter- maatregel: de gordijnen zijn dichtge- trokken om de kerk op een aangename temperatuur te houden voor concert- bezoekers. De beslissing daarvoor komt bij het bestuur van de stichting Nieuwe Kerk en cateraar Taat & De Regt vandaan, die samen concerten en business events in het monument organiseren. De maatregel bespaart hen een hoop stookkosten, want het historische gebouw is haast niet warm te stoken.

In de jaren negentig heeft toenmalig wethouder Scholten besloten dat Rijksmonumenten in Den Haag in het licht moeten staan. Een aantal jaren was dat ook het geval met de Nieuwe

Kerk, later kwam er ook binnenver- lichting bij. Vanwege kortsluiting is de buitenverlichting op een gegeven moment afgeschaft. Maar er straalde gelukkig altijd wel licht door de grote ramen van de kerk. Dat is nu dus voor- bij. Zelfs tijdens kerkdiensten mogen de gordijnen niet open, tot verdriet van de Redeemer Church die er 'kerkt' op zondagmorgen.

"Wat helemaal bizar is", merkt een om- wonende op die liever niet met naam en toenaam in de krant wil, "is dat de hijskranen en de bouwput van het nieuwe Danstheater aan de overkant 's nachts wel in het licht baden."

Verdient een parel als de Nieu- we Kerk het niet om prachtig verlicht te worden? Of dat nu van binnenuit of van buitenaf gebeurt. Met de hedendaagse energiezuinige LED-technologie moet er toch wel iets mogelijk zijn? Reageer via onze Facebookpagina:

facebook @buurtkrant.centrum

Wat vindt u?

Wijkagent Nathalie Alderlieste

(4)

Een ballon in een cactusveld, of een man die zijn auto wast in de regen:

in de bewegende foto’s van Sarah Carlier gebeurt altijd iets. De Haagse kunstenares studeerde in 2004 af als fotografe aan de Koninklijke Acade- mie van Beeldende Kunsten, maar de laatste zeven jaar houdt ze zich ook bezig met film.

Tekst Marc Tangel Foto’s Dimitriosfos

Twee jonge mannen in een duikpak, die dood aanspoelden op Texel en een strand in Noorwegen, inspireerden Carlier tot het project The Golden Dream waar zij momenteel aan werkt. “Die jongens wa- ren transmigranten die in Calais het plan opgevat hadden naar de overkant te gaan zwemmen”, vertelt de kunstenares. “Als je daar staat op een heldere dag zie je Enge- land in de verte, maar dat is bedrieglijk.

Toch hebben die jongens een duikpak gekocht en besloten op een mooie ochtend te gaan zwemmen. Die drang naar vrijheid, alles er voor over hebben om die droom te verwezenlijken, maar nergens komen; dat is bijna absurdistisch.

Het is een menselijke thematiek, bijna zoals het leven zelf. We zijn hier allemaal op de aardkloot met een bepaalde reden en hoe hard we het ook proberen, soms lukt het gewoon niet. Dat is eigenlijk de

schoonheid, maar ook de tragiek van het leven. De zin zoeken, maar daar nooit antwoord op vinden.”

Toch is het werk van Carlier niet somber.

Haar bewegende foto’s combineren alledaagse situaties juist met onver- wachte, absurdistische elementen. “Mijn werk zweeft overal een beetje tussenin”, erkent ze. “Misschien net zoals ik, die uit België komt, in Nederland woont en ook tussen twee culturen zweeft.” Oorspron- kelijk een zuiderbuur dus, geboren in Ardooie en op haar zestiende vertrokken naar Gent om daar aan de fotovakschool een basis te leggen voor haar huidige car- rière. Twee jaar later vertrok Carlier naar Den Haag: “Ik had veel positieve verhalen gehoord over de Koninklijke Academie en ik wilde eens een andere horizon om naar te kijken.”

De liefde hield haar in de Hofstad en na

omzwervingen door de Schilderswijk, het Zeeheldenkwartier en de Regentes- sebuurt, streken Carlier en haar partner twee jaar geleden neer in Het Oude Cen- trum. “Het is hier ruw, maar tegelijkertijd merk je dat er een soort community is”, merkt de kunstenares op.

“Het is een mix van mensen en identitei- ten die hier samenkomen. Als ik in de tuin zit, hoor je op vrijdag de moskee en een paar uur later de kerkklokken. Dat hoort echt bij de grote stad. De problematiek in deze buurt was ons bekend voor we hier kwamen wonen, maar ik ben er altijd van overtuigd geweest dat de mensen hier, samen met de gemeente, willen bijdragen aan een betere wijk. Tot op heden heb ik hier geen slechte ervaringen. Af en toe leunt er eens een dronkaard tegen de gevel, maar die hadden we in de Newton- straat ook.”

— kunstenaar in de buurt —

“Mijn werk zweeft overal een beetje tussenin”

Sarah Carlier fotograaf

xxx

(5)

— nieuwe ondernemer —

Istanbul Bedankjes

Aan de Wagenstraat 141A bevindt zich sinds een jaar de gespecialiseer- de feestwinkel Istanbul Bedankjes, met een breed assortiment aan be- dankjes, versieringen en cadeaus bij geboorte, besnijdenis, huwelijk, ver- jaardagen, vrijgezellenfeest, gender revealparty’s, babyshowers, westerse en ook islamitische themafeesten.

“Wij verzorgen in overleg met de klant hoe een feest kan worden aan- gekleed met gepersonaliseerde be- dankjes, versiering, en cadeaus voor elke gelegenheid,” vertelt Filiz Genc.

Samen met haar man Hasan werkt zij de ideeën uit, variërend van versierde ballonnen en handbewerkte houten kaarsenhouders, tot bloemstukjes met tekst, uitnodigingskaarten en gastenboeken, alles naar eigen ont- werp en in overleg te bestellen.

“Ik was al jong bezig met het aankle- den van feestjes, en knutselde van

alles bij elkaar. Het leek ons mooi om samen een eigen winkel te beginnen.

Ik werkte twaalf jaar als apothe- kersassistente, dit is dus echt een carrièreswitch, maar wel heel leuk om te doen. Onze klantenkring is heel divers, en iedereen krijgt persoonlijk advies en aandacht voor de invulling en aankleding van het te organise- ren feest. Een feestelijk versierde fruitmand of een traktatie voor op school, chocolaatjes in een mooi jasje, eau de cologne flesjes met opdruk en versiering, alles is bespreekbaar.

Sinds kort hebben we ook geboorte- en doopkleding, omdat er veel vraag naar was. Het is zeker de moeite waard om eens binnen te lopen en rond te kijken, dan kom je vanzelf in feeststemming.”

Zie ook de webwinkel www.istanbulbedankjes.nl

Tekst: Tony Swärtz Foto: Kees Oosterholt

(6)

Wereldstem

uit Oude Centrum

“In Den Haag lijkt het soms wel of ik de enige ben die dit doet”, merkt de jonge

operazangeres met enige verbazing op,

“maar er zijn meisjes genoeg, alleen je ziet ze niet zo veel. Ik weet niet wat dat is met opera in Nederland. Als ik hier moet optreden, sta ik voor een tamelijk grijze zaal. In Italië is dat helemaal niet zo, daar komen ook veel jongeren naar operavoorstellingen.”

Toch snapt Josephina het wel een beetje, want zelf groeide ze ook niet op met opera. Thuis luisterde ze naar Ne- derlandstalige muziek, tot haar oma op een dag wat filmpjes van Maria Callas liet zien. “Zij noemde haar ‘de zangeres met die grote neus’”, herinnert Hoog- stad zich, “maar ik was direct onder de indruk. Callas heeft zo’n unieke stem, je hoort meteen dat zij het is. Bij andere zangeressen heb je dat niet altijd. Callas zingt vol passie. Ze is niet alleen mooi om naar te luisteren, maar ook om te zien op het toneel.”

Josephina volgde de Vrije School en deed daar graag mee aan buitenschool- se activiteiten. Toneelspelen ging haar goed af, maar van haar eigen zang was ze niet onder de indruk. Haar docenten dachten daar toch anders over, want op

haar zestiende werd Hoogstad ge- vraagd voor een kleine hoofdrol in een operette, uitgevoerd in Zwitserland tij- dens de tweejaarlijkse bijeenkomst van alle Vrije Scholen over de hele wereld.

“Ik stond daar op het toneel en dacht ik:

‘dit is mijn roeping’”, glimlacht Josephi- na. “Na dat rolletje ben ik lessen gaan volgen bij Zenja Petkovic McCray op de Plaats. Zij gaf een paar aanwijzingen en ineens kwam het juiste geluid eruit.

Toen wist ik dat ik aan het juiste adres was.”

Na twee en een half jaar intensieve zangles aan de McCray studio, begon Hoogstad op haar twintigste aan een studie Klassieke Muziek Theater aan de Tilburgse Fontys Hogeschool voor de Kunsten. Daar bleef zij, naar eigen zeg- gen, net zolang zeuren en soebatten tot ze als enige tweedejaars student mee mocht met een derdejaars masterclass naar Italië.

“Daarna ben ik vier jaar lang elke school vakantie terug gegaan naar Sicilië voor masterclasses”, vertelt Josephina. “In 2017 ben ik een jaar lang elke maand naar Florence gegaan om met

grootheid regisseur Paolo Desideri te werken. Ik kan heel makkelijk uit een koffer leven. Omgaan met hectiek heb ik inmiddels wel geleerd. Dan had ik les in Florence, daarna weer een auditie in Rome, en tot slot een les op Sicilië. Dat is in het klein al een beetje het leven dat ik wil. Ik heb niet de behoefte om me ergens te settelen. Ik wil gewoon mijn carrière volgen.”

Toch kost dat ook offers, geeft Hoog- stad toe: “Je moet er keihard voor wer- ken, alles opzij zetten en je houdt weinig tijd over voor sociale contacten. Je moet de hele tijd je oog op het doel houden.

Aan de andere kant: ik weet dat ik op de goede weg ben. Het gaat langzaam, maar dat hoort bij dit vak. Op de podia waar ik heen wil, staan nu dames van 45 jaar en ouder. Als ik kijk naar mijn stem, dan is deze enorm gegroeid in tien jaar en ik weet dat er aan techniek nog meer bij komt. Aangezien iedereen op topniveau al wat ouder is in de opera, heb ik daar wat meer rust in gevonden.

Het duurt gewoon heel lang.”

Bewoners van Het Oude Centrum kennen haar misschien nog van haar oude baantje als visverkoopster bij De Zeespiegel in de Boekhorststraat. Die tijden zijn voorbij: buiten onze buurtgrenzen werkt Josephina Hoogstad (27) inmiddels flink aan haar carrière als operasopraan.

Tekst Marc Tangel Foto Henk Ros

(7)

Een Belgisch filminitiatief dat zich richt op divers talent leidt nu ook in Den Haag jongeren op. Lessen hebben plaats in het Migratie Museum aan het Hoge Zand. Van hieruit levert HAKUNA Academy Hofstad later dit jaar de eerste tien filmmakers af.

Tekst Saskia Herberghs Foto Dimitriosfos

Den Haag krijgt er dit jaar via de HAKUNA Academy Hofstad tien filmers bij. Talenten met verschillende culturele achtergronden die straks weten hoe zij een verhaal in filmbeelden moeten vertalen. Diploma’s worden niet verstrekt, maar de studenten leren wél de kneepjes van het vak van professionele filmmakers en bekwamen zich in het maken van scenario’s, regie en cameravoering. In de loop van dit jaar worden de eerste premières verwacht.

Pedagoog Mathias Sourbron, actief als begeleider van de Belgische jongeren aan de HAKUNA Academy, vertelt tijdens een ontmoeting met de Haagse filmstudenten in het Migratie Museum:

“Misschien dat het in Nederland nog een beetje meevalt, maar in België vinden we te weinig diversiteit voor én achter de camera. Door te werken met mensen van diverse culturele achtergronden komen verhalen anders aan het licht.”

De HAKUNA Academy werd opgericht

door Adil El Arbi en Bilall Fallah, twee filmmakers van Marokkaanse afkomst uit de Brusselse wijk Molenbeek, die inmiddels in Hollywood met onder anderen Will Smith werken aan de actiefilm ‘Bad Boys for Life 3’. Toen zij in 2015 voor de film ‘Black’ op straat medewerkers, acteurs en figuranten zochten, troffen zij veel talenten aan onder jongeren uit gekleurde wijken.

Acteren of filmen hoeft voor de Haagse Birke Wobbes (19) niet. Zij wil vooral graag schrijven. Ze studeert dit jaar af als gastvrouw aan het Mondriaan College maar wil zich verder ontwikkelen. “Er waren veel aanmeldingen voor de HAKUNA Academy,” weet zij, maar tot haar geluk werd zij geselecteerd.

Van een foto-opdracht heeft Wobbes niet kunnen genieten, maar het huiswerk om een verhaal te maken, heeft ze al af. “Het gaat over het zoeken naar je identiteit. Ik ben zelf geadopteerd. Ik weet waar ik het over heb. Ik zal mijn biologische ouders nooit leren kennen, dus wat bepaalt dan je identiteit?

Uiteindelijk moet je het met jezelf doen.

Daar gaat mijn verhaal over.”

Het zou kunnen dat een medecursist haar verhaal gaat filmen, bijvoorbeeld Achraf Abba (18). Hij maakte een video van hoe hij in slaap viel en bij de fotografieopdracht wist hij zonder gebruik te maken van een filter toch een ‘foto met saus’ te maken op het Teniersplantsoen. Ook Ismail Bouyirdane

(18) fotografeerde in dat plantsoen, waar de jongens vaker het Stagehuis BSV bezoeken. Daar vroeg projectleider Boo van der Vlist hun om mee te doen met het filmproject.

Voor Bouyirdane was dat meteen aanlokkelijk. Hij deed op school al aan theater en vindt acteren leuk. Achraf Abba speelde zelfs de hoofdrol in het stuk ‘Strijders’, dat handelde over radicalisering. Het werd vertoond in Theater aan het Spui en Theater De Vaillant. Abba: “Daarna heb ik workshops gegeven op basisscholen. Dit aanbod kwam precies op tijd.” De oudste deelnemer is Ayoub Balah (24), die graag wil filmen maar niet zo goed wist hoe dat zelf te organiseren. “Toen we de films uit België hadden bekeken, zochten we contact.”

Vaste begeleider van de Haagse jongeren is fotograaf Ahmet Polat, in 2015 nog Fotograaf des Nederlands. Hij benadrukt tijdens een bijeenkomst in het Migratie Museum dat de deelnemers een

‘enorme drive’ moeten hebben. “Wij gaan ze de tools geven om eind dit jaar een aantal zelfgemaakte films te vertonen.”

Dat doet hij overigens samen met projectleider Boo van der Vlist, Khalid Kadrouch en scenarioschrijver Hasan Coskun. De deelnemers gaan vooral ook elkaar begeleiden. “We zijn een echte vriendengroep.”

Meer informatie: www.hakuna-academy.nl

Broedplaats voor filmtalenten

Wereldstem

uit Oude Centrum

(8)

Door het Helena van Doeverenplantsoen anders in te delen, kan tegemoet worden gekomen aan de wensen van meer wijkbewoners. 'Kamertjes' van planten kunnen ervoor zorgen dat meer mensen het plantsoen tussen de Lange Beestenmarkt en de Glasblazerslaan als een veilige en gezellige plek

ervaren. Dat zeggen omgevingspsychologen Joren van Dijk en Linde van den Brink.

Tekst Saskia Herberghs Foto Dimitriosfos

De onderzoekers, tevens buurtbewo- ners, onderzochten in opdracht van wijkorganisatie Het Oude Centrum wie wel en wie niet het plantsoen bezoeken.

In 85 interviews hebben de omgevings- psychologen proberen te achterhalen wat buurtbewoners wél en niet aan- trekkelijk vinden. Ook spraken zij met welzijnsorganisatie Zebra en stichting Jeugdwerk. Daarnaast observeerden zij wat mensen deden in het plantsoen.

“Elke vijf minuten noteerden we waar mensen speelden, zaten of liepen. Ook schatten we hun leeftijd in. Daarnaast bekeken we heel goed de omgeving.” De wijkorganisatie gebruikt de uitkomsten in gesprekken met de gemeente.

Opvallend was dat weliswaar eenderde van de bewoners die meededen aan de steekproef het plantsoen met hun kin-

deren zei te bezoeken, maar dat er toch maar weinig kinderen werden gezien.

“Zelfs tijdens de herfstvakantie was slechts zeven procent van de bezoekers een kind tot twaalf jaar,” zegt Linde van den Brink. Tweederde van de onder- vraagden zag helemaal geen reden het park te bezoeken. Het overgrote deel van de bezoekers vond het plantsoen zelfs onveilig. Van den Brink en Van Dijk zagen ter plekke vooral veel jonge mannen. “Wel 75 procent.” Het gaat daarbij veelal om jongeren die niet in de wijk wonen.

Het is dus niet zo gek dat de wijkorga- nisatie zoekt naar manieren waardoor wijkbewoners beter aan hun trekken komen. Van Dijk en Van den Brink doen verschillende voorstellen, maar de basis bestaat uit zonering van het terrein.

Van Dijk noemt dat 'kamertjes maken':

plekken met verschillende functies voor verschillende doelgroepen, duidelijk afgebakend door planten, bestrating of bankjes. “Zodat er voor iedereen een plekje is in het park.”

De sociale veiligheid kan worden bevorderd door het groen, maar ook de omliggende straten goed te onderhou- den en meer bankjes te plaatsen. Van Dijk: “En waarom worden honden van het terrein geweerd? Hondeneigena- ren die 's avonds nog een ronde lopen, maken het óók veiliger. Als het doel is dat het een park wordt voor de wijk dan moeten we voorwaarden scheppen voor iedereen. Dat betekent dus voor oude- ren die daar lekker willen zitten. Maar net zo goed ook voor de jongeren die er graag komen.”

Helena van Doeverenplantsoen kan leuker worden

WIJKPARK MET 'KAMERTJES VAN PLANTEN'

Joren van Dijk (l) en Linde van den Brink observeerden voor hun onderzoek onder meer het gedrag van gebruikers van het plantsoen.

(9)

— nieuwe ondernemer —

Eritrees restaurant Erena

Wie graag eens de Afrikaanse keuken wil proeven, kan dit doen bij het on- langs geopende restaurant Erena aan de Wagenstraat 128. De menukaart is met smakelijk uitziende foto´s verdui- delijkt, om makkelijker een keuze te kunnen maken uit de diverse traditio- neel Oost-Afrikaanse gerechten.

De uit de Eritrese hoofdstad Asmara afkomstige eigenares Jerom Gebrit heeft leren koken in het familierestau- rant van haar ouders. In 2005 kwam zij naar Nederland met haar toen tweejarige oudste zoon, en verbleef enige tijd in een azc. Na de inburge- ringscursus werd zij ernstig ziek en moest eerst herstellen.

Haar motto: “I don’t give up! Als al- leenstaande moeder van twee jongens wil ik een goed voorbeeld voor hen zijn. Dagelijks ben ik hier vanaf 10 uur

’s morgens al aanwezig voor ontbijt en lunch. Ik bak ook vooraf het brood, injera, een soort rotipannenkoek, wat bij de meeste gerechten wordt geser- veerd. Alles vers bereid met weinig vet, mooi mager vlees, vis, en veel vegetarische gerechten. Eritrese men- sen zijn slank, want ze eten gezond.

Daarom zouden meer Nederlanders ons eten moeten proeven.”

Er staan ook Ethiopische specialitei- ten op de kaart, zoals kitfo, gekruide tartaar, of gored gored, een runder- stoof met paprika, gekruide boter en...

whisky. Nay doro stebhi is een bekend Afrikaans gerecht met kip. Of ga vega met boerenkool, gestoofd met ui en kruiden, geserveerd met kaas en lin- zensaus, kortom een culinair avontuur.

facebook @Erena Restaurant Den Haag.

Tekst: Tony Swärtz Foto: Kees Oosterholt

(10)

— fotoreportage —

Eenentachtig huiskamers en eenentachtig acts:

dat waren de ingrediënten voor Gluren bij de Buren, waarin Hagenaars gastvrij hun huiska- mer voor een avond ter beschikking stelden aan kleinkunstenaars en hun publiek. Ook in het Oude Centrum, waar vijf deuren open stonden.

Aan de Lutherse Burgwal trad singer-songwriter Rachman op, in de Katerstraat was de voorstel- ling ‘Tweezaam’ te zien, Deborah van der Velde zong haar eigen liedjes in haar eigen huis aan de Nieuwe Molstraat, aan de Paviljoensgracht viel een ‘Keiharde stilte’ bij Arnold Balde en aan de Lepelstraat was het een klein Montmartre met Tess et les Moutons.

foto’s Kees Oosterholt

bij de Buren

Gluren

(11)

cartoon:

KRA Illustraties

Plasticsoep

In de historische binnenhaven van de Bierkade ligt het voormalige vracht- schip Hendrina Johanna uit 1905 voor anker. Stichting De Ooievaart heeft dit schip sinds 2005 in bezit en heeft het met vrijwilligers teruggebracht in originele staat. Het schip is nu als mu- seum te bezoeken en kan ook gehuurd worden voor vergader- en horeca-ar- rangementen.

Tekst Jan Elsinga Foto Harry Langenberg

Ruim een eeuw geleden werden bouw- materialen voor de nieuwbouwwijken en ook voor de bouw van het Vredespa- leis met vrachtschepen naar Den Haag vervoerd. Hendrina Johanna is een ijzeren Wagenbrugger uit 1905, en is gebouwd in Doesburg aan de IJssel. De aanduiding Wagenbrugger heeft te ma- ken met de afmetingen van het schip, die

werden gedicteerd door de Wagenbrug.

Die brug was voor het scheepsverkeer in Den Haag het moeilijkste obstakel voor het bereiken van het centrum dat toch al lastig bevaarbaar was vanwege het ondiepe water en de vele smalle en lage bruggen.

Vanwege de vele haakse bochten in de grachten mochten schepen niet langer zijn dan 26 meter en breder zijn dan 4,58 meter. Voldeden ze aan die eisen dan kregen ze het predikaat Hagenaar.

Een Wagenbrugger is dus een speciaal type Hagenaar.

Hagenaar “Hendrina Johanna” heeft tot ca. 1964 beroepsmatig gevaren.

Lang voor de oorlog werd het schip al omgevormd tot sleepschip. Dus altijd varend achter een gemotoriseerde sleepboot, eerst stoomsleepboten, later met dieselsleepboten.

De Hendrina Johanna is als museum-

schip een goede illustratie van een afge- sloten, bijzondere periode van zeilend vrachtvervoer van en naar Den Haag.

Het schip laat aan bezoekers zien, hoe in de periode van 1905 tot 1940 het schippersleven was, in al zijn facetten en soms ontberingen. Met haar ligplaats aan de Wagenbrug doet Hendrina Jo- hanna oude tijden herleven. Het is een bepalend element in het stadsgezicht van het centrum van Den Haag.

Sinds 12 september 2014 heeft het schip dan ook de status van varend monument. Omdat dat ook de nodige centen kost is het schip te huur voor kleinschalige evenementen, bijeenkom- sten en dergelijke.

Voor informatie daarover kan men contact opnemen met De Ooievaart, 070-4451869, of kijk op

www.museumbootdenhaag.nl.

Buurtmagazine Het Oude Centrum nieuws@hetoudecentrum.nl Kopij voor de volgende editie inleveren vóór 12 april.

Hoofdredacteur Willem van Altena

Art Direction & Lay-out Robbe Wieles, www.studiorobbe.nl Aan dit nummer werkten verder mee

Saskia Herberghs, Hans Markowski, Stephan Ruigrok, Tony Swärtz, Marc Tangel en Jan Elsinga.

Uitgave van wijkorganisatie Het Oude Centrum www.hetoudecentrum.nl info@hetoudecentrum.nl, Dunne Bierkade 35, 06 1585 1383

De inhoud van de krant is niet noodzakelijkerwijs de mening van het bestuur van het buurtoverleg.

Advertenties info@hetoudecentrum.nl, aanleveren vóór 12 april.

Colofon

IJzeren dame brengt stukje geschiedenis tot leven

Robbe woont sinds 2011 in Den Haag in onze wijk en is grafisch ontwerper.

(12)

— historie —

Pijnlijk voor Amsterdammers:

het fraaiste staaltje Amsterdamse School van Nederland -zeg maar gewoon: de wereld- bevindt zich niet in de hoofdstad, maar in Den Haag.

De Bijenkorf is sinds 1924 een parel in de binnenstad en verdient een historisch bezoekje! In maart 1924, nu 95 jaar geleden, werd gestart met de fundering van het door Piet Kramer ontworpen gebouw. Ondanks een staking van 8 maanden kon de opening van het gebouw twee jaar later al plaatsvinden op 25 maart 1926.

Tekst en foto’s Jan Elsinga

Bij het 75-jarig bestaan van De Bijenkorf in de Grote Markstraat in 2001 is een jubileumboek uitgegeven met artikelen, die geschreven zijn bij de opening van het warenhuis.

Daarin staat ook een beschrijving van de technische diensten, een indrukwekkend schema van de organisatie, tekeningen van het kelderplan, alle verdiepingen en vele historische afbeeldingen. Leuk zijn ook de vele advertenties van bedrijven, die hebben meegewerkt aan de bouw en van leveranciers van de producten,

die vroeger in De Bijenkorf werden verkocht.

Het eerste artikel in het jubileumboek van 2001 heeft als titel 'Het Paleis der Levensvreugde' en daarin schrijft P.H. Ritter jr (1882-1962, schrijver en radiopresentator): “Het Warenhuis heeft bezit genomen van het hart van de stad, zooals in de Middeleeuwen het Raadhuis, het is opgerezen uit de zucht naar vreugde en gemeenschap, welke deze vreugdelooze en verwarde tijd dicteert.” Hij spreekt bloemrijk van “een reusachtig Kasteel der Genietingen, dat schittert van rijkdom, van daadwerkelijk geworden verbeeldingen, in zijn verfijnd en koket zich plooiende architectuur, in zijne uitstallingen, waarvan er elke een verbeeldingswereld is op zichzelf.”

P. Bakker Schut (1877-1952), directeur Stadsontwikkeling en Volkshuisvesting beschrijft in zijn essay het proces van de doorbraak van de Grote Marktstraat.

“Een der eerste perceelen, die in 1923 werd uitgegeven was het perceel op de hoek van de Wagenstraat, aangekocht door de directie van De Bijenkorf’.

Bakker Schut prijst de directie, dat zij één van de bekwaamste architecten van de Amsterdamse School, P. Kramer, in staat heeft gesteld zijn talenten ook

in Den Haag te ontplooien.

Architect H. Th. Wijdeveld (1885- 1987) geeft daarna een beeldende beschrijving van de architectuur van het gebouw: “Kramer verkoos den uiterlijken vorm met een Schoonheid door Charme op ’t eerste gezicht, met een frischheid van kleuren, die onmiddellijk aanspreken, met een rhythme der vormen, die wentelend omwentelen in luchtige sfeer.” En:

“Voor de levenslustige bezoekers is het hoofdtrappenhuis met zijn ernstige, soms blijde, maar steeds kleurig zon- doorgloeide glasvensters.”.

Ook bijzonder voor die tijd zijn de liften en de roltrap, die 4000 personen per uur kan vervoeren. Zeven Nederlandse beeldhouwers zwoegden aan de gevel, hakten de grote symbolische figuren en de vele kleinere versieringen binnen en buiten uit. Drie schilders versierden wanden en plafonds en zeven kunstenaars zorgden voor de sprankelende kleuren in de ramen in het trappenhuis, nog steeds een van de schatten van het gebouw.

Dat trappenhuis is binnen een van de weinige oorspronkelijke details die er nog zijn. De liften en roltrappen zijn ingeruild voor modernere, snellere exemplaren. En ook verdwenen is de daktuin, die bij de opening in 1926 de eerste in Nederland was en 'the place to be' voor tout Den Haag. Wijdeveld was er verrukt van. “En is het in den Zomer te warm om in omsloten ruimten te rusten of verkoelende dranken te genieten, dan is er nog het Daktuin- Restaurant. Eindelijk bezinning!”

Wijdeveld noemt het “de overwinning op het dak”. Voor het eerst werd het bewijs geleverd, dat geen hoogte te hoog is, geen water te veel is en geen constructie te zwaar is, “want de moderne constructeur is al-machtig”.

Dakterrassen zijn anno 2019 weer helemaal hip, denk maar aan bijna- buurman Bleyenberg. Wie weet kan dys bij het 100-jarig bestaan in 2026 (of al eerder) het dakterras van de Bijenkorf weer worden geopend! En kan dit prachtige jubileumboek opnieuw worden uitgegeven.

Jan Elsinga woont 40 jaar in Den Haag, waarvan de laatste jaren in de binnenstad. Over de geschiedenis van de binnenstad schrijven is één van zijn hobby’s.

Het Paleis der

Levensvreugde

Het eerste dakrestaurant van Nederland was dat van de Haagse Bijenkorf

(13)

— historie —

Het mooiste voorbeeld van de Amsterdamse School staat in Den Haag.

Foto: Het Nieuwe Instituut.

(14)

Ongewenste graffi ti ontsiert uw huis en de straat ziet er rommelig uit.

De gemeente laat het gratis verwijderen.

U hoeft het alleen maar te melden.

Hoe eerder u het meldt, hoe kleiner de kans dat er meer graffi ti bij komt!

Meld Graffi ti

Kijk op de website voor de voorwaarden of neem contact op met Meldpunt Graffi ti: meldpuntgraffi ti@denhaag.nl of 14 070.

Buitengewoon schoon!

Samen maken we van onze stad een aangename, veilige en schone plek om in te wonen, werken en leven.

Snel geme ld?

Snel herst eld!

www.denhaag.nl/graffiti

Uw gevel gratis gr affitivrij

Beleef een geweldig avontuur op het water!

Kom varen in je eentje of in een groep, met een vriendin, het gezin, je verjaarsdagsgasten of zelfs je hele klas. Leeftijd en ervaring zijn niet belangrijk!

Onze kano's zijn stevig en stabiel, en varen scherp zodat je zowel als recreant en als sporter aan je trekken komt. Succes verzekerd!

Dagelijks geopend van 10.00 tot 19.00 uur (op maandag alleen voor groepen vanaf 11 personen) Op verzoek uitloop tot 21 uur mogelijk, zie onze website!

Al vanaf € 5,- p.p.p.u.

Waterdichte ton en waterkaart inbegrepen Ruime vloot van 28 kano's, dubbel of enkel

kanoverhuurdenhaag.nl 06 - 8511 8822

warung bude kati

authentiek Indonesisch

restaurant * take away * catering

Wagenstraat 190,

2512 BB Den haag tel. 070 216 3300

(15)

Die tv had hij toch maar mooi bij elkaar gespaard

Informatie & Service

In mijn dertig jaar aan het poli- tiebureau Jan Hendrikstraat, heb ik van alles al wel meegemaakt.

Leuke, maar ook minder leuke verhalen. In mijn vorige wijk woonde een oudere man, waar ik geregeld thuis kwam. Ik deed dit op verzoek van zijn behandelaar.

De man was aan het dementeren en buurtbewoners hadden hem al eens midden in de nacht in zijn on- derbroek op straat aangetroffen.

Eens in de zoveel tijd ging ik bij hem langs om te kijken hoe het met hem ging. Ik merkte toen dat hij ach- teruit ging, maar kon altijd nog wel een goed gesprek met hem voeren.

Op een dag belde ik weer bij hem aan. Normaal drukte hij boven op een knopje en vloog beneden de

deur open en liep ik naar boven.

Die dag belde ik aan, maar de deur werd niet gelijk open gedaan. Net op het moment dat ik weg wilde lopen, werd de deur beneden open gedaan. Daar stond hij, althans dat dacht ik. Het bleek niet de de- menterende man te zijn, maar zijn identieke tweelingbroer.

De man vertelde dat zijn broer in een verpleegtehuis was geplaatst.

Het ging niet echt goed meer met hem. Ik werd door de man uitgeno- digd om met hem boven een bakkie koffie te komen drinken.

In de woning gekomen, viel mij op dat alle kamers vol stonden met stapels dozen. Het waren dozen van allerlei verschillende soorten goederen. Zo, zei ik tegen de man, jullie zijn al aardig aan het inpakken om te verhuizen. Nou zei de man, niet echt. Al die dozen die je ziet, die stonden er al.

Zijn broer had namelijk voor ruim 50.000 euro aan spullen bij een postorderbedrijf besteld en gekregen. Hij had dit gedaan, omdat hij door middel van een puntensys- teem zo een nieuwe televisie kreeg.

De man wees mij de tv aan, die pontificaal midden in zijn huiskamer stond. Het was er een van de goed- koopste soort. Naast het tv-tafeltje in de hoek van de kamer, stond een grote dure Bang & Olufsen design- televisie met toeters en bellen. Zijn 'oude' tv ...

Ik heb nog gevraagd aan de man of ze nu geen financieel probleem hadden. Het ging ten slotte om een groot bedrag dat hij had uitgegeven.

"Ach", zei de man, "maak je je daar maar geen zorgen om. Die 50.000 euro is echt een zakcentje voor hem."

Meldingen Openbare Ruimte – Klachten/Schade aan o.a. huisvuil, verlichting, bestrating, speelplekken, grafitti, ongedierte

Tel: 14 070

www.denhaag.nl/nl/meldingen.htm

BeterBuiten App

Politie geen spoed: 0900 – 8844 Politie bij spoed of heterdaad: 112

Ambulance – Brandweer – Politie Alarmnummer: 112

Meld Misdaad Anoniem:

0800-7000

Dokterspost (SMASH) nacht- en weekenddienst

bij spoedgevallen 070 346 96 69 of

Moet ik naar de dokter? App Wijkagenten

Nathalie Alderlieste Fons Lens

Kimberly Noordhoek wijkagent-oude-centrum.jan- hendrikstraat@politie.nl Twitter: @wijkagent_OC 

Insta: @wijkagent_oudecentrum_denhaag Wijkagenten spreekuren

Locatie De Sprong Paviljoensgracht 33 10:30 – 11:30 uur 5 maart 2019 2 april 2019 Locatie:

Dunne Bierkade 35 19.00 – 20.00 uur 19 maart 2019 16 april 2019

We horen graag als u suggesties heeft over welke informatie hier mist of bij kan.

Mail naar: nieuws@hetoudecentrum.nl

— column —

Wijkagent Fons Lens kent Het Oude Centrum als geen ander.

Hij haalt graag herinneringen op uit zijn boeiende werk.

(16)

— buurtbewoners aan het woord —

De meeste bewoners van Het Oude Centrum kennen dit markante gebouw op het Hoge Zand vooral als theater Concordia, maar eind septem- ber werd het langverwachte Migratie Museum in dit pand gehuisvest. Voor hoe lang is echter de vraag, want nadat de gemeentelijke subsidie eind vorig jaar werd stopge- zet, is het museum hard op zoek naar sponsoren om te kunnen blijven voortbestaan.

Nachtfoto

foto: Marc Tangel, meer foto's op haagsemarc.nl

POEP

— Gedicht door Jozephien

Ik zag een drollenvanger rijden zo’n poepzuiger was ooit fijn om de drollen te bestrijden die dan nog erg aanwezig zijn

De stoep een hindernisbaan met veel riekende hoopjes het pogen er omheen te gaan gaf soms heel frivole loopjes

Oppassen voor je stap zette altijd kijken naar de stoep want wie niet steeds oplette trapte zeker in de hondenpoep

In de bak gaat nu dat spul opgeruimd moeten die kakjes maar gaat de laatste onbenul ook ooit nog aan de zakjes?

Een duik in de gracht?

Nou ja, als het voor een goed doel is...

In het Oude Centrum zijn we erg op onze grachten gesteld. Maar om er nou in te gaan zwemmen is misschien wel een tikje extreem. Toch ziet het ernaar uit dat honderden Hagenaars precies dat gaan doen, en wel op 14 september. Voor een goed doel, wel te verstaan: de strijd tegen kanker.

Iedereen die meezwemt laat zich sponsoren door familie, vrienden en collega's, en verplicht zich om twee kilometer (wat neerkomt op tachtig baantjes sportfondsenbad!) door de stad te zwemmen. Kinderen kunnen ook meedoen en zwemmen een kortere afstend. Het geld gaat volledig naar het KWF Kankerfonds. In verschillende steden in Nederland wordt er al langer gezwommen tegen kanker, en dit jaar sluit Den Haag zich in het rijtje steden aan.

De precieze route is nog niet bekend, die hangt mede af van de

waterkwaliteit. In september kan het best voorkomen dat er blauwalg in het water zit waardoor de route aangepast moet worden. Het kan ook zo zijn dat er in de Scheveningse haven wordt gezwommen, en als er echt geen andere opties zijn dan is er altijd nog de Hofvijver.

Wie mee wil zwemmen kan zich binnenkort opgeven via www.swimtofightcancer.nl

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Niet enkel omdat ook deze door de inspectie het huidige en volgende schooljaar gecontroleerd kunnen worden, maar eerst en vooral omdat je hiermee aan de slag moet om je lessen

De bouw van een nieuwe, grotere sluis mag dan wel klaar zijn, dit wil echter niet zeggen dat het jaagpad langs de Leie opnieuw opengesteld kan worden voor fietsers en voetgangers..

Waar veel jonge consumenten bereid zijn een hogere prijs te betalen voor duurzame voeding, geven ook jonge boeren aan bereid te zijn extra stappen te zetten.. “Jonge boeren

De Twm biedt bovendien ruimte voor lokaal en regionaal maatwerk, waardoor gerichte maat- regelen per gebied kunnen worden getroffen en andere gebieden niet meer beperkingen

Alles wat de leden vanuit deze werkgroep gezamenlijk doen, staat volledig in het belang van de jeugd & het gezin en de omgeving waarin het

Maar behandelprogramma’s lijken wel degelijk te resulteren in minder recidive bij personen met psychopate trekken (Sewall & Olver, 2019), mits ze aan de volgende

Niet enkel omdat ook deze door de inspectie het huidige en volgende schooljaar gecontroleerd kunnen worden, maar eerst en vooral omdat je hiermee aan de slag moet om je lessen

Mag dit een jaar zijn waarin er terug meer ruimte is voor ontmoeting, omhelzingen, nieuwe stappen en succesvolle on- dernemingen.. Mag dit een jaar zijn waarin we ter- ug kunnen