driemaandelijks tijdschrift dec 2020 jan feb e jaargang nr. 4 Verantwoordelijke uitgever An Schoors Leenstraat Vurste SAMEN > 1

driemaandelijks tijdschrift  dec 2020 jan feb 2021  22e jaargang nr. 4

De kracht van SAMEN in een dans. De Jerusalema challenge is een lied, een dans van hoop en verbondenheid. En die challenge gaat de wereld rond.

De drone van onze ICT-medewerker Peter Dejonghe vloog over Borgwal… Het resul- taat bezorgt ons kippenvel.

Bekijk het filmpje op onze facebookpagina

www.facebook.com/Ebergiste

INHOUD

R E D A C T I O N E E L . . . 4

V E E R K R A C H T M e t d e n a d r u k o p s a m e n . . . 5

W I E I S W I E M e d i s c h e d i e n s t v e r s t e r k t . . . 6

H U I Z E V A N D E R S C H U E R E N G e b o n k o p z o l d e r . . . 7

Z I N Z O R G E N P A S T O R A A T S t a r t m o m e n t e n . . . 9 D E R A N K S t a r t v i e r i n g i n B r a k e l . . . 1 0 B L O E M E N S T A D Z o m e r e n m e t B l o e m e n s t a d . . . 1 1 Z E V E N H U I Z E N C o r o n a a a n o n z e d e u r . . . 1 6 D a g b e s t e d i n g e n C o r o n a . . . 1 7 Z I N Z O R G E N P A S T O R A A T J a a r t h e m a . . . 1 9 P L A T A A N D e k r a c h t v a n s a m e n . . . 2 1 K L I M O P L e e f g r o e p k a m p . . . 2 4 D I S T E L S e l fi e s . . . 2 6 A K K E R W I N D E O p k a m p . . . 2 8 A F S C H E I D R i k C i e t e r s . . . 3 1 C a r l o s I d e . . . 3 2 J a m a r R u t s a e r t . . . 3 3 Z U I D A C T I E T r o m g e r o ff e l u i t R w a n d a . . . 3 4 T E R U G B L I K G r o t e e n k l e i n e m o m e n t e n . . . 3 5 N A T U U R & W E L Z I J N D e v i e r s e i z o e n e n v a n B o r g w a l . . . 3 8 D A G B E S T E D I N G D a g c e n t r u m T e r L i n d e . . . 4 0 W A T E R K A N T A p i e c e o f K . . . 4 2 D A G B E S T E D I N G K e r s t p a k k e t H e t V e e r . . . 4 3 W I S T J E D A T . . . 4 4 C O L L E C T I E F G E B R U I K E R S O V E R L E G . . . 4 5 A G E N D A . . . 4 6

REDACTIONEEL

Beste lezer,

Wie had gedacht dat er een tweede lockdown editie zou komen van ons boekje SAMEN? We hadden gehoopt dat we gespaard zouden blijven van een tweede golf. Helaas drukt de realiteit ons met de neus op de feiten. We zullen allemaal nog een lange tijd rekening moeten houden met corona.

Corona bezorgt ons stress, onzekerheid, frustratie, angst, afstand, … Maar zelfs in de donkerste maanden is er hoop en licht, want eens te meer beseffen we hoe verbonden we zijn. En die verbondenheid is ook in Ebergiste een feit en dat maakt mij trots. Trots op en dankbaar voor de inzet van al onze medewerkers, trots op de kracht van onze cliënten, trots op het geduld en het vertrouwen van familie en netwerken.

Deze SAMEN is letterlijk een blik achter de schermen - want Ebergiste staat momenteel vol met schermen en plexiglas - en met overal mondmaskers in beeld. We kunnen niet naast de be- smettingscijfers kijken in de samenleving, want we voelen ze ook in onze organisatie. Maar we zijn veel beter voorbereid nu, we hebben een plan van aanpak en beschikken over voldoende en goed beschermingsmateriaal, wat ervoor zorgt dat we daadkrachtig kunnen optreden en een kwalitatieve zorg voor onze cliënten kunnen blijven garanderen. Hopelijk blijft dit zo! En daar kunnen wij enkel SAMEN iets aan doen, door onze verantwoordelijkheid op te nemen en de voorzorgsmaatregelen na te leven.

Op onze website www.ebergiste.be vind je de link naar de meest recente maatregelen en in- structies vanuit het VAPH, ook rond corona. Af en toe geven we daar ook zelf een algemene update.

Dit laatste boekje is de afsluiter van 2020 en zet tegelijk ook de deur open naar 2021. Een jaar dat hopelijk veel deuren opent voor elkaar en ons allemaal terug dichter bij elkaar brengt.

Ik hoop van harte dat jullie in een goede gezondheid verkeren en dat dit zo mag blijven.

Voetje, An Schoors

VEERKRACHT

MET DE NADRUK OP SAMEN

Minister Vandenbroucke slaat de nagel op de kop met zijn uitspraak “We gaan elkaar minder vastpakken, maar we gaan elkaar niet loslaten”. De verbonden- heid onder collega’s zorgt voor veerkracht binnen elk team. Tijdens de tiendaagse van de Geestelijke Gezondheid (van 1 tot 10 oktober) hebben we dit in de kijker gezet met heel wat veerkrachtspreuken. #samenveerkrachtig

Op spiegels, deuren, ramen, borden…

overal was er wel een hartverwarmende boodschap van collega’s voor collega’s.

W

MEDISCHE DIENST VERSTERKT

De medische dienst in Borgwal breidt uit zodat we alle woongroepen optimaal en met de nodige verpleegkundige expertise kunnen ondersteunen. De medische dienst is nu vijf verpleegkundigen sterk! In tijden van Corona is dit zeker geen overbodige luxe.

Welkom Véronique. Stel jij je kort even voor?

Ik ben Véronique Dekeyser.

Afgelopen zomer, op 13 juli om precies te zijn, ben ik als verpleegkundige ge- start op de Medische Dienst van Eber- giste.

Mijn loopbaan startte in een voorziening met kinderen en volwassenen met een diep mentale en meervoudige beper- king, en daar heb ik met heel veel ple- zier en voldoening 20 jaar gewerkt.

Ik maakte kort een carrièreswitch maar besefte algauw dat mijn hart terug ver- langde naar de sociale sector en in het bijzonder naar het werken met mensen met een beperking.

De afgelopen maanden in Vurste waren al heel intens en boeiend voor mij, maar ik kijk uit naar een coronavrije toekomst zodat ik de bewoners en hun begelei- ders nog beter mag leren kennen en helpen.

Liefs Véro

H

GEBONK OP ZOLDER

Woensdagavond 28 oktober …

Tijdens het avondeten horen we gebonk boven op zolder. Met ingehouden adem kijken we elkaar aan. Wat zou dat toch zijn?

“Wie durft er te gaan kijken?”, vroeg Mireille. Stoere mannen zoals Patrick, Geert B., Jo, Roland en Marc waagden zich naar boven. Maar ook Mireille, sa- men met Lien en Elke, gingen met een bang hartje de trap op. Evelyn en Evelien raapten al hun moed samen om,

onder begeleiding van Judith, naar de zolder te stappen.

Wat zagen ze daar?

Een echt spookkasteel! Harige spinnen, witte spoken, uitgeholde en verlichte pompoenen, zwarte ratten, oranje Hal- loweenverlichting, groene slangen, boze heksen, monsterachtige wezens met uitpuilende ogen, zelfs skeletten kwa- men tot leven…

Sommige bewoners bleven liever veilig beneden. Dat dachten ze tenminste.

Huguette, Geert P., Peter, Ronny en zelfs Dominique waren bang toen drie levende spoken naar beneden kwamen.

Ze kregen algauw het gezelschap van een gekke aap, genaamd Patrick.

Eén en al hilariteit bij iedereen.

Als afsluiter stond er een Halloween- verrassingssnoeppot op tafel. Vreselijke taferelen. Bij het nemen van een snoep- je, kwam het spook tot leven… Was dat verschieten!!

In deze moeilijke coronatijd hebben we even alles vergeten en een ongelooflijke spookavond beleefd.

Z

& P

STARTMOMENTEN

In de vorige editie van SAMEN vertelden we al dat de traditionele startdag met lance- ring van het nieuwe jaarthema tijdens een feestelijke eucharistieviering en een ani- matienamiddag voor de ganse voorziening niet kon doorgaan.

We zochten en vonden een alternatief: per woongroep boden we een officieel start- moment aan met de voorstelling van het nieuwe jaarthema: ‘Er zit meer in dan je denkt’.

Elke woongroep kreeg een rugzak met tien voorwerpen die ons doorheen het werk- jaar zullen begeleiden. Daarna volgde een sfeermoment met muziek, stilte, een Bijbel- verhaal en gebed. Door de kleine groepen, was de betrokkenheid van de aanwezigen veel groter en konden we ook beter inspelen op hun reacties.

Dit leverde ontroerende, inspirerende en hartverwarmende momenten op waarbij de aandacht voor en de verbondenheid met elkaar bijna tastbaar was. Zoals in Brakel bijvoorbeeld. Hun artikel lees je op de volgende pagina.

Foto: Kerk en Leven

D

R

Startviering in Brakel

De Rank staat in Kerk en Leven met een mooie foto (zie vorige pagina) en bijho- rend artikel over de startviering van De Rank.

“De bewoners van De Rank uit de Kasteelstraat 46 maken deel uit van de voorziening ‘Ebergiste’ uit Vurste.

Onze jaarlijkse startdag van het nieuwe werkjaar samen met alle bewoners van de voorziening (om en bij de 300) is in normale jaren een groot feest in een reuze tent in Vurste.

Maar dit jaar is dit helemaal anders door de coronamaatregelen. We vier- den deze dag nu in onze eigen bubbel hier in de kerk van Brakel (dankzij de gastvrijheid van mr. Pastoor) samen met onze pastoraal verantwoordelijke Moni- que.

Ons jaarthema is: ‘Er zit meer in dan je denkt’.

Tijdens diezelfde viering onthulden we ook een mooi beeldhouwwerk van onze creatieve vrijwilliger Paul Lammertinck.

Dit beeld verwijst naar het begrip, de extra zorg en nabijheid die bewoners en begeleiding samen aan de dag legden tijdens deze coronatijd. Het geeft ook moed om op de ingeslagen weg verder te gaan, met aandacht voor elk persoon met zijn eigen noden en talenten.

We besloten onze middag met een lek- kere pannenkoek op ons terras in de Kasteelstraat.”

De startdag - die altijd een feestdag betekende in Ebergiste - met een groot feest in Borgwal, is een traditie die niet langer evident is in tijden van corona. We worden uit- gedaagd om creatief te zijn, want de start van een nieuw werkjaar is hoe dan ook feest voor onze bewoners, ongeacht waar we dit vieren. Hoe hebben ze dat in De Rank aangepakt?

B

ZOMEREN MET

Bloemenstadzomer 2020: even wijs, even ontspannend, even zot als alle andere bloe- menstadzomers, maar dan net dat tikkeltje anders. Dit jaar gaven we geen hand en hielden we (zo goed als mogelijk) 1,5 meter afstand. Toch was het kamp heel plezant!

Ook dit jaar stond er gedurende een 4- tal weken een enthousiaste monitoren- ploeg klaar om de gasten een memora- bele week te bezorgen.

Vier weken lang op avontuur met jou aan mijn zij en al onze vrienden erbij.

We kunnen jullie alvast verklappen dat we dit jaar niet alleen op kamp gingen in Maria-Aalter, maar ook in Vurste en Schorisse.

Enkele cijfers:

2 hoofdkampen, 1 themakamp, 1 Move-Week, EN

ontelbare lachende gezichten!

Gedurende het hele jaar kriebelde het, bruiste het, knetterde het om mee te gaan op kamp. Ook al is de zomer uit het land, graag delen we nog enkele memorabele Bloemenstadmomentjes met jullie!

Omdat de Bloemenstadzomer er net dat tikkeltje anders uitzag en we met iets minder waren op kamp, was het fijn om van wat individuele aandacht te genie- ten. Zo trokken we er in week 5 op uit met de fiets. Lekker uitwaaien, door de prachtige velden van de Vlaamse Arden- nen.

Op verwenvakantie in week 5 te Schoris- se werden niet alleen de gasten in de watten gelegd maar ook de monitoren- ploeg. De gasten brachten in het warme weer uit zichzelf op tijd en stond een bekertje water naar hun geliefde keu- kenploeg. Een klein maar schoon gebaar dat Jenne niet snel zal vergeten.

In week 6 werd het al snel duidelijk dat hygiëne erg belangrijk was. W. en G., die normaal moeilijk te motiveren zijn voor activiteiten, begonnen spontaan de vui- le bekers af te wassen. Een verwarrend maar vooral grappig moment dat Pritila- ta lang zal bijblijven.

In week 1 werd dan weer de trend ge- zet: ‘creatief zijn in tijden van corona.’.

Daguitstappen mochten niet, waardoor er veel budget over was om andere za- ken te gaan doen.

In week 1 werd er volop gezaagd, getim- merd en geschilderd aan een fameuze totempaal. Ook werd de dag altijd ge- start met een ontspannende yogasessie.

Geen betere manier om de dag de be- ginnen volgens Wim. Maar dit waren niet te enige zotte activiteiten.

Hieronder een overzichtje van onze zot- ste avonturen:

Week 1: nabouwen van het UP-huis, Week 1: coronaproof festival met live DJ, Week 4 Move: circus op wielen met als hoofdact de kakkerlakkentemmer en de vuurspuwer,

Week 4 Move: festival op wielen van tuin naar tuin, inclusief partybus,

Week 5 themakamp: nabouwen van een café,

Week 5: een spectaculair schlagerfeest, Week 6: sjorren van een Vikingboot, Week 6: sessie bierproeven (0,0%), Week 6: op safari doorheen het bos van Maria-Aalter ...

En nog zoveel meer …

Krijg je heimwee naar deze mooie Bloe- menstadzomer? Niet getreurd! Ook tijdens het jaar zit Bloemenstad niet stil.

Hopelijk tot snel en anders tot volgende zomer!

Bloemenstadgroetjes van ons allemaal!

ZEVENHUIZEN

CORONA AAN ONZE DEUR

Storm op zee. Na een eerste coronagolf, zitten we nu midden in een tweede golf… We moeten ons geen illusies maken, corona zal niet zomaar over waaien. Helaas! Naast de uitdagingen om creatief en flexibel te zijn, raakt corona ons hoe langer hoe meer rechtstreeks in onze ziel. De solidariteit onder collega’s is nu onze grootste kracht!

We zagen het natuurlijk ook wel aanko- men, die tweede golf. Dat wil niet zeg- gen dat we er volledig klaar voor waren, want zoiets brengt toch altijd weer een nieuwe manier van werken met zich mee.

We waren al gestart met het werken in striktere cohorte. In Zevenhuizen uit zich dat in het niet meer huis- overschrijdend werken. De bewoners van één huis kunnen niet meer in con- tact komen met de bewoners van een ander huis. Dat vraagt aanpassingen, een andere manier van denken en han- delen. Dat vraagt ook energie. De bewo- ners reageren verrast, veel positieve reacties waren er niet op nog eens een verstrenging. Na de eerste lockdown voelden de eerste versoepelingen als een balsem voor de ziel. Sociale netwer- ken konden weer bereikt worden mits aandacht voor de veiligheidsvoor- schriften. Helemaal los hebben we het nooit gelaten, dat konden en mochten we ook niet.

Ik denk dat deze tweede golf het daar- om een stuk lastiger maakt. Het is niet de gewenning, het is het aanhoudende karakter, maar ook het steeds erger

wordende gevoel ervan. De cijfers zijn harder, de slachtoffers met meer, de besmettingen zijn bijna niet meer te tellen.

Als blijkt dat er dan toch iemand van Zevenhuizen besmet geraakt, wordt dat aan de ene kant als te verwachten be- schouwd, maar aan de andere vergroot het de angst nogmaals. Dat virus staat nu echt aan onze voordeur en heeft zijn voet al binnengestoken, lijkt het wel. De eerste momenten van extra druk op het uurrooster komen. Mensen moeten opkomen als ze niet beroosterd staan.

Er kan niet altijd meer een extra dag- dienst gegarandeerd worden. Na de grote testing blijkt dat er ook enkele bewoners besmet geraakt zijn, en nog een paar medewerkers erbij. De groene wegwerpschorten maken hun intrede.

Verscherpt protocol, fase rood wordt ingelast. De FFP2-maskers doen ons heimwee krijgen naar de chirurgische maskers…

Werken in tijden van corona is niet aan- genaam. Het vreet energie op verschil- lende vlakken. Onze grootste zorg is en blijft dat bewoners niet te veel moeten inboeten op hun kwaliteit van bestaan.

In september was het eindelijk zover. We mochten terug opstarten met de dagbe- steding in Vurste. Na maanden vol onge- duld konden we terug buitenshuis gaan werken! Heel veel blije gezichten bij het terugzien van de Borgwalhoeve, de boer- derij en alles wat daarbij hoort.

Als ergo zorgde ik voor een schema zodat elke bewoner regelmatig de kans kreeg om te gaan werken. Een halve dag werd gevuld met activiteiten in Zevenhuizen zelf en de andere helft was om samen naar Borgwal te gaan. We vertrokken altijd met een busje vol enthousiaste bewoners. De helft van de bewoners

DAGBESTEDING EN CORONA

bleef bij de ergo uit Zevenhuizen en de andere helft kon terecht bij 1 van de aanwezige ergo’s van de dagbesteding in Borgwal. Wat was het leuk om nog eens die andere gezichten te zien!

We vonden allemaal stillaan onze draai terug.

Maar dan kwam die gevreesde tweede golf. We moesten onze werking - die net opnieuw een gewoonte begon te worden - opnieuw terugschroeven. 1 ergo uit de dagbesteding van Borgwal werd gekoppeld aan Zevenhuizen (in plaats van verschillende ergo’s), de ruimtes in Borgwal werden gelimiteerd tot een maximum aantal bewoners.

Valérie De Coninck, ergo in Zevenhuizen, blikt ook terug op het leven zoals het is in tijden van corona. Hoe we balanceren op een koord van hoop en onzekerheid.

Oké goed, dachten we. Ook hierbij zul- len we ons aanpassen en gaan we ge- woon verder. Dit viel al bij al nog mee.

Maar dan kwamen er opnieuw verstren- gingen die het ons wel een stuk moeilij- ker maakten. Maximum 4 personen in een busje. Slechts 1 groep mag aanwe- zig zijn in een gebouw om geen toiletten te moeten delen. En daar kwamen dan nog eens de gevreesde besmettingen in Zevenhuizen bij. Verschillende huisjes samen naar Vurste laten gaan, was geen optie meer. Wat ertoe leidde dat het aanbod voor de bewoners alweer voor een deel werd ingeperkt. De sfeer in Zevenhuizen werd een beetje somber.

Frustraties en onbegrip wisselden elkaar af bij de bewoners. Plots mochten ze niet meer samen buiten zitten en gezel- lig samenzijn in hun zelfgemaakte bar.

De kleine, betekenisvolle dingen vielen weer een stukje weg.

Ondanks dit alles hebben we ons niet laten kennen. We hebben met het team in Zevenhuizen goed gewerkt, met strik- te regels! Dat zorgde ervoor dat we toch nog met beperkte groepjes konden gaan werken en dat er dagbesteding mogelijk was, zowel in Zevenhuizen zelf als in Vurste. Als ergo moet ik eerlijk toegeven dat het drukke dagen zijn om iedereen zoveel mogelijk een aanbod te geven.

Flexibel en positief zijn is de bood- schap!

Als ik denk aan een hoogtepunt van de voorbije maand, dan blijft dat niet bij 1 moment. Elke dag is een hoogtepunt als je ziet hoe blij de bewoners zijn om te mogen gaan werken en te doen wat ze

graag doen. Van pannenkoeken maken, sporten en wandelen tot het domein Borgwal onderhouden. Alles draagt bij tot die kleine gelukzalige momentjes.

En als team geniet je hier natuurlijk van mee.

Om af te sluiten: een dikke dank u wel aan heel het team. We mogen met een gerust hart zeggen dat de besmettingen op dit moment verdreven zijn uit Zeven- huizen. We kijken niet achteruit maar vooruit, en elke dag is weer een dag verder naar het einde van het corona- tijdperk.

Z

& P

JAARTHEMA

In oktober haalden we de kleurpotloden uit de rugzak. Die staan voor creativiteit.

Creativiteit is de moed hebben om dingen te zien

die niemand anders ziet

We zijn er van overtuigd dat er in alle departementen, bij medewerkers, vrij- willigers en cliënten heel veel creativi-

teit leeft en tot uiting komt in bv. het aanbieden van leuke activiteiten en lek- kere maaltijden, in het samen creëren van sprekende kunstwerken, in het zoe- ken naar oplossingen voor grote en klei- ne problemen…

In deze coronaperiode is het zoeken naar creatieve oplossingen voor aller- hande situaties, naar nieuwe en boeien- de activiteiten, naar mogelijkheden om verbonden te blijven en contacten te onderhouden nog meer dan anders dé grote uitdaging.

We zijn dankbaar voor onze eigen en andermans creatieve geest en willen elkaar stimuleren om die voluit te laten werken.

In november konden we de zakdoeken goed gebruiken.

Deze maand stonden we stil bij alles wat ons verdrietig maakt.

Er zijn heel veel dingen waardoor we ons verdrietig kunnen voelen: niet kun- nen doen wat we graag doen omdat uitstappen en activiteiten buitenshuis zoals gaan zwemmen, paardrijden of

naar de markt gaan niet meer mogen doorgaan. Ons verdriet kan veroorzaakt worden door de beperking van de con- tacten met thuis, met begeleiders of bewoners van de andere woongroepen.

Er zijn heel veel redenen waarom we verdrietig kunnen zijn.

Maar we hebben ook heel vaak verdriet omdat we mensen missen die er niet meer zijn, die overleden zijn. Daarom kreeg elke woongroep van Borgwal de kans om even langs te komen in de Stille Ruimte in het bospark voor een kort sfeermoment waarbij we onze dierbare overledenen in herinnering brachten.

P

DE KRACHT VAN SAMEN

Samen maken wij het gezellig in Plataan.

Samen genieten we van de creativiteit en het enthousiasme van onze ergo in de cohortewerking.

Samen spelen we in het bos met bloe- menstad.

Samen gaan we nog meer dan anders wandelen in de natuur.

Samen genieten we met onze leefgroep- bubbel in Bar Gie.

Samen dansen we de “Jerusalema” om- dat iedereen wat beweging, vrolijkheid, positiviteit kan gebruiken.

Samen vieren we verjaardagen.

Samen gaan we ontbijten op verplaatsing met extra hulp van een fijne stagiaire.

Samen steken wij de leefruimte alvast in herfstsfeer.

Samen zijn we dankbaar dat we elkaar hebben en veel kunnen delen.

Samen zijn we sterk in bijzondere tijden

… via een telefoontje, een berichtje, een grapje, een oprecht complimentje, een lach en een traan, …

Samen zijn we collegiaal en ondersteu- nend naar onze buren, die we koeste- ren. Ook al zien we elkaar maar van ver of horen we elkaar via de telefoon, in nood zijn we er nog steeds voor elkaar.

Samen zorgen wij voor onze jongens en voor elkaar, met liefde en dankbaarheid dat we het kunnen en mogen.

K

KLIMOP LEEFGROEPKAMP

Op kamp gaan in coronatijden: het blijft iets speciaals. Door de stijgende corona- cijfers was het tot het laatste moment bang afwachten of ons kamp effectief kon doorgaan, en pas toen we met ons hele hebben en houden in de twee bus- jes zaten, kwam het besef dat het echt was.

Sfeer en gezelligheid

De bewoners waren superenthousiast en vanaf het begin zat de sfeer er dan ook goed in. In de bus werd uit volle borst meegezongen met de Vlaamse schlagers. De toon was gezet en de kernwoorden van ons kamp voor de volgende week waren: ‘Sfeer en gezel- ligheid, een dikke 10/10!’

Een bubbel op verplaatsing

De bewoners genoten vooral van het weg zijn na door de verstrengde corona- maatregelen al die maanden in de eigen leefgroep te vertoeven en van begin maart geen buitenshuise activiteiten meer te hebben.

Hard getroffen

Onze leefgroep Klimop was dan ook de voorbije maanden een van de hardst getroffen leefgroepen, met als diepte- punt het overlijden door corona van onze Didier. Alle bewoners hebben dit virus doorgemaakt, dus dit leefgroep- kamp was een ideale manier om een streep te trekken onder deze zware peri- ode .

Lijflied

Ons lijflied was ‘Laat de zon in je hart’

en dan vooral de zin van ‘geniet van het leven’. En genoten hebben we met ons allen van het lekkere eten, het samen zitten en aandacht hebben voor elkaar.

Het was ook een ideaal moment om onze nieuwe bewoonster te leren ken- nen. Ook al vergeten we onze Didier niet, we zijn opgelucht en blij met zijn vervangster.

Hoopvol

Hopelijk kunnen we de zware maanden na dit geslaagde leefgroepkamp op een goede manier afsluiten en er op een positieve manier weer tegenaan gaan.

Ik sluit af met te zeggen dat ik een enor- me bewondering heb voor mijn colle- ga’s en de bewoners, voor hun onuit- puttelijke positieve vibes. Dikke merci dat ik deel mag uitmaken van dit top- team de Klimop!

D

SELFIES

GEDICHT IRENE n.a.v. Selfiekaart, o.b.v. Chantal Raes (bgl. dagbeste- ding)

“Ik ben Klaasje van K3.

Ik vraag mij af of het coronavirus ooit gaat stoppen?!

Ik hoor de Leeuwenkoning brul- len… dat is normaal… hij is een leeuw.

Ik zie balletjes, mmm lekker eten!

Ik wil dat ik mijn familie binnenkort eens terugzie!

Ik ben Irene, ik ben mezelf…

Ik doe alsof ik ijs ben, ijscrème.

Ik voel me soms verdrietig omdat ik niet bij Andy kan gaan. Ik mis hem heel hard.

Ik voel aan mijn poppetje en heb heel veel nood aan een warme knuffel.

Ik maak mij zorgen over het coronavi- rus, dat ik een leuke zomervakantie zal hebben en dat we niet in ons kot zullen moeten blijven.

Ik huil omdat ik niet naar huis kan, niet naar Andy…

Ik ben ‘Bieke’, omdat ze met ‘Markske’

is, en dat is ‘ne goeie jongen’.

Ik snap dat, als mijn zus of stiefvader iets zegt, dat dit klopt, bv. ‘als ik naar huis mag’.

Ik zeg dat ik Andy heel hard mis!

Ik droom over mijn mama die gestorven is.

Ik probeer mijn best te doen in het ate- lier en thuis.

Ik HOOP dat het coronavirus binnenkort WEG is!

Ik ben… soms bang van slangen, in de aquariums van dierentuinen, bang voor hun beten...”

In woongroep Distel van Ter Linde staan we bewust af en toe eens stil bij onszelf. In de vorige editie van SAMEN verschenen al enkele selfiekaarten, en we zetten dit project verder. Irene en Ilse kijken in de spiegel en vertellen je wie zij zien en wat er in hun hoofd en hart omgaat. En dat gieten ze vervolgens in een mooi gedicht. Knap gedaan!

GEDICHT ILSE n.a.v. Selfiekaart, o.b.v.

Chantal Raes (bgl. dagbesteding)

“Ik ben een hartje…

Ik vraag me af of ik de kaas in de salade wil zijn, dan word ik mis- schien wel opgegeten, net zoals een snoepje.

Ik hoor vuurwerk – PAS OP! Het kan gevaarlijk zijn!

Ik zie hartjes, ik voel liefde… voor Ste- ven!

Ik wil vriendschap met mama en papa, en met mijn zussen.

Ik ben een schaduw, die mij volgt, en ik voel mij daar goed bij.

Ik ben niet graag alleen…

Ik doe alsof ik aan het eten ben. Ik vind dit belangrijk.

Ik voel kriebels als ik aan Steven denk.

Ik voel aan mijn kussen, het is zacht.

Ik maak mij zorgen… een beetje over mijn eigen, dat ik mijn eigen soms niet goed versta.

Ik huil soms om mijn mama, omdat het afscheid moeilijk is.

Ik ben parfum… Ik ruik lekker!

Ik snap het niet…

Ik zeg dat ik boos ben – ik wil stoppen, het is te lastig voor mij om te veel na te denken. Stop!”

A

AKKERWINDE OP KAMP

In deze coronatijden was het nog niet helemaal zeker of we op woongroep- kamp konden vertrekken. Maar de co- ronacijfers in september bleven laag en onder controle. Er was eigenlijk geen reden om het kamp af te zeggen. Vanuit De Kleppe waren ze toch enigszins on- gerust en vroeg men ons nog te bevesti- gen dat we zeker afkwamen…

De Kleppe voor ons alleen

We zaten daar ook helemaal alleen en we konden daardoor vroeger aankomen en bij vertrek langer blijven. Zo moesten we ons niet opjagen. De hele groep zag het helemaal zitten, de locatie niet ver

en mooi gelegen, de weersvoorspellin- gen waren goed, het gezelschap dik in orde, alles stond klaar, … die maandag, 21/9, vertrokken we heel enthousiast.

En we gingen het rustig aan doen… Eer- ste stop was in taverne ’t Hoekske voor ons middagmaal. We konden buiten zitten op het terras, iedereen genoot…

Na een goeie 2 uur zetten we onze tocht verder. Rond 14 uur konden we onze intrek nemen in de Kleppe in Everbeek.

Een gerenoveerd klooster, volledig aan- gepast aan rolstoelgebruikers met aan- sluitend een prachtige tuin en kleine boerderij met dieren.

Fan van de boerderij

Met die dieren hadden we de volgende dag leuke belevingsactiviteiten voorzien.

Wel in 2 groepen, in de voor- en namid- dag, volledig coronaproof. In de voor- middag in de mist en in de namiddag in de stralende zon… aansluitend een BBQ buiten.

Woensdagvoormiddag naar de markt in Brakel, een terrasje doen, hoorde erbij…

Woensdagnamiddag naar de boerderij ’t

Alkeveld, zeer gekend voor hun hoeve- ijs… dit konden we niet laten passeren.

We profiteerden ervan om ook het melkveebedrijf te bezoeken. Na het lekkere hoeve-ijs en de katten die de potten leeg likten… reden we door naar het park Breivelde in Zottegem voor een mooie wandeling in het groen en langs de vijvers van het domein. Wel wat moeilijk want het ging nogal op en af…

Frietjes smaken altijd

We moesten de tijd wat rekken want die avond gingen we ook frietjes eten in de frituur de Brug. En toen werd het vrij laat. Het was al na 21 uur toen we terug op de vakantieplaats kwamen… Rap iedereen naar boven in bed. En toen was het aan Pedro om de lift te ne- men…. Plots blokkeerde deze… Pedro kon dus niet meer naar boven… snel

moeten improviseren, en gelukkig kon hij nog ergens beneden slapen. Techni- sche permanentie voor de lift gebeld…

die kwam er maar door rond 11:45 uur.

Tegen 1:45 uur was het defect verhol- pen. Oef!

Volgende dag: een zwemmoment in Oudenaarde en wandelen met de niet- zwemmers in de Gavers. Kookactiviteit voor de thuisblijvers. ’s Avonds alles samen zoeken en de valiezen maken voor de volgende dag… want we reden nog niet recht naar huis…

Eerst even passeren in bowling de Kaai.

Iedereen amuseerde zich en na het spel bleven we daar eten.

Tussen 14 en 15 uur vertrokken we daar huiswaarts… iedereen content!

Een kamp om nog lang van na te genie- ten!

A

RIK CIETERS

Rik Cieters (1960 – 2020)

Op 20 september 2020 hebben we af- scheid moeten nemen van onze collega Rik. Door zijn ziekte was hij reeds twee jaar afwezig, maar de banden met zijn collega’s en de bewoners van Reiger, zijn woongroep, bleven al die tijd be- houden. Rik was geen veelprater maar met weinig woorden, een blik, een frons zette hij het team dikwijls weer in de juiste richting. We missen hem, zijn groot relativeringsvermogen en de rust die hij uitstraalde.

Rik begon in 1978 als nachtopvoeder aan de Stropkaai in Gent in het toenma- lige St.-Juliaan. Later werd hij begeleider in Ebergiste in de woongroepen Weeg- bree, De Mast en Reiger. Er zijn voor “de gasten” was zijn ding en groot engage- ment. Ze konden op hem rekenen. Zijn nabijheid bracht veiligheid en vertrou- wen.

Rik woonde met zijn echtgenote Lydia in Galmaarden nabij de Bosberg. Hij laat twee dochters na en was Opa-Rikkie van Lana.

Je hield veel van het leven.

Genieten van de bewoners en je collega’s.

Genieten van de sport en de muziek.

Je had nog zoveel te geven!

We weten niet waar je nu bent, maar zijn er zeker van dat je met ons verbonden blijft.

Zolang we aan je denken en over je praten, zal je nooit worden vergeten.

Je bent nu onze beschermengel die over ons waakt.

A

CARLOS IDE

Carlos Ide (1953 – 2020)

Carlos kwam in 1997 samen met zijn zus Rita in Ter Linde in woongroep Brem wonen. Hij was er één van onze eerste bewoners. In 2007 overleed zijn zus Rita. Zij maakte de overstap naar Zeven- huizen net niet meer mee.

Carlos kwam in 2008 in woonerf Zeven- huizen wonen. De laatste jaren woonde hij in huisje 1.

Carlos hield vooral van de beslotenheid van zijn huisje en is hierdoor door velen niet echt gekend.

Maar wees gerust, ook al was Carlos niet vaak te zien, hij was wel graag ge- zien!

Carlos, je hebt voor altijd een plaatsje in ons hart.

A

JAMAR RUTSAERT

Jamar Rutsaert (1944-2020)

Je was altijd heel aanwezig in de groep, met je speciale koosnaampjes en met je eigen manier van doen.

Je kon zo genieten van de rust in je bed met plattelands-TV op de achtergrond.

Ook al verstonden we niet allemaal jouw dialect, toch wist je je altijd duide- lijk te maken.

Van de lenigheid op jouw leeftijd ston- den we nog steeds versteld, je verraste ons elke keer.

Je was heel graag gezien door Jenny en Joël en door je verhalen van op de boer- derij waren we er ook een beetje bij.

We gaan je missen Jamar, rust zacht.

Bewoners en begeleiders woongroep Nachtegaal

Z

Tromgeroffel uit Rwanda! Onze collega Rik Van Holen nam het initiatief om met Ebergiste een projectvoorstel in te die- nen bij de Stad Gent (Vredeshuis Gent).

In het kader van ‘Gentenaars zonder Grenzen’ kregen we financiële steun om een waterproject uit te voeren in Rwa- magana. Daar beschikte de blinden- school met haar internaat niet over een vlotte watertoevoer. Door de regenwa- teropvang beter te organiseren en voor- al opvangtanks te voorzien, kon dit wor- den aangepakt. Dankzij de Stad Gent en onze eigen financiële acties vorig jaar is dit waterprobleem nu opgelost!

TROMGEROFFEL UIT RWANDA

TERUGBLIK

Ondanks alles toch op kamp kunnen gaan en dit in Oostende! Wij (woongroep Ceder) hebben er enorm van genoten om er eens uit te zijn en uit te waaien aan de zee.

GROTE & KLEINE MOMENTEN

Geluk zit in de kleine din- gen. Zuurstof op onze ei- gen binnenkoer van woon- groep Distelvink.

In Huize Vander Schueren maken we naar aanleiding van Allerheiligen bloem- stukjes samen met vrijwilligster Trui.

Ergo Eddie brengt een relaxmomentje voor woongroep Braam. De ruimte vult zich met muziek van de gitaar en de echo’s van klankschalen.

Een smakelijk en hartver- warmend bericht op onze facebookpagina.

Ben je graag op de hoogte van het reilen en zeilen binnen Ebergiste, volg ons op www.facebook.com/

Ebergiste

NATUUR & WELZIJN

DE VIER SEIZOENEN VAN BORGWAL

De natuur in Borgwal is in elk seizoen een pareltje. De omgeving waarin wij wonen en werken heeft een grote im- pact op ons welbevinden. We willen daarom steeds bewuster de natuur in- zetten in de zorg die wij bieden aan on- ze cliënten.

Op de inspiratiedag van het Agentschap Natuur en Bos stellen we Borgwal voor als goed praktijkvoorbeeld binnen de gehandicaptensector. Naast het veer- krachtpad dat wordt voorgesteld door Nature Minded, brengen wij in beeld hoe wij ‘natuur’ en ‘welzijn’ met elkaar verzoenen. Tijdens de redactie van Sa- men, wordt volop gewerkt aan de mon- tage van ons filmpje, maar hier hebben we alvast enkele sfeerbeelden.

DAGBESTEDING

Verhuizen met een reden

We zijn sinds eind juli verhuisd naar een pand op de markt van Deinze. Voorheen ook al een dagcentrum van het RVT Sint Vincentius. Hoe komt dat nu? Allereerst zijn we moeten verhuizen omdat we wegens de coronaepidemie moesten afgescheiden zijn van de rest van Ter Linde. Daarbij komt nog dat we ook moesten verhuizen omdat er zeer grote verbouwingen in Ter Linde gepland zijn.

Onze keuken en sommige atelierruimtes worden grondig aangepakt, daarom konden we niet in Ter Linde blijven.

Dagbesteding in bubbels?

Doordat we moesten verhuizen, had dit natuurlijk een grote impact op ons. Zo- wel op de deelnemers als op de begelei- ders. In het begin konden we nog niet elke dag komen omdat we in bubbels werden ingedeeld. Ook sommige bege- leiders konden we niet zien omdat we een cohortewerking hadden. Sinds sep- tember konden we allemaal terug bij elkaar op de markt. Waar wij ons goed amuseren, en we zijn overal kortbij: de winkels, de markt, wandelen, cafeetjes…

Elkaar terug zien: de max!

Onze begeleiders konden we allemaal terugzien. De ene week Brigitte, Anne- lies, Wim en Martine, de andere week Sylvie, Leen, Chantal en An. Dat vonden we natuurlijk allemaal heel leuk. De

TER LINDE DAGCENTRUM

deelnemers vinden allemaal hun stek en zijn zeer positief. Op sommige dagen kan het wel wat druk zijn, maar we zijn flexibel en proberen er een mouw aan te passen. Zo gaat er elke dag 1 groepje weg. Dat kan voor een wandeling zijn of om zwerfvuil te ruimen. Of voor encla- vewerking. Zo is het op de markt dan een beetje minder druk.

Hoe dan ook coronaproof

Natuurlijk werken we nog steeds co- ronaproof. Zo zitten we op anderhalve meter om te eten en koffie te drinken en als we dit niet kunnen, zetten we met z’n allen ons mondmasker op . Een dikke pluim voor onze deelnemers want ze doen dat allemaal voortreffelijk. Ook wordt onze koorts 2 maal per dag geme- ten en we ontsmetten meermaals per dag onze handen.

Onder de indruk van de inzet en flexibi- liteit

Er zijn alleen maar hoogtepunten de voorbije weken, maar de flexibiliteit en de inzet van zowel de begeleiders als de deelnemers zullen we nog lang herinne- ren.

Uitgedaagd

De grootste uitdaging van het dagcen- trum is uiteraard het coronavirus probe- ren buiten onze muren te houden. Tot

nu toe hebben we geluk gehad, maar we blijven ons inzetten om een zo ge- woon mogelijke dagbesteding te voor- zien, met alle veiligheidsvoorschriften in ons achterhoofd.

Samen gewoon, samen bijzonder We proberen onze deelnemers zo ge- woon mogelijk te benaderen. We gaan gewoon naar de winkel en gewoon op café, we gaan gewoon gaan fitnessen en dragen gewoon ons steentje bij aan de maatschappij, net zoals ieder ander mens. Soms hebben onze deelnemers wat speciale ondersteuning nodig om de normale dingen te kunnen doen waar iedereen nood aan heeft. Die onder- steuning willen we dan ook met heel veel plezier geven.

Ondertussen zijn de verbouwingswer- ken in Ter Linde al goed bezig.

Warme zorg vanuit dagcentrum Ter Linde

WATERKANT

We werden hier op Waterkant in de watten gelegd door Karen. Zij trakteerde ons met taarten vanuit haar tearoom A PIECE OF K, een echt verwenmomentje!

Samen met een tasje koffie genoten we van een heerlijk stuk taart. Ook de be- woners met gluten- en lactose- intolerantie konden meegenieten want er was voor hen een smeuïge chocolade taart voorzien.

A PIECE OF K

Katleen maakte alvast een tekening om Karen en haar lego-werkmannetjes te bedanken voor de heerlijke taart!

DAGBESTEDING

Omwille van de COVID-19-maatregelen kan onze jaarlijkse kerstmarkt in Het Veer jammer genoeg niet doorgaan…

We brengen de kerstmarkt naar jou!

Bestel nu de leukste kerstgifts via ons online bestelformulier:

https://www.ebergiste.be/

BestelformulierKerstmarkt- HetVeer.docx

De producten kunnen afzonderlijk of samen in een kerstpakket besteld wor- den.

HET VEER

Bestellen kan in vier stappen:

1) Open het bestelformulier en kies jouw producten

2) Bepaal je datum en locatie van ophalen

3) Dien je bestelling in online, tele- fonisch of per mail

4) Volg de instructies van betalen

Kerstgroetjes

Team dagcentrum Het Veer

WIST JE DAT ...

> … onze facebookpagina de afgelopen maanden heel wat nieu- we volgers heeft bijgekregen? De teller staat op 1903 volgers.

We hebben dan ook massaal veel berichten gepost vanuit alle

woongroepen. Bedankt voor de vele reacties. Benieuwd naar het reilen en zeilen van onze werking? Ontdek het zelf. Surf naar www.facebook.com/ebergiste

> … Annelies De Geyter (voorheen woonverantwoordelijke Specht) en Elisa Vandaele (voorheen woonverantwoordelijke Nachtegaal) twee nieuwe gezichten zijn in de ploeg coördinatoren? Zo ziet de verdeling onder de coördinatoren er nu uit:

Els Laureys buurtcoördinator Bosdreef en Warande

Bart Poppe buurtcoördinator Waterkant en dagbesteding Borgwal Elisa Vandaele buurtcoördinator Groenhove en coördinator actieve nacht Annelies De Geyter buurtcoördinator Gaverland en organisatiesterrollen waaronder

stagiairs, Coördinatie vrije tijd- en vakantieplanning

Nelly De Decker buurtcoördinator Ter Linde en coördinator CvD Ter Linde en CvD Het Veer

Sofie Buyens campuscoördinator voor De Nieuwe Brug, De Rank, Zevenhuizen en Huize Vander Schueren

> … op 31 december 2020 alle cliënten zullen overgestapt zijn van de bijdrageregeling naar woon- en leefkosten? En dat hier heel veel werk achter de schermen is gebeurd door de sociale dienst en de administratieve diensten?

> … de verslagen van de inspectie van organisatie en werking met focus op covid- gerelateerde elementen raadpleegbaar zijn op onze website in de rubriek publicaties?

Voor het Veer waren er geen aanbevelingen. Voor Borgwal waren er aandachtspun- ten rond handhygiëne. Concreet was er een instructiekaart tekort aan een wastafel en werd er vastgesteld dat medewerkers bij de zorg van zorgafhankelijke gebruikers soms juwelen of horloges droegen aan hand of onderarm. Ook de infrastructuur in Borgwal (inrichting collectieve badkamer, ontbreken toilet of sanitair op de kamer, …) zorgt in situaties van uitbraak dat besmette en niet-besmette bewoners moeilijker gescheiden verzorgd kunnen worden. Een minpunt waar we ons terdege van bewust zijn, maar dat niet op korte termijn op te lossen is.

> … in december de infrastructurele werken starten in Waterkant? Er komt een ka- mer bij in woongroep Fuut en de buurt wordt uitgebreid met een polyvalente ruimte.

> … alle recente info vanuit het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handi- cap, ook over coronamaatregelen, raadpleegbaar is op www.vaph.be?

> … Anita Ruelens-Maes, kinesist, op pensioen ging?

C OLLECTIEF GEBRUIKERSOVERLEG

Het volgende collectief gebruikersoverleg gaat door van 17 tot 21 uur op 8 december 2020.

Indien u meer wilt weten over de besproken punten, kunt u contact opnemen met de voorzitter van het collectief gebruikersoverleg:

Ward wyffels edwardwyffels@yahoo.com Enkele punten uit de agenda van 20 oktober 2020:

 Corona-update, o.a. rond compenserende maatregelen, beschermingsmateri- aal, besmettingen in de voorziening

 Dagbesteding CVD Borgwal in evolutie

 Nieuw logo en nieuwe huisstijl

 Stand van zaken overstap naar woon- en leefkosten

 Stand van zaken bouwprojecten.

AGENDA

OPENINGSUREN CAFETARIA BORGWALHOEVE De cafetaria Borgwalhoeve is open van 14u-17u:

- elke woensdag en vrijdagnamiddag - elke eerste zondag van de maand (tussen 1/10 en 30/4)

- elke zondag (tussen 1/5 en 30/9) - op afspraak

borgwalhoeve@ebergiste.broedersvanliefde.be | www.ebergiste.be

Het parkdomein Borgwal en de Borgwalhoeve zijn momenteel gesloten.

Wij houden u op de hoogte via onze website en facebook.

Ook de komende weken en maanden blijft de agenda afhankelijk van de al dan niet verdere versoepeling van de coronamaatregelen.

En dus blijft de agenda voorlopig behoorlijk leeg.

Geen Magisch Borgwal, geen kerstmarkt in het Veer, uitstel van vorming of feesten, …

Blijf op de hoogte van elke update en nieuws over Ebergiste via

www.ebergiste.be of

www.facebook.com/ebergiste

Borgwal Leenstraat 31 - 9890 Vurste

Tel 09 / 389.04.11 Fax 09/ 384.71.38 info@ebergiste.broedersvanliefde.be www.ebergiste.be

Akkerwinde 09/389.04.33 Meidoorn 09/389.04.20 Braam 09/389.04.22 Nachtegaal 09/389.04.25 Ceder 09/389.04.16 Plataan 09/389.04.17 Distelvink 09/389.04.26 Reiger 09/389.04.30

Eend 09/389.04.28 Specht 09/389.04.24

Fuut 09/389.04.27 Weegbree 09/389.04.32

Klimop 09/389.04.21 Zwanebloem 09/389.04.34 Linde 09/389.04.18 Borgwalhoeve 09/389.04.14

Ter Linde

Kaleshoek 53 Brem 09/381.81.44

9800 Deinze Distel 09/381.81.42

Tel 09/381.81.41 Hulst 09/381.81.43

Fax 09/381.81.48 Dagbest 09/381.81.46

Dagcentrum Het Veer Huize Vander Schueren

Ottergemsesteenweg 130 Eiland 2

9000 Gent 9520 St-Lievens-Houtem

Tel 09/220.14.50 Tel 053/63.16.20

Fax 09/220.61.98 Fax 053/63.28.59

Nieuwe Brug Rank (tijdelijke adreswijziging)

Pontstraat 12 Kasteelstraat 46

9831 Deurle 9660 Brakel

Tel 09/321.04.00 Tel 055/ 30 04 92

Fax 09/321.04.10

Zevenhuizen Inclusief wonen

Gestichtstraat 2 Gestichtstraat 2

9000 Gent 9000 Gent

Tel 09/242 93 10 Tel 09/242 93 19 Fax 09/242.93.20

ADRESSEN

EBERGISTE

ABONNEMENT

Ouders en netwerken van bewoners, woon- groepen en vrijwilligers ontvangen gratis SAMEN.

Geïnteresseerden kunnen zich gratis abon- neren via het redactieadres.

Wil je SAMEN niet meer ontvangen dan kan je je uitschrijven via het redactieadres.

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER An Schoors

Algemeen directeur REDACTIE

Stéphanie Lucidarme

REDACTIEADRES Directiesecretariaat Ebergiste

Leenstraat 31 9890 Vurste (T) 09/389 04 11 (F) 09/389 04 49

(E) samen@ebergiste.broedersvanliefde.be

Ebergiste behoort tot de vzw Organisatie Broeders van Liefde, Stropstraat 119, 9000 Gent.

Colofon