VRIJHEID IN
DEMOCRATIE
Zaterdag 20 October 1951 - No. 181
·'
Prof. Jan Romeln wordt
Cultuur-pessimist
(pag. 5)
WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE
»Dag der Verenigde Naties«
0 p 24 October zal het zes jaar geleden zijn, dat de Organisatie der Verenigde Na~
ties in werking trad. Het is dus nog slechts zes jaar geleden, dat wij vol hoop en ver~
wachting waren over de komende ontwikke~
ling in de wereld en de hetrekkingen tussen de naties. Wreed is dat alles verstoord en zelfs moet in ernst de vraag worden gesteld.
of het wel zin heeft om nu nog aandacht te schenken aan de verjaardag der U.N.O .•
aan de .. Dag der Verenigde Naties", zoals die wordt geheten.
Wie zich op de bodem der realiteit stelt, vraagt zich af of al het gekrakeel in de V ei~
ligheidsraad en of al het machteloze gedoe van dit lichaam ons niet tot het hesluit moest brengen het gehele gedoe in Lake Success maar de rug toe te draaien en ons geld en de daar ingezette arbeidskracht voor nuttiger doeleinden te besteden. Daarhij komt dat wij Nederlanders, met die Veiligheidsraad nu he~
paaldelijk ook niet ervaringen hebben opge~
daan die de sympathie ervoor hebhen doen aanwakkeren. Het onrecht ons in de Indone~
~he kwestie- aangedaan-,·"gevolg nog wel van opvattingen die door het grofste eigenhe~
làng van hepaàlde staten w'aren ingegeven, is diep in onze ziel ingevreten. Vóór de gehele Westerse beschaving is het optreden van de Veiligheidsraad in die aangelegenheid dom en kortzichtig geweest. Dat moet men vaststel~
len, wanneer men over de Veiligheidsraad spreekt.
• • *
En toch zou men o~juist handelen als het oordeel over de U.N.O. alleen zou wor~
den gebaseerd op de fouten, die zijn ge~
maakt. Wij moeten het gehele werk bezien.
Daarbij treft dan dat er buiten het eigenlijke politieke werk zoveel gebeurt waarvan de grote massa geen kennis draaçrt, terwijl het toch van zo grote betekenis is. Dat vele goede werk is minder sensationeel en krijgt daarom waarschijnlijk minder vermelding. Juist daar~
om mag er ter gelegenheid van de aanstaande herdenkingsdag wel eens de aandacht op worden gevestigd. Daarmede raken wij dan arbeid, die voor millioenen mensen het leven weer te leven waard heeft gemaakt. Deze arbeid is namelijk regelrecht gericht op de lotsverbetering - zowel materieel als gees~
telijk - van hen, die in kommervolle omstan~
digheden leven. Wij denken aan het werk van de Voedsel~ en Landbouworganisatie, wij denken aan de Wereld~gezondheidsorga~
nisatie, ook aan de organisatie voor Onder~
wijs, Wetenschap en Cultuur, aan de Inter~
nationale Bank voor Herstel en Ontwikke~
ling, aan het Internationaal Kindernood~
fonds, aan de Internationale Vluchtelingen Organisatie. Alle deze instellingen zijn orga~
nen van de Verenigde Naties. Wie van haar arbeid kennis neemt, beseft dat het leed van millioenen is opgevangen en gekeerd. Hij he~
seft ook, dat deze arbeid niet meer mag ver~
dwijnen maar juist moet worden geïntensi~
veerd.
* * *
0 m eens enige indruk van het werk te ge~
ven. Het Kindernoodfonds (Unicef) heeft in de periode van zijn hestaan 7 mil~
lioen kinderen en aanstaande moeders van
de hongerdood gered. In het laatste Jaar~
hoek van ons Ministerie van Buitenlandse Zaken lezen wij hierover voorts:
.,Het Kindernoodfonds verleende in de jaren 1947-1950 aan kinderen uit 60 lan~
den hulp ter waarde van $128.200.000.- Voor de hulpactie in Korea werd een pro~
gramma opgesteld van $ 250.000.000.-.
waarvan op 1 Mei 1951 reeds door ruim 40 landen bijdragen ter waarde van
$ 225.000.000.- waren toegezegd".
Zeer veel werk heeft het Kindernoodfonds ook voor de kinderen van vluchtelingen ge~
daan, maar met dit probleem zijn wij dan al~
weer op het terrein van de Internationale Vluchtelingen Organisatie, de I.R.O. Laat men niet onderschatten wat ook op dit gebied is gepresteerd. Toen de oorlog was geëindigd in 1945 waren er ongeveer 9 millioen vluch~
telingen en verplaatste personen. De Unnra heeft er ongeveer 7 millioen naar het eigen land kunnen terugbrengen, 1naar er bleven ongeveer 1 Yz millioen mensen over voor wie zulk een terugkeer om politieke redenen niet mogelijk was. Voor hen heeft de I.R.O. de zorg op zich genomen. Voeding, kleding en onderdak werden verschaft, medische ver~
zorging moest plaats hebben, maar vooral moest voor deze mensen weer een nieuwe toekomst worden geschapen. Daartoe wer~
den cursussen en vak~opleidingen georgani~
seerd en emigratie bevorderd. Ongeveer 1 millioen mensen hebben door de I.R.O. weer een plaats in de maatschappij gekregen, een deel in Europa, maar de meesten zijn ge~
emii-Jreerd naar de Verenigde Staten. Cana~
da, Australië- en Isra:>l. alsmede naar andere landen. Per jaar is 150 milHoen dollars met dit onderdeel van het U.N.O.~werk gemoeid.
. . .
Het is in dit artikel nog niet bij benadering mogelijk een enigszins volledig beeld van het werk der U.N.O.~organisaties te geven.
Wij moeten echter nog wijzenop de Wereld Gezondheidsorganisatie, die haar strijd voert tegen allerlei ziekten, clie de malaria uit Grie~
kenland en Italië gebannen heeft, die in Egypte een cholera~epidemie heeft bedwon~
gen, die in Z.O. Azië grootscheepse acties heeft gevoerd tegen malaria, cholera en pest, die verder zorgt "voor distributie van schaar~
se geneesmiddelen, voor het opstellen van een internationaal receptenboek, voor hulp bij het oprichten van ziekenhuizen en labot:atoria, voor opleiding van verpleegsters etc., etc.
Bijzondere zorg wordt ook besteed aan de verzorging van moeder en kind en aan de inrichting van nationale gezondheidsdiensten in achterlijke gebieden. Ten slotte ijvert de Wereld Gezondheidsorganisatie ook voor verbetering van het peil van de geestelijke volksgezondheid".*)
Wij zouden verder nog kunnen schrijven over de Voedsel~ en Landbouworganisatie (F.A.Q.) die haar zorgen geeft aan het voedselprobleem, wij kunnen wijzen op de Unesco, die werkt voor de geestelijke verhef~
fing der volkeren, wij mogen voorts niet voorbijgaan het prachtige werk van de In~
ternationale Arbeidsorganisatie en verder moet de aandacht worden gevestigd op de zeer omvangrijke arbeid ter ontwikkeling van onontwikkelde gebieden op economisch en sociaal gebied. En zeker mogen wij niet verzuimen melding te maken van de afkondi- ging van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, en moet ook worden gewezen op het in Januari j.l. in werking ge- treden Verdrag inzake gemoei de, dat misda~
den tegen bevolkingsgroepen (zoals de nazi's bedreven) strafbaar stelt.
Deze opsomming van organisaties en haar werk is lang niet volledig. Zij moge echter genoeg zijn om te demonstreren dat de U.N.'ü. prachtig werk doet, dat ongedaan zou zijn gebleven als deze organisatie er niet zou zijn geweest. De U.N.O. heeft dan ook recht op onze waardering voor hetgeen zij aan goeds heeft verricht.
• • •
Helaas zien wij meer de gebreken der U.N.
0. dan haar waarden. Over die waar- den zeiden, wij het een en ander; Thans een enkel woord over haar gebreken. Die heb~
ben zich op het gebied van de grote politieke vraagstukken geopenbaard. Daarop heeft de U.N.O. gefaald. Naar onze mening, omdat de deelnemende volken nog onvoldoende de eigen nationale belangen terzijde kunnen schuiven en nog te weinig internationaal kun~
nen denken en handelen. Het belang van de eigen staat wordt te veel primair gesteid ho~
ven het belang der internationale gemee~·
schap. Maar ook hier is een kentering. Korea.
Daar heeft zich -de wil der vrije naties ge~
openbaard om zich tegen communistische agressie teweer te stellen; als resultaat van het inzicht. dat er grote gemeenschappelijke belangen zijn. Dat is een geweldige vooruit··
gang, maar wij zijn er nog lang niet. De com·
munistische agressie moge echter enerzijds de wereld splitsen in twee groepen, die steeds moeilijker elkaar verstaan, aan de andere kant evenwel is het een feit, dat grote delen van de niet~communistische wereld elkaar steeds beter leren begrijpen en steeds :meer bereid zijn in hoger eenheid de gemeenschap~
pelijke cultuurgoederen te bewaren. Onze vaste overtuiging is dat deze ontwikkeling met de grootste kraèht moet worden bevor~
derd, mede omdat zij het Westen innerlijk sterker maakt tegen ondermijnende krachten en daardoor een steeds betere waarborg biedt voor het behoud van de wereldvrede.
Laten wij met betrekking tot de U,N.O.
voorts nooit voorbijzien, dat daar altijd het gesprek van het Westen met de communis~
ten mogelijk is en dat daar ook bij voortdu~
ring de ontmoeting plaats vindt van het Wes~
ten met de onmetelijke landen van het ont~
wakende Oosten. Dat is van niet te onder~
schatten politieke betekenis en zou op zichzelf de instandhouding van de U.N.O. reeds vor~
deren. K.
*) Wij ontlenen dit citaat aan het Octobernum- mer van "Wordende Wereld", maandblad voor de Verenigde Naties. In dit nummer wordt een uit- stekende samenvatting gegeven van het voornaam•
ste werk der U.N.O. en haar organen.
.RIJBEID EN DEMOCRATIE
*
itsen*
Kamerled-en doen heel wat meer dan het openbaar kan blijken
lD •
Versterking van onze V. V.D.-fractie zal zeer welkom zyn ••
Wanneer onze lezers dit onder ogen krijgen, zal de Tweede Kamer alweer een week van openbare vergaderingen achter de rug hebben, welke ons vanzelf stof te over zal verschaffen, om de ons voor deze rub~iek toegewezen kolom- men te vullen. DaarvóÓI" Is de Kamer enige weken niet in het publiek bijeen geweest. Wie daaruit zou · willen concluderen, dat dle Kamerleden dus nog een aardig ,,najaarsvacantietje" hebben genoten, zou de plank echter vol- komen misslaan. Die weken na de derde Dinsdag van September. zijn dringend nodig voor het vooronderzoek van die hele reeks van begrotingen, welke op
·de openingsdag van de nieuwe zitting der Staten-Generaal, enkele uren na .de plechtigheid in de Ridderzaal, in de Tweede Kamer pleegt te worden ingediend.
Daá.rbij komt dan nog,. dat tegelijk ook andere, urgent geachte zaken, die men - g vóór of tijdens de begrotingsDiaanden in het openbaar wil afdoen, in voor-
·onderzoek worden genomen.
totale bevolking nog slechts 4,5 milHoen bedroeg en thans ruim 10,5 millioen. Meer dan een ver- dubbèling dus!
• • •
nan is er nog een onderwerp, waarover wij naar aanleiding van de behandeling van het ontwerp Winkelsluitingswet reeds een enkele opmerking maakten.
Wij gebruikten hierboven meerma- len het woord "fractie" en doelden daa. hlj tevens 'op de werkverdeling tussen haar leden. Het :tij echter herhaald, dat, hoe ·belangrijk de sa- menwerking en de homogeniteit in een fractie ook :djn, dit niets weg- neemt van de zelfstandigheid en de eigen verantwoordelijkheid van elk lid individueel. Natuurlijk zal elke fractie grote waarde hechten aan het oordeel en het advies van de- gene, die, naar gelang van het aan de orde zijnde onderwerp, als de des- kundige in de desbetreffende mate- rie kan worden beschouwd en meest- al zal dit lid ook mede namens zijn fractiegenoten het woord voeren.
Maar een wet van Meden en Perzen is dat toch niet.
Zo stelde, om slechts enkele van die belangrijke zaken te noe- men, . de commissie van voorbere~ding
voor het ontwerp: voorzieningen met betrekking tot de ;l'inanciHe ve-hou- ding tussen het Rijk en de gemeenten een nader verslag vast na ontvangst en kennisneming van de memorie van antwoord; werd een voorlopig verslag opgesteld over het ontwerp tot goed- keuring van wat wij kortheidshalve maar het "plan Schuman" zullen noe- men en voerde .de commissie van rap- porteurs over het ontwerp · toezicht credietwezen een mondeling overleg met minister Lieftinck, dat, naar men in enkele bladen heeft kunnen lezen, des ochtends begon, des -avonds werd voortgezet en zelfs tot na middernacht heeft voortgeduurd.
. voegt men daaraan toe, dat. de ' weer dagelijks · toenemende stroom ·van "witte stukken .. moet wor•
den bestudeerd, nadere inlichtingen, nu hier, dan .daar, moeten worden in- gewonnen, kennis genomen moet wor- den van de vele adressen, door· organi- saties en individuele belanghebbenden over aanhangige wetsontwerpen aan de Kamerleden toegezonden en _._
vooral vóór het in behandeling nemen van de begrotingen - fractievergade- ringen moeten worden gehouden, dan wordt het duidelijk, dat er door onze vertegenwoordigers in de Kamer heel wat meer wcrdt gedaan dan tot het grote publiek doordringt.
*
Men begrijpe ons goed: wij bekla- gen onze Kamerleden niet en wij vragen dat ook niet van onze le- zers. Zij hebben dat werk, waartoe zij :zich, gesteund door het vertrouwen van de kiezers, geroepen gevoelden, vrijwillig aanvaard. Het is echter wel goed, de zaken te stellen zoals ze zijn en· daarom wilden wij nog eens in het licht stellen, dat er heel wat meer werk . door de Kamerleden wordt verricht dan hetgeen alleen uit de meer tot het publiek spreken-
de openbare vergaderingen blijkt. En het is niet moeilijk te begrijpen, dat dit nog in versterkte mate geldt voor een numeriek vooralsnog betrekke- lijk bescheiden fractie als die van de V.V.D. Het totale werk, door deze fractie verricht, is waarlijk niet zo- veel minder dan dat van bijvoorbeeld de K.V.P.-fractie, maar deze laatste kan ditzelfde werk over een vier maal groter aantal ·leden verdelen!
• • •
Daar komt dan nog bij, dat de internationale betrekkingen na 't einde van de tweede Wereldoor- log zo sterk zijn toegenomen. Twee maal per jaar roept de Raadgevende Vergadering van de Raad van Euro- pa een aantal Kamerleden geduren- de enige weken naar Straatsburg en in regeringsdelegaties naar interna- tionale conferenties worden - dat is trouwens óók het advies van de com- missie-Van Eysinga- meer en meer ook Kamerleden benoemd.
Het zal echter duidelijk zijn, dat wanneer (om enige ,,oor beelden te
noemen) de heer Korthals, die tot nu toe door het werk van de parlem<>n- taire enquête-commissie al zozeer in beslag is genomen (als wij het goed hebben begrepen, wordt daar nu de laatste tijd echter wat kalmer aan gewerkt) in Straatsburg is en wan- neer mevrouw Fortanier-De Wit, gelijk in de wintermaanden va.ri het vorige jaar het geval was, vele we-
ken als deskundige, toegevoegd aan de Nederlandse delegatie naar de Al- gemene Vergadering van de Verenig- de Naties, te New York vertoeft, een fractie als die van de V.V.D., welke 8 leden telt, het gemis van deze fractiegenoten weder zwaarder ge- voelt dan een ·grotere fractie en dat de andere leden van deze fractie dan voor het eigenlijke Kamerwerk weer
~aarder worden belast.
• • •
Gelukkig ning, echter alle reden, de ja ~, naar ,~ Jlle- aanstaande verkiezingen met ver- trouwen tegemoet te zien en een nieuwe versterking van onze fractie te mogen verwachten. Op grond me- de van al deze werkvermeerdering binnen en bdten de Kamer, zijn wij ook geneigd, het voorstel toe te jui- chen, cdoor de Staatscommissie voor de Grondwetsherziening gedaan, om het aantal leden van de Kamer(s) met 50 % uit te breiden.
Die -uitbreiding brengt dan bo- vendien althans enigermate een
· hersteld evenwicht tot stand tus- sen het aantal volksvertegenwoor- digers en de bevolkingstoeneming.
Wij schrijven: "althans enigerma- te", omdat in 1887188, toen het aantal leden van de Tweede Ka- mer. op 100 werd gebracht, onze
• • •
Tenslotte heeft ieder lid over elk onderwerp zijn -of haar eigen . çprdeel te. vellen. Pat oordeel zal bij ' hi!n, die op · dezr'!fde beginsel-basis staan en hetzelfde program hebben onderschreven, in de overgrote meer- derheid der gevallen samenvallen, maar vooral . bij het beslissen over amendementen ·bijvoorbeeld is ook onder :fractiegenoten een verschil in wa::t.rdering van het in concrete voor- gestelde zeer wel mog€lijk.
Zoals wij enige weken geleden reeds opmerkten: dit toont dan -
ten overvloede - nog eens aan, dat ook onze · V.V.D.-fra'!tie niet be- staat uit ,.stem-automl!ten", maar uit denkende mensen, die zich hun eigen, individuele verantwoor- delijkheid als volksvertegenwoordi- gers terdege bewust zijn.
Aan. het werk van deze fracties in bé:ide Kar.1ors hopen wij in deze ru- briek ook in het nieuwe parlemen- taire jaar weer zoveel aandacht '.:.e schenken als de ruimte ons toelaat.
DEZE BURGER
heeft ervan kennis genomen dat de heer Pcron van Argentinië vriendelijk heeft gevraagd of hij asjeblieft eventjes van al zijn vele functies vacantie mocht hebben, omdat hij op gelijke voet nlet zijn tegen-cand.idaten de verkiezingen om· het Staatshoofd- schap der Rep-ubUca Argentina wenste in te gaan. En weet U wat de heren die daarover te zeggen hebben, hèbben gezegd?
Nou .... Raadt eens .... Ze hebben "ja" gezegd. Ze hebben gezegd dat het mocht. Ze hebben het verzoek van de heer Peron ingewilligd. Had je niet gedacht, hè? Maar het is zo. En de heer Peron staat nu gelijk met zijn tegen-candidaten. .
Deze burger is altijd ontroerd door opofferingen ter wille van het gemenebest. Mucius Scaevo~a heeft dat al gedaan. En vergeet onze eigen Jan Haring niet. Dóór de eeuwen zijn er altijd grote vaderlanders geweest, die zich zelve ter wille van het vaderland hebben opgeofferd. Nu, en de heer Peron óók.
De heer Pero-n wil zijn tegen-candidaten altijd recht in de ogen kunnen zien. Zij zullen hem nóóit mogen verwijten dat hij een voorsprong heeft gehad bij de verkiezingen. "Néé, dat zou .niet eerlijk zijn" heeft hij (in 't Spaans) gezegd en ik ben daar diep van onder de indruk.
· Ik ben altijd diep ander de indruk van grootmoedigheid, van wegcijfering van eigenbelang, van objectiviteit.
En nu zit ik maar in spanning wie er gekozen zal worden tot president van Argentinië.
Er is i!en klein voorgevoel diep in het hart van
DEZE BURGER
20 OCI'OBER 1951 - PAG. I -
:Mr. L. TROUWt Op 72-jarige leeftijd over- leed te Apeldoorn geheel on- verwacht mr L. Trouw, die vóór 1940 gedurende een reeks :van jaren lid was van de Pro-.
vinciàle Staten Nan Zuid-Hol- land, gekozen op .Be lijst van de Liberale ·staats Partij.
In ,hem verliest de partij een trouw aanhanger, die steeds op de bres heeft ge- staan voor hare beginselen.
'Zijn nagedachtenis zal bij ons in ere blijven.
VHANTECLER
"Paraat", het weekblad van de Partij van de Arbeid, heeft een ontdekking gedaan.
Snuffelend in ons orgaan las het- voor de eerste keer!- een beginselprogram van wat het noemt de Partij voor Vrijheid en Democratie.
Dankbaar als we zijn voor de aandacht, die de Paraat- redactie aan ons blad wijdt, kunnen we toch onze ver- wondering niet verbergen o·ver het feit, -dat zij eerst .
1
thans tot de ontdekking komt, dat de V.V.D. er zóiets als een beginselprogram op na- houdt. Zou ze nooit eens in een verloren uurtje in Par- lement en Kiezer hebben gebladerd, waarin het in ex- tenso is opgenomen? En zou ze bijv. bij de stichting van onze partij niets vernomen hebben over haar program?
Dat ware toch wel het min- ste. wat men van de Tedactie van een politiek orgaan mag veru>achten.
Of: acht .zij die kant de sa grandeur de V.V.D. een ver- schijnsel van zo weinig bete- kenis, dat het niet eens de moeite .waard Ui na te ga4n .door. ,welke ,JJeginselen deze
partij zich laat leiden'?
Hoe dit zij, Paraat weet het dan nv: de V.V,D. hééft - zowaar! - een ·begimelpro- gram. Dat beginsetprag'J'am spreekt in artikel 1 over het verhand ·tussen levens- beschouwing en staatkundig beginsel. In de toelichting op ons beginselprogram, die thans in ons orgaan bezig is te verschijnen, wordt uiter- aard ook dit eerste artikel vrij diepgaand behandeld.
Dat noemt Paraat een gees- telijke lening bij de P.v.d.A.
De Paraat-redactie, die zo Zaat tot de ontdekking kwam, dat onze partij een beginsel- program bezit, weet blijk- baar ook niet, dat de liberale partijen in het verleden, dus lang vóór de oprichttng van de P.v.d .. 4., precies dezelfde opvattingen omtrent de ve'l'- houding tussen levensbe- schouwing en politiek hul- digden als in ons beginsel- program en in de toelichting die wij daarop gaven is uit- eengezet.
Daar was heus de "door- braa.k"' hij de P.v.d.A. niet voor 1wdig, nog minder een geesteliJkf: lening o-nzerzijds bU de P.v.d.A.
Chantecler meende - ook a1 ten onrec:hte - dat op zijn kraaien de zon opging!
deR.
~
fJlEM&O~~, ... eN MEUBELEN .,GISO"-LAMPEN
VKUBEID 11K DEMOOltATII!:
U4n WEEK to.t WEEK
Contant
Naar aanleiding van een verzoekschrift, dat door de Kamer van Koophandel en Fabrie- ken van. Amsterdam aan de minister-president werd gericht, heeft de ministerraad beslist, dat, om een snelle afwikkeling van particuliere vor- deringen op het rijk te bevorderen,· rijksdiensten en bedrijven een rondschrijven. zullen ontvangen waarin er op wordt aangedrongen bijzondere aandacht aan dit onderwerp te besteden. Wel- licht draagt dit besluit van de ministerraad niet die positieve inslag, die de Kamer van Koop- handel voor Amsterdam. heeft verwacht, te meer, daar de ministerraad meent geen gevolg te kunnen geven aan het tweede verzoek van de K:v.K., om ook de' provincie& en de gemeen- ten aan te· sporen, haar. financiële verplichtin- gen tegenover particuliere bedrijven sneller· te voldoen. Hoe dan ook, de K.v;K. van Amster•
dam heeft althans- iets bereikt om de zo erbar- melijke liquiditeitspositie van de middenstand te helpen verbeteren en als zodanig kan haar acti- viteit dan ook ten zeerste worden toegejuicht.
V eertig . proeen t
Bij de kantonale verkiezingen in Frankrijk is gebleken, dat meer dan 40 % van de kie- zers geen belangstelling toonde om hun demo- cratische wil via het stembiljet tot uitdrukking te brengen. Dit is zelfs voor Frankrijk - en zeker voor- onze begrippen - een hoog percen- tage. Er blijkt uit, dat de democratie in Frank- rijk aan een gevaarlijke ziekte lijdt, die voor de overige democratische wereld niet zonder zorg moet worden geconstateerd. Er blijkt o.m.
uit, dat de democratie in deze bijzonder moei- lijke tijden innerlijk versterkt dient te worden, wil zij niet ten onder gaan aan ha.ár eigen zwakheid. Het is jammer dit te moeten con- stateren, doch het voeren van een struisvogel- politiek zal de· democratische gedachte zeker niet ten goede komen. Het Franse voorbeeld moge voor alle democraten van de vrije wereld een belangrijke waarschuwing zijn om niet te verslappen, doch integendeel voort te gaan om bij de massa belangstelling te wekken voor het politieke leven.
Productîvzteit (I)
In een nota aan de Tweede Kamer over de pro•
ductiviteit in ons land zeggen de ministers Albregts en Drees,. dat een extra verhoging van de arbeidsproductiviteit noodzakelijk is gebleken.
Dit is zeker geen nieuw geluid en. als zodanig kan deze· regeringsnota dan ook geen verrassing wor- den genoemd. De ministers delén o.m. mede, dat de jaarlijkse stijging van de arbeidsproductiviteit van 4'Y.t %,. die als "normaal" voor de na-oorlogse periode wordt beschouwd, onvoldoende is om onze economie. gegeven de bevolkingsaanwas en de de- fensie-inspanning, in evenwicht te brengen. Hier- uit blijkt, dat de arbeidsproductiviteit dus wel zeer sterk zal moeten worden opgevoerd, wil men bereiken· dat het tekort op de betalingsbalans zal verdwijnen en. een verdere stijging van de wel-
vaart zal worden verkregen. Het is weinig zake- lijk in deze ernstige tijd bij een zo even ernstig vraagstuk na te kaarten, doch terloops moet toch wel de opmerking worden gemaakt, waarom de regering nu pas met concrete voorstellen komt om de arbeidsproductiviteit in ons land te verhogen, waarvan zij de noodzakelijkheid, blijkens andere uitlatingen,. toch reeds geruime tijd heeft ingezien.
Indachtig het spreekwoord "Beter ten halve ge- keerd dan ten hele gedwaald", kan men de inhoud van de -regeringsnota hoopvol noemen. omdat hier-·
in noodzakelijkerwijs moest worden. gesproken over de wegen die moeten worden bewandeld, ten- einde de verhoging van de arbeidsproductiviteit tot eea feit te maken.
Productiviteit (11)
De wegen, waarlangs ons land· tot een grotere arbeidsproductiviteit kan geraken, werden tot dusverre door de regering stelselmatig afge- sloten, omdat enerzijds de werkgevers te veel aan banden werden gelegd, terwijl anderzijds eveneens de vrijheden van de werknemers te sterk werden beknot. Wanneer men kennis neemt van de jong- ste regeringsnota bestaat er inderdaad hoop, dat de regering een meer vrije economie zal gaan toe- passen; niet zozeer omdat dit haar zo welgevallig is, maar veeleer omdat zij tot de erkenning moet zijn gekomen, dat slechts een grotere vrijheid van het individu tot grotere prestaties kan leiden. Wij menen dit te mogen concluderen uit de verklaring, dat men een gezonde concurrentie wil bevorderen en dat men ook een vereenvoudiging wil nastre- ven van administratieve procedures voor zover deze voortvloeien uit overheidsvoorschriften. Ten- slotte is zij ook tot de erkenning gekomen, dat de invloed van de belastingpolitiek op de productivi·
teit en de mogelijkheid om in dit verband speciale maatregelen te treffen om een nader onderzoek vraagt. Het wil ons voorkomen. dat deze laatste erkenning uiterst zwak is geformuleerd en wordt gekenmerkt door een wel zeer negatieve inhoud, waarbij men vooralsnog genoegen moet nemen met het feit, dat de regering dus .eindelijk inziet, dat haar belastingpolitiek de nationale productiviteit in ongunstige zin beïnvloedt. Wij kunnen daarom met betJ;ekking tot de regeringsnota nog geens- zins juichen, doch wel constateren, dat de regering althans openstaat voor nieuwe denkbeelden me~
betrekking tot onze 'nlitionale economie, waarbij wij hopen, dat zij veel van haar starheid mag laten varen, opdat in ons faild metterdaad de opvoering 'li'an arbeidsproductiviteit een realiteit zal worden in de geest, waarin de V.V.D. reeds bij herhaling voor deze opvoering heeft gepleit;
Productiviteit (lil)
Dat de opvoering van de arbeidsproductiviteit in ons land niet alleen een vraagstuk is, waarvoor de oplossing moet worden gezocht aan de zijde van de werkgever, doch mede aan de kant van de werknemer, vinden wij gelukkig in de regeringsnota terug. De regering is tot het inzicht gekomen - zulks in tegenstelling tot het tot dus- verre door haar gevoerde beleid - dat de tarief- beloning, waarderingatoeslagen en werkclassifi~
catie bevorderd moeten worden, teneinde langs
20 OCTOBER 1951 - PAG. 8
deze weg de nivellering in de beloning op ver- antwoorde wijze te verminderen. Dit nadert het standpunt, dat door de V.V.D. reeds jaren achter- een is verkondigd, waarbij steeds de nadruk werd gelegd op het feit, dat het nimmer in het belang van de arbei(iers kan zijn indien zij door een te starre loonpolitiek niet boven een bepaald pla- fond kunnt>n uitkomen. Opvoering van arbeids- productiviteit wil zeggen: stimulering van de per- soonlijke prestaties, doch dit kan nimmer geschie- den indien deze persoonlijke prestaties niet extra worden beloond. De ministers betrekken tenslotte in hun nota de centrale plaats van de mens in het economische leven in hun beschouwingen, hetgeen wij kunnen waarderen, omdat o.i. een economische leer, die ni~t mede op een psychologische basis berust, tengevolge van haar starheid geen aan~
sluiting heeft op de praktijk. Moge de regering dan ook bij haar streven om de mens ·te zien op·
de centrale plaats van het economische leven, niet blind zijn voor de zuiver menselijke trekken ..
waarin opgesloten ligt, dat van hoog tot laag, loon naar werken een grondbeginsel vormt in het leven van de mens, dat aan het maatschappelijk verkeer deelneemt.
Mindszenty
OP 8 Februari 1949 werden kardinaal Mind~
" szenty en zijn medebeklaagden veroor- deeld en nu is de wereld, die destijds met zoveel kracht protesteerde, de kardinaal vergeten." Dit waren de eerste woorden, die Graaf Zoltan K. J.
de Csaki, die een groot deel van de wereld afreist om de kardinaal te verdedigen, dezer dagen op Schiphol sprak na zijn aankomst uit Frankfort op weg naar Zuid-Amerika. Er schuilt veel waars in deze woorden, zeer zeker voor zover het de ge- dachtengang van de massa typeert. Het' kan nut- tig zijn, dat wij af en toe eens herinnerd worden aan de vervlakking, die zich van ons meester dreigt te maken. Wellicht is de enorme snelheid.
waarmede de gebeurtenissen in de wereld elkaar opvolgen, de oorzaak van deze vervlakking. Niet- temin kunnen woorden als door Graaf de Csaki uitgesproken, een stimulans vormen ons nog eens heel duidelijk voor ogen te stellen wat ons doel is, indien wij als democraten strijden voor de rechten van de vrije mens.
Industrialisatie
M inister Van den Brink heeft bij de Tweede
· Kamer een belangrijk industrialisatieplan voor de ontwikkeling van acht landstreken inge- diend. Het is niet alleen op economische gronden, dat wij het initiatief tot dit plan kunnen waar•
deren, doch mede om psY.chologische redenen, aan•
gezien de regering toont de belangen van onze gewesten, met betrekking tot de industrialf•
satie, niet te willen miskennen. Vanzelfspre- kend moet het streven naar industrialisatie zeer belangrijk worden geacht, zomede de-pogingen om eventuele werkloosheid tijdig op· te vangen. Onge- twijfeld zullen deze twee genoemde punten het hoofdmotief van het. industrialisatieplan zijn ge·
weest. Het feit evenwel, dat verschillende land- streken door dit plan niet alleen in het centrum van de belangstelling worden geplaatst, doch ook daadwerkelijk worden geholpen, moge dan schijn- baar een bijkomstige factor zijn. zoals gezegd be- tekent dit in psychologisch opzicht een werkelijk hart onder de riem van vele landgenoten; die leven en werken, ver buiten het gezichtsveld van Den Haag, waartegenover men - hetzij terecht of ten onrechte - vaak met wantrouwen is vervuld.
Een goed besluit Vorige maand heeft een aantal
onzer- Tweede en Eerste Ka- merleden een reis gemaakt langs àe N-ederlandse industrie. Deze reis was. gelijk wij ook hebben vermeld, uitermate goed geslaagd. Wederzijds
was begrip gewekt voor elkanders standpunt en .... ook de· behoefte om elkaar nog eens te ontmoeten!
De tweede- ontmoeting van parle- ment en industrie vond op Maandag 24 September plaats. De voorzitter der Tweede Kamer, dr Kortenhorst, had een aantal vertegenwoordigers der drie centrale werkgeversorgani- saties uitgenodigd voor een bespre- king, terwijl hij tevens een aantal Kamerleden had gevraagd bij ·die ontvangst aanwezig te zijn. Wij ver- tellen geen geheim wanneer wij zeg- gen, dat ook die tweede ontmoeting een zeer groot succes is geweest.
Het overleg was uitermate vrucht- baar.
Wij kunnen dan ook. zeggen, dat de Tweede Kamer een goed besluit heeft genomen, waarvan de grote be-
tekenis moeilijk is te overschatten. P. J. DIESBERGEN t
Op 15 OctoLer j.l. is overleden de heer P. J. Diesbergen te Den Helder, wethouder van Huis- vesting en Sociale Zaken en penningmeester van de afdeling aldaar. Zijn heengaan is voor de partij een groot verlies;
Mededeling van het
· Hoofdbestuur Conform art. 6 van het reglement op de candidaat- stelling voor Leden van de Tweede Kamer der Staten- Generaal, zijn op Vrijdag 12 October de in dit artikel genoemde stukken toegezon- den aan de leden van de Verkiezingsraad, aan de be- sturen van de Centrales en aan de Afdelingen.
Indien een van de leden van de Verkiezingsraad, een bestuur ener Centrale of een afdelingssecretaris deze stuk- ken niet heeft ontvangen, ge- lieve deze dit onmiddellijk te berichten aan het Algemeen SeCTetariaat van de partij, Koninginnegracht 61 te 's-Gravenhage, dat zal na- gaan wat de reden hiervan is en alsnog voor toezending.
zal zorgdragen.
Naar aanleiding van dat overleg heeft verder intern beraad plaats ge- had en als gevolg daarvan heeft. dr Kortenhorst Dinsdag j.l. het voorstel gedaan om uit de Tweede Kamer een commissie voor de industrie te benoemen, een voorste: dat ook îs aanvaard, zoals de dagbladen reeds hebben gemeld.
Het door de Kamer genomen be- sluit juichen wij. van ganser harte toe. De vraagstukken, die de indu- strie betreffen, zullen nu een behan• · deling. It.-ijgen, die _in overeenstem~ · ming is met het grote belang, dat de industrie voor onze samenleving heeft. Juist in een periode waarin de industrialisatie één der belangrijkste doeleinden onzer economische poU- tiek is, kan de genoemde commissie zeer belanJri~:te arbeid presteren.
De commissie voor de industrie is zodanig samengesteld, dat. niet al- leen. de economische maar ook de so·
ciale aspecten van het industrie- vraagstuk de nodige aandacht zullen verkrijgen. Ook dat lijkt ons van zeer- veel waarde te zijn.
Tenslotte vermelden wij, dat voor de V.V.D.-fractie drs. Korthals tot lid dezer commissie is benoemd.
Het Liberaal Vlaams Verbond hield zijn congres
Op 14 October hield het Libe- raal Vlaams Verbond orJler voorzittèrschap van Victor Sabbe een congres te Brussel; dat werd bijgé- woond door mr G. V'onk, ,lid van de Tweede- Kamer der Staten-Generaal, en mr J. Rutgers, se.cretaris van de partij, 'als vertegenwoordigers van de V.V.D. De banden, welke ons ver- binden met onze ge.estverwanten in België, werden weer hechter aange- haald en de gastvrije ontvangst van onze Vlaamse vrienden wordt op hoge prijs gesteld.
Het congres behandelde een vijftal verslagen, namelijk over: De Toe-.
komst der Belgische Havens; De Vlamingen in het Leger: De Vlamin·
gen in Congo; De Werkloosheid in de Vlaamse Gewesten en het vraag- stuk van het Onderwijs.
Na een op hoog peil staande ge- dachtenwisseling werden de door het bestuur voorgestelde besluiten met enkele wijzigingen op ondergeschikte punten door het Congres eenstemmig aanvaard. Vooral die, welke betrek- king hebben op het vrije (in Neder- land heet dat: bijzonder) onderwi.is, waren voor onze Zuiderburen van groot belang. Zij werden aanvaard, na een schitterende verdediging door de oud-minister van Onderwijs, JUles Hoste.
Wij wensen het Liberaal Vlaams Verbond geluk met het welslagen van dit belangrijke congres, dat uit- stekend was voorbereid.
Rs.
