M
G G E H E I M
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Het geheim van de oorlogskist
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
pssst!
Weet jij een spannend geheim?
Win een boek met jouw naam erop!
www.hetgeheimvan.nl
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Gerard van Gemert
Het geheim van de oorlogskist
Tekeningen ivan en ilia
leopold / amsterdam
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
avi e5 / m6
Eerste druk 2015
© 2015 tekst: Gerard van Gemert Omslagillustratie: Saskia Halfmouw Illustraties binnenwerk: ivan en ilia
Vormgeving omslag, logo en schutbladen: Rob Galema Uitgeverij Leopold, Amsterdam / www.leopold.nl isbn 978 90 258 6754 6 / nur 282
Uitgeverij Leopold drukt haar boeken op papier met het fsc®-keurmerk.
Zo helpen we waardevolle oerbossen te behouden.
6
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Inhoud
De zolder van opa en oma 7 Gesnapt? 11
Een jas met een ster 15 De meester vertelt 20 Opa en de oorlog 27 Ontdekking 36 Op zoek 40
Een aanwijzing 47 Verraad 55
Verboden terrein 59 Verstoppen 66 Opa helpt 73 De duif 79 Laatste kans 85 De tentoonstelling 89
Het geheim van Gerard van Gemert 94
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
De zolder van opa en oma
‘Zullen we naar de zolder gaan?’ Davy nam een laatste slok van zijn limonade.
Zijn tweelingzus Anna keek naar oma. ‘Mag dat, oma?’
Oma knikte. ‘Wel de rommel weer opruimen als jullie klaar zijn.’
‘Tuurlijk.’ Davy stond op. Anna liep achter hem aan de kamer uit. In de hal renden ze de trap op en daarna nog een. Even later stonden ze hijgend op zolder.
Davy liep naar het tafelvoetbalspel. ‘Zullen we voetbal- len?’
Anna trok een vies gezicht. ‘Nee, geen zin in.’ Zij stond bij de grote wasmand waar oude kleren in zaten. ‘Zullen we ons verkleden?’ Onder uit de mand trok ze een roze jurk. Ze hield hem tegen zich aan.
‘Staat je leuk.’ Davy grinnikte. ‘Je lijkt oma wel.’
Davy en Anna gingen iedere week met hun ouders bij opa en oma op bezoek. Zodra de gesprekken serieus wer- den, gingen ze op zolder spelen. Opa en oma hadden een grote zolder waar van alles stond. Davy en Anna verzon- nen er de raarste verhalen.
Anna legde de jurk terug. ‘Misschien zit er voor jou ook iets leuks in.’ Ze groef tussen de kleren in de mand.
‘Dat zei je de vorige keer ook. In die mand zitten alleen maar meisjeskleren.’ Davy liep naar een oude, houten kist in de hoek. ‘Ik ben zo benieuwd wat hierin zit.’
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
‘Dat ben ik stiekem ook wel,’ gaf Anna toe. ‘Er moet toch ergens een sleutel zijn?’
‘Ik heb het wel eens aan opa gevraagd, maar hij wil niet zeggen waar de sleutel ligt.’ Davy zuchtte. Wat zou er toch in de kist zitten? Het moest iets bijzonders zijn, anders zou opa er niet zo geheimzinnig over doen.
‘Eens even denken.’ Anna kneep haar ogen dicht. ‘Waar zou je zo’n sleutel verstoppen?’
Davy dacht na. ‘De sleutel van mijn spaarpot ligt altijd in de buurt.’
‘O?’ Anna lachte. ‘Handig om te weten.’
Davy keek haar aan en trok zijn wenkbrauwen naar be- neden, maar hij zei niets. Zijn boze blik moest voldoende zijn, vond hij. ‘Dus misschien ligt de sleutel van de kist gewoon hier op zolder.’ Hij keek rond.
‘In een laatje misschien?’ Anna liep naar het oude bu- reau van opa. Ze trok aan een laatje, maar het zat vast. Het oude, donkerbruine hout gaf niet mee.
‘Harder trekken,’ zei Davy.
Anna trok nog harder. Het laatje schoot open, waar- door ze bijna achteroverviel. Ze had zo veel kracht gezet dat ze het laatje uit het bureau had getrokken.
‘Goed bezig.’ Davy kon zijn lachen niet inhouden.
‘Help dan ook even,’ zei Anna geïrriteerd. Ze probeerde het laatje – dat leeg was – weer in het bureau te doen. Het droge hout maakte dat extra lastig.
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Davy nam het van haar over. Met een beetje wringen
lukte het hem wel.
Samen doorzochten ze de laden van het bureau. Ze vonden uitgedroogde pennen, potloden, een inktpotje, maar geen sleutel.
‘Dan hebben we alleen nog de linnenkast.’ Davy klapte
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
‘Hier ligt hij vast ook niet.’ Anna wilde de kast alweer dichtdoen.
‘Of misschien juist wel.’ Op zijn knieën ging Davy voor de kast zitten. ‘We beginnen gewoon met de onderste plank.’
Davy doorzocht alles. Hij keerde elk doosje om en be- keek alles waar een sleuteltje in zou kunnen zitten. Plank voor plank werkte hij de kast af. Toen hij bij de op één na bovenste plank was, begon hij de moed te verliezen. ‘Mis- schien is er wel helemaal geen sleutel van die kist.’
‘Zou ook nog kunnen.’ Anna zuchtte.
‘Hé, kijk nou!’ Davy’s stem sloeg over toen hij de laatste plank aftastte. ‘Een zakje met sleutels!’ Voorzichtig open- de hij het zakje en liet de sleutels op het bureau rollen.
‘Die grote zullen het niet zijn.’ Davy legde er een paar opzij.
‘Deze misschien?’ vroeg Anna. Ze pakte een sleuteltje en probeerde het in het slot te steken. ‘Het lukt niet.’
Davy keek naar de overgebleven sleutels. ‘Het moet een klein sleuteltje zijn.’
‘Dan zou het alleen nog deze kunnen zijn.’ Anna pakte een zilveren sleuteltje. ‘De andere zijn te groot.’
Davy pakte het aan. ‘Nou, daar gaan we.’
Het paste. Davy keek Anna verrast aan. Daarna draaide hij het sleuteltje langzaam om. Hij hoorde een klik. Het slot ging open...
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
Gesnapt?
Davy haalde het slot van de kist. Voorzichtig legde hij het op de grond. Voordat hij het deksel opende, spitste hij zijn oren. Hij wilde niet juist nu betrapt worden. ‘Hoor jij iets?’
Anna hield haar hoofd schuin. ‘Nee.’
Davy voelde het kriebelen in zijn buik. Wat zou opa in deze kist verborgen houden? En zou hij boos worden als hij erachter kwam dat ze erin gekeken hadden?
Hij tilde het deksel op. Het was zwaarder dan hij had gedacht. ‘Help eens,’ zei hij.
5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31
kist heen. Hij snoof. ‘Het ruikt net als bij ons op zolder.’
Anna knikte. ‘Er zitten kleren in.’ Er klonk teleurstel- ling in haar stem.
‘En andere spullen. Boekjes en oud speelgoed.’ Davy haalde de kleren uit de kist en legde ze op de grond.
‘Wat zijn dit?’ Anna had een mapje gevonden en klapte het open. ‘O, foto’s.’ Ze bladerde er snel doorheen. ‘Heel oude foto’s.’
Davy vond een houten treintje in een plastic zak. ‘Kijk nou.’ Hij ging op de grond zitten en koppelde de wagon- netjes met ijzeren haakjes aan elkaar. ‘Tsjoeke tsjoeke,’
zei hij. En hij reed de trein rond. Hij moest er zelf om la- chen.
Anna legde het mapje met de foto’s terug en bekeek de kleren. ‘Allemaal jongenskleren. En alleen maar jongens- speelgoed.’ Ze zuchtte. ‘Niet eens een armband of oorbel- len.’
De kist was bijna leeg toen ze papa van beneden hoor- den roepen. ‘Davy! Anna! Komen jullie? We gaan naar huis.’
Davy keek geschrokken naar Anna. ‘We komen eraan,’
riep hij terug.
‘Gauw opruimen,’ zei Anna. Ze begon de kleren op te rapen.
Davy haalde de trein uit elkaar. Maar doordat hij het te snel wilde doen, ging het niet gemakkelijk.
