HYPOTHEEKVRIJ! GRATIS
Auteur: Gerhard Hormann Aantal pagina's: 240 pagina's Verschijningsdatum: 2012-06-01
Uitgever: Just Publishers EAN: 9789089752123
Taal: nl Link:
Download hier
Van heel sober leven naar heerlijk simpel leven
Wie nog twijfelt, en stelt dat aflossen dom is, is te dom voor woorden. Een aflossingsvrije hypotheek niet aflossen zorgt ervoor dat je na de rentevaste periode dubbele lasten krijgt, en tot je het loodje legt, verder ploetert om rond te komen. Daarna gaat de schuld op je familieleden over.
Waarna die met lege handen achterblijven. Dus allen. Koop dit boek, lees en leer dat wat de bank schrijft niet de hele waarheid is, en zorg voor een makkelijke vrije toekomst. Na een gesprek met collega's aan de lunchtafel, begon ik eens serieus na te denken over mijn hypotheek en de toekomst. Iets wat voor mij relatief nieuw was, want de hypotheek is altijd een onderwerp voor "later". Je leest het: kampioen voor je uit schuiven was ik wel op dit gebied. En volgens mij ook heel veel Nederlanders met mij. Vlak na dat gesprek een artikel in de krant over dit boek. Actie ondernomen, gekocht en letterlijk op een zondag in 6 uur uitgelezen.
Bij het onderwerp hypotheek denk je al gauw aan de termen "ingewikkeld" en "saai", maar Gerhard schrijft dit boek zo dat een en ander redelijk simpel verwoord is EN het boek is daarnaast geschreven met een zekere mate van zelfspot en grappige ondertoon, wat het superleesbaar maakt.
Voor mij had het boek een paar eyeopeners Ik krabte me even achter de oren en dacht: dat laat ik niet gebeuren en plan getrokken om te gaan aflossen. Stap 1: de toplening voor de verbouwing van de keuken voor de helft aflossen met spaargeld, is sinds gisteren een feit! Volgende doel is voor het eind van het jaar die andere helft bij elkaar te sprokkelen gelukkig moet de belastingteruggave nog komen en vanaf te beginnen aan de
"echte" hypotheek.
We gaan ervoor! Met dank voor de inspiratie aan de betreffende collega's en Gerhard Hormann. Dit boek heeft er voor gezorgd dat wij onze financiële huishouding drastisch hebben gewijzigd. We hebben al mooie resultaten geboekt en een planning gemaakt waarin we hebben berekend over hoeveel jaren we hypotheekvrij zijn. Het boek staat vol tips en zorgt voor een andere mindset. Een aanrader voor mensen die bewust met hun geld willen omgaan. Afgelopen weekend in één ruk 'Hypotheekvrij' uitgelezen. Hormann schrijft vlot en met de nodige zelfspot. Eigenlijk alles wat hij opschrijft weten we al lang, maar nu zijn er echt geen excuses meer om het extra aflossen op je hypotheek uit te stellen.
Al hoop ik wel dat niet iedereen massaal zijn praktische tips opvolgt, want dan duurt het nog langer voor we van de huidige economische malaise verlost zijn Al een tijd dobber ik: wat te doen met mijn hypotheek? Eigenlijk wist ik het antwoord in mijn onbewust zijn wel maar het boek
"Hypotheekvrij! Zo radicaal en bezeten als de auteur dit doel te lijkt aan te pakken, dat gaat mij wat te ver, maar voor het overtuigen van mij was dit mogelijk wel nuttig, net als de herhalingen in het boek, die ik soms trouwens wel irritant vond. Al met al een aardig boek. Bewaren doe ik het boek niet - de boodschap is helder en duidelijk. Ik heb dit boek gekocht n. De schrijver Gerhard Hormann schrijft op realistische en soms komische wijze waarom hij zijn hypotheek z. Heeft mij zeker geïnspireerd en aangezet tot handelen in mijn eigen situatie.
Aanrader dit boek!! Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Het is echter in een enkel geval mogelijk dat door omstandigheden de bezorging vertraagd is. Bezorgopties We bieden verschillende opties aan voor het bezorgen of ophalen van je bestelling.
Welke opties voor jouw bestelling beschikbaar zijn, zie je bij het afronden van de bestelling. Ga naar zoeken Ga naar hoofdinhoud Door drukte bij de bezorgdiensten kan de bezorging van je pakketje langer duren. Taal: Nederlands. Auteur: Gerhard Hormann. Uitgever: Just Publishers. Gerhard Hormann. Nadat hij aanvankelijk vooral thrillers publiceerde, richt hij zich sinds op non-fictieboeken waarin hij pleit voor aflossing van de
hypotheek en controle van de eigen financiën, waardoor ruimte ontstaat om minder te gaan werken.
Bron: Wikipedia. Toon meer Toon minder. Samenvatting Aflossen is in deze onzekere financiële tijd misschien wel de veiligste manier van sparen.
Het geeft je bovendien een heel nieuw soort vrijheid. In zijn nieuwe boek Hypotheekvrij! Zijn ontnuchterende relaas, onderbouwd met heldere en begrijpelijke rekensommen, laat zien dat het nú tijd is om actie te ondernemen. Nu de economische vooruitzichten alleen maar somberder worden, huizen steeds minder waard worden en vaste contracten allang geen zekerheid meer bieden, drukken de hypotheken - afgesloten op het
hoogtepunt van onze economie - als een blok beton op onze schouders. De aflossingsvrije hypotheek was wel het mooiste sprookje van de huizengekte. Aflossen hoeft niet en de Staat betaalt een aanzienlijk deel van de rente! Wat wil je nog meer? Maar de hypotheekrenteaftrek wordt zeer waarschijnlijk afgeschaft en wie dertig jaar lang alleen maar de rente over zijn hypotheek betaalt is niets meer dan huurder van zijn eigen huis.
Wil je echt iets opbouwen, zonder risico's of ingewikkelde constructies? Dan is het aflossen van je huis wel het slimste wat je kunt doen, vindt Gerhard Hormann. In dit openhartige autobiografische verslag lees je wat banken je nooit zullen vertellen. Met verve vertelt Hormann over zijn eigen missie en over hoe hij geleidelijk tot deze inzichten kwam. Maar ook over de financiële fouten die hij net als iedereen had gemaakt. Niet alleen geeft de auteur tal van nuttige adviezen en praktische tips, hij beschrijft uit eigen ervaring hoe deze nieuwe manier van leven hem veel gelukkiger heeft gemaakt. Dit boek is een eye-opener voor alle hypotheekhouders in Nederland. Het vergt een flinke omslag in het denken en in levensstijl. Maar volgens Hormann is een hypotheekvrij leven haalbaar voor iedereen, zo lang je er ook zelf voor wilt gaan. Hij woont met zijn gezin in een boerderijtje in de Randstad.
Overige kenmerken Extra groot lettertype Nee Gewicht g Verpakking breedte mm Verpakking hoogte 22 mm Verpakking lengte mm. Reviews Schrijf een review. Ook ben ik oprecht nieuwsgierig hoe hij zijn leven nu heeft ingericht, al was het maar omdat hij twee jaar ouder is dan ik. Als ik de 61 haal, ben ik al zes jaar met een soort van vroegpensioen. Dat is niet altijd mogelijk en lang niet voor iedereen weggelegd, maar ik leid nu zo'n kalm en stressloos leven dat ik al doodmoe wordt als ik alleen maar de CV lees van Hans Steenbergen.
Gepost door hypotheekvrij op Dit e-mailen BlogThis! Afgelopen week werd ik op een ochtend wakker met in mijn hoofd de gedachte dat er een opvallende parallel is tussen wat feministen het 'patriarchaat' noemen en wat door zwarte activisten wordt aangeduid als 'institutioneel racisme'. In beide gevallen gaat het om een onzichtbare vijand die alom aanwezig is en tegelijk ongrijpbaar. Zelfs de woordkeus is identiek, want het is maar een klein stapje van white privilige naar male privilige of van de slavernij naar een huissloof.
Afgelopen weekend stond er een groot artikel in De Volkskrant over een onschuldige jongeman die per ongeluk werd aangezien voor een terrorisme-verdachte en bij zijn hardhandige arrestatie door een kogel werd geraakt. In de bijbehorende kop wordt hardop de vraag gesteld of hem dat ook zou zijn overkomen als hij 'wit was geweest'. Dat is een wat tendentieuze vraagstelling, want met een Aziatisch uiterlijk zou hij evenmin aan het signalement hebben voldaan. Daarmee lift de krant gemakzuchtig mee op de maatschappelijke verontwaardiging en gooit zo onnodig olie op het vuur. Afgelopen week onderstreepte ik een passage in de Volkskrant die laat zien dat elk terecht debat gemakkelijk kan ontaarden in totalitarisme. Volgens die passage moet het nu maar eens afgelopen zijn met het ' bothsidism '. Dat is een lelijk, onvertaalbaar woord,
maar het komt erop neer dat er nu even geen plaats meer is voor nuances.
En dat terwijl ik in mijn boek Een jaar in het donker bijna tot vervelens toe betoog dat er aan elk verhaal altijd twee kanten zitten en dat zich tussen goed en kwaad een enorm grijs gebied bevindt. Toen ik in besloot om versneld mijn hypotheek te gaan aflossen, werd ik door vrijwel iedereen voor gek verklaard. Je was immers 'een dief van je portemonnee' als je extra afloste en moest 'maximaal profiteren van de hypotheekrenteaftrek'.
Met dat in het achterhoofd hoeft het niemand te verbazen dat ik ook in andere discussies niet klakkeloos meega in de mores van de dag en het dominante narratief.
Nu we precies drie maanden hypotheekvrij zijn, begin ik te merken dat het onderwerp 'aflossen' zijn glans begint te verliezen. Niet zo gek natuurlijk, want alle dieetboeken kunnen naar de kringloop zodra je streefgewicht is bereikt. Tegelijk begin ik me af te vragen welk carrièrepad iemand als Jeffrey Afriyie straks gaat kiezen wanneer alle zwarte pieten knalgeel zijn. Is het probleem dan opgelost of verschijnt er vanzelf iets nieuws op de agenda? Dit is voor iedereen een rare en onzekere tijd, maar vanuit mijn optiek bezien is het zelfs bijna niet te bevatten. Zo schreef ik in mijn laatste column dat het soms bijna lijkt alsof iedereen zich ineens verplicht moet houden aan alle leefregels die wij onszelf na oktober hadden opgelegd. Dat is natuurlijk onzin, maar feit is dat dit 'nieuwe normaal' verdacht veel lijkt op mijn oude vertrouwde leven. In die zin kun je deze crisis beschouwen als een wijze les én als een gedwongen time-out.
Oudere posts Homepage.
Annemarie: “Ik ben 10 jaar eerder hypotheekvrij”
Toch kwam ik na lezing van het interview in het AD Magazine tot een opsomming van ongezonde gewoonten die mogelijk hebben bijgedragen tot het hartinfarct op z'n 56ste. Zo vertelt hij dat hij voor zijn werk de hele tijd over de wereld reist, elk jaar ruim Als hij het over zijn werkplek heeft, dan gebruikt hij daarvoor de uitdrukking 'moordend tempo'. Misschien doet hij dat met opzet, maar het geeft al aan dat er inderdaad zoiets bestaat als te hard werken. In een van mijn boeken heb ik stress zelfs al eens een sluipmoordenaar genoemd.
In de periode na zijn infarct nam hij noodgedwongen een tijdje gas terug. Toen ik las hoe zijn dagindeling er in die tijd uitzag, schoot ik bijna in de lach omdat het bijna identiek is aan mijn dagelijkse leven. Ik heb bij mijn weten nog nooit een middagdutje gedaan, maar verder is bovenstaande beschrijving één op één te vertalen naar mijn situatie. Het grote verschil is dat ik op mijn 55ste met een soort vroegpensioen ben gegaan en hooguit aan het herstellen ben van de bijna burn-out waar ik in de laatste vier jaar van mijn werkzame leven tegenaan liep. Natuurlijk is het lastig om zomaar uit de ratrace te stappen, want je zit als mens vast aan allerlei financiële verplichtingen. Tegelijk is bovenstaand dagritme geheel stressloos.
Niet voor niets grap ik wel eens dat de kans groter is dat ik malaria oploop door een mug in mijn slaapkamer dan dat ik met deze manier van leven ooit nog geveld word door een burn-out.
Ik ga elke avond om elf uur naar bed en sta na acht uur slaap verkwikt op zonder dat ik de wekker hoef te zetten. Veelzeggend en misschien wel alles verklarend is zijn uitspraak dat hij door een hartaanval werd getroffen op het moment dat hij 'in de kracht van zijn leven was'. Dat is natuurlijk onzin. Op je 56ste ben je met een beetje goede wil nog van middelbare leeftijd, maar in biologische zin ben je 'over the hill'. Nog niet zo heel lang geleden ging je op je 56ste in de VUT. Het is in elk geval al heel lang geleden dat iemand van 56 de Tour de France won. Met een kind van 12 en een jongere partner gok ik lijkt het misschien of je nog in een heel andere levensfase zit, maar in werkelijkheid heb je de leeftijd om opa te worden en met vroegpensioen te gaan.
Het is prima om jong van geest te blijven, zolang je je grenzen maar bewaakt en doordrongen bent van het feit dat je allang geen twintig meer bent.
Vaak zie je dat mensen juist het omgekeerde doen en door fanatiek te sporten en hard te werken proberen te bewijzen dat ze nog lang niet zijn uitgerangeerd.
Zijn boek staat op mijn leeslijst en ga ik met belangstelling lezen. Ook ben ik oprecht nieuwsgierig hoe hij zijn leven nu heeft ingericht, al was het maar omdat hij twee jaar ouder is dan ik. Als ik de 61 haal, ben ik al zes jaar met een soort van vroegpensioen. Dat is niet altijd mogelijk en lang niet voor iedereen weggelegd, maar ik leid nu zo'n kalm en stressloos leven dat ik al doodmoe wordt als ik alleen maar de CV lees van Hans Steenbergen.
Gepost door hypotheekvrij op Dit e-mailen BlogThis! Afgelopen week werd ik op een ochtend wakker met in mijn hoofd de gedachte dat er een opvallende parallel is tussen wat feministen het 'patriarchaat' noemen en wat door zwarte activisten wordt aangeduid als 'institutioneel racisme'.
Wat moesten we daarmee? Het was onze eigen creatie waar we met zoveel liefde aan hadden gewerkt. Onze dochter was er geboren. We hebben veel gerekend samen. Hoe kunnen we het huis behouden? Mijn ex-man durfde het niet aan om die enorme hypotheek alleen over te nemen.
Ik uiteindelijk wel. Het zou hard werken worden, maar ik hield van dit huis. Ik wilde zo graag dat mijn dochter opgroeide in het huis waar ze ter wereld kwam. Pas toen ik er in mijn eentje verantwoordelijk voor werd, zag ik in hoe enorm het bedrag was dat we hadden geleend. En bijna allemaal aflossingsvrij ook. Toen ik mijn handtekening onder de hypotheekakte zette, nam ik me voor: ik ga dit huis van mij maken. Ook financieel.
Het eerste jaar was het spannend. Ik had allerlei extra kosten. Zo moest ik mijn ex uitkopen voor het huis en het interieur. Het was keihard zwemmen en proberen niet te verzuipen. Mensen dachten: zij heeft het goed voor elkaar. Mooi huis, Audi voor de deur. Ze wisten niet dat ik keihard moest werken om de hypotheek te kunnen betalen en dat die Audi een leaseauto was.
Na een jaar kwam er meer rust. Ik las steeds vaker over extra aflossen op je hypotheek. En aangezien de helft van mijn hypotheek nog
aflossingsvrij is en toch een keer terugbetaald moet worden, besloot ik dat te gaan doen. Ik ging zuiniger boodschappen doen, werd een koningin van de koopjes en alles wat ik overhield, stortte ik in de hypotheek. Mijn doel is om Dat lukt nu al twee jaar. Ik heb inmiddels een vriend, die bij ons inwoont. Hij betaalt mee aan de dagelijkse kosten, ook aan de hypotheekrente, maar niet aan de aflossing. Ik wil dit huis eigenhandig aflossen.
Dat heeft te maken met mijn wens om onafhankelijk te zijn. Ik weet inmiddels hoe belangrijk dat is. Het is nog zoeken naar de ideale manier voor
mij om af te lossen.
Ik los nu iedere paar maanden een mooi bedrag af. Maar ik wil eigenlijk naar een vaste maandelijkse aflossing. Ik probeer wel vast te houden aan die Dat vind ik een klap geld, maar gelukkig verdien ik nog altijd een goed salaris.
Hypotheekvrij leven? Volg deze tips!
Ik heb bij mijn weten nog nooit een middagdutje gedaan, maar verder is bovenstaande beschrijving één op één te vertalen naar mijn situatie. Het grote verschil is dat ik op mijn 55ste met een soort vroegpensioen ben gegaan en hooguit aan het herstellen ben van de bijna burn-out waar ik in de laatste vier jaar van mijn werkzame leven tegenaan liep. Natuurlijk is het lastig om zomaar uit de ratrace te stappen, want je zit als mens vast aan allerlei financiële verplichtingen. Tegelijk is bovenstaand dagritme geheel stressloos. Niet voor niets grap ik wel eens dat de kans groter is dat ik malaria oploop door een mug in mijn slaapkamer dan dat ik met deze manier van leven ooit nog geveld word door een burn-out.
Ik ga elke avond om elf uur naar bed en sta na acht uur slaap verkwikt op zonder dat ik de wekker hoef te zetten. Veelzeggend en misschien wel alles verklarend is zijn uitspraak dat hij door een hartaanval werd getroffen op het moment dat hij 'in de kracht van zijn leven was'. Dat is natuurlijk onzin. Op je 56ste ben je met een beetje goede wil nog van middelbare leeftijd, maar in biologische zin ben je 'over the hill'. Nog niet zo heel lang geleden ging je op je 56ste in de VUT. Het is in elk geval al heel lang geleden dat iemand van 56 de Tour de France won. Met een kind van 12 en een jongere partner gok ik lijkt het misschien of je nog in een heel andere levensfase zit, maar in werkelijkheid heb je de leeftijd om opa te worden en met vroegpensioen te gaan. Het is prima om jong van geest te blijven, zolang je je grenzen maar bewaakt en doordrongen bent van het feit dat je allang geen twintig meer bent.
Vaak zie je dat mensen juist het omgekeerde doen en door fanatiek te sporten en hard te werken proberen te bewijzen dat ze nog lang niet zijn uitgerangeerd. Zijn boek staat op mijn leeslijst en ga ik met belangstelling lezen. Ook ben ik oprecht nieuwsgierig hoe hij zijn leven nu heeft ingericht, al was het maar omdat hij twee jaar ouder is dan ik. Als ik de 61 haal, ben ik al zes jaar met een soort van vroegpensioen. Dat is niet altijd mogelijk en lang niet voor iedereen weggelegd, maar ik leid nu zo'n kalm en stressloos leven dat ik al doodmoe wordt als ik alleen maar de CV lees van Hans Steenbergen.
Gepost door hypotheekvrij op Dit e-mailen BlogThis! Afgelopen week werd ik op een ochtend wakker met in mijn hoofd de gedachte dat er een opvallende parallel is tussen wat feministen het 'patriarchaat' noemen en wat door zwarte activisten wordt aangeduid als 'institutioneel racisme'. In beide gevallen gaat het om een onzichtbare vijand die alom aanwezig is en tegelijk ongrijpbaar. Zelfs de woordkeus is identiek, want het is maar een klein stapje van white privilige naar male privilige of van de slavernij naar een huissloof.
Afgelopen weekend stond er een groot artikel in De Volkskrant over een onschuldige jongeman die per ongeluk werd aangezien voor een terrorisme-verdachte en bij zijn hardhandige arrestatie door een kogel werd geraakt. In de bijbehorende kop wordt hardop de vraag gesteld of hem dat ook zou zijn overkomen als hij 'wit was geweest'. Dat is een wat tendentieuze vraagstelling, want met een Aziatisch uiterlijk zou hij evenmin aan het signalement hebben voldaan. Daarmee lift de krant gemakzuchtig mee op de maatschappelijke verontwaardiging en gooit zo onnodig olie op het vuur. Afgelopen week onderstreepte ik een passage in de Volkskrant die laat zien dat elk terecht debat gemakkelijk kan ontaarden in totalitarisme. Toen ik mijn handtekening onder de hypotheekakte zette, nam ik me voor: ik ga dit huis van mij maken.
Ook financieel. Het eerste jaar was het spannend. Ik had allerlei extra kosten. Zo moest ik mijn ex uitkopen voor het huis en het interieur. Het was keihard zwemmen en proberen niet te verzuipen. Mensen dachten: zij heeft het goed voor elkaar. Mooi huis, Audi voor de deur. Ze wisten niet dat ik keihard moest werken om de hypotheek te kunnen betalen en dat die Audi een leaseauto was. Na een jaar kwam er meer rust. Ik las steeds vaker over extra aflossen op je hypotheek. En aangezien de helft van mijn hypotheek nog aflossingsvrij is en toch een keer terugbetaald moet worden, besloot ik dat te gaan doen.
Ik ging zuiniger boodschappen doen, werd een koningin van de koopjes en alles wat ik overhield, stortte ik in de hypotheek. Mijn doel is om Dat lukt nu al twee jaar. Ik heb inmiddels een vriend, die bij ons inwoont. Hij betaalt mee aan de dagelijkse kosten, ook aan de hypotheekrente, maar niet aan de aflossing. Ik wil dit huis eigenhandig aflossen. Dat heeft te maken met mijn wens om onafhankelijk te zijn. Ik weet inmiddels hoe belangrijk dat is. Het is nog zoeken naar de ideale manier voor mij om af te lossen. Ik los nu iedere paar maanden een mooi bedrag af. Maar ik wil eigenlijk naar een vaste maandelijkse aflossing. Ik probeer wel vast te houden aan die Dat vind ik een klap geld, maar gelukkig verdien ik nog altijd een goed salaris. Volgens mijn berekening ben ik rond mijn 55e hypotheekvrij, als ik zo doorga. Dat is 10 jaar eerder dan ik het aflossingsvrije deel oorspronkelijk eigenlijk af zou moeten hebben betaald.
Het plan is om het huis tegen die tijd te verkopen en kleiner te gaan wonen. Wat ik overhoud kan ik gebruiken om eerder met pensioen te gaan.
Mijn vriend is 15 jaar ouder en we willen samen genieten van ons pensioen. Ik lees me suf over geld. Over hypotheken, beleggen, sparen, aflossen. Ik zuig alle informatie op als een spons. En dan te bedenken dat ik een paar jaar geleden niet eens wist hoeveel hypotheek ik eigenlijk had. Dat was een andere vrouw, zou je bijna zeggen. Een vrouw die niet begreep hoe belangrijk geld eigenlijk is.
Nonviolence in Theory and Practice 3rd edition download book My Brother and His Brother download epub
