DE TOVENAAR EN DE PROFEET GRATIS
Auteur: Charles Mann Aantal pagina's: 688 pagina's Verschijningsdatum: 2018-09-21
Uitgever: Nieuw Amsterdam EAN: 9789046823859
Taal: nl Link:
Download hier
Charles Mann onderzocht de 'tovenaars' en 'profeten van het klimaatdebat
De tovenaars zijn de erfgenamen van Norman Borlaug, grondlegger van de massaproductie van gewassen. Op toonaangevende wijze voorziet Mann deze twee standpunten van een historische context en weegt hij de mogelijkheden. Daarmee levert hij een onmisbare bijdrage aan de discussie over de toekomst van een steeds dichter bevolkte wereld. Lees meer Lees minder. Recensies 0 Recensies 0. Log in om een recensie te schrijven. Geen recensies beschikbaar. Laatst bekeken artikelen Laatst bekeken artikelen. Charles Mann. Op werkdagen voor uur besteld, de volgende dag bezorgd. Ruilen of retourneren bij een boekhandel in de buurt. Alles lezen over Bestellen en betalen Levering en verzendkosten Retourneren en herroepingsrecht Bestelling annuleren Readr: klantenkaart en app Luisterboeken app Vragen over uw bezorg- of
downloadbestelling?
Veel gestelde vragen boeken Veel gestelde vragen ebooks Zakendoen met Libris. Klantenservice Libris. Op voorraad. Voor uur besteld, maandag in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Verkoop door bol. In winkelwagen Op verlanglijstje. Gratis verzending door bol. Andere verkopers 4. Anderen bekeken ook. De weg naar onvrijheid 0. The Wizard and the Prophet 0. Feitenkennis Verlichting nu 3. Zwaarden, paarden en ziektekiemen Bekijk de hele lijst. Vaak samen gekocht. Zwaarden, paarden en ziektekiemen 22, In winkelwagen. Volksbeving 19, Leren zichtbaar maken 59, Human Geography 60, Introducing Physical Geography , Hij geloofde dat we meer consumeren dan de wereld produceert en zijn mantra was: Bespaar! De tovenaars zijn de erfgenamen van Norman Borlaug, grondlegger van de massaproductie van gewassen. Op toonaangevende wijze voorziet Mann deze twee standpunten van een historische context en weegt hij de mogelijkheden.
Daarmee levert hij een onmisbare bijdrage aan de discussie over de toekomst van een steeds dichter bevolkte wereld. Uitgebreide specificaties.
Betrokkenen Auteur s : Charles C.
Verify your identity
De tovenaars zijn de erfgenamen van Norman Borlaug, grondlegger van de massaproductie van gewassen. Op toonaangevende wijze voorziet Mann deze twee standpunten van een historische context en weegt hij de mogelijkheden. Daarmee levert hij een onmisbare bijdrage aan de discussie over de toekomst van een steeds dichter bevolkte wereld. Lees de eerste pagina's. Reviews Schrijf een review. Aantal reviews: 4.
Goede kwaliteit. Geschreven bij De Tovenaar en de Profeet Geeft een genuanceerder beeld over de hele klimaatdiscussie. Vond je dit een nuttige review? Goede kwaliteit kost wat doorzettingsvermogen maar 't loont. Boeiend en een boek om over na te denken! VH 30 april Ik raad dit product aan. Bruintje 15 oktober Ik raad dit product aan. Compleet makkelijk leesbaar. Geschreven bij De Tovenaar en de Profeet Positieve punten van dit artikel zijn: compleet en makkelijk leesbaar.
Kies je bindwijze. Direct beschikbaar. Verkoop door bol. Ebook Op verlanglijstje. E-book is direct beschikbaar na aankoop E-books lezen is voordelig Dag en nacht klantenservice Veilig betalen. Anderen bekeken ook. Verlichting nu 0. Feitenkennis The Wizard and the Prophet 0. De onbewoonbare aarde De weg naar onvrijheid 0. De meeste mensen deugen Hij steekt zijn dagen in het kijken naar stervende planten. Jaren later zullen sommigen zeggen dat het werk waaraan hij daar begon belangrijker was dan alle gebeurtenissen in de krant. Nu verschijnt een tweede man op dit stukje grond. De tweede man, de Profeet van mijn titel, is twaalf jaar ouder, blond en blauwogig. Hij loopt duidelijk mank, de erfenis van polio. Zijn naam is William Vogt. Ook hij is bezig te ontdekken hoever zijn ambitie reikt — wellicht zou je beter kunnen zeggen dat hij daar eindelijk aan durft toe te geven.
Borlaugs project kreeg onderdak bij een universiteit in Chapingo, een nederzetting ten oosten van Mexico-Stad. De universiteit werd gebouwd op een voormalige hacienda, en is van een besloten plattelandsinstituutje omgetoverd in een drukke representatie van de moderne staat, zeer gewild en als elke moderne instelling worstelend met permanent geldgebrek. Maar hij kan zich laten voorstaan op een stel enorme, kleurige
muurschilderingen van de beroemde Mexicaanse schilder Diego Rivera.
Vogt is op huwelijksreis; samen met zijn vrouw bekijkt hij de muurschilderingen. Hij is zeer geïnteresseerd in landbouw en de manier waarop die het landschap transformeert. Op dat moment zijn Borlaug en zijn drie Mexicaanse assistenten de enigen die op het land werken. Vogt brengt er een flink deel van zijn eendagsbezoek door. Nieuwsgierig mensenmens als hij is, stapt hij vast op de zwetende mannen in hun stoffige werkkleding en laarzen af om te vragen wat ze met deze 65 hectare verschrompelde tarwe en mais aan de rand van de campus van plan zijn. Vogt beseft geen moment dat deze onopvallende, magere en gesloten man is voorbestemd een blijvend internationaal symbool te worden van technisch vernuft en een manier van denken die Vogt als een gevaar voor het voortbestaan van de mens zal gaan beschouwen.
Borlaug vermoedt geen moment dat deze manke man met zijn vrouw op sleeptouw, een beweging zal ontketenen die Borlaug zal gaan zien als kortzichtig, zo niet kwaadwillend, en een reële bedreiging van het menselijk welzijn. Voor zover we weten zei Vogt maar weinig bij dit bezoek. Hij keek, en luisterde naar Borlaugs uitleg van zijn plannen. Dit is het begin, deze twee mannen die uitkeken over het uitgeputte veld aan de rand van de stad. De hele rest van hun leven begint hier, met wat ze zien, met wat ze verkiezen daarover te denken. In Chapingo begint het allemaal, van hieruit verbreidt het zich de hele wereld over, van het verleden de toekomst tegemoet. Miljoenen en miljoenen mensen raken betrokken die nog nooit van Borlaug of Vogt gehoord hebben.
Maar hier komt het vandaan: twee mannen, een stuk slechte grond, en de nabije stad. Ze waren aangelegd met uit het meer geschepte slik, en werden gebruikt als bouwland. Met een aantal oogsten per jaar behoorden ze tot de meest productieve boerenbedrijven ter wereld. Het is allemaal weg. Vogt en Borlaug streven naar hetzelfde: de ontdekkingen van de moderne wetenschap gebruiken om Mexico te behoeden voor een toekomst van armoede en een steeds sterker beschadigd milieu. Maar in het Mexico van zijn de vooruitzichten mager; Vogt en Borlaug menen zelfs dat het dagelijks erger wordt.
Niet veel later dringt tot beide mannen door dat de uitdagingen waarvoor zij Mexico gesteld zien in feite de gehele mensheid gelden. Vogt en Borlaug behoren tot de weinigen die beginnen te beseffen wat onze soort bedreigt nu we steeds dichter komen bij het jaar waarin de
wereldbevolking de tien miljard zal halen. Maar hun ideeën over hoe we die bedreiging het hoofd moeten bieden verschillen, evenals hun beeld van
de oorzaken ervan. Vogt ziet hoe de stad zich over het droge meerbekken uitbreidt om de laatste akkers en beekjes te verzwelgen en zegt: Stop!
Borlaug ziet de trieste waas van tarwe en mais op het veld en zegt: Hoe geven we mensen de kans om te floreren? Vogt wil het land beschermen, Borlaug wil zijn bewoners wapenen. Vogt in Bron: De tovenaar en de profeet Wie heeft gelijk? Voor Vogt vormen de mais- en tarwevelden overal in het droge heuvelland van Centraal-Mexico een plaag die uiteindelijk tot de ondergang zal leiden.
Hij roept op tot een duurzamere landbouw die de grond spaart, en wil voorkomen dat mensen deze broze, uitgeputte aarde proberen te gebruiken.
Je kunt je zijn reactie voorstellen als hij hoort dat Borlaug nieuwe mais- en tarwerassen hoopt te ontwikkelen waarmee mensen dat land alsnog kunnen benutten. Vanuit Vogts gezichtspunt is dat olie op het vuur. Naar Vogts oordeel spreekt hij eenvoudigweg vanuit de traditie van de ecologie of wat hij daaronder verstaat — een holistische visie die de mensheid probeert te plaatsen in een kader van alomvattende natuurwetten.
De vraag is hoe we zo goed mogelijk onze plek vinden in de wereld, zonder onze grenzen te buiten te gaan. En die vraag op zich al vergt een herstructurering van onze samenleving. Borlaug daarentegen redeneert vanuit een genetisch gezichtspunt — een poging organismen in hun kleinste onderdelen op te breken om ze te kunnen inzetten ten bate van de mens.
De vraag wordt dan hoe we over Vogts natuurlijke grenzen heen kunnen springen. De natuur weet hoe het moet! Je daaraan onttrekken is hoogmoedig en dwaas. Je zou willen dat de twee mannen stevig met elkaar in discussie gaan, zoals Abraham Lincoln en Stephen Douglas. Maar dat gebeurt niet. In plaats daarvan probeert Vogt enkele maanden na zijn reis naar Mexico om Borlaugs project te laten stilleggen. Vooral als gevolg van Vogts pleidooien neemt de Mexicaanse regering nieuwe wetten aan voor grond- en waterbeheer.
Maar naar zijn idee is er meer nodig, en het geld raakt op. Vogt werkt voor de Pan-Amerikaanse Unie, maar zijn werk in Mexico wordt gesteund door verscheidene kleine, weinig kapitaalkrachtige natuurbeschermingsorganisaties, waaronder de New Yorkse Dierkundige Vereniging, het Internationale Comité voor de Vogelbescherming en het Amerikaanse Natuurbeschermingsinstituut. Om de wereld te redden, meent hij, is meer geld nodig. Borlaug als universitair worstelaar. Bron: De tovenaar en de profeet Borlaug daarentegen wordt ondersteund door de
Rockefellerstichting, gevestigd in New York, lange tijd de grootste liefdadigheidsinstelling ter wereld.
Vogt heeft zijn hele leven moeite om geld bijeen te scharrelen voor zijn toch uiterst relevante projecten. En dan moest hij toezien hoe Borlaug zich op zijn terrein begaf, begaan met de juiste problemen, gesteund door schatrijke fondsen, en kiezend voor, althans volgens Vogt, exact de verkeerde aanpak. Dat moet hem gestoken hebben. En terwijl Vogt en zijn vrouw een maand in Guatemala doorbrengen en dan doorreizen naar El Salvador en Venezuela, schaaft hij eindeloos aan een brief aan de Rockefellerstichting. Op 2 augustus gaat die eindelijk de deur uit.
De Tovenaar en de Profeet
Aantal reviews: 4. Goede kwaliteit. Geeft een genuanceerder beeld over de hele klimaatdiscussie. Vond je dit een nuttige review? Goede kwaliteit kost wat doorzettingsvermogen maar 't loont. Geschreven bij De Tovenaar en de Profeet Boeiend en een boek om over na te denken! VH 30 april Ik raad dit product aan. Geschreven bij De Tovenaar en de Profeet Het boek leest niet als een roman. Bruintje 15 oktober Ik raad dit product aan. Compleet makkelijk leesbaar. Positieve punten van dit artikel zijn: compleet en makkelijk leesbaar. Kies je bindwijze. Op voorraad.
Voor uur besteld, maandag in huis Levertijd We doen er alles aan om dit artikel op tijd te bezorgen. Verkoop door bol. In winkelwagen Op verlanglijstje. Gratis verzending door bol. Andere verkopers 4. Anderen bekeken ook. De weg naar onvrijheid 0. The Wizard and the Prophet 0.
Feitenkennis Verlichting nu 3. Zwaarden, paarden en ziektekiemen Bekijk de hele lijst.
Vaak samen gekocht. Zwaarden, paarden en ziektekiemen 22, In winkelwagen. Volksbeving 19, Leren zichtbaar maken 59, Maar hij kan zich laten voorstaan op een stel enorme, kleurige muurschilderingen van de beroemde Mexicaanse schilder Diego Rivera. Vogt is op huwelijksreis;
samen met zijn vrouw bekijkt hij de muurschilderingen. Hij is zeer geïnteresseerd in landbouw en de manier waarop die het landschap
transformeert. Op dat moment zijn Borlaug en zijn drie Mexicaanse assistenten de enigen die op het land werken. Vogt brengt er een flink deel van zijn eendagsbezoek door. Nieuwsgierig mensenmens als hij is, stapt hij vast op de zwetende mannen in hun stoffige werkkleding en laarzen af om te vragen wat ze met deze 65 hectare verschrompelde tarwe en mais aan de rand van de campus van plan zijn. Vogt beseft geen moment dat deze onopvallende, magere en gesloten man is voorbestemd een blijvend internationaal symbool te worden van technisch vernuft en een manier van denken die Vogt als een gevaar voor het voortbestaan van de mens zal gaan beschouwen.
Borlaug vermoedt geen moment dat deze manke man met zijn vrouw op sleeptouw, een beweging zal ontketenen die Borlaug zal gaan zien als kortzichtig, zo niet kwaadwillend, en een reële bedreiging van het menselijk welzijn. Voor zover we weten zei Vogt maar weinig bij dit bezoek. Hij keek, en luisterde naar Borlaugs uitleg van zijn plannen. Dit is het begin, deze twee mannen die uitkeken over het uitgeputte veld aan de rand van de stad. De hele rest van hun leven begint hier, met wat ze zien, met wat ze verkiezen daarover te denken. In Chapingo begint het allemaal, van hieruit verbreidt het zich de hele wereld over, van het verleden de toekomst tegemoet. Miljoenen en miljoenen mensen raken betrokken die nog nooit van Borlaug of Vogt gehoord hebben. Maar hier komt het vandaan: twee mannen, een stuk slechte grond, en de nabije stad.
Ze waren aangelegd met uit het meer geschepte slik, en werden gebruikt als bouwland. Met een aantal oogsten per jaar behoorden ze tot de meest productieve boerenbedrijven ter wereld. Het is allemaal weg. Vogt en Borlaug streven naar hetzelfde: de ontdekkingen van de moderne
wetenschap gebruiken om Mexico te behoeden voor een toekomst van armoede en een steeds sterker beschadigd milieu. Maar in het Mexico van zijn de vooruitzichten mager; Vogt en Borlaug menen zelfs dat het dagelijks erger wordt. Niet veel later dringt tot beide mannen door dat de uitdagingen waarvoor zij Mexico gesteld zien in feite de gehele mensheid gelden.
Vogt en Borlaug behoren tot de weinigen die beginnen te beseffen wat onze soort bedreigt nu we steeds dichter komen bij het jaar waarin de wereldbevolking de tien miljard zal halen. Maar hun ideeën over hoe we die bedreiging het hoofd moeten bieden verschillen, evenals hun beeld van de oorzaken ervan. Vogt ziet hoe de stad zich over het droge meerbekken uitbreidt om de laatste akkers en beekjes te verzwelgen en zegt: Stop!
Borlaug ziet de trieste waas van tarwe en mais op het veld en zegt: Hoe geven we mensen de kans om te floreren? Vogt wil het land beschermen,
Borlaug wil zijn bewoners wapenen. Vogt in Bron: De tovenaar en de profeet Wie heeft gelijk? Voor Vogt vormen de mais- en tarwevelden overal in het droge heuvelland van Centraal-Mexico een plaag die uiteindelijk tot de ondergang zal leiden. Hij roept op tot een duurzamere landbouw die de grond spaart, en wil voorkomen dat mensen deze broze, uitgeputte aarde proberen te gebruiken.
Je kunt je zijn reactie voorstellen als hij hoort dat Borlaug nieuwe mais- en tarwerassen hoopt te ontwikkelen waarmee mensen dat land alsnog kunnen benutten. Vanuit Vogts gezichtspunt is dat olie op het vuur. Naar Vogts oordeel spreekt hij eenvoudigweg vanuit de traditie van de ecologie of wat hij daaronder verstaat — een holistische visie die de mensheid probeert te plaatsen in een kader van alomvattende natuurwetten.
De vraag is hoe we zo goed mogelijk onze plek vinden in de wereld, zonder onze grenzen te buiten te gaan. En die vraag op zich al vergt een herstructurering van onze samenleving. Borlaug daarentegen redeneert vanuit een genetisch gezichtspunt — een poging organismen in hun kleinste onderdelen op te breken om ze te kunnen inzetten ten bate van de mens. De vraag wordt dan hoe we over Vogts natuurlijke grenzen heen kunnen springen.
De natuur weet hoe het moet! Je daaraan onttrekken is hoogmoedig en dwaas. Je zou willen dat de twee mannen stevig met elkaar in discussie gaan, zoals Abraham Lincoln en Stephen Douglas. Maar dat gebeurt niet. In plaats daarvan probeert Vogt enkele maanden na zijn reis naar Mexico om Borlaugs project te laten stilleggen. Vooral als gevolg van Vogts pleidooien neemt de Mexicaanse regering nieuwe wetten aan voor grond- en waterbeheer.
Maar naar zijn idee is er meer nodig, en het geld raakt op. Vogt werkt voor de Pan-Amerikaanse Unie, maar zijn werk in Mexico wordt gesteund door verscheidene kleine, weinig kapitaalkrachtige natuurbeschermingsorganisaties, waaronder de New Yorkse Dierkundige Vereniging, het Internationale Comité voor de Vogelbescherming en het Amerikaanse Natuurbeschermingsinstituut. Om de wereld te redden, meent hij, is meer geld nodig. Borlaug als universitair worstelaar. Bron: De tovenaar en de profeet Borlaug daarentegen wordt ondersteund door de
Rockefellerstichting, gevestigd in New York, lange tijd de grootste liefdadigheidsinstelling ter wereld.
Vogt heeft zijn hele leven moeite om geld bijeen te scharrelen voor zijn toch uiterst relevante projecten. En dan moest hij toezien hoe Borlaug zich op zijn terrein begaf, begaan met de juiste problemen, gesteund door schatrijke fondsen, en kiezend voor, althans volgens Vogt, exact de verkeerde aanpak. Dat moet hem gestoken hebben. En terwijl Vogt en zijn vrouw een maand in Guatemala doorbrengen en dan doorreizen naar El Salvador en Venezuela, schaaft hij eindeloos aan een brief aan de Rockefellerstichting. Op 2 augustus gaat die eindelijk de deur uit. Hij is ondertekend door L. Rowe, algemeen directeur van de Pan-Amerikaanse Unie, maar van begin tot eind door Vogt geschreven.
Die brief heeft een gevoelige taak: om tactvol maar duidelijk over te brengen dat Rockefeller 1 het helemaal verkeerd doet en 2 Vogt de zaak in de juiste banen moet laten leiden. Minzaam memoreert hij de verdienste van de stichting voor de strijd tegen allerlei kwalen, maar het vervolg is minder positief:. Het voeden van die populaties krijgt echter maar weinig aandacht. In Mexico steunt Rockefeller pogingen om meer tarwe en mais te kweken. Mensen gewoon maar beter gereedschap geven, zo gelooft Vogt, helpt ze alleen maar om eerder tegen hun grenzen op te lopen.
Als er nog maar tien vissen in de vijver zwemmen, los je het verdwijnen van de vis niet op met efficiëntere netten. De tovenaar en de profeet — Charles C.
Minigids 1 - Minigids Vogels van Nederland en Belgie free ebook Oma boef pdf, epub, mobi
