Driemaandelijks tijdschrift
Oktober-November-December
2020
Antwerpsesteenweg 103, 9140 Temse email: info@huizevincent.be
www.huizevincent.be Facebookpagina: Huize Vincent
3
Beste lezers,
Wat gaat de tijd toch snel. Bij de verschijning van de vorige editie moest de zomer zich nog op gang trekken, hadden de meeste nog vakantieplannen en keken we hoopvol uit naar momenten van onthaasting en dit na een zware emotionele periode en dit alles door het covid-verhaal.
Nu zijn we reeds drie maanden verder en bieden we jullie al onze
herfsteditie aan. Dat de herfst zijn intrede gedaan heeft, daar kunnen we al niet meer naast kijken. De dagen worden zichtbaar al korter; de nachten zijn al behoorlijk wat frisser; de regen komt terug met bakken uit de hemel gevallen (meer dan 100 liter het voorbije weekend) en de bomen beginnen van kleur te veranderen of beginnen hun bladeren al te verliezen.
Normaliter maakt ook WZC Huize Vincent zich stilaan klaar voor de winter en vallen de buitenactiviteiten stil. Dit jaar zal dat nog niet helemaal zo zijn.
Zoals u reeds opgemerkt heeft, kondigt er zich nog een druk najaar aan.
Vooreerst moeten we alle zeilen blijven bijzetten om het covid-virus uit onze voorziening te weren. We doen dit door een afgestemde
bezoekregeling aan te bieden, te blijven inzetten op het dragen van een mondneusmasker en de klemtoon te leggen op een goede hand- en omgevingshygiëne. Langs deze weg wensen we trouwens ook onze
bezoekers te bedanken om zich te houden aan de richtlijnen en mee zorg te dragen voor zowel het eigen familielid als al de andere bewoners. We hopen dat we met deze maatregelen een afdoend antwoord kunnen bieden.
zoals de seniorenweek, onze kersthappening, het kerstgebeuren,…
Activiteiten die ons toestaan om ‘nabijheid’ te creëren. Want dit weten we…
we kunnen enkel ‘meer’ mens worden door in contact te treden met elkaar. Deze winterperiode biedt ons hiervoor een unieke gelegenheid.
Voor meer info verwijs ik dan ook graag naar de andere artikels in deze huiskrant.
Ten derde zijn we ook nog volop bezig met de afwerking van de
bouwwerken. Zo hopen we onze belevingsgerichte tuin klaar te kunnen maken voor het voorjaar, hopen we dat de laatste technische
mankementen verholpen worden en zal er ook ingezet worden op een betere signalisatie.
Voorwoord
Afsluiten doe ik dit voorwoord door de wens uit te drukken dat we samen goed de winter mogen door komen, gevrijwaard van dat vervelende virus, en dat de vele geplande activiteiten een goede remedie zullen zijn tegen de koude en donkere dagen die ons te wachten staan. Deze bewonerskrant en de daarbij horende teksten is er alvast één van.
De redactie wenst alle lezers alvast heel veel leesplezier toe.
Koen Van Wauwe Algemeen directeur WZC Huize Vincent
5
Vier vierde cake
Nieuwtjes
Nieuw krantje, daar hoort ook een nieuwe rubriek bij. We nemen jullie graag terug mee naar vroeger, nog eens mijmeren over de goede oude tijd. Iedereen heeft wel eens een vier vierde cake ( quatre quart cake) gebakken thuis.
Wat heb je nodig?
4 Eieren, boter, bloem, en fijne suiker, boterpapier en een bakvorm.
Weeg je 4 eieren. Dit gewicht gebruik je voor de boter, suiker en bloem.
Hou je eigeel en eiwit apart. Bij het eigeel doe je de suiker bij en klop dit tot het heel licht is van kleur, daar doe je dan de
gesmolten/zachte boter bij. Doe er nu beetje bij beetje de bloem bij, en blijven kloppen hé om geen klonters te hebben. Dan doe je er het opgeklopte eiwit bij, zachtjes eronder spatelen, zo krijg je een luchtige cake.
Bekleed je bakvorm met boterpapier en doe er je deeg in. Zet in je voorverwarmde oven van 200°. Naar gelang het gewicht van de cake duurt de baktijd, maar reken toch op 45 min. Prik tussentijds in het midden van je cake, hangt er geen deeg meer aan je vork is hij klaar.
Tip, je kan er ook appeltje bij doe of chocolade.
Smakelijk. Annelore
Van zodra de zon scheen, genoten we van onze terrassen en tuin. Op sommige dagen was het zelfs zo
warm dat een voetbadje enorm veel deugd deed.
7
9
Ook als het weer een beetje liet afweten, trokken we het
zomergevoel toch naar binnen...
Dit met een heerlijke fruitsla of sangria !
11
De zomer sloten we feestelijk af met een heerlijke portie mosselen met frietjes en een wit wijntje. Wat moet een mens meer hebben.
13
Op het einde van de zomer, als de herfst zijn intrede doet, raken steeds meer bloemen uitgebloeid, wordt alles wat rommelig en spelen siergrassen een steeds grotere en opvallender rol in onze tuin.
Groenblijvers staan in groot contrast met de verwelkte bladeren en
bruinrode tinten. De natuur wordt helemaal omgetoverd en krijgt iets mysterieus. Planten worden eerder sculpturen waarbij vaak enkel de stengel en de zaadhoofden resten.
Deze periode loont zeker de moeite om de natuur even van wat
dichterbij te bekijken en te zien wat er schuilt achter deze metamorfose.
Want hoe ontstaan nu eigenlijk deze mooie herfstkleuren?
Eens de dagen koeler worden komt het proces van verkleuring langzaam op gang. Het bladgroen of chlorofyl, één van de voornaamste stoffen zorgt in de zomer voor de aanmaak van suikers en zetmeel met behulp van zonlicht en koolzuurgas. Bij hoge temperaturen wordt deze belangrijke bouwstof regelmatig opnieuw
aangemaakt. Door de lagere
temperatuur in de herfst is dit niet meer mogelijk. De groene kleurstof in de bladeren neemt af en vergeling ontstaat. Op dat moment worden de ander aanwezige pigmenten, die er al die tijd inzaten, zichtbaar:
• Caroteen en xanthofyl zorgen voor de geel/oranje tinten en kan je ook in citrusvruchten terug vinden.
• Anthocyaan zorgt voor de kleur rood of paars: komt
bijvoorbeeld voor bij de bruine beuk (Fagus sylvatica
‘Atropunicea’).
• Fytochroom of lichtblauw pigment beschermt het blad tegen verbranding door de zon.
• In oa eiken en paardenkastanjes vinden we bruine looistoffen die het blad beschermen tegen aantasting door bacteriën en vreterij door dieren.
• Chlorofyl is chemische stof die ervoor zorgt dat de bladeren hun groene kleur
krijgen.Planten hebben dus zonlicht en warmte nodig om chlorofyl aan te kunnen
maken.Vanaf de herst wordt er minder chlorofyl aangemaakt en begint de groene kleur dus ook te verdwijnen.
• Flavonoïden en carotenen zijn altijd terug te vinden in
bladeren. Xanthofylen zijn een onderdeel van de carotenen en zijn verantwoordelijk voor de gele kleur van herfstbladeren.
Eén van de belangrijkste xanthofylen (luteïne) is de
verbinding die bijdraagt aan de gele kleur van eigeel.
Herfstkleuren
15
• In de carotenoïden vinden we ook beta-caroteen terug die het meest terugkomt op
verschillende plaatsen. Het
absorbeert blauw en groen licht en reflecteert rood en geel licht waardoor het zijn oranje
voorkomen krijgt. Deze stof komt ook veel voor in wortels, waardoor die ook oranje zien.
Op het moment dat de chorofyl begint te verdwijnen uit de bladeren begint hetzelfde
proces met de carotenen, echter wel in een trager tempo.
Daarom zijn er nog steeds carotenen terug te vinden in bladeren die al zijn afgevallen.
• Anthocyaan is een stof die juist wordt aangemaakt zodra de chorofyl wordt afgebroken. Het houdt het overtollig licht tegen waardoor de bladeren nog langer aan de boom kunnen blijven.
Waarom we deze kleuren niet zien in de lente en de zomer is natuurlijk ook nog een interessante vraag. Wel het zit zo: chlorofyl absorbeert het gehele zichtbare kleurenspectrum van het zonlicht, behalve de kleur groen. Het groen wordt terug gekaatst waardoor het alleen deze kleur is dat we te zien krijgen.
Planten kunnen namelijk het rode licht best gebruiken voor de
fotosynthese. Groen licht werkt het minst goed, daarom weerkaatsten de bladgroenkorrels het groene licht terug en zien wij de planten als
groen.
Maar er zijn ook kleurstoffen die pas gevormd worden in de herfst. Uit de overgebleven suikers in het celsap worden dan anthocyanen gevormd.
De kleur rood of paars zal afhangen van de zuurtegraad van het celsap, hoe zuurder hoe roder. Dit is het geval bij sommige Esdoorn soorten die vaak een opvallende
herfstverkleuring hebben. We kunnen dus stellen dat een mooie herfstverkleuring van heel wat factoren afhankelijk is: van het klimaat, de temperatuur,
vochtigheid,… Hoe warmer de voorbije zomer is geweest, hoe sterker de bladeren zullen verkleuren in de herfst.
We zijn alvast benieuwd naar het herfstpallet dat we dit jaar te zien zullen krijgen!
wzc sintaugustinus, herfst 2019
Oktober
1 november Aart Van Roosbroeck 3 november Rita Peerens
4 november Maria-Ludovica De Wilde 10 november Paulette Boeykens
November
5 oktober Elisa Gonissen 10 oktober Renilda De Jonghe
11 oktober Thoen Victoire 15 oktober Foubert Jeanne 28 oktober Paula Van Vlierberghe
17
December
2 december Joanna Beukelaers 5 december Cecilia Verhoeven
8 december Zuster Consolata 15 december Zuster Hugo 15 december Marie-Louise Blyweert
17 december Zuster Stephane 21 december Armand De Block 22 december Therese Van Middelem
Wij wensen jullie een hele fijne en gelukkige verjaardag!
Over eren en dankbaar zijn
Heerlijk is het om in alle vroegte te fietsen langs de Schelde tussen Steendorp via Temse naar Tielrode.
Als het weer het toelaat doe ik het verschillende keren per week. En doorheen de jaren heb ik iets
opgebouwd met die prachtige rivier de Schelde. Noem het een soort vriendschapsrelatie. Ja, ik praat, bij wijze van spreken, regelmatig met haar. In stilte naar haar kijken, doet me namelijk naar m’n eigen
binnenkant kijken. Haar stromend water zegt me iets over m’n eigen leven.
Beeld je in dat je een waterdruppel bent, toevallig terecht gekomen in die grote en sterke rivier de Schelde.
Je leeft, je zwemt, je zingt, je treedt in relatie met vele andere
druppels,… Maar de weg die je gaat wordt bepaald. Je stroomt met de stroom mee. Je kunt niet anders. Het is als het ware je lot.
Is het ook niet zo in ons eigen leven?
We zijn een kleine druppel in die grote mensenmassa, we hebben doorheen de jaren relaties
opgebouwd, we hebben gewerkt, gefeest, geleden en gelachen. Veel hadden we zelf in de hand. Maar er is iets dat steeds onze richting
bepaalde, iets dat boven alles uitstak, iets dat we niet in de hand konden hebben, namelijk de richting die we uiteindelijk zouden en
moeten uitgaan, de plek waar alle druppels ooit zullen samenkomen.
De stroom is als het ware God zelf.
Hij is het die ons in leven houdt, in beweging zet, ons in verbinding brengt met zoveel anderen. Hij is het die ons leert druppel te zijn, waarachtig mens, bereid zijnde relaties aan te gaan en te
onderhouden. Hij is het die ons, druppels, bij elkaar houdt, als een innige gemeenschap. Hij is het die verenigt en verbindt. Hij is het die ons in staat stelt volmaakte druppels te zijn. Of anders gezegd: door en door goede mensen.
De oceaan is de uiteindelijke plek waar we naartoe gaan. Dit hebben we dus duidelijk niet in de hand. We zijn, als het ware, voortdurend
onderweg naar die plek. Ooit zal het onze thuis worden: het eeuwige leven. Voor de gelovige de ‘hemel’, de oceaan van Gods barmhartigheid.
19
Wel integendeel. Wie z’n eigen
sterven in z’n leven integreert zal een zekere rust ervaren naarmate hij ouder wordt. Er zal doorheen de jaren een zeker toevertrouwen groeien. De gelovige weet immers dat z’n sterven hem zal brengen in zijn diepste thuis; een thuiskomen bij en in de Heer.
In november vieren we Allerheiligen en Allerzielen. We gedenken onze dierbare overledenen. Een traan uit gemis is een traan uit liefde. Maar laten we vooral ook dankbaar zijn, dankbaar om het thuiskomen van onze dierbare overledenen.
Dankbaarheid heeft in de diepte immers te maken met het brengen van eer; naar elkaar toe, naar God toe.
Dank-baar zijn heeft te maken met dank baren in de wereld. Het geeft glans aan ons bestaan, we eren ermee onze Schepper, en sieren elkaar.
Kris
Wij wensen de families veel sterkte toe met het verlies van hun dierbaren.
Bunkens Madeleine overleden op 04/07/2020
Jacobs Paula overleden op 12/08/2020
Voor altijd in ons hart...
De Bock Marcel overleden op 16/08/2020
Van Roosbroeck Aart overleden op 10/09/2020
De Clerck Florentina overleden op 27/09/2020
Interview 21
Hoi,
Ik ben Siham en werk sinds kort in Huize Vincent.
Op 19 september word ik 25 jaar. Ik ben afgestudeerd als zorgkundige, en ben tijdelijk gestopt na mijn tweede jaar verpleegkunde . Mijn motivatie is er om in de toekomst mijn opleiding verpleegkunde verder afmaken.
Het was een bewuste keuze om hier te komen werken. Vroeger heb ik hier nog stage gedaan op de Kouter bij Sofie, en ook nog vakantie- werk. De diversiteit van de bewoners en het personeel die hier samenleven en werken vind je nergens anders, en dat spreekt me erg aan. Wat me ook opvalt is het respect dat iedereen naar elkaar heeft.
Verder speel ik graag zaalvoetbal in de ploeg van Hamme, en voetbal bij Temse-Lokeren. Twee hobby’s waar ik me in kan uitleven.
Reizen doe ik ook graag om nieuwe culturen te leren kennen, en te praten met de bevolking.
Hopelijk komen we elkaar binnenkort eens tegen !
Sneeuw Het wit.
Onhoorbaar is het wit. Slechts wat getrippel van vogelpoten heel omzichtig in de bange stilte van het wit.
Onhoorbaar ligt het wit in de
leeggeblazen ochtend.
Ik schrijf er
geen voetstappen in.
Roland Jooris uit: Bladstil
Antwerpen Gerd Segers 1977
Winter
Winter. Je ziet weer de bomen door het bos, en dit licht
is geen licht maar inzicht:
er is niets nieuws zonder de zon.
En toch is ook de nacht niet
uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker
wordt.
Zolang er sneeuw ligt is er hoop.
Herman de Coninck
uit: Zolang er sneeuw ligt.
Brugge: Orion. 1975
23
Winterstilte
De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit, Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit Met witten rijp beijzeld.
De boom houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril 't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel wit, Wat zwijgend tooverland is dit?
Wat hemel loop ik onder?
Ik vouw de handen en aanbid Dit grootsche, stille wonder.
Jacqueline E. van der Waals 1868-1922
Winter
De sterren wintertintelen en de maan
doorschijnt de melkwegnacht.
Het kraakt van sneeuw op de aarde waar ik ga,
een nieteling, een adem wit,
een ademdamp van liefde en poezie.
Ida Gerhardt, uit De Hovenier
Van Gorcum, Assen 1961 Jouw gedichtje hier ? Geef het
gerust door aan iemand van het team wonen en leven. Wie weet staat jouw gedicht in de volgende
editie.
Nieuwe opgave!
25
Halloween moppen
Een man klopt aan bij een hotel en vraagt bij de balie of er nog een kamer vrij is. De baliemedewerker antwoordt: "ja, er is nog een kamer vrij, maar het spookt er." De man antwoordt slaperig: "Oké, ik neem die kamer". Hij gaat naar zijn kamer en valt direct in slaap. Hij wordt midden in de nacht wakker en hoort: "Boe-hoe-hoe, ik ben het spook met het rode oog." De man is zo moe dat hij roept: "Als je nu niet meteen je mond houdt, ben je straks het spook met het blauwe oog!"
Op een kerkhof gaan er 2 graven open; Er komen 2 skeletten uit die op een motor stappen. Zegt de 1ste: "wacht!", en hij loopt naar zijn grafzerk en trekt deze uit de grond. Vraagt het andere skelet: "waarom doe je dat nou?"
Zegt de 1ste: "Ik ga nooit de baan op zonder mijn papieren!"
Waarom kruipt een skelet in de boom? Er zit een hond achter zijn botten aan.
Waarom houden skeletten niet van winter? Omdat de koude door merg en been gaat.
Hoe doet een skelet zijn voordeur open? Met zijn sleutelbeen!
Waarom drinken skeletten heel veel melk? Omdat het goed is voor hun botten!
Waar brengen zombies graag hun vakantie door? Aan de dode zee!
Waarom vliegen heksen op een bezem? Omdat een stofzuiger te zwaar is.
4 oktober is de naamdag van de Heilige Franciscus van Assisi. Hij leefde in de Middeleeuwen.
Franciscus was de zoon van een rijke koopman, maar hij koos er zelf voor om in armoede te leven. Hij voelde zich geroepen om God te dienen.
Hiervoor gaf hij zijn kledij weg en ging hij tussen de armen en
melaatsen leven. Hij heeft de rest van zijn leven in eenvoud geleefd.
Op deze manier wilde hij God ten volle liefhebben. Andere mannen kregen grote bewondering voor Franciscus’ manier van leven en stichtten de Franciscanen, een broederorde die ook vandaag de dag nog bestaat. Ook Clara en vele vrouwen wilden zijn voorbeeld volgen: dit werden de Clarissen.
Beide kloosterordes staan nog altijd gekend om hun eenvoudige
levenswijze. Deze levenswijze is ook terug te vinden in één van de
bekendste geschriften van
Franciscus, namelijk het gebed Maak mij een instrument van uw vrede, dat u kan lezen in de pastorale rubriek.
Franciscus stond ook gekend om zijn grote interesse in en liefde voor de natuur en voor dieren. Hij ervoer de natuur als een geschenk van God.
Daarom vieren we nog steeds op 4
oktober, de dag dat Franciscus stierf in 1226, Werelddierendag.
De levenswijze van Franciscus van Assisi inspireerde ook onze huidige paus om als pausennaam Franciscus te kiezen. (wzc sint jozef, oktober 2019)
Normaal vieren we werelddieren dag ook in Wzc Huize Vincent, we
krijgen dan bezoek van een hele hoop dieren. Door de
omstandigheden van corona mogen we voorlopig geen dieren ontvangen in ons Woonzorgcentrum. We kijken alvast uit naar volgend jaar !
Werelddierendag 4 oktober
Waarom vieren we werelddierendag op 4 oktober ?
27
Dankbaar gedenken: Allerheiligen & Allerzielen
Wat een mooi feest is Allerheiligen toch! We vieren op 1 november al die gewone mannen en vrouwen die iets gewoons op een buitengewone manier deden. Denk maar aan pater Damiaan die vanuit zijn doorleefd geloof een warme gemeenschap bouwde in bij de melaatsen van Molokaï. Onze heiligen zijn geen helden. Wel mensen die gewone dingen op een buitengewone manier deden. En dat zijn er veel meer dan de heiligen die officieel heilig zijn. En ook in kleine dingen doen velen van ons iets gewoon op een
buitengewone manier...
De zorgverlener die geduldig en zacht blijft, ook al moet die op zijn of haar tanden bijten. De man of
vrouw die veel te verduren heeft en toch positief en hartelijk blijft . De alleenstaande mama die hard moet knokken om haar kinderen met liefde alle kansen te geven, en die toch ook oog heeft voor de noden van mensen veraf of dichtbij. Heiligheid komt niet voort uit heldendaden.
Heiligheid is authentiek zijn, transparant, zonder verborgen agenda, oprecht. Vreugdevol leven en van humor houden. Niet voor niets wordt die prachtige Bergrede gelezen met Allerheiligen –
hieronder weergegeven naar een bezinnende vertaling door Roos Maes.
Zalig de armen van geest.
Gelukkig zijn er eenvoudige mensen die doen wat moet gedaan worden.
Zij zijn de heilige ruimte waarin God woont.
Zalig de treurenden.
Gelukkig zijn er vrouwen en mannen die hun verdriet tonen en tranen laten vloeien. Zij zijn de troost voor onze kinderen.
Zalig de zacht-moedigen.
Gelukkig zijn er mensen met een zacht hart die moedig mildheid tot kracht wekken. Zij zijn de rijkdom van deze aarde.
Zalig die hongeren en dorsten naar gerechtigheid.
Gelukkig zijn er nog hunkerende mensen die nooit aflaten te
schreeuwen om en te werken aan gerechtigheid. Zij zijn ons voedsel voor onderweg.
Zalig de barmhartigen.
Gelukkig zijn er nog barmhartige mannen en vrouwen die kinderen baren en opvoeden zoals ze zijn. Zij zijn de hoop van deze wereld.
Zalig de zuiveren van hart.
Gelukkig zijn er doorzichtige mensen die hun hart laten spreken. Zij zijn de iconen van Gods aanwezigheid.
Zalig die vrede brengen.
Gelukkig zijn er weerbare mensen die standvastig getuigen tegen de logica van het geweld. Zij zijn de kinderen van de vrede.
Zalig die vervolgd worden om de gerechtigheid.
Gelukkig zijn er nog moedige mannen en vrouwen
die zich niet neerleggen bij onrecht.
Zij zijn Gods droom voor de mensheid.
Zalig zijt gij wanneer men u
beschimpt, vervolgt, lasterlijk van allerlei kwaad beticht om mijnentwil:
verheug u en juich, want groot is uw loon in de hemel.
Allerzielen volgt de dag nadien, op 2 november. Dan gedenken we onze overledenen en bidden we voor al wie overleden is. Waarom? Omdat bidden voor overleden dierbaren is zinvol om verschillende redenen.
Allereerst kun je bidden omdat de persoon die overleden is, misschien niet klaar was voor de ontmoeting met God. Al kunnen we zijn
grenzeloze barmhartigheid vermoeden, zijn Liefde moet
overweldigend zijn. We bidden dat de overledene ten volle rust en vrede mag vinden in de Eeuwige.
Bidden voor overledenen verbindt ons ook met hen.
Het schenkt troost aan wie
achterblijft en doet stilstaan bij onze eigen eindigheid en bij de doortocht die ook wij ooit zullen maken van dood naar nieuw leven, door Gods liefdeskracht.
Allerzielen is er ook om onze
verbondenheid te vernieuwen met mensen die getekend zijn door rouw.
We staan even stil bij het gedenken van al onze overleden dierbaren met een tekst van Ward Bruyninckx:
Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen
en verpakken in goede gedachten van herinnering.
Het is verwijlen bij een brok leven en stilstaan bij de grote momenten van pijn en vreugde.
Afscheid nemen is met dankbare handen
weemoedig meedragen al wat waardevol is
om het niet te vergeten.
29
Het is moeizaam de draden losmaken en uit het web van de belevenissen loskomen.
Het is achterlaten met de zekerheid dat de herinnering aan al het goede
je voor altijd dierbaar zal blijven.
Leven is vanaf zijn geboorte voortdurend afscheid nemen,
loshaken om voort te gaan,
zichzelf verliezen om zichzelf te vinden, het risico nemen van de graankorrel
om vruchten voort te brengen.
Afscheid nemen is het moeilijkste in het leven:
men leert het nooit.
Gelovigen nemen nooit afscheid van Het Leven.
WZC Conslata, november 2019
Sinterklaas en Sint-Maarten zijn twee geversheiligen waarrond op veel plekken in de wereld een hele traditie ontstaan is. De beide feesten brengen mensen dichter bij elkaar en verzekeren mee de uitwisseling en het begrip tussen diverse gemeenschappen.
Sinterklaas is bekend als de kindervriend die tijdens de nacht van 5 op 6 december samen met zijn paard en Pieten geschenkjes brengt naar de huizen van de brave kinderen. Speciaal hiervoor zetten ze hun schoen met daarin een wortel, raap en enkele klontjes suiker voor het paard van de Sint. Een zelfgemaakte tekening en een brief met hun wensen voor
Sinterklaas liggen ernaast. ’s Morgens zijn de schoentjes leeg, maar is de kamer gevuld met snoep en speelgoed. Typische Sintlekkernijen zijn figuurtjes in chocolade en marsepein, speculaas, mandarijntjes, chocoladen muntstukken in goudkleurig zilverpapier en kleine lettervormige droge koekjes. In vele steden en gemeenten worden Sinterklaas en Piet tussen eind oktober en eind november feestelijk onthaald. Met een koets, te paard of zelfs per trein rijden Sinterklaas en Piet de gemeente binnen. In gemeenten die aan een rivier liggen, komen zij meestal met een schip toe.
Sint-Maarten is de prominente geversheilige in de streek rond Ieper en Aalst, maar ook in het Mechelse wordt hij gevierd. Sinterklaas is daar zelfs amper of niet gekend of hij wordt er niet gevierd. De typische Sint-
Maartensgebruiken, zoals de Sint-Maartensvuren, kinderoptochten en liederen, zijn minder verspreid dan de Sinterklaastraditie, maar ze tonen wel een grotere verscheidenheid. Zo verschilt zijn kledij bijvoorbeeld van streek tot streek: op de ene plaats is hij een militair ruiter en op de andere plaats een bisschop. Als bisschop lijkt hij als twee druppels water op
Sinterklaas en wordt hij soms ook vergezeld van Pieten en een paard. Sint- Maartensgebruiken worden dan soms ook (sterk) beïnvloed door de
Sinterklaastraditie.
31
Sint-Maarten wordt voornamelijk gevierd rond 11 november. Tijdens de avond van 10 of 11 november zijn er tochten met fakkels, lampions, lantaarns en uitgeholde bieten met daarin een lichtje. Kinderen zingen
liedjes van deur tot deur in ruil voor snoep of geld. Sint-Maartensvuren, een opeenstapeling van stro en takken en vaak vergezeld van een strooien pop, worden ontstoken. Net als bij Sinterklaas zetten kinderen ook hun schoen.
Ook het zogenaamde ‘grielen’ (graaien, grijpen, grabbelen, maar ook
bedélen, uitdelen) is gelinkt aan Sint-Maarten. In Beveren bijvoorbeeld begin in de late namiddag, als de zon bijna onder is, op de markt de grote
massagriel. Onder meer Sint-Maarten, de burgemeester en schepenen gooien dan lekkernijen naar de kinderen. Daarna gaat het grielen verder bij de winkeliers en de bewoners van de markt en omliggende straten.
Naast 11 november worden nog andere data aan Sint-Maarten gekoppeld, zoals bijvoorbeeld 4 juli. Op die dag werd hij namelijk tot bisschop gewijd.
Vandaag de dag heeft deze dag echter vooral een liturgische betekenis en blijft 11 november dé Sint-Maartenfeestdag bij uitstek.
WZC Consolata
Advent, een opmerkelijke tijd
Wanneer je deze huiskrant onder ogen krijgt zijn we oktober net gestart. De herfst blaast op de hoorn, Allerheiligen en Allerzielen komen eraan en dan is het al snel advent. Vandaar dacht ik dat het zinvol was om in deze
huiskrant (de volgende zal voor januari zijn) aandacht te besteden aan deze bijzondere tijd in het jaar.
Want dat is de advent… een zeer bijzondere tijd. Ook al komt deze tijd ieder jaar terug; het blijft een uitzonderlijke tijd. Ze heeft iets afwijkends van het gewone alledaagse leven. In die zin is het een vreemde tijd. En voor wie er oog voor heeft: een opmerkelijke tijd.
Wat maakt deze tijd dan zo speciaal? Wel, het is een periode die oproept, een retraite-kans die je wordt aangeboden om tot de essentie van het leven te komen.
Wat is dan die essentie? Wel, voor de gelovige mens is dat God. Welke plaats heeft Hij in ons leven? Mag Hij het centrum zijn van ons bestaan. En als Hij komt, is Hij dan werkelijk welkom? En wel zo, dat Hij ons leven ten diepste beïnvloed? Worden we, door zijn komen, wie Hij wil dat we worden, namelijk mensen die zijn liefde belichamen doorheen gebed en daad? Dat is de essentie van het leven.
De adventsperiode nodigt ons uit ons te verdiepen in dit gegeven. Zie het als een soort retraite die de Kerk aanbiedt ter voorbereiding van Christus’
komst met Kerstmis.
En het is goed deze periode ter harte te nemen. Juist omdat ze ons tot bij de essentie brengt van ons bestaan. En dit ieder jaar… da’s echt niet teveel, integendeel.
Voordeel van de advent is dat we niet naar een abdij of een ander
bezinningsoord moeten trekken. We kunnen de adventsretraite perfect beleven daar waar we wonen. In ons geval is dit Huize Vincent. Laat je kamer die ruimte zijn waar je in alle rust je kan verdiepen in het wezen van je bestaan, in het ‘er-zijn’ van God, in het ‘Hoe ben ik er voor Hem?’
33
Zie de advent als een soort grote kuis van je hart. Weg met al die dingen die een belemmering vormen voor God te leven. In zijn wijngaard wil je werken, zijn liefde wil je zijn.
Er zullen tijdens de advent binnen Huize Vincent heel zeker momenten zijn waar we, al dan niet binnen onze bubbel, zullen samen komen rond
thema’s die ons innerlijk voorbereiden op het grote feest van Kerstmis.
Ik wens jullie alvast een genadevolle adventstijd toe.
Kris
Maandag 10u-11u Crea
Dinsdag 14-15u30 Bingo
Woensdag
14u-15u30 Zingen
Activiteitenprogramma Oktober-November-December
Donderdag 10u30-11u15 Viering
Vrijdag 10-11u30 Voorlezen
Do 23 jan
Ma 27 jan
Deze activiteiten worden begeleidt door vrijwilligers en zullen per afdeling (bubbel) doorgaan. Iedere week zal er dus 1 van deze activiteiten doorgaan voor uw afdeling. Hiernaast zullen ook nog andere activiteiten doorgaan begeleidt door iemand van de paramedici, hou dus zeker de activiteiten kalender op
uw afdeling in de gaten.
10u30-11u15 Viering
35
Algemeen Directeur:
Dhr. Koen Van Wauwe 03/710 51 30 Dagelijks verantwoordelijke:
Mevr. Greet Reyniers 03/710 51 30 Opname verantwoordelijke:
Cindy De Meester 03/710 51 30 Receptie en administratie:
Saskia Weyn 03/710 51 30 Verpleging- verzorging:
Van Goethem David: afdelingsverantwoordelijke Polderzicht 03/710 51 31 Ellen De Ryck: afdelingsverantwoordelijke De Kouter 03/710 51 32
Heidi Cool: afdelingsverantwoordelijke 't Veer 03/710 51 33 Verantwoordelijke Keuken:
Annemie Nicque 03/710 51 66 Technische dienst:
Koen Van Damme 03/710 51 67 Steven de Roeck 03/710 51 67
Paramedici:
Kris De Vleeschouwer (Pastoraal medewerker) 03/710 51 73 Els Van Hoyweghen (Kine) 03/710 51 69
Veronique Werkers (Kine) 03/710 51 79
Gina De Roeck (Coördinator Wonen en Leven) 03/710 51 76 Annelore Seghers (Begeleider Wonen en Leven) 03/710 51 76
Liese Stevens (Ergotherapeut) 03/710 51 74 Imke Pots (Ergotherapeut) 03/710 51 74 Els Maes (Ergotherapeut, SOM+) 03/710 51 74
