MAANDBLAD NEDERLANDSE VERENIGING
JUNI 2020
Leuvensesteenweg 4a B-3080 Tervuren Tel: 02767 76 87 E-mail: secretaris@nederlandse-vereniging.eu.
Website: www.nederlandse-vereniging.eu
BTW BE 441 080 081 IBAN: KREDBEBB BE33 4345 1708 2146.
Inhoud
Uit de Bestuurskamer : Blz. 3
Schildersclub : Blz. 5
De Ledenjournaals : Blz. 6
Kunstenaars collectief : Blz. 7
Parkinson onderzoek : Blz. 9
Oorlogsherinneringen : Blz. 12
Brief oorlog : Blz. 13
Herdenking 75 jaar bevrijding : Blz. 16
Jarig in Juni : Blz. 17
Wijzigingen ledenbestand : Blz. 18
Dit e-blad kwam tot stand onder de redactie van:
Annelies Smilde - Theo Orie – Bertus Haijtink - Leo Voorham en met medewerking van Jos Thomeer.
2
De heropening van de Nederlandse Vereniging moet helaas tenminste verder worden uitgesteld tot 1 juli. Na alle goede voorbereidingen kwam ineens toch nog een kink in de kabel!
1. Zoals U vernam uit het bericht aan allen van afgelopen dinsdag gaven de algemene beslissingen door de BE- Veiligheidsraad van woensdag 3 juni over de horeca/ restaurants het bestuur voldoende aanleiding vanaf maandag 15 juni met een gefaseerde en voorzichtige heropening van start te gaan.
Alles was met een eigen gedegen protocol en een passend programma goed voorbereid. Het was nog even wachten op de “bevestiging” van de “corona” taskforce van Tervuren.
2. Vandaag (12 juni) kwam het antwoord van de gemeente: “Op zich ziet het [NV] protocol er goed uit, alleen is het basisprotocol voor “cultuur” er ondertussen ook gekomen.” Dit nieuwe sectorspecifieke basisprotocol is door Jan Jambon, de Vlaamse Minister President en Minister van Cultuur, goedgekeurd op 10 juni en geldt tot en met 30 juni. In dit protocol staat ondubbelzinnig dat gegeven de huidige omstandigheden de senioren (65+) als risicogroep voorlopig niet betrokken moeten worden bij de heropstart. Voor deze groep worden eerst nog aparte richtlijnen opgesteld door het Agentschap Welzijn.
3. Op basis van het antwoord van de gemeente en het nieuwe Vlaamse “cultuur” protocol kan de conclusie voor het bestuur niet anders zijn: de heropening van de NV vooruit te schuiven naar tenminste 1 juli en te hopen dat voordien de richtlijnen van het agentschap verschenen zijn. Als een weinig soelaas voor deze uitgestelde heropening heeft het bestuur besloten de club gedurende de maand augustus zoveel mogelijk open te houden. Het bestuur komt hier later op terug met details.
4. In deze wrange context van covid-19 refereren we als bestuur graag met onuitsprekelijke dank aan de geweldige inspanningen van de luistergroep en iedereen die bijgedragen heeft aan het ledenjournaal. Het houdt de communicatielijnen open en beantwoordt ruimschoots aan één van de doeleinden van onze gezelligheidsvereniging: “het activeren van onderlinge steun”.
3
UIT DE (virtuele) BESTUURSKAMER Uit de bestuurskamer
5. Het bestuur besprak ook de huidige financiële situatie van onze vereniging. Door de corona-crisis lopen de kosten van onze vereniging door en missen we de inkomsten uit eigen beheer. Alhoewel het eerste kwartaal met een kleine winst werd afgesloten verwacht de penningmeester een belangrijk verlies in het tweede en derde kwartaal. De in december 2019 begrote winst voor 2020 ad € 296 zal resulteren in een belangrijk verlies over het lopende boekjaar. Het bestuur heeft, gezien deze onzekere ontwikkeling, besloten de obligatielening vooralsnog niet af te lossen, om liquiditeitsproblemen te voorkomen.
6. Schriftelijke procedure Algemene Leden Vergadering zoals voorzien was op 23 maart jl. Een bijeenroepen van een ALV zal er op korte termijn niet inzitten. Niettemin moeten voor een reguliere voortgang van het bestuurlijke en financiële management van de vereniging een aantal besluiten genomen worden. Vandaar dat het bestuur U per speciaal schrijven zal vragen aan de hand van de agenda van de voorjaars-ALV akkoord te gaan met een aantal specifieke besluiten. In totaal zijn er 8 besluiten te nemen. In het speciaal schrijven in de komende paar weken zal uitgelegd worden hoe en binnen welke termijn over deze besluiten gestemd kan worden.
“De tijd baart rozen”
Namens het bestuur
Paul Brouwer (vicevoorzitter)
4
Schilderclub
In verband met een eventueel snelle heropening van de Nederlandse Vereniging wil ik graag officieel laten weten dat het einde van de schilderclub is aangebroken met het overlijden van Ru Haverkorn van Rijsewijk.
Mede na het afzeggen van haar lidmaatschap door Annemarie Grimmon en het ongeregeld aanwezig kunnen zijn van Cathrien Orie is helaas de beslissing gevallen om deze artistieke activiteit te beëindigen.
Ik was erbij vanaf het begin toen Jules Defesche het initiatief nam om een schilderschool op te starten aan het eind van de jaren 80 van de vorige eeuw.
We hebben mooie tijden beleefd en met z’n allen een jaarlijkse uitstap van een week georganiseerd om buiten te schilderen. Ik bewaar daar kostbare herinneringen aan.
Helaas hebben we de laatste jaren heel veel leden verloren door verhuizing en overlijden. En waren Ru en ik de enigen die waren overgebleven. Met zijn overlijden is nu dus een einde gekomen aan een activiteit die mede door de jaarlijkse vernissage van onze werken, gepaard gaande met het door velen gesmaakte Captain’s Dinner, dat een feestavond betekende voor de kunstliefhebbers onder de leden.
Een beetje verdrietig en ook met spijt heb ik besloten om als enige overgeblevene van de starters deze activiteit te beëindigen, maar aan alles komt een eind!
Ik heb zelf erg genoten van die schilderwoensdagen en dank jullie voor de belangstelling die velen van jullie hebben betoond.
Tot ziens op de Nederlandse Vereniging, Els
5
de Ledenjournaals
Met betrekking tot het gedicht “History repeats itself etc” ben ik even gaan zoeken naar een pandemie 1869, welke verwijzing bij mij niet direct een lampje ontstak en waarvan ik voorlopig ook geen specifieke verwijzing heb gevonden, hoogstens van lokale epidemieën rond die tijd, maar niets vergelijkbaars met, of van dezelfde orde van grootte als de "Spaanse Griep”, die geschiedkundig wel is bevestigd en beschreven, ofschoon ook nog steeds met de onvermijdelijke lacunes.
Ik vond wel dit:)
https://nieuwscheckers.nl/nieuwscheckers/viraal-gedicht-over-lockdown-is-van- nu-niet-uit-tijd-van-spaanse-griep/
Dit is geenszins bedoeld als kritiek, slechts als een bescheiden bijdrage tot omkadering, het gedicht op zich bevat voldoende elementen tot overdenking, onafhankelijk van wanneer en door wie het geschreven is, en daar gaat het om.
Niek de Joncheere
6
" Kunstenaars Collectief 2020"
Het " Kunstenaars Collectief 2020" van de Nederlandse Vereniging voor de Artiestentoer bestond uit Els, Heleen, Herman, Frits, Jaap, Ru (†) en voor deze gelegenheid ook Jacques. Er zijn recentelijk interviews geweest, maar geen schilderijen. Vandaar deze 2 pagina’s om de kwaliteit van het werk van “onze” NV kunstenaars te demonstreren.
Jaap Geenen
Els Kan
Jacques Veerman
" Kunstenaars Collectief 2020"
Het " Collectief 2020" vertegenwoordigt impres- sies over Jackson Pollock, verrassingen in clair- obscur, frisheid van bloemen, een charme- offensief van zachte kleuren naast betrokken schilderijen met grote en alledaagse realiteitszin.
PB.
Herman de Lange
Frits Bastiaens
Heleen Rottier
Grenzen opzoeken voor Parkinsononderzoek
Op maximaal vijftig dagen de landsgrens van België afstappen om aandacht te vragen en geld in te zamelen voor Parkinsononderzoek. Een traject van grenspaal naar grenspaal, goed voor 1500 kilometer. Dat is het concept van de Stop Parkinson Walk, die Ivo De Bisschop samen met Rob Lodewick van onze vereniging en met een team medestanders volop aan het voorbereiden is.
Twee jaar geleden, op zijn 62ste, kreeg Ivo het verdict dat hij aan Parkinson lijdt. ‘Een zware dobber, die mij aan het denken heeft gezet. Het heeft mij wel wat tijd gekost om dit nieuws een plaats te geven in mijn leven. Met medicatie zijn de symptomen onder controle te houden, maar de ziekte zet zich onophoudelijk voort. Er bestaat op dit moment geen medicijn om Parkinson te genezen of te stabiliseren. Er is nochtans veel onderzoek gevoerd, en experts zijn van mening dat een doorbraak binnen enkele jaren mogelijk is. Alleen blijkt dit voor de grote farmaceutische bedrijven geen prioriteit te zijn. Zeker nu de bestrijding van het Corona-virus terecht voorrang krijgt. Meer en meer studies worden stilgelegd, allicht omdat economische successen uitblijven.’
Dat bracht Ivo op het idee om een lang gekoesterd plan – een lange voettocht ondernemen met vrienden – te koppelen aan dit doel. ‘Ik heb een bucket list opgesteld van dingen die ik nog wil doen, terwijl mijn fysieke conditie het toelaat. Zo’n voettocht is daar één van. Ik wil er een uniek verhaal van maken. Met twee vrienden zal ik het hele traject afleggen, andere stappers kunnen zich voor kortere stukken of dagetappes aansluiten.’
De mosterd voor dit idee haalde Ivo bij een vroegere overbuurman. Die bedacht jaren geleden een soortgelijke grenswandeling en stapte die in een aantal weekends met een groep. Helaas was zijn routekaart niet terug te vinden. Er zat dus niets anders op dan zelf een nieuwe route te ontwerpen Wij blijven zo dicht mogelijk bij de grens, maar kiezen telkens de mooiste wandelpaden. Soms zijn dat bestaande grote routepaden, meestal eigen ontwerpen. We lassen binnenkort enkele stapdagen in om het parcours uit te testen. Belangrijk is dat de wandeling elke dag minstens één grenspaal aandoet.
Voor die palen zoeken we telkens een sponsor, die dan even in de kijker wordt gezet.’
Momenteel heeft Ivo een twintigtal vrienden rond zich verzameld voor dit project. De helft zijn Rotariërs uit zijn club Brussel Coudenberg, de anderen komen uit Ivo’s persoonlijke en zakelijke netwerk. Ons lid Rob Lodewick is vice-voorzitter en is verantwoordelijk voor de financiën. Voor de logistiek wordt tijdens de tocht elke week een team van zeven mensen gevormd dat Ivo begeleidt. Zij
9
bemannen onder meer een eigen mobilhome, zodat de stappers flexibel van en naar hun overnachtingsplaats gebracht kunnen worden.
De Stop Parkinson Walk is gepland van 23 augustus tot 10 oktober 2020 ‘We zijn momenteel veelbelovende contacten aan het leggen met de nationale pers. Daarnaast voorzien we in elk van de etappeplaatsen ook wat persaandacht. De bedoeling is dat we daar ontvangen worden met een klein evenement, wat animatie, eventueel een ontvangst door de burgemeester… weer met de achterliggende gedachte om Parkinson in de kijker te plaatsen. We hopen dat een grotere visibiliteit van de ziekte een sneeuwbaleffect op gang kan brengen, zodat het onderzoek verder gestimuleerd wordt.’
Qua fundraising heeft Ivo de lat meteen hoog gelegd: hij is vast van plan 1.000.000 € in te zamelen voor baanbrekend toponderzoek in België en Europa. Individuele stappers zijn welkom om zich bij de actie aan te sluiten, en zich te laten sponsoren.’
De opbrengst van de Stop Parkinson Walk wordt verdeeld over acht Europese en drie Belgische onderzoekscentra, gescreend en opgevolgd door de Michael J. Fox Foundation en de Demoucelle Parkinson Charity. ‘Zij hanteren algemeen aanvaarde standaarden en normen. Het onderzoek dat wij zullen steunen, heeft als doel binnen vijf tot tien jaar resultaten op te leveren.’
Als gewezen marathonloper en ervaren bergwandelaar is Ivo nooit een uitdaging uit de weg gegaan.
Ook in de non-profitsector heeft hij zijn sporen verdiend, als vrijwillig bestuurder bij verschillende liefdadige organisaties. De Stop Parkinson Walk belooft de kers op de taart te worden. ‘Al bots ik zelf misschien ook tegen een fysieke grens aan, ik wil dit absoluut tot een goed einde brengen. Niet zozeer voor mezelf, maar voor àlle Parkinsonpatiënten. In België zijn er zo’n 35.000 gekend, al ligt het reële cijfer allicht vele malen hoger. Wereldwijd gaat het om zo’n vier miljoen mensen. Die allemaal een betere toekomst geven, dat is de échte uitdaging. En ik ben ervan overtuigd dat dit binnen handbereik ligt.’
Indien U dit initiatief een warm hart toedraagt en graag een bijdrage wilt leveren om het gestelde doel te bereiken ga dan naar de website www.stopparkinson.be of stort Uw bijdrage op de bankrekening van de VZW Stop Parkinson BE16 0689 3443 4874.
Rob Lodewick
10
V.l.n.r. Isabel Vanobbergen, directeur van vzw DE POEL, Ivo De Bisschop, Rob Lodewick
11
Oorlogsherinneringen
Ik kom uit een Schiedams gezin met vijf kinderen. Ik was de vierde in rij, geboren in 1940. Schiedam had veel te lijden van het Rotterdams bombardement en later door de bombardementen op de Schiedamse scheepswerf Wilton Feyenoord, waar veel duitse schepen werden gebouwd en gerepareerd. Wij woonden daar vlak in de buurt. Ook de hongersnood heeft ons gezin zwaar getroffen.
Mijn broer woont nog steeds in het ouderlijk huis. Het huis heeft een vliering, waar we zeer zelden kwamen, omdat een dikke laag stof de toegang haast onmogelijk maakte. Maar een aantal jaren geleden hebben we toch de stoute schoenen aan getrokken, vermoedelijk door nieuwsgierigheid gedwongen, en hebben die zolder leeggehaald. We hebben toen heel veel dingen bijzondere dingen gevonden, maar de mooiste was een brief uit begin van 1945 van mijn vader aan enkele familie leden over de omstandigheden toen.
Ik heb nooit geweten, dat mijn vader zo’n schrijver was, maar het geeft een ontroerend beeld over de situatie begin 1945 toen de nood zeer hoog was. Het vertelt hoe mijn vader probeerde het voortbestaan van zijn familie te waarborgen, hoe de mensen aan voedsel kwamen, hoe de kinderen nog net niet dood gingen van de honger. Ik ben er per slot van rekening nog steeds... Door de nauwkeurige opsomming van prijzen is het een document geworden, het lezen waard. Ik heb daarom een copy ingesloten. (Brief oorlog, zie bijlage)
Deze brief heeft veel aandacht getrokken . Het is allereerst gepubliceerd in een lokale krant in Rotterdam en omgeving en naderhand ook opgenomen in het historisch gemeente archief van Schiedam. Via mijn broer, die in Amerika woont is een Engelse vertaling van deze brief bewaard in het Holocaust museum van de Kennesaw State University in Georgia. Ook die vertaling is ingesloten. ( Pa’s letter )
Ik ben me bewust, dat het een lang verhaal is en misschien te lang voor publicatie in het Ledenjournaal of E-blad. Misschien weten jullie, in welke vorm deze brief een bijdrage kan leveren aan de discussie rond oorlogsherinneringen.
Frits
12
Herdenking 75 jaar Bevrijding in Corona-tijd, 2020
We hadden ons waarschijnlijk allemaal een bepaald idee gevormd van hoe de viering van die beroerde jaren zou verlopen, feestelijk , groots en indrukwekkend. Al weken van tevoren begonnen de documentaires over alle facetten van die periode te verschijnen. Aanvankelijk volgde ook ik alle publicaties en radio- en televisieprogramma’s met grote interesse. Het vulde gaten in mijn kennis over het verloop van die oorlog Maar langzaam aan begon ik me door alles wat ik zag en hoorde die tijd, die ik meemaakte tussen mijn 9de en 14e jaar, opnieuw te beleven.
En dat had nogal wat gevolgen. Het werd niet meer de periode waar ik me tot nog toe alleen de leuke herinneringen van naar boven haalde. Zoals de keer dat ik, samen met mijn een jaar oudere broer onze ouders verraste met het met water en veel Vim schoonschuren van de parketvloer maar wat niet zo goed uitpakte. Of de donkere winteravonden die we doorbrachten met stiekem overgestoken buren rond een paar kaarsjes. De vreugde als die een blok beukenhout meebrachten. De door mij geadoreerde knappe buurjongen die in het donker aarzelend een arm om mijn middel schoof. De geheimzinnige ceremonie van het luisteren naar de verstopte radio in een vloerluik: Radio Oranje met optimistisch nieuws over het spoedige einde van de oorlog. De speculaties over wat in de pakketten van de droppings van de Zweedse voedselhulp zou zitten. Dat wij het toch beter hadden dan vele anderen. Die herbeleving bleek veel weggestopte emoties los te maken die door de overdosis van beelden werden opgeroepen:
de angst en de dreiging die van de bezetting uitging, wat later de dagelijkse bombardementen op het spoorwegkruispunt vlakbij en die van de nachtvluchten op Duitsland, de hongerwinter.
Het maakte me emotioneel heel kwetsbaar en meer dan daarvoor viel de afzondering van mijn kinderen me zwaar. Wat een feesttijd had moeten worden werd voor mij een tijd die zo snel mogelijk voorbij moest zijn.
Maar tegelijkertijd werd die Herdenking in Corona-tijd op indrukwekkende wijze gestalte gegeven door de gewijzigde viering van de officiële herdenking van 4 en 5 mei. Allereerst werd de Dodenherdenking in de Nieuwe Kerk gedragen door de toespraak van Arnon Grunberg die onverhuld sprak over het wegvoeren van het joodse deel van onze bevolking naar een gruwelijke bestemming en het zwijgen en wegkijken daarbij van het andere deel. De duidelijke waarschuwing voor onze tijd, die in de woorden van Grunberg doorklonk, was ook onderdeel van de prachtige toespraak van Koning Willem Alexander. Het beeld van de lege en immense ruimte van het Damplein, de nadering van het koningspaar, de koningin gracieus maar zwarter dan zwart gekleed en de koning met op zijn strakke gezicht al de voorbode van zijn ernstige en eerlijke toespraak, het kleine groepje om hen heen, de twee scouts die de bloemenkransen aandroegen, dat beeld zal ons altijd bijblijven. Het toonde de volle betekenis van de dreiging van het ongeïdentificeerde en alles verwoestende virus dat de wereld en dus ons allen tot nog toe in zijn greep houdt. Ook nu wachten we weer op Bevrijding, van een andere aard maar even onzeker. Toch moeten we vertrouwen hebben in de toekomst en door ons gedrag zelf blijven bijdragen aan de inperking van de verspreiding van deze onbekende vijand, ook nu de teugels wat gevierd worden. Volhouden wordt nu ons parool. We hebben laten zien dat we het kunnen!
Catherine Andriessen-Ten Holter 16
30 mei 2020
Jarig in juni
Nu de lockdown enigszins versoepelt, zijn er meer mogelijkheden om uw vrienden ter gelegenheid van hun verjaardag te feliciteren. Enige klacht die ik daarover gehoord heb, was dat de telefoonlijn van de jarige zo lang bezet kan zijn.
Maar de feestneuzen hebben nooit geklaagd, integendeel.
U mag nu ook uw bubbel aanpassen en onze leden thuis of zelfs buitenleden in Nederland bezoeken. Dat valt mijns inziens onder noodzakelijke verplaatsingen.
Als u op onze website onder Voor Leden “Wie is Jarig” raadpleegt, moet u opgemerkt hebben dat op de verjaardagskalender ook oud- en overleden leden vermeld stonden. De reden is dat zij nog altijd in onze herinnering voortleven.
Ook heb ik ervaren dat wanneer u familie van een overledene op zo’n dag contacteert en vermeldt dat hij/zij nog steeds in onze gedachten voortleeft dat dat bijzonder gewaardeerd wordt. Misschien een ideetje.
Inmiddels is de website wel aangepast en de maandelijkse lijst van jarigen beperkt tot de huidige leden. Als u de “volledige” lijst wilt raadplegen, neem dan contact op met de webmaster.
Wees voorzichtig met uw gezondheid
.
Lief en Leed
17
26 mei 2020
20 - 6 - 18
Wijzigingen Ledenbestand
Overleden Leden:
Mevrouw E. SNOEREN (Ellen) 11 mei 2020
Mr. P.S. ZWART (Peter) 11 mei 2020
Prof. Dr. F.G. DROSTE (Flip) 12 juni 2020
Bestuurswisseling Hollandse Club Antwerpen:
Ir. W.M.O.M. Smits (Willem) is als commissaris gebouw vervangen door L.C.M. Baartmans (Leo).
18
