Wat gebeurt bij de dokter?

kerk & leven

mensen 13

Erik DE SmEt

Mine Dalemans uit Lummen is zelfstandig fotografe en werkt geregeld voor kerk & leven. In- grid Dullens uit Beringen maakt theater. Beide vrouwen ken- nen elkaar via hun kinderen en beiden wilden al langer samen eens creatief aan de slag. In het fotoboek Een diepe buiging pre- senteren ze nu gezamenlijk im- pressies van en ervaringen bij Dullens’ theatervoorstelling Ie- dereen verdient een goed gevoel.

Twintig vrijdagen lang impro- viseerden en repeteerden spelers van Solidariteitswerking Ons Centrum in Leopoldsburg on- der leiding van Dullens. Inzet:

een theaterstuk waarin zijzelf en hun geestelijke gezondheid cen- traal stonden. Midden decem- ber brachten ze het stuk voor een volle zaal. Mine Dalemans keek er door de cameralens naar en legde het hele gebeuren van zoe- ken en repetities vast.

„In mijn reportagewerk sta ik het liefst tussen de mensen”, vertelt ze. „Daarom werk ik bij- voorbeeld graag voor de rubriek Beeldspraak in kerk & leven.

Kranten en magazines willen meestal fraaie portretten, maar vaak krijg je amper de tijd om die te maken. Ditmaal had ik alle tijd om de mensen te leren ken- nen zoals ze zijn. Zelf twijfelde ik lang tussen een baan in de so- ciale of in de artistieke sector. Na mijn opleiding fotografie volgde ik nog een cursus opvoeder. In het boek vind je trouwens geen portretten, maar een reportage.

Ik wilde vooral de boosheid zo- wel als de vreugde in beeld bren- gen.”

Ingrid Dullens, in 1992 af- gestuurd aan de gewezen ac- teeropleiding Studio Herman Teirlinck, werkt vandaag als dra- macoach en probeert daarbij de eigenheid van mensen naar bo- ven te halen. „We werkten met de ideeën en verhalen van onze spe- lers”, zegt ze. „Ik ben geen thera- peut, maar ventileren op een po-

dium bevrijdt. Stel je voor wat dat betekent voor iemand met angststoornissen. Je zag de men- sen gaandeweg groeien. Mijn in- breng beperkte zich tot het aan- geven van een dramavorm.”

Aan de hand van persoonlijke verhalen en ervaringen vertelden de spelers op humoristische wij- ze de vele knelpunten en uitda- gingen waarmee ze dagelijks te maken krijgen. In het boek staan de mensen zelf echter centraal.

Een haarband van roze elastiek, gebalde vuisten, getatoeëerde namen op een arm – Mine Dale- mans laat blijkbaar graag de de- tails spreken. De teksten van de hand van Ingrid Dullens zijn veeleer reflecties op het proces dat de spelersgroep samen door- maakte, over missen en gemist worden bijvoorbeeld. De tekst is bewust beperkt gehouden en meestal in kleine letters gezet.

„Het is een open verhaal, geen journalistiek verslag”, zo om- schrijft Dullens het project. „Als het al een boodschap heeft, zit die vervat in de titel Een diepe bui- ging”, zegt ze. „Die verwijst naar de theatrale buiging aan het eind van een voorstelling, maar het is ook een buiging van ons voor hen, voor wat zij ons van zichzelf lieten zien.”

Ingrid Dullens, die in de jaren 1990 en 2000 zelf op podia stond, onder meer met cabaret, beseft maar al te goed hoe vluchtig het medium theater is. Zelfs een vi- deopname geeft uiteindelijk niet echt weer wat er plaatsvindt. De foto’s daarentegen blijven.

„Het moeilijkste en meest tijd- rovende was de keuze van de fo- to’s”, besluit Mine Dalemans.

„Vanwege de schroom. Moch- ten we dat ontstoken oog wel in beeld brengen? Of iemands gespeelde woede? De vrouw in kwestie schrok van haar lelijk- heid, maar zag uiteindelijk de schoonheid van het beeld.”

Beide kunstenaars zijn van plan nog meer samen te werken, op andere, uitdagende locaties.

Een diepe buiging van Mine Dalemans en Ingrid Dullens is uitgegeven in eigen beheer en kunt u bestellen tegen 15 euro (verzendkosten 2,5 euro) via mine.dalemans@gmail.com.

‘Een buiging van ons voor hen’

Mine Dalemans en Ingrid Dullens maken fotoboek over mensen in armoede

Wat gebeurt bij de dokter?

Studenten behartigen in boek de noden van jonge vluchtelingen

X

X

Hoe communiceren met kinderen en jongeren op de vlucht?

X

X

Leuvense studenten ontwikkelden voor hen een levensboek

martine CroonEn

We treffen Amy Sackey (21), twee- dejaars sociale readaptatiewe- tenschappen aan het UC Leuven- Limburg, in hartje Leuven, waar ze zich voorbereidt op de exa- mens. Die opleiding moet haar klaarstomen om straks kwets- bare kinderen en jongeren onder meer op school of in een voor- ziening pedagogisch te onder- steunen. „Ik koos voor een prak- tijkgerichte opleiding”, zegt ze.

„Bovendien werk ik graag met kinderen en jongeren.”

Voor het vak creatieve profes- sionaliteit werden de studenten aangespoord een project uit te werken voor een organisatie in de bijzondere jeugdzorg. „Van- uit mijn belangstelling voor de problematiek van vluchtelingen zocht ik doelgericht een instel- ling die met die groep werkt. Zelf kom ik uit een warm nest en vind het erg dat niet iedere jongere in een veilige omgeving opgroeit”, zegt ze.

Samen met drie medestuden- ten ging Amy Sackey in zee met Minor Ndako, dat zorg en bege- leiding biedt aan minderjarigen in een kwetsbare situatie. Op vraag van die organisatie ont- wikkelde het viertal een hand- leiding die de communicatie met minderjarige vluchtelingen moet bevorderen. Met heldere te- keningen en in klare taal legt de handleiding uit wat een voogd of pleeggezin is, waarom je je moet uitkleden bij een doktersbezoek en waartoe vaccinaties dienen.

„De handleiding wil veeleer een levensboek zijn, waarin de jongere geheel vrijblijvend kan lezen en werken”, preciseert Amy Sackey. „Hij of zij kan er ook zijn naam en stamboom in kwijt. Be-

langrijk is dat de band met het thuisland behouden blijft, dat we de bagage die de jongere mee- draagt niet ergens verstoppen.

Aldus voorkomen we dat er in de toekomst problemen de kop op- steken. Daarom is er ook plaats voor foto’s en persoonlijke invul- ling en kan de minderjarige zijn gevoelens uitdrukken via emoti- cons. De jonge vluchteling mag weten dat hij zijn dromen niet moet opgeven, dat hij ook in dit land kan studeren, sporten en een sociaal netwerk uitbouwen.”

De teksten zijn in het Neder- lands om jonge vluchtelingen te helpen zich de taal eigen te ma- ken. „Het is geen perfect boek en de tekeningen zijn simplistisch, maar dat maakt het net voor jon- geren aantrekkelijk”, klinkt het.

Het boek laat ook kennismaken met de religies in ons land, zon- der iets op te dringen. „We vin- den het immers belangrijk dat de jongere zijn eigenheid behoudt.

Onze omgangsvormen respecte- ren, leren we op een toegankelij- ke manier”, zegt Amy Sackey.

Het viertal ontwikkelde ook een website die het boek in meer- dere talen ondersteunt, met filmpjes en links naar organisa- ties die de niet-begeleide jonge vluchteling wegwijs maken.

Na de examens wacht Amy Sac- key een nieuwe uitdaging, een stage in een instelling voor tie- nermeisjes in Molenbeek. „Ik stap graag uit mijn comfortzone, om mijn blik te verruimen”, zegt ze. „En hoop straks weer tijd te vinden om cello te spelen.”

Amy Sackey: „Minderheidsgroepen liggen me na aan het hart.”  © Martine Croonen

Fotografe Mine Dalemans (links) en actrice Ingrid Dullens (rechts)  brengen mensen uit Leopoldsburg in beeld.  © Katrien Coenen

Makkelijk en veilig de trap op Met een thyssenkrupp traplift

· Duitse degelijkheid en 60 jaar ervaring van de marktleider

· Een traplift op maat, met installatie aan muur- of leuningzijde

· Adviseurs en installateurs uit uw buurt, met een Service 24/7 Wil u de voordelen van de lift zelf uitproberen?

We organiseren graag een ‘testrit’ bij een klant in uw buurt.

Nergens zo goed als thuis

Bel gratis www.tk-traplift.be

Bel gratis Ontvang uw gratis

informatiepakket

11012017_thyssenkruppencasa_KerkenLeven_120x98.indd 1 21/12/16 10:28

Advertentie

Theater is een vluchtig medium, foto’s

daarentegen zijn blijvend