63ste jaargang nummer 28 woensdag 9 juli 2008 1,75 euro
Hoe is de Leeuw?
Klauwen heeft ie. Wens elkaar op 11 juli een gelukkige feestdag toe. Van de vakbon
den mag het nog altijd geen wettelijke feestdag worden, maar daar malen wij niet om.
De unitaire vakbondsstructuren zijn een compleet anachronisme. Vorige week richt
ten wij onze wekelijkse ‘Brief van ‘t Pallieterke’ aan Herwigjorissen van ABVV-metaal, die het had aangedurfd binnen de socialistische vakbond te pleiten om mee na te den
ken over de staatshervorming. Met als enig resultaat dat de ABVV-top enkele dagen later scherpe kritiek uitbracht op, jawel, de SP.a, omdat die partij een aarzelende ope- ning had gemaakt voor het regionaliseren van bepaalde aspecten van het arbeidsmarkt
beleid. De bonden blijven steken in de loopgraven van de Eerste Wereldoorlog, dat betekent dat ze binnenkort zowat I00 jaar achterstand zullen hebben op de evolutie van land en maatschappij.
Gelukkige feestdag dus, desalniettemin. Maar valt er anderzijds wel veel te vieren?
We zijn dertien maanden na datum, en van al die beloften bij de verkiezingen is bitter weinig in huis gekomen. Brussel-Halle-Vilvoorde is even ongesplitst als vroeger, er is enkel een mini-akkoordje over de zogeheten eerste fase van de staatshervorming met een aantal borrelnoten zoals de huur- en pachtwet, akkoordje dat overigens niet eens uit de steigers raakt, laat staan dat er werk wordt gemaakt van meer bevoegdheden betreffende serieuze materies als werkgelegenheid, gezondheidszorg en gezinsbeleid.
De vijf resoluties van het Vlaamse Parlement zijn overigens compleet uitgehold, en bij de bespreking van de financieringswet zijn de Franstaligen er zoals gewoonlijk enkel in geïnteresseerd geld in te pikken van de Vlaamse Gemeenschap, zonder zelf de tering naar de nering te zetten en meer verantwoordelijkheid voor hun inkomsten en uitga
ven te aanvaarden. Ze zijn allemaal zo hevig voorstander van België, mijnheer, maar het herfinancieren van het federale niveau, dat moeten de Flamins maar doen. De Frans
taligen zijn namelijk dol op België zolang ze het kunnen uitmelken, dat wil zeggen: de Vlamingen doen werken en belasten voor hen.
Maar misschien is het juist dàt wat we moeten vieren: het groeiende besef dat er met de Franstaligen geen land meer te bezeilen valt. Voor één keer geven we Karei de Gucht gelijk als hij in De Standaard zegt dat het systeem niet kan functioneren als een minderheid vindt dat zij op alles een vetorecht heeft. Het Waalse non is sterker dan ooit, niet eens als weloverwogen tactiek, maar op de eerste plaats omdat de Fransta
lige partijen niet voor elkaar onder willen doen met het oog op de regionale verkiezin
gen van volgend jaar. En daarna met het oog op de volgende verkiezingen. En anders wel voor andere redenen van onderlinge concurrentie. Met het belang van de burger waar
mee zij schermen, heeft dat allemaal weinig te maken. De MR en het kartel PS-CDH gunnen elkaar het licht in de ogen niet en houden het land in een wurggreep. Meer en meer Vlamingen beseffen dat het zo niet verder kan en dat België zijn beste tijd heeft gehad. En dat inzicht verspreidt zich bijzonder snel.
Laten we overigens niet uit het oog verliezen dat de Vlaamse partijen - op de hypo
crieten van Groen! na - tot twee keer toe in het parlement hun meerderheid hebben laten spelen over BHV. Dat meer en meer Vlaamse gemeenten maatregelen uitvaardi
gen tegen de verfransing, ondanks nationale en internationale druk. Dat zelfs De Gucht beklemtoont dat het instellen van een corridor tussen Brussel en Wallonië totaal onmo
gelijk is. Het is dus ook niet allemaal kommer en kwel, al blijven wij van nature bijzon
der wantrouwig tegenover tsjeven en collaboralen. En tegenover Leterme de Ferme, de staatsman die de wereld ons benijdt.
Grote vraag is namelijk wat de geitenboer gaat doen als hij op 15 juli moet vaststel
len dat hij met lege handen staat en zelfs niet eens met een holle verklaring kan afko
men. Gaat hij zich dan toch mordicus vastklampen aan het premierschap, het com
munautaire dumpen en desnoods een sociaal-economische noodregering leiden? Of doet hij eindelijk wat hij allang had moeten doen, de Franstaligen naar de verdoeme
nis wensen, de sleutels van de I6 inleveren en een scherpe Vlaamsgezinde oppositie voorbereiden?
Of komt er een tussenscenario uit de bus, zoals sommige krantencommentatoren melden, waarbij de communautaire onderhandelingen zouden worden voortgezet onder auspiciën van de ministerpresidenten van de Gemeenchappen en Gewesten . Maar wat zouden die kunnen bereiken dat het federale niveau in dertien maanden met heeft klaar
gespeeld? De Waalse ministerpresident Demotte kondigde eind vorige week met veel tamtam aan dat hij wat geld ging uittrekken om “faciliteiten" voor anderstahgen in te richten in Waalse gemeenten. Waarop Het Laatste Nieuws terecht opmerkte dat in Vloesberg, de fief van Demotte, de Vlamingen als een achterlijke diersoort worden bekeken. En van zo’n bedrieger zouden we meer toegeeflijkheid moeten verwachten.
Komaan zeg, gaan we daarmee onze tijd verdoen? .
Volgende week zullen we definitief weten wat Leterme waard is, en in hoeverre CD&V bereid blijft om de Vlaamse kaart te trekken. De tijd voor halfslachtige oplos
singen en compromissen is voorbij. Hang daarom op II juli massaal de eest uit, om omwonenden en voorbijgangers diets te maken dat België zo snel moge ij moe w
Deze week:
• De afgrond 2
• Een imperialistisch pamflet 3
• Het wordt een vechtscheiding 5
• Vloms voor de centen 6
•Zomerfilms 10
Nadenken over koopkrachtverlies
"En? Ga je op vakantie?’’ Ja dus, met de fiets. Richting we zien wel. Eens kijken hoe ver we nog geraken. Wat antwoord je dan?
Naar de Ardennen? We hopen ons stalen ros verder te krijgen. De Moezelstreek dan.
Of de Elzas. Misschien halen we Bourgon- dië wel. Onze gesprekspartner wachtte niet op het antwoord. "Wij vertrekken maandag naarAlaska.’’Alaska? Die gaat dus niet met de fiets. Dan zwijg je zedig over de Moezel.
Een dag later een oude vriend ontmoet aan een kassa. Die vertrok ook maandag. Naar Hawaï. In de onmiddellijke omgeving noteer
den we verder nog China, Bolivië en Oezbeki- stan-Kirgizië-Tadzjikistan. Het lijkt wel alsof mijn halve vriendenkring legervliegtuigen ter beschikking heeft. Er zijn ook kennissen die het dichterbij houden. "Naar ‘t zeeke, want met zo'n baby’tje kan je niet te ver gaan";
"Even snel over-en-weer naar Londen. De rest van de vakantie zit propvol. Dat heb je met drie pubers hé.’’; “Naar den dierentuin, want als ge de 80 voorbij zijt...” en nog "Zie
kenhuis jongen. Ik kan die operatie niet lan
ger uitstellen.”
Wie ‘in de buurt’ blijft, voelt zich verplicht een verantwoording te geven. Zomaar ner
gens heen gaan, past niet.
De anderen doen er luchtiger over. "Alaska?
Amai, dat is een eind." "Ja, ik heb een rus
tige omgeving nodig om eens goed na te den
ken over het verlies aan koopkracht", klonk het lachend. “Nog nen tripel?" Hij maakte er tenminste een grapje van. Van mijn Oez- bekistan-Kirgizië-Tadzjikistan-maat moest ik de voorbije maanden met de regelmaat van een klok klaagzangen aanhoren over de moeite die hij begon te ondervinden om de
touwtjes aan elkaar geknoopt te krijgen. De Bolivië-ganger kan dan weer geen drie pin
ten zien staan of begint over klimaatopwar- ming, ecologische voetafdrukken en onver
antwoord omgaan met de natuur. "Ga je met een roeiboot?" kon ik mijn slecht karak
ter niet helemaal onderdrukken. "Ja, ik weet het, maar die ene vliegreis zal het verschil ook niet maken." Klopt, geen enkele vlieg
reis maakt een verschil. Zelfs niet de vier tussenvluchten die hij bovenop zal maken daar in de Andes.
Het Belang van Limburg peilde bij enkele politici naar de reisplannen. Valkeniers is te vinden in Centerparcs Lommel en De Wever gaat jodelen in Oostenrijk. Twee ecologisch bewuste jongens, die duidelijk de vinger op de knip houden in tijden van stijgende diesel- prijzen. Caroline Gennez houdt het ook erg braaf bij het zuiden van Frankrijk, maar vliegt in augustus wel even naar Denver om Obama ruggesteun te verlenen op de Democrati
sche Conventie. Bettina Geysen van de Vla- Pro zoekt vertier in Cura^ao. De prijs van de populariteit. Op een strand dichterbij vindt ze uiteraard geen moment rust, voortdurend aangeklampt door aanhangers. De progres
sieve madammen klinken toch een stuk min
der milieu- en koopkrachtbewust. Tenzij...
tenzij ze zich beperken tot de heenreis en deze contreien definitief verlaten.
EENMANSCOLLECTIEF Den Blooten Kooninck
U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres
Plankzeil naar www.pallieterke.info
Marcus Thesaurus
Agusta voor Paola
2
9 juli 2008De dingen dezer dagen
Is de Senaat overbodig?
Het is een vraag die al langer dan sinds gisteren zuiver retorisch is. Zelfs in het besloten en meestal ook gesloten kransje van parlementairen zijn het nog uit
zonderingen die het nut van deze kunstmatig in leven gehouden instelling van een dito staat met een tweekamerstelsel (nog) niet betwisten. Het algemeen ver
schijnsel in West-Europa dat de wetgevende bevoegdheid van het parlement fel verzwakt is - om niet te zeggen totaal uitgedroogd - ten voordele van de uitvoe
rende macht, zeg maar de regering, werkt de twijfels sterk in de hand.
Vandaar dat hetdestijds nietechtver
wondering heeftgewekt toen Guy Verhof- stadt zichmelddealspleitbezorgervoor het afschaffen van de Senaat.Datwas trouwens niet heteerste stokpaardje datde bewo ners van het Blauwe Fabriekje beredenwat betreftde “grote veranderingen” in de Belze beleidsconstructies. Rechtstreekse verkie
zing van deburgemeesters was er eenander.
En het afschaffenvan de ministeriëlekabinet ten nog een ander. Op wat daar in de prak tijk van is terechtgekomen, hoef ik niet nader in te gaan. Als het om de postjes gaat, iser binnen de clubvan gezagsdragers allerhande een roerende eensgezindheid merkbaar om dezaken, hoe vermolmd ook,vooral te hou den zoals zezijn.
DeSenaat kost de brave belastingbetaler ongeveer100 miljoeneuro opjaarbasis. Het is niet echtoverdrevenom te zeggendat de impact van dieinstellingopde beleidsvor mingomgekeerd evenredigis aan dat prijs kaartje. Niet in de laatste plaats omdat in hettweekamerstelsel, zoals toegepast in de modelstaat België, deKamervan Volksver tegenwoordigers alles te zeggen heeft en de Senaat niks. En dan blijfik héél beleefd en laat andere in het verleden aan de Senaattoever trouwde “taken” zoals een“reflectiekamer” ofeen “ontmoetingsplaats vandegemeen
schappen”onbesproken.Want nutteloos.
Besluit?De Senaat is eendure instelling die compleet overbodig is. Totdie conclusie is ookVlott-voorzitter, senator, advocaat én AntwerpenaarHugoCoveliers gekomen.
Moeiteloosenal een tijdje.
"Om de Senaat af te kunnen schaffen”, zegthij echter volkomen terecht, “dientde grondwet gewijzigd. En in eenland waar alles dat naarvernieuwing ruikt deskundig wordt tegengewerkt als het ook maar enigszinsde richting van een zelfstandigVlaanderen zou kunnen uitgaan, kan datwel even duren.”
Waarvan akte, evenals van de volgende opmerkingvan Coveliers, dat het “moei lijk aanvaardbaar is om, zonder een alterna
tief voor te stellen, te zeggendat 71 senato
rendie 100 miljoen euro kosten in feite een ganse legislatuurlang met hun vingers zit ten te draaien”.
Wat met?
Het is algemeenbekend datéén vande vele politiekcorrecte clichés om “rechts"
meete schofferen er in bestaatom vooral te onpasvan de daken te schreeuwen dat het een ergerlijk gebrekvertoont qua initiatief en inbreng voorhetmaatschappelijkedebat.
Alvasthet alternatiefvoor de rol (?) die de Senaatvandaag speelt en dat Hugo Cove liers in naam vanhet kartel VlaamsBelang- Vlott naarvorenschuift, is een bewijs van het tegendeel in decommunautair harde tij
den die "la belgitude” kent.Maar hetis niet ongeoorloofd op te merkendat een gebeur
lijk ter zake perscommuniqué allichtniet ver der zal gerakendan de prullenmandvan de verzameling heren en dames hoofdredac teurs en/of adjuncten die deBelzeregime- pers rijk is. En “rijk”gebruik ikdanin deze letterlijk, vermits ik er durf van uitgaan dat
| Xtx ÇXATIS3
de “rol van een uitdovende Senaat”, zoals omschrevendoor senator Coveliers, hoog uit enalleen indit krantje de moeite vanhet vermelden waardzalworden geacht.
Coveliers steltdat, rekeninggehouden met de evolutie in België die overduidelijk van een strikte unitaire naareenconfédérale staat neigt om uit te mondenineenonafhan kelijk Vlaanderen, de Senaat zich uitermate nuttig zou kunnen maken door de ontbin ding van Belgiëvoor te bereiden.
Desenatoren zoudenbijvoorbeeld tech
nisch communautaire problemen kunnen oplossen en hiervoor inspiratie putten bij recente voorbeelden van scheiding zoals in Tsjechië en Slovakije,Servië, Kroatië, Slove
nië, Macedonië,Bosnië-Herzegovina en Ser- vië-Montenegro.
Aan de Senaat zoutevens een exclusieve, maar tijdelijke bevoegdheid kunnen toebe
deeld worden, om uit tespittenopwelke manier België het best kan worden ontbon
den.Zo zouden onderandere volgende vra
genkunnen worden gesteld over,en moge lijke antwoorden gezochtvoor eenaantal problemen. Zoals daar als voorbeelden zijn in het kadervan wellicht nieuwe republi keinse staten,
- watmet de monarchie en de bezittingen vande KoninklijkeSchenking?
- watme een overgangvan een unitair sociaal zekerheidsstelsel naar stelsels van denieuwe staten?
- wat met de splitsing van de nationale schuldenlast, inventaris van deschuldenen de verdeling ervan?
- wat met de roerende en onroerende goederen vande Belgische staat in Vlaan
deren en in Wallonië en de toebedeling ervan?
-wat met eenovergang vande internatio nalevertegenwoordigingenvan België naar de nieuwe staten?
- en wat met eenovergang van het perso
neel en de ambtenaren van Senaat en Kamer vanVolksvertegenwoordigers naarde instel lingen van dezelfde nieuwe staten.
De VB-fractie diendeop 6 december van vorigjaar eenvoorstel van resolutie in waar bij op grond van die nieuwe voor de Senaat voorgestelde rol aande federale regering gevraagd werdomonverwijld - waar hoorde U dat nog?-voorbereidingen te treffenvoor de ontbinding vande Belgische staat. Om zodoende de drie volksgemeenschappen toe te lateneen eigen weg te kunnen gaan.
“Aangezien", aldus senator Coveliers afrondend, “de federale regering teveel bezig is met andere vervaldagen, lijkt het aangewezen dat binnen de Senaat over dit alles zou worden nagedacht zodat dedoor de belastingbetaler opgehoeste 100 miljoen tochop een nuttige manier zouden worden gebruikt.”
Enwie over ditdoor “rechts" geopperde alternatief voor senatoriele bezigheden in eenof andere “kwaliteitskrant” verder nog iets zouvernemen - laat staanietsinposi
tievezin - mag me altijd bellen. Maar eerlijk iseerlijk: de Concentragazettenmaakten er
melding van. D.Mol
Groeningekouter
Dankzijde werking van het nieuwebestuur van het Guldensporencomité wordt er in Kort rijkop10 juli weer een optocht naar het Groe- ningemonument op de kouter georganiseerd.
Het bestuur is thansinhanden van Peter Her
man, José Vanbossele, JanDeweer en Werner Vandenberghe.
Stukvoorstuk stevige Vlaams-nationalisten die hun sporenin de strijd alruimschoots ver
diendhebben. Na een jarenlangesclerose zor gen zij weer voor enige frisse dynamiekbinnen hetKortrijkse Guldensporencomité.
Om 18.00uurvertrekt de optocht vanop de Grote Markt naar de Groeningekouter.
Daar vallen er toesprakenvande Vlaamse minister-president Kris Peeters - ofhij15 juli zal 'aanpakken’? - en An de Moor vande bewegingVlaanderen-Europa te beluisteren.
Een mooie opkomst betekenteensteunin de rug van het nieuwe comité.
Afgrond
Leterme I aan rand afgrond”. De kop op de voorpagina van De Standaard van vrijdag 4 juli loog er niet om, nadat de pers enkele dagen de indruk wekte dat er voorzichtige vooruitgang werd geboekt. Ook de meeste andere kranten luidden zowat de doodsklokken over de regering-Leterme. Alleen bij De Morgen waren ze even niet bij de les. Bétancourt ging daar met de meeste aandacht lopen. Ove Leterme geen woord op bladzijde één. Zo werd pijnlijk duidelijk dat De Morgen toch wat rechtstreekse banden met de CD&V mist, want het grote nieuws dat de anderen wel brachten, kwam uit de CD&V/N-VA-fractie. Daar gaan we dade
lijk op voort, nog even over De Morgen van 4 juli.
Die maakt opde voorpagina welruimte voor het geweldige nieuws datde Waalse minister-president Demotte “financiële steun wil verlenen aan gemeenten in zijn gewest die faciliteiten verlenen aan anders taligen". Op bladzijde twee mag tweetalige Rudi het wat brederkomen uitleggen. De Morgen stelt zich graagter beschikking om het beeld vanhet tolerante Walloniëeven onder de aandacht te brengen, schril in con
trast met het bekrompenVlaanderen vande taaltesten.Dat het woord faciliteiten in een totaal andere betekenis wordtgebruikt dan in onze wetgeving, mag eeneerste vormvan nieuwsmanipulatie genoemd worden. Maar Luk van derKelenmaakte ‘s anderendaags in zijn Het Laatste Nieuws helemaal kipkap van hetfaciliteitenverhaal van Demotte.
Diens eigen Vloesberg,zo stelde Vander Kelen zelf vast, is een echte faciliteiten gemeente - in dejuistebetekenisvan het woord, voor deVlamingen dus -maar daar biedt degemeentelijke webstek nieteens Nederlandstalige uitleg. We probeerden het zondagavond ook even uit. Www.flobecq.be enklikken op NL. “De oude websiteis niet meer beschikbaar. De nieuwe is binnenkort Online. Voor meerinformatieinfo@vloes- berg.be.” Daar moeten we het meedoen.
Even proberen bij de Vlaamsefaciliteiten gemeente Sint-Genesius-Rode. Volledig aan bod in het Frans daar. Demotte geeftde Vla mingen in zijn gemeente niet eens informatie via deelektronische weg, maar mag in De Morgenwel uitpakken als mister tolerant.
Bochtenwerk
Goed,de andere kranten zagen Leterme dus struikelen.Want zij warenwelgebriefd vanuit de gemeenschappelijkefractieverga dering CD&V/N-VAde dag daarvoor. “Zo gerakenwe er niet", kloeg de premier voor de eigen troepen. Als je die boodschap brengtvoor de volledige parlementsfractie, is het natuurlijk de bedoeling dat hetuitlekt.
Datdeed het dus (behalvein De Morgen).
's AnderendaagsprobeerdeLetermehet vuurtje teblussenopeen persconferentie.
Hij ziet het allemaal nog zitten en er wordt vooruitgang geboekt. “Op welkepunten?”, vroeg eenjournalist."Dat ga ik niet aan uw neushangen, wantdan iser geen vooruitgang meer”,klonk het hol bijdepremier.
Wezijnhet niet echtaltijd eens met de Franstaligen, maarals De Standaard na die zoveelste Leterme-bochtuit monden van beneden de taalgrens optekent: “allecohe rentiezoek", “belachelijk”, “grotesk”, kun nen we niet anders danbeamen. Leterme weert zichals een duivel ineen wijwatervat, maar volgen kanbijna niemand meer.
Maar hij is niet de enigedievan boch tenwerk houdt.“Moeten depolitici dan de communautaire onenigheden opzijschuiven en zich concentreren op het sociaal-econo-
mische, zoals de Franstaligenvragen?Neen' Wantverderaanmodderen is sociaal-®00 nomisch even erg."Getekend Guy Tegen bos in het commentaarstuk van De Stan daard op 4 juli.
‘s Anderendaagswas het aanPeter Tegen gas(op de burgerlijkestand beter bekenda Peter Vandermeersch) om zowat het tegen overgestelde te bepleiten. “Alsde dame enherener de volgende tien dagen n'etJJlt komen, gaanwe alleen samen de boot in.
ishet laatste waar dit land nood aan heeft-
Het wordt genieten
Op 15 juli komt er bijna zeker geej akkoorden heel zeker geen goedakko°r voor Vlaanderen. Maarwat er bij eenme ’ akkoord moet gebeuren, weetniemand.
Op 15 juli zou Leterme zijn verklank moeten afleggen voor de Kamer en dagen laterwordt het vertrouwen in regering bevestigd of ontnomen. Leterme zograag, maar beseftzelf datde kloof10 sen noord en zuid onoverbrugbaar groot geworden. Als hijop 15juli een rottesp presenteert en daarvoor hetvertrou vraagt, brengt hij zijn eigen kartel in P bestaansnood. Inelk ander geval is het a g lopenmetzijn regering. .
Dan mag Albert beginnen aan een nieu reeks informateurs en formateurs en iedereen het spoor bijster.Normaal v0°|et dan nieuweverkiezingen. MaarBHVis 0 f gesplitst en volgens het Grondwettelijk moet die zaak opgelostworden.Dus het geknoei van Verhofstadt en de » sche structurendiede Franstalige mm heideenvetorecht verschaffen- opdat p is dit land dantochalconfederaal - *Ja3. nd ook graag gebruik vanmaken,wordt dit
onbestuurbaar. re.
Letermedie zwaar gehavend uitzijn p^.
mierschap komt en hetniet gekund e Verhofstadt die op dit moment het ' „ nietin handen durft nemen, want ”,^er- er alleen zijn status van redder des *a lands meeverliezen; Reyders die we f maarvan PSenCdH niet mag; SP.a die nodigis, maar absoluutgeen zinheeftO een regering testappen in tijden van op de koopkracht en noodzakelijke rjg ringen; Vlaams Belang en Lijst Dedec e vanleerzullen trekken tegen ongrondw,.
lijke verkiezingen, maar hunachterban lijk kunnen oproepen om de ver*<'|epp te teboycotten endus vooral VB en L gt schaden; N-VAdat zichfundamenteel 0 p bezinnenover de gevolgde strategie 1 ^g{
succeskan wordeninhetvermijden *a ergste,maar faalt in hetafleverenva
positief resultaat. r|ig-
Voor mensen met een slecht kara gen er mooie tijden in het verschiet.
De dingen dezer dagen
9 juli 20083
Een imperialistisch pamflet
Heel Vlaams-Brabant is
“ périphérie ”
Het staat allemaal haarfijn uitgelegd in Francophones de la Périphérie Bruxel
loise NOS SOLUTIONS en het is vers van de pers. Wellicht niet toevallig gelan
ceerd rond 11 juli: een semi-literair pamflet van de Union des Francophones (UF) van 138 pagina’s waarin ze nog eens uitdrukkelijk hun imperialistische aanspra
ken op een groot deel van Vlaams-Brabant in de verf zetten. Tekenend daarvoor is een kaartje op pagina 12 van het bewuste manuscript waarop Brussel staat te pronken omgeven door de gemeenten van Halle-Vilvoorde: daarbuiten - ten wes
ten, noorden en oosten van 'la périphérie’ ligt ‘Flandre’. Voornoemde gemeenten maken dus volgens de dames en heren van de UF geen deel van Vlaanderen uit.
Aan Vanhengel Guy Baas Ganzendonk Brussel
B rie f aa n
De auteurs zijn vertegenwoordigers van alle (!) Franstalige poltieke partijen (MR, FDF, PS, cdH, Ecolo) met Vlamingenhater Geor
ges Clerfayt op kop. Medewerking is er ook van historicus Xavier Mabille van het onder
zoeksinstituut CRISP (Centre de Recherche et d’information Socio-Politique) en uiteraard van Carrefour, de publicatie die nog altijd een belangrijke rol speelt bij de pogingen om Vlaams-Brabant te verfransen. Op de voor
pagina: een foto van het gemeentehuis van Linkebeek, waarvan de ingang door TAK is dichtgemetseld. Een schandelijke daad van extremisten die vanwege de Vlaamse over
heid straffeloos hun gang mogen gaan, aldus de auteurs, en door die overheid zelfs wor
den aangemoedigd. Daarom dat in het boek de termen flamands en flamingants herhaal
delijk door elkaar worden gehaspeld, en het Vlaamse beleid als simpelweg ‘la logique fla
mingante’ wordt genoemd.
Uiteraard is het boek opgebouwd in func
tie van het pleidooi om Brussel zover moge
lijk uit te breiden, en nimmer uitdovende faciliteiten te installeren van zodra er 10 pro
cent Franstaligen in een gemeente gevestigd blijken te zijn. Inschrijvingsrecht in Brussel volstaat niet meer, het Minderhedenverdrag van de Raad van Europa moet onmiddellijk in werking treden, en die Raad van Europa moet een voortdurend controle- en inter- ventierecht krijgen.
Met een stevige grijnslach gooien de heren er nog een citaat van Albert Camus tegen aan: 'Aio patrie, c’est la langue française.’ Om dat te onderstrepen, spreken ze hun heim
wee uit naar 1830 en de oorsprong van Bel
gië, de jure en de facto als Franstalige staat, zowel in Noord als Zuid. Ze vervloeken de Vlamingen die in 1932 niet bereid waren om twee talen op voet van gelijkheid te behande
len en die zowaar het gebruik van het Neder
lands in Vlaanderen wilden opleggen.
Het feit dat aan Franstalige zijde de wet van 1932 als een overwinning werd beschouwd
°mdat men de verplichte tweetaligheid van ambtenaren kon afweren, wordt in het boek uiteraard nergens vermeld. De UF liegt dus niet alleen door de feiten te verdraaien, maar
°ok door belangrijke gegevens te verzwij- Sen. Van franskiljons zijn we niets anders gewoon.
Het heimwee naar het Belgique de papa neemt potsierlijke vormen aan, wanneer de auteurs teruggrijpen naar overblijfselen uit . e r°maanse tijd om hun aanspraken op de Périphérie’ kracht bij te zetten, of de topo- 8rafie van plaatsnamen ontleden om aan te
°nen dat de Rand in geen geval aan de Vla- 'pgen toebehoort.
0 e talentellingen zijn uiteraard op totaal stnwettelijke wijze door de flaminganten tis°h^eZet' de 8renzen van 1963 ondemocra- tot stand gekomen - het hele boek door
« ■■■
Hhiamarhrïtruiu rWB' V ' Vvv-vlaamscheleeuw .com
°f bel 03-385 81 90 het V1
Wordt arnsche Leeuw bier B rn , 1 9ebrouwen door de averij Van Steenberge
is één gelamenteer over het antidemocrati
sche wezen der Vlamingen - en het beginsel van de territorialiteit is al even ondemocra
tisch ... omdat het een taal uitsluit ‘die altijd in Vlaanderen gesproken is'. Tegen deze kolo
nialistische mentaliteit zouden wij de tekst kunnen plaatsen die de betreurde Walter Luyten altijd op de Marseillaise kleefde: 'Tot aan de Somme, godverdomme, was het vroe
ger al van ons. Toen is Louis Quatorze geko
men, met heel zijn bende franskiljons.’ Moe
ten wij daarom eisen dat een groot stuk van Frankrijk opnieuw bij het Graafschap Vlaan
deren wordt gevoegd?
Venijn
Het boek is wel interessant wanneer het de uitslagen van de laatste federale, regionale en gemeenteraadsverkiezingen analyseert, en tot totaal andere conclusies komt dan de zogeheten academicus Kris Deschouwer die de Franstaligen in de Rand absoluut geen noemenswaardige vooruitgang ziet boeken.
We kijken met enige belangstelling uit naar een analyse van de analyse door bijvoorbeeld Bart Laeremans, die ter zake op veel meer deskundigheid mag bogen dan Deschouwer (kind aan huis bij de VRT). De auteurs kan
ten zich tegen tweetalige lijsten, omdat die ... de slagkracht van de verfransing in de weg staan. Eentalige UF-lijsten, dat moet altijd en overal de boodschap zijn.
Ook in Leuven, waar... Franstalige inscrip
ties in het stadhuis bewijzen dat ook deze stad feitelijk eigendom is van de Francité.
(Het is zoals de islam die nooit zal rusten tot een ooit veroverd gebied opnieuw tot de Oemma behoort en de bewoners ervan onderworpen zijn aan de islamitische wet.)
Het venijn van het boek zit hem echter in de staart. Schrijven de heren op pagina 136:
'Nous tenons à préciser que pour nous, le pro
jet de zone de coordination socio-économique, appelé communauté urbaine, n’est pas oppo
sable à l’élargissement de la région de Bruxel
les-Capitale.’ Of met andere woorden: het pleidooi voor een “functionele” uitbreiding van het Brusselse grootstedelijk gewest of gebied is al even verraderlijk als de eis tout court voor het opschuiven van de grenzen van Brussel.
Het is te hopen dat de Vlaamse politici dat beseffen, en zich geen appelen voor citroe
nen zullen laten verkopen. In dat geval mogen ze gerust als “flaminganten” optreden.
Editions Luc Pire, 138 pagina’s, 16 euro. Te koop in de betere ‘papeterie’.
Show_________ _ _________
De praatbarak neemt zichzelf altijd bijzon
der ernstig. Zo vond ze het een goede reden om de geslaagde bevrijding van Ingrid Bétan- court te bejubelen. Allemaal rechtstaan, een verbale plichtpleging van Herman kardinaal van Rompuy en een applaus.
Daarmee had de praatbarak alweer maar eens een nummerke opgevoerd van interna
tionale solidariteit. Na de show en de gesuste gewetens, over tot de orde van de dag.
Plattekes_____________
De geitenboer uit leper was in de Kamer aanwezig en liep er maar bleekjes en platte
kes bij. Weinig slaap wellicht, maar ook wei
nig vreugde aan zijn job van go-between ofte loopjongen.
Veel animo was bij hem niet los te weken bij de diverse vragen die de praatbarakkers hem voor de voeten wierpen. Hij onderging het gewoon. Maar - het moet gezegd - hij was in de Kamer.
Wat van zijn voorganger lang niet altijd kon gezegd worden.
Gij SuperBeeBee,
Wij hadden vorige week aan onze lezers beloofd om geregeld een BeeBee voor het voetlicht te halen, een Betere Belg die - hoewel zelf Vlaming - neerkijkt op Vlaan
deren en de andere Vlamingen. Gij voldoet aan alle eisen, na de interviews die gij als Brussels minister van Financiën hebt gege
ven aan De Morgen en aan La Libre Bel- gique, en waarin ge u een hevig tegenstan
der verklaart van het “nationalisme pur et dur” in het algemeen en van Bart de Wever in het bijzonder die uw bloed doet stilstaan telkens hij zijn mond opendoet over Brussel. En uiteraard moet ook het Vlaams Belang het ontgelden, want de roep om het eigen volk eerst is een gruwel in de ogen van een volbloedliberaal die als kont
likker van Verhofstadt zijn weg omhoog heeft gemaakt doorheen de PVV en de VLD, om een vooraanstaande plaats te gaan bekleden in de rangorde van de Brus
selse dikke nekken. Eigen carrière eerst, tot daaraan toe, maar opkomen voor de Vlaamse identiteit, ho maar, da’s een stap te ver, en mag/moet veroordeeld worden door internationale instanties die gij gelijk geeft als ze zich moeien met de maatrege
len van Vlaamse gemeenten in de Rand om hun Vlaams karakter te verdedigen.
Als bekakt figuur met deukhoed poseert gij gewillig voor de camera om uw bonho
mie te onderstrepen. Hoe het probleem -BHV oplossen? Heel eenvoudig, decla
meert gij met het nodige pathos: ‘Ik voer de federale kieskring in, en splits daarna Brussel-Halle-Vilvoorde.’ Met andere woorden: ge creëert eerst een super-BHV ten behoeve van de franskiljons in gans het land, dat het huidige kleinere BHV over
koepelt dat dan kan worden afgeschaft.
Is de asbak vol, koop u dan een nieuwe auto! De rondzendbrief-Peeters? Afschaf
fen die hap! Want ge hebt er geen flauw idee van waarvoor die goed is. De Vlaamse Brusselaars zijn nu eenmaal veel opener en toleranter dan de Vlamingen buiten de
Echo’s uit de Koepelzaal
De lustige reizigers
Boze Bruno Stevenheydens (strekking Lin
keroever) had de week voordien al de hoofd
vogel afgeschoten. Van minister van oorlog Pieter Buskruit wilde hij weten hoe dat zat met de vliegreisjes van de familie uit Laken.
De Crem antwoordde naar waarheid dat de Coburgers aux frois de la princesse ofte op kosten van het gemeen met legervliegtui
gen op reis trekken. Op vier jaar tijd heeft dit aan Defensie iets meer dan 2,2 miljoen euro gekost voor 157 verplaatsingen heen en terug. En wat nog straffer was, alle gazetten pakten er mee uit, zelfs al kwam het bericht van een Boze.
Vorige donderdag zat hij opnieuw de minis
ter van oorlog aan zijn vel. Hij wilde weten of De Crem die regeling onmiddellijk zou afschaffen zodat het koningshuis zelf voor zijn vakantie-uitstappen moet opdraaien en - bovendien - of hij de bedragen van die 2,2 miljoen euro en een klats zou terugvorde
ren. Natuurlijk ving hij bot. Dat ging niet.
De legervliegtuigen staan in voor de veilig
heid van de “royals”. Stel u voor dat ze zoals iedereen in een ordinair lijnvliegtuig zou
den moeten stappen. Allez, dat gaat toch niet, hé?
Ze leert bij________________
De voorbije weken schoten we hier al wat vurige pijlen af op de Waalse furie Marie Arena omdat zij het vertikte een woord Nederlands te spreken als ze moest ant
woorden op vragen van Nederlandstaligen.
Donderdag was het anders. Op een vraag van de Ampersandse (s)pion van de chris
telijke mutualiteiten in de Kamer, de gees
tige West-Vlaming Luc Goutry, bestond het mens het in de taal van haar vraagsteller te antwoorden. Waarmee bewezen werd dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn.
Opletten of ze dat ook zal doen als Bozen of Niveanen vragen stellen...
grootstad. Brussel is dan ook een kosmo- politische stad, waar alle nationaliteiten van de wereld vertegenwoordigd zijn. En alle internationale instellingen. En even
veel journalisten als in Washington. In feite heeft nog nooit iemand in het buitenland gehoord van Vlaanderen, Wallonië of zelfs België. Iedereen kent alleen maar Brussel.
Zaventem = Brussels Airport. Charleroi
= Brussels South. Luchthaven Deurne = Brussels North. En de haven van Antwer
pen = Brussels Sea Port!!! Zo verklaart gij zonder blikken of blozen, als de groot
ste baas Ganzendonk, regelrecht weggelo
pen uit aflevering 485 van De Kampioenen waar gij Balthazar Borna moest vervan
gen bij de worstenverkoop. De perfecte il
lustratie van de bende malloten die Brussel bestuurt, aangevoerd door Freddy Thie- lemans die de plaatselijke bevolking voor
gaat in hoeren en boeren. Niks is Brussel vreemd, inderdaad.
Uiteraard moet de financiering van uw wingewest dringend worden herzien, want het huidige systeem is voor 300 procent bedriegerij. Al die pendelaars die in Brussel komen werken, worden geacht daar in de toekomst een flink deel van hun loon ach
ter te laten onder de vorm van belastingen.
Het fuseren van de gemeentelijke baron- niëen is uiteraard geen optie, want dan zou er bespaard moeten worden op politieke mandaten en dienstbetoon. Tientallen stu
dies en onderzoeken hebben al uitgewe
zen hoe Brussel efficiënter zou kunnen worden bestuurd, maar daar moet gij niet van weten.
Geld, geld, en nog eens geld, is het enige dat gij weet uit te kramen tegenover de interviewer. Om uw hofhouding op peil te houden, en uw volgende verkiezings
campagne voor te bereiden. Zodat gij nog geruime tijd gerieflijk en op grote voet kunt leven, op kosten van de rest van de Vlamin
gen zoals dat een
blaaskaak van uw iz-» f) kaliber betaamt. X tTUXlCWCR£
Eerste keer
Telkens als een nieuw parlementslid voor het eerst het woord neemt in de Kamer, wordt dat historisch feit ook geacteerd door de Kamervoorzitter, waarop dan een applaus volgt van de Kamerleden. Donderdag was het de beurt aan ene Ingrid Claes van de Ampersanders. Ze heeft er dus een jaar over moeten doen om haar mond open te trek
ken in de praatbarak. Er zijn mensen die rap
per voor de leeuwen worden geworpen en die veel minder verdienen!
Op de korrel
Iemand moest het doen, en daarom deed Annemans het maar. We bedoelen het op de korrel nemen van de regularisering van de hongerstakende asielzoekers zonder papie
ren door Heksemie Turtelboom, tegen
woordig zonder zwart brilletje, maar nog steeds met het ooievaarsnest op het hoofd.
Annemans merkte op dat precies een dag nadat Zjowelleke Milquet de hongersta
kers bezocht, de hongerstakers hun vrij
geleide kregen, wat volgens hem geen toe
val kon zijn. Turtelboom deed haar best om het allemaal een uitleg te geven, maar het lukte niet echt. Annemans stelde gewoon vast dat ze had toegegeven en dat ze pre
cies dat doet wat de Vlaming niet wenst, namelijk de immigratie alweer gemakkelijker maken en versoepelen. De niet-meer-verko- zene-die-toch-minister-werd stond erbij en keek ernaar.
Begijntje
Vuil Blad Zean-Marie van de Judo deed er nog een ferme klets bovenop. Hij zei het letterlijk zo: “Mevrouw de minister, eigen
lijk heb ik met u te doen. Ik vind dat u met de Begijnhofkerk eigenlijk een beetje het begijn
tje van de Wetstraat bent geworden.
Lees verder blz 14.
4
9 juli2008In het jaar van het Ware Licht 6008 (3 - en slot, oef)
Voor de loge werd je gevraagd. Je kon zelf niet solliciteren. Dat was vroeger de praktijk. Maar in 2005 stelde de toenmalige grootmeester Jacky Goris van het Grootoosten dat men tegenwoordig wat minder streng in de leer zou zijn, gezien nieuw bloed noodzakelijk werd. En hier ook heeft het internet een behoorlijke revolutie veroorzaakt. Iedereen kan thuis achter zijn pc wat googelen en gega
randeerd arriveert hij/zij zonder problemen bij de webstekken van de grote obe
diënties: meestal verzorgd en duidelijk. De Grootloge van België zegt er zelfs bij wat u een lidkaart, pardon inwijding, zal kosten en voegt er aan toe dat in die jaarlijkse 250 euro de prijs van de vele Broedermaaltijden niet inbegrepen is, en die u toch moreel verplicht bent te nuttigen. De Grootloge begrijpt heel goed dat u misschien geen Broeder kent aan wie u discreet uw wens kan meedelen het Ware Licht te ontdekken en heeft er geen problemen mee dat u met een e-postje uw kandidatuur stelt.
Bij het Grootoosten moeten ze nog wat wennen aan de moderne communica tiemogelijkheden. Daar moet u nog altijd een briefje sturen naar “de heer G(root) O(osten)Bfelgië), Lakensestraat 79, 1000 Brussel”. Maaropde webstek krijgt u wel een mooie toespraak te lezen overde wer
king ende bedoelingen van deze obediëntie door de huidige grootmeester, de Brusselse advocaatHenri Bartholomeeusen (want het Grootoosten heeft zich bij dekeuzevande grootmeester aan de drieledige staatsstruc
tuur aangepast).
BijdeGrootloge en het Grootoosten zijn alleen mannen welkom. Dames die Zuster willenworden en geen heren tijdens hun ceremoniewillen zien, wenden zich tot de Vrouwengrootloge van België. In tegenstel
ling tot wat een normaal mens zou verwach ten, is dieVrouwengrootloge geen zuster van de Grootloge, maar wel eentje vanhet Grootoosten.Ik zou zelfs zeggen, een twee
lingzuster, want de webstekziet er exact hetzelfde uiten laat ook dezelfde hollestem horen die 'In diesen Heil’gen Hallen kennt man dieRache nicht’zingt uit Mozartsvrij- metselaarsopera DeToverfluit. Maar het blijft verrassend dat Zuster Onkelinx als minister van Justitienietisopgetreden tegen een schaamteloze dubbele discriminatie:
Broeders mogen al op hun 21ste metselen en Zusters moeten tot hun25ste wachten.
Daarenboven moet men een briefschrijven naar V.L.G., Driesstraat 21,1190 Brussel zon
der het beleefde voorvoegsel “Mevrouw”. Dat kan dusbeter.
En tenslotte is er nog de obediën
tie van de Gemengde Vrijmetselarij voor hen dievangezelligheid houden: Le Droit Humain. Zwakke webstek en daarenboven te beschaamd om zelfs een adreste geven.
U moet het met een postbus doen.Denken zebij Le DroitHumain dater iemand een bom zal leggen in deMarconistraat 207, 1180 Brussel? En daarmee hebben wedusde vier ongelovige internationaal niet-erkende obe diënties genoemd; in totaal goed voor zo’n 19.000leden.Alleen het Grootoosten ver
meldt hetaantal van zijnBroeders. 9.000, en voegt eraantoe dat er 25.000 metselaars zijn. Maar als we de 9.000 van het Groot oosten optellen bij de 3.000 vande Groot
loge, de 4.000van Le DroitHumainen de 1.000 vande Vrouwengrootloge komen we maar aan 17.000.
Ten slotte is er nog de enigeinternationaal erkende obediëntie: de Reguliere Groot
loge van België (2.000 Broeders) want die erkennen wel de Opperbouwmeester van het heelal. Absoluut de beste webstek, met de meeste informatie ende enige die ook zijn afzonderlijke werkplaatsen op zijn webstek zet(maar zonder adres.Waarom mogen de lezers niet weten dat La Constante Fidé- lité in Mechelen bijeenkomtop de Haver- werf21 ?). Alde overkoepelende structuren (obediënties) zijn nog altijd zo unitair als de pesten omdatde Vlamingen nauwelijks een
derde van de metselaars uitmaken, blijft het ziekelijk belgicisme één inktzwartevlek op iederlogeblazoen.Ookzijnernog watrare verenigingen die zich vrijmetselaarnoemen, maar diemeer op sekten gelijken.
Goed bij kas helpt
Als u serieus wil metselen, moet u iets te bieden hebben: vooral geld,tijd en een aantrekkelijke baan (een goede reputatie is minder noodzakelijk,wanthoe is het anders mogelijk dat iemand als De Guchtlid van een loge - Ontwaken in Aalst - kan wor den!). Geld isdusbelangrijk, want anders begint u er bestniet aan: dejaarlijkse con tributie; een fiks bedragvoor de gewone 20 tot25 maaltijden plus nog watvoor de ritu
ele diners; eenbehoorlijkesomom de man telorganisaties van de loge te steunen (bijv, het HumanistischVerbond, Vrienden van de VUB, enz.); de informele logefeestjes buiten
de tempel, de lelijkesouvenirs met logesym- bolen; de reiskosten om andere werkplaat
sen te bezoeken als jeerecht wil bij horen en tenslotte de nodige cash voor de vele liefda digedoelen (het Grootoosten zamelde geld in voor de tsunami-slachtoffers en ik her innerme hoe een oud mannetje indertijd geregeld een cheque van de een of andere logebracht tijdens deBoemerang-acties van deVRT).
De meeste loges hebben zich met veel vreugde achter de multikulmaatschappij gezet, verdedigen stoer gelijke rechtenvoor allochtonen (diedeze verdedigers met ple
zier naar hetkapblok zullen zenden als de sja- ria ingevoerd wordt);zijn sociaal zeer voor uitstrevenden hebben er tezelfdertijd voor gezorgd - noblesse oblige - dat zij,dankzij diestringente financiëleeisen, in hun eigen werkplaatsen geen arbeider, bediende of armeallochtoon moetenontvangen.
En dan is er de tijd en de baan. Wie behoorlijk wordt betaald, geniet toch enig prestigeen heeftgenoegtijd om de tientallen vergaderingen bij te wonenen andere werk
plaatsen op te zoeken? Juist. Ambtenaren, de gerechtelijke wereld en uiteraard hetonder
wijs. De logeszijn dan ook verzamelcentra van schoolfrikken (uit het gemeenschapson
derwijs) die betweterig vertellen hoe andere mensen moeten leven, soms totgroteerger nis van de andere logeleden. Mensen die in het echte leven staan, in de bedrijven, zijn een uitzondering, want diehebben meestal noch de tijd noch dezin.
De werkzaamheden
“Profanen die aande poort van de tem pel kloppen”,worden langduriggescreend.
Twee Broeders proeven zorgvuldig de nie ren van eventuelegegadigden en voelen ook de partner aande tand, want misschien is die erminder gelukkig meeen dan is het amen en uit. De Broeders brengen verslaguit en danvolgt een eerste stemming in de werk plaats. De Reguliere Grootlogezegt rond
uit dat als drie Broeders tegenstemmenhet feest uit is vooraleer het begint. Deprofaan die datoverleeft, magmondelingengeblind doekt zijn/haarbeweegredenen uiteenzet ten. Daarna stemmen de Broeders en Zus ters. Definitief.De hele procedure duurt zo n jaar en dan kan de inwijdingsceremo nie beginnen.
Daar gaande wegen van de werkplaatsen nogal uit elkaar.Bij de‘linkse’ werkplaatsen van hetGrootoosten en vooral van Le Droit Humainverwelkomt men de nieuweling met wat muzikaal lawaai en dat is het.
Bij de eerdertraditionelewerkplaatsen en zeker bijde Reguliere Grootlogewordt de hele bekende hocuspocus uit de kast gehaald:eerst kaarsen en een doodshoofd in de kelder (overdenkingskamer); daarna halen de Broeders de euromunten uitde portefeuille vande kandidaat,zodat hij zich ontdoet van zijnmaterialisme,en wordt hij geblinddoekt in de tempel geleid voor de beproevingen vanlucht, water en vuur. Men laathem een paar keerstruikelen,dooptzijn arm in een bak metwater en houdteen bran dende kaars voor zijn gezicht. Dan zweert hijnog wat dure edenovergeheimhouding en de belofte zijn nieuwefamilieleden voort aan metalle middelente steunen en einde lijk mag de blinddoek wegen verwelkomt de
‘voorzittende meester’de rekruut met ‘dat het licht schijne’.
En nu magde nieuwe Broeder ofZus terdeelnemen aan de werkzaamheden, zij hetdat hij/zij nog maanden lang de mond moethoudenwant hij/zijis maarleerjongen/
leermeisje. Het duurt een heletijd en vele trouwebezoekenaandewerkplaats voor aleer deleerling-gezel ten slotte ook mees
ter wordt. Grappig is wel datdiepromoties een ‘salarisverhoging’ heten terwijlinwer
kelijkheid de kandidaat eenfikse soms moet lammeren om gepromoveerd teworden.
De dingen dezer dagen
Hij of zij heeft inmiddelsmet ‘bouwstukken’
(voordrachten, vooralbijhet Grootoosten) of discussies bewezen datze demetselarij ernstignemen.
Ik heb één keer een Broedergeholpen (neen, nietFilip Voets. Die kon het ookwel zonder mij) bij zijnvoorbereiding overeen filosofisch onderwerp en mijncollega had boeken gevonden bij die rekken in de bib waar ik altijdgillend vluchtals ik ze te dicht nader.Inzijn boek ‘De kinderenvan Hiram’
geeftAndries vandenAbbeele eenlijst van behandelde voorwerpen (grotendeelsvoor
drachtenover geschiedenis, rituelen en pro blemen van de metselarij) endaarmeever
gelekenzijnzelfsdeuiteenzettingen bijde Orde van den Prince echte thrillers. Nog een andere collega, tukop detectives en hor- rorstory’s, genoot met volle teugen vanzijn inwijding,maar ontdektete laat de oeverloze verveling van de bouwstukken. Hij bracht natuurlijkeen half leven VRT-ervaring met zich mee, en dacht datzijn Broeders zijn gewoonten wel zouden op prijs stellen.Hij verscheendus in hetklassieke omroepuni- form: vuile jeans en een T-shirt. Maarzijn traditionele werkplaats bracht hem aan het verstand dat hij hier niet bij een progres
sieve clubkwam bouwen en dat devestimen
taire regels wel degelijkmoesten gerespec teerdworden. Dewerkzaamhedenbeginnen meestal om 19 uur (kwestievan niet te laat teeten te krijgen) en voor de algenoemde collega betekende dat zoiets als het VRT- uur:dit wil zeggenminstens een half uur te laat. Ook dat werd hem door zijn Broeders kwalijk genomen en toen hij weer eens rond I9u 15arriveerde en in geen wegen een par keerplaats zag, reed hijterug naar huisom nooit meer weer tekeren.
De “vochtige kamer”
Vorigjaar heeft deRTBF (een zogenaamde logezender) een haarfijne reconstructie van een zittinguitgezonden en dittotveront
waardigingvan sommige maçons. De ervaren gids bijdit programma was de opgeblazen kikkerBroederTony Mary die een execra- belslecht Franssprak en dus de ideale voor
zitter voorB-plus is.Eerlijk gezegd,is zo’n vergaderingeen komische bedoening: aldie heren in smoking, met wittehandschoenen aan, dat grappig schootsvelletje rond deheu
pen; aanvankelijk netjes tegenover elkaar zittend en tenslotte een broederkring die onvermijdelijk doet denken aan devoetbal
lers die de armenrondom elkaar slaan wan neerde match met strafschoppen beslist wordt. Kortom, het gelijkt een beetje op een mengeling van een reünie vande Bever- patrouilleen het teerfeest van eencarnavals vereniging. Decamera gaf ons echtergeen reconstructievan de gesprekkenin‘de voch tige kamer’ na afloop van deformele zitting.
Daar wordt even hard en somsnog harder gemetseld dan in de werkplaats zelf. Hier worden de contacten gelegd, vriendschap
penbezegeld, adres- en gsm-nummers uit
gewisseld, contacten gelegd met bezoekende Broeders enZusters ofafspraken gemaakt om die anderewerkplaats te bezoeken waar X of Y zetelt diede metselaars in hun loop baankan vooruithelpen. Nu vrouwen altijd maar belangrijker functies bekleden, hebben de logeser ietsopgevondenom Broeders en Zusters met elkaar in contact te brengen.
Deloges van het Grootoosten verklaren dik
wijls dat hunroutinevergaderingen interobe- diëntieelzijn,zodat de Droit Humainers ook mogen verschijnen.
Ik krab uw rug ...
De resultaten van de onofficiële bouw stukkenkent iedereen die bijdeoverheids- diensten of het gerecht werkt. Een pa*r persoonlijkeervaringen zijn vrij typisch. OP vrijdagavond meldde de toenmaligeNCM*- voorzitter Petrus Thijs (ondervoorzitter Raad van Bestuur VRTenfractieleider van de CVP-leden) aan Emiel Goelen dat hijzijn bevordering toteerste producer op zakha Op maandag moest hij meedelen dateen Broeder met nauwelijks wat jaren dienst en geen enkele ervaring met Volwassenen vorming de echte bevorderingkreeg, want anders weigerdende logeleden van de Ra3 van Bestuur een andere CVP-benoeming te steunen.
Je moestals gewoon personeelslid (en dat zal zekerniet anders zijn bij de vele para' statale instituten) bijde VRTmaandenlang chambreren om de Voorzitter vande R33 van Beheerte spreken te krijgen en dikwijs lukte dat nooit. Broeders en Zusters slaag den daar meestal binnen de week in enkre gen dushet enorme voordeel hun dossie zelfuitgebreidte pleiten. De omroep was en is nog altijd een enormebureaucratie. Pr° grammavoorstellenvolgeneen gruwelijke 'J densweglangs allemogelijke en vooral °V®T bodige hiërarchievooraleermensen aan slag kunnen.In de eigen dienst hebik mee gemaakt hoe Broeders soms korterelijn®
hebben.Het diensthoofd vanVorming °n dekte dat de Voorzitter van de Raad v3 Bestuur, ZusterWitte, eenprogrammavoo stel van een Broeder door alle sluizen®^
sassen op de kortst mogelijke tijd had Se e' zonderdat iemandin de dienst er ooit m éénletter over gehoord had. n
Inalle overheidsdiensten moetenmens soms maanden, zelfsjaren wachten voO^a. eer zij een overplaatsing krijgen naarg ziger weiden.In mijn dienst werd ^at,V°n een Broeder op eenweek tijd geregeld- record voor de omroep. Een andere Br der kreegde terechtebeoordeling °nV p doende’ en verdiende statutair een 1 onder zijn luie zitvlak. Hij werdalleen vH delijk verzocht wat vroeger (en met een s risverhoging) op pensioen te gaan.
Het zijn die schaamteloze bevoor e gen die zoveel mensen tegende borstfl'eÊr ten en hen het woord “loge” met a laat uitspreken als ze het wraakroepe g nepotisme aanklagenvan nogal wat r ders en Zusters. Vooral in de gerechten wereld zijn bevoordelingen van geinitie®
walgelijkstuitendomdat hier mensene gemaakt of gebroken worden.Het bh| .g schande dat zowel de zittende als desta magistraten lid zijn van een geheime v®
ging waarbijze de eed hebben afgeleg wanten doordik enduntesteunenen^..^
een beterebehandeling te geven. Het $ een pijnpunt datveelloges weinig scrup hebben, want ook in de werkplaatse ten schurken, oplichters, afpersers en n moordenaars. Loopt hetechtde sPu'?e(je<' uit en de gevangenis in, dan wordt Br X ‘slapend'verklaarden na afloop v3 i(1g verblijf in de amigo weer in de Broede verwelkomd.Zelden wordteen Bro®'ffS Zuster geroyeerd. JanNe
Op de praatstoel
9 juli 20085
Steen in Vlaamse kikkerpoel
Bart de Valck:
« Het wordt een vechtscheiding ”
Bij de voorstelling van het jongste boek van Gerolf Annemans, “Ope
ratie Vlaamse onafhankelijkheid” op donderdag 20 juni in het Elzenveld in Antwerpen, zorgde Taalaktivist Bart de Valck voor enig schokeffect bij een aantal toehoorders door zijn persoonlijke kijk op de weg naar die onaf
hankelijkheid, een kijk die niét al te optimistisch is. Een vraaggesprek met deze ervaringsdeskundige die al 26 jaar militeert bij het Taal Aktie Komi- tee (TAK), maar hier uitsluitend namens zichzelf spreekt, niét als lid van de Takraad en niet als hoofdbestuurslid van de VVB, maar als Vlaams-Bra- bander.
't P.: Bart, bij het aanhoren van je toespraak in het Elzenveld leken nogal wat aanwezigen verrast - om niet te zeggen verbijsterd... - door de zwart
gallige toonaard uit de mond van een Uilenspiegel. Wat is er gebeurd met Bart?
BdV.: Wat er gebeurd is? Je moet dat zien in het licht van wat er is gebeurd de afgelopen maanden. Er is een zeer sterke radicalisering en mobilisering op gang geko
men binnen de Franstalige wereld. Wat mij vooral verontrust, is dat er in Vlaanderen, met het oog op de gewenste onafhankelijk
heid, enkel rekening wordt gehouden met een plan A en een plan B. Vlaanderen moet ook rekening houden met een plan C. Ben ik een onheilsprofeet als ik dat zeg? Dat is alvast niet mijn bedoeling, maar ik redeneer vanuit de onderbuik: de zaak kan slechter aflopen dan het wordt voorgesteld. Je moet de mensen geen blaasjes wijsmaken. Een flu
welen revolutie, zoals in Tsjecho-Slovakije?
Vergeet het! Vlaanderen moet zich voorbe
reiden op een vechtscheiding en Brussel en de Vlaamse Rand zullen het grootste twist
punt blijven.
‘t P.: Kun je onze lezers ook eens uitleggen waar die plannen A en B over gaan?
BdV.: Volgens plan A komt de Vlaamse onafhankelijkheid er en zal dat gebeuren vol
gens hetTsjecho-Slovaakse scenario. Ieder
een vermoedt dat het hier ook volgens dat scenario zal verlopen, maar stel dat het anders uitdraait en de Vlamingen hun sce
nario als een boemerang in het eigen gezicht krijgen. In dat geval verliezen de mensen hun vertrouwen en is het tijd om op plan B over te schakelen. De mensen vertellen, dat het niet gemakkelijk zal gaan en dat ze voorbereid moeten zijn op zware discussies die jaren kunnen aanslepen. Internationale instellingen zullen die vertraging in de hand vverken en intussen heerst er opnieuw poli
tiek immobilisme. De periode tussen “Bel
gië barst” en de internationale erkenning van Vlaanderen als soevereine staat kan langer aanslepen dan verwacht en kan leiden tot frustraties en ongeduld. Als er niks gebeurt, groeit bij de mensen het wantrouwen en kan er een contrarevolutie op gang komen. Dan is de tijd rijp voor de Belgische recuperatie ntet “argumenten” als: “Het was tóch beter Binnen België. “
De Vlaamse natie die wij willen, zal nog veel bloed, zweet en tranen vergen. De ranstaligen zijn al meer dan vijf jaar bezig de ontleding van alle stappen die de Jamingen naar die natie hebben gezet en e resultaten van hun onderzoek gaan zij
?ebruiken voor hun internationaal lobby
werk.
* P-: En wat is dan plan C?
BdV.: Dat is het plan om deze staat in b*en te houden. Als aan dat plan C wordt egonnen, staan we op een gevaarlijk keer-
1 Ulster maar eens naar o.a. de jonge- na van de BUB (Belgische Union beige). Alle naa°h°^Se SevoeBgheden beginnen weer na d °Oven te komen. De redenen die in en gig e oorlog het verzet aanvoerde om Bel- jOn e ^houden, gaan terugkomen. Voor die mant I ncofonen is België ALLES. Als je die We n 6 afrukT gaan er dingen gebeuren die er ai? n°^ n'et kennen. De Francofonen gaan te rges °P zetten om een deel van België VlaanC(?Pereren- °ok binnen een zelfstandig Willen 6ren'. zullen toch nog faciliteiten ten ori °n k 'n een Vlaamse staat. Wij moe-
*t pS- ij r P°l'tlek tegen wapenen.
V(jn o', Oe zaf volgens jou het barsten BdV gweVer,°Pen?
conf|jct' 6 ®aan een opeenstapeling van 'ijdenr^H en incidenten krijgen. De lange Beeld ge?,van B’kfrV is een treffend voor- 'H-V is voor veel Vlamingen een
politiek detail, maar de Franstaligen willen daarvoor tot het uiterste gaan en de interna
tionale pers bestookt intussen de Vlamingen met vragen. Ook TAK wordt gevolgd door internationale cameraploegen. Zij zoeken actiegroepen op die de mening weergeven van de brede Vlaamse beweging en rekenen die daarop af.
België zal accidenteel uit mekaar spatten.
De Franstaligen gaan nog radicalere en pro
vocerende uitspraken doen. Ook de econo
mische achteruitgang gaat meespelen. Dit land gaat klemvast zitten en onbestuurbaar geraken, en wat dan? Er gaan straatacties komen van de Franstaligen. Na een stemming in het Vlaamse parlement die hun niet zinde, hebben zij in 2007 gebouwen van dat parle
ment beklad. Waarschijnlijk gaan de mensen in Vlaamse homogene gebieden daar niet al
te veel last van ondervinden, maar Brussel en Vlaams-Brabant des te meer.
Noodzakelijke vernieuwing
't P.: Wat mij opviel bij je toespraak in het Elzenveld, was het ontbreken van commentaar op Eric Defoort na diens Knack-steen in de Vlaams-radi- cale kikkerpoel. Was je het met hem eens?
BdV.: Ik heb mij daar strikt gehouden aan het onderwerp dat wij overeengekomen waren: mijn visie op de Vlaamse onafhanke
lijkheid, al ben ik wel begonnen met mij aan het publiek voor te stellen als een van die griezels. De discussie is nu bij de VVB intern aan de gang. Het bewuste artikel in Knack van Defoort is urenlang met hem geanaly
seerd en bediscussieerd, maar de zaak moet nog voorkomen op de algemene vergade
ring van de VVB (het “parlement” van de VVB) van 2 juli (dit interview werd afgeno
men voor 2 juli - hvo). Dan zal er bekeken worden wat de functie van Defoort nog is.
Hij heeft zich wel uitgebreid verontschuldigd en herhaaldelijk zijn spijt uitgedrukt, waarbij hij bekende te weinig voeling te hebben met de basis. Hij leeft vaak in zijn eigen academi
sche wereldje. In de meer dan 500 e-post- berichten, soms ettelijke bladzijden lang, viel wel op dat de meesten akkoord gaan met een project van vernieuwing. Er is in Vlaan
deren een breed politiek draagvlak nodig om een doorbraak te forceren naar die Vlaamse onafhankelijkheid. De Forza Flandria van het Vlaams Belang is goed, maar ook als links in onze richting wil meegaan, is dat een goeie zaak. Wij moeten ons als VVB daar echter
niet in mengen en dat was de fout van Eric Defoort.
‘t P.: Hoe moet die noodzakelijke vernieuwing dan gebeuren?
BdV.: Daar is een intellectuele denkoefe
ning voor nodig en een opening naar anders
denkenden, maar dat mag geen dogma wor
den, geen obsessie. Wij moeten de anderen argumenten aanreiken om ons streven naar onafhankelijkheid mee te ondersteunen. De grote moeilijkheid van zo’n project is dat je mensen moet kunnen losmaken van het stra- miendenken. De kracht van Defoort is dat hij toegang en academische contacten heeft in progressieve kringen.
‘t P.: Maar hij zweert enkel bij lob
bywerk.
BdV.: Daarin moet ik hem tegenspreken.
Zolang Vlaanderen niet onafhankelijk is, zul
len straatacties nodig blijven om druk te zet
ten op de politiek, maar de actievoerders moeten zich dan wel altijd afvragen, zoals ik van Ivan Mertens heb geleerd: “Is het goed voor Vlaanderen? Welk beeld geef je mee?”
We moeten het professioneler aanpakken en de actievoerders moeten meer discipline aan de dag leggen.
't P.: Welke acties moeten er dan komen?
BdV.: Sommige slagzinnen in de Vlaamse beweging zijn verouderd. Het politieke debat over onafhankelijkheid is pas acht jaar gele
den op gang gekomen. Omdat politiek zo snel verandert, moet de Vlaamse beweging ook veranderen, zichzelf en haar strategie ter discussie stellen, haar troeven maxi
maal uitspelen. Onze verantwoordelijkheid noopt ons ertoe sommige zaken te herzien.
Daarom heb ik op mijn 40ste de fakkel van de TAK-acties doorgegeven aan een jongere ploeg, want ik zat zelf ook vast in die Vlaamse klei. Voor mij is het belangrijk de tegenstan
der te ontmaskeren.
‘t P.: je vindt straatacties noodza
kelijk, maar hebt tegelijk kritiek op gevoerde acties?
BdV.: Dan spreek ik over hooguit tien procent van die acties. De bijeenkomst van de drie niet-benoemde burgemeesters, bij
voorbeeld. Dat zou niet meer dan een fait divers zijn geweest zonder tegenstanders.
Wij mogen ons niet laten afrekenen door de internationale pers. Wij moeten de vijand altijd twee stappen voor zijn. Sommige acties kunnen contraproductief werken. We moe
ten ons daarvan bewust durven zijn.
Haathetze
‘t P.: Heel wat mensen zijn in het Elzenveld nogal geschrokken van je zwartgallige verklaringen. Vallen er echt van Franstalige kant harde acties te vrezen?
BdV.: De Franstaligen mobiliseren volop om in de pen te kruipen tegen wat zij beschouwen als een Vlaamse aanval op hun identiteit. Zij voelen zich bezet door de “Ser
viërs van het noorden” en in hun ogen is de Vlaamse voogdij de vijand die etnische zui
veringen wil aanrichten. De Franstaligen sla
gen er altijd in de rollen om te keren en zich in een slachtofferrol te werken. Die etni
sche zuivering is volgens hen tien jaar gele
den al begonnen met de omzendbrieven- Peeters-Martens.
‘t P.: Het taalmeldpunt van Over- ijse is een ander symptoom van die etnische zuivering?
BdV.: De idee van dat taalmeldpunt heeft Overijse overgenomen van de VVB. Dat heeft uiteraard geen moer met etnische zui
vering te maken. Het is alleen bedoeld om de verfransing van het gebied in kaart te bren
gen, meer niet, maar een vooraanstaande FDF’er, baron Del Marmol, gemeenteraads
lid in Overijse, is onmiddellijk gestart met een haatcampagne in de Franstalige pers.
Met succes, want op het meldpunt kwamen liefst 1.700 (!) e-posten met haatproza bin
nen, wat erop wijst dat de zaak georgani
seerd is, waarschijnlijk vanuit de Brusselse COCOF (hvo: Commission communautaire française ofte Franse Gemeenschapskom- missie).
Burgemeester Brankaer werd daarin uit
gescholden voor fascist en neonazi en er werd gretig verwezen naar het oorlogsver
leden van sommige Vlamingen. Tussen die 1.700 haatberichten zaten er 15 doodsbe
dreigingen. Het lijkt op een regelrechte stal- king van mensen, want veel van die berich
ten kwamen steeds terug.
‘t P.: Van griezels gesproken...
Waarom treedt de overheid niet op tegen dat soort terreur?
BdV.: De hetze moet nog doorsijpelen, maar we moeten die doodsbedreigingen ern
stig nemen. Ook militanten van TAK krij
gen trouwens van die doodsbedreigingen.
Er moet een centraal meldpunt komen al die hatelijke e-post te centraliseren en juri
disch te vervolgen. Die hatelijke e-post is een voorbode voor een sfeer van haat, die vooral in Brussel en in de Rand haar eigen leven gaat leiden. Voor de Franstaligen is het bestrijden van het Vlaams-nationalisme als politieke fac
tor in dit land een daad van democratisch en antifascistisch patriottisme.
Wij leven in een prerevolutionair klimaat.
Enkele dolgeslagen en opgehitste individuen volstaan om op korte termijn enkele slacht
offers te maken. De rede is ver zoek geraakt en de emoties zullen de bovenhand halen op het nuchter analytisch politiek denken.
Gewelddadige excessen vallen te vrezen.
De Franstaligen gaan wellicht proberen de Vlaamse verworvenheden terug te schroe
ven, ook in de Voer.
‘t P.: Kan je daar voorbeelden van aanhalen?
BdV.: Een hele hoop, maar neem nu die OCF, Office de Consommateurs francop
hones (hvo: Dienst van Franstalige Verbrui
kers), die lokalen ter beschikking krijgt in het Maison de la Francité dat afhangt van de COCOF. Waarschijnlijk krijgt dat OCF sub
sidies langs dubieuze vzw-tjes en die worden gebruikt om taalwetsovertredingen mee te betalen, taalwetsovertredingen tot in het absurde. Ze pleiten voor een eentalig Brus
sel. Ze hebben klacht ingediend tegen han- delszaken in The Basilics, een winkelcentrum in Koekelberg.
Omdat die handelaars het Nederlands en het Frans gebruiken als evenwaardige talen, werken zij volgens het OCF de vervlaamsing van het winkelcentrum in de hand (laflaman- disation des Basilics). Het OCF roept alle Franstaligen op uitsluitend Frans te spreken aan de loketten. Het roept dus op tot bur
gerlijke ongehoorzaamheid en daar kraait geen haan over, (hvo: voor lezers die over internet beschikken en eens willen gaan kij
ken: www.ocf_wb.be.)
Spelen op de man
‘t P. De Vlaamse onafhankelijkheid is dus nog niet voor morgen?
BdV.: Dat heb ik niet gezegd. Het kan vlug gaan. Er is een radicalisering aan beide kan
ten, maar pas op voor het rekken van de Franstaligen via belangenconflicten, waarbij zij de eersten zullen zijn om de hulp van de VN in te roepen. De Vlaamse politieke par
tijen moeten een studie maken van wat er is bereikt en wat er nog niet is bereikt. De documenten van het Centrum Harmel uit de jaren vijftig zijn wat betreft het vastleggen van de taalgrens, de oorsprong van de taal
wetten en de toekenning van faciliteiten aan taalgrensgemeenten, een goeie leidraad.
Alvast een waarschuwing aan de Vlaamse politici: blijf van het statuut van Brussel af!
Brussel is nu wel een halfslachtig derde gewest, maar het moet de taalwet respec
teren. In plaats van aan dat statuut te gaan prutsen, zouden de Vlaamse politici beter een referendum over Brussel voorbereiden in Vlaanderen.
HVO
