• No results found

Het doel

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Het doel "

Copied!
8
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

VliJlEI-D IN DIMOOIATlE

Zaterdag 23 Februari 19S2 • No. 191

Het doel

voorbij geschoten!

. (pag. 6)

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

Middepstaudspolitiek en middenstan~s­

prohlelllen vragen de aandaêllf '

Alhoewel wij nog niet kunnen zeggen, dat wij reeds aan de vooravond van de alge- mene verkiezingen staan, welke einde Juni van dit jaar zullen worden gehouden, bereiden de verschillende politieke partijen zich toch al op deze vierjaarlijkse krachtmeting voor.

In middenstandskringen wordt wel eens be- weerd, dat nooit zoveel aandacht aan· hun pro- blemen en verlangens wordt geschonken als in de periode vlak voor de verkiezingen en dat dan alle ·politieke partijen om strijd verklaren, dat zij veel voor de middenstand zullen doen.

Ik wil in dit artikel niet nagaan in hoeverre dit op waarheid berust, maar liever eens ingaan op hetgeen op het ogenblik · door onze regering voor de handeldrijvende middenstand wordt ge·

· daan, wat dezerzijds hiertegen nog is aan te

·voeren en aa:Jf welke verlangens van · deze be- volkingsgroep nog niet is voldaan.

Enige weken geleden is ook in dit orgaan uitvoerig à.andacht besteed aa:n de nieuwe win- kelsluitingswet. En ofschoon in de grote lijnen hier niet altijd aan de wensen, welke ten aari- zien van verschillende punten bij het merendeel van de middenstand bestaan, tegemoet is ge- komen, kan toch wordfln gezegd, dat. het dnt- werp van· dè nieuwe winkelsluitingswet voor .de

·middenstand over het algemeen bevredigend kan worden· genoemd. liet is een verheugead feit, dat verschillende mogelijkheden, welke naar

·de opvatting van· vele iniddens~ders niet in de landelijke wet zijn ge:règ'eid; nu nog bij ge- meentelijke verordeningen geregeld kunnen wor- den. Door mij persoonlijk is er dan ook al meer- malen op gewezen, dat hier een taak voor de middenstandscommissies der verschillel\de plaat- selijke afdelingen ligt· ert va.nZelfsp.rekend in· de

eerste plaats voor de V.V.D.-fracties in oe ge- meenten.

*

Een andere zaak, welke in brede kring van de middenstand belangstelling heeft ge- wekt - al betrof het hier maar één bepaalde branche - is de strijd .van de bakkers om te komen tot een redelijke verkoopprijs van het artikel volksbrood. De direct hierbij geinteres- seerden hebben in de afgeJopen weken in grote getale de discussies in de Tweede Kamer op de tribunes gevolgd en zowel de gereserveerde- als de publieke tribune waren stampvol met bak-

·kers.

Was de minister aanvankelijk nog wat stroef met zijn toezeggingen, het einde van het debat heeft - mede door de moties van de zijde van . de C.H.- en de V. V.D.-fractie, welke- zonder tegenstemmers zijn aangenomen - toch wel een aanwijsbare verbetering tot stand gebracht. Iet of wat kinderachtig was het van minister Mansholt, dat hij, toen het bleek, dat hij niet aan de druk van de Kamer kon ontkomen, hiertegenover als een soort dreigement stelde, dat hij het voornemen heeft zich in de naaste toekómst weer te gaan interesseren voor de prijs van het witbrood.

Of hierin bepaalde gevaren schuilen, dient tf' worden afgewacht.

*

Een kwestie, die de gemoederen van midden- standers uit een andere branche bezig houden, is de melksanering.

Hier kàn niet direct gesproken worden van een Overheidsingrijpen, daar het initiatief om te komen tot bepaalde regelingen meestal van de branchegenoten zelf uitgaat, waarbij zij van

De Secretaris der redactie sol enige tijd afwezig zijn~ Copy en correspon- dentie ~oor het volgende nummer die- nen te worden gesOftden naar: '

G. STEMPHER

Prinsengracht 1077 Amsterdám Telefqon 35343

de bereidheid van een bepaald bedrijfschap ge- bruik maken.

Deze maatregelen hebben uiteindelijk een sanerende uitwerking en dit is koren op de molen van enkele onzer regeerders en vooral in de kringen van de P.v.d.A. juicht men deze gang van zaken van harte toe.

Ons, V.V.D.'ers, kunnen deze maatregelen niet zo zeer bekoren, want, al is het initiatief dan ook geboren in de kringen van de ondernemers zelf, de practijk zal lerf.)n dat de uitwerking, waarbij gesteund wordt op beyaaide overheida- hulp zal zijn, dat deze hulp uitgroeit tot een overwegende invloed, welke naar onze mening funest kan worden. ·

Onbegrijpelijk is het, dat -- althans tot nu toe - zo weinig rek.ening wordt gehouden met de opvatting, welh:e ten aanzien van deze kwes- tie in consumentenkringen heerst. Legt men. zijn

JOH. G. H. CORNELISSEN

oor goed te luisteren, dan verneemt men juist van de zijde der verbruikers de meeste bezwa- ren tegen de te nemen maatregelen. Het ge- vaar is zeker niet denkbeeldig, dat, mocht deze melksanering op een breed terrein doorgang vinden, hier voor de andere branches nieuwe bezwaren om de hoek komen kijken. Want het was toch zeker geen toeval, dat minister Mans- holt bij de besprekingen over de moeilijkheden in de bakkersbranche, bij de beantwoording der sprekers zich liet ontvallen, dat hij niet afwij- zend staat tegenover grotere efficiëncy bij de thuisbezorging van brood.

Van de melkhandelaar naar de bakker, van de bakker naar de groenteboer, van de groente- boer naar de slager, van de slager naar de kruidenier, het zijn op zichzelf maar hele kleinf' stapjes, maar wat zal uiteindelijk van onze vrijheid irt het zakenleven overblijven?

Dit vraagstuk zal door elke middenstander emstig moeten worden overwogen en ilt meen wel te mogen verklaren, da,t hij zich over de houding, welke de V.V.D.-fractie in deze kwes- tie zal aannemen, geen zorgen behoeft te ma- ken. Men raadplege hiervoor het beginsel- en werkprogramma van onze partij, Welke onzf' fractie bij het bepalen van haar houding altijd als richtsnoer dient.

*

Jn èle aanhef van dit artilrel heb ik <1.' ge- wezen op bepaalde publicaties over hetgeen in de boezem van de politieke partijen leeft.

In dit verband wil ik nog enige aandacht wijden aan de uitlatingen van onze minister zonder portefeuille, ZExc. Albregts, die speciaal met de behartiging van middenstandsbelangen is be- last.

Minister Albregts heeft zich zeer uitvoerig over verschillende middenstandsproblemen uit- gelaten bij de herdenking van het gouden feest van de BOssche Diocesane Bond, de Rooms Katholieke Middenstandsbeweging.

Ik wil niet veronderstellen, · dat deze uitla- tï,ngen specláal als- propaganda van de K.V.P.

waren bedoeld, temeer niet, daar deze zelfde minister, zoals meerdere malen is gebleken, ook bij andere gelegenheden bereid is over 41e mid·

denstandsproblemen te spreken.

Wat mij evenwel is opgevallen, is, cl::tt op de hierboven genoemde bijeenkomst zo dit'P is in·

gegaan speciaal op ·de crcdietmogelijltheden voor de middenstand. Naast de bestaande çtedicten voor de middenstand zijn nu een aantal nieuwe credietvormen gekomen, waarvan ilt tot op heden de belangrijkste vind het crediet, dat be- oogt hulp te bieden bij de aanschaffing van nieuwe technische bedrijfsuitrusting, zoals win- kelinrichting, betimmering, verbetering van df.) winkelpui, waaronder dus ook valfen verbou- wingen, die tot doel hebben het aanzien en de inrichting van het winkelpand te verbeteren.

Daarnaast is de mogelijkheid geopend crediet te verlenen aan jonge middenstanders, die zich zelfstandig wensen te vestigen en aan wie de Borgstellingsfondsen b.v. geen crediet kunnen verstreltken.

Verder is de regering bereid aan \'Jaárborg- fondsen, welke in diverse brai1ehes worden op•

gericht, de nodige hulp en bijstand te verlenen en als -voorbeeld kan ik hier noemen het· Waar"

borgfonds voor het Kruideniersbedrijf"," waar·

voor door de belanghebbenden een bedrag van f 250.000.- is bijeen gebracht en de regering nu als zekerhcidsstelling eenzelfde bedrag heeft toegezegd. ·

Dat op de bestaande middenstandscredieten d.e .restrictie-maatregelen :niét meer vnn to,epas-

SI~g . zijn, betekent dUS, dat de Nederlandse l'•ffddèp.standsbanlt niet langer meer aan be·

perklng is gebonden ten aanzien van haar ·ere·

diet-çapaciteit voor zover het middenstarids~

eredieten betreft. ·

voorts zijn er voor de middenstanders nog

twee wetsontwerpen in voorbereiding wel- ke binnen niet al te lange tijd bij de Staten~

Generaal zullen worden ingediend. De èersté hie~van i?. de herziening van de Vestigingswet Klembedl1)f 193ï. Zoals bekend mag worden verondersteld, is de,ze wet gebaseerd op 3 eisen, waaraan voldaan moet worden , n.l.:

le. het bezitten van een vak~ploma;

2e. het bezitten van een middenstandsdiplo-

·ma;

3e. het voldoen aan de eis van crcdietwaar- digheid. ·

Er gaan stemmen op deze laatste eis in het herziene wetsontwerp te laten vervallen. Ik ben persoonlijk de mening toegedaan, dat hieraan geen gevolg moet worden gegeven. M.i. is het weer de taak van onze interne partijcommissies om hierover in de naaste toekomst een uit·

spraak te doen .

Dikwijls wordt er in woord en geschrift een hetze gevoerd tegen het bestaan en de handha- ving van de Vestigingswet Kleinbedrijf. De dra- matische voorstelling in sommige dagbladen van

· de enorme moeilijkheden, waarmede middenstan- ders te kampen hebben om in het bezit van de vereiste diploma's te komen, zijn sterk overdre- ven. Dil houdt natuurlijk niet in, dat ni :t voor- komen moet worc1en, dat het opvoeren C:kr eisen tè remmend zou gaan werken op nieuwe vestigin- gen. Men zal zich hierbij altijd moeten richten naar het standpunt van de wet, die spreekt van minimum-eisen.

Of bij het herziene wetsontwerp ook d·" moge- lijkheid geqpend n1oet worden soepelcr bepaÜn·

gen in hel levcn te roepen voor de zgn. "gemem:·

de" bedrijven, is een vraag, welke crnsti«e aan·

dacht verdient. "'

Ook heeft ·men te waken tegen het instellen van een groot aantal vestigingsbesluiten, welke vooral op het platteland en in de kleine gemeenten aan de ondernemers onnodig moeilijkheden opleggen, terwijl in de grote plaatsen rekening dient te wor- den gehouden met de ontwikkeling. waarbij het zelfs mogelijk moet zijn een diploma te vcnver- ven, dat niet alleen het recht geeft artikelen uit één branche te verkopen, maar uit vcrschillende branches, welke. zeer nauw aan elkaar verwant zijn.

Ook 'over deze, voor de miqpenstanders zulk e~n

gewichtige materie dienen onze geestverwanten

<Vervolg op pag. I)

(2)

YIWIIEID J:.N DEMOCBATIJ: 23 FEBRUARI 1862 - PAG. I

Tweede Kamer wees de Grondwetskamor af

Mr. Oud over revolutionaire volksvertel{enwoordigers en over persvrijheid Motie-v. d. W etering-C'ornelîssea over de broodprijzen

W~ ft luera dJt e;venlebt oftdet ·de -.en bUren, ui -waaraehijnlijk ever is ·heel wat arulers. Terecht betoo«de ·

~ W Yaa ... Gr ... ...,. •ew S..er liet de eerdil 1es1nc en vw de heer Oud bcnleedien. dat de epen-

... _. ... _ _.. _ _.__ ~ ....__._.__ . . bm,'e actlvitelt VIQl dte rewlutie~Hdré

..., - - • __... _ , . . •betftft,·I'Hds 1lijD . ...,....,., _ . . . . , .. sal·'11dfs ever . ~ volksvertegènwoordil!lel'ii (dus hun bp·

bd gehele verdere voedbestaan - en dan in neptleve zin - van deze herllie- treden in de Kamers o.a.) niet het ge- aillpontwerpen sijD besUst, want 1lliDis&er Deel liet na bet afwijzende votum narlijkste is, maar hun ondergrondse ove,.. de GrondwetebiDer de moplijkheld epe~~. da1, wanDeer nor meer cloer de activiteit en die gaat men *t lmn wering uit de Kamers niet tegen, in- Kamer aoeht wortlea .afrewezen, de Bqeriq de IDtrek~d.nr van deze entwerpea tegendeel, deze wordt daardoor juist wel eeDS soa kUDDeD beverdereD. Bewijst dit r~ds veldoende, dat deze par- in de hand gewerkt .. Aardig was de tifle laeHieniDC maar weiDt&' weerklank ID 4e TWeede Kamer ·beeft revoBden, historische herinnering, welke mr.

..a kan daarvaa, tea evervleetle, eoll de ~tevest.i.mc vinden in de alremene Oud in dit verband ophaalde-aan No- llachoawlarea. WUI'IIletle de bellandelblr 'hD de eerste ses ontwerpea is verober 1918. Er is geen twijfel aan, Jllarael, Md 1l&llle GilZe tnetievoorslUer, mr. ()ad, onderschreef volkomen de dat Troelstra toen op een bepaald ....-den \'aD de heer Tllanus, dat hij ,,me& weiDII' entheuslasme aan 4eze ogenblik ~mwettige middelen heeft aangeprezen. Het merkwaardige was,

lteraadslarln&' deelnam... dat Troelstra echter, krachtens zijn

Dit weerhield de heer Oud onder- tussen niet, juist bij deze Grond- wetsherziening weer een aantal mees-

~ke speeches te houden, waarin hij al de talenten van zijn parlementair- · historische kennis en van zijn staats- rechtelijk vernuft weer eens kon to- nen. Hij kon daarbij vaststellen, dat die klacht over weinig enthousiasme bij een Grondwetsherziening in deze Kamer bij alle Grondwetsherzieningen sinds 1922 had geklonken. Hoe anders was dat in 1848, in 1887 en zelfs nog in 1917. De verklaring is heel een- voudig en de heer Oud drukte dit in een sprekend beeld uit: ,.Wij herzien te,g(mwoordig de Grondwet alsof het (zonder iets ten nadele van deze be- langrijke wetten te zeggen) een Win- kelsluitingswet of een Drankwet is".

De tussenruimte tussen de Grondwets- herzieningen bedroeg vroeger tiental- len jaren; daar is thans geen sprake van. Had dan een herziening plaats, dan was deze het gevolg van een ster- ke beweging. Kan dat van de laatste herzieningen worden gezegd?

Zoals men weet, was het de bedoe- ling geweest, te komen met een meer algemene herziening van de Grondwet, maar volkomen begrijpelijk kwam de Staatscommissie niet binnen 1% jaar met haar voorstellen geheel gereed en op verzoek van de Regering diende zij nu een interi.n)-rapport in, waarin zij een aantal voorstellen deed, welke urgent konden worden geacht. De heer Oud zag. deze utgentie echter niet in . en zou het niets erg hebben gevon- den, wanneer ook deze voorstellen waren uitgesteld. ·

• •

Bij deze . algemene beschouwingen kon behalve over de ingediende ontwerpen, óók worden gesproken over de onderwerpen, welke bij deze herziening n i e t waren betroltken en"

dat betrof dan uiteraard in het bijzon- der die onderwerpen, waaromtrent de '(meerderheid der) Staatscommissie wel een positief advies had gegeven, maar welke de Regering toch niet in deze herziening had betrokken. Dat waren: de kwestie van het weren van z.g. .,revolutionaire volksvertegen- woordigers" en de wijziging van het Grondwetsartikel omtrent de druk- persvrijheid.

Met het achterwege laten van voor- stellen · ten aanzien van deze beide punten was de heer Oud het volkomen eens. Yoor de heer Oud was het eerste punt ietwat pikant, in zoverre dat het Kabinet-Colijn, waarin hij als minis- ter had zitting gehad, in 1936 een on- geveer gelijke Grondwetswijziging op·

dit punt had ontworpen als de Staats- commissie. De heer Oud mOcht het nu, na zoveel jaren, echter wel zeggen (hij had het trouwens elders reeds eerder gepubliceerd), dat hij het in feite met dit voorstel niet eens was geweest, maar het niet van die aard had gevonden, dat hij daarvoor de por- tefeuillekwestie mocht stellen. .,Men legt zich" - aldus de heer Oud :- in het Kabinet herhaaldelijk neer bij allerlei dingen, die men liever anders zou zien, omdat men nu eenmaal niet van alles een portefeuillekwestie kan maken, want dan zou Nederland niet

iereg~erd kunnen worden".

Nu de heer Oud geheel vrij tegen- over deze zaak stond, verklaarde hij onomwonden, dat hij het ontnemen van het lidmaatschap van een verte- genwoordigend lichaam aan. iemand, die nu eenmaal door de kiezers als zodanig is aant::e'"f>"en. nrincipieel in

Mr OUD hJstorisehe herinnerht&'en strijd acht met het beginsel van de volksvertegenwoordiging. Dat geldt echter natuurlijk niet, wanneer iemand de verkiesbaarheid heeft verloren. Dat

aard, juist wars was van alle onder- grondse activiteit. Hij is toen slacht- offer geworden van zijn grote sponta- neïteit, zijn .temperameni. Zou de Ka- mer, als zij over de middelen had be- schikt, als die, welke nu van sommige kanten worden aangeprezen, Troelstra . echter uit de Kamer hebben moeten en willen weren? En zou de toepassing van zulk een maatregel de situatie niet juist veel slechter hebben ge- maakt?

Ondertussen: voor strevingen, ge- richt op verandering van de bestaan- de rechtsorde met behulp van on- w et t i g e middelen voelde de heer Oud niet de minste sympathie en een verscherping bijv. van de Strafwet door de uitbreiding van het ontne- men van actief en passief kiesrtJc4t als l»ijkomende atraf voör bepaalde de- licten door de rechter, verwierp hij zeker niet. Daarom kon hij zich met de letterlijke tekst van een door de heer Romme (K.V.P) ingediende motie wel verenigen, welke motie van de Regering .,nadere overweging" vroeg van .,nadere voorzieningen", welke dergelijke gedragingen zouden kun- nen tegengaan. De heer Romme was echter óók voorstander van de door de Staatscommissie <in meerderheid althans) gewenste Grondwetsherzie- ning op dit punt en vandaar dat de heer Oud, alvorens onze fractie haar stem aan deze motie gaf, de volgende .,korte verklaring* aflegde:

.,De motie van de heer Romme vraagt niets anders aan de Regering dan het probleem van de revolu-

DEZE BURGER

heeft nu de diepte-dagen van Engelands .nationale droefenis O?Jl

de .dood i'an den koning, van het plotsehnge, schokkende begm tot het, welhaast-verheven, slot, meegeleefd en ik mag dan erkennen dat daarvan, zonder twijfel, iets goeds en veTheffends, _ iets nobels en in zekeren zin iets dat gelukkig maakt, is over-

gebleven in het hart. . . .

Want in zulk een gave eenhetd van hoge geesteshoudmg, m zulk een onbestrijdbare, totale algemeenheid van treurnis, die zich uit in zulk een overw-eldigende traditionaliteit van schone vormgeving, schuiU, als in alle~ dat van zo grote volmaaktheid, óók het geluk dat in èlke schoonheidsontroermg is. .

Niettemin heeft Engeland niet algemeen en niet in elk opz•cht àUe vormen van deze overwel.di.gende week oonvaard.

Merkwaardig was de feUe critiek op het radio-beleid dezer dagen. Men achtte dit van een zielloze, vormloze, gemeenplaat- sige en geestloze somberheid te zijn geweest. En talrijk waren de stemmen die openlijk zeiden dat grote, diepe rouw om de dood levend moet zijn om waarachtig en geloofwaardig te mogen heten.

En er zijn andere stemmen geweest, die; op tamelijk scherpe wijze, zeid€n dat ook wie de diepste eerbied voor de verschei- den monareh had, zich geredelijk mocht ergeren aan het feit dat in de uiterlijke verpersoonlijking der nationale smart, een te kleine en te selecte kring van edellieden en hofdignitares, zich te onverbiddellijk samensloot om het stoffelijk hulsel van

de vorst. ;

Merkwaardige stemmen, die niet uitzonderlijk genoeg waren om niet kenmerkend te mogen word€n genoemd voor de tradi- tionalistische democratie die alléén maar Engeland heeft.

Het is, in elk opzicht een uitzonderlijk-imposante week ge- weest.

Albion toonde zich in al zijn hoge kracht.

Een week van diepe bezinning, óók en zeker vooT den vreem- deling, voor

DEZE BURGER

tionaire volksvt!rtegenwoordilfta J10it eens te wmen ondeaeekela ~

mn bet 1'eSI,l)taat van dit endenlOek ter kennis . van de Kamer' te lJrell.

. gen. Daartegen hebben wij, zpals ilc in eerste termijn reeds heb gezegd.

geen enkel bezwaar. De motie is dus volkomen les te zien van de vraag of de revolutionaire vertegenwoor•

digers van hun mandaat vervallen moeten worden verklaard. Onder de•

ze omstandigheden hebbeD mijn po•

litieke vrienden en ik geea bezwaar aan de motie onze stem te geven".

• •

E

en ongeveer gelijk standpunt nam de heer Oud tegenover de kwes•

tie van de eventuele wijziging van

tikel 7 der Grondwet in. Hij ;uichte het toe, dat de Regering ook dat voer- stel, waartegen trouwens precies de helft der leden van de Staatscommis- sie zich in een "minderhei4snota" had verzet, niet had overgenomen. Men kan wel zeggen, dat een verschijnings- verbod in formele zin geen censuur is, maar in materiële zin noemde mr.

Oud hef ,.de ergste vorm van cen- suur". Uitvoerig wees onze fractie·

voorzitter, met voorbeelden van el- ders toegelicht, bovendien op de moei- lijkheden van de handhaving van zulk een verbod, wanneer onmiddellijk an- dere bladen, waar in werkeUikheid de- . zelfde personen ~n bewegingen achter

· · staan, daarvoor in ·de plaats treden.

En wat is· ondermijning . _ eelt be- paalde rechtsorde? Ondermijnen de socialisten met hun actie niet de socia- listische maatschappij? Was in de 16de eeuw in het oog der rooms-katholieken de Hervorming niet zeer ondermijnend en hoe denkt ds. Zandt thans over het katholicisme? Men komt hier op een terrein, zodanig van subjectiviteit, dat

iJt (aldus de heer Oud) alleen maar kan zeggen: laat de Regèring van dat terrein afblijven. Zij bedenke, dat hier in sterke mate geldt: hodie mlhi, cras tibi. En tot slot wees de heer Oud nog op de druk, welke het buitenland op de Regering wegens "ongewenste pu- blicaties" zou kunnen uitoefenen, wanneer zij zich bevoegdheden op dit . gebied zou gaan toeëigenen.

• • •

H

et eerste van de zes Grondwets- herzienings-ontwerpen bevatte als enige belangrijke punt de instel- ling ener Grondwetskamer, aan welke de behandeling van een door de bei- de Kamers der Staten-Generaal aan- genomen Grondw.ets-herziening in tweede lezing zou worden onderwor- pen en welke deze herziening dan (zo- als nu de nieuwe Kamers> slechts met een meerderheid van twee derden der uitgebrachte stemmen zou kunnen aanvaarden. Kamerontbinding, met on-

derbreking van de parlemeataire ar- beid, zou dan dus achterweee blijven en de kiezers zouden zich alleen en uitsluitend, langs cleze indirecte weg, over de Grondwetsherziening kunnen uitspreken.

Op grond van de voordelen, welke in deze korte opsomming reeds liggen besloten, heeft mr. Oud dit voorstel namens onze fractie warm verdedigd.

Hij toonde daarbij allereerst, in een uitvoerig historisch exposé. duidelijk aan, dat het altijd de bedoeling van de Grondwetgever is geweest, dat de kie- zers zich uitsluitend over de Grond·

wetsherzienings-voorstellen zouden kunnen uitspreken, door het kiezen van nieuwe vertegenwoordigers met het oog daarop. Vandaar vóór 1848 het voorschrift van de dubbele Staten- Generaal Na 1848 is dat om andere re- denen vervallen, maar het bleef de ge- hele 19de eeuw en de eerste deeennia van de. 20ste eeuw toch zo, dat de Ka- mers speciaal met het oog op de.

Grondwetsherziening tussentijds wer•

den ontbonden. Later echter heeft men (Vervole op pag. 5)

(3)

RIJBEID EN DEMOCRATIE 23 FEBRUARI 1952 - PAG. 3

.~J-an WEEK tot WEEK

een te vt1r doorgevQerde ordeningsgedachte, die dwang en dicteren van bovenaf tot inslag heeft.

Nu is dit geval op zich zelf weliswaar niet als een ramp te beschouwen, doch er spreekt een mentali·

teit uit, die uitermate gevaarlijk is en bewijst, hoe men van socialistische zijde al spoedig op het hel- lende vlak geraakt. Men onderschatte deze menta- liteit niet. Zij vormt een belangrijk onderdeel van een verkeerd gerichte levenshouding, waartegen ons volk zich met kracht dient te verzetten, opdat het niet ten onder gaat in een machtswellust van

Export Bonus

R

eeds meerdere malen hebben wij op deze plaats gepleit voor het toekennen van een export bonus aan. onze exporteurs, teneinde de afzet vàn onze Nederlandse producten' op· de bui·

tenlandse markt te bevorderen. Het wail uiter•

aard verhèugend, daarna te constateren, dat de regering besloot 10 % van de dollarafdrachten, betrekking hebbende op de exporten naar de Ver·

enigde Staten, ter vrije beschikking van de ex- porteur te -Stellen.

Thans is de regering nog een stap verder in de goede richting gegaan door eveneens 10 % ter vrije beschikking te stellen van de afdrachten ..

in U.S.A. - of Canadese dollars, welke op of na 11 Februari i952 worden ontvangen wegens ex- porten naar alle. landen, waarmede Nederland ge,eJ!:.,mgnetaif accpord, h~eft ~ges,loten. , ., .. , ..

De regering he.eft deze. . beslissing gellomen, , Voor4at de .resultatén bekend waren met betrek- king tot d~t. vraagstuk, die in een nota inzake. de

e~ortpolitiek aan de Staten Generaal zullen worden samengevat. Hieruit blijkt wel, dat de regering deze maatregel als zeer urgent be- schouwt.

.Dit kan slechts tot voldoening stemmen, om·

dat iedere inspanning, ook op het gebied van de export een gezonde stimulans vraagt. In dit op- zicht heeft de regering dus de waarde van een dergelijke gezonde stimulans erkend.

Wij zouden een heel stuk verder :romen, indien zij ook in andere sectoren van ons economische leven tot een dergelijke erkenning kwam.

Huisvestingsmisère

Het ongewone feit, dat in de Tweede Kamer . door een vrouw pamfletten van de pu- blieke tribune gestrooid zijn, heeft nog eens op- nieuw de aandacht gevestigd op de huisves·

tingsellende, waaraan duizeenden ten prooi zijn.

Het gold hier een man, bedrijfsleider van een grote constructiewerkplaats met circa 250 man personeel te Duivendrecht, die door huisvestings- moeilijkheden kennelijk tot een zeer grote morele spanning is gekomen, waaraan hij uiting heeft gegeven in een open brief, die zijn vrouw van de tribune der Tweede Kamer omlaag wierp.

er een sterke toeneming · van !Ie liberale ge- dachte aan de gang is in ons land terwijl de K.V.P. zelf worstelt met de twee vleugels, die de partij als geheel het moeilijk maken in brede vlucht te vliegen. Een voortreffelijk mi<Wel om de aandacht .af te leiden is dan te spreken over afsplitsing bij andere partijen;. Het zal best zo zijn, dat er bij de V'érkiezingen weer verschillen- de kleinè groeperingen komen, die candidaten stellen, zoals de N.D.P., .J'Uaa.J;' dat is weggooien van stenimen, en geen afsplitsing.

Wat zeggen t}e zedenmeesters?.

jr. H. Vos is na de oorlog enige jaren minister . . . · geweest. Een succes was zijn optreçlen . nie~,

noch. als minister ván · economische zaken, · noch als n:ünister van verkeer en· waterstaat. Voor-

. .Q.llmellj~,,Qm~àt .!Mi .een uiteUil .tlU&retiseh man . iS;. die. v~ QóidèeUS, .dat .,n'lllll-happij met allerlei ingewikkelde·. ged~tepwnstruçties .. te redden is, Voor 4e . völle rijkdom van het leven heeft hij weinig oog. · · · ·

Hij schijnt voor meer dingen weinig oog te hebben. Enige tijd geleden schreven wij1 naar aanleiding van een verslag in de N.R.C., over 's mans weinig plezierige· optreden bij het begin van het congres van' de P. v. d. A., dat aan het nieuwe "Plan" gewijd was.

Ir Vos sprak het congres toe als voorzitter van de Plan-commissie. Dat hij in die toespraak ook aandacht aan niet-socialisten schenkt, wie zal het deze socialist kwalijk nemen. Maar dat hij daarbij de grenzen van het oirbare overschrijdt, is iets, waar wij maar niét zónder meer aan · voorbij wensen te gaan. Vooral niet wanneer het een oud-minister betreft, die thans een zeer voorbij wensen te gaan. Vooral niet wanneer het krijgt zulk een zaak een ernstig karakter.

In het Maandl;>lad van de P. v. d. A., Socialis-

' ordehi~ e~ vlanmati~heid.

. '

Uit de oude doos

W.

ij ll!Zel'!- i11, de Vplkskr~nt. van. 15'. Febr~arl·

1927: . . .

"Op de binnenkort te houden vergadering van de .S.D.A.P .. in Leiden zal een bestuursvoorstel voor het congreS der S.D.A.P. in behandeling komen, waarin de wenschelijkheid wordt uitgesproken dat he~ bij- . _woner.. p.er Xa\U~r~penin~ .. 11\ech~s dan aan,b.evellng;-

·verdient, ais de S.D.A.P. de macht be:i:i't om die opening te doen plaatsvinden op de wijze zooals ziJ.

wenschelijk, oordeelt. waar, dezè voórwaarlie niet•

.~wezig·,N!,. ••rdt df;lfJ·~rledep: c:ler·$.:a.A..P.·<

v~t OP .. !lp~ bE!JIJuit de ~~rqpen\n.& biJ. te .•

wonen, terug te •komen". · · '· · · .. ~ · · · · · ,.

· ·;,Volgens ·een blricht tiit Rome •zo(f"Mw!Sólml' mè~ ' bereid zijn .mee· te gaan .met"· het· .•-voorstel· •v&n·:

Coolidge in· zake verdere ontwapening. ter. zee" •.

Welnu, de. tijden zijn veranderd. Het kan echte1·

·.goed zijn .de heren socialisten er aan te herinne- ren, in welke vorm zij eertijds hun critiek goten.

Zij zelf :schijnen hun · verlèden· vaak opzettelijk te · willen vergeten. Een opfrissertje kan in dit ver~

band zeker geen kwaad.

(Vervolg van pag. 11

· onàerling overleg te plegen en een uitspraak te formuleren. Alweer een taak' voor. onaé afdelings-, ..

besturen en de eventueel daaraan verbonden mid·

denstandscommissies.

me en Democratie genaamd, hebben wij de· woor-

T

enslotte nog een oud onderwerp, dat op·

den gevonden, zoals oud-minister Vós ze heeft nieuw in het middelpunt van de belangstel·

uitgesproken. Ze luiden: ling wordt gep!llatst, nJ, de· regeling van het

"Wij kennen n.l. programma's in het politieke cadeaustelsel.

leven, die worden opgesteld· niet met het. doel Sinds tientallen jaren heeft de middenstand al .óm ze doorgevoerd te krijgen, maar enkel met de wens te kennen gegeven om te komen tot een het doel om verkiezingswinst te behalen, Gi.i wettelijke regeling hiervan. Bij de behandeling kunt ze bij Churchill uit voorraad leverbaat van de begroting vàn Economische Zaken in 1948 krtigen, en bij de V.V.D. hier ook~ ... " · heeft minister v. d. Brink, ofschoon de verwach•

Tot zover deze oud-minister. Een oordeel er- tingen toentertijd hoog gespannen waren. mede- Het geval als .. zodanig kunnen wij niet beoor-

delen, ma,ar éép. ding we.te~ wij wel, .dat het no- dig is, , dat .er. meer Jiberl}li~atie in ·het huisves. , tingsbeleid in ofts land komt'.. Ook dat is een zaak, waarvoor bij de komende verkiezin&eri door ons met kracht .zal moeten worden opge•

over . .geven behoeven wij niet. Elkeen die dit gedeeld, dat van hem de indiening van een wets-

·< lE:~!J~, ,l!!al het p::1et ons eens. Jilijn, dat dit gedóe ontwerp. tot beteugeling van het cadeaustelsel niet

ergerlij~ is en buite.n elke E-.·· ~v.·an·· ... fa __ !~oéti_:· ... '... .moest worden verwacht. Nog geen drie jaar later

komen. ·

Verdeling van armoede

C hurchill heeft eens gezegd, dat de socialisten maar naar één ding streven, en dat is ge·

lijkmatige verdeling van armoede. Zij wenden de belastingen aan, gelijk dat ook in Nederland is gebeurd, niet om de noodzakelijke bedra~en hin· . , nen te krijgen voor de werking van hE-~ ... !?taats- . apparaat, maar om langs die weg hun econonli·

sche inzichten bot te vieren. Dat hebben . zij in Engeland gedaan en in Nederland is het streven van figuren als de heren Vos en Hofstra niet anders.

Een frappant voorbeeld, hoe nivellerend deze zaak heeft gewerkt, vonden wij in The New York Herald Tribune, waar in een bericht uit Londen werd vermeld, . dat er in geheel Engeland in 1950 nog maar 60 mensen waren, die na aftrek van de inkomstenbelasting meer dan ! 6000 per jaar inkomen hadden. Dit betekent, dat in feite on•

mogelijk is geworden in Engeland om eeri bezit- tiitg, een landgoed te houden, dit betekent, dat tUinlieden, huisper!JQneel ontslagen moeten wor·

den en dat er steeds meer mensen ingeschreven moeten worden in de rijen der werklozen, die weer ondersteund moeten worden.

Als men gelegenheid heeft waar te nemen, hoe inefficient het overheidaapparaat op versebillen- de terreinen werkt, dan wordt het meer dan tijd om da 1'0ep, tot. terugkeer naar de. realiteit zó krachtig mogelijk door het land te doen weer- klinken.

Afsplitsing

Wij zouden op zich zelf geen aandacht ge- schonken hebben aan het bericht, · dat in de, Volkskrant. stond over een afsplitsing in de V.V.D. en de oprichting van een nieuwe partlj, de Nat. Dem. Partij, ware het niet, dat ook de K.R.O. In haar veel gehoorde rubriek ;,Negen heit de klok" er enige aandacht aan geschonken hac:L

De Volkakrut vermeldde in het bericht drie namen, nl. van' de generaal De Langen,- dr De Waard en de heer Spanbroek,. voorzitter van de Ned: Vakcentrale. Om te kunnen afsplitsen, moet mèn eerst ergens lid van geweest zijn. Voorzover ons bekend, ~n noeh generaal De Langen, noch dr De Waard lid van de V.V.D. en ontkende de heer Spanbroek iets te maken te hebben met de lelding van deze nieuwe partij.

Wij begrijpen de bedoeling van de Volkskrant echter wel. De redactie van dit blad merkt, dat

· · ;;WtJ kennen n:l,· .progr . .·~-~fl' ·#.~~~~ de behandeling van de begroting 1952.

op .vesti~n. Sedert de soci • · .in . het kabihè't · ~, ti~· tO~ègging, dat opnieuw zal worden géti:acht verantwoordelijkheid dragen,:Jtürinèn ·. zê ·0:io ~ .w~sontwerp van dezelfde strekking in te weinig eritiek hebben. wat zi] Zèirvróeget:.' sel)l-é~ di~nen, gezien de excessen, wèlke zich de laatste ven, schijnen ze vergeten te zijn.: .:?:e ,zed,enii:i~s.• tijd óp .het terrein van cadeau geven voO'rdóen. · teren echter gaarne over wat wel en niet fat•. Was men aanvankelijk· van plan deze wet bij dé soenlijk is ... van anderen. op te .richten publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie.

Mogen wij bovenstaande uitspraal( .van ir Vos, . onder. te brengen, met het oog op het langzame oud-minister en hoofdbestuurder van de P. v; tem.w, waarin deze tot stand komen, meent de d. A. echter ook eens aan : hèt oordeel van de . minister. thans, dat een langer wachten niet raad- zedenmeesters aanbevelen? En m<>gen wij. d!Û!. %aam is. Of deze· wet werkelijk aan de bestaande publiekelijk het oordeel vernemen?· En .. : 0 · ja, ~euv~en·.het hoofd zal kunnen bieden, meen ik laat men dan ook ·dat fraaie hoofdartikel uit persoonlijk te moeten· betwijfelen. Vennoedelljk zal de nieuwe wet· het evenbeeld worden van de Paraat, waarover wij ·eriige weken geleden schre- bestaande bepalingen bij onze. Zuidelijke buren, ven, nog eens nalezen. En laat men daarover ook daar men ook in België slechts kan spreken· van eens een oordeel geven! een geringe beteugeling van het éadeaustelsel en

Met belangstelling wachten wij dat af. zeker niet van een gróte beperking of een totltlè ,

Dreigementen

HJezeer de socialisten gewend zijn hun orde·

ningsprincipes te laten uitgroeien tot een dictatoriaal optreden, is dezer dagen te Amsterdam weer eens gebleken. Sinds enige maanden wordt aldaar nl. door de Centrale Prijzen· Commissie een enquête gehouden met de opzet hoe het met de huurwoeker is gesteld. Deze enquête heeft voor·

namelijk betrekking op de gevallen van onder- huur. De op deze enquête betrekking hebbende for- mulieren zijn,' zowel aan de hoofdbewoners als aan de onderhuurders uitgereikt met de bedoeling, dat verschillende hierop voorkomende vragen zullen.

worden ingevuld. , .

Toen destijds. deze enquête door de socialistische wethouder Franke werd aangekondigd, verzekerde bij, dat niemand kon worden verplicht deze for·

roulieren in te vullen. Vandaar, dat hij een beroep deed op de welwillendheid van de Amsterdamse burgers, om aan het slagen van dit onderzoek alle medewerking te verlenen, Thans blijkt evenwel, dat velen, die de bedoelde formulieren hebben ontvangen en deze om welke .redenen dan ook niet hebben ingevuld, een briefje ontvangen, waar•

in wordt bevolen, de formulieren alsnog binnen drie dagen terug te zenden. Met deze sommatie gaat de dreiging gepaard; dat Rnders .,tot verdere maat- regelen" zal worden overgegaan. Terecht heeft het V.V.D.-raadslid mr Boekel aan B. en W. de schrit·

telijke vraag gesteld, op welke wet of gemeente- verordening deze bandeiwijze is gegrond.

Men moet ons vanzelfsprekend in dit verband niet misverstaan. Het ligt. geenszins in onze bedoe•

ling de Amsterdamse burgers aan te sporen, deze vragenformulieren oningevuld te laten. Integen.

deel. Doch daar gaat het niet om. Het gaat er om, dat 'hier op een toon en wijze wordt gesproken, die niet in overeenstemming Is met een juiste hou- ding, die men tegenover vrije burgers dient aan te nemen. Hier ziet men weer het grote gevaar van

afs"haf'f.i.~g. . . · · · · · . · ·

Gaarne. geef ik toe, dat de uitwassen op het ter~·

rein van het cadeau-geven vooral bij de 'klein- handel steeds ernstiger vormen gaan aannemen

"' .. Q

Naal!t het cadeaustelsel bestaat evenwel nog eeft

ander gevaar, dat. nauw verwant is aan het begrip cadeau-geven en dat is het kortingstelseL ·

· Zou men een afdoend resultaat wlllen bereiken.

dan zouden beide stelsels in één verordening ge·

regeld dienen te worden. Dit komt mij vooralsnog onmogelijk voor in verband met het vraagstuk van de dividend-uitkering door de coöperaties. Aange- zien beide euvelen zo. na~w aai1. eik,aa.r. vël'Wanl' zijn, maar ook weer hun eigen moeili.i1theden heb·.

ben, lijkt mij een bevredigende oplossing haaàt niet mogelijk, tenzij men ernstig gaat ingrijpen~ in

de vrijheid van de ondernemers.

Naar aanleiding hiervan wil ik besluiten met éen opmerking aan het adres van hen, die geen handeldrijvende middenstanders zijn en toch van mijn artikel kennis hebben genomen en dan vooral ten aanzien van het laatste punt.

Ik kan mij levendig voorstellen, dat er vele , geestverwanten zijn, die zo zeer doordrongen zijn v'an de in onze partij algemeen gehuldigde vrij~

heidsopvatting, dat zij afwijzend staan tegenover ingrijpen van overheidswege op welk gebied Q9k, en dientertgevoige ook afwijzend .staan tegenover. · het regel~ van het .cadeau~ en kortingstelset Tóch zullen zij moeten kunnen begrijpen dat, wat men als consument niet verwerpt, voor de handel wel eens onaanvaardbaar kan zijn.

Dit is dan ook de reden dat wij, die in wezen vol- komen instemmen met de liberale vrijheidsgectach·

te, toch verplicht zijn ten behoeve van de handel beperkende voorschriften te aanvaarden, welke in de ontwikkeling van het dagelijks 'leven voor de handel o~lsbaar worden geacht. ·

JOH. G. H. CORNELISSEN.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Optimaal verbonden Dankzij de intelligente G5 technologie worden onze AHO-systemen draadloze hightech hoofdtelefoons, waardoor ze ongekende vrijheid bieden: telefoongesprekken,

Waar het in Genesis gaat om het scheppen van de wereld, wordt in dit verhaal juist toegewerkt naar verval: Agnes' leven zal nooit meer hetzelfde worden, ze is het vakantiehuis kwijt

bepalingen die bewerkstelligen dat maatregelen in programma’s ook daadwerkelijk worden uitgevoerd en dat een programma moet worden aangepast als niet voldaan wordt aan

• Waaraan moeten huidige programma’s dan voldoen om straks ook onder de omgevingswet een programma te kunnen zijn3. • Wat gebeurt er als ze daar niet

Als tinnitus het gevolg is van pathologische spontane activiteit in de hersenen, wordt onmiddellijk duidelijk waarom tinnitus niet altijd eenvoudig is op te lossen.. Immers,

zijn weggereden in de richting van IJmuiden. Ook andere informatie die waar- devol kan zijn voor het onder- zoek, wil de politie graag ontvan- gen.. Velsen- Mensen met

Deze vragen hebben betrekking op de mogelijkheid om de productiviteit van publieke voorzieningen te kunnen meten, evenals de effecten van instrumenten op de productiviteit..

 Zijn er maatregelen genomen om besmetting via materialen te voorkomen (reiniging van werkstukken en arbeidsmiddelen die door meerdere werknemers gebruikt worden)?. ☐ Ja