1 Nota prijzen economische activiteiten
1. Inleiding
1.1 Aanleiding voor een nota Prijzen economische activiteiten
Volgens de Financiële verordening gemeente Beuningen 2017 biedt het college eens in de vier jaar een nota aan de raad aan met kaders voor de prijzen van levering gemeentelijke goederen, werken en diensten aan overheidsbedrijven en derden, huren en erfpachten (art. 14 lid 2). Om deze reden is de nota Prijzen economische activiteiten Beuningen opgesteld.
1.2 Doel van de nota Prijzen economische activiteiten
Het vaststellen van prijzen voor de levering van gemeentelijke goederen, werken en diensten is een bevoegdheid van het college. Deze besluiten hebben invloed op de hoogte van de inkomsten van de gemeente en raken daarmee ook het budgetrecht van de raad. Om deze reden is in de verordening bepaald dat het college eens in de vier jaar aan de raad een nota aanbiedt met daarin de kaders voor de te hanteren prijzen, huren en tarieven voor erfpacht. De raad stelt de in deze nota aangeven kaders vast voor de wijze waarop de prijzen voor economische activiteiten worden berekend.
2. Economische activiteiten
Onder economische activiteiten wordt in dit verband verstaan; activiteiten waarmee de
gemeenten in concurrentie met andere ondernemingen treedt (art. 13 Financiële verordening).
Als een gemeente goederen, diensten of werken levert aan overheidsbedrijven of derden dan mag zij deze activiteiten niet bevoordelen als het economische activiteiten betreffen. Het bevoordelingsverbod houdt feitelijk in, dat ten minste een integrale kostprijs voor de levering van goederen, werken, diensten en het verstrekken van leningen, garanties en kapitaal in rekening moet worden gebracht.
Van deze verplichting kan worden afgeweken als de activiteiten worden ontplooid in het kader van het publiek belang. Daarvoor is wel een raadbesluit nodig waarin het publiek belang van de activiteit wordt gemotiveerd. Het raadbesluit moet worden aangemerkt als een concretiserend besluit van algemene strekking.
Een motivering van het publiek belang is niet nodig als minder dan de integrale kostprijs in rekening wordt gebracht en sprake is van:
a) leveringen van goederen, diensten of werken en het verstrekken van leningen, garanties en kapitaal aan andere overheden voor zover deze leveringen en verstrekkingen zijn bedoeld voor de uitoefening van de publieke taak door die andere overheid;
b) een bevoordeling van activiteiten in het kader van een bij wet opgedragen publiekrechtelijke taak;
c) een bevoordeling van activiteiten in het kader van een toegekend bijzonder of uitsluitend recht waarvoor prijsvoorschriften gelden;
d) een bevoordeling van sociale werkplaatsen;
e) een bevoordeling van onderwijsinstellingen;
f) een bevoordeling van publieke media-instellingen; en
2
g) een bevoordeling die valt onder de reikwijdte van de staatssteunregels van het Werkingsverdrag van de Europese Unie en daarmee verenigbaar is.
3. Kostprijsberekening
Door de herziening van het Besluit begroting en verantwoording (BBV) met ingang van 2017 worden de overheadkosten apart verantwoord en moeten kostprijzenberekeningen
extracomptabel worden berekend en vastgelegd.
De grondslagen voor de prijzen die de gemeente bij overheidsbedrijven en derden in rekening brengt, worden gevormd door de opbouw van de kostprijs (art. 12 Financiële verordening).
De kostprijzen bestaan uit de directe kosten en een opslag voor de overhead en voor de rente over de inzet van vreemd vermogen, reserves en voorzieningen voor de financiering van (vaste) activa die voor desbetreffende goederen, werken en diensten worden ingezet.
Ook bijdragen aan en onttrekkingen van voorzieningen voor de noodzakelijke vervanging van de betrokken activa en de afschrijvingskosten van de in gebruik zijnde activa worden betrokken bij de kostprijsberekening.
Voor de toerekening van de overheadkosten aan de kostprijzen van goederen, werken en diensten die door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden worden geleverd wordt uitgegaan van een aandeel in de totale overheadkosten ter grootte van de geraamde directe kosten van de economische categorieën 1.1 Salarissen en sociale lasten en 3.5.1 Ingeleend personeel die worden besteed aan de desbetreffende goederen, werken, diensten, rechten en heffingen, gedeeld door de totale geraamde directe kosten van de economische categorieën 1.1 Salarissen en sociale lasten en 3.5.1 Ingeleend personeel.
Het percentage van de omslagrente voor de toerekening van rente voor de financiering van de in gebruik zijn de activa wordt bepaald uit het gewogen gemiddelde van het bij de begroting geraamde rentepercentage van de rentekosten op de opgenomen langlopende leningen,
kortlopende leningen en kredieten.
Voor de bepaling van de rentekosten van de inzet van vreemd vermogen in de kostprijs uitgegaan van de rente van de lening die voor de financiering van de verstrekte lening is aangetrokken.
Bij vennootschapsbelastingplichtige activiteiten en grondexploitaties worden alleen de rentekosten voor de inzet van vreemd vermogen aan de kostprijs toegerekend. Bij projectfinanciering worden dan de werkelijke rentekosten toegerekend.
4. Totstandkoming verkoopprijs
De wijze van totstandkoming van de verkoopprijs, verhuurprijs of andersoortige vergoeding (zoals canon of retributie) is afhankelijk van de categorie waaronder het betreffende perceel grond of vastgoedobject kan worden ingedeeld. Hieronder wordt een overzicht gegeven van de te hanteren methode voor de verschillende categorieën.
3
1. Bij de levering van goederen, diensten of werken door de gemeente aan
overheidsbedrijven en derden waarbij de gemeente in concurrentie met marktpartijen treedt wordt ten minste de geraamde integrale kostprijs in rekening gebracht.
2. Bij de verkoop en verhuur van gronden en vastgoed aan overheidsbedrijven en derden wordt een marktconforme prijs gehanteerd, rekening houdende met wet- en regelgeving.
Bij het verstrekken van leningen of garanties door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden wordt ten minste de geraamde integrale kosten in rekening gebracht.
3. Bij het verstrekken van kapitaal door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden:
wordt ten minste de geraamde integrale kosten van de verstrekte middelen in rekening gebracht.
4. Verkoop van bouwgrond. Bij het opstellen van gemeentelijke grondexploitaties en bij het tot stand komen van grondtransacties dient een prijs te worden bepaald. Voor de
bepaling van de hoogte van de prijzen ten behoeve van grondexploitaties en het
opstellen van prognoses wordt gebruik gemaakt van de residuele methode. Daar waar de residuele methode niet toepasbaar is, wordt de comparatieve methode toegepast. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij niet-commerciële voorzieningen of wanneer de residuele grondprijs beneden de integrale kostprijs komt.
Residuele methode
Bij de residuele methode is de grondwaarde van een vastgoedobject gelijk aan het verschil (residu) tussen de commerciële waarde van het vastgoedobject en de bouwkosten (inclusief bijkomende kosten) van datzelfde vastgoedobject. De commerciële waarde is de verkoopprijs of de beleggingswaarde van een object.
Over verkoopprijzen is online (markt)informatie beschikbaar. Hierdoor kan objectief op basis van de residuele methode de grondprijs worden bepaald.
Comparatieve methode
Bij de comparatieve (vergelijkende) methode wordt de waarde van de grond vastgesteld door te kijken naar de prijzen die in de vrije markt zijn betaald voor vergelijkbare stukken grond.
Vanwege de staatssteunregels zal de berekende grondprijs getoetst worden door een onafhankelijk taxatie. Wanneer het niet mogelijk is om op basis van de residuele of comparatieve methode een grondprijs te bepalen, zal de prijs bepaald worden door een onafhankelijk deskundige c.q. taxatie.
4 5. Kader voor Prijzen economische activiteiten
Op basis van het voorgaande is hierna het kader voor de prijzen van economische activiteiten samengevat:
De prijs voor economische activiteiten wordt gebaseerd op:
1. Levering van goederen, diensten of werken door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden waarbij de gemeente in concurrentie met marktpartijen treedt:
hierbij wordt ten minste de geraamde integrale kostprijs in rekening gebracht.
2. Verkoop en verhuur van gronden en vastgoed aan overheidsbedrijven en derden:
hierbij wordt een marktconforme prijs gehanteerd, rekening houdende met wet- en regelgeving.
3. Verstrekken van leningen of garanties door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden:
wordt ten minste de geraamde integrale kosten in rekening gebracht.
4. Verstrekken van kapitaal door de gemeente aan overheidsbedrijven en derden:
wordt ten minste de geraamde integrale kosten van de verstrekte middelen in rekening gebracht.
5. Verkoop van bouwgrond:
Voor het bepalen van de prijzen van bouwgrond wordt gebruik gemaakt van de residuele methode. Daar waar de residuele methode niet toepasbaar is, wordt de comparatieve methode toegepast. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn bij niet- commerciële voorzieningen of wanneer de residuele grondprijs beneden de integrale kostprijs komt.
