Social Engagement van Online Dating gebruikers
Een literatuurstudie naar de rol van persoonlijkheidskenmerken van online dating gebruikers in social engagement op online datingplatforms
Mané Kirakosian SNR: 2000368
Bachelorscriptie Communicatie- en Informatiewetenschappen Specialisatie: Business Communication & Digital Media Tilburg University
Tilburg School of Humanities and Digital Sciences Begeleider: J.M.S de Wit
Tweede lezer: dr. A.P. Schouten
Januari 2021
Inhoudsopgave
1. Inleiding ... 2
2. Theoretisch kader ... 4
2.1 Online Datingplatforms ... 4
2.2 Persoonlijkheidskenmerken ... 7
2.2.1 Dating Anxiety ... 7
2.2.2 Sensation Seeking ... 8
2.2.3 Sexual Permissiveness ... 9
3. Methode ... 10
4. Resultaten ... 11
4.1 Effecten van dating anxiety op social engagement ... 11
4.2 Effecten van sensation seeking op social engagement ... 14
4.3 Effecten van sexual permissiveness op social engagement ... 18
5. Conclusie en Discussie ... 20
Referenties ... 23
1. Inleiding
De manier waarop romantische relaties worden gevormd is de afgelopen decennia sterk veranderd. Vijftig jaar geleden had men niet gedacht dat computers en andere apparaten zouden worden gebruikt om een romantische partner te vinden. Toch is dat hoe miljoenen mensen vandaag de dag romantische partners vinden. In 2018 leerde dertien procent van alle stellen elkaar kennen via het internet. Deze aantallen zijn enorm gestegen. In de periode van 1998 en 2003 had nog minder dan twee procent van alle stellen die gingen samenwonen, elkaar online ontmoet. Dit steeg naar tien procent in 2008 en in de periode van 2008 en 2013 steeg dit nog eens naar dertien procent. Het is dus duidelijk dat het concept van online dating, de datingwereld heeft veranderd (EenVandaag, 2018).
De groeiende populariteit van online datingplatforms is niet verrassend. Ten eerste is op het internet ruimtelijke nabijheid irrelevant, en het ontmoeten van soortgelijke mensen is makkelijker dan in real-life dating. Ten tweede kan online dating zonder hulp van vrienden plaatsvinden. Datingplatforms zijn onafhankelijk en constant toegankelijk, terwijl uitgaan met vrienden zeven dagen per week, moeilijker te realiseren is. Ten derde, hebben online dating gebruikers te maken met verminderde visuele en auditieve cues wat kenmerkend is in computer- gemedieerde communicatie (CMC). Gebruikers kunnen elkaar niet horen en zien, ze zijn anoniem, en dat vergemakkelijkt voor sommigen de self-disclosure, oftewel het onthullen van persoonlijke informatie. Er is echter een aantal datingapplicaties dat functies zoals een camera en microfoon hebben geïmplementeerd, maar de bekendste datingapp Tinder heeft dit niet (Ligtenberg, Sumter, & Vandenbosch, 2017). Bovendien verschilt online dating van andere CMC-toepassingen, zoals Twitter, omdat er een anticipatie is van toekomstige interactie in real- life (Valkenburg & Peter, 2007). Het anticiperen op toekomstige interactie vergroot het hebben van inhoudelijke conversaties en kan daardoor de vorming van relaties stimuleren (Blackhart, Fitzpatrick, & Williamson, 2014).
In hoeverre iemand betrokken is in het hebben van inhoudelijke conversaties of überhaupt het aangaan van gesprekken, en het bezoeken van profielen op online datingsites, wordt in de literatuur social engagement genoemd. Daarnaast wordt met social engagement bedoeld dat iemand zich niet selectief voordoet, maar de true self uit, dus dat iemand eerlijk is
over zichzelf. In dit proces van het uiten van de true self, worden persoonlijkheidskenmerken zoals dating anxiety, sexual permissiveness, en sensation seeking. gekoppeld aan relationele, intrapersoonlijke en entertainment motivaties om te daten, omdat deze doelen iets zeggen over in hoeverre iemand de true self zal uiten. De term social engagement wordt in de literatuur ook vaak gebruikt om de duurzaamheid van lange termijn relaties te meten (Jung et. al, 2019). Online dating platforms genereren inkomsten door middel van reclame, die toenemen met social engagement, en premiumabonnementen. Als gebruikers veel social engagement hebben, zullen ze ook eerder geneigd zijn om te betalen voor de premiumabonnementen (Oestreicher-Singer &
Zalmanson, 2013). Social engagement van gebruikers leidt tot meer aandacht die via advertentie- inkomsten verzilverd kunnen worden, en vanuit het perspectief van de gebruikers verhogen ze de kans op het bereiken van een match. Zo komt social engagement zowel de site als de gebruiker ten goede. In deze studie wordt het aspect van advertenties op online datingplatforms verder niet behandeld.
Jung, Bapna, Ramaprasad, en Umyarov (2019) stellen op basis van hun onderzoek dat het gebruik van online datingapps, gebruikers ertoe aanzet om meer sociaal betrokken te worden ten opzichte van hun online datingleven. Dit werd gemeten aan de hand van belangrijke betrokkenheidgegevens, zoals het bezoeken van aanzienlijk meer profielen, het versturen van aanzienlijk meer berichten, en belangrijk, het krijgen van meer matches. Daarnaast ondervinden zij in hun onderzoek dat deze toegenomen social engagement wordt gefaciliteerd doordat gebruikers meer inloggen op een dag.
Naast dit onderzoek zijn er veel onderzoeken gedaan naar persoonlijkheidskenmerken van online dating gebruikers (Blackhart et al., 2014; Bargh, McKenna, & Fitzsimons, 2002;
Gibbs, Ellison & Heino, 2006), maar niet in verhouding tot social engagement. Er zijn relatief weinig studies die onderzoek hebben gedaan naar factoren die verband houden met social engagement in online dating, zoals persoonlijkheidskenmerken van online gebruikers. Er bestaan tegenstrijdige meningen binnen de wetenschap over persoonlijkheidskenmerken van online dating gebruikers op online datingplatforms. De strekking van de grote vraag die in de literatuur heerst, is of met name mensen die sociaal onbekwaam zijn en moeite hebben om een relatie te laten werken in de offline wereld, zich tot online dating wenden. In het bijzonder wordt er een onderscheid gemaakt tussen de volgende persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sexual permissiveness, and sensation seeking. Hierbij wordt er steeds een koppeling gemaakt met
motieven om online te daten.
Omdat er weinig studies zijn die de rol van deze persoonlijkheidskenmerken van online dating gebruikers expliciet in social engagement hebben onderzocht, wordt dit in deze studie onder de aandacht gebracht. Bovendien kunnen online datingplatforms op basis van de bevindingen van deze studie meer inzicht krijgen in hoe betrokken hun gebruikers zijn, waarna ze hier wellicht op kunnen inspelen. In deze studie staat de volgende onderzoeksvraag centraal:
Welke rol spelen de persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sensation seeking, en sexual permissiveness in social engagement van online dating gebruikers?
2. Theoretisch kader 2.1 Online Datingplatforms
De literatuur geeft een overvloed aan informatie over de verschillende datingplatforms en de geschiedenis van online dating-/datingtoepassingen (Finkel, 2012). Online dating begon in 1995 met de eerste online dating service, Match.com. Het was heel eenvoudig en mensen werden alleen gematched op basis van likes en dislikes, oftewel wat iemand wel en niet leuk vindt, de interesses (Blackhart et al., 2014). Echter, online dating is nu geëvolueerd en er is voor vrijwel iedereen wel een online datingplatform. Een factor die de snelle groei van online dating heeft veroorzaakt, is de beschikbaarheid van digitale fotografie. In plaats van simplistische profielen, konden mensen nu een gezicht bij een naam plaatsen. Dit zorgde er ook voor dat er een ruimte werd gecreëerd waarin gebruikers meer creativiteit en bedrog konden gebruiken. Gebruikers konden een digital self creëren, oftewel de creatie van een fictief persoon die iemand een goed gevoel geeft over zichzelf en waarbij een ander publiek wordt aangetrokken (Kennedy, 2010).
Tegenwoordig zijn er online dating applicaties, zoals Tinder en Bumble ontwikkeld waarbij locatiegebaseerde datingtoepassingen toegankelijk zijn op iemands mobiele apparaat.
Tinder wordt als een van de meest populaire datingapplicaties beschouwd met meer dan tien miljoen actieve gebruikers per dag. Het was een van de eerste datingapps die niet in het verlengde lag van een datingsite en die op zichzelf stond als applicatie (Ligtenberg, Sumter, &
Vandenbosch, 2017). De manier waarop de applicatie werkt, is als volgt, wanneer iemand zich aanmeldt, wordt gevraagd om de eigen Facebook pagina te verbinden. Dit is strikt genomen om foto's, een naam en leeftijd te verkrijgen. Als deze stap niet wordt voltooid, kan er maar een beperkt aantal beelden (zes foto’s) worden geselecteerd om weer te geven en vijfhonderd
karakters om iets over zichzelf te vertellen. Om met iemand te kunnen matchen moeten beide partijen rechts hebben geswiped op de applicatie. Als er een match is, verschijnt er een melding die de persoon in staat stelt om de andere partij een berichtje te sturen of om verder te swipen. Er kan ook naar links worden geswiped en dat is wanneer de ene partij zich niet aangetrokken voelt of niet geïnteresseerd is in de persoon.
Bumble is in wezen hetzelfde als Tinder wat betreft het functioneren van de applicatie.
Bumble heeft minder actieve gebruikers dan Tinder, ongeveer 3,5 miljoen, maar wordt beschouwd als een van de meer populaire toepassingen onder millenials (mensen geboren in de periode 1980 tot 2000) (Weller, 2017). De swipefunctie is er ook en gebruikers kunnen slechts een bepaalde hoeveelheid foto’s delen. Er is echter één groot verschil: alleen vrouwen kunnen het eerste bericht sturen. Een ander fundamenteel verschil tussen de twee applicaties is dat matches op Bumble na 24 uur verdwijnen als de vrouw geen bericht stuurt.
Dan zijn er ook datingsites. Datingsites hebben vaak een bepaald karakter wat ze vertegenwoordigen. Om een voorbeeld te geven, in Nederland is Parship de beste datingsite voor serieus daten, EliteDating is de beste datingsite voor 30 plussers die opgeleid zijn en Victoria Milan is een van de beste seks datingsites (‘[Beste datingsites in Nederland], ’2020). Gebruikers kunnen dus bewust kiezen op welke datingsite ze gaan als ze het gevoel hebben dat ze binnen het kader van de datingsite passen. Met de toegenomen aandacht voor mobiele applicaties, hebben verschillende datingsites zoals Match.com ook applicaties gecreëerd voor hun gebruikers.
Daarom wordt in deze literatuurstudie met online dating gedoeld op zowel datingapplicaties als datingsites. Het een, is het verlengde van het ander en uit de literatuur blijkt dat er veel overeenkomsten zijn tussen deze twee datingplatforms. De grootste overeenkomst betreft het krijgen van een potentiële romantische relatie. In de literatuur is al veel onderzocht omtrent potentiële romantische relaties die online dating gebruikers onderling kunnen vinden (Baker, 2002; Bargh, McKenna, & Fitzsimons, 2002; Whitty & Gavin, 2001).
Volgens Goffman, (2002) speelt self-presentation een fundamentele rol in het kader van online datingprofielen. Self-presentation is de manier waarop gebruikers hun identiteit aan anderen presenteren. Het is een voorstelling gebaseerd op hoe gebruikers door anderen en zichzelf willen worden gezien. Goffman stelt dat self-presentation lagen van informatie levert over gebruikers aangezien gebruikers hun identiteit presenteren. Deze informatie helpt individuen de situatie te definiëren en verwachtingen te bepalen. Hetzelfde geldt voor interacties
op online datingprofielen. Gebruikers kunnen meteen de toon zetten door op hun profiel te uiten wat ze zoeken (hook-up, serieuze relatie etc.) , hoe ze verwachten behandeld te worden en hoe ze de ander zullen behandelen. Door verwachtingen te stellen kunnen gebruikers op elkaar anticiperen. Toch is het mogelijk dat gebruikers die hook-ups zoeken geïnteresseerd zijn in gebruikers die een lange termijn relatie zoeken.
Het is echter voor relatievorming belangrijk dat mensen elkaar leren kennen zoals ze echt zijn. Dat wordt bereikt via self-disclosure wat wordt gedefinieerd als ‘de handeling van het onthullen van persoonlijke informatie over zichzelf aan een ander’ (Collins & Miller, 1994) Self- disclosure kan bestaan uit beide beschrijvende informatie, zoals iemands hobby's, en evaluatieve informatie, zoals hoe iemand zich voelt over een bepaalde levensgebeurtenis. Volgens Baker (2002) ontstaan lange termijn relaties als de fysieke aspecten, zoals lichaamsbouw, niet de overhand hebben. Het gaat om de emotionele connectie, dus de uitwisseling van gedachtes en emoties is hierbij belangrijk. Dit komt overeen met de bevinding van Bargh et. al (2002) dat hechte relaties online gevormd kunnen worden wanneer gebruikers hun true self online durven te delen. In lijn met dit onderzoek omtrent het uiten van iemands true self, benadrukken Whitty en Gavin (2001) in hun onderzoek, dat vertrouwen en eerlijkheid online even belangrijk zijn als offline. Eerlijk zijn in een online ‘anonieme’ context is niet voor alle online dating gebruikers zo vanzelfsprekend vanwege de uitdagingen die het met zich meebrengt omtrent zelfpresentatie en zelfonthulling (Gibbs, Ellison & Heino, 2006).
Het aspect van self-disclosure in online dating kan ervoor zorgen dat de mate van social engagement toeneemt. Hoe meer persoonlijke informatie er wordt gedeeld, hoe actiever er gebruik wordt gemaakt van online dating platforms. Bovendien zou het uiten van iemands true self een hoge mate van social engagement kunnen betekenen. Wanneer gebruikers hun true self online durven te delen, ontstaan er hechte relaties (Bargh et al., 2002) wat in verband staat met een hoge mate van social engagement.
Bovendien hebben mensen een behoefte om aan anderen te tonen wie ze echt zijn. Het delen van eenzelfde mening met iemand heeft een sterke interpersoonlijke motivatie, sterker dan de noodzaak om anderen een positieve mening te laten vormen (Gibbs et al., 2006). Kortom, de manier waarop iemand zich online gedraagt is essentieel voor het krijgen van een romantische relatie. Bovendien kan het vooruitzicht van een face-to-face interactie voorkomen dat gebruikers liegen over persoonlijke informatie (bijv. uiterlijke kenmerken) (Ward, 2017). Gebruikers van
online datingplatforms merken echter nog steeds dat ze teleurgesteld zijn tijdens de face-to-face ontmoetingen omdat er andere verwachtingen zijn ontwikkeld op basis van de online informatie.
Daarom lijkt het risico van misleidende informatie online aanwezig te blijven (Ward, 2017).
2.2 Persoonlijkheidskenmerken 2.2.1 Dating Anxiety
Dating anxiety wordt beschreven als een zorg, nood, en remming die men ervaart tijdens interacties met datingpartners of leden van het andere geslacht (d.w.z., potentiële datingpartners) en dit wordt relevanter op een jongvolwassen leeftijd wanneer de dating ervaringen toenemen (Glickman & LaGreca, 2004). In vroegtijdig onderzoek is onderzocht of online dating bijzonder aantrekkelijk is voor mensen die lijden aan offline dating anxiety, omdat de online context kan worden beschouwd als een veiligere, minder bedreigende omgeving voor dating dan de echte, face-to-face-situaties (Sumter, & Vandenbosch, 2019). Echter, deze verwachting is in diskrediet gebracht door een aantal studies (Korchmaros, Ybarra, & Mitchell, 2015; Stevens & Morris, 2007), waaronder het onderzoek van Valkenburg en Peter (2007). In hun onderzoek toonden zij aan dat personen die datingsites bezochten juist lage niveaus van offline dating anxiety hadden.
Daarnaast wordt er in de literatuur onderscheid gemaakt tussen relationele, intrapersoonlijke –en entertainment doelen voor het gebruiken van online datingplatforms (Peter
& Valkenburg, 2007; Poley & Luo, 2012; Chorney & Morris, 2008). Met relationele doelen wordt gedoeld op de zoektocht naar een relatie. Intrapersoonlijke doelen hebben betrekking op het innerlijke zelf en entertainment doelen gaan over in hoeverre iemand op zoek is naar spanning (thrill-seeking) en interesse heeft in nieuwe technologische trends (bijv. gebruik van een datingapp). Wat betreft relationele doelen, wordt in de literatuur geen verband gevonden tussen dating anxiety en het gebruik van het internet voor casual seks (Peter & Valkenburg, 2007). Ook is er geen verband gevonden tussen dating anxiety en de houding ten opzichte van het gebruik van het internet om een romantische partner te vinden (Poley & Luo, 2012). Wat betreft intrapersoonlijke doelen, worden individuen met hoge niveaus van dating anxiety meestal gekenmerkt door een behoefte aan validatie en een verhoogde verlegenheid in sociale situaties (Chorney & Morris, 2008). Deze persoonlijkheidskenmerken suggereren dat individuen met een hoge dating anxiety vaker online datingplatforms gebruiken vanwege een zelfwaarde validatie of de gemakkelijkheid van communiceren dan individuen met een lage dating anxiety. Met
betrekking tot entertainment doelen, is er nog geen onderzoek gedaan waarin verschillen tussen dating anxiety levels worden gekoppeld aan het concept van thrill-seeking of de trend van het gebruiken van online datingplatforms.
2.2.2 Sensation Seeking
Sensation seeking kan worden geconceptualiseerd als ‘een eigenschap die wordt gedefinieerd door de behoefte aan gevarieerde, nieuwe, en complexe sensaties en ervaringen plus de bereidheid om fysieke en sociale risico’s te nemen om dergelijke ervaringen op te doen’
(Sumter, & Vandenbosch, 2019). Met de komst van het internet kunnen mensen gemakkelijker liegen over wie ze zijn en hoe ze eruitzien. De daaruit voortvloeiende onzekerheid van wie je matcht op het internet, wordt als riskant beschreven (Buchanan & Whitty, 2014). Dit aspect van online dating kan potentieel een hoge mate van sensatie zoekers in de richting van het gebruik van datingplatforms drijven, ook al is ‘nep’ informatie vaak beperkt. Sommige datingplatforms zijn gekoppeld aan bestaande sociale media profielen (bijv. Tinder en Facebook).
Bovendien hebben sensatiezoekers een positieve houding ten opzichte van het hebben van casual seks en houden zij zich meer bezig met seksueel georiënteerd online gedrag dan non- sensatiezoekers (Peter & Valkenburg, 2007). De algemene positieve oriëntaties van individuen ten aanzien van casual sex kunnen hen motiveren om dating-apps te gebruiken voor casual sex in plaats van voor liefdesmotieven (relationele doelen). Een studie van Chan (2017) suggereert echter dat beide motieven sterk kunnen zijn bij sensatiezoekers. Chan toonde aan dat het zoeken naar sensatie onder jongvolwassenen via online dating positief gerelateerd was aan zowel de intentie om casual seks te krijgen als de intentie om een romantische partner te vinden. Wat betreft de intrapersoonlijke doelen, is er weinig bekend over hoe sensatie zoeken invloed kan hebben op de behoefte van zelfvalidatie of communicatie stijlen.
Echter, voor entertainment doelen, suggereert de literatuur duidelijk een positieve relatie met de thrill-seeking motivatie, aangezien sensatiezoekers bekend staan om het zoeken naar
‘spannende’ activiteiten (Sumter, & Vandenbosch, 2019). Sensatiezoekers staan over het algemeen ook meer open voor nieuwe ervaringen (Sumter, & Vandenbosch, 2019), wat betrekking zou kunnen hebben op de trend motivatie en daarmee op de relatieve nieuwheid van het concept van sommige datingplatforms zoals Bumble.
2.2.3 Sexual Permissiveness
Sexual permissiveness, oftewel seksuele toegeeflijkheid wordt over het algemeen omschreven als een liberale houding ten opzichte van seksuele activiteiten (Peter & Valkenburg, 2007). Dergelijke activiteiten kunnen zowel toevallige seksavonturen als het daten van meerdere partners tegelijk omvatten, waarvan beide activiteiten vooral plaatsvinden op jonge leeftijd (Claxton & Van Dulmen, 2013). Mensen die een hoge mate van sexual permissiveness hebben, gebruiken het internet vaker om met anderen te communiceren over seks (Peter & Valkenburg, 2007). De liberale houding ten opzichte van seksuele kwesties maakt ze ook meer bereid om online datingplatforms uit te proberen. Daarnaast gebruiken individuen met een hoge sexual permissiveness online datingplatforms waarschijnlijk meer vanwege het casual seks motief en minder vanwege het liefdesmotief (relationeel doel). Dit omdat sexual permissiveness positief gerelateerd is aan bedrog en negatief gerelateerd is aan het investeren in langdurige relaties (Feldman & Cauffman, 1999). Er is nog geen onderzoek gedaan waarin sexual permissiveness wordt gerelateerd aan intrapersoonlijke doelen voor het gebruik van online datingplatforms.
Verder is er minder bekend over sexual permissiveness in relatie tot entertainmentdoelen. Er kan echter worden gezegd dat sexual permissiveness waarschijnlijk in verband staat met de thrill- seeking motivatie, aangezien sexual permissiveness en sensation seeking met elkaar samenhangen (Fielder, Walsh, Carey, & Carey, 2013).
Al met al wordt in de literatuur het bestaan van verschillende verbanden tussen persoonlijkheidskenmerken en het gebruik van online datingplatforms gesuggereerd. Deze verbanden zullen worden gekoppeld aan social engagement, omdat er weinig studies zijn die de rol van de benoemde persoonlijkheidskenmerken expliciet in social engagement hebben onderzocht. De volgende onderzoeksvraag staat centraal:
RQ: Welke rol spelen de persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sensation seeking, en sexual permissiveness in social engagement van online dating gebruikers?
3. Methode
Het literatuuronderzoek is uitgevoerd middels het gebruik van Web of Science en Google Scholar databases. Er is eerst gebruik gemaakt van de database van Web of Science via de website van Tilburg University. Om zo inclusief mogelijk te zijn, bevatten de gebruikte termen ook specifieke namen van online datingplatforms. Er is specifiek op zoek gegaan naar de drie persoonlijkheidskenrmeken in relatie tot online dating , maar ook offline dating. Het anticiperen op toekomstige interactie vergroot het hebben van inhoudelijke conversaties en kan daardoor de vorming van relaties stimuleren). Dit omdat uit de literatuur (Blackhart, Fitzpatrick, &
Williamson, 2014) blijkt dat een toekomstige interactie invloed heeft op de serieusheid van gesprekken wat weer in lijn staat met de motieven om te daten en zo dus ook op social engagement zoals het in deze studie wordt gedefinieerd. Bovendien zou het bijvoorbeeld kunnen zijn dat er onderzoek is gedaan naar de relatie tussen social anxiety en dating, of tussen sensation seeking en self-presentation, en deze artikelen zouden dan iets kunnen zeggen over iemands online dating gedrag. Iemand die bijvoorbeeld anxious is en daardoor liever niet offline date, geeft (indirect) bewijs dat die persoon misschien online wel date. Zo kunnen sensation seekers misschien ook meer bezig zijn met hoe ze op anderen overkomen, waardoor ze zich op datingsites misschien ook wel selectiever presenteren. Een gebruikte zoekterm is bijvoorbeeld het volgende: "dating anxiety" AND ("online dating" OR Tinder OR Bumble OR "dating app*").
Hier kwamen al snel relevante artikelen aan bod.
Daarnaast is er gezocht naar een verbinding tussen het uiten van de true self, online dating en persoonlijkheidskenmerken. Er is gekozen om dit via Google Scholar te onderzoeken.
Zoektermen als ‘true self’, ‘sensation seeking’ en ‘online dating’ zijn gebruikt. Ook hier kwamen relevante bronnen ter beschikking. Door te hebben gekeken naar het aantal citaties en het jaartal, kon worden bevestigd dat het inderdaad relevante artikelen waren voor deze studie. Bovendien is met de optie ‘Gerelateerde artikelen’ op Google Scholar, verder onderzoek gedaan naar bruikbare artikelen voor deze studie.
4. Resultaten
In dit hoofdstuk wordt de onderzoeksvraag onderzocht. In paragraaf 4.1 worden de effecten van dating anxiety op social engagement onderzocht. Vervolgens worden in pargaraaf 4.2 de effecten van sensation seeking op social engagement onderzocht. Tot slot worden in paragraaf 4.3 de effecten van sexual permissiveness op social engagement onderzocht.
4.1 Effecten van dating anxiety op social engagement
De onderzoeksvraag in deze studie luidt als volgt ‘Welke rol spelen de persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sensation seeking, en sexual permissiveness in social engagement van online dating gebruikers?’. Het deel over wat de rol van het persoonlijkheidskenmerk dating anxiety in social engagement van online dating gebruikers is, wordt in vijf onderzoeken beantwoord (Chan, 2017; Pitcho-Prelorentzos, Heckel, & Ring, 2020;
Stevens & Morris, 2007; Sumter & Vandenbosch, 2019; Valkenburg & Peter, 2007; ). Deze onderzoeken zijn samengevat in Tabel 1.
In het artikel van Valkenburg en Peter (2007) worden twee tegengestelde hypotheses getoetst om te verklaren welke individuen waarschijnlijk gebruik zullen maken van online dating om potentiele partners te vinden. De sociale compensatiehypothese stelt enerzijds dat datingsites voordelig zijn voor mensen met een hoge mate van dating anxiety. De voordelen van datingsites met inbegrip van de gemakkelijke en continue toegankelijkheid, maken het mogelijk om de tekorten die mensen met offline dating ervaren, te compenseren. De rich-get-richer hypothese, anderzijds, voorspelt dat internet vooral ten goede zal komen aan indivuen die een lage dating anxiety hebben. Dus mensen die al sterke dating vaardigheden hebben en die het internet gebruiken als gewoon een andere srategie om een partner te vinden. Uit dit onderzoek is gebleken dat weldegelijk mensen met lage dating anxiety actiever waren in online dating dan mensen met hoge dating anxiety.
Dit kan te maken hebben met de doelen die online dating gebruikers hebben. Zoals eerder is benoemd wordt wat betreft relationele doelen, in het onderzoek van Poley en Luo, (2012) geen verband gevonden tussen dating anxiety en de houding ten opzichte van het gebruik van het internet om een romantische partner te vinden. Echter, ander onderzoek (Stevens & Morris, 2007)laat zien dat mensen met hoge dating anxiety eerder serieuze intenties hebben omtrent het
opbouwen van een relatie dan mensen met lage dating anxiety. Een voorwaarde om de true self te uiten is dat er de intentie is om iemand in het echte leven te ontmoeten en daar hoort selfdisclosure ook bij. Desondanks, is de selfpresentation niet altijd even eerlijk bij mensen met hoge dating anxiety. Dit heeft weer te maken met de intrapersoonlijke doelen waarbij mensen met hoge dating anxiety een behoefte hebben aan zelfwaarde validatie, waardoor ze zich soms niet helemaal realistisch zullen presenteren (Chorney & Morris, 2008).
Daarnaast worden de bevindingen van Peter en Valkenburg (2007) ondersteunt in een studie van Sumter en Vandenbosch (2019). Dating anxiety werd in dit onderzoek onderzocht door middel van het gebruik van een vijfitem Dating Anxiety Scale ontwikkelt door Peter en Valkenburg (2007). Respondenten gaven hun niveau van offline dating anxiety aan met behulp van deze tool. Elk item weerspiegelde een offline datingsituatie waarvoor de respondenten hebben aangegeven hoe moeilijk deze situatie voor hen zou zijn en werd beoordeeld op een schaal variërend tussen 1=zeer gemakkelijk en 7=zeer moeilijk. Een voorbeelditem was ‘vraag iemand die je aantrekkelijk vindt om een kopje koffie te drinken met jou.’ Hoge scores weerspiegelen hoge niveaus van dating anxiety. Jongvolwassenen die een hoge dating anxiety hadden, waren minder geneigd om dating-apps te gebruiken. Dus de angst die ze ervaren
wat betreft offline dating (Glickman en LaGreca, 2004) lijkt over te gaan op online dating, waardoor ze verder worden geremd in het daten.
De angst die mensen hebben voor offline dating wordt social anxiety genoemd en in een studie van Pitcho-Prelorentzos, Heckel, & Ring (2020) wordt dit verbonden aan online dating anxiety. In deze studie wordt de Janoff-Bulman Shattered Assumptions Theory onder de loep genomen. Bij deze theorie ligt de focus op cognitieve oordelen of kern assumpties bij individuen en hoe deze hun leven beïnvloeden. Deze kern assumpties scheppen verwachtingen en oordelen over de wereld, zichzelf en anderen. Op basis van deze theorie en hun onderzoek middels online vragenlijsten, stellen ze dat alhoewel online dating-platforms voor een sociale schild in de vorm van relatieve anonimiteit kunnen zorgen, positioneert het de potentiële date partner ook als anoniem. Dit betekent dat de online dater op de potentiële date (en de situatie) zijn of haar eigen negatieve of positieve kernpercepties kan projecteren die moeilijk te weerleggen zijn vanwege een gebrek aan face-to-face interacties (Postmes, Spears, & Lea, 2002). Op basis van deze informatie wordt verondersteld dat iemand met een positieve selfpresentation, ervoor kan zorgen dat dating anxiety wordt verminderd. Mensen in de datingwereld streven er namelijk in het
algemeen naar om positief te worden beoordeeld door anderen dus zullen zij hun selpresentation positief uiten. Dit kan echter consequenties hebben voor de uiting van de true self.
Daarnaast wordt deze positieve houding in ander onderzoek van Chan (2017) gekoppeld aan het vertrouwen dat er is tussen online dating gebruikers en het gebruik van een online datingapp. In dit onderzoek wordt gesteld dat vertrouwen verbonden is aan de intentie om een romantische partner te vinden. Hierbij wordt benoemd dat online dating gebruikers zich bewust zijn van de selectieve selfpresentation en dat zij hier zelf aan mee doen, omdat dit nu eenmaal hoort bij het gebruiken van een online dating app. Iemand die een hoge dating anxiety heeft, blijkt in eerste instantie minder vertrouwen te hebben in online dating apps vanwege eigen onzekerheden. Zo iemand kan ervoor kiezen om in een persoonlijke beschrijving op datingapps onnauwkeurig te zijn als een manier om een online relatie toch te bevorderen. Dit zorgt ervoor dat de true self niet helemaal tot uiting komt, wat gevolgen kan hebben voor het vinden van een romantische partner, want uit onderzoek blijkt dat hoe meer mensen hun true self uiten, hoe groter de kans is dat ze elkaar in het echte leven zullen ontmoeten (McKenna, 1999).
Tabel 1. Samenvatting van onderzoeken omtrent dating anxiety
Auteur(s) Jaartal Steekproef Methode Bevinding
Chan 2017 257 heteroseksuele
deelnemers, 54,86%.man,
gemiddelde leeftijd is 27
Kwantitatief:
cross-sectionele studie met
zelfgerapporteerde maatregelen
Hoge dating anxiety leidt tot minder
vertrouwen en een selectieve selfpresentation Pitcho-
Prelorentzos et al.
2020 494 Israëlische
volwassenen van 18 tot 70 jaar, gemiddelde leeftijd 34, 78% vrouw
Kwantitatief;
verschillende schalen zijn gebruikt om concepten zoals social anxiety te meten; online survey
Een positieve selfpresentation, kan voor een lagere dating anxiety zorgen
Stevens &
Morris
2007 666 participanten onder de leeftijd 25, 472 vrouwen en 194 mannen
Verschillende online
vragenlijsten
Mensen met hoge dating anxiety hebben serieuzere intenties dan mensen met lage dating anxiety Sumter & Van
denbosch
2019 541 respondenten;
92,4% Nederlands, 18 en 30 jaar, gemiddelde leeftijd 23 jaar, 60,1%
vrouw
Kwantitatief:
cross-sectionele studie
met
zelfgerapporteerde gegevens via online enquête
Mensen met hoge dating anxiety zijn minder betrokken in online en offline dating
Valkenburg &
Peter
2007 367 volwassen Nederlandse
vrijgezellen van 18 tot 60 jaar, gemiddelde leeftijd; 38 jaar, 50 % man
Kwantitatief:
cross-sectionele studie met
zelfgerapporteerde gegevens via een online survey
Ondersteuning voor de rich-get- richet hypothese
4.2 Effecten van sensation seeking op social engagement
Het deel van de onderzoeksvraag over wat de rol van het persoonlijkheidskenmerk sensation seeking in social engagement van online dating gebruikers is, wordt aan de hand van vijf studies getoetst (Charnigo, Noar, Garnett, Crosby, Palmgreen, P., & Zimmerman, 2013;
Thornton, Frick, Ray, Myers, Steinberg, & Cauffman, 2019; Henderson, Hennessy, Barrett, Curtis, McCoy-Roth, Trentacoste, & Fishbein, 2005; Sevi, Aral, & Eskenazi, 2018; Sheldon, 2012).De onderzoeken zijn samengevat in Tabel 2.
Uit onderzoek van Charnigo et al. (2013) blijkt dat individuen met hoge sensation seeking drang, de neiging hebben om impulsief te zijn in hun besluitvorming en actief zoeken naar complexiteit, vernieuwing en intense ervaringen. Sensation seekers zijn gemotiveerd om
hoge niveaus van stimulaties te bereiken ongeacht de gevolgen, en ervaren vaak verveling als deze extreme niveaus niet worden bereikt. Zo blijkt uit dit onderzoek dat online dating gebruikers met hoge sensation seeking drang, vaak snel en abrupt afspreken met online dating partners. De impulsieve aard van sensation seekers kunnen zelfs risicovol zijn voor hun gezondheid. Dit omdat deze afspraken vaak gepaard gaan met willekeurige en onveilige seks met verschillende sekspartners, wat kan leiden tot seksueel overdraagbare ziektes en infecties.
Ondanks deze risico’s tonen deze sensation seekers, zoals eerder is benoemd een positieve houding ten opzichte van het hebben van casual seks (Peter & Valkenburg).
Sterker nog, uit onderzoek van Thornton et al. (2019) blijkt dat sensation seekers vaak vastberaden zijn om hun entertainment doelen te bereiken en daardoor ook makkelijker zullen afwijken van hun true self. Dit terwijl tegelijkertijd uit onderzoek van McKenna (1999) blijkt dat juist het dicht blijven bij de true self , meer kans geeft op een face-to-face interactie. Volgens Sumter en Vandenbosch (2019) heeft de afweging van het uiten van de true self te maken met hoe sterk de relationele doelen zijn van de online dating gebruikers. In het onderzoek van Thornton et al. (2019) werd onder andere gevraagd in hoeverre de respondenten perse seks wilde bereiken met een date en daarvoor wellicht een andere selfpresentation zouden uiten. De mensen met hoge sensation seeking bleken minder waarde te hechten aan het uiten van de true self en het tonen van een juiste selfpresentation dan mensen met lage sensation seeking. Dit verschil was echter minimaal.
Bovendien wordt in ander onderzoek (Henderson et al., 2005) het risicovolle gedrag van hoge sensation seekers bevestigd. Het doel van deze studie was het onderzoeken van verschillen tussen lage en hoge sensation seekers in termen van risico’s en aantrekkelijkheid oordelen over potentiële partners. De oordelen waren gebaseerd op informatie die in korte stukjes tekst werden gepresenteerd. De aard van deze presentatie was positief, negatief, of een mengeling van positieve en negatieve eigenschappen. Uit dit onderzoek blijkt ook dat hoge sensation seekers potentiële romantische partners als beduidend aantrekkelijker beoordelen dan mensen met een lage sensation seeking drang. Hierbij is ook gebleken dat mensen met een hoge sensation seeking drang meer bereid waren om op date te gaan en onveilige seks te hebben dan mensen lage sensation seekers. Dit komt overeen met de bevindingen van Charnigo et al. (2013). De resultaten van dit onderzoek komen ook overeen met het onderzoek van Peter & Valkenburg (2007), waarin werd gesteld dat sensatiezoekers een positieve houding hebben van ten opzichte
van casual seks. De algemene positieve oriëntaties van individuen ten aanzien van casual seks kunnen hen motiveren om dating-apps te gebruiken voor casual seks in plaats van voor liefdesmotieven (relationele doelen).
Daarnaast is er in onderzoek van Sevi et al. (2018) een link gevonden tussen sensation seeking en sexual permissiveness. Uit dit onderzoek blijkt de eerder genoemde thrill-seeking motivatie sterker aanwezig te zijn als er zowel een hoge mate van sensation seeking als sexual permissiveness is. Het aspect van de zoektocht naar vernieuwing die bij beide persoonlijkheidskenmerken geldt, zorgt ervoor dat seksueel gedrag extremer wordt indien gebruikers over beide persoonlijkheidskenmerken beschikken.
In lijn met het aspect van de continue zoektocht naar vernieuwing, stelt Sheldon (2012) dat mensen met hoge sensation seeking vernieuwing zoeken in de vorm van zowel romantische partners als vriendschappen. Uit dit onderzoek blijkt dat mensen met een hoge sensation seeking meer self-disclosure uiten in zowel oppervlakkige als hechte vriendschaprelaties. Hoge sensation seekers blijken ook over het algemeen meer vrienden te hebben dan lage sensation seekers. Zoals in de inleiding is benoemd, kan self-disclosure in online dating ervoor zorgen dat de mate van social engagement toeneemt. Hoe meer persoonlijke informatie er wordt gedeeld, hoe actiever er gebruik wordt gemaakt van online dating platforms (Bargh et al., 2002).
Tabel 2. Samenvatting van onderzoeken omtrent sensation seeking
Auteur(s) Jaartal Steekproef Methode Bevinding
Charnigo et al. 2013 3627 participanten met een
gemiddelde leeftijd van 22 jaar, 56,8%
vrouw
Kwalitatief;
onderzoeksinterview
Online dating gebruikers met hoge sensation seeking drang, spreken vaak en snel af met online dating partners Henderson et
al.
2005 673 respondenten tussen de 18 en 28 jaar, 51% vrouw
Online vragenlijsten waarin scenario’s worden gegeven.
Hoge sensation seekers beoordelen romantische
partners als
aantrekkelijker, spreken eerder af en hebben eerder onveilige seks dan mensen met een lage sensation seeking drang Sevi et al. 2018 163 Tinder
gebruikers, variërend van 18 tot 53 jaar, 87 vrouwen en 76 mannen
Kwantitatief:
verschillende
schalen zijn gebruikt om concepten te meten; online surveys
Thrill-seeking motivatie is sterker aanwezig bij zowel hoge sensation seeking als hoge sexual
permissiveness Sheldon 2012 327 volwassenen,
62,2 % vrouw, 37,6
% man, gemiddelde leeftijd is 27 jaar variërend van 19 tot 76 jaar
Verschillende surveys
Mensen met hoge sensation seeking uiten meer self- disclosure in zowel oppervlakkige als hechte
vriendschaprelaties.
Thornton et al. 2019 1216 mannelijke respondenten, varierende leeftijd van 13 tot 17 jaar
Kwantitatief;
verschillende
schalen zijn gebruikt om concepten zoals sensation seeking te meten; online survey
Hoge sensation seekers hechten minder waarde de true self en juiste selfpresentation dan mensen met lage sensation seeking
4.3 Effecten van sexual permissiveness op social engagement
Het deel van de onderzoeksvraag over wat de rol van het persoonlijkheidskenmerk sexual permissiveness in social engagement van online dating gebruikers is, wordt in vijf onderzoeken beantwoord (Katz & Schneider, 2013; Vandenbosch, & van Oosten, 2017; Doornwaard, Bickham, Rich, ter Bogt, & van den Eijnden, 2015; Fielder, Walsh, Carey, & Carey, 2013;
Wesche, Walsh, Shepardson, Carey, & Carey, 2019). Deze onderzoeken zijn samengevat in Tabel 3.
Katz en Schneider (2013) stellen in hun onderzoek dat casual ‘hook up sex’ meestal wordt geassocieerd met sexual permissiveness in de offline wereld. In hun onderzoek vonden zij dat hetzelfde gold voor mensen die op zoek zijn naar casual seks online. Ze suggereren dat verklaringen uit de offline wereld ook van toepassing zijn op de online wereld. Dus, omdat mensen met een hoge sexual permissiveness meer op zoek zijn naar casual sex in de ‘echte’
wereld dan mensen met een lage sexual permissiveness, kunnen ze dat ook online doen. De hypothese dat het internet slechts een ander platform is voor individuen om te doen wat ze in het echte leven zouden doen, wordt zelfs in verschillende onderzoeken ondersteunt (Moody, 2001;
Peter & Valkenburg, 2007; Tyler, 2002).
Zoals eerder is benoemd is er een verband tussen sensation seeking en sexual permissiveness. Het een versterkt het ander en net zoals bij sensation seeking wordt bij sexual permissiviness een link gelegd met seksueel risicogedrag zoals het hebben van seks met meerdere partners, wat een risicofactor is voor het oplopen van seksueel overdraagbare aandoeningen (Martyniuk & Štulhofer, 2018). Daarbij kan er worden gezegd dat sexual permissiveness in verband staat met de thrill-seeking motivatie, aangezien sexual permissiveness en sensation seeking met elkaar samenhangen (Weshe et al., 2019). Ook is de uiting van de true self, selfpresentation en selfdisclosure hetzelfde als bij sensation seeking.
In een longitudinale studie van Vandenbosch, en van Oosten, (2017) wordt het hebben van een hoge sexual permissiveness in verband gelegd met het kijken van pornografie. Hoe meer porno er wordt gekeken in de jongvolwassenen jaren (13 tot 20 jaar), hoe hoger iemands sexual permissiveness zal zijn. Dit verband is in een andere studie (Doornwaard, et al., 2018) weer gevonden, en in deze studie wordt ook benadrukt dat de toegankelijkheid van pornografie vanwege de opkomst van het internet, enorm is gegroeid. De groei van datingplatforms heeft
ervoor gezorgd dat deze groeiende sexual permissiveness in het echte leven tot uiting komt door middel van bijvoorbeeld de eerdergenoemde casual hook ups. Dit bevestigt de groei van de problematiek van sexual permissiveness, aangezien er zo meer mensen een hoge sexual permissiveness zullen ondervinden. Bovendien stellen Sumter en Vandenbosch (2019) in hun onderzoek dat iemand die sexual permissive is, een hoge mate van sensation seeking heeft en een lage dating anxiety. Dit komt vanwege de liberale houding ten opzichte van seksuele activiteiten en vanwege het casual seks motief (relationeel doel) (Fielder et al., 2013).
Tabel 3. Samenvatting van onderzoeken omtrent sensation seeking
Auteur(s) Jaartal Steekproef Methode Bevinding
Doornwaard et al.
2017 36 jongvolwassenen van 16 tot 19 jaar, 72,2 % vrouw
Kwalitatief, online focusgroepen
Hoe meer porno er wordt gekeken, hoe hoger iemands sexual
permissiveness zal zijn
Fielder et al. 2013 483 participanten, alleen vrouwen
Kwantitatief;
verschillende schalen zijn gebruikt om concepten zoals sexual
permissiveness te meten; online survey
De liberale houding en het casual seksmotef zorgt voor een hoge mate van sexual
permissiveness
Katz &
Schneider
2013 181 participanten, 68 % vrouw, gemiddelde leeftijd van 18 jaar
Online surveys Mensen met een hoge sexual permissiveness in de offline wereld zoeken ook casual seks online
Vandenbosch
& van Oosten
2017 1947 respondenten van 13 tot 17 jaar;
48,3 % man
Longitudinale studie met online surveys
Hoe meer porno er wordt gekeken, hoe hoger iemands sexual
permissiveness zal zijn
Wesche et al. 2019 477 participanten van 18 tot 25 jaar
Online
vragenlijsten via de mail
Sexual
permissiveness staat in verband met de thrill- seeking motivatie
5. Conclusie en Discussie
Het doel van deze literatuurstudie was om te onderzoeken welke rol de persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sensation seeking, en sexual permissiveness spelen in social engagement van online dating gebruikers. Vanwege de geringe studies die de rol van deze persoonlijkheidskenmerken van online dating gebruikers expliciet in social engagement hebben onderzocht, werd dat in deze studie onder de loep genomen. De volgende onderzoeksvraag stond daarom centraal in deze studie: Welke rol spelen de persoonlijkheidskenmerken: dating anxiety, sensation seeking, en sexual permissiveness in social engagement van online dating gebruikers? De groeiende populariteit van online datingplatforms heeft te maken met de groei van CMC waarin online dating gebruikers soms makkelijker self- disclosure uiten. In hoeverre iemand betrokken is in het hebben van inhoudelijke conversaties, zich niet selectief voordoet, maar de true self uit, wordt social engagement genoemd. In dit proces van het uiten van de true self, worden dating anxiety, sexual permissiveness, en sensation seeking. gekoppeld aan relationele, intrapersoonlijke en entertainment motivaties om te daten, omdat deze doelen iets zeggen over in hoeverre iemand de true self zal uiten.
Uit de gevonden onderzoeken omrent het persoonlijkheidskenmerk dating anxiety is gebleken dat mensen met lage dating anxiety actiever zijn in online dating dan mensen met hoge dating anxiety (Peter & Valkenburg, 2007). Dit kan te maken hebben met de relationele doelen die online dating gebruikers hebben. Zo blijkt uit onderzoek van Steven en Morris (2007) dat
mensen met hoge dating anxiety een serieuze relatie zoeken. Deze intentie kan leiden tot de uiting van de true self waar selfdisclosure ook bijhooort. De selfpresentation is echter niet altijd realistisch bij mensen met een hoge dating anxiety. Dit wordt gegrond door intrapersoonlijke doelen waarbij mensen met hoge dating anxiety een behoefte hebben aan zelfwaarde validatie (Chorney & Morris, 2008). Daarnaast blijkt uit onderzoek van Sumter en Vandenbosch (2019) dat offline dating anxiety gekoppeld is aan online dating anxiety. Bovendien wordt in ander onderzoek verondersteld dat iemand met een positieve selfpresentation, ervoor kan zorgen dat dating anxiety wordt verminderd (Postmes, Spears, & Lea, 2002) wat consequenties kan hebben voor de uiting van de true self. Verder wordt er in de literatuur een koppeling gemaakt tussen vertrouwen en de intentie om een romantisch partner te vinden (Chan, 2017). In deze studie wordt duidelijk dat selfpresentation een bekend fenomeen is voor online dating gebruikers en dat ze hier bewust mee bezig zijn. Dit heeft gevolgen voor de uiting van de true self, omdat uit onderzoek blijkt dat hoe meer mensen hun true self uiten, hoe groter de kans is dat ze elkaar in het echte leven zullen ontmoeten (McKenna, 1999). Op basis van deze resultaten kan worden geconcludeerd dat dating anxiety een grote rol speelt in de social engagement van online dating gebruikers en dat dit afhankelijk is van in hoeverre iemand een hoge of lage daing anxiety heeft.
Dan is er gekeken naar het persoonlijkheidskenmerk sensation seeking. Uit
onderzoeken naar sensation seeking is gebleken dat individuen met hoge sensation seeking drang, de neiging hebben om impulsief en risicovol te zijn waardoor er snel wordt afgesproken . Dit brengt risico’s met zich vanwege de verschillende datingpartners waar vaak onveilige seks ook bij komt kijken (Charnigo et al., 2013; Henderson et al., 2005). Ook is gevonden dat sensation seekers eerder zullen afwijken van hun true self en de uiting van een realistische selfpresentation (Thornton et al., 2019), en dat dit afhankelijk is van de sterkte van hun relationele doelen (Sumter en Vandenbosch , 2019). Daarnaast is gebleken dat de thrill-seeking motivatie sterker is als er zowel een hoge sensation seeking is als een hoge sexual permissiveness (Sevi et al., 2018). Ook is gebleken dat er sprake ia van meer self-disclosure bij mensen met een hoge sensation seeking in zowel oppervlakkige als hechte vriendschaprelaties (Sheldon, 2012).
Dit allemaal suggereert dat het persoonlijkheidskenmerk sensation seeking een grote invloed heeft op de social engagement van online dating gebruikers.
Tot slot is de rol van het persoonlijkheidskenmerk sexual permissiveness in de social engagement van online dating gebruikers onderzocht. Uit onderzoeken omtrent sexual
permissiveness is gebleken dat het veel overeenkomt met sensation seeking als het gaat om het uiten van de true self, selfpresentation en selfdisclosure (Katz & Schneider, 2013; Moody, 2001;
Peter & Valkenburg, 2007; Tyler, 2002). Ook wordt in onderzoeken nogmaals het impulsieve en risicovolle karakter van mensen met hoge sexual permissiveness benadrukt, net als bij hoge sensation seekers (Martyniuk & Štulhofer, 2018; Weshe et al., 2019). Bovendien stellen Sumter en Vandenbosch dat een hoge mate van sexual permissiveness en sensation seeking, een lage dating anxiety betekent. Van alle drie de persoonlijkheidskenmerken kan worden geconcludeerd dat de sexual permissiveness het minste een rol speelt in social engagement van online dating gebruikers, het hangt vooral veel samen met sensation seeking
De huidige literatuurstudie heeft een aantal limitaties. Ten eerste omvatten online datingplatforms een grote verscheidenheid aan apps en sites. In deze studie is ervoor gekozen om datingsites en dating apps samen te nemen. Dit kan ertoe hebben geleid dat er andere processen zijn genegeerd, zoals het verschil van achter een laptop zitten of op de mobiele telefoon. Ten tweede, vanwege de schaarste aan eerder onderzoek omtrent social engagement in deze context, zijn sommige conclusies gebaseerd op een beperkte hoeveelheid aan studies. Ten derde is er voor een specifieke definitie van social engagement gekozen, wat niet altijd precies overeenkwam met alle gebruikte literatuur. Tot slot zijn sommige onderzoeken cross-sectioneel uitgevoerd en sommige niet. Toch zijn deze verschillende artikelen met elkaar vergeleken. Dus in vervolgonderzoek zouden datingsites en mobiele apps apart kunnen worden onderzocht waarbij studies worden geselecteerd met respondenten die een vergelijkbare achtergrond hebben.
Referenties
Baker, A. (2002). What makes an online relationship successful? Clues from couples who met in cyberspace. Cyberpsychology and Behavior, 5, 363-375.
Bargh, J. A., McKenna, K. Y. A., & Fitzsimons, G. M. (2002). Can you see the real me?
Activation and expression of the “true self” on the Internet. Journal of Social Issues, 58, 33-48.
Blackhart, G. C., Fitzpatrick, J., & Williamson, J. (2014). Dispositional factors predicting use of online dating sites and behaviors related to online dating. Computers in Human
Behavior, 33, 113-118.
Buchanan, T., & Whitty, M. T. (2014). The online dating romance scam: causes and consequences of victimhood. Psychology, Crime & Law, 20(3), 261-283.
Chan, L. S. (2017). Who uses dating apps? Exploring the relationships among trust, sensation- seeking, smartphone use, and the intent to use dating apps based on the integrative model. Computers in Human Behavior, 72, 246-258.
Charnigo, R., Noar, S. M., Garnett, C., Crosby, R., Palmgreen, P., & Zimmerman, R. S. (2013).
Sensation seeking and impulsivity: Combined associations with risky sexual behavior in a large sample of young adults. Journal of sex research, 50(5), 480-488.
Chorney, D. B., & Morris, T. L. (2008). The changing face of dating anxiety: Issues in assessment with special populations. Clinical psychology: science and practice, 15(3), 224-238.
Claxton, S. E., & van Dulmen, M. H. (2013). Casual sexual relationships and experiences in emerging adulthood. Emerging Adulthood, 1(2), 138-150.
Doornwaard, S. M., den Boer, F., Vanwesenbeeck, I., van Nijnatten, C. H., ter Bogt, T. F., & van den Eijnden, R. J. (2017). Dutch adolescents’ motives, perceptions, and reflections
toward sex-related internet use: results of a web-based focus-group study. The Journal of Sex Research, 54(8), 1038-1050.
Feldman, S. S., & Cauffman, E. (1999). Your cheatin'heart: Attitudes, behaviors, and correlates of sexual betrayal in late adolescents. Journal of research on Adolescence, 9(3), 227-252.
Fielder, R. L., Walsh, J. L., Carey, K. B., & Carey, M. P. (2013). Predictors of sexual hookups:
A theory-based, prospective study of first-year college women. Archives of Sexual Behavior, 42(8), 1425-1441.
Gibbs, J. L., Ellison, N. B., & Heino, R. D. (2006). Self-Presentation in Online Personals: The Role of Anticipated Future Interaction, Self-Disclosure, and Perceived Success in Internet Dating. Communication Research, 33(2), 152-177.
Glickman, A. R., & La Greca, A. M. (2004). The dating anxiety scale for adolescents: Scale development and associations with adolescent functioning. Journal of Clinical Child and Adolescent Psychology, 33(3), 566-578.
Goffman, E. (2002). The presentation of self in everyday life. 1959. Garden City, NY, 259.
Henderson, V. R., Hennessy, M., Barrett, D. W., Curtis, B., McCoy-Roth, M., Trentacoste, N., &
Fishbein, M. (2005). When risky is attractive: sensation seeking and romantic partner selection. Personality and Individual Differences, 38(2), 311-325.
Jung, J., Bapna, R., Ramaprasad, J., & Umyarov, A. (2019). Love unshackled: Identifying the effect of mobile app adoption in online dating. MIS Quarterly, 43, 47-72.
Katz, J., & Schneider, M. E. (2013). Casual hook up sex during the first year of college:
Prospective associations with attitudes about sex and love relationships. Archives of Sexual Behavior, 42(8), 1451-1462.
Kennedy, B. (2010). A history of the digital self: The evolution of online dating. Psychology Today, 22.
Korchmaros, J. D., Ybarra, M. L., & Mitchell, K. J. (2015). Adolescent online romantic relationship initiation: Differences by sexual and gender identification. Journal of adolescence, 40, 54-64.
Martyniuk, U., & Štulhofer, A. (2018). A longitudinal exploration of the relationship between pornography use and sexual permissiveness in female and male adolescents. Journal of adolescence, 69, 80-87.
McKenna, K. Y. A. (1999). The computers that bind: relationship formation on the Internet.
Moody, E. J. (2001). Internet use and its relationship to loneliness. CyberPsychology &
Behavior, 4(3), 393-401.
Oestreicher-Singer, G., & Zalmanson, L. (2013). Content or community? A digital business strategy for content providers in the social age. MIS quarterly, 591-616.
Pitcho-Prelorentzos, S., Heckel, C., & Ring, L. (2020). Predictors of social anxiety among online
dating users. Computers in Human Behavior, 106381.
Poley, M. E., & Luo, S. (2012). Social compensation or rich-get-richer? The role of social competence in college students’ use of the Internet to find a partner. Computers in Human Behavior, 28(2), 414-419.
Postmes, T., Spears, R., & Lea, M. (2002). Intergroup differentiation in computer-
mediated communication: Effects of depersonalization. Group Dynamics: Theory, Research, and Practice, 6(1), 3.
’t Sas, S. (2018, juli). EenVandaag. Geraadpleegd op:
https://eenvandaag.avrotros.nl/item/online-dating-populairder-dan-ooit-maar-relatie- hoeft-niet-altijd/
Sevi, B., Aral, T., & Eskenazi, T. (2018). Exploring the hook-up app: Low sexual disgust and high sociosexuality predict motivation to use Tinder for casual sex. Personality and Individual Differences, 133, 17-20.
Sheldon, P. (2012). Profiling the non-users: Examination of life-position indicators, sensation seeking, shyness, and loneliness among users and non-users of social network
sites. Computers in Human Behavior, 28(5), 1960-1965.
Stevens, S. B., & Morris, T. L. (2007). College dating and social anxiety: Using the Internet as a means of connecting to others. CyberPsychology & Behavior, 10(5), 680-688.
Sumter, S. R., Vandenbosch, L., & Ligtenberg, L. (2017). Love me Tinder: Untangling emerging adults’ motivations for using the dating application Tinder. Telematics and
Informatics, 34(1), 67-78.
Sumter, S. R., & Vandenbosch, L. (2019). Dating gone mobile: Demographic and personality- based correlates of using smartphone-based dating applications among emerging adults. New media & society, 21(3), 655-673.
TOP 10 beste datingsites in Nederland (2020)!. (2020). Geraadpleegd op:
https://datemeester.com/beste-datingsites/
Tyler, T. R. (2002). Is the Internet changing social life? It seems the more things change, the more they stay the same. Journal of social issues, 58(1), 195-205.
Valkenburg, P. M., & Peter, J. (2007). Who visits online dating sites? Exploring some characteristics of online daters. CyberPsychology & Behavior, 10(6), 849-852.
Vandenbosch, L., & van Oosten, J. M. (2017). The relationship between online pornography and
the sexual objectification of women: The attenuating role of porn literacy education. Journal of Communication, 67(6), 1015-1036.
Ward, J. (z.j.). Swiping, matching, chatting: Self-presentation and self-disclosure on mobile dating apps. Humanit, 13(2). Retrieved from https://humanit.hb.se/article/view/516 Weller, C. (2017, February 18). eHarmony is gearing up for a battle to win back millenials from
Tinder and Bumble. Geraadpleegd op: http://www.businessinsider.com/eharmony- winback-millennials-2017-2
Wesche, R., Walsh, J. L., Shepardson, R. L., Carey, K. B., & Carey, M. P. (2019). The Association Between Sexual Behavior and Affect: Moderating Factors in Young Women. The Journal of Sex Research, 56(8), 1058-1069.
Whitty, M., & Gavin, J. (2001). Age/sex/location: Uncovering the social cues in the development of online relationships. Cyberpsychology and Behavior, 4, 623-639.
