Profielwerkstuk Geschiedenis Sodoma en Gomorra
Profielwerkstuk door een scholier 5e klas havo
5279 woorden 16 jaar geleden
6,6
23 keer beoordeeld
Vak Geschiedenis
Hoofdstuk 1: Hoe luid het verhaal van Sodoma en Gomorra in het Oude Testament?
Over het algemeen weten veel mensen niet waar je het over hebt als je over Sodoma en Gomorra spreekt, terwijl het toch een Bijbels verhaal uit het Oude Testament is. Veel aandacht wordt er ook niet over deze steden geschonken, maar toch bestaan er enkele films over er wordt dit verhaal gepreekt in de kerk om mensen ervan bewust te maken dat sodomie onrein is. De term Sodomie komt dus oorspronkelijk van de deze Bijbelse steden, maar hoe dat precies in elkaar steekt komt nog terug in volgende deelvragen.
In het Oude Testament zelf wordt niet bijster veel aandacht besteed aan deze gebeurtenis, nog geen 3 pagina’s in totaal, maar toch is het 1 van de grootste rampen die in de bijbel beschreven staan. Het verhaal is te vinden in de Genisis en bedekt een klein deel van de gebeurtenissen uit het leven van de profeet Abraham. De steden Sodoma en Gomorra komen in het verhaal op het moment dat Abraham en Lot (de kleinzoon van Abraham) ieder een andere weg ingaan en Lot de richting van de stad Sodoma intrekt.
1 “Gen 13-14; ‘daarom zei Ambraham tot Lot; laat er toch geen onenigheid zijn tussen mij en u, tussen mijn en uw herders; want we zijn toch broeders van elkaar. Ligt niet het hele land voor u open? Trek dus liever van mij weg; gaat gij links, dan ga ik rechts. Lot sloeg zijn ogen op en zag, dat de hele Jordaanstreek overvloed van water had; voordat Jahweh Sodoma en Gomorra had verdelgd, was ze, tot Soar toe, als de tuin van Jahweh, als het land van Egypte. Daarom koos Lot de heel Jordaanstreek voor zich en trok op naar het Oosten”
Dit verhaal speelde rond 4000 voor Christus, de precieze jaartallen zijn niet bekend, en speelde nog voor het verhaal van Moses en de 10 geboden. Het verhaal over Sodoma en Gomorra gaat pas verder in Gen 18-19 waarin Abraham een gesprek voert met Jahweh ( de Joodse term voor God, omdat het oude testament ook voornamelijk Joodse Bijbelverhalen bevat) en hij de steden Sodoma en Gomorra wil vernietigen omwille van hun zondelijke gedrag.
2 “onderweg maakt Jahweh aan Abraham bekend, dat Hij de steden Sodoma en Gomorra omwille van de zonden hunner inwoners wilden verdelgen.
Maar toen de mannen vandaar de weg naar Sodoma wilden inslaan, bleef Abraham voor Jahweh staan, trad nader en sprak Zult Gij nu werkelijk de goede met de kwade verdelgen? Misschien dat er toch vijftig rechtvaardigden in de stad worden gevonden; zoudt Gij de plaats dan niet verdelgen?, of zoudt Gij haar niet liever vergiffenis schenken om die vijftig rechtvaardigden, die er worden gevonden?”
De steden Sodoma en Gomorra zondigden zich op dat moment aan zonder zoals seksualiteit buiten het huwelijk, Sodomie, oorlogen tussen beide steden zonder enige aanleiding, verkrachting, kortom alles wat Jahweh hen verboden had. Jahweh besloot om deze steden te verdelgen omdat in zijn mening deze steden niet meer te redden vielen voor een menswaardig bestaan.
Op dat moment was Lot nog steeds in Sodoma gevestigd en woonde daar met zijn vrouw en 2 dochters.
Abraham wist dit en smeekte Jahweh om vergiffenis voor zijn kleinzoon, waarop Jahweh 2 engelen naar Sodoma stuurde om de goedheid van Lot en zijn gezin te bewijzen. Daar gaat het verhaal in het Oude Testament dan ook verder en komen we aan bij de vernietiging van Sodoma en Gomorra.
3 “Gen 19.1; ‘de beide engelen kwamen tegen de avond te Sodoma aan, terwijl Lot juist in de poort van Sodoma was gezeten. Toen Lot hen zag, stond hij op, ging hen tegemoet, boog zich neer met zijn gezicht tegen de grond en zei; ik bid U, mijne heren; neemt toch uw intrek in het huis van uw dienaar, om daar te overnachten en uw voeten te wassen; dan kunt gij morgenvroeg uw reis vervolgen.
Zij gaven ten antwoord; neen wij zullen liever op straat overnachten. Maar hij nodigden hen zo dringend uit, dat zij naar zijn huis gingen en hun intrek bij hem namen… maar toen de dageraad aanbrak drongen de engelen bij Lot aan, en zeiden: Vlug; neem uw vrouw en uw beide dochters mee, die bij u in huis zijn;
anders komt ge nog om bij de bestraffing der stad. En toen hij nog talmde, namen de mannen hem, zijn vrouw en zijn twee dochters bij de hand, en brachten hen in veiligheid buiten de stad, omdat Jahweh hen wilde sparen. En toen zij hen buiten hadden gebracht, zeiden zij; vlucht, want het gaat om uw leven; kijk niet om, blijf nergens in de buurt staan, maar vlucht naar de bergen, als ge niet mee wilt omkomen…
Toen de zon over de aarde was opgegaan, en Lot te Soar was aangekomen, liet Jahweh zwavel en vuur van Jahweh uit de hemelen geregende over Sodoma en Gomorra. Hij vernietigde de steden en de hele streek tot de grond toe, met al de bewoners van die steden, en al wat op de akkers stond. De vrouw van Lot, die achter hem en zijn 2 dochters aan liep, keek om en werd in een zoutklomp veranderd.
Vroeg in de morgen begaf Abraham naar de plaats, waar hij voor het aanschijn van Jahweh gestaan had.
Toen hij in de richting van Sodoma en Gomorra en het hele land in de omtrek keek, zag hij een walm van de aarde opstijgen als de rook van een smeltoven. Zo was God Abraham indachtig, toen Hij de steden van die streek verwoeste, en liet Hij ook Lot aan de verdelgingen ontkomen waarmede Hij de steden trof, waar in Lot had gewoond.”
Zo staat dus de verwoesting van de steden Sodoma en Gomorra in het Oude Testament beschreven, en zoals te lezen is er niet veel meer bekend over dit verhaal dan deze omschrijving in het oude testament.
Maar
Ondanks dat het ongeveer 6000 jaar geleden gebeurd is, zijn er nog
steeds wetenschappers en onderzoekers bezig om het ware verhaal achter deze ramp te vinden. De plek waar deze steden lagen grenst namelijk aan de Dode Zee en er bestaan allerlei theorieën over hoe deze steden tot een ondergang zijn gekomen, maar daarover volgt in de komende deelvragen meer informatie.
Hedendaags zijn er alleen nog resten van gebouwen en stenen over met een centimeters dikke zoutlaag eroverheen.
Misschien zijn er mensen die in dit verhaal geloven en zich nog steeds aan het Oude Testament
vasthouden, maar ik geloof toch meer in de theorie dat er wel een kern van waarheid in zal zitten, maar dat de steden door iets anders verwoest zijn dan ‘zwavel en vuur die Jahweh uit de hemelen liet regenen’.
Hoofdstuk 2: Wat waren de zonden van Sodoma en Gomorra?
In de tijd dat de inwoners van Sodoma en Gomorra nog leefden werden zij beschreven als misoxenia, wat betekent; vol haat tegen vreemdelingen. In die tijd werden de Sodomieten door hun rijkdom overmoedig, gewelddadig en goddeloos en veranderden ze ook de omgang met elkaar en vreemden, waardoor de misoxenio ‘de vreemdelingenhaat’. De twee steden werden dan ook vijandig tegen elkaar, waarschijnlijk door jalousie tussen de inwoners, en gingen zij zich zondigen.
In een oud geschrift over de inwoners van de steden Sodoma en Gomorra staat geschreven over hoe de houding steeds arroganter werd en ze zich steeds meer tegen God gingen bekeren. Zei vonden namelijk van zichzelf dat ze door hun rijkdommen en wijsheden gelijk waren aan God, of zelfs boven hem stonden:
4 “de mannen van Sodoma stonden op tegen de Plaats, dit is tegen God) tengevolge van hun verzadiging.
Wat wordt van hen gezegd? De aarde brengt brood voort. Haar gesteente is de vindplaats van
lazuursteen. Het pad daarheen- geen roofvogel kent het; het oog van de gier bespeurt het niet, de trotse dieren betreden het niet. (Job 28, 5-8). De mannen van Sodoma zeiden; Zie, eten is bij ons; zilver en goud is er bij ons. Laat ons opstaan en de wet van de vreemdeling van ons land vergeten! De Plaats zei tot hen;
men het goed, dat Ik u geschonken heb, probeert u de wet van de vreemdeling uit uw midden te vergeten.
Ik vergeet u uit de wereld! Men boort een schacht ver van waar mensen wonen.”
Volgens het Oude Testament werden de steden Sodoma en Gomorra vernietigd doordat ze zondigden aan alles wat God hen verboden had. Maar waar de inwoners van deze steden zich precies allemaal aan zondigden is hedendaags nog steeds niet precies opgeschreven, maar wel is bekend dat er onder andere veel homoseksualiteit aanwezig was onder zowel vrouwen als mannen, en dat er vaak oorlogen werden gevoerd tussen Sodoma en Gomorra onder leiding van de koningen van deze steden en dat daarin iedereen meevocht die maar een wapen kon tillen. We winnaar van deze strijden mocht dan een groots feest organiseren en de overlevenden van beide steden mochten hieraan deelnemen. 5 ‘Dan werd er gezongen en gedronken totdat deze erbij neer zouden vallen en zouden daarna met elkander het bed delen, ook al was men elkaar dan niet trouw en bevruchtte men een ander.’ Dat is dus al een klein deel van de zonden die door God verboden werden, zeker in die tijd. Een van de redenen waarom God Sodoma en Gomorra zou hebben verwoest is na alle waarschijnlijkheid het uitmoorden van elkander zonder enige reden geweest. De slachtoffers werden na deze slachtpartijen meestal niet eens begraven, maar op een stapel buiten de steden gegooid, als offer voor de grond en de vruchtbaarheid te bevorderen. Ook werden na de slachtpartijen vaak de vrouwen van de stad die verloren hadden meegenomen, en aangezien er ook veel vrouwen aan deze strijden meededen, werden zij vaak als eerst meegenomen en vaak bruut verkracht door mannen van de stad die gewonnen had.
Om het over nog een zonde te hebben, Sodomie, werd gesproken dat hier alleen aan ‘gezondigd’. Het woord Sodomie is dus afgeleid van de stad Sodoma, en uiteindelijk zijn de termen homoseksualiteit en homo zelf afgeleid van Sodomie.
Over de stad Gomorra is een stuk minder bekend dan over Sodoma, maar wel zondigden deze stad zich net zo als Sodoma. Beide steden hadden ook een andere koning, maar wel is staat geschreven dat in de stad Gomorra niet zo gezondigd werd aan homoseksualiteit als in de stad Sodoma, en zij zich daar niet mee bezighielden.
Omdat er dus wel homoseksualiteit plaatsvond in de stad Sodom is de naam hiervoor waarschijnlijk ook afgeleid van de naam van de stad waarin het plaatsvond; namelijk sodomie.
De oorzaak van de homoseksualiteit tussen de bevolking van Sodoma heeft twee mogelijke redenen. De eerste is dat zij zichzelf zagen als de beste mensen en elkaar dus ook lief mochten hebben omwille van hun
goedheid.
Vaak waren mensen in de steden wel met elkaar getrouwd, maar ook van ontucht was sprake, en zo ook met iemand van hetzelfde geslacht (ook een zonde, niet trouw zijn aan de partner).
Als tweede oorzaak wordt gegeven dat door de vele oorlogen en slachtpartijen tussen beide steden er soms een overschot was van het ene geslacht en dat daarom mensen van het zelfde geslacht naar elkaar toe trokken. En volgens de wetten van God (Jahweh) was dit verboden en zondigden ze hier ook aan.
Als laatste wil ik nog hebben over een vrij onbekende term, die ook afgeleid is van Sodoma. Namelijk 6 ‘op sodomistische wijze’. Dat betekent iets niet willen geven of lenen, terwijl men het zelf absoluut niet nodig heeft, bijvoorbeeld de molen niet willen lenen, terwijl men er zelf geen werk voor heeft. De inwoners van Sodoma en Gomorra waren namelijk zo rijk dat ze zich alles konden veroorloven, ook al hadden zij hier geen enkel belang bij. Natuurlijk waren omliggende steden een stuk armer, en kwamen ze regelmatig bedelen voor goederen of voedsel. Maar de Sodomieten weigerden dit dus ‘op sodomistiche wijze’.
Vandaar dus ook deze uitspraak, en is dit ook een zonde in we wetten van God (Jahweh).
Of alle inwoners van Sodoma en Gomorra zich aan deze zonden zondigden is niet helemaal precies bekend. Maar zoals ook in de Bijbel staat geschreven, zou Jahweh de steden sparen als Abraham 50 mensen kon vinden die zich wel goed gedroegen en zich niet tegen God bekeerden. Aangezien de steden uiteindelijk toch verwoest zijn, lijkt het mij duidelijk dat er dus geen 50 mensen in beide steden aanwezig waren, die nog wel een, in de ogen van God, goed leven leidden.
Hoofdstuk 3: Wat is het ware verhaal achter Sodoma en Gomorra?
Het gruwelverhaal van Sodoma en Gomorra speelde zich af in de omgeving van de Dode Zee. Het is een bijzondere plek, één van de grootste natuurwonderen op aarde. Midden in wat eens Palestina was, worden nu Israël en Jordanië gescheiden door de Dode Zee.
Het verhaal verteld dat Lot en zijn dochters de enige waren die deze Apocalyps overleefden, maar kan zo’n verhaal werkelijk gebaseerd zijn op de werkelijkheid?
Er zijn talloze theorieën van wetenschappers en geologen over de oorzaken van deze ramp. Van aardbeving tot een meteorieten regen, je kunt het zo gek niet verzinnen of er is wel een theorie over opgeschreven.
Een van de mensen die ook zo door dit verhaal geboeid raakte is de geoloog Graham Harris. Hij is ervan overtuigd dat achter het verhaal uit het Oude Testament een gruwelijke werkelijkheid zit.
Hij heeft tien jaar in de Dode Zee vallei gewerkt als geologisch medewerker. Geduldig heeft hij allerlei gegevens over het landschap verzameld, en na zijn pensioen dook hij dieper in de archeologie van deze streek. Hij begon verbanden te zien tussen de werkelijkheid en de legende uit het Oude Testament.
Wat Graham vooral boeit is dat er een gedetailleerd maar beknopt verslag van een ramp in het Oude Testament staat.
Velen hebben zich lang gebogen over de omvang van deze ramp, omdat er beschreven staat dat van het een op het andere moment niets meer over was van deze steden. Men vraagt zich nu al zo’n 4000 jaar af wat er precies met ze is gebeurd.
Harris verdiepte zich in de bestaande wetenschappelijke kennis over het gebied met enkele aanwijzingen uit Genesis als uitgangspunt. Hij denkt dat hij een ramp op het spoor is die werkelijk in deze regio heeft plaatsgevonden.
Om te beginnen zijn aardbevingen in het gebied rond de Dode Zee heel gewoon. Elk jaar zijn er wel een paar kleine bevingen. Maar volgens Harris zouden Sodoma en Gomorra door een aardbeving van een veel groter formaat zijn verwoest. Als de op instabiele grond stonden en als de aardbeving een
aardverschuiving tot gevolg had, dan zou dat de totale vernietigen van de steden verklaren.
Een team van geleerden zal onderzoeken of de theorie die door Harris is ontwikkeld, werkelijk klopt.
Een onderzoek dat zal eindigen in een laboratorium, waar de ramp van 4000 jaar geleden wordt nagebootst met een spectaculaire proef.
Alleen de ruïnes geven nog aan hoe de verdwenen steden Sodoma en Gomorra er uit hebben gezien. Er is namelijk reeds een onderzoek geweest van een aantal geologen naar resten van Sodoma en Gomorra in de Dode Zee.
Deze geologen hadden als basis theorie die van Harris, en vonden zei op de plek die Harris als
aangewezen plek beschouwde resten van oude steden. Doordat deze ruines zo lang onder de zeespiegel hebben gelegen, zijn deze bedekt door een centimeters dikke laag zout. De Dode Zee is namelijk de zoutste zee ter wereld. Als de theorieën dus kloppen zouden ze alleen nog de dikte van de zoutlagen moeten meten met de hoeveelheid tijd dat Sodoma en Gomorra onder de zeespiegel liggen. Het is voor de onderzoekers dus een grote vooruitgang, maar wegens gebrek aan geld en middelen is het onderzoek in de Dode Zee voorlopig afgelast.
Als het verhaal van Sodoma en Gomorra inderdaad is gebaseerd op de werkelijkheid, wanneer gebeurde het dan?
Er staan een paar bruikbare aanwijzingen in de bijbel. Het verhaal begint met de beschrijving van Lot’s reis in oostelijke richting uit Egypte. Hij trok naar het land Kanaän, om goede weidegrond te vinden voor z'n vee. Hij vestigde zich tussen de steden van de vlakte, en sloeg z'n tenten op in de buurt van Sodoma.
Archeologen hebben vastgesteld in welke periode het verhaal heeft plaatsgevonden, aan de hand van onderzoek van ruïnes.
Ook wordt er in het Oude Testament verwezen naar 'de steden van de vlakte'. In de geschiedenis van Palestina was er maar één periode dat er 'steden van de vlakte' waren in het gebied rond de Dode Zee.
Dat is de vroege bronstijd, die was van ongeveer 2800 tot 2300 voor Christus.
Maar zijn de nederzettingen uit de bronstijd groot genoeg om te kloppen met de beschrijving van bloeiende steden in het Oude Testament?
Voor het antwoord gaan we terug naar de opgravingen van Jonathan Tubb, een archeoloog, Tell es- Sai'diyeh, ten noorden van de Dode Zee. Hier heeft hij de ene na de andere kamer blootgelegd van een enorm gebouw. Veel te groot voor een eenvoudige nederzetting. Binnen trof hij een heel bijzondere verzameling aardewerk aan. Sommige modellen had hij nooit eerder gezien. De vraag was: waarvoor waren ze gemaakt? Het antwoord was overtuigend: hij had een oude stad gevonden.
Uit de grootte van dit soort opgravingen blijkt dat steden zoals de bijbel die beschrijft inderdaad voorkwamen, maar alleen in de 500 jaar tussen 2800 en 2300 voor Christus. Daarna zijn namelijk alle steden verlaten. Als de theorie van Harris klopt, was dit de enige periode waarin het mogelijk was dat bewoonde steden werden getroffen door natuurrampen. Maar hoe zit het met de bijzondere geologische situatie van het gebied? Past die wel binnen de theorie van Harris?
De Dode Zee, één van de wonderen der natuur, is het laagst gelegen punt van de hele aarde. De Dode Zee ligt bijna een halve kilometer onder de zeespiegel.
De Dode Zee vult de bodem van dit diepe gat in de grond op. Eigenlijk is het helemaal geen zee, maar een
meer. Het zoutste meer op aarde.
Het ligt midden in een zeer actieve aardbevingszone.
De Dode Zee scheidt twee continenten. Aan de ene kant ligt de Arabische plaat die noordwaarts beweegt.
Aan de Israëlische kant ligt de Afrikaanse plaat, die zich in zuidelijke richting verplaatst. De twee kanten van dit gebied werken in tegenovergestelde richting. De platen zijn uiteraard niet glad, ze plakken aan elkaar, maar de beweging blijft doorgaan tot ze loslaten en als gevolg daarvan komt er een aardbeving.
Er komen regelmatig aardbevingen voor in het Dode Zee gebied. Maar zijn er bewijzen dat er hier in de 500 jaar dat er steden waren ook een aardbeving is geweest? Aan de Jordaanse kant staan de
eeuwenoude ruïnes van het dorp Numeira. Tussen de stapels stenen trof een groep archeologen iets aan wat ze daar absoluut niet hadden verwacht.
Harris ging erheen, want misschien hadden ze bewijzen dat er in die bewuste periode inderdaad een aardbeving heeft plaatsgevonden.
De antropoloog Mike Finnegan doet al jaren onderzoek in dit gebied naar menselijke overblijfselen met als doel het vaststellen van de doodsoorzaak. Toen in Numeira de skeletten van drie mannen waren
opgegraven, was er iets wat meteen de aandacht van Finnegan trok.
Mike Finnegan: 7 ‘Deze personen hebben veel gebroken botten. Een voorbeeld daarvan zien we op het scheenbeen. Daar zitten diagonale breuken. Als bot levend is, vochtig en dynamisch dan breekt het langs diagonale lijnen. Dat is hier ook het geval.’
Volgens Mike Finnegan is er maar één verklaring voor deze breuken: de mannen vonden de dood doordat ze werden verpletterd en hij denkt ook te weten waardoor.
8 Mike Finnegan: ’We denken dat er een aardbeving heeft plaatsgevonden, een lichte. De inwoners hebben het dorp verlaten. Misschien bleven deze drie mannen achter, wellicht als bewakers. Toen er nog een aardbeving kwam, stortte het dak in. Ze kwamen onder het puin terecht en kwamen om. De balken van het dak zijn gedateerd met de C14-methode. Daaruit blijkt dat dit in 2350 voor Christus moet zijn gebeurd.’
2350 voor Christus, bijna 4500 jaar geleden. De periode en het gebied kloppen precies. Het Oude Testament beschrijft dan wel dat Sodoma en Gomorra in één enkele, vreselijke nacht zijn verwoest, er wordt niet speciaal melding gemaakt van een aardbeving. Er staat dat God vuur en zwavel uit de hemel liet regenen, en dat de rook van de aarde opsteeg als de rook van een smeltoven.
Maar waar kwam het bijbelse vuur dan vandaan? Het blijkt nu dat de rotsen rond de Dode Zee een explosief geheim bewaren.
In de jaren '80 wilde Jordanië een weg aanleggen langs de oever van de Dode Zee. Ingenieurs voerden proefboringen uit, een paar honderd meter diep de rotsen in. Ze werden volledig verrast door wat ze toen aantroffen. Ontvlambaar methaangas spoot naar het oppervlak en door een verdwaalde vonk van een passerende auto vatte het gas vlam.
Er kan dus een aardbeving zijn geweest die tegelijkertijd ook scheuren in het aardoppervlak veroorzaakte, waardoor methaangas de lucht in kon spuiten. Dan zou de hele omgeving zijn verzwolgen: vuur en zwavel uit het verhaal van het Oude Testament.
Er zouden nog ruïnes moeten zijn overgebleven, maar wat is er precies gebeurd met de ruïnes van Sodoma en Gomorra?
Ook dat staat in het Oude Testament. De engelen waarschuwden Lot: 9 'vlucht naar het gebergte, opdat gij niet wordt meegesleurd.' Daarmee komen we op het tweede deel van de theorie van Harris. Volgens
hem was de aardbeving zo rampzalig vanwege de gevaarlijke ondergrond waarop de steden waren gebouwd.
De steden moesten zoet water in de buurt hebben maar de rivieren in deze streek hebben een keerzijde. Ze vallen droog in de zomer, maar veranderen in de regentijd in woeste stromen. Die stromen zetten enorme hoeveelheden zand en grind af aan de oever van de Dode Zee, waardoor een onvaste bodem ontstaat.
Bij grote steden die dicht aan de oevers zijn gebouwd op een relatief onvaste bodem kan een grote aardbeving een aardverschuiving veroorzaken van een ongekend grote omvang.
Als dit soort grond namelijk wordt getroffen door een aardbeving, kan er iets heel merkwaardigs mee gebeuren. Geologen noemen het liquefactie, en dat betekent dat de grond letterlijk ‘vloeibaar’ wordt.
Het lijkt of de waterleiding is gesprongen. In werkelijkheid komt het water naar boven uit kleine poriën in de bodem. De lagen zand en grind bij de Dode Zee zijn ideaal voor het ontstaan van liquefactie. Aan de oevers van de Dode Zee zijn dan ook merkwaardige sporen te vinden, zoals grote wervelingen van zand.
Deze zijn precies wat je zou verwachten in grond die duizenden jaren geleden vloeibaar is geweest.
Als de ondergrond vloeibaar wordt, heeft dat een vernietigend effect op alles wat erop is gebouwd.
Maar weinig gebouwen blijven staan als de ondergrond vloeibaar wordt. Volgens Harris was de situatie in Sodoma en Gomorra nog erger dan in Kobe. Volgens hem is de licht hellende grond bij de Dode Zee meegesleurd door een aardverschuiving, zodat alle sporen van de steden zijn uitgewist.
Maar de basis van de aardverschuivings theorie van Harris kent ook zijn tegenargumenten. Als deze theorie namelijk klopt, moeten Sodoma en Gomorra aan de rand van de Dode Zee hebben gelegen. Dat is namelijk de enige plek waar liquefactie kan optreden, maar dit rotslandschap is ongeschikt voor
landbouw of veeteelt. Waarom zouden duizenden mensen hier dan gaan wonen?
Als antwoord vond Harris de volgende reden: ‘Het is een erg onherbergzaam en onvruchtbaar gebied.
Ongetwijfeld was het in de oudheid even onherbergzaam. De enige reden die ik kan bedenken waarom mensen hier gingen wonen is de aanwezigheid van de grote hoeveelheid bodemschatten.’
Volgens Harris is er een natuurlijke delfstof die de inwoners ertoe heeft gebracht zich hier te vestigen, namelijk; asfalt.
In de oudheid was asfalt een kostbaar handelswaar en omdat het watervast en kleverig was, was er veel vraag naar. Voor de uitvinding van cement werd het gebruikt als metselmateriaal.
Volgens sommigen archeologen in Egypte is er een Maadi, een buitenwijk van Cairo, asfalt gevonden dat stamt uit het begin van de vroege bronstijd. En dit heeft dezelfde samenstelling als het materiaal van de Dode Zee, ze komen vrijwel geheel overeen. Dat wijst erop dat het materiaal bijna 5000 jaar geleden is vervoerd van het bekken bij de Dode Zee naar Egypte.
Het zwarte goud moet dus te verleidelijk zijn geweest om zomaar te laten liggen. Het was zo waardevol dat de inwoners van Sodoma en Gomorra de steden hebben gebouwd op gevaarlijk instabiele grond.
Maar de vraag blijft natuurlijk: Kunnen al deze los staande feiten samen hebben geleid tot ontstaan van een enorme aardverschuiving?
Met een unieke proef kan worden nagegaan of deze Apocalyps zich echt heeft voltrokken.
In een gebouw in Cambridge is deze proef uitgevoerd en de machine wekt krachten op die een mens in een paar seconden zouden verpletteren. Bij de proef wordt gebruikgemaakt van een gigantische machine die kan nabootsen wat er 4500 jaar geleden in het Dode Zee gebied gebeurd kan zijn. Het is een enorme centrifuge en maakt wel 150 omwentelingen per minuut. Hoe sneller hij draait, hoe sterker de
zwaartekracht aan het eind van de arm. Die enorme krachten zorgen er ook voor dat schaalmodellen van
gebouwen zich gedragen zoals in het echt.
Daarna wordt er een aardbeving op losgelaten om de sterkte van de gebouwen te testen.
10 Dr. Gopal Madabhusi: ‘We gaan een schaalmodel van een dorp maken waarin de gebouwen worden nagebootst die 4500 jaar geleden in Sodoma en Gomorra hebben gestaan. We willen zien of, in het geval van een gewone aardbeving, dat deze dorpen in de Dode Zee kunnen zijn verdwenen.’
Het belangrijkste onderdeel van het schaalmodel van de ramp is het zorgvuldig nabootsen van een instabiele bodem, die overeenkomt met de lagen zand en klei langs de oevers van de Dode Zee. In het schaalmodel is namelijk ook gebruikgemaakt van verschillende lagen grond, met allen verschillende eigenschappen. Het gedrag van de bovenste laag is van uitermate belang voor de theorie van Harris. Deze is gemaakt van verpulverd steen, ook wel ‘steenmeel’ genoemd. Dit moet dienen als je ondoordringbare laag die tussen de lagen zand werd aangetroffen.
Bij liquefactie wordt het water uit het zand geschud, maar het kan vervolgens niet door deze
ondoordringbare laag heen. Als het water vervolgens genoeg druk ontwikkelt, ontstaat er een soort van spiegelgladde ondergrond waarop de aarde die daarbovenop ligt vervolgens zal wegglijden.
In het schaalmodel is uiterst nauwkeurig gekeken naar werkelijke gebouwen en ondergrond. Zodra de centrifuge dus begint te draaien, zouden de grond en gebouwen zich precies zo gedragen zoals ze dat ook in het echt zouden doen.
Naarmate de snelheid toeneemt, komt het model omhoog door de middelpuntvliedende kracht.
De centrifuge maakt nu 65 omwentelingen per minuut en genereert al een G-kracht van 20, meer dan een mens zou overleven. Maar om de echte kracht op te wekken die nodig zou zijn geweest om Sodoma en Gomorra ten gronde te richtten, moet de centrifuge nog sneller draaien.
Naarmate de centrifuge sneller begint te draaien beginnen de gebouwen langzamerhand scheuren te vertonen.
Als de centrifuge de gewenste snelheid heeft bereikt, ondergaat het schaalmodel 50 keer de normale zwaartekracht, en dat is het moment waarop de aardbeving kan worden opgewekt. Op het moment dat de centrifuge de juiste snelheid heeft bereikt, wordt het beeld op de monitor onduidelijk. Pas als de centrifuge stilstaat, kan Madabhusi het resultaat controleren.
11 Dr. Gopal Madabhushi: ‘Er is veel gebeurd. De huizen zijn een flink eind gedaald. Je ziet waar de kust is geweest. Alle olie is verdwenen. Ik denk dat ze minstens een meter zijn gedaald. Toen we het model
bouwden, gebruikten we steenmeel. Die laag hield het water tegen. Hier is sprake van een enorme waterdruk na de aardbeving die dit fijne materiaal naar het oppervlak heeft geduwd. Als je zoiets ziet, staat het vrijwel vast dat de grond daaronder vloeibaar is geworden. In dit model treffen we tekenen van liquefactie aan. De aardverschuiving wordt tegengehouden door de wand van de kist. Zonder die wand zou de verschuiving veel langer zijn doorgegaan. Maar dat weten we pas zeker als we alle gegevens hebben bestudeerd.’
Uit de duizenden metingen die de sensoren hebben geregistreerd kon Madabhusi een buitengewone conclusie trekken. Het water dat uit het zand was geschud, zat inderdaad opgesloten onder de ondoordringbare laag steenmeel, en er ontstond inderdaad een spiegelgladde laag.
Het verbaasde Madabhusi wel hoe lang het water opgesloten bleef zitten, en hoe ver de gebouwen in het model waren verschoven.
Maar wat zou er in het echt zijn gebeurd? De gebouwen en de bovenste landmassa zouden een kwartier
lang over dat water zijn geschoven over een afstand van vele kilometers. Dat zou in de praktijk betekenen dat alle huizen op de bodem van de Dode Zee zouden zijn terechtgekomen.
Alles in proef wijst op een ramp van ongekende omvang. Kort na het begin van de aardbeving moeten er branden zijn ontstaan en de grond onder de steden moet zijn veranderd in drijfzand. Hierdoor waren de steden waren niet te redden.
Ze gleden langzaam de Dode Zee in, om daar voorgoed in te verdwijnen. Dit alles moet in ongeveer zo’n 15 tot 20 minuten zijn gebeurd, waardoor de inwoners geen tijd hadden zich te redden.
Harris is er nu van overtuigd dat Sodoma en Gomorra onder water liggen. Jonathan Tubb denkt dat de liquefactie aan de basis kan hebben gelegen van het bijbelverhaal, maar dat er misschien toch nog ruïnes zijn overgebleven op het land.
De proef heeft hem in elk geval van één ding overtuigd.
12 Jonathan Tubb: ‘Er moet een ramp hebben plaatsgevonden van zo'n omvang dat het in de herinnering bleef en z'n weg vond in de volksverhalen.’
Al kan het bijbelverhaal niet letterlijk worden opgevat, de verwoestende aardverschuiving waarnaar indirect wordt verwezen, kan gebaseerd zijn op een echte catastrofe.
Waar het nu alleen nog om draait, is dat men organische resten van de steden vind. Volgens dit onderzoek zou dit dus onderwater moeten gebeuren, een heel team van Discovery Chanel is daar nu aan bezig. Ze denken al een deel van de ruines terug te hebben gevonden, maar zoals al eerder vernoemd zijn deze bedekt onder een dikke laag zout. Zodra deze lagen er voorzichtig af zijn gehaald en de ruines boven water zijn, kan het onderzoek pas echt worden gestart. Maar waar het alleen nog om draait is het vinden van organische resten, zoals stoffelijke overschotten van mensen resten van hout dat is gebruikt in de tijd van Sodoma en Gomorra. Pas dan kunnen de stukken precies gedateerd worden. Als ze ongeveer van dezelfde tijd zijn dat Sodoma en Gomorra ‘verwoest’ werden, kan men pas met zekerheid zeggen dat de theorie van Harris klopt.
Citatenlijst:
1: “Gen 13-14; ‘daarom zei Ambraham tot Lot;… en trok op naar het Oosten” Bron: Het Oude Testament (Gen 13-14)
2: “onderweg maakt Jahweh aan Abraham bekend… die er worden gevonden?” Bron: Het Oude Testament (Gen 13-14)
3: “Gen 19.1; ‘de beide engelen kwamen tegen de avond te Sodoma aan, … waarmede Hij de steden trof, waar in Lot had gewoond.” Bron: Het Oude Testament (Gen 19-1)
4: “de mannen van Sodoma stonden op tegen de Plaats… ver van waar mensen wonen.” Bron: Het ontstaan en verstaan van een Bijbelverhaal ‘Sodom en Gomorra’ Blz. 24
5: ‘Dan werd er gezongen en gedronken totdat deze erbij neer zouden vallen… en bevruchtte men een ander.’ Bron: www.apocalyps.tk/oudetestament/sodomagomorra.htm
6: ‘op sodomistische wijze’ Bron: Het ontstaan en verstaan van een Bijbelverhaal ‘Sodom en Gomorra’ Blz.
37
7: ‘Deze personen hebben veel gebroken botten. … Dat is hier ook het geval.’ Bron: Citaat van Mike finnegan, gevonden op http://www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
8: ’We denken dat er een aardbeving heeft plaatsgevonden… in 2350 voor Christus moet zijn gebeurd.’
Bron: Citaat van Mike finnegan, gevonden op
http://www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
9: 'vlucht naar het gebergte, opdat gij niet wordt meegesleurd.' Bron: Het Oude Testament (Gen 19-2)
10: ‘We gaan een schaalmodel van een dorp… in de Dode Zee kunnen zijn verdwenen.’ Bron: Citaat van Dr. Gopal Madabhusi, gevonden http://www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
11: ‘Er is veel gebeurd... als we alle gegevens hebben bestudeerd’ Bron: Citaat van Dr. Gopal Madabhusi, gevonden http://www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
12: ‘Er moet een ramp hebben plaatsgevonden... in de volksverhalen’ Bron: Citaat Jonathan Tubb, gevonden op
http://www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
Literatuurlijst:
Boeken:
- Het Oude Testament ‘verkleind en verkort’
- Het ontstaan en verstaan van een Bijbelverhaal ‘Sodom en Gomorra’
Sites:
- www.apocalyps.tk/oudetestament/sodomagomorra - www.apocalyps.uitdaging.org/programma/programma7/
- www.minequis.nl/zoekresultaaten/sodom&gomorra
