VRIJHEID EN
DEMOCRATIE
Zaterdag 4 Dec. 1954 - No. 330
Winteractiviteit van de Partij
(Zie pag. 3 en 5)
WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ YOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE
OM NEDERLANDS NIEUW-GUINEA
Onze Regering heef!, allereerst bij monde van haar permanente vertegenwoordiger, de heer V on Balluseck, in de politieke commissie van de Algemene 'Vergadering der Verenigde Naties haar standpunt inzake Nieuw~Guinea dui~
delijk kenbaar gemaakt. Recente uitingen van mi~
nisters laten er niet de minste twijfel aan bestaan, dat de Regering zich volkomen bewust is van de consekwenties die uit dit standpunt kunnen voort~
vloeien. In de Tweede Kamer is - o.m. uit het~
geen de heer Ritmeester daar als woordvoerder
~mzer partij heeft gezegd - gebleken, ~at de Volksvertegenwoordiging ten volle achter de ~e~
gering staat. Zowel waar zij zich tegen de aan~
spraken van Indonèsië verzet als wat de poging van dit land aangaat om N ederlànd tot ,.onder~
handelingen" met de Republiek over Nieuw~Gui~
nea te dwingen. En dat het Parlement ten deze waarlijk als vertegenwoordiger van het volk op~
treedt, blijkt uit het feit, dat de pers - orgaan der publieke opi!lie - op een enkele uitzondering na haar instemming betuigt met hetgeen door Re~
gering en Kainer is gezegd.
* * *
1 s hier dus sprake van vrijwel volledige een~
stemmigheid ten aanzien van het beleid, dat de Regering op dit toch wel zeer belangrijke punt heeft gevoerd en zal voortgaan te voeren, de vraag mag worden gesteld of ons volk als geheel zich wel voldoende realiseert wat hier alles in 't geding is.
Uiteraard vormt bij de huidige wereldstructuur geen enkel land een geheel op zichzelf en los van andere staand geheel. Voor een klein land - ook het jongste verleden heeft ons dit nog weer ge~
leerd - is het niet onder alle omstandigheden begerenswaardig, meer dan noodzakelijk op het internationale vlak getrokken te worden, ,.nood~
zakelijk" dan te verstaan als wat uit de eigen situatie natuurlijk voortvloeit.
Met Nieuw~Guinea zijn wij méér dan uit onze eigen nationale situatie voortvloeit op het inter~
nationale vlak komen te liggen. Is Nederland op zichzelf betrokken bij het Westen, door Nieuw~
Guinea liggen we in de sfeer, waarin de huidige problematiek van het Oosten zich afspeelt. Die problematiek moge goeddeels beheerst worden door dezelfde tegenstellingen die in het Westen geldèn, dat wij hier door onze dubbele binding zwaarder last te torsen krijgen dan alleen onze Westerse situatie ons zou opleggen, is duidelijk.
* * *
V oorzover hi~rbij zuiver juridische vragen
•aan de orde komen, is het zaak zich deug~
delijk rekenschap te geven van bevoegdheden.
Onze Regering zal dit ongetwijfeld gedaan heb~
ben, toen zij de heer Von Balluseek opdracht gaf haar zienswijze in de Algemene Vergadering der Ver. Naties uiteen te zetten. Toch is er o.i. reden voor de vraag, of het niet principieel juister ware geweest, zich van deelneming aan de discussies in dit lichaam te onthouden op de eenvoudige grond, dat lndonesië's beroep op de Ver. Naties niet voor behandeling in aanmerking komt. Onze sou~
vereiniteit over Nieuw~Guinea immers staat vast en het lijkt ons in de eerste plaats voor het lnsti~
tuut der Ver. Naties zelf van het grootste belang dat het niet laat tornen aan de integrale souve~
reiniteit der staten die het vormen.*)
Hoe waardig, bekwaam en verantwoord een land als het onze zijn rol voor het inter~
nationale forum moge spelen, het zal telkens weer ondervinden, dat de verhoudingen in het interna~
tionale krachtenveld onberekenbaar zijn. Tot voor kort nam onder ons volk het vertrouwen toe, dat noch de V.S., noch Australië bereid zouden zijn op lndonesië's eis ten aanzien van Nieuw~Guinea
in te gaan. Welnu, Australië heeft in de Alg.
Vergadering het Nederlandse standpunt tot het zijne gemaakt, maar naar het zich thans laat aan~
zien, zullen de Ver. Staten ,.blanco" stemmen.
Welke invloed dit zal hebhen op de Zuid~Ameri~
kaanse staten is thans nog niet met zekerheid te zeggen, evenmin waartoe een eventueel bemidde~
lingsvoorstel uit die hoek afkomstig, zou leiden.
Maar wel is het voor heel ons volk zaak, zich goed bewust te zijn van de zw~re verantwoorde~
lijkheden, waarvoor onze Regering thans staat.
Wij behoeven slechts te wijzen op de schande~
·lijke zinspelingen van Indonesische zijde op het~
geen er wel eens met Nederlanders en Neder~
landse belangen in Indonesië zou kunnen gebeu~
ren, wanneer dat land zijn eis niet ingewilligd krijgt, om het voor ieder duidelijk te maken, dat wij met ons rijksgebied in het Oosten met moei- lijkheden geconfronteerd worden die de Regering enkel trotseren kan, wanneer zif zich waarlijk ge~
dragen weet door het volk, dat zich van de conse~
quenties zo goed mo~
gelijk bewust maakt.
De Regering harerzijds
C
ÛN FL
JCT
zal niets mogen nala~
ten wat op de duur on~
ze positie in het Oos~
ten economisch en po~
litiek sterker kan ma~
ken.
* * *
1 n dit verband is · t
misschien goed, aandacht te vragen voor iets dat wij lazen in 't jongste nummer van .. De Nieuwe Eeuw".
Daarin n.l. schrijven twee medewerkers over "Taalchaos in
Nieuw~Guinea". Zij herinneren er aan, dat
Nieuw~Guinea · geen eigen tàal heeft. Be~
houdens een paar in- heemse talen die een groter verspreidingsge~
bied hebben, wordt er om de paar tientallen
binnengesmekkeld, waarin het Nederlandse ge.- zag stelselmatig wordt ondermijnd.
Hier ware o.i. al dadelijk iets te doen om onze culturele positie aldaar te verbeteren!
deR.
*) Nadat het bovenstaande geschreven werd lazen wij in de "N.R.C." van Maandag 29 Nov.
een hoofdartikel ,.Gevaarlijk precedent". Hierin wordt uiteengezet, dat grensgeschillen, zo zij van juridische aard zijn, voorgelegd kunnen worden aan het Internationale Gerechtshof, wat Indone~
sië ten aanzien van Nieuw~Guinea reeds in 1951 heeft geweigerd te doen.
Grensgeschillen van politieke aard - aldus de ..N.R.C." - vereisen de grootste terughoudend- heid van de zijde der Ver. Naties. Slechts in ge~
val van een niet uitgelokte aggressie is de inter~
nationale organisatie verplicht zich aan de kant van het slachtoffer der aggressie te plaatsen.
Werd de politieke koers van de V.N. op dit.punt gewijzigd, dan zou de internationale statenorde (van staten met een vaststaand souvereiniteitsge~
bied) worden vervangen door de internationale anarchie, waarbij iedere machtige of aggressieve staat het recht zou bezitten eisen tot annexatie van gebied aan de Ver. Naties voor te leggen en zelfs aan die 'eisen op zijn wijze de nodige kracht bij te zetten.
DONKER-BURGER
kilometers telkens weer een andere taal gesproken. Wonderlij~
kerwijze nu is op de kampongscholen die nu overal verrijzen, het Maleis als verplichte voertaal ingevoerd. En terwijl Maleis een voor de Papua's volko~
men vreemde taal is, gaat qua taal Nieuw~
Guinea binnen niet al te lange tijd tot Indo~
nesië behoren. Geen wonder, dat nu van Djocja uit een Maleis blaadje in grote getale
Nieuw~Guinea wordt BLAFFENDE HONDEN BIJTEN (ELKAAR) NIET,
I DIJOEIIBER l t K - PAG.:&
* *
·Mr BURGER KWAM IN 'CONFLICT MET MINISTER DONKER
Begroting Overspannen
van Eeonomisehe Zaken: De heer Ankersmit over de lof voor het bedrijfsleven - arbeidsmarkt en overspannen belastingen De con junctuurbelastingpolitiek De liberalisatie Japan en de G.A.T.T. De heer Cornelissen over de middënstandsconsulenten
De minimum-broodprijzen opgeheven? Verzet tegen subsidie Consumentenbond Gilde van beroepsbestuursleden bij de P.B.O.?
Begroting van Justitie: Conflict Burger-Donker over .ten onrechte als politieke delinquenten behandelde personen Motie-Burger verworpen - Het tempo bij het Nieuwe Burgerlijk Wetboek
Het gratiebeleid van minister Donker
In de Troonrede, waarmede de nieuwe parlementaire zitting van ilit jaar werd a-eopend, werd o.a. vastgesteld, dat de activiteit van het bedrijfsleven mede de .oorzaak Is van de stap vooruit in dit jaar.
Als resultaat mede van die activiteit van het bedrijfsleven zijn, aldus de Troonrede, de productie, de uitvoer, het nationale inkomen en het deviezenbezit gestegen.
Onze geestverwant, de heer Ankersmit, zei naar aanleiding hiervan bij de behande- ling van de begroting van Economische Zaken in de Tweede Kamer: Ik ben zelf voortgekomen uit het bedrijfsleven, maar ik weet toch zeer goed, dat ik hier niet zit elf sta namens dat bedrijfsleven.
Teeh zo~ ik bijna geneigd zijn te zeggen: Namens het bedrijfsleven mijn dank voor deze erkenning. De heer Ankersmit voegde daar echter aan toe: De "zelfdoeners"
"(een woord dat hij het vorige jaar in ander verband in de Kamer had horen noemen) hebben er dan ook hard voor geploeterd en er is heel wat initiatief betoond.
De Troonrede had als een van de gevolgen van de grote bedrijvigheid ook aange- wezen de overspannen arbeidsmarkt. De beer Ankersmit erkende, dat dit op het egenblik een moeilijk punt vonnt.
Het evenwicht tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt is verbroken en wan- Jleer, waar dan ook, vraag en aanbod niet meer op elkaar kloppen, is er grote kans ep misbruiken, als frauderingen met loonstaten en z.g. "zwarte lonen".
I n dit verband kwam onze woord- voerder te spreken over de vrije loonvorming, waarnaar thans wordt ge- streefd. Natuurlijk, zo verklaarde hij, is een vrije loonvorming mij hoogst sympathiek, maar gezien jttist ook die Gverspannen arbeid·smarkt waarsenuw-
de hij toch, dat die overgang zeer ge- leidelijk en voorzichtig- zou dienen te geschieden, willen wij, mede in verband met onze exportpositie, geen ongeluk- ken maken.
Er was in de Troonrede in verband met die economische activiteit nog ge- zegd, dat de economische expansie niet mag verslappen. Maar wanneer die economische expansie niet mag verslap- pen, dan zal, aldus onze geestverwant, in de eerste plaats het nodige kapitaal aanwezig moeten zijn, .dat bereid is ri- sico te aanvaarden.
De heer Ankersmit herinnerde o.a.
àan de verklaring van de commissaris der Koningin in Over'ijssel, dat het· zo moeilijk was, de financiële middelen te vinden, nodig voor verdere uitbreiding van de industrialisatie in d~e provincie.
Die uitbreiding stuitte, zoals de com- missaris ook met voorbeelden duidelijk maakte, uitsluitend af op d a t pro- bleem.
En de heer Ankersmit had zelf in de ondernemingen, waarmede hij in ver- achiliende vorm te malren heeft, ook dezelfde ervaring, n.l. dat men wel ideeën en uitgewerkte projecten heeft, maar dat men daaraan niet kan begin- nen, omdat het kapitaal niet aan- wezig is. Als een der oorzaken zag spr.
nu een andere "overspanning", n.l. de overspannen belastingtarieven.
Als gevolg van. de hoge tarieven, in de eerste plaats van de vennootschaps- belasting en de inkomstenbelasting, is het vermogen, uat na het betalen dier belastingen in handen blijft van de middelgrote en kleinere bedrijven, zo beperkt, dat men (bijzondere gevallen uitgezonderd) niet aan belangrijke uit-
breidingen kan denken.
Het was in rlit verband belangwek- kend, aan de hand van gegevens van het Centraal Bureau v. d. Statistiek vast te stellen, tlat 35 pct. van de indu- striële productie in Nederland wordt geproduceerd in ondernemingen, die in de vorm ener N.V. zijn georganiseerd- inclusief dus dt- kleinere en familie- N.V.'s - en dat derhalve 65 pct. in an- dere ondernemingen wordt geprodu- ceerd. Ondernemingen dus, die zichzelf moeten financieren of die met een be-
die niet op de grote markt kunnen ko- men om kapitaal te vragen.
• • •
E r zijn op het ogenblik plannen om de directe belastingen, speciaal de vennootschapsbelasting en d'e inkom- stenbelasting, te veranderen. Men zou, naar de heer Ankersmit meende te heb- ben gehoord, ·van plan zijn, daarbij 3 pct. op de vennootschapsbelasting te zetten, zonder het eerste gedeelte van de winst van de N.V.'s, bijv. de eerste 4 pct. van het kapitaal, als winst vrij te stellen dier belasting.
Het kan zijn, aldus spr., dat in het gehele complex van veranderingen zo- veel mogelijkheden zitten, dat men over een bepaald onderdeel daarvan niet be- hoeft te vallen en dat men het moet ac- cepteren, omdat het in het grote ver- band inderdaad acceptabel is.
Maar afgezien daarvan was de heer Ankersmit vooralsnog van mening, dat het goed zou zijn, wanneer de Kamer hierover haar .,onaanvaardbaar" zou
ANKERSMIT nuchter geluid
uitoapreken. En hetzelfde zou z.i. moeten gebeuren, wanneer de voorgestelde ver- Iaging van de Joon- en inkomstenbelas- ting niet op een vroegere datum dan 1 Januari 1956 zou ingaan.
Wat de tegenwoordig veelbesproken ,,conjunctuurbelastingpolitiek'' betreft, liet onze geestverwant een zeer nuch- ter geluid horen. Zoals men weet, is hier de theorie, dat, wanneer er een hoog- conjunctuur is met veel bedrijvigheid en veel winsten, hogere belastingen moeten worden gt:heven om een onge- wenste expansie af te remmen, terwijl, wanneer er een lagere conjunctuur is en de bedrijvigheid en de Winstcapaciteit afnemen, men lagere belastingen zou kunnen heffen om het bedrijfsleven te steunen.
De heer Ankersmit zei hierover: In het algemeen is dat misschien een theo- rie, die opgaat. Maar ik geloof, dat het
DEZE BURGER
wil U een heel beerlijk avondje wensen met alle suikergoed en alJ-e marsepein die U zich daarvan in Uw stoutste dromen voorstelt.
Dit is een politiek blad en ik vind het maar moeilijk heerlijke avondjes in politiek verband te zien: "op het politieke vlak" zoals dat teugeswoordig heet.
Toch zal het wel z6 zijn dat de èchte politieke denkers (ándere denkers dan de ondergetekende, die - vergeef het hem! - juist zijn heerlijke avondjes ver buiten dát vlak viert), dat de èçhte politieke denkers ermee bezig b 1 ij ven midden tussen de pepernoten en de huzarensla.
Ik heb een stil vermoeden, dat een goedheerlijk man als C. P. M. Romme bij iedere hap appelbeignet t6ch aan de doorbraak of de niet-doorbraak blijft denken en dat hij geen seconde van zijn politieke huppel af kan komen.
Ik geloof niet, dat dit een bepaald-Rommiaanse eigenschap is; zulke jon·
gens van de politieke vlakte zullen in o.n ze gelederen ook wel te vinden zijn. Het is de vraag waar professor Oud liever in bijt: in gewone taai-taai of in de Gemeentewet.
Maar laat ik tóch maar de welgemeende wens uitspreken dat het de niet- gehéél-onverbeterlijken in den lande gelukken zal kinderen met de kinderen te zijn, één avondje per jaar.
Een paar uur alleen maar denken aan kleine menselijke grappemakingen en alle hoogst ernstige zaken-van-staat terzijde laten als nu eris n ie t terzake dienende.
Het zal hun niet gemakkelijk vallen, maar het zal zeker goed voor hen zijn.
Argeloos in iets weeles en zoets te bijten zonder de gedachte aan ergens een bittere harde noot, dat moet voor hen een uitzonderlijke gewaarwording zijn, die hun, v66r één heerlijk avondje, zozeer van harte gegund wordt door DEZE BURGER
scheiden bankcrediet moeten werken en •i:==:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=:=::==:=::==:=:=:=:=::=:=:=i
voor de abnormaal hoge tarieven, die wij op het ogenblik bij de directe belas- tingen kennen, n i e t opgaat. Hij was bang, dat deze theorie bovendien zou neerkomen op praktisch a 1 t ij d hoge tarieven, omdat niemand toch wel zal geloven, dat de Regering in staat zal zijn bij een lagere conjunctuur een la- gere belasting te gaan heffen.
De winsten, de bedrijvigheid en de in- komsten worden dan immers minder en dan zal de opbrengst van de belasting bij dezelfde tarieven automatisch al minder zijn. OnZe woordvoerder kon zich nauwelijks voorstellen, dat het dan nog mogelijk zou zijn, de tarieven te verlagen.
Feitelijk een absurditeit noemde de heer Ankersmit het verder nog, dat de vorm, waarin een bedrijf wordt gevoerd, van invloed is op de winst, die aan de belasting moet worden afgedragen.
Wanneer het zo zou worden, als de ontwerpers van het nieuwe Burgerlijk Wetboek willen, n.l. dat elke onderne- ming, die naar buiten onder eigen naam optreedt, rechtspersoon zal worden, zal er trouwens toch een grote aanpassing van de belastingwetgeving moPten ko- men.
·.~ * *
Vervolgens komend tot d~ liberali- satie, noemde de heer Ankersmit deze een liberaal ideaal. Wij zullen ech- ter toch enige voorzichtigheid moeten betrachten, niet alleen omdat ook op dit gebied in diverse Janden een tijd lang ordenend eh regelend· is opgetreden, maar ook omdat er zoveel ongelijkheid van omstandigbeden in verschillende landen om ons heen is.
Een wel zeer sprekend voorbeeld noemde spr. Japan, over welks opne- ming bij de conferentie van Genève in het kader van de G.A.T.T.-samenwer- king wordt gesproken.
Japan kent echter nog levensomstan- digheden, waardoor de productiekosten slechts 70 pct. van die in West-Europa zijn. Zulk een land kan men dus niet zonder meer alle faciliteiten geven, die volslagen liberalisatie zouden beteke- nen.
Maar in beginsel was hij het met de Regering stellig eens, dat zoveel moge- lijk moet worden gestuwd in de richting van integratie, welke ook de heer An- kersmit als een absoluut onvermijdelijk en noodzakelijk iets ziet.
Hij is er zelfs zozeer van doordrongen, dat wij in Europa tot integratie moeten komen, dat hij verklaarde te vrezen, dat er anders wel eens een catastrofe zou kunnen komen, nog groter dan die van de beide voorafgegane wereldoorlogen.
Het lee]{ de heer Ankersmit beter, voor de komende jaren maar geen con- jUJlctuurvoorspe!ling te doen, "-1 ver- onderstelde de Regering dan wel een goede conjunctuur ook voor 1955.
Voorzichtigheid is echter gpboden, wanneer men in aanmerking neemt, dat 40 pct. van ons nationale inkomen voortkomt uit dE' ruilhandel van ons land met andere landen. Een wel zeer hoog percentage, vooral wanneer men weet, dat bijv. in de Ver. Staten dat percentage 5 à 6 bedraagt. Die afhanke- lijkheid van het buitenland geeft ons een uitermate kwetsbare positie.
Sprekend over de toenemende kartel- vorming vroeg de heer Ankersmit, of die niet enigermate is te zien als een vlucht uit de eigen verantwoordelijltheid in de schoot van een groter gehee~
waarbij men dus zijn zaken invoegt in een grotere eenheid.
(Vervolg op pag. '>
·*
tcan,WEEK to.t WEEK *
Verheersperikelen (I)
0. fschoon het beleid van de overheid met he- trekking tot de verkeersvraagstukken po- litiek gezien niet altijd even aantrekkelijk is, heeft het toch wel een verstrekkende betekenis voor iedere burger in het dagelijks leven.
Het verkeer, vooral met zijn vele toenemende ongevallen, is helaas zo ongeveer dagelijks in de bladen ;,in het nieuws". Het valt dan ook niet te verwonderen, dat de minister van V er keer en Waterstaat, mr Alg era, in zijn Memorie van Ant- woord over de hegroting van zijn departement aan de Tweede Kamer niet heeft nagelaten de nodige mededelingen te doen, die in het hijzonder de verkeersveiligheid raken.
Zo deelt hij o.a. mede, dat binnenkort een commissie een advies zal uitbrengen omtrent de bescherming van de voetgangers in het verkeer.
Terecht is de bewindsman van mening, dat wet- telijke bescherming in dit opzicht nodig is.
Voorts stelt de minister een wijziging van het Wegverkeersregelement in het vooruitzicht, waa;;bij de invoering van twee rode achterlichten op motorrijtuigen met ingang van 1 Juli 1955 in plaats van 1 Januari 1956 verplicht zal zijn.
Met ingang van 1 Januari a.s. moeten koplam- pen op motorrijtuigen alle wettelijk zijn goedge- keurd. Het veelvuldig voorkomen van ongevallen door verblinding is hiervoor één van de redenen.
Wij geloven, dat deze mededelingen in het al- gemeen met instemming zullen worden begroet.
Het is slechts de vraag, of de bewindsman in deze wel ver genoeg is gegaan, gezien het grote aantal ongelukken, dat zich op de weg voordoet.
Is het niet veelal zo, dat de regering in deze ach- ter de feiten aanloopt?
De controle op de weg, zowel wat het gedrag der weggebruikers betreft als wat betreft de deugdelijkheid van het materiaal, is nog uiterst zwak.
Ook in psychologische zin blijft deze con- trole ontoereikend, zolang de minister niet wenst mee te werken aan een toezicht, uitgeoefend door
éf~enten in burger.
· Bijna dagelijks vallen er nog slachtoffers op de weg enerzijds door de misdragingen van waar- lijke wegpiraten, anderzijds door het feit, dat er te veel ondeugdelijk materiaal op de weg komt, waarop practisch geen enkele controle is. Daarhij komt nog, dat de maatregelen tegen dronken chauffeurs nog veel te zwak zijn en men zich werkelijk met verbazing moet afvragen, of zij die voor deze slappe maatregelen verantwoordelijk zijn, werkelijk voldoende van het besef zijn door- drongen, dat het hier steeds om mensenlevens gaat.
Maar een eerste stap is in elk geval door de minister gezet.
Moge het parlement de voorgestelde maatre- gelen niet verzwakken, doch moge het zo moge- lijk nog een stapje verder gaan.
Verheersperikelen (11)
Beter bevallen ons de maatregelen; die op het ogenblik in de hoofdstad worden ge- nomen, teneinde de veiligheid van het verkeer te bevorderen. Deze maatregelen hestaan niet alleen uit een scherpere controle, doch deze controle wordt tevens uitgebreid door het inschakelen van agenten in burger.
De eerste resultaten met deze proef genomen zijn zeker bevredigend te noemen.
Ook wij zijn zeker geen voorstander van het maar lukraak uitdelen van bekeuringen. Het is evenwel dringend nodig, dat de weggebruiker minder nonchalant wordt en meer gemeenschaps- gevoel ten toon spreidt. '
De wetenschap, dat ook de "gewone burger"
een verkeersovertreding kan bestraffen, heeft in Amsterdam wonder goed gewerkt.
Indien men een dergelijke controle ook op de .,grote weg" zou aantreffen, zou ook daar heel wat behoorlijker worden gereden.
De politie in Sliedrecht heeft in overleg met de Justitie dit ernstige probleem weer op een andere wijze aangepakt.
Bij het hegaan van een geringe verkeersovertre- ding geeft de dienstdoende agent terstond een proces-verbaal. Daarhij overhandigt hij de over- treder tevens een kaart, waarop vermeld staat, dat de "verkeersdelinquent" wordt opgeroepen voor het volgen van een les in veilig verkeer in - het Sliedrechtse verkeerslokaaL
Indien de betrokkene gevolg geeft aan de op- roep, wordt het verbaal door de Sliedrechtse po- litie ingetrokken.
Deze wijze van optreden is nu sinds t· Novem- ber j.l. in werking. De resultaten van deze me- thode worden zeer gunstig genoemd.
Misschien verdient de Sliedreèhtse methode zelfs de voorkeur hoven die van Amsterdam. Hoe dit ook zij, het probleem wordt in heide steden aangepakt en men zou wensen, dat er in het ge- · hele land te dien aanzien een meer afdoende po- litiek werd gevoerd, opdat ons leven op straat minder in gevaar komt te verkeren.
J: DECEMBD ltM - PAG.' I
Menselijke factor en middenstand
De vorige week heeft de staatssecretaris va11 Economische Zaken, dr V eldkamp, de Commissie het kleine Middenstandsbedrijf gein-.
stalleerd. ·
In zijn installatierede merkte de heer Veldkamp o.m. het navolgende op:
,.Na het verschijnen van de Middenstandsnota is wel de opmerking gemaakt, dat in dit stuk zo weinig aandacht aan de menselijke kant van het middenstandsvraagstuk was besteed. Op die cri- tiek wil ik thans niet nader ingaan, maar wel wil ik er op wijzen, dat juist de gedachte aan de moei- ten en zorgen, waarmede ongetwijfeld vele kleine middenstanders te kampen hebben, mij . er toe heeft gebracht hijzondere aandacht aan de pro- blemen van het kleine middenstandsbedrijf te he- steden.
Indien Uw commissie ook aan de menselijke zijde van de U ter bestudering gegeven proble- men volle aandacht zou willen wijden, zou ik zulks ten zeerste op prijs stellen."
Het wil ons voorkomen, dat de heer Veldkamp hier een juiste snaar heeft aangeraakt. Immers met een z.g. wiskundige methode in het econo- misch onderzoek naar de noden en zorgen van de kleine middenstand zal men niet ver komen. De psychologische factor, inzonderheid de menselijke factor, speelt hier een zeer belangrijke rol en het getuigt van een juist inzicht in dit probleem, dat de heer Veldkamp niet heeft verzuimd hierop het licht te laten vallen.
De staatssecr:etaris onderstreepte dit wel zeer duidelijk toen hij o.m. tot de Commissie zeide:
"Ik moge er slechts op wijzen, dat niet alleen economische factoren een rol spelen op het door U te onderzoeken gebied. Het onafhankelijk be- staan, dat het bezit van een - zij het kleine - onderneming met zich brengt, oefent vaak 'n gro- te aantrekkingskracht uit, zodat men zich liever tevreden stelt met het geringe inkomen, dat zulk een onderneming oplevert, dan dat men zich in dienstverband elders een groter inkomen tracht te verwerven.
De eigenaar van een kleine familie-onderne- ming, die in een reeks van geslachten van vader op zoon is overgegaan, legt zich voorts meer toe op het behoud van zijn eigen zaak en van zijn onafhankelijke positie dan op het behalen vaa een grote winst. Meer in he~ algemeen zou men kunnen stellen, dat verschillende kleine midden ..
standers zich tevreden stellen met het resultaat van hun onderneming indien dit hen in staat stelt te leven op het niveau, dat aan hun persoonlijke behoefte voldoet."
Kortom, de sociologische en psychologische zijde van dit vraagstuk is hiermee duidelijk aan ..
gegeven. Het is dan ook met spanning, dat wij de resultaten van het werk der Commissie voor de kleine Middenstand tegemoet zien.
Geslaagde partijbijeenkomsten in de Prov. Overijssel
Almelo koos de heer Cramer tot ere-voorzitter
E r is in Emmeloord slechts één ge- schikte vergadergelegenheid en het is wel duidelijk, dat die dag aan dag be- sproken is; het aantal verenigingen ia legio in de polder.
Û p 20 November vergaderde de Cen- trale Zwolle, omvattend de provin- cie Overijssel en de Noord-Oost-Polder.
Behalve de behandeling van de jaarver- alagen had een bestuursverkiezing plaats.
Herkozen werden mr R. van dèr Veen en de heer G. H. Cramer; in de vacatu- res va.n twee bestuursleden, die zich niet herkiesbaar stelden, werden gekozen:
mevrouw E. M. W. Wildervanek de Blé- court-Bech te Ommen en de heer G. F.
Baron van Asbeck te Goor.
Besloten werd, een commissie te be- noemen, die de V.V.D.-fractie van de Pro- vinciale Staten met adviezen terzijde zal Jrtaan, zulks op verzoek van deze fractie.
De vergadering werd besloten met een causerie van de heer G. J. van der Noor- daa, lid van de Provinciale Staten, over vraagstukken, die daar aan de orde ge- weest zijn dan wel zullen komen.
..
. .
} n de op 17 November gehouden leden- vergadering van de afdeling Deven- ter is het gehele bestuur op eigen initia- tief afgetreden ten einde oude tegenstel- lingen op te heffen; het aftredend bestuur had een zevental leden gepolst en be- reid gevonden, een eventuele benoeming te aanvaarden.
Daar er geen tegencandidaten werden gesteld en de aanwezigen het eens ble- ken met het bestuur, dat het nieuwe be- stuur het beste uit 7 personen kon be- staan, kon het punt: bestuursverkiezing vlug worden afgewerkt.
Bij acclamatie werden gekozen: mevr.
Reindersma-Lindeboom en de heren Tij- dens, mr Kauffmann, Veldhoen, Jeltsma, Wansink en Sarink. De functies zullen onderling worden verdeeld.
Hierna hield ons Kamerlid de heer R.
Zegering Hadders een rede over actuele politieke vraagstukken; hij vond, als al- tijd, een aandachtig en dankbaar gehoor;
van de gelegenheid tot het stellen van vragen werd een zeer ruim gebruik ge- maakt.
• • *
V rijdag 19 November vond in "Baga- telle" in Almelo een ledenvergade- ring plaats van de V.V.D.-afdeling. Daar de heer Kuiper bedankt had voor zijn functie van secretaris, moest er een nieu- we penvoerder gekozen worden. Bij acclamatie werd de heer Westebring be- noemd. Zijn adres is: Borneostraat 136.
Aan het agendapunt: "Middenstand", werd meer tijd besteed. Het bleek, dat de adviserende Middenstandscommissie wei- nig activiteit ontplooide, hetgeen mis- schien mede zijn oorzaak vond in een misverstand over het nemen van het ini- tiatief alsook in het feit, dat enige leden der commissie geen tijd hadden kunnen vinden om te vergaderen.
Voorlezing werd gedaan van de circu- laire van de Landelijke Middenstands- commissie van 17 Nov. Het bezwaar van de commissie, da:t meer dan eens voor- stellen waren gedeponeerd door het be- stuur wegens de er aan verbonden kosten, wordt uit de weg geruimd door een gun- stiger financiële positie, gevolg van een grote toename van het ledental.
Besloten werd, dat bestuur en commis- sieleden samen zullen beraden over de samenstelling van de commissie geduren- de het volgend jaar; een goede kans van slagen is er, ook alweer doordat vele middenstanders zijn toegetreden.
Het bestuur hoopt ook de dames te
activeren; besloten werd om enige VVD- vrouwen schriftelijk te verzoeken, bij el- kaar te komen om het vormen van een groep voor te bereiden.
Vervolgens werd met enthousiaste ac- clamatie der aanwezigen de heer G. H.
Cramer, jarenlang bestuurslid van libe- rale afdelingen in Almelo, thans secre- taris van de provinciale centrale maar nog steeds de trouwe adviseur van het Almelose afdelingsbestuur, tot erevoor- zitter der afdeling benoemd, waarvan hij lid werd in 1929.
Een vulpenset was het stoffelijk blijk van waardering. Bij de rondvraag be- loofde het bestuur, ook te zullen trachten, de leden vaker, in ongedwongen sfeer, bij elkaar te laten komen.
Daarom moest de propaganda-avond ia verband met de a.s. verkiezingen voor de Adviserende Algemene Poldercommissie (die de plaats inneemt van een gemeente- raad, zolang de N.O.P. door de Rijkit- diensten nog niet kant en klaar opgele- verd is) op een Zaterdag gehouden wor- den, hetgeen ongunstig werkte op het
aantal bezoekers. ·
Zij die wegbleven, hadden ongelijk, want wat Ir J. Baaá vertelde en betoogde.
was interessant en glashelder. Spreker, lid van de Provinciale Staten en ook voorzitter van de Overijsselse Landbouw Maatschappij, behandelde vooral econo- mische en landbouw-problemen. Ver- scheidene vragen, na afloop gesteld, wer- den uitvoerig beantwoord. Twee toehool'o ders gaven zich op als lid. L.
Overijsselse en Drentse Raadsleden hijeen
De V.V.D.-raadsleden uit Overijssel en Drente zijn op 24 November j.l. te Mep- pel bijeen gekomen. Op deze vergadering, welke gepresideerd werd door de heer mr dr H. K. de Langen, waren aanwezig wethouders en raadsleden uit verschei- dene gemeenten, alsmede enkele burge- meesters en de heer K. H. Brandt, re- dacteur van "Provincie en Gemeente".
Tal van actuele problemen, waarmede de gemeentebesturen hebben te maken, werden aan een bespreking onderwor- pen. Hoofdschotel van de discussie vormde wel het woningprobleem, waar- bij vooral het bouwvolume, de bevorde- ring van particuliere bouw, de bouw van middenstandswoningen en de krotoprui- ming de belangstelling bleken te hebben.
De wenselijkheid van het stichten van gemeentelijke tehuizen voor bejaarden,
daar waar particuliere inrichtingen niet bestaan, werd bepleit.
De subsidiëring van het kleuteronder- wijs was een ander punt, dat de alge- mene belangstelling had. Het ontbreken van de reeds lang verbeide rijksregeling werd als een gemis gevoeld.
Uiteraard· kwam ook ter sprake de fi- nanciële verhouding tussen Rijk en G&- meenten.
Voor het totstandkomen van afzondel'o lijke ziekteverzekeringen voor ambtena,.
ren bestond weinig sympathie.
Besloten werd eind Januari 1955 een speciale bijeenkomst te beleggen voor de afdelingen Groningen, Friesland, Dren- te en Overijssel van de Ver. van Staten- en Raadsleden van de V.V.D., waarin een deskundige een referaat zal houden over het vraagstuk van de zuivering van af·
val water.
