1
Peter en de wolf
Het sprookje Peter en de wolf gaat over een jongen met de naam Peter. Hij woont bij zijn grootvader vlakbij een bos. In het bos wonen wolven en daarom wil grootvader niet dat Peter buiten het hek komt. De buitenwereld trekt Peter echter heel erg en hij besluit op een dag toch de tuin uit te gaan. Daar ontmoet hij een vogeltje in een boom. In de tuin woonde ook een eend. Doordat Peter vergat het tuinhekje achter hem te sluiten loopt ook deze eend de tuin uit. Als de eend en het vogeltje elkaar ontmoeten ontstaat al snel gekibbel. De eend vind het raar dat het vogeltje niet kan zwemmen en het vogeltje vindt het raar dat de eend niet kan vliegen. Lang kunnen ze echter niet kibbelen, want dan komt de kat eraan. Peter waarschuwt ze beiden net op tijd. Het vogeltje vliegt snel de boom in en de eend zwemt naar het midden van de vijver. De kat loopt rondjes om de vijver om de eend te kunnen vangen.
Grootvader ziet Peter buiten de tuin
Dan komt de grootvader eraan. Hij wil niet dat Peter buiten de tuin is. Peter is echter een stoere jongen en hij zegt niet bang te zijn voor de wolf. Grootvader is echter de baas en tilt Peter weer terug de tuin in. Net voordat de wolf komt natuurlijk. Ook de kat is bang voor de wolf en ook hij vlucht de boom in. Met het vogeltje speelt hij dan kat en muis in de boom. De eend raakt echter in paniek en vlucht uit de vijver terug naar de tuin. Maar net te laat… De wolf eet hem in 1 hap op.
Peter vangt de wolf
Peter schrikt op van de herrie en wil weten wat er aan de hand is. Met een touw klimt hij uit de tuin de boom in. Hij besluit een plan te verzinnen om de wolf te vangen. Hij vraagt het vogeltje de wolf af te leiden. Het vogeltje vliegt snel heen en weer en de wol weet hem steeds niet te grijpen. Peter heeft
intussen een lus in het touw gemaakt en deze om de staart van de wolf gedaan.
Daarna hees hij het touw op en daar hing de wolf aan zijn staart in de boom.
Hoe harder de wolf probeerde te ontsnappen hoe vaster hij kwam te zitten. Op dat moment komt een jager en hij wil de wolf doodschieten.
2
Eind goed al goed
Peter weet dit echter te voorkomen en de jager te overtuigen de wolf naar de dierentuin te brengen. Samen met grootvader, de kat en het vogeltje lopen ze in parade naar de dierentuin. Het vogeltje trots op de rol die hij gespeeld heeft in het vangen van de wolf en grootvader chagrijnig omdat het net net zo goed had kunnen zijn dat Peter de wolf niet had gevangen. En wat dan had kunnen gebeuren. En als je heel goed luistert hoor je ook de eend nog, want de wolf had haar levend opgegeten!
3
Roodkapje
Roodkapje vertelt het verhaal van een klein meisje dat door haar moeder met lekkers naar haar zieke oma wordt gestuurd. Onderweg raakt ze tijdens het plukken van bloemen (haar moeder had haar dit verboden) in gesprek met een wolf en vertelt hem dat ze naar haar oma gaat. De wolf heeft wel zin in een lekker hapje en besluit snel naar het huisje van oma toe te gaan. Daar eet hij oma op en verkleedt zich daarna als de oma. Zo wacht hij op Roodkapje. Als Roodkapje aankomt eet hij haar en haar lekkernijen ook op. Voldaan valt hij in het bed van oma in slaap. Dan komt de boswachter langs en ziet de wolf. Hij haalt oma en Roodkapje uit de buik en vervangt hen door stenen. De wolf wordt wakker en heeft dorst. Hij loopt naar de put en drinkt water. Door de stenen in zijn buik valt hij voorover en komt in de put terecht. Zo komt het weer goed en leven ze nog lang en gelukkig.
4
Doornroosje
In de bekendste versie van dit sprookje hebben de koning en koningin een heel sterke kinderwens. Deze komt uit, maar bij de doop gaat het mis. Er zijn maar 12 gouden bordjes en er zijn 13 feeen. Een wordt daarom niet uitgenodigd.
Plots verschijnt zij toch en spreekt een vloek uit over de prinses. Als ze 15 is zal ze zich prikken aan een spinnewiel en overlijden. Een van de andere feeen verzacht de vloek van overlijden naar 100 jaar slapen. Ondanks dat de koning alle spinnewielen in het land laat verbranden vindt Doornroosje als ze 15 is toch een spinnewiel. En wel in het kasteel zelf. Ze prikt zich en valt in diepe slaap, net als de rest van het kasteel. Honderd jaar later is er een prins die het verhaal van Doornroosje heeft gehoord besluit zijn kans te wagen en gaat naar het kasteel. Voor hem openen de inmiddels tot boven het kasteel aanwezige begroeing. Hij vindt Doornroosje in de torenkamer en kust haar wakker. Op dat moment ontwaakt iedereen in het kasteel. Doornroosje en de prins trouwen en leven nog lang en gelukkig.
5
Hans en Grietje
Het sprookje Hans en Grietje vertelt het verhaal van een arme houthakker, stiefmoeder, Hans en Grietje. De zaken gaan slecht en het gezin heeft geen geld meer voor eten. Op voorstel van de stiefmoeder wordt het plan bedacht om Hans en Grietje in het bos achter te laten. Daar zouden ze makkelijker aan eten kunnen komen en uiteindelijk bij mensen terecht komen die genoeg geld hebben om hun eten te geven. Door de honger horen Hans en Grietje van het plan. Hans verzamelt daarom witte kiezels en tijdens de wandeling naar het bos laat hij steeds een kiezel vallen. Op deze manier weten ze ‘s nachts de weg naar huis terug te vinden. Vader is blij, maar stiefmoeder niet.
Hans strooit broodkruimels
Na een paar maanden is het geld voor eten weer op en weet de stiefmoeder de houthakker weer over te halen zijn kinderen in het bos achter te laten. Ook deze keer hoort Hans dit en wil hij kiezels verzamelen. De stiefmoeder heeft dat echter door en houdt de deur op slot. Daarop besluit Hans broodkruimels te strooien. Als ze echter die nacht terug naar huis willen blijkt het brood opgegeten door vogels. Ze kunnen dus niet naar huis terug. Na drie dagen zwerven komen ze, met de hulp van een vogeltje, een huisje tegen gemaakt van allemaal lekkere dingen. Hans en Grietje eten er lekker van en worden zelfs binnengelokt en krijgen melk en pannekoeken. Het huisje blijkt van de heks. Zij sluit Hans op om hem vet te mesten en op te eten. Grietje wordt haar slaaf en moet alle huishoudelijke klusjes doen.
Grietje fopt de heks
De heks heeft echter zeer slecht ogen. Ze ziet dus bijna niets. Daardoor kan Hans elke keer als hij zijn vinger moet laten voelen of hij al vet is een botje voelen. Op een gegeven moment is de Heks het zat en wil ze Hans en Grietje toch opeten. Grietje heeft haar echter door en als de oven heet is (om
zogenaamd brood te eten) vraagt Grietje de heks voor te doen hoe de oven werkt. Als de heks voor de oven staat duwt ze de heks erin. Dan vinden ze in het huis goud en parels en nemen die mee naar huis. Na een paar dagen zwerven komen ze weer bij hun huis. Vader is ontzettend blij. Stiefmoeder is inmiddels overleden en ze leven nog lang en gelukkig.
6
Het lelijke eendje
Een eend heeft een nestje eieren. Een van de eieren wil maar niet uitkomen.
Op het moment dat het toch uitkomt blijkt het eendje heel erg lelijk te zijn.
Toch blijft moeder eend van het eendje houden. Gedurende het leven van het eendje loopt het steeds tegen afwijzing en onbegrip aan. Het eendje begint steeds meer aan zichzelf te twijfelen en denkt niet dat het ooit nog goed zal komen. Toch zijn er mensen die het goed met het eendje voor hebben, zoals de boer die het lelijke eendje redt als het in de winter vast komt te zitten in het ijs.
Een aantal jaren gaan voorbij en dan komt het eendje opeens een groep hele mooie witte vogels tegen. Het zijn zwanen en ze zijn op trektocht naar het zuiden. Het eendje kan niet vliegen en blijft achter. Nadat de winter voorbij is ziet het eendje nog 3 zwanen en zwemt naar ze toe. Ervan uitgaand dat ze weer wordt afgewezen buigt het lelijke eendje haar hoofd. Dan ziet ze in het water haar spiegelbeeld. Het blijkt dat het eendje geen eendje is, maar een zwaan en dat ze er opeens uitziet als een echte zwaan. De zwaan wordt er verlegen van en kan nog niet trots zijn. Toch wordt gezegd dat deze zwaan de mooiste is die er ooit is geweest.
7
Assepoester
De moeder van een lief meisje is ernstig ziek. Vlak voor ze overlijdt vertelt ze haar dochter altijd goed te zijn voor een ander. Na het overlijden van de moeder trouwt de vader met een andere vrouw. Zij heeft al twee dochters.
Beiden zo lelijk als de nacht en aartslui. Het meisje moet al het werk doen en slaapt naast de kachel in de as. Daarom wordt ze Assepoester genoemd.
De prins geeft een feest
Op een dag geeft de prins een groot feest omdat hij op zoek is naar een meisje om mee te trouwen. De twee stiefdochters gaan natuurlijk heen. Assepoester vraagt of ze ook mee mag. Dat mag pas als ze alle klusjes af heeft. Ze werkt zich een slag in de rondte, maar krijgt er steeds klusjes bij. Verdrietig blijft
Assepoester dan ook achter. Op een moment komt er echter een goede fee naar Assepoester die vraagt of ze ook naar het feest wil. De fee tovert een jurk, koets, paarden en lakeien. Maar zei de fee: Zorg dat je om 12 uur ‘s nachts weer weg bent want dan wordt de betovering verbroken.
Wie is toch dat mooie meisje op het feest?
Toen Assepoester op het feest kwam keek iedereen verbaasd op. Wie was toch dat mooie meisje? De prins danste de hele avond met Assepoester. Totdat de klok 12 uur sloeg. Assepoester herinnerde zich de opmerking van de fee en rende de trap op naar buiten. Onderweg op de trap verloor Assepoester haar glazen muiltje. En net op tijd kon ze in de koets springen om weg te komen.
Assepoester past het muiltje!
De volgende dag kwam de boodschapper van de prins naar het dorpsplein. Hij had een kussen bij zich met daarop een glazen muiltje. Hij riep dat de prins op zoek was naar het meisje dat deze schoen paste. Het was het meisje van zijn dromen en hij wilde met haar trouwen. Alle meisjes uit het dorp wilden graag met de prins trouwden en probeerden hun voeten in het schoentje te wurmen.
Maar bij niemand paste deze. Op een gegeven moment vroeg Assepoester of ze het schoentje ook even mocht passen. Iedereen keek verbaasd op toen het schoentje paste. Op hetzelfde moment veranderde de oude jurk weer in een galajurk. De prins zei tegen Assepoester dat ze zijn vrouw zou worden en al snel trouwden ze. Samen woonden ze in het paleis en ze leefden nog lang en
gelukkig.
8
De wolf en de zeven geitjes
Het sprookje De wolf en de zeven geitjes begint met moeder geit. Haar zeven geitjes mogen heerlijk buiten spelen, behalve als zij van huis is om bijvoorbeeld boodschappen te doen. Er woont namelijk een grote boze wolf in het bos en die houdt heel erg van kleine geitjes. Als moeder op een dag boodschappen doet wordt er op de deur geklopt. “Joehoe jongens, ik ben er weer”. Klinkt een stem. De geitjes schrikken van de rauwe stem. Dat is hun moeder niet, dat is de wolf. Ze doen dan ook niet open en roepen: “Jij bent onze moeder niet, jij bent de wolf”. De wolf druipt af, maar bedenkt direct een plan.
De wolf verzint een list
Hij gaat naar de kruidenier en koopt een stuk krijt. Met het krijt verzacht hij zijn keel, waardoor hij veel hoger gaat praten. Hij gaat weer op weg naar het huis van de geitjes. Weer klopt hij op de deur en zegt dat mama weer thuis is. De zeven geitjes zijn echter niet dom en kijken eerst uit het raam. Als ze een zwarte poot op het kozijn zien roepen ze direct weer dat hij de wolf is en weg moet gaan. De wolf druipt weer af, maar gaat dit keer naar de bakker. Daar smeert hij zijn hele poot in met meel. Nogmaals gaat hij terug naar de zeven geitjes. Hij klopt weer op de deur, roept dat mama weer thuis is en laat zijn witte poot zien.
De wolf komt binnen
De zeven geitjes geloven de wolf nu wel en laten hem binnen. Dan schrikken ze en lopen alle kanten op. De wolf weet zes van de zeven geitjes op te eten, maar de laatste, en kleinste, is heel slim. Hij verstopt zich in de klok. Moe van het eten valt de wolf op bed in slaap. Dan komt moeder geit terug en ze ziet direct dat het mis is. Ze schrikt enorm maar hoort dan een geitje uit de klok. Snel vertelt het kleinste geitje wat er is gebeurd. Moeder geit heeft een idee. Ze pakt een schaar en naald en draad en knipt eerst de wolf open. Gelukkig leven de geitjes nog. Snel vult ze de maag weer met stenen en naait de wolf dicht. Als de wolf wakker wordt heeft hij dorst. Hij loopt naar de put en buigt voorover.
Door het buigen rollen de stenen naar voren en valt de wolf in het water. Hij verdrinkt en nooit heeft iemand meer last van hem.
9
Sneeuwwitje en de zeven dwergen
Het is de wens van de koningin om een dochtertje te krijgen met een huid zo wit als sneeuw, haren zo zwart als ebbenhout en lippen zo rood als bloed. Dit dochtertje krijgt ze en noemt haar Sneeuwwitje. De koningin sterft echter kort daarna en de koning hertrouwt. De stiefmoeder van Sneeuwwitje is heel ijdel en vraagt elke dag aan haar toverspiegel wie de mooiste van het land is. Zeven jaar lang geeft de spiegel aan dat zij dat is. Als sneeuwwitje echter zeven jaar oud is is zij inmiddels mooier dan de koningin en de spiegel zegt dan ook dat zij duizend maal mooier is dan de koningin.
De koningin wil dat sneeuwwitje sterft
De koningin beveelt daarop een jager haar mee te nemen naar het bos om haar te doden. Dat kan de jager niet over zijn hart verkrijgen en hij laat Sneeuwwitje ontsnappen. Hij neemt de lever en longen van een zwijn mee terug en vertelt dat het prinsesje dood is. Sneeuwwitje zwerft door het bos en komt bij een klein huisje. Dit is het huisje van de zeven dwergen. Ze eet en drinkt wat en valt in slaap. De dwergen komen daarna thuis en zien sneeuwwitje liggen. Omdat ze haar zo mooi vinden laten ze haar liggen. Ze mag bij de dwergen blijven wonen.
Overleeft het mooie prinsesje?
Inmiddels heeft de koningin aan haar toverspiegel weer gevraagd wie de mooiste van het land is. De toverspiegel vertelde dat dit nog steeds sneeuwwitje is en dat ze in het bos bij de zeven dwergen woont. Daarop vermomt de koningin zich en gaat naar het huisje toe. Verschillende keren probeert de heks Sneeuwwitje om te brengen. De derde keer, met een giftige appel lijkt het gelukt. De dwergen vinden haar en leggen haar in een glazen kist.
De kist blijft in het bos tot een prins haar ziet en de kist mee wil nemen. Tijdens het dragen van de kist valt deze en het stukje appel schiet uit de keel van het mooie prinsesje. Ze wordt wakker en de prins vraagt haar om met hem te trouwen. Daarop wordt de boze stiefmoeder zo boos dat ze uit pure nijd het koninkrijk verlaat.
10
De wolf en de drie biggetjes
Op een dag zegt moeder varken tegen haar drie biggetjes dat het tijd wordt dat ze voor zichzelf gaan zorgen en hun eigen huisje moeten bouwen. vol goede moed en met een knapzak vol met eten gaan ze op pad. Ze bouwen hun huisjes aan de rand van het bos. Het eerste biggetje is nogal gemakzuchtig en bouwt even snel een huisje van wat takken en stro. Daarna gaat hij lekker zwemmen en spelen.
Hij wil graag dat de andere twee biggetjes ook komen spelen, maar die zijn nog bezig hun huisjes te maken. Het tweede biggetje maakt een huisje van hout.
Het ziet er mooi uit, maar zou het stevig genoeg zijn om hem te beschermen tegen de wolf. Hij vindt het echter wel prima en gaat ook liever spelen. Het derde biggetje is het meest verstandig en maakt een huisje van steen, met stevige ramen en deuren.
Maar dan komt de wolf…
Pas als de eerste 2 biggetjes al lang gespeeld hebben is het derde biggetje klaar. Maar dan horen ze gebulder en zien ze de grote boze wolf aankomen.
Snel vluchten ze naar hun huisjes. Als de wolf ook bij de huisjes is aangekomen staat hij eerst voor het huisje van het eerste biggetje. Met grote kracht blaast hij het huisje omver. Het biggetje kan nog niet ontsnappen en rent het huisje van zijn broertje binnen. Dit is het broertje met het houten huisje. Ze denken hier veilig te zijn. Maar als de wolf voor hun deur staat worden ze toch wat zenuwachtig. En terecht, want met een grote klap met zijn staart beukt de wolf het huisje omver.
De oudste van de 3 biggetjes is het slimste…
Geschrokken rennen de twee biggetjes naar hun slimste broer. In het stenen huisje schuilen ze voor de wolf. Met alle kracht die hij in zich heeft probeert de wolf om het huisje omver te gooien. Echter dit lukt niet. Hoe hij ook probeert, het huisje blijft stevig staan. De drie biggetjes zijn eindelijk veilig. Totdat de wolf bedenkt dat hij ook door de schoorsteen kan. Hij klimt op het dak en laat zich door de schoorsteen naar binnen vallen. Maar het slimste biggetje was daar ook op voorbereid.
11
Hij had een pan met kokend water onder de schoorsteen gehangen. De wolf viel erin en werd gekookt. De drie biggetjes hadden toen heerlijke soep. De twee luie biggetje waren zo geschrokken dat ze hun nieuwe huisjes heel erg stevig maakten, net als hun slimste broer. En van de wolf hadden ze geen last meer. En ze leefden nog lang en gelukkig.
12
Bron: https://www.deleukstesprookjes.nl/alle-sprookjes/page/4/
