Story tellings
meedoen mogelijk maken
QUOTE:
Van afhankelijk meisje naar jonge vrouw met grip op haar leven
Irina
is bij aanmelding een 17 jaar jonge Bulgaarse, die 10 jaar geleden met haar ouders en zusje naar Nederland is gekomen. Ze zit nu in het laatste jaar van de VSO en werkt als leerling keukenassistent in een lunchroom.Irina presenteerde zich in eerste instantie als een stil en teruggetrokken meisje. Door onze wekelijkse coachingsgesprekken en -oefeningen liet ze gaandeweg steeds meer van zichzelf zien.
Intussen werd ook de samenwerking met de ketenpartners opgestart.
In het gezin zelf bleek al begeleiding in de vorm van een gezinscoach, omdat de licht verstandelijk beperkte ouders op diverse leefgebieden hulpbehoevend zijn. Helaas mag de gezinscoach voor meerderjarige kinderen niets meer doen. Irina zou over twee maanden 18 worden en dreigde tussen wal en schip te raken.
Werken aan een toekomstplan
Onze gesprekken werden diepgaander en Irina liet haar aanvankelijke reserves steeds meer varen.
Het werd tijd om te gaan werken aan een toekomstplan.
Inmiddels was duidelijk geworden dat er in eerste instantie vooral praktische zaken geregeld moesten worden. Irina beschikte niet over een eigen bankrekening, ze wist niet wat een BSN was, er bleek iets mis met haar ziektekostenverzekering en de toeslagen moesten nog voor haar 18e verjaardag aangevraagd worden. Daarom was de eerste stap in het toekomstplan om alle actiepunten op een voor Irina begrijpelijke manier op een rijtje te zetten, in volgorde van belangrijkheid. Daarna werden de taken verdeeld binnen het netwerk: Irina zelf, ik als toekomstcoach, de gezinscoach, de school en haar ouders.
Voor een aantal praktische zaken extra hulp gezocht en gevonden in de vorm van een zeer
bekwame vrijwilligster van VTV. Zij heeft bijvoorbeeld Irina begeleid bij het bezoek aan de bank om een rekening te openen.
Ondersteuningsplan
In het begin lag de nadruk op het regelen van de praktische zaken. Nu ligt de behoefte meer op de volgende stap: aan het werk. Wat zijn nog leerpunten op het gebied van werk? Hoe maak in een goede CV? Hoe kan ik solliciteren. Hoe kan ik de weg vinden? Hoe houd ik me aan de verkeersregels? Met behulp van andere organisaties is een fiets aangevraagd en ze krijgt
Verder gaan we hulp zoeken op het gebied van het beheer van haar financiën.
We hebben ook gezocht naar vacatures voor bijbaantjes. Binnenkort heeft ze een sollicitatiegesprek, dus dat hebben we uitgebreid geoefend.
Uitgangspunt is en blijft om Irina te leren zo veel mogelijk zelf te doen. En Irina heeft me verbaasd.
Aandachtig luisterde ze steeds naar mijn uitleg, en wat pakte ze het goed op. Ik zag haar groeien van een afhankelijk meisje dat niets zelf kon regelen naar een jonge vrouw met grip op haar eigen leven.
Eindresultaat
De verwachting is dat Irina na dit traject een stuk zekerder in het leven zal staan en zo goed mogelijk op haar toekomst is voorbereid.
Irina heeft ook geleerd waar ze hulp kan vragen als ze op een leefgebied vastloopt, voordat het te laat is. En dat doet ze nu. Van teruggetrokkenheid is nu geen sprake meer. Binnenkort moet ze examen doen. Daarna heeft ze haar Basisdiploma Keuken assistent en de verwachting is dat ze dat met vlag en wimpel gaat halen en succesvol bemiddeld kan worden naar passend werk.
Irina heeft nu een eerlijke start in het leven als volwassene gekregen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het haar gaat lukken. En wat belangrijker is: zij zelf ook!
Toekomstcoach
VADER:
“Als hij maar gelukkig is, dan ben ik ook gelukkig!”
Start januari 2019 Uitspraken en wensen
Ik leer het beste door de dingen zelf te doen, samen te doen.
Ik word 18 jaar en dan is het belangrijk om zelfstandiger te leren worden.
Ik wil in een rustige omgeving wonen. Het gezin is te druk voor mij. Ik me dan niet concentreren, mijn broertje leidt mij af. En ik kan dan doen wat ik zelf wil.
Ik wil graag beter aangeven wat ik nodig heb en weten wat ik wil.
Ik wil verjaardagen en feestjes leuk gaan vinden.
Ik wil leren hoe ik mijn medicijnen moet bestellen.
Ik wil leren hoe ik een afspraak bij de huisarts moet maken.
Jongen van 17 jaar is dyslectisch, TIQ 85 ,heeft PDD NOS met ADHD kenmerken. Heeft een depressie en psychoses gehad in 2017. Hij is toen een half jaar niet naar school geweest.
Jongen wil stoppen met school zodra hij 18 jaar wordt. Hij vindt school niet leuk, voelt zich er opgesloten.
Jongere woont bij ouders en zusje en broertje en is overprikkeld door de drukte van het gezin.
Het is een bijstandsgezin met bewind, ouders hebben ook beperkingen.
Ouders zijn betrokken en vader zegt altijd bij het beëindigen van het contact “als hij maar gelukkig is, dan ben ik ook gelukkig! verder maakt het mij niet uit!
Jongere gaat in de weekenden logeren bij zijn vriend om uit te rusten van het gezin.
Hij slaapt er op de grond.
Bereikt
School/werk: inschrijving Doelgroepen register, contract betaald begeleid werk in de groen sector februari 2020
Wonen: woont begeleid zelfstandig op een steenworp afstand van ouders.
Alles gaat goed, hij vindt het heerlijk in zijn huis, lekker rustig.
Financiën: geen schulden en bouwt aan een spaarpotje. kan benoemen wat er in en uit gaat.
Sociaal netwerk: dit gaat goed, hij heeft veel kennissen die hij wekelijks ziet en een aantal goede vrienden.
Weerbaarheid: dit is in opbouw, hij kan steeds beter zijn grenzen aangeven.
“Ik wil leren geld uitgeven en geduld hebben maar verder ben ik wel tevreden.”
Start januari 2019 Uitspraken en wensen
Ik wil tot mijn 25 ste jaar thuis wonen en dan wordt ik zelfstandig.
Ik wil graag exportmanager worden, Logistiek is mijn passie.
Ik word binnenkort 18 jaar, wat moet ik dan regelen?
Ik ben onzeker en zou zekerder willen worden.
Ik wil leren om geduld te hebben.
Ik wil leren uitleggen dat ik moeite kan hebben met veel prikkels.
Ik wil naar een vervolgopleiding.
Jongen bij aanvang bijna 18 jaar en inmiddels bijna 19 jaar. Hij heeft ASS, dyslexie en functioneert op laag gemiddeld niveau. Logistiek is zijn passie. Hij vindt het moeilijk om zijn geld uit te geven.
Hij is tevreden met zijn leven zoals het is, maar wil wel zelfstandiger worden.
Is onzeker en zou zekerder willen worden en wil wel meer geduld leren hebben.
Hij vindt vragen stellen Lastig. Het lukt wel als hij een duidelijk doel heeft zoals op zijn werk.
Hij is geboren in een traditioneel gezin en heeft 3 zusjes. Beide ouders werken in een laag betaalde baan en hebben geen over en inzicht wat er geregeld moet worden nu hij 18 jaar wordt. Ze hebben het minimum inkomen.
Bereikt
School: is van de praktijkschool doorgestroomd naar Entree detail en logistiek en is gestart in september 2019 sept. MBO-1.
Hij is bijna klaar met het eerste jaar en zal naar verwachting zijn diploma halen en doorstromen naar niveau 2.
Er is een gesprek op school geweest en we hebben samen uitgelegd wat autisme voor hem betekend en wat hij nodig heeft.
Hij legt meer contact met medeleerlingen nadat hier over gesproken is.
Wonen: woont bij zijn ouders en gaat op zijn 25ste jaar zelfstandig worden is het plan.
Hij wil dan wonen met begeleiding. We hebben hem daarvoor ingeschreven bij woningnet.
Financiën: Hij heeft geen schulden, spaart en moet nog beter leren om geld uit geven.
Dit kost hem veel moeite. Hij leent ook geen geld uit.
Samen met ouders en client alle zaken geregeld voor zijn 18 e jaar, ouders hadden hier geen idee van wat, en hoe dit moest. Ook een financiële tegemoetkoming geregeld en later studie financiering met OV.
Ouders zijn en waren blij met alle info en hulp.
Sociaal netwerk: dit gaat goed, hij heeft een paar kennissen en dit is voor hem voldoende.
Weerbaarheid: dit is in opbouw, hij kan steeds beter zijn grenzen aangeven.
Casus Carla*
“Ik ben blij dat jij mij begrijpt”
Startpositie
Carla is 17 jaar en woont bij haar vader. Toen Carla 12 jaar was, is haar moeder overleden en daar heeft ze elke dag nog last van. Carla slaapt slecht in verband met angsten. Carla heeft een licht verstandelijke beperking en een vorm van autisme. Carla gaat naar het Praktijkonderwijs.
Vraagverduidelijking op leefgebieden
Carla wil zich graag zo goed mogelijk zelfstandig kunnen redden, Ze heeft er moeite mee dat ze een licht verstandelijk beperking heeft. Ze wil dit niet en wil niet dat dit haar beperkt. Carla wil na school graag een leuke daginvulling, zoals een baan of dagbesteding.
Carla wil later graag op zichzelf wonen en zo veel mogelijk zelf kunnen doen. Om dit te kunnen wil ze leren wat er allemaal bij komt kijken, zoals huishoudelijke taken, bijhouden van de administratie en het omgaan met geld. Carla vraagt ondersteuning bij haar geldzaken en administratie, omdat ze dit ingewikkeld vindt.
Toekomstplan
Samen met Carla, haar vader en school maakt stelt de Toekomstcoach het Toekomstplan op.
Op basis van bovenstaande vraagverduidelijking worden er concrete doelen opgesteld.
Om de doelen te kunnen behalen is inzet nodig van betrokken partijen zoals, school, vader, gemeente, hulpverleningsinstantie, waarbij de Toekomstcoach de rol heeft van regievoerder.
* gefingeerde naam
Welke onderdelen staan beschreven in het Toekomstplan
NAW gegevens,
Contact gegevens contactpersonen Huidige situatie.
Persoonlijke omschrijving.
Cognitieve ontwikkeling.
Sociaal emotionele ontwikkeling.
Competenties.
Sociaal netwerk.
Doelen om aan te werken.
Eindresultaat
Carla blijft na afronding van het Toekomstcoach traject binnen de pilot nog een halfjaar op school.
Na de zomervakantie van 2020 zal ze starten met dagbesteding in de kinderopvang.
Omdat intensieve ondersteuning bij geldzaken en administratie in de toekomst wenselijk blijft wordt er na overleg met vader en Carla beschermingsbewind aangevraagd. Na afronding van de pilot zal de Toekomstcoach nog betrokken blijven gericht op het zoeken naar een plek waar Carla op een gegeven moment kan gaan wonen met de begeleiding die daarbij nodig is.
Om Carla voor te bereiden nieuwe stappen zoals, werk/dagbesteding en op zichzelf wonen volgt Carla een ADL (Algemene Dagelijkse Levensverrichtingen) training van MEE.
Boris*
is aangemeld vanuit de Praktijkschool voor een Toekomstcoach traject.Reden van aanmelding; vloeiende uitstroom van school naar werk alsook aandacht voor andere levensgebieden om naar een goede Toekomst te gaan.
Hij liep op moment van aanmelding stage bij een vervoersbedrijf. Hij had het naar zijn zin, maar kon daar niet blijven, er waren geen mogelijkheden voor een arbeidscontract. De Toekomstcoach en Boris zijn op zoek gegaan naar een alternatief in samenwerking met het werkgeversservicepunt.
In het weekend had Boris een baantje bij een fastfoodketen. Het WSP heeft contact opgenomen met deze werkgever en zijn uren konden daar worden uitgebreid. Een loonwaardebepaling was daarbij nodig. Deze procedure waren voor Boris en zijn ouders onbekend en niet duidelijk. Boris vond dit lastig en kon het samen met zijn ouders niet overzien. Het was hen niet duidelijk wat de bedoeling en uiteindelijke uitslag was, maar er werd wel verwacht dat hij zijn contract ging tekenen. De Toekomstcoach heeft hem hierin gecoacht en duidelijkheid geboden, zodat Boris in staat was deze stap te nemen.
Naast uitstroom van school naar werk is er tevens aandacht geweest voor andere levensgebieden, zoals financiën, wonen ADL en daginvulling. Deze levensgebieden komen dan ook naar voren in zijn Toekomstplan. Zo heeft Boris bijv. moeite met het plannen van zijn dag en het hebben van een regelmatig dag/nachtritme. Zeker in combinatie met zijn werkrooster.
De toekomstcoach geeft hem hierin praktische tips en tools, zodat Boris zijn zelfstandigheid daarin kan vergroten en meer regie en eigenaarschap krijgt over zijn leven.
Boris zijn ouders zijn onlangs gescheiden en hij woont bij zijn vader. Dit betekent voor Boris dat er zaken anders gaan dan voorheen. De Toekomstcoach in een verbindende schakel naast Boris om daar zijn weg in te vinden.
Een knelpunt voor Boris is dat hij makkelijk overvraagd kan worden. Hij is sociaal en maakt makkelijk contact. Zijn beperkingen zijn minder goed zichtbaar, met als gevolg dat hij regelmatig overschat wordt. Dit aandachtspunt staat nu centraal in zijn werk. De Toekomstcoach ondersteunt Boris hierin in het aangeven van zijn grenzen en vergroten van zijn autonomie. Ook heeft de Toekomstcoach in samenspraak met Boris contact gelegd met de werkgever met het voorstel een jobcoach op de werkplek in te schakelen. Dit is iets wat niet vanzelfsprekend meteen opgepakt wordt, een proactieve rol van de Toekomstcoach daarin is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat Boris de ondersteuning krijgt die hij nodig heeft om zijn werk duurzaam te kunnen voortzetten.
De Toekomstcoach werkt samen met Boris en zijn netwerk (ouders, praktijkschool, werk, wsp) naar de Toekomst.
Ghinwa
De 17 jarige Ghinwa werd aan mij voorgesteld door haar begeleider van het Praktijkonderwijs.
Ze was tot haar eigen opluchting eindelijk bijna klaar met school. Al sinds enige tijd liep ze met veel plezier stage op een beschutte werkplek bij Den Haag Werkt. Het ging goed en ze vond het heel gezellig daar met een aantal collega’s van haar leeftijd. Het betrof werk zonder tijdsdruk of uitdaging. Wat leren betreft leek ze hier nagenoeg stil te staan.
De begeleider heeft haar destijds aangemeld omdat hij zich wat zorgen maakte over de
ontwikkeling van de zelfstandigheid van Ghinwa. Ze kwam uit een liefdevol, traditioneel gezin met ouders die haar bij alles hielpen. Vader regelde de zaken voor haar en leek haar weinig ruimte te bieden om zichzelf verder te ontwikkelen. Er zouden strenge regels zijn die haar mogelijk zouden kunnen verstikken.
Buiten het werk speelden haar activiteiten zich voornamelijk af in de familiekring en in contact met wat schoolvriendinnen. In het weekend werden er familiebezoeken afgelegd, samen met vader, moeder en twee zussen.
Doel van de toekomstcoach was om Ghinwa te leren op eigen benen te staan en bij te staan bij tegenslagen, bijvoorbeeld op het werk. Dat leek ons een goed idee.
Bij de kennismaking zag ik een redelijk vlotte, jonge Pakistaanse vrouw in traditionele kleding die mijn wat bevreemd aankeek “Waarom bent u hier? Ik heb bijna klaar met school en ik krijg een jaarcontract over twee maanden. Alles gaat goed en mijn vader helpt me met alle andere dingen.”
Ik legde haar uit dat ik haar graag wilde ondersteunen in het zelfstandig worden. In het maken van eigen keuzes, en om later het zelfstandig wonen mogelijk te maken, al of niet met een partner.
Ghinwa keek me trots aan en zei dat ze daar echt geen behoefte aan had: “Ik kan het allemaal zelf wel”, zei ze beslist en al wat minder vriendelijk. Een jaarcontract was in zicht, en ze wist dus al dat ze binnenkort zelf haar geld zou gaan verdienen. Daar was ze trots op. En als je zelf geld ging verdienen, en bovendien bijna 18 jaar was, dan had je in haar ogen echt geen begeleiding meer nodig. Dan kon je alles zelf.
Ze was niet te overtuigen, en ik heb het zo gelaten. Deelname werkt alleen als het op vrijwillige basis is. Wel heb ik afgesproken dat ze me altijd mag bellen als er zaken spelen waarbij ze graag met iemand wil overleggen en/of hulp nodig heeft, zodat er eventueel later nog een toekomstcoachtraject zou kunnen worden opgestart.
Ik heb ook nog contact gehad met de ouders van Ghinwa, om te proberen via hen mijn weg naar het vertrouwen van hun dochter te winnen, maar dat is op niets uitgedraaid. De ouders keken me vriendelijk aan, knikten beleefd maar verder kwam ik niet. Dat werd niet alleen veroorzaakt door de taalbarrière. Het lukte me niet hen te overtuigen van de meerwaarde van mijn interventie.
De afgelopen maanden heb ik Ghinwa nog een aantal keren trachten te bellen en whatsappen.
Ze meldde per whatsapp dat het niet het juiste moment was en dat ik haar stoorde op haar werk.
De telefoon nam ze steeds niet op. Ik werd afgewimpeld, dat was duidelijk.
Ik hoop dat het haar goed gaat, en dat ze mij weet te vinden als het nodig is. In mijn ongetwijfeld cultureel gekleurde ogen kan ze meer halen uit het leven dan ze nu doet. Ik heb het aangeboden maar ze heeft het heel beslist meerdere malen afgewezen. Dat moet ik accepteren. Het is haar leven.
