Europese Unie
PANORAMA VAN DE EUROPESE UNIE
Als u burger van de EU bent, kunt u waar dan ook in de vijf- tien landen van de Europese Unie reizen, studeren en wer- ken. De EU neemt doorlopend maatregelen om het recht op vrij verkeer voor haar burgers uit te breiden tot een grond- recht en een einde te maken aan alle vormen van discrimi- natie op grond van nationali- teit.
In vrijwel de gehele Europese Unie kunt u reizen zonder paspoort en zonder tegenge- houden te worden voor grens- controles. Op enkele uitzonde- ringen na kunt u kopen wat u wilt en waar u maar wilt, en vervolgens uw aankopen mee naar huis nemen.
De EU bepaalt niet wat u op school moet leren, maar zet zich wel in om te garanderen dat uw diploma’s en getuig- schriften in andere landen erkend worden. De EU levert inspanningen om door samen- werkingsverbanden, uitwisse- lingsprogramma’s en de opheffing van bureaucratische belemmeringen iedereen de mogelijkheid te geven om te studeren, zowel in eigen land als in het buitenland. Ruim een miljoen jonge mensen hebben al gebruikgemaakt van EU-pro- gramma’s zoals „Erasmus" om hun studies en hun persoonlijke ontwikkeling in een ander Europees land voort te zetten.
RUIMTE OM VRIJ TE BEWEGEN
EURO –
ÉÉN MUNT VOOR DE EUROPEANEN
Euro is de naam van de Europese gemeenschappelijke munt die op 1 januari 2002 in omloop werd gebracht. Het symbool van de euro is €.
De euro heeft de oude nationa- le valuta’s vervangen van twaalf EU-landen: Oostenrijk, België, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Portugal en Spanje.
De gemeenschappelijke munt maakt het gemakkelijker om te reizen en prijzen te vergelijken, en creëert een stabiele omge- ving voor de Europese bedrij- ven, wat goed is voor groei en concurrentievermogen.
DE VREDE BEWAREN
Dankzij de eenheid die in de afgelopen vijftig jaar tussen de Europese landen werd opgebouwd, is oorlog tussen de EU-landen onvoorstelbaar geworden. In het verlengde van dit succes speelt de EU een steeds grotere rol bij de handhaving van de vrede en bij het creëren van een stabiel klimaat in de buurlanden.
De Europese Unie wil conflicten voorkomen. De meeste financiële steun aan plaatsen in de wereld waar onrust heerst, is afkomstig van de EU. De Unie neemt actief deel aan operaties die de vrede moeten bewaren of tot vrede moeten leiden en zet tal van projecten op touw die ertoe bijdragen dat mensenrechten en democratie in de praktijk vertaald worden.
De EU werkt aan de ontwikkeling van haar gemeenschappelijk bui- tenlands en veiligheidsbeleid en maakt plannen voor meer samen- werking op het gebied van defensie, zodat de lidstaten op het wereldtoneel samen sterk kunnen staan in woord en daad.
EEN RUIMTE VAN VRIJHEID, VEILIGHEID EN RECHTVAARDIGHEID
We willen allemaal in vrede en veiligheid leven. Een deel van de gevaren die een bedreiging kunnen vormen in ons dagelijks leven, heeft internationale wortels. De Europese landen slaan dan ook de handen ineen om het hoofd te bieden aan problemen zoals interna- tionaal terrorisme, drugshandel en drugsmisbruik, mensensmokkel en illegale handel in buitenlandse vrouwen die gedwongen worden in de prostitutie te werken. De EU-landen zijn vastbesloten dit kwaad uit te roeien door gemeenschappelijke regels goed te keuren en de samenwerking tussen politie, douane en justitie te bevorde- ren.
De Europese Unie speelt tevens een rol bij het asiel- en migratiebe- leid. De EU garandeert de eerbiediging van het recht op asiel.
Tegelijkertijd stemmen de EU-landen hun vluchtelingenbeleid op elkaar af en trachten zij de bron van het probleem aan te pakken door middel van armoedebestrijding en conflictpreventie in de lan- den vanwaar mensen eventueel willen vluchten.
In een wereld waarin de tech- nologie zich razendsnel ontwik- kelt, steunt de EU in toenemen- de mate het onderzoekswerk in Europa, met als doel weten- schappelijke topkwaliteit te bereiken. In een groot aantal sectoren waarin alle aspecten van de nieuwe technologieën aan bod komen, financiert de EU projecten van onderzoeksin- stellingen, universiteiten en bedrijven.
Het is de bedoeling dat het onderzoeks- en ontwikkelings- werk vooral bepaalde sociaal- economische doelstellingen ten goede komt, zoals het creëren van nieuwe arbeidsplaatsen en de verbetering van de levens- kwaliteit. De prioriteiten van de EU op onderzoeksgebied liggen onder andere bij bioweten- schappen, nanotechnologie, ruimteonderzoek, voedselkwali- teit, duurzame ontwikkeling en de kennismaatschappij.
De EU tracht er bovendien voor te zorgen dat ieder van ons deze nieuwe technologie ook daadwerkelijk kan gebruiken in het dagelijkse leven. Het is bij- voorbeeld dankzij de besluiten van de EU over de technische GSM-standaard dat de Europeanen op wereldvlak momenteel het voortouw nemen in het gebruik en de productie van mobiele tele- foons.
EEN INFORMATIEMAAT- SCHAPPIJ VOOR IEDEREEN
Een van de belangrijkste taken van de Europese Unie is het instandhouden van de werkge- legenheid in Europa en het scheppen van nieuwe arbeids- plaatsen. Het Europese bedrijfs- leven kan echter pas extra banen creëren wanneer de eco- nomische omstandigheden gunstig zijn. Precies daarom stelt de Europese Unie alles in het werk om ervoor te zorgen dat die gunstige omstandighe- den er ook komen.
Door één enkele markt zonder binnengrenzen tot stand te brengen en één munt, de euro, in te voeren, heeft de Europese Unie de handel en de werkgele- genheid in Europa al een aardig steuntje in de rug gegeven. De EU heeft een overeengekomen strategie om de groei te stimu- leren en meer en betere banen te creëren. De banen van mor- gen zullen het resultaat zijn van onderzoek, onderwijs en oplei- ding, ondernemersgeest, ons vermogen om ons aan te passen aan nieuwe manieren van wer- ken en gelijke kansen voor iedereen.
Eenderde van al het EU-geld gaat naar de zogenaamde structuurfondsen, die de groei en de arbeidsmarkt stimuleren in regio’s die er minder goed voor staan. Zo wordt een recht- vaardigere spreiding van de welvaart in Europa bewerkstel- ligd.
MINDER GRENZEN:
MEER BANEN!
ZORG DRAGEN VOOR HET MILIEU
Vervuiling is een grensoverschrijdend probleem. Daarom is er op het gebied van milieubescherming een speciale rol weggelegd voor de Europese Unie. Tal van milieuproblemen in Europa kunnen immers niet naar behoren worden aangepakt, tenzij alle EU-landen de han- den ineenslaan.
De EU heeft ruim 200 richtlijnen op het gebied van milieubescher- ming goedgekeurd, die in alle lidstaten worden toegepast. De mees- te richtlijnen zijn bedoeld om de vervuiling van lucht en water tegen te gaan en afvalverwerking aan te moedigen. Andere belangrijke punten zijn natuurbehoud en het toezicht op gevaarlijke productie- processen. De EU wil dat vervoer, industrie, landbouw, visserij, ener- gievoorziening en toerisme zo georganiseerd worden dat hun ver- dere ontwikkeling geen schade berokkent aan onze natuurlijke hulpbronnen. Kortom, de Europese Unie streeft naar duurzame ont- wikkeling.
Dankzij de inspanningen van de Europese Unie in de jaren negentig is onze lucht al schoner geworden. Toen besloot de EU immers dat in alle auto’s katalysatoren moeten worden ingebouwd en dat niet langer lood aan benzine mag worden toegevoegd.
In 1993 heeft de Europese Unie in Kopenhagen het Europees Milieuagentschap opgericht. Dit agentschap verzamelt gegevens over de toestand van ons milieu en levert op die manier goed onder- bouwde uitgangspunten voor beschermende maatregelen en wet- geving.
Europese Commissie Directoraat-generaal Pers en communicatie Publicaties B-1049 Brussel
Manuscript voltooid in april 2003
© Europese Gemeenschappen, 2003 Overneming toegestaan
NA-46-02-638-NL-D
De Europese Unie (EU) is een familie van democratische Europese landen die gezamenlijk aan vrede en welvaart willen werken. De Europese Unie is geen nieuwe staat die in de plaats komt van de bestaande staten, maar verschilt wel van alle andere internationale organisaties. Meer nog, de Europese Unie is uniek. De lidstaten van de EU hebben gemeenschappelijke instellingen opgericht waaraan zij een deel van hun soevereiniteit overdragen, zodat er op Europees niveau democratische beslissingen over specifieke vraagstukken van gemeenschappelijk belang kunnen worden genomen.
Historisch gezien liggen de wortels van de Europese Unie in de Tweede Wereldoorlog. Om te voorkomen dat het ooit weer tot bloedvergieten en verwoestingen zou komen, werd het idee van de Europese integratie opgevat. Dit idee werd voor het eerst geformu- leerd in een toespraak van Robert Schuman (toenmalig minister van Buitenlandse Zaken van Frankrijk) op 9 mei 1950. Op die dag — uit- geroepen tot Europadag — wordt nu ieder jaar de „verjaardag" van de Europese Unie gevierd.
In de beginjaren ging het bij de samenwerking tussen de EU-landen veelal om de handel of de economie, maar vandaag de dag houdt de EU zich ook bezig met tal van andere vraagstukken die rechtstreeks te maken hebben met het leven van alledag.
Europa is niet alleen tal van uiteenlopende tradities en talen rijk, maar heeft ook een aantal gemeenschappelijke waarden. De EU verdedigt deze waarden. Zij moedigt de samenwerking tussen de volkeren in Europa aan door eenheid na te streven zonder daarbij de verscheiden- heid uit het oog te verliezen, en door ervoor te zorgen dat de burgers haar beslissingen niet ervaren als een ver-van-mijn-bedshow.
In deze eenentwintigste eeuw leven we in een wereld waarin we steeds afhankelijker van elkaar worden. Het is dan ook noodzakelij- ker dan ooit tevoren dat iedere Europeaan zich openstelt en in een geest van tolerantie en solidariteit samenwerkt met mensen van andere landen.
W AT I S D E E U R O P E S E U N I E ?
DE EUROPEANEN: EENHEID IN VERSCHEIDENHEID
Publicatiebureau Publications.eu.int
Pat Cox, voorzitter van het Europees Parlement
H E T E U R O P E E S P A R L E M E N T:
STEM VAN HET VOLK
Het Europees Parlement (EP) is de democratische stem van de Europese volkeren. Om de vijf jaar vinden rechtstreekse verkiezingen voor het Parlement plaats. De Parlementsleden maken geen deel uit van nationale blokken, maar hebben zitting in zeven politieke frac- ties, die elk een afspiegeling vormen van het politieke gedachtegoed van de partijen waartoe zij in eigen land behoren. Het Europees Parlement heeft echter ook een aantal leden die bij geen enkele fractie aangesloten zijn. Bijna 30 % van de Parlementsleden die bij de Europese verkiezingen in juni 1999 gekozen zijn, zijn vrouwen.
De belangrijkste taken van het Europees Parlement:
• Europese wetgeving bespreken en goedkeuren. Het Parlement deelt deze bevoegdheid met de Raad van ministers in het kader van de medebeslissingsprocedure;
• de begroting van de EU vaststellen;
• democratische controle uitoefenen op de andere instellingen van de EU, eventueel door enquêtecommissies in te stellen;
• het verlenen van instemming met belangrijke internationale over- eenkomsten, zoals de toetreding van nieuwe EU-lidstaten, met handelsovereenkomsten of associatieverdragen tussen de EU en andere landen.
Het EP heeft de Sacharovprijs in het leven geroepen. Deze prijs wordt ieder jaar toegekend aan een persoon of groepering die zich waar dan ook ter wereld heeft ingezet voor de mensenrechten.
Net zoals de nationale parlementen heeft het Europees Parlement parlementaire commissies met een bepaald werkterrein (buitenland- se zaken, begroting, milieu enz.). Via een van deze commissies, name- lijk de Commissie verzoekschriften, kunnen de burgers in Europa rechtstreeks verzoekschriften bij het Europees Parlement indienen.
De Europese Ombudsman, die onderzoek doet naar klachten van bur- gers over „wanbeheer" door de EU, wordt door het Europees Parlement gekozen.
www.europarl.eu.int
D E R A A D V A N D E E U R O P E S E U N I E :
STEM VAN DE LIDSTATEN
De Raad van de Europese Unie — in het verleden de Raad van minis- ters genoemd — is de belangrijkste wetgevende en besluitvormende instelling van de EU. De Raad is samengesteld uit de vertegenwoor- digers van de regeringen van alle lidstaten, die door u op nationaal niveau worden gekozen. De Raad is het forum waar de vertegen- woordigers van uw regering hun belangen verdedigen en tot com- promissen komen. Er vinden regelmatig bijeenkomsten plaats op het niveau van werkgroepen, ambassadeurs, ministers of — als het om de goedkeuring van belangrijke richtsnoeren voor het beleid gaat — op het niveau van de Europese Raad, die uit de presidenten en de eerste ministers van Europa bestaat.
De Raad legt — tezamen met het Europees Parlement — de regels vast voor alle werkzaamheden van de Europese Gemeenschap (EG), die de eerste „pijler" van de EU vormt. De EG houdt zich bezig met de interne markt en het merendeel van het gemeenschappelijke EU- beleid en staat in voor het vrije verkeer van goederen, personen, diensten en kapitaal.
Daarnaast is de Raad ook de hoofdverantwoordelijke voor de twee- de en de derde „pijler", die respectievelijk zijn gericht op de inter- gouvernementele samenwerking op het gebied van het gemeen- schappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid en op justitie en binnenlandse zaken. Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat de rege- ringen in de EU gezamenlijk werken aan de bestrijding van terroris- me en drugshandel. Zij bundelen hun krachten om op het gebied van buitenlandse zaken met één stem te kunnen spreken en worden daarin bijgestaan door de hoge vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid.
Als hoge vertegenwoordiger voor het gemeenschappelijk buitenlands en veiligheidsbeleid is Javier Solana het gezicht van de EU-diplomatie.
ue.eu.int
Als voorzitter van de Europese Commissie staat Romano Prodi aan het hoofd van het uitvoerend orgaan van de EU.
D E E U R O P E S E C O M M I S S I E :
DE DRIJVENDE KRACHT ACHTER DE UNIE
De Europese Commissie neemt een groot deel van de dagelijkse werkzaamheden van de Europese Unie voor haar rekening.
De Commissie werkt voorstellen voor nieuwe Europese wetten uit, die worden voorgelegd aan het Europees Parlement en de Raad. De Commissie zorgt ervoor dat de besluiten van de Europese Unie naar behoren worden uitgevoerd en houdt de besteding van de EU-mid- delen nauwlettend in het oog. Zij ziet er tevens op toe dat iedereen zich aan de Europese Verdragen en de Europese wetten houdt.
De Europese Commissie bestaat uit 20 vrouwen en mannen (meer in 2004), die worden ondersteund door ongeveer 24 000 ambtenaren.
De voorzitter wordt gekozen door de regeringen van de lidstaten van de EU. Zijn benoeming moet goedgekeurd worden door het Europees Parlement. De overige leden worden in overleg met de aanstaande voorzitter benoemd door de regeringen van de lidsta- ten. Ook hun benoeming moet worden goedgekeurd door het Europees Parlement. De Commissie wordt aangesteld voor een periode van vijf jaar, maar kan voor die tijd door het Parlement naar huis worden gestuurd.
De Commissie is bij haar werkzaamheden niet afhankelijk van de regeringen van de lidstaten. Het merendeel van de mensen die bij haar in dienst zijn, is werkzaam in Brussel (België).
europa.eu.int/comm
H E T H O F V A N J U S T I T I E :
TOEZICHT OP NALEVING VAN DE EU-WETGEVING
Als er in de EU besloten wordt om gemeenschappelijke regels op te stellen, dan is het natuurlijk van groot belang dat die regels in de praktijk ook worden nagekomen en overal op dezelfde wijze worden opgevat. Die taak is weggelegd voor het Hof van Justitie van de Europese Gemeenschappen. Het Hof doet uitspraken in geschillen over de vraag hoe de EU-Verdragen en wetgeving moeten worden geïnterpreteerd. Als nationale rechtbanken twijfels hebben omtrent de toepassing van de EU-regels, kunnen ze een beroep doen op het Hof van Justitie. Burgers die een proces willen aanspannen tegen een EU-instelling, kunnen hun zaak voor het Hof brengen. Voor ieder EU-land zetelt er één onafhankelijke rechter in het Hof van Justitie dat is gevestigd in Luxemburg.
D E E U R O P E S E R E K E N K A M E R :
WAAR VOOR UW GELD
Het geld waarover de EU beschikt, moet in overeenstemming met de regels en op economisch verantwoorde wijze voor de beoogde doel- einden gebruikt worden. De Rekenkamer, een onafhankelijke EU- instelling te Luxemburg, gaat na hoe het EU-geld wordt besteed. De controleurs van de Rekenkamer dragen ertoe bij dat de Europese belastingbetaler méér waar krijgt voor het geld dat naar de EU gaat.
D E E U R O P E S E C E N T R A L E B A N K :
EEN STABIELE MUNTEENHEID VOOR EUROPA
De Europese Centrale Bank is verantwoordelijk voor de gemeen- schappelijke munt, de euro. De Bank beslist onafhankelijk over het Europese monetaire beleid en bepaalt bijvoorbeeld hoe hoog de ren- tevoet moet zijn. De belangrijkste taak van de Bank is te zorgen voor prijsstabiliteit, zodat de Europese economie geen schade ondervindt van eventuele inflatie. Het monetaire beleid komt evenwel ook andere beleidsdoelstellingen van de EU ten goede. De Europese Centrale Bank is gevestigd in Frankfurt am Main (Duitsland). De Bank wordt in nauwe samenwerking met de centrale banken van de EU-landen geleid door een voorzitter en een directie.
curia.eu.int
www.ecb.int www.eca.eu.int
D E E U R O P E S E I N V E S T E R I N G S B A N K :
INVESTERINGEN VOOR DE LANGE TERMIJN
De Europese Investeringsbank verleent kredieten voor de financie- ring van projecten die van Europees belang zijn en met name voor projecten in regio’s die er niet zo goed voor staan. De Bank finan- ciert bijvoorbeeld spoorverbindingen, snelwegen, vliegvelden, milieuprogramma’s en (met de hulp van partnerbanken) investerin- gen van kleine en middelgrote ondernemingen (KMO’s) die tot nieu- we arbeidsplaatsen en groei leiden. Er worden ook leningen ver- strekt in verband met het uitbreidingsproces van de Unie en voor ontwikkelingshulp. De Bank is in Luxemburg gevestigd en leent haar geld zelf op de kapitaalmarkt. Als non-profitorganisatie kan ze haar kredieten tegen gunstige voorwaarden verstrekken.
HET EUROPEES ECONOMISCH EN SOCIAAL COMITÉ:
INSCHAKELING VAN DE SOCIALE PARTNERS
In het Europees Economisch en Sociaal Comité zijn bijna alle belan- gengroeperingen uit de EU — van werkgevers tot vakbonden en van consumenten tot milieubeschermers — vertegenwoordigd in zijn 222 leden (meer in 2004). Het Comité is een adviesorgaan dat zijn mening moet geven over alle belangrijke aspecten van nieuwe EU- initiatieven. Het maakt deel uit van de gemeenschappelijke tradities in Europa om maatschappelijke belangenorganisaties bij het politie- ke leven te betrekken.
H E T C O M I T É V A N D E R E G I O ’ S :
DE LOKALE INVALSHOEK
Tal van beslissingen in de EU werken rechtstreeks door op lokaal en regionaal niveau. Voordat de EU beslissingen neemt op gebieden zoals onderwijs, volksgezondheid, werkgelegenheid of vervoer, wordt de plaatselijke en regionale overheid in het kader van het Comité van de Regio’s geraadpleegd. De 222 leden (meer in 2004) van het Comité staan veelal aan het hoofd van een regionaal bestuur of zijn burgemeester van een stad.
www.eib.org
www.ces.eu.int
www.cor.eu.int
Via de Europaserver kan op internet informatie in alle officiële talen van de Europese Unie worden geraadpleegd
(http://europa.eu.int).
Verspreid over heel Europa zijn honderden plaatselijke EU-infor- matiecentra gevestigd. Het adres van het dichtstbijzijnde kunt u vinden op de website: europa.eu.int/comm/relays/index_nl.htm EUROPE DIRECT beantwoordt uw vragen over de Europese Unie.
De informatiedienst is te bereiken op het gratis telefoonnummer:
00 800 6 7 8 9 10 11 (voor abonnees van buiten de EU geldt het gewone nummer: (32-2) 299 96 96), of via e-mail op het adres:
europa.eu.int/europedirect
Informatie en publicaties over de Europese Unie in het Nederlands zijn verkrijgbaar bij:
VERTEGENWOORDIGINGEN VAN DE EUROPESE COMMISSIE Vertegenwoordiging in België Archimedesstraat 73, B-1000 Brussel Tel. (32-2) 295 38 44
Fax (32-2) 295 01 66 Internet:
europa.eu.int/comm/represent/be E-mail: represent-bel@cec.eu.int Vertegenwoordiging in Nederland Korte Vijverberg 5, 2513 AB Den Haag Nederland
Tel. (31-70) 313 53 00 Fax (31-70) 360 02 66 Internet: www.eu.nl E-mail: burhay@cec.eu.int
BUREAUS VAN
HET EUROPEES PARLEMENT Bureau in België
Wiertzstraat 60, B-1047 Brussel Tel. (32-2) 284 20 05
Fax (32-2) 230 75 55
Internet: www.europarl.eu.int/brussels E-mail: epbrussels@europarl.eu.int Bureau in Nederland
Korte Vijverberg 6, 2513 AB Den Haag Nederland
Tel. (31-70) 362 49 41 Fax (31-70) 364 70 01
Internet: www.europarl.eu.int/denhaag E-mail: EPDenHaag@europarl.eu.int
OVERIGE INFORMATIE OVER DE EUROPESE UNIE
Er zijn vertegenwoordigingen of bureaus van de Europese Commissie en van het Europees Parlement in alle lidstaten van de Europese Unie. De Europese Commissie heeft delegaties in andere landen van de wereld.
DE UITBREIDING: OP WEG NAAR EEN STERKER EN STABIELER EUROPA
De Europese Unie bestaat momenteel uit vijftien lidstaten en telt in totaal 380 miljoen burgers. In mei 2004 komt daar echter verande- ring in, wanneer tien nieuwe landen, vooral van Midden- en Oost- Europa, tot de EU toetreden. Met de geplande toetreding van Bulgarije en Roemenië in 2007 zal de bevolking van de Europese Unie op een totaal van bijna 500 miljoen komen. Turkije is het der- tiende kandidaat-land en kan lid worden wanneer aan alle voor- waarden voor EU-lidmaatschap is voldaan.
Om lid te mogen worden van de EU moet een land een stabiele democratie zijn waar de wet en de mensenrechten worden geëer- biedigd en minderheden bescherming genieten. Het moet tevens beschikken over een goed functionerende markteconomie en een overheid die in staat is om de EU-wetgeving toe te passen en te handhaven.
De EU geeft de kandidaat-landen aanzienlijke financiële steun en advies om hen voor te bereiden op de toetreding. Dankzij deze ongeziene samenwerking kunnen zowel de huidige als de toekom- stige lidstaten profiteren van de sterke toename van het handels- verkeer en is het gemakkelijker om grensoverschrijdende problemen zoals vervuiling en misdaad aan te pakken.
Dit zijn de meest ambitieuze uitbreidingsplannen uit de geschiede- nis van de Europese Unie. Nooit eerder stelde de EU haar deuren open voor zoveel nieuwe landen, kreeg zij er zoveel grondgebied en inwoners bij, of kreeg zij te maken met zoveel verschillende histori- sche en culturele achtergronden. De Unie zal deze unieke kans aan- grijpen om Europa tot een eenheid te maken waarin vrede, stabili- teit en democratie gevrijwaard worden en haar volkeren kunnen genieten van de vooruitgang en de welvaart die dankzij de Europese integratie werkelijkheid zijn geworden.
EEN DEMOCRATISCHE, EVENWICHTIGE EN GOED FUNCTIONERENDE UNIE
Aangezien de EU van 15 lidstaten naar 25 en meer zal uitbreiden, heeft zij behoefte aan een gestroomlijnd en efficiënt besluitvor- mingsproces, waarbij alle lidstaten, ongeacht hun grootte of datum van toetreding, aan hun trekken komen.
Iedere lidstaat krijgt een bepaald aantal stemmen toegewezen die hij kan uitbrengen bij beslissingen van de Raad van ministers. Ook het aantal Parlementsleden die door de nationale bevolking worden gekozen, ligt vast. Deze aantallen vormen een ruwe afspiegeling van de relatieve omvang van de bevolking van de lidstaten, en zullen worden aangepast in 2004, nadat tien nieuwe landen zijn toegetre- den en de verkiezingen voor het Europees Parlement hebben plaats- gevonden.
De nieuwe aantallen zullen er als volgt uitzien (in alfabetische volg- orde). Om een besluit in de Raad aan te nemen is gewoonlijk 72 % van de stemmen vereist.
De Europese Unie heeft ook behoefte aan een eenvoudiger Verdrag
— een grondwet waarin de doelstellingen en de waarden van de Europese Unie worden vastgelegd en waarin duidelijk wordt omschreven wie verantwoordelijk is voor wat. Om dit document op te stellen werd in 2002 een Conventie in het leven geroepen, waar- in alle lidstaten en kandidaat-landen, alsook de EU-instellingen zijn vertegenwoordigd.
De Conventie zal leiden tot een intergouvernementele conferentie, waarop de regeringsleiders van de EU-landen het nieuwe Verdrag zullen ondertekenen.
Voor meer informatie over de Conventie, surf naar www.european-convention.eu.int
Wilt u deelnemen aan een on-linedebat over de toekomst van Europa, surf dan naar www.europa.eu.int/futurum/forum
Aantal Aantal stemmen Parlements- in de Raad leden
België 12 24
Cyprus 4 6
Denemarken 7 14
Duitsland 29 99
Estland 4 6
Finland 7 14
Frankrijk 29 78
Griekenland 12 24
Hongarije 12 24
Ierland 7 13
Italië 29 78
Letland 4 9
Litouwen 7 13
Luxemburg 4 6
Aantal Aantal stemmen Parlements- in de Raad leden
Malta 3 5
Nederland 13 27
Oostenrijk 10 18
Polen 27 54
Portugal 12 24
Slovenië 4 7
Slowakije 7 14
Spanje 27 54
Tsjechische
Republiek 12 24
Verenigd
Koninkrijk 29 78
Zweden 10 19
TOTAAL 321 732