Onderwerp: zaaknummer 104444 / geschil gemeente Westerveld - Enexis

OPENBAAR BESLUIT

M u z e n s tra a t 4 1 | 2 5 1 1 W B D e n Ha a g P o s tb u s 1 6 3 2 6 | 2 5 0 0 B H D e n Ha a g

T 0 7 0 7 2 2 2 0 0 0 | F 0 7 0 7 2 2 2 3 5 5 in fo @ a c m .n l | www. a c m .n l | www. c o n s u wi jz e r.n l P a g in a 1 /4

Ons kenmerk: 104444/15 Contactpersoon:

Onderwerp: zaaknummer 104444 / geschil gemeente Westerveld - Enexis

Op 4 maart 2013 heeft de gemeente Westerveld bij de NMa een aanvraag tot geschilbeslechting ingediend omtrent het aansluittarief dat door Enexis B.V. (hierna: Enexis) in rekening is gebracht voor de aansluitingen ten behoeve van haar rioolpompen op het elektriciteitsnet.

Op 1 april 2013 is de Instellingswet Autoriteit Consument en Markt in werking getreden.

Vanaf die datum is de Autoriteit Consument en Markt (hierna: ACM) de rechtsopvolger van de NMa. Op grond van artikel 42, tweede lid, Instellingswet Autoriteit Consument en Markt, worden aanvragen die zijn ingediend bij de NMa aangemerkt als aanvragen die zijn ingediend bij ACM. Uw aanvraag is dan ook door of namens ACM in behandeling genomen.

Het geschil ziet op de aanleg van vijf elektriciteitsaansluitingen voor een vijftal rioolpompen van de gemeente Westerveld. Twee van deze aansluitingen zijn reeds gerealiseerd, de overige drie nog niet in afwachting van de uitkomst van het geschil tussen partijen. De achterliggende vraag bij alle vijf de aansluitingen is dezelfde: op welk punt in het net moeten deze aansluitingen worden gerealiseerd.

Althans, tot aan welk punt mag het aansluittarief worden berekend. De gemeente Westerveld stelt zich op het standpunt dat Enexis bij de berekening van de meerlengte van de verbinding niet uitgaat van het dichtstbijzijnde punt in het net. Enexis zou hiermee in strijd met artikel 27, tweede lid, sub d van de Elektriciteitswet 1998 (hierna: E-wet) hebben gehandeld.

Daarnaast meent de gemeente Westerveld dat Enexis niet duidelijk heeft gemaakt op welk punt in het net wordt aangesloten, omdat de gemeente geen kennis heeft kunnen nemen van de netsituaties door middel van tekeningen of een duidelijke omschrijving in de offertes. Ten slotte richt de klacht zich op het feit dat er voor een aansluiting een kabel in de grond van Staatsbosbeheer moet worden aangelegd. Partijen zijn verdeeld over de vraag of en zo ja, in hoeverre, de gemeente al dan niet mee moet werken aan het aanleggen van de kabel.

Bij brief van 9 juli 2013 zijn partijen geïnformeerd dat de bedoelde aanvraag via de schriftelijke procedure zal worden afgehandeld. Tevens zijn partijen daarbij in de gelegenheid gesteld hun zienswijze te geven op het in genoemde brief voorgenomen besluit van ACM.

Zienswijze gemeente Westerveld

De gemeente Westerveld heeft in haar zienswijze aangegeven zich niet te kunnen vinden in het voorgenomen besluit. Naast de eerder door haar aangevoerde argumenten, voert zij aan dat als gevolg van het voorgenomen besluit aansluitingen van derden zouden kunnen profiteren van de aansluitingen die door de gemeente Westerveld worden bekostigd.

1

Instellingswet Autoriteit Consument en Markt (Stb.2013, 102).

OPENBAAR BESLUIT

2 /4 P a g in a 2 /4

Zienswijze Enexis

Enexis heeft bij brief van 20 augustus 2013 laten weten zich te kunnen vinden in de overwegingen en de voorlopige conclusie van ACM.

Beoordeling van het geschil

ACM is op grond van artikel 51 van de E-wet bevoegd op de klacht omtrent het aansluittarief te beslissen.

Tussen partijen is niet in geschil dat de gemeente Westerveld aan Enexis heeft verzocht om een vijftal rioolpompen van de gemeente Westerveld aan te sluiten op het door Enexis beheerde elektriciteitsnet. In de geschilaanvraag stelt de gemeente Westerveld dat Enexis niet aan haar verplichtingen op grond van de E-wet voldoet, omdat Enexis bij de berekening van de meerlengte van de verbinding voor de aansluitingen zoals die door de gemeente zijn verzocht, niet uitgaat van het dichtstbijzijnde punt in het net, althans dat niet duidelijk is of Enexis bij de berekening van het aansluittarief uitgaat van het dichtstbijzijnde punt in het net. De gemeente heeft in het verleden zelf de rioolpompen aangesloten, zonder bemoeienis van het toenmalige energiebedrijf. Deze

aansluitingen zijn destijds gemaakt op bestaande aansluitkabels die andere WOZ-objecten met het elektriciteitsnet verbinden. De gemeente is van mening dat Enexis de gevraagde aansluitingen ten onrechte niet op de reeds bestaande punten realiseert, althans daarvoor de kosten in rekening brengt.

Enexis stelt, kort gezegd, dat de aansluitingen zijn gerealiseerd dan wel aangeboden op het

dichtstbijzijnde punt in het net, te weten een laagspannings-netkabel. Dit is het dichtstbijzijnde punt in het net als bedoeld in artikel 27, lid 2, sub d van de E-wet. Aansluitleidingen van andere reeds aangesloten afnemers zijn niet een aansluitpunt als bedoeld in artikel 27 van de E-wet. Enexis verwijst in dit verband naar een uitspraak van het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) van 25 januari 2013

.

In het onderhavige geschil staat artikel 27, lid 2, sub d van de E-wet centraal. Dit artikel stelt dat iedere afnemer recht heeft te worden aangesloten op het dichtstbijzijnde punt in het net met een bij zijn aansluiting behorend spanningsniveau.

Op 25 januari 2013 heeft het CBb als hoogste rechter een aantal uitspraken

gedaan waarin hij een oordeel heeft gegeven over de uitleg van artikel 27, lid 2, sub d van de E-wet en dan met name wat het dichtstbijzijnde punt in het net is op grond van dit artikel. In die uitspraken is geoordeeld dat voor de berekening van het aansluittarief het dichtstbijzijnde punt in het net met een bij de aansluiting

behorend spanningsniveau een gestandaardiseerd punt is dat wordt bepaald aan de hand van artikel 2.3.3.C en Bijlage A van de TarievenCode Elektriciteit (hierna: TCE).

De gemeente Westerveld heeft er recht op dat de in geschil zijnde rioolpompen worden aangesloten op het dichtstbijzijnde punt in het net met een bij de aansluiting behorend spanningsniveau als bedoeld in artikel 27, lid 2, sub d van de E-wet. Dit punt wordt bepaald conform Bijlage A van de

2

CBb 25 januari 2013, AWB 11/335, 18050 Eneco Wind vs NMa.

3

Deze uitspraken zijn alle drie gelijkluidend. Naar één van deze uitspraken wordt door Enexis verwezen en is

aangehaald in voetnoot 2 hierboven.

OPENBAAR BESLUIT

3 /4 P a g in a 3 /4

TCE. Bijlage A geeft voor de verschillende aansluitcategorieën weer op welk punt in het net aansluitingen in een bepaalde categorie moet worden aangesloten. Dit zijn de gestandaardiseerde aansluitpunten. De aansluitcategorie (onderdeel A.1 t/m A.6 van Bijlage A) wordt bepaald aan de hand van de door Enexis gehanteerde grenzen. De grenzen die Enexis hanteert blijken uit het Tarievenblad van Enexis. Voor dit geschil is van belang het Tarievenblad van Enexis uit 2011, dat gold op het moment dat de offertes werden uitgebracht.

De door de gemeente Westerveld gewenste aansluitingen van 3 x 25A vallen in de door Enexis gehanteerde aansluitcategorie van ‘> 1*40A t/m 3*25A’. Het dichtstbijzijnde punt in het net met een bij de aansluiting behorend spanningsniveau zoals bedoeld in artikel 27, lid 2, sub d van de E-wet, wordt overeenkomstig Bijlage A van de TCE vastgesteld. Gelet op de aansluitcategorie van Enexis moet worden gekeken naar onderdeel A.2 van Bijlage A. Onderdeel A.2 van Bijlage A bepaalt dat de standaard aansluitmethode voor deze categorie op de laagspanningskabel is. De lengte van de verbinding die wordt gehanteerd bij het berekenen van het aansluittarief is de afstand (…) tot de dichtstbijzijnde laagspanningskabel, die deel uitmaakt van het net van de netbeheerder. Blijkens de tekening die is opgenomen in onderdeel A.2 gaat het hierbij niet om een aansluitkabel, maar om een LS netkabel. Een aansluitkabel vormt de verbinding tussen een aansluiting van een afnemer en het net. Dergelijke leidingen zijn niet rechtstreeks verbonden met een laagspanningsverdeelkast, maar zijn met een aftakmof verbonden met het net. Daarmee is de aansluitkabel technisch gezien geen laagspannings-netkabel.

In het onderhavige geval zijn voor alle vijf de aansluitingen kosten in rekening gebracht voor een aansluiting op de dichtstbijzijnde laagspanningskabel. Deze laagspanningskabels zijn in onderdeel A.2 van Bijlage A van de TC genoemd als punt waarop moet worden aangesloten. Aansluitkabels die de verbinding vormen tussen andere onroerende zaken en het net zijn geen gestandaardiseerd aansluitpunt als genoemd in onderdeel A.2 van Bijlage A van de TC. Enexis is derhalve niet verplicht uit te gaan van berekening van de kosten tot aan deze kabels.

Dit leidt tot de conclusie dat Enexis in de betwiste offertes bij de berekening van het aansluittarief is uitgegaan van het dichtstbijzijnde punt in het net conform artikel 27, lid 2, sub b van de E-wet vanaf waar de kosten worden berekend. De klacht van de gemeente Westerveld is daarmee op dit punt ongegrond.

Voor wat betreft het argument van de gemeente dat aansluitingen van derden kunnen profiteren van de aansluitingen die door de gemeente worden betaald, kan het volgende worden opgemerkt. De gemeente meent dat Enexis haar laat betalen voor het aanleggen van het net, omdat op de ten behoeve van haar aangelegde aansluitleiding derden kunnen worden aangesloten. Voor de situatie dat een derde wordt aangesloten op een bestaande aansluiting geldt op grond van artikel 2.4.5 van de Tarievencode Elektriciteit een restitutieregeling. Wanneer op een bestaande aansluiting een nieuwe aansluiting wordt gemaakt, wordt de bestaande aansluiting deel van het net. De

restitutieregeling houdt in dat de netbeheerder dan gehouden is tot restitutie van een deel van het door de eerstaangeslotene betaalde eenmalige aansluittarief. Daarmee is er geen sprake van dat de

gemeente betaalt voor het net. Immers, wanneer op de aansluitkabel van de gemeente een nieuwe

aansluiting wordt gemaakt, is de netbeheerder gehouden tot restitutie van een deel van het door de

gemeente betaalde eenmalige aansluittarief.

OPENBAAR BESLUIT

4 /4 P a g in a 4 /4

Ten aanzien van de onduidelijkheid van de offertes waar de gemeente Westerveld over klaagt, kan het volgende worden opgemerkt. De gemeente stelt dat zij vooraf niet goed is ingelicht door middel van tekeningen. Hiertegenover stelt Enexis dat bij de offertes tekeningen aan de gemeente zijn gestuurd en zijn toegelicht. Enexis heeft deze tekeningen ook overgelegd bij haar zienswijze. De door de gemeente Westerveld overgelegde informatie is niet voldoende om haar standpunt te onderbouwen. Zo ontbreken de volledige offertes (inclusief bijlagen). Slechts een deel van de offertes is meegestuurd met de geschilaanvraag. Verder wordt uit de geschilaanvraag niet duidelijk welk artikel uit de E-wet naar de mening van de gemeente Westerveld is geschonden als gevolg van de mogelijk onduidelijke offertes. ACM heeft de gemeente verzocht in haar schriftelijke zienswijze hierop nader in te gaan. Dit heeft de gemeente niet gedaan. Tevens heeft de gemeente haar

standpunt niet nader onderbouwd met stukken bij haar schriftelijke zienswijze. Ook dit onderdeel van de klacht van de gemeente Westerveld is daarmee ongegrond.

Het verzoek ten aanzien van de aan te leggen kabel in de grond van Staatsbosbeheer valt buiten de bevoegdheden die ACM heeft op grond van artikel 51 van de E-wet. Deze geschilvraag kan wel worden voorgelegd aan de civiele rechter.

Besluit

ACM verklaart dat zij op grond van artikel 51 van de E-wet niet bevoegd is ten aanzien van de klacht over de aan te leggen kabel in de grond van Staatsbosbeheer. ACM verklaart de overige klachten van de gemeente Westerveld ongegrond.

Hoogachtend,

Autoriteit Consument en Markt, namens deze,

W.g.

drs. F.E. Koel

Teammanager Directie Energie

Tegen dit besluit kan degene wiens belang rechtstreeks bij dit besluit is betrokken, binnen zes weken

na bekendmaking van dit besluit een gemotiveerd bezwaarschrift indien bij de Autoriteit Consument

en Markt, Juridische Zaken, Postbus 16326, 2500 BH Den Haag. In dit bezwaarschrift kan een

belanghebbende op basis van artikel 7:1a, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht, de

Autoriteit Consument en Markt verzoeken in te stemmen met rechtstreeks beroep bij de

administratieve rechter.