Even over de Engelse verkiezingen

VRIJHEID IN

DEMOCRATIE

VRIJDAG 3 MAART 1 9 50 - No. 99

~

Even over de Engelse verkiezingen

Pag. 6

/

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

EEN NIEUW TIJDPERK?

Naar aanleiding va11 de verkiezingen in Engel(tltd en het verlies der socialisten.

ne verkiezingen in Engeland zijn g·e~

gehouden op het voor de Labour Partij meest gunstige ogenblik. Het Engel- se kabinet had het in zijn macht de ver- kiezingsdatum te bepalen en de tot de Labour Partij behorende ministers hebben van die macht op zodanige wijze gebruik gemaakt, dat hun partij de beste resulta- ten kon verwachten. Niettemin bleef het aantal stemmen, dat de Labour-candidaten op zich verenigd hebben, beneden dat van de conservatieven en liberalen samen. Dat Labour in het Lagerhuis niettemin een kleine meerderheid aan zetels heeft, is een gevolg van het Engelse districten-stelsel, dat met zich brengt, dat de samenstelling van het parlement niet een getrouwe af- spiegeling is van de samenstelling van het

·kiezerscorps. Zeer sterk spreekt dat ook met betrekking tot de Engelse liberalen.

De verkiezingen hebben uitgewezen, dat de Engelse liberalen zijn gestegen van onge- veer 2~:i millioen stemmen in 1945 tot 2,6 millioen stemmen op 23 Februari j.l.

Bij een stelsel van evenredige vertegen~

woordiging zou dat tot ::.1: 60 zetels in het Lageriutis hebben geleid; nu hebben zij er nog gtWn tien! : .

zeer verheugend is, dat de extremis- tische groepen in Engeland geen voet aan de grond krijgen. De fascistische groep van Mosley had maar niet eens candidaten gesteld. De communisten ver- loren hun twee zetels en zijn dus nu niet meer in het parlement v~rtegenwoordigd.

Zij behaalden ook slechts 90.000 stemmen, wat neerkomt op ee11 percentage van 1/3 procent, een bijkans te verwaarlozen aan- tal derhalve. Het blijkt wel, dat,. waar de democratie stevig verankerd is, de knech- ten van Moskou geen kans krijgen. Dat geeft ons ook de 2ekerheid, dat ten onzent de invloed der communisten evenzeer in sterke mate zal blijven afnemen. De wei- nige weerklank, die de pogingen om tot staking in de havens aan te zetten in deze dagen ondervinden, bewijst wel hoezeer de communisten ook in ons land aan vertrou- wen en gezag bij hun voormalige volgelin·

gen hebben ingeboet. En dat men zich van die zijde nu moet gaan werpen op kwa- jongens-spelletjes, zoals deze week in de Tweede Kamer is vertoond, is een duide- lijke demonstratie van het gevoel van onmacht, dat de communisten hier te lande

heeft bekropen.

Men zal nu wel tot andere methoden overgaan, maar de democratie zal zich ook daartegen weten veilig te stellen.

De socialisten hebben in Engeland - ondanks het gunstige moment dat voor hen was uitgekozen - een fikse klap gekregen. Vijf en zeventig zetels minder zullen zij in het !J.ieuwe huis in kunnen nemen. De oonservatieven hebben- deze er bij gekregen.

De verschuivingen zijn dus aanzienlijk.

Zeer velen hebben zich van de socialisti- sche politiek afgewend, een tendenz, · die wij ook reeds enige malen met betrekking tot andere landen hebben moeten vast- stellen. Het blijkt dus wel, dat, waar de socialisten regeren, de sympathie voor hun streven gaat verdwijnen. Men zal van so- cialistische zijde moeten toegeven, dat men in Engeland nu toch de kans heeft gehad.

Ongeveer 4% jaar lang heeft men de touwtjes in handen gehad. Sociale diensten hebben de Engelse socialisten kunnen in- stellen, full employment kunnen nastre- ven en nationalisaties in de praktijk kun- nen brengen. En nochtans keren velen zich al'!

Het kan niet anders of ook zeer vele arbeiders hebben zich van het socialisme afgewend in Engeland. Men kan het im- mers ~zwa~.ZQ stellen, dat de 13 mil- Hoen stemmen van de Labour Partij_ aan- gebracht zouden zijn door de arbeiders en de 15 l'l!l!iMi'6en van conservatieven en libe- ralen tezamen door kapitalisten. Engeland zou wel uitzonderlijk veel kapitalisten tel~

len als dat waar zou zijn! Aan zijn econo- mische positie is dat overig-ens niet te

merken! ·

• * •

Het kan niet anders zijn dan dat vele arbeiders conservatief of liberaal hebben gesterneL De praktijk der socialis- tische politiek heeft hen duidelijk doen zien en doen gevoelen, dat de socialisten ook geen paradijs op aarde kunnen schep- pen. Nationalisaties b1·engen dat paradijs niet. De arbeider merkt er in zijn dage- lijkse bestaan vrijwel niets van. Alleen.

dat hij hen, die vroeger in zijn vakorgani- satie als zijn vertrouwensmannen optra- den, thans in de leiding van zijn bedrijf een rol ziet spelen en ziet optreden als zijn werkgever. De praktijk bewijst, dat hU

zulk een situatie niet wenst. Wij weten wel, dat er over het voor en tegen van nationalisatie prachtig kan worden ge- theoretiseerd. De werkelijkheid toont ech- ter, dat zij sterker is dan de leer. En de werkelijkheid is, dat in het land, wam· men nu bijkans 5 jaren gelegenheid heeft gehad

• om de socialistische beginselen te gaan toepassen, velen zich van de socialisten afkeren. En dat dezulken zich niet wen- den tot het communisme, maar tot die partijen, die de persoonl~ike zelfverant- woordelijkheid aanprijzen: conservatieven en liberalen.

wij zullen ons niet begeven in specula-

'

ties over hetgeen zal g·ebeuren. Wij denken zo, dat het kabinet, waarmede Attlee thans voortgaat, het niet gemak- kelijk zal hebben, gezien van Labour- ,standpunt uit. Men kan toch moeilijk voortgaan met nationalisaties wanneer de meerderheid der kiezers zich daartegen

duidelijk heeft uitgesproken. Verder :r:on het wel eens spoedig kunnen zijn, dat d<·

opleving in het economische leven, welk(' Engeland de laatste maanden te zien heeft gegeven, niet een langdurige blijkt te zijn.

En ja, wat dan? In het verband van de economische to~stand mag ook wel ge- dacht worden aan de weinig gelukkigE•

uitslag voor Labour op het platteland.

Zal dit het huidige kabinet er misschien toe brengen maatregelen te treffen, die het Engelse platteland gunstig kunnen stemmen, maar hoogst onaangenaam zul- len zijn voor de naar EngelmlCl cxport:<'- rende landen?

Maar wij willen ons niet in f'lH2eula.iie~

verdiepen. Op één aspect van tb~ I

¹

~ng·e1Rt

verkiezingen willen wU nog wijz.::L

Jn ons land is in de laatste juren veel te doen geweest ovel' ,,doorbraak''.

Volgens sommigen zijn de van rechts naar de P.v.d.A. do01·gebrokenen boden vall een nieuwe lente. Zij zouden nog dom·

velen gevolgd worden. Volgens anderen maakt één bonte kraai nog geen wintm·.

De laatsten zien de doorbraak mislukt.

Staan w\i echte1· niet op een moment van begin van doorbraak in andd·c l'ich- ting '? In het afgelopen jaar hebben vel'- kiezingen in andere delen van de wel'eld al een afkeren van het socialisme te zieJt gegeven. \Vij zien het thanR in Engeland wee1·. Het kan alleen zo \vanneer vele m·

heiders ook hun vertrouwen in het socia- lisme hebben verloren. En staan wij dan niet aan het begin van een nieuw lijdperk?

In de vol'ige eeuw, toen de samenleving.

gelijk in vele eeuwen had plaats gehad.

nog werd gezien van het standpunt der overheersende klasse uit, was er rede11 voor een aparte q,rbeiderspartij, die vool' de arbeiders de hun toekomende plaats in de samenleving· zou veroveren. Maat·

zijn wij nu niet veel verder? Is het niet zo, dat elke partij streeft nnar goede so- dale toestanden'? En gaat dan de keus voor de arbeiderswereld niet tussen par- tijen, die goede sociale toestanden willen maar geen socialisme, en partijen die zeg- gen goede sociale toestanden na te stre- ven met socialisme? Lange tijd meênden de arbeiders in ons land, die geen bindin- gen hadden, die hen tot één der rechtse partijen brachten, dat het socialisme voor hen de enige uitweg zou zijn. De- praktijk in het buitenland toont, dat vele arbeiders er anders over gaan denken. 1<--.:n wij z\jn et·

zeker van, dat een overeenkomstige dool'-

braak zich ten onzent ook steeds duide-

lijker zal gaan tonen. K.

3 MAART 1940 - Pa«· I

Professor Molenaar stelt drie· eisen van goed financieel regeringsbeleid

Een stichtingshrièf, waaraan achJerstand in te halen dan een een- maal bereikt niveau te overschrijden.

Ook in ander opzicht moot worden gevreesd, dat de thans nog te nemen maatregeten op toenemende weer- stand zullen stuiten.

men zich· niet hield

Na de algemene politieke, begon de Eerste Kamer de 1;orige week aan haa1· algemene financiële beschouwingen, die zij, in tegenstelling tot de Tweede Kamer, gescheiden pleegt te houden. Ditmaal werd met deze beschouwingen echter gecombineerd de behandeling van de begroting

!Jan minister Lieftincks Departement. Het was een uitvoerig debat, dat zich hierbij ontspon en waarbij zowel de financiële politiek in het verleden als die voor de toekomst in ogenschouw werden genomen. Onze V.V.D.- woordvoerder, prof. M o l en a a r, stelde daarbij in hoofdzaak drie eisen voor het financiële Regeringsbeleid. In de eerste plaats moet het nog labiele binnenlandse monetaire evenwicht .de helpende hand yeboden wo·rden en moet dit zo mogelijk verstevigd wo1·den. De tweede eis van gezond financieel beleid is, dat de Regering maatregelen treft, die kunrJ.en leiden tot vergroting van de productie. En als derde eis noemde prof.

Molenaar dan nog het richten van de productie op zodanige wijze, dat daardoor in het bijzonder de dollarinvoer wordt verminderd en de dollar- uitvoer wordt vermeerderd.

Het komt er, naar professor Mole- naar betoogde, nu immers op aan. de binnenlandse productie op te voeren zonder dat dit met een vergroting van de in geld uitgedrukte beloning ge- paard gaat. Mocht het tempo van de productiestijging onverhoopt achter blijven bij de Marshall-hulp, dan zou het sluitend mak(•n van de betalings- balans sleehts mogelijk zijn door ver- mindering van het binnenlandse ver- bruik. Men moet er zich op voorberei- den. dat het tcm]Jo van de productie- verbetering WGal·schijnlijk de tendc1u;

zal hebben te dalen. En nogrnaals stel- de onze woord voerder vast: Het te- kort op de betalingsbalans 1949 is voo1·

ongeveer 62 <;.;, een dollartekort en het is speciaal dat dollartckort, dat moet worden ingelopen. Daar zit de moei- lijkheid.

I n het begin van zijn {·ede" getuig- de prof. Molenaar nog eens van zijn waardering voor de werkkracht en de bekwaamheid van minister Lieftinck, al blijven wij dan ook van mening, dat bij de uitvoering van de geldzuivering met minder rompslomp' had kunnen worden volstaan en dat bij de belastingwetgeving niet altijd voldoende rechtvaardigheid is · be- tracht.

Het is echter verheugend te kun- nen constateren, dat het Nederlandse volk in de afgelopen jaren er in is ge- slaagd zeer belangrijke resultaten te bereiken. Met waardering, zo ver- klaarde de heer Molenaar, moet wor- den erkend, dat de ·sanerende en sta- biliserende invloed van de Regerings- politiek daarbij een positieve :!:actor is geweest. Door de geldsanering, dis- t:ributie, prijs- en loonregeling - hoe onaangenaam deze maatregelen van individueel standpunt beschouwd dikwijls waren - is een inflatie voor- komen. Voorts is daardoor de arbeids- vrede verzekerd, een maximale werk- gelegenheid gecreëerd en de grondslag gelegd voor een belangrijke jaarlijkse verhoging van de productie. Alleen met de arbeidsproductiviteit wU het nog niet zo goed vlotten. Zeer belang- rijk achtte spr. ook de vermindering van 't tekort op onze betaling-sbalans van bruto twee milHard tot ongeveer 600 milHoen golden.

H oe zijn nu de perspectieven? Wat dat betreft staat. het vast, dat wi.f er nog lant niet zijn en dat de toekomst nog vol onzekere factoren is. Tot de nieuwe moeilijkheden, waar- voor de minister thans staat, behoort het sluitend maken van de begroting.

In September sloot deze voor de ge- wone uitgaven. Dit perspectief is thans echter, als gevolg vooral van de devaluatie en de verhoogde militaire nitgaven, weer weggezonken.

De Christ.-Hist. woordvoerder mr.

Pollerna had gezegd: Wij leven op een vulkaan. Prof. Molenaar vond deze uitdrukking wel wat te sterk, maar dat er gevaren zijn, was hij met de heer Pollerna eens. De Marshall-hulp 'oopt in 1952 ten einde. Onze nog aan- W'ezige realiseerbare buitenlandse ac- tiva zijn nog slechts gering; het groot- ste deE-l vormt een integrerend deel van ons eigen economisch leven en kan niet als een liquideerbare reserve worden beschouwd. De vooruitzichten op nieuwe buitenlandse eredieten zijn onzeker. Toch moeten wij koers zet- ten naar een toestand van een geheel op eigen krachten steunend in- en uitwendig economisch evenwicht.

De ontwikkeling van de in- en uit- voer heeft in de afgelopen jarE-n een sprongsgewijze verbete1·ing te zien gegeven. Het tekort op de handels- balans voor 1919 is echter altijd nog ongeveer f 1,5 milHard en het tekort op de betalingsbalans, inclusief de

aflossing op ontvangen on•rheids- kredieten, altijd nog f 600 millioen.

Hieruit volgt. dat in de enkele jaren, die ons tot 1952 nog resten, de uiter-

ste krachtsinspanning nodig is. P ^{rof. Molenaar} kwam daarbij tot zijn drie boven reeds genoemde conclusies ten aanzien van de eisen, die aan het financieel beleid der re- gering gesteld mogen worden. Hij lichtte deze nog uitvoerig toe. Spreker vroeg daarbij Qok nog, het parlcment in de loop van het jaar niet plotseling voor 'n deeisi<:' t<:' stellen rnet betrek- king kt de uitgaven voor Nieuw-Gui- nea. Hier zou een voorafgaand eon- tact met de Kamers aangewezen .-;ijn.

Wat de kredietverlening aan Indone- sië aangaat was de heer Molenaar van mening, dat deze niet zal dienen te geschieden op overwegingen van sen- timent, maar thans van zuiver natio- naal-economisch belang. Nog geheel afgezien van de vraag of bij de poli-

E r is bovenal nog een groot dollar- deficit. De enorme verbetering van onze betalingsbalans mag ons dan ook niet tot lichtvaardigheid verlei- den. Wij verkeren in een situatie, waarin het volume van onze buiten.

landse handel het vooroorlogse peil gaat benaderen en waarin de indus- triële arbeidsproductiviteit - met uit- zondering van de kolenproductie -

het vooroorlogse

p~l

heeft bereikt of misschien reeds hee:ft overschreden, zodat er reden is om te verwachten, dat hei' tempo van de ontwikkeling thans wel eens vertraging te zien. zou geven. Het is altijd gemakkelijker een

0 f<'&eze ^burge!_

is altijd een bizonder slecht wiskunde mannetje ge- 1J)eest, maar als er één ding is waar hij nog minder verstand van heeft dan 'is het de politiek.

Misschien is dà.t 't '·m

' ~

' 0

~ f

0 t

. . juist dat hem zozeer bij

uttstek geschtkt maakt om te schrijven in een politiek b~ad.

Vanwege de objectiviteit, weet u.

, Hij zit nu vóór zich met de uitslag van de Britse ?Jerkie- zmgen:

Conservatieven : Socialisten : Liberalen:

en:

Conservatieven : Socialisten : Liberalen:

11.724.248 stemmen 13.098.514 stemmen 2.580.555 stemmen

278 zetels 314 zetels 8 zetels

Zodat de Conse1·vatieven voor iedere zeteL 42.174 stemme11 hebben nodig gehad.

Zodat de Socialisten voor iedere zetel hebben nodig gehad.

Zodat de Libemlen voor iedere zetel hebben nodig gehad.

Iemand bezwaar tegen deze rekena.1·ij?

41.715 stemmen 322.569 gtemmen

Zodat de liberalen ongeveer een vijfde van het aantal zetels van de Conservatieven hadden moeten hebben en 278 gedeeld door vijf = ^{55 zetels.}

En vertelt U mij nu niet dat in Engeland yeen evenYedige vertegenwoordiging bestaat, want dat weet ik precies even goed als U.

En vertelt u mij nu ook niet dat daarom die hele reke- narij van mU wel pet lijkt, want dat weet ik, zo nodig, nog beter dan u.

En dat ik dit stukje bete1· niet had kunnen schrijven om- dat de lommerd er geen penny op geeft; accoord, goede v1·ienden.

Mam· Zaat mij nw óók eris wat geks sch1·ijven.

Er is imme1·s niemand die u dwingt te luisteren naar de mallepraat van

DEZE BURGER

MOLENAAR drie eisen

Lick<:

ontwikkelint~

in lndonesii:' Hieu- we investeringen aldaar verantwoord zijn, kan Nederland zich in ieder ge- val niet veroorloven tot dergelijke investeringen over te gaan', wanneer daar niet direct aanwijsbare economi- sche Yoordelen tegenover staan.

B ij de tweede eis: Maatregelen treffen, die kunnen leiden tot vergroting van de productie, stelde prof. Molenaar voorop, dat de over·

heictsuitgaven dienen plaats te vinden uit besparingen en niet uit geldcrea·

tie. Daarbij is het tevens noodzakelijk, dat het particuliere bedrijfsleven niet door een te zware belastingdruk van nieuwe investeringen wordt afge•

sehrikt. Ook vermindering van de progressie op de inkomstenbelasting zal noodzakelijk zijn. Geslaagde risieG•

dragende investeringen zal ook de be- loning moeten worden gegeven, die haar, economisch gesproken, toekomt.

Hoge belastingen op het bedrijfsleven zelf, onvoldoende mogelijl\:peid tot compensatie van goede en ~chte ja- ren, dividendstop e. d., doeh evenzeer een te ver doorgevoerde progressie in de belastingen op het inkomen en een extra commissarissenbelasting hebben het tegenovergestelde effect. · Zij mogen nog verantwoord zijn ge- weest in de eerste periode van het herstel, zij worden een belemmeriDC voor een verdere verbetering, zodra een monetair evenwicht is bereikt.

A an het slot yan zijn rede heeft prof. Molenaar ook de kwestie van de liquidatie van Lippmann &

Rosenthal (Sarphaiistraat, Amster•

dam) nog uitv"crig besproken. In ant·

woord hierop heeft de minister, zoals men uit de dagbladen reeds heeft kun- nen lezen, o.a. medegedeeld, dat de termijn voor de beslissing op het aan·

bod van de beheerders is verlengd en wanneer uit de memoriepost der sup·

pletoirc begroting mocht worden ge- put, dan zal nog een debat in de Sta- ten-Generaal hieraan voorafgaan.

l\'let nadruk heeft hij daarbij be- toogd, dat hij het hoogst onfatsoen•

lijk zou vinden, wanneer de Staat uit deze aangelegenheid nog een voordeel zou putten. Daarom was prof. Molenaat· van mening, dat, wanneer men aanspraken zou gel·

(lend maken op de lasthebbers, die te kwader trouw waren, men deze bedragen niet ten goede van de Staat zou mogen brengen, maar deze zou moeten doen strekken om de 70 % u1tkering, die aangeboden werd, met een bt•paald percentage te verhogen.

l vervolg op pag. 5)

VRIJHEID EN DEMOCRATIE

VIIJBE1D 11 DEMOCRATIE

Voorzitter Redactie-comm.: Drs. H. A. Korthals.

Redactie-secretaris: Mr. E. Elias.

Adres: Victoria Hotel Amsterdam, Kamer 435.

Administratie: P o s t b u s 4 3, A'foort, tel. 5267, Abonnementsprijs J 1.90 p. kwartaal, J 7.50 p. jaar.

Voor het zenden van abonnements- en adverten- tie-gelden: Postgiro no. 245103, ten name van de Penningmeester van de Stichting ,.Vrijheid en Democratle" te Amersfoort.

Losse nummers 15 cent.

Voor advertenties wende men zich tot de admi- nistratie of tot de hoofdvertegenwoordiger: I..

Vlug, Geestbrugweg 69, Rijswijk (Z.-H.).

. "Studie-conferenti ^'1 Woudschoten''

H ^et stemt tot voldoening, dat de declm·ming aan de Studie-conferentie van de Vereni- ging van Staten- en Raadsleden, welke op 11 en 1:.! Maart a.s. te Woudschoten zal worden ge- houden, aanmerkdijk groter

IS

dan de deel- neming aan de conferentie, die het vorig jaar In Birkhoven plaats vond.

Doordat wij thans echter over ruimere accom- modatie beschikken, vcrheugt het ons te lmnne11 mededelen, dat er nog enkele plaatsen over z\jn, zodat de inschrijvingstermijn is verlengd tot Dms!lag 7 Maart a.s. De voorwaarden blijven dezelfde: gratis voor leden van de Verenigmg;

voor niet-leden f 3.-- · p. p., te voldoen b\i R.

Mees en Zoonen, 's-Gravenhage, giro-rekening:

no. 68500, onder vermelding: Studie-confPrentie Vereniging van Staten- en RtHtrlsleden. U lmnt zich derhalve nog

opgeven~

26 April 1950

E en datum, een dag gelijl' alle andere, Woens- dag 26 April 1950. Het zal mooi

" r ·

":c weer zijn, er

:~:al c~r: J-l'~¹¹ .... ~---~----· _ ... d.,-.=L

over (

¹

e steden en '!C~:.!:.,1 ;".ngen of cle voorjaarszon zal :1·eerlijk schijnen. l<Jfln dag als elke andere dag.

Maar toch een andere dag ook. Want op die dag hebben de Nederlanders een plicht. Een plicht.

die voor de andere plichten, welke zij op die dag te verrichten hebben, moet gaan n.l. om ter stembus te gaan en hun stem uit te brengen voor de verkiezingen van leden van de Provinciale Staten en door de wijze van vcrkiezing van de Eerste Kamer, indirect ook voor de leden van de Eerste Kamer. Maar direct stemmen zij op de lijsten, welke zijn ingediend voor de Provinciale Staten. En nu is het zo, dat wij in ons weekblad niet behoeven op te wekken om te stemmen op de lijsten van de candidaten, ingediend door de V.V.D. Dat spreekt eigenlijk wel

van~elf.

Maar wel vdllen WiJ al onze leden opwcklten om zich zelf, hun fàmilieleden, geestverwanten en ken- nissen in te prenten om op die dag ter stembus te gaan en te stemmen op de lijsten van de V.V.D. 26 April 1950, noteert het in uw agenda.

Het hangt soms van één stem af, welke can- didaat gekozen wor~t. De stem van U, van uw familieleden, vrienden en kennissen mag niet ontbreken.

Reizen en Trekken

W ij begrijpen, dat in deze tijd ministet·s minder stoelvast zijn en vaker er op uit moeten trekken dan in vroegere tijden het geval was.

Stellig heeft dat ook voor onze Regering gegol•

den in het afgelopen jaar, toen het Indonesische probleem zo groot was, dat persoonlijk contact voor het bespreken en het oplossen van vraag- stukken dringend nodig was. Wij begrijpen ook, dat b.v de gemeenschappelijke verdediging van West-Europa het nodig maakt, dat meer dan eens de minister van Oorlog op reis gaat, we begrijpen heel wel, dat minister Stikker, zeker, nu hij zo'n belangrijke rol vervult als Europees economisch bemiddelaar, veel reizen moet. Maar als we nu weer lezen, dat minister Rutten naar Indonesië gaat ter bespreking van ondenvijs- problemen, dan welt de vraag op onze lippen, of dat nu ook noodzakelijk is. Of is het soms om emplooi te vinden voor de nieuwe staatsse-

cretans bij O.K. en W., a.l1; de minister in Indo·

nesië vertoeft?

De1nocratie

I n de Haag.se gemeenteraad is onlangs een motie, ingediend door de communistische frac·

tie, met betrekking tot het voorzien in de be·

hoeften van het kleuteronderwijs, met overgrote meerderheid aangenomen, waarbij zich behalve de K.V.P., C.H., A.R. fracties, ook de V.V.D;

raadsleden voegden. Wij laten nu even daar, of het wenselijk was om deze motie aan te nemen, maar de motie was aangenomen. Dit verdroot blijkbaar de socialisten, die hiertegen in een vo

¹

gende vergadering opnieuw bezwaar maakten

en ten onrechte gingen nakaarten en op een

weinig elegante wijze over een aangenomen motie. Daaroij bleek de socialistische wethouder van te voren al niet geneigd om enige stappen te doen om deze motie te trachten zo goed mo- gelijk te doen verwezenlijken. Dit achten wij democratie in de slechtste vorm. De Partij van de Arbeid en het orgaan van deze partij, Het Vrije Volk, noemen zich tegenwoordig gaarne democratisch-socialistisch: Als men in de prak-

tijk zo optreedt, als de wethouder van onderwijs in Den Haag, dan kan men dat woord democra·

tisch er gerust aflaten, want dat slaat dan alleen op voorstellen, waar de P. v. rl. A. voor·

stander van is.

Onze zeemacht

Z eer onlangs heeft de luitenant te1· Zee lc Klasse J. G. Stegeman te Rotterdam een rede gehouden voor de leden van de Koninklijke Vereniging "Onze Vloot''. Door de nieuw ont- stane toestanden --·· als gevolg van de Westerse Unie ·- en het Atlantisch Pact - aldus spreker, zal ni<'ts veranderen aan het feit, dat het vr'ij bevaren van dP zpei;n in vredestijd voorwaarde voor wdva.arl, in oorlogstijd voorwaardl' voo:r het hehou(l van een land als het onze zal blijven.

Ondaliks al het reeds betaalde leergeld zijn er velen, zo merkte spreker op, di•• op <k marine- begroting extra Willen

bezuin;~·en

ondPr het Jnotief, dat in et'H rnogel{ike t<wkomstig,• oorlog de Amerikaanse en I<Jngt:Js,, vloten d<' heerschap.

pij ter zee zuliE>n willen bevl'chteu en dat W\i een en ande1· maar beter aan hen kunnen overlaten.

Spreker noPm•k dit <·en miskenning van de taak van onze zeemacht. Het lijkt. on;; nutt.ig dat deze woot·den nog eens <>xtra wonJen nnderstrecpt omdat l'r veedal müwerstand sch\jnt te bestaan omtrent de

belangT~jlH'

rol, die wij spelen binnen het verhand van het vV(·stelijke :lefensie-systecm.

De offer::;, die wij ons hiervoor mot•ten gdroosten, zijn op;:;etw\ifeld zwam·, doch gezien de politieke macllt.W<'J·houding<m op dit ogenblik, hebben wU geen ander•· keu.'<. Het gaat er tenslotte om de democ·i·ati<' t<, Y<>r<ledigen in de wetmmehap dat men het uitci·st,• hvl'ft ge<laan, de vrijheid te beschrnnPr in

<:¹~~u !--ltl

iid \

¹."TlH

rin

\Vii

Jlh't allf'Pn

Rtaan. · ·

Eenheid su.m rs t

w(·Jke ).(i'VHI'ell .. . .. .-; llULiOnaJisatie zitten '"' ~·~- "dk een vervlakking en onecono- misch hPheer zij leidt., is algenwen behend. Te vaal' N.·ht.~r wordt te weinig- aancll~cht geschon- ken aan het versehijnsel, dat nationalisatie in de eerstr· plaats nadeli~· voor de consument

·wr-rkt, orruhlt zij d<' r.:·ehten van de verbruiker in dlf. zin aantast, dat deze verbruiker geen vrije h·uze meer hel'ft, doch g-edwongE:n is te aanvaflrf!en wat hem ten vcrkoop

wo~·,Jt

aange- boden. Dit is trouwens ook het grote bezwaar van de geleid,•. economie en van eU' socialistisch stelsel, omdat zij de vrije keuze Yan de consu- ment in een zeer slerkt• mate te niet duet. Niet alleen echter wordt de keuze b\i de koop be- perkt, doch ook heeft de kwaliteit vaü het pro- duct door de nationalisatiemaatregelen te lijden.

Wij troffen hiProver onlangs in de N .R.C. een bericht aan, overgenomen uit het officiële Rus- sische blad dat te Berlijn verschijnt, "Tägliche Rundschau", waarin klachten van lezers waren opg<momen over de kwaliteit van schoenén en onderkleding, die ûoor de genationaliseerde fa- brieken in Oost-Duitsland worden vervaardigd.

De algemene klacht van de verbruiker is, dat deze goederen niet ,;ijn te dragen. Zo beklaagde een lezer uit Dresden zich er over, dat zijn lange wollen onderbroek na de eerste maal wassen, was g-ekrompen van zijn enkels tot boven zijn knieën. Blijkbaar begreep deze lezer niets van de practische voordelen van de nationalisatie.

Immers, wat is doelmatiger dan in de winter onderkle._ding te kopen die zichzelf automatisch in een zomerdracht veranderd? De lezer uit Dresden stond overigens in zijn klacht niet al·

l'E'en. Een medeslachtoffer uit G<it11a schreef, dat de zolen van zijn schoenen niet helemaal van leer waren (bedoeld was blijkbaar: helemaal niet), maar bestonden uit materiaal van onbe- kende samenstelling, aangebracht tussen twee dunnen plakken leer. Na enkele malen dragen waren de zolen versleten. "Wij verwachten voor 19 mark en 30 punten iets beters van de gena- tionaliseerde fabrieken," zo luidde het oordeel van de briefschrijver. Ziede.ar de nationalisatie in de practijk, waari'.an toch meer nadelen ver- bonden schijnen te zijn dan r1e voorstanders

^011s

willen doen geloven.

Hermandad

O nlangs hebben duizend politicami.ltenai·en : '' een bijeenkomst te Den Haag protest aang-e-- tekend tegen de nieuwe pensioenregeling voor·

het politiepersoneel. Deze pensioenregeling houdt o.m. in, toekenning van een vervroegd ouder- domspensioen op 55-jarige leefijd met het gevolg, dat het inkomen van deze vroegtijdig gepenslon- lleerde politieambtenaren vrijwel wordt gehal- veerd. De voorbeelden di'C ter vergadering wer- den genoemd, waren inderdaad ontstellend. Zo werd medegedeeld, dat een wachtmeester te Roosendaal met een gezin van tien personen f 164.- in handen krijgt. Deze man heeft aan de overheid gedurende 29 jaar zijn diensten be- wezen. Een collega van deze man heeft 23 dienst- jaren achter de rug. Hij heeft tien kinderen en zijn vroegere inkomen bedroeg f 305. - Thans

3 MAART 1950 - Pag. I

is hij gedwongen te leven van een inkomen dat i 166.- bedraagt,

Het gevolg van deze onbevredigende regeling is, dat deze politiemannen allerlei baantjes moe·

ten zoeken, hetgeen op deze leeftijd gezien de minder gunstige situatie die thans reeds op d0 arbeidsmarkt heerst, niet bepaald eenvoudig is.

Zonder een onmiddellijk oordeel over dit vraag- stuk te willen geven, lijkt het ons toch zeer ge- wenst dat een en ander te bevoegder plaatse wordt onderzocht. Dit probleem

IS

te ern;;tig om er zomaar aan voorbij te gaan.

Zuinigheid (I)

N aar oe regering onlangs in haar Memorie van Antwoord over de algemene beschouwing aan de Eerste Kamer heeft medegedeeld kan de be- tekenis van de beperking der overheidsbemoei- ingen, welke zich in de laatste ]aren necft vol- trokken het best worden afgemeten naar het verloop van de sterkte van het rijkspersoneel.

Uit deze cijfers blijkt, dat de sterkte van het burgerliJk rijkspersoneel sinds 1 Januari 1946 is teruggelopen met 22 à 23 procent. Laat men de ministeries van Oorlog en Marine waar bij·

zo_ndere omstandigheden gelden, buite'n beschoU··

wmg, dan bPdraagt de vermin<lering zelfs ruim 33 procent. Nu lijl<en deze cijfe1·s gunstiger dan zij in werkelijkheid zijn, en het kan tot misver- stand aanleiding geven om in dit verband tE' spreken van een beperking der overheidsbe- mof'iing. Natuurlijk is hiervan naar de letter van llPt woord sprake. Dit wil Pchtl'r nog niet zego-en dat t>r in beginsel veel is veranderd. In de ee;ste plaats z~jn practiseh alle distributieambtenaren afg2vlot'id. Men kan dit beperking der over- heidsbemoPiing- noPmen, zonder dat het principe dezer over-heirlsbemoeiing ernstig wordt aange- tast. Met andt~re woorden: dat de 'overheidsbe·

moeiing met de consument minder wordt wil nog geenszins zeggen, dat dit ook het o·ev~l zal zijn met de bemoeiingen van Vadertje Staat met -het bedrijfsleven. Als zodanig zal men dan ook zeer voorzichtig moeten zijn bij het hanteren van dergeltik cijfennatel'ianl.

Zuinigheid (11)

Beperking van de Overheidsbemoeiing behoeft . nog gPenszins in te houden, dat deze beper- lung op een verstandige wijz·e wordt toegepast.

M.a.w. niet elke lwpcrking behoeft altijd ver- standig te z\jn. Als men tot bezuiniging over- gaat ~nag eins niet de bezuiniging als zodanig het leidend beginsel zijn. Zo krijgen wij de in•

druk, dat de controle aan onze grem; mèt België absoluut onderbezet is,· gezien het feit, dat de veesmoklu•l er ·Zeer sterk floreert en de C)!1tro- Ierende ambtenaren niet in staat zijn hiertegen krachtig op te tredèn. Hiermee is wel het be- wijs geleverd, dat bezuiniging dan slechts op haar plaats is, als zij met verstand wordt door- gevoerd. Zuinigheid die de wijsheid bedriegt kan nimmer, ook in de overheidsbPzuiniging, een goede leidsvrouwe zijn.

Tekenend

I n 1948 hebben chauffeurs, die behoren tot de verschillende diensten van het departement van Oorlog, het land een schade berokkend van 1,2 millioen gulden. Bijna 900.000 gulden werd uitbetaald aan vergoedingen voor. schade, dio grotendeels door aanrijding·en werd veroorzaakt, Bovendien werd een aanzienlijk bedrag uit.be~·

taald aa.n jaarlijks terugkerende schadeloosstel·

Hngen wegens aanrijdingen. Niet zonder ergernis, aldus ontlenen wij aan de Volkskrant, heeft de Commissie voor de Rijksuitgaven uit de Tweede Kamer hiervan kennis genomen. "Dit resultaat kan weimg verwondering wekken bij hen, die zelf hebben kunnen en•aren, hoe militaire chauf- feurs nog altijd door stad en land lijden en rossen," aldus de Commissie die dit zo ernstig :icht, dat zij "met verbazing" heeft geconstateerd, dat de mmister van Oorlog met geen enkel woord, op de critiek der Algemene Rekenkamer heeft gereageerd. Wij kunnen een en <,tnder slechtb tekenend noemen niet alleen voor de toe•

standen cl!e er nog steeds na de bevrijding van ons land heersen, maar ook tekenend voor de mentaliteit van een zeker deel van onze bevol- king die het slachtoffer is geworden van een geestesgesteldheid die slechts zou kunnen worden veranderf! door een behoorlijke opvoeding. Een opvoeding. die niet in de eerste plaats bestaat uit het aankweken van parate kennis, maar die zich o.m. ook bezig houdt met de vorming van het karakter dat oog leert hebben voor de be·

langen o'"-'1 cle gemeenschan.

Kortzichtig

D e commentator van het Socialistisch Commen- taar, de heer Voskuil, die altijd op zo "mln~

zame" manier over zijn politieke tegenstanders spreekt, heeft Zaterdagavond, toen hij de uitslag van de Engelse verkiezingen besprak, de midden- groepen, die niet socialistisch hadden gestemd, toegevoegd dat zij altijd zo kortzichtig waren.

Het is goed .om dit woord in g-edachten te hou·

den, er blijkt de woede uit, dat ten lange leste bij de middengroepen in alle landen steeds dui- delijker het oesef wordt, dat de socialisten het gemunt hebben op de ondergang van 'de midden•

groepen. Kortzichtig noemt de heer Voskuil dat.

Helderziende zou een betere uitdrnk1dng geweeet

2:ijn.

VRIJHEID EN DEMOCRATIE

SUJ(J(ELS?

Men zegt en praat zo verschrikkelijk veel

(Door onze militaire medewerker)

PLotseLinge ziekte werd oorzaak, dat wij de pacifistische Kerstboodsclwp,

~velke de heer A. Viruly ons in Vrij Nederland aanbood, slechts gedeelte- lijk konden belichten. Daarom thans nog het volgende, juist omdat de Kerstboodsch.lp:i.Jer in de kwalificatie "Sukkels" eigenlij.k allen same1~­

bundelt, die zo dom zijn nog heil te verwachten van "ww de m·ede wû., hereide zich ten oorlog voor".

Want indien wij dan al sukkels zijn, hoe moet men clan de lieden aan- (lttiden, die in 0.-Europa, in China en in Z.O.-Azië zich reddeloos en rede- loos aan het R11ssisch communisme ove1·geven, dit wil zeggen aan de ge·- vaarlijkste vijand, die V1·ijheià en Democratie ooit heeft bedreigd? Natuur_- lijk al die milLioenen primitieve en !wlf-primitieve mensen lazen noo~t

iets van Ortega Y Gasset [La Rebelwn de las masas] en hebben nomt u·oost èn weten geput 1tit zijn stellingen, o.a. dat commmûsme en totalitai- l'isme in de wereldgeschiedenis al gewéést en weer ventwenen waren, en

<lat slechts werkelijke vr\jheid en waamchtige democmtie deze wercltl icznWe';t, redden, mits voortdurend verbeterd.

Immers, dit bolsjewisme, dit Russisch communisme .is niet anders da11 imperialisme, than!' niet betracht doo1· vorsten en mnnste.rs, maar, door het proleta1·iaat" èn in de primitieve en barbaarse Azu1t1sche gebteden èn i;; ^de stukjes e:~ brokjes, waaruit dit hopeloos vcrdeelde W.-Enropa nog altijd bcstaai.

P]1oen w\j naar

a~nleidi.ng

van

J. deze onbezonnen Kcrstbood-

~:;~·h.-.~-, bi~·" '"ll d~n.t'

eens een uit- spraak nasloegen in geschriften en

llvv~."~"Ja 1 ^.J 1 ^l~"1 v-an grote den1ocraten,

I oen kwant deze vraag in ons op:

is het eigenlijk wel zo wonderlijk, dat al die ontelbare miilioeneu blijk- baar hun heil vcrwachten van daL

t~Olnmunisme?

Denk aan 0.-Europa --- een stuk- geslagen land, een straatarme bocren- bevolking zonder grond, alle ramp- ,c;pocden van het groot-grondbezit, alle ellende van meedogenloze Duit- se bezetting -- slechter en ellendiger lton het niet. Beter kon het altijd en overal. En vergeet niet, dat deze mensen eigenlijk nooit anders en beter hebben gekend dan onderdruk- fting, onvrijheid en staatsalmacht!

Denk aan hetgeen Sternberg schreef: men kan het communisme alleen maar positief bestrijden zorg dat alle vrije en in democratie levende mensen het beter hebben dan ile slaven van het communisme.

.,

H ^{ier ligt dan} ook de hoofdoor- zaak voor de communistische llesmetting in Italië: groot-grondbe- zit, hopeloze armoe en ellende van tle kleine man.

Hier liggen ook de mogelijkheden in Duitsland, hoewel de doorsnee- Duitser voldoende zag en ondervond om zich geen communisnw aan te rneten.

Vandaar ook dat het communisme in de werl{elijk vrije en democrati- .-;che landen van W.-Europa niet kan

"'edijen, behoudens per 5e coloJUH'.

.. * *

M ^{aar daar is} Azië, en Afrika, en Zuid-Amerika, de gekleur- de werelden, waarin thc dashing ticles of colour hoog opslaan.

Hier liggen .de onbegrensde moge- lijkheden voor een communisme, dat de feodalen verslaat en de groot- grondbezitters onteigent: de arme, eeuwig hongerende boer-zonder-land ziet en ondergaat een beter lot. En op dat ondergaan komt het aart - lees Sternbcrg. Dat is de werkelijke, de voelbare vcrbetering --- slechter dan vroeger kon niet. En dit is heter.

Hier ligt de grote kracht van de boeren-communist Mao '!'se 'l'oeng:

hij loste zijn beloften in tegenover

<1•'

hezitloz·~n

en hongerigen.

H ^{oc en} waar kan ûe Democratie -- en dat zijn dus Amerika, W.-Europa en de hunnen ---- de com- munistische vloedgolf positief tegen- houden en keren 't

Men zegt dat Japan deze heilstaat niet begeert. Men zegt tllat de Islam zich fCI tegen het communisme zal lceren.

Men zegt, dat Amerika een nieuwe ,.Oosterse" politiek zal volgc.n.

Men zegt en praat zo verschrikke- lljk veel.

Maar intussen liet de Democratie bet gebeuren dat de inheemse boer In eertijds bevoorrechte streken van

MAO in losser

Z.O.-Azi<.l, tot coen rechteloze honge- rende have-not werd neergedrukt. En die Democratie zag

g<~en

kans M:alak- ka, Burma en Siam afdoend<', positief te beschermen.

N ^ogmaals,

^h~·t

^is niet verwon- derlijlc dat de primitieve ge- ldeurde volkeren zich samenvoegen onder het commU'nismc: proh·tar·il!rs.

Vf~renigt

u!

Wat dit uiteimldiik voor hen be- tekent, ku.nnen de~ stumpers niet be- oortlelen. :rvraar het zal worden zoals dr. de Kat Angelino het voorzag en voorspelde: de rimboe neemt terug wat zij slechts tijdelijk afstond.

En juist waar millioenen Ooster- lingen worden meegezogen i.n de communistische kolking, terwijl voor positieve afweer, zoals Sternberg bedoeld, tijd en middelen thans ont- breken, daar is en blijft het enig mogelijke voor de Democratie - en dus voor Amerika en de zijnen -- tlat, wat de heer Viruly vlotweg, hautain maar terzake o.nkundig ver- oOl·deelt: si vis pacem para bellum.

N. V. Lijm- en Gclatme{abnck

Fabrieksmerk

TWEETORENS Tel. 106-363 De J ft

3 l\fAART 1950 - Pag. -L

Vereniging van Staten- en Raadsleden van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie.

Jaarlijkse Algemene Vergadedog op Vrijdag 31 Maart 1950, in Hotel Terminus, Stationsplein 8 te lJtrecbt, 'S namlddags te 16.00 uur.

AGENDA:

1. Opening door de Voprzitter.

2. Notulen van de buitengewone algemene ledenvergadering van 22 October 1949.

3. Jaarverslag van de Secretaresse 4. Jaarverslag van de Penningmeesteresse.

5. Ingekomen stukken.

6. Mededelingen voor het lcomende jaar.

7. Verkiezing van bestuursleden.

Aan de beurt van periodieke aftreding zijn:

Mr. J. S. Baron van Harinxma '!'hoc Slooten te Amsterdam;

C. M. Moolenburgh te Burgh (Z.);

Mr. H. S. Siebcrs te Groningen.

De heren Moolenburgh en Siebers stellen zich herkiesbaar, de heer Van Harinxma Thoe Slooten is, in vcrband met uitbreiding van zijn werkzaamheden, niet bereid een nieuwe benoeming te aanvaarden.

Door het Bestuur wordt candidaat

g.~st<'ld:

de heer A. Schouten te Culemborg.

8. Rondvraag

9. Sluiting door de Voorzitter.

Het fooiensysteem is geen overheidszaak

( l11.!)ezonden.)

N aar aanleiding van het artikel .., "Moet dat nu zo blijven" in Uw blad van 3_Februari, meen ik het vol- gende naar voren te mogen brengen.

De inzender doet alsof Nederland het enige of een der weinige landen zou zijn, waar het fooiensysteem voor het restaurant-bedrijf bestaat, terwijl dit, nog afgescheiden van de rest van de

\vereld, in het overgrote deel van Europa ·het geval is, en de fooien b.v.

in Engeland een nog veel grotere rol spelen dan hier. Er zullen dan ook weinig vreemdelingen komen, die dat fooiensysteem ongewoon vinden. Dat er personeel is, ook in de vreemde, dat probeert van het fooiensysteem misbruik te maken door hun wijze van optreden bij de afrekening ten aanzien van de binnen- en buiten- landse "vreemdelingen", is natuurlijk zeer betreurenswaardig maar zou waarschijnlijk ook met vaste prijzen blijven bestaan. Bij de hotel- en pen- sionprijzen, waar reeds veelal de be- diening op de rekening gecalculeerd wordt, is het rekenen op of jagen nam·

extra-fooien allerminst uitzondering.

De inzender doet, alsof het perso-

neel in grote meerderheid tegen het fooiensysteem zou zijn en dit als een belediging en kwelling gevoelt, maar ik weet van vaklieden met uitgebreide ervaring, dat de overgrote meerder- heid van het café- en restaurant per- soneel op handhaving van dat systeem zeer gesteld is en er niets voor gevoelt dit vervangen te zien door een bere- kening van 10 of 12 % in de vaste prij- zen der consumptie. Ik meen dan ook de inzender te mogen vragen met een uitspraak te komen van zelfs een kleine meerderheid van het georgani- seerde Horeca-personeel tot afschaf- fing der fooien en als hij weet dat een dergelijke uitspraak op geen stukken na te krijgen is, laat hij dan in hei vervolg ook vermelden slechts voot·

zich zelve of voor een kleine minder- heid te spreken.

Tenslotte vraag ik mij af of dit nu werkelijk weer een onderwerp moet worden van politieke en Overheids- zorg? Dit is toch typisch iets, dat de bedrijfsgenoten onder elkaar moeten en kunnen regelen en waar zeker de Partij voor Vrijheid en Democratie geen taak voor de Overheid vindt lig- gen.

Arnhem Ch. F. Tromp Meesters

SMIT

SLIKKERVEER

Fa. Plastirnode

Knopen en Gespen voor groothandel en industrie

AMSTEL 252 />,MS TERDAM-C.

.... ~---

H.P. Geldermatt&Zonen N.V.

OLDENZAAL

fabrikanten van

ruwe-, geverfde-, ge':>\ee~de- en bedru~te ·

katoenen·, celvezel· en kunstzijden manufacturen

liJHElD EN DEMOCRATIE

De ondergang van nationalistisch China (IJ)

flad Amerika redding moeten en kunnen brengen?

Pordt het Hernelse en

Rifk. lwrig sikkel?

aan hanwr

door .J

Nl. 1\.laassen ·

.Moskou is een beLangrijke positie in het politieke spel, dnt zich i.Hsselt

~---r-es_id_e_n_t ^{_____ · .}

verschillende belanghebbenden bij China ontwikkelt.

Tsjang heeft destijds Soong naar Stalin gezonden om zekerheid te bij- n, dat de Sovjet de Chinese communisten niet tegen hem helpen zal.

Hurely is ook in Moskou gaan praten en hoort zowel van Molotov als van alin, dat de Chinese communisten in de ee1·ste plaats Chinezen zijn en genlijk meer bepaalde hervonningen willen doorvoeren dan dat zij de mmunistische ideologie toegedaan zijn. Rusland zal hen niet steunen.

et wil geen bm·geroorlog in China al zal het prijs stellen op een overeen- emming tussen Tsjang en zijn oude tegenstanders.

ChinestJ communisten 'inden tlaar enorme voorraden wapenl!.

Het besluur van de nationalisti- .<;che regering in de \:an Japan be- vrijde gebieden is er oo]{ al niet naar om de 11opnlariteit van de officiële bewindvoerders te ver- groten met als gevolg, !lat de Chi- nes<e c.ommnnisten een vruchtbaar uperaUetcrrelrt om hun gezag 'ooruit t•• sdmh·en, vin<kn.

N aar aanleiding van Hurley's rapport over zijn besprekingen Moskou zendt de Amerikaanse arg-é d'affaires bij de Sovjet het olgende rapport aan het State De- artment:

Russische woorden betekenen an- ere woorden dan zij zeggei:1. De !'tus- sche politiek t.a.v. China zal blijven at z\i is: een vloeiende, plooibare litiek, welke slechts beoogt met zo einig mogelijk verantwoordelijkheid veel mogelijk macht te veroveren delen van het Aziatisch continent uiten de Sovjet-Unie liggende.

Dit betekent meer druk uitoefenen aarmate bepaalde streken van gro- re strategische waarde zijn en dich- r bij de Russische grens liggen.

In deze politiek vallen daaronder Ie r"-' -- ____ :.c><e en territoriale trongholds, welke Rusland onder et Csaristisch regiem bezette in zië. Daarom is het nodig in de bui- nlandse provincies, welke aan Rus- d grenzen, invloed uit te oefenen.

lt is een strategische noodzaak om e Russische industrie te bescher-

en.

Tenslotte wil Rusland contróle

~ ^aan uitoefenen in de thans (1945) oor de Japanners bezette gebieden Noord-China om t.z.t. buitenland-

invloeden te kunnen weren, ook i:ngelse en Amerikaanse. We moeten llhlna tracht~n te be"'aren voor Rus- llsche hulp.

Tot zover de chargé d'affaircs.

Militaire noodzaak

I ⁿ deze periode overhee<st voor Amerika de militaire noodzaak.

Deze eist Rusland in de oorlog te- gen Japan te betn:kken, voordat de grote aa,nval op dit eiland zal plaats 'Vinden.

Daardoor zal het voor Japan on- llJOgelijk zijn zijn leger uit Mantsjoe- rije tijdig terug te trekken.

De atoombom is op het moment,

~at Amerika de plannen voor een landing op Japans hoofdeiland be- raamt, nog niet klaar en men schat dat deze landing een bloedige strijd

&\l worden, die ongeveer een millioen iloden en gewonden zal kosten.

Daarom dient ten koste van alles StaJin overgehaald te worden Japan t.an te vallen en te Yalta kan deze lle prijs stellen, welke hij wil.

Ten koste van de bondgenoot Chi- na en buiten deze om worden vèr- ltrekkende toezeggingen gedaan op Mt Aziatische continent, die Tsjang later met de ogen zullen doen knip- peren, als hij er kennis van krijgt.

Amerika voert in deze een zeer nuchtere politiek en antwoordt Ia- ter op het verwijt, dat men con- cessies ten laste van China deed, tlat Stalin toch wel genomen had, wat hij hebben wilde als Yalta hem tlit niet vrijwillig verschaft had.

Hiertegen is inderdaad weinig In

te brengen. ·

Andere kijk

I ntussen is generaal Wedemeyer in China gearriveerd. Alle scha- ie kan hij niet herstellen. Maar er is direct een goede verstandhouding met Tsjang en de gevolgen blijken direct in enige klinkende overwin·

nlrtgen op de Japanners.

\V edemeycr heeft een a.:nclere kijk op de Chinese communisten uan Hurley en ziet in hen echte intc·rna- tionale communisten.

Hij voorspelt, dat er nooit een eoa- litie tuRsen ue nationalistisch'-' l'ege- ring en de groep Mao Tsu Tung tot stand zal kunnen komen en dat c1·

slechts

burg~roorlog

zal komen als men beide partijen als gelijke gaat behandelen of Tsjang forceert lot nauwere samenwerking.

Hij adviseert om Mantsjoerije on·

der een Sino·Amerikaans·Engels- Russisch trustecsehap te stdlen, daar het bcheer voor China relleen te zwaar is.

Wede1neyror;; l'ÎJl'

"~'

d,, z-1ak en Jie van de Amerikaanse chargé cl'af- faircs te MoRkou lopen niet erg veel uiteen.

Of Am.crika angstig is Ruslam.l tcg'en zich in h8t harnas te jagen·?

In elk geval tracht men weer te gaan bemiddelen tussen Tsjang en de Chinese communisten.

Wedemeyer had er de nadruk op gelegd, dat hulp aan China slechts dan doeltreffend zou kunnen zijn, in- uien men zich ingrijpend met de Chinesé zaken ging bemoehm. Maar Amerika bleef huiverig om de ver- antwoordelijkheid voor

stratc~ischc

plannen en operaties op zich te ne·

men.

Zo werden hontler<lcn millio(men weggegooid, omdat men geen con- trole op de juiste besteding van het geld en de wapens kon ult-

o~fenen.

Tsjang slaagt er niet in tijdig Mantsjoerije te bezeth•n •·n de

Bejaarde

Voor.jaarstrilliug.

Wie zal het zeggen'!

H ^{oc het} had kunnen worden als de Amerikanen een ander<' politiek gevolgd hadden?

Wie zal het zegg-en ... .

Het is intussen belangt·ijk te wc- ten hoe een deE'l van het Ameriltaan- se publiek en van <lc militairen zich de- oplossing gedacht hadde,n.

Hun opinie is, dat Amcrilm zich nooit de dominerende positie, welke het in China bezat, hatl moeten laten ontnemen.

Volgc-nf> hen had het üez,o positie kunnen behouden, indien me-n slechts na clc komst van W edeJ.neyer niet teruggedeinsd was voor een stout- moedig plan om, ongeacht de Russi- sche reacties, de Amerikaanse in- vloed en medeZ(·ggenschap in China uit te breickn.

Of Stalin zich hierbij nNTgdegd z<m hebben?

Voorstanders · . van bedoelde poli- tiek beweren van wel en houden vol, dat Stalin reeds van plan geweest was genoegen te nemen met uitbrei- ding van de communistische in- vloedssferen in West-Europa en met de voordelen, te Yalta verkregen.

Toen evenwel de Sovjet de al te bedachtzame houding van Amerika zag, begreep zij direct, dat hier kansen geboden werden om met wei- nig risico's en prachtige uitzichten op gewin de Chinese communisten

te steunen.

Welke gevolgen deze steun had: de huidige situatie spreekt hoelrdelen.

• • • •

Laat ons in de Heve lente Nog eens jong en fleurig zijn, Ook al stijgt daardoor de bloeddruk En al doen de botten pijn;

Laat ons, ais de knoppen zwelten Nog eens net als vroeger doen, Net zo dom en uttgelaten ....

Op een ~;lof en op een schoer~.

Laat het strooien hoedje zwie1·en Als het lentewindje waait En als elke haan in Holland Voo1· zijn kip-der-kippen kraait;

Laat ons, hoezeer stijfgettokken, In. een maannacht op een wei, Met de lente-elf1es dansen, Net zoals in Go1·ters Mei.

Laat ons, m·ienden, niet versage11 Doo1· een kwaaltje of ve1·driet:

Wie de lente in zijn hart draagt, Voelt de last der jaren niet ...

Laat ons onze Mei gaan vieren Op een bank3e in 't plantsoen Als bejaarde heer en dame, Die hun middagtukje doen.

BRAMMETJE

;l MAART 1950 - Pag. 11

ühina is door alle eeuwen hc1•n ondanks geweldige catastrophes, vreemde overheersing, binnenland- se woelingen ziebzelf, China, ge- bleven. Mogel\jk, dat de geseltie- denis zich opnieuw herbaalt en lwt nationalisme Yan tle Chinese com- munisten boven komt ilrijvt>n op de Rotle Vloed, well•c bet Jantl thans overstroomd heeft.

De onvergankelijkheid \'au Chi- na is overigens gt>('n W('t van 1\f!l- tlen en PerZ<•n.

Door tle atoomwapens· eu b\i de huidige strijdm('thodes is het n.i.et geheel uitgesloten, dat 11il veld~

tn~rdl'rheitl

van de Sovj+.lts op alle gebied ulteinllt•lijlr tot een permanente horighl'id van bet He-

nu~Jse

Rijk aan Hanwr en Sil<kPl 1-al leiden.

Ondanks Chlna's natuurlijLe Yolkskra<:·.ht, haar illustere histo- rie, de sterk<)

m~atschappelijke

structuur

t'IJ

baar C('uwenonde fi- losofie, welke dniz••nden jan•n lang

d(' basi" vonnden, waar<~p het rijl<

,.,l.nig kon biU-v.-n rush•!'.

iLttenti('!

Van

Dondcrd~g

23 :Februari t.m. 16 Maart a.s. liggen

OJl

de secretarie van elke gemeente de kiezerslijsten voor de Provin- ciale Statenvt•rkiezing ter in- zage, zodat iedere ldt•sgerech- tigdc kan nagaan, of:

z~jn/haar

naam op de lijsten voorkomt.

Bovendien zijn de lijsten

lSh~m­

districisgewijze tegen bci.aling' det· kosten in uittreksel vet·- krijgbaar.

Tot en met ^!J ;\Iaart a.s. kan een iedN· bU het gemee.nte- bestuur verbetering van de kiezt>rslUst vrag:m.

Parlementaire Flitsen V ^{óór dit}

fin~nciölè

d.,c:ll \,•<errl ,wg

de begrotmg van Algc,mclw Za- ken behandeld. Mr, Wendelaa;: toonde daarbij aan, hoczeer van de bedoPlin- gcn van de stichters de1· Stichlinf<

"Het Nationale Park de Hoge Veluwe"

was afgeweken, zoals deze dmr de heer en mevrouw Kröll.er.Mullcr in de

~tichtingsbriel'

was nccrgele;>;d.

Toen :<ii de collectie kunsivüorwerpen en schilderijen tc1· y;aardc van vijf à zes millioen gulden !thans znl d<·

waarde nog veel hogce zijn)

a:~n

d<' Staat schonken en het landgoed "De Hoge Veluwe'' ac:n de Stichtiug werd overgedaan, was het de nadrukk<·!ijkc bedoeling, dat dit landgoetl n i e

1

zou worden Rijksdomein. Niettc'!11Ïll wor·

den thans vijf Yan de zes

lwst:nnr~­

lcden door vcrscllillerulc ninl:·üPrR aangc•wezen.

Een uitspraak v:Jn Ll<; l!.aa,d n>m· het Rechtsherstel luidde dan ook: "De wens van de stichters blijkt OvlTdui•

delijk uit de stichtingsbricf en met deze wens is in de nieuwe Statuten·

niet de minste rekèning gehouden. ' Deze fout moet worden hü·stcld··.

Hier is indad<wd een bcgi;1sel.

van cle 1·echtsstaat in het geding, maar gelukki.g VOliel de heer Wen- delaa1· bij minisier Dree:; thans een wiHig oor. In afwachting van de verder uf te wikkelen proce- dure wilde mini/jte1· Drees zich

nog niet al te positief u.itlaten, n-war hij erkende toch, dat de hui- dige situatie niet juist is en dat de ve1·houding in het bestuur al-

clus moeten worden veranderd, dat meer vertegenwoordigers van verenigingen tot behoud van na- tuurschoon daarin ( overeenkoms- tig de oorspronkelijke bedoeiin·

gen) zullen moeten worden opge·

nomen..

A.