‘Wie oren heeft, hij hore’

kerk & leven

10 kerk

Advertentie

Bisschoppen en crisis in Burundi

Enkele weken na de betwis- te herverkiezing van president Nkurunziza in Burundi is het land in een ernstige politie- ke crisis beland. Arbitraire ar- restaties, moordaanslagen, fol- teringen, censuur van radio en televisie ontwrichten de samen- leving. Na de moord op gene- raal Nshimirimana, rechterhand van de president en hoofd van de veiligheidsdienst, nemen de bis- schoppen het woord om hun on- gerustheid uit te drukken over

„de impact van deze misdaad op de zo al delicate situatie waarin ons land zich bevindt”. Ze zijn ook bezorgd over tienduizen- den Burundezen die hun land ontvluchten richting Tanzanië, Rwanda en Congo. Tegen Kerst- mis zou hun aantal kunnen op- lopen tot 200.000. President Nkurunziza werd herverkozen nadat hij zich tegen de Burunde- se grondwet in kandidaat stelde voor een derde ambtstermijn. De Kerk nam eerder al afstand van de beslissing van de president om zich kandidaat te stellen voor een derde ambtstermijn. De bis- schoppenconferentie houdt dit standpunt aan, ondanks de vrees op wraakacties van overheidswe- ge. Lambert Niciteretse, secre-

taris-generaal van de bisschop- penconferentie van Burundi, benadrukte: „De Kerk vervolgt haar missie door de principes van de sociale leer naar voren te schuiven, ook als die niet in de smaak vallen bij politici. De waarheid moet verkondigd wor- den en wat niet door de beugel kan, moet aangeklaagd worden.”

Gescheiden en hertrouwd

Op zijn eerste wekelijkse audi- entie na de zomervakantie begin augustus vroeg paus Franciscus aandacht voor wie gescheiden is en hertrouwd is. „De Kerk weet dat die levenssituatie strijdig is met het christelijke sacrament, maar als moeder zoekt ze steeds het welzijn en de redding van al haar kinderen. Daarom moe- ten wij die gezinnen in onze ge- meenschappen oprecht verwel- komen en moet de Kerk zich steeds pastoraal om hen bekom- meren”, stelde de paus. Volgens hem werd de Kerk zich hiervan de voorbije decennia scherper bewust. „Hertrouwde echtge- scheidenen behoren nog steeds tot de Kerk en zijn niet geëx- communiceerd. Zij mogen ook niet als dusdanig worden behan- deld”, zegt de paus. (ivh)

‘Wie oren heeft, hij hore’

Maar wat als de geluidsinstallatie in de kerk niet meer van deze tijd is?

X

X

Probleem begint bij akoestiek van oude kerkgebouwen

X

X

Nieuwe technische snufjes doen hun intrede in kerken

X

X

Kerkfabrieken hebben vaak onvoldoende budget voor kwaliteit

Christof Bouweraerts

Geregeld hoor je kerkgangers klagen over de slechte verstaan- baarheid in de eucharistievie- ring. In sommige gevallen is dat te wijten aan de slechte uitspraak van de pastoor of de lector. In heel wat andere gevallen is de ge- luidsinstallatie de boosdoener.

„Het probleem begint al bij de natuurlijke akoestiek van het kerkgebouw”, weet geluidsinge- nieur Ludo Vleugels. „De akoes- tische versterking in oudere ker- ken is immers berekend op de liturgie van vóór het Tweede Va- ticaans Concilie. Door de ver- plaatsing van het altaar na het concilie ging de akoestiek ineens tegenwerken.”

Het gebruik van een geluids- installatie kan dat probleem op- lossen, maar dan doe je best een beroep op iemand die verstand heeft van de akoestiek in kerkge- bouwen. „Het is een kwestie van de juiste apparatuur, op de juis- te plaats en met de juiste afstel- ling”, legt Vleugels uit. „De oud- ste installaties blijken vaak nog

opmerkelijk goed te werken. Ze werden geplaatst door vakmen- sen. Door de toenemende popu- larisering van de geluidsverster- king gingen echter almaar meer mensen aan de installaties sleu- telen, vaak zonder kennis van za- ken. Of onderhoudswerken aan het gebouw leidden ertoe dat de geluidsboxen uit positie geraak- ten. Dat resulteerde dan in een degelijke installatie die uit ba- lans is ofwel in een warboel van apparaten van diverse kwaliteit.”

Het kan verbazen, maar een ge- regeld voorkomend probleem is net het teveel aan geluidskas- ten in de kerk. „Als je geluid uit te veel boxen projecteert, vangen de oren van de luisteraars het meermaals kort na elkaar op en dat is storend”, legt Vleugels uit.

„Door de slechte akoestiek krijg je bovendien een vermeerdering van ongewenste bijgeluiden.”

In de Onze-Lieve-Vrouwkerk in het Vlaamse-Brabantse Kampen- hout, waar twee jaar geleden een

nieuwe geluidsinstallatie werd aangebracht, liet de kerkfabriek alvast twee klankkasten wegha- len. „Ze hingen achterin op het oksaal opdat het parochiekoor de viering beter zou kunnen vol- gen”, zegt voorzitter Marcel Coc- kaerts. „Omdat de zangers naar de microfoon gericht stonden, veroorzaakten ze echter interfe- rentie. Intussen staat het koor el- ders opgesteld en behielden we enkel nog de vier geluidskasten vooraan in de kerk.”

Voor mensen met gehoorpro- blemen bestaan er vandaag enke- le bijkomende oplossingen. Zo is er in heel wat kerken een ringlei- ding. Een kerkbezoeker met een hoorapparaat of implantaat kan daardoor met de T-stand van z’n apparaatje het geluid van de mi- crofoon ontvangen.

Een ringleiding blijkt echter niet overal haalbaar. „Je moet al gauw elektrische leidingen aan- brengen over de volledige om- trek van je gebouw op ruim twee meter hoogte”, legt Vleugels uit.

„Architecten zien het niet graag gebeuren dat we zo hoog in de muren gaan kappen. Bovendien hangt er een prijskaartje aan vast. Vaak haken kerkfabrieken in de laatste fase af.”

Kerkfabrieken beschikken in- derdaad niet altijd over de ver- eiste centen om te kunnen investeren in kwaliteitsvolle ge- luidsinstallaties. Zo ook in Onze- Lieve-Vrouw Kampenhout, waar de installatie in drie fases werd vernieuwd. De kerkfabriek van Onze-Lieve-Vrouw is echter te- vreden. „Al moet ik eraan toevoe- gen dat een gedegen installatie op zich geen goed resultaat ga- randeert”, zegt Marcel Cockaerts,

„De persoon die in de microfoon praat, moet daar ook correct mee leren omgaan. En dat vraagt wat oefening en discipline.”

Praten met een microfoon vraagt voor veel mensen enige oefening. © Corbis

„De oudste installaties

blijken vaak opmerkelijk

goed te werken”