Met verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens
E. Pels de Jonge
bron
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido. Met verscheyde vrolijcke en minnelijcke deuntjens. Christiaen Meulemans, Amsterdam 1626
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/pels017tlof01_01/colofon.php
© 2013 dbnl
Aende Amstelredamse Iufferties.
Bevallijcke uytmuntende Iuffertjes, de heusheyt, beleeftheyt, ende schoonheyt daer V.E. mede verciert sijt, heeft my gedacht wel waerdich te zijn om een Lof daer van te schryven, maer ick bevinde V.E. Aertsche Goddinneties soo uytmuntend in alle deuchden, dan ick mijn loogen Geest daer veel te swac toekenne, om het selve nae den eys volcomen te volbrenghen, noch hebbe niet derven bestaen een proef
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
daer van te doen. Wel denckende dat ick de waerdy daer van int minst niet soude connen nae comen: Evenwel heeft my het welghevalle dat ick aen V.E. hebbe, ghedwonghen, om aen V.E. yet (het sy hoedanich het dan sonde moghen wesen) te vereeren ende toe te eyghenen, vertrouwende op de goetaerdicheyt daer V.E. mede begaeft zijt, dat ghy mijn gedane arbeyt sult willich aennemen voor wel gedaen, dat ick V.E. op offere 'tLof van Cupido, en de minnelijcke ghesanghen, met het
Amsterdams Fluytertie, dat zijn Boertige Deuntjes speelt, (niet lettende op den halstercken Moom, die mijn doen soude moghen beschimpen) maer op de heusheyt van V.E. verhoope dat het V.E. aenghename sal
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
wesen, op dat my mijn arbeyt niet en mach verdrieten, maer lust cryghen om V.E.
een grooter aen den dach te gheven, hoewel dat hier soo veel treffelijcke Poëten zijn die V.E. alle daech vereeren met haer nieuwe Voysjes. Waer by ick, noch de
ghesanghen van my, int minst niet mach vergheleecken worden. Dit alles niet teghenstaende hebbe evenwel voor langh mijn ooghemerck ghehadt int vermaeck dat ghy vrolijk-moedigh Iufferties hebt in de menich-vuldighe ghesanghen, het welck my niet en verwondert, vermits ick ghenoechsaem bewust ben dat V.E. boven alle cierelijcke gaven verciert sijt met een heldre soete Stemme, overtreffende alle de Iufferties van ons nabuerighe Landen, hoewel die oock
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
niet te verachten zijn. Eyndelijck versoecke dit voorloopertie in danck te ontfanghen, ende V.E sanghgierighe lust mee te boeten. En verwacht hier met den naesten, bly-gheestighe Nimphies, een grooter.
Van uwen alle gunstighe toeghedane Vrient en Dienaer, E. Pels.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Wie dat Cupido poocht geheel van hem te stooten]
Wie dat Cupido poocht geheel van hem te stooten, Die wert op't onversienst van Cupido gheschooten, En wie hem bid en smeeckt, en eert, en viert, en dient, Die wort min'lijck ghewont, al is hy schoon sijn vrient.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
'Tlof van Cupido.
Soo haest als Thetis had' de grendelen ontslooten, En dat Auroor verscheen, en Phebus aen quam stooten, Met sijn schynende glans ten Hemelwaerts clam op, Vlooch Cupid' inder yl van 'thooch Pernassus top, Met schichten wel versien meest van verscheyden crachte.
D'een stoockten 'iminne vier, d'ander deed' weer versachte, Onghelijck was de derd' by d'ander van natuer,
En veranderde vaeck, jae thienmael in een uer, Bestendich was de vierd' en als hy wert gheschoote, Baerde liefd' en weerliefd, de vijfde die was groote.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Al is den kooren bodt te min is niet sijn cracht, En soo wie hem aenroert die min vliet dach en nacht.
De seste was verciert met een vergulden hooren, Ontstack de soete min van achteren en van vooren,
En yder pijltje was so constelijck ghewrocht, Dat het weer Cupido sijn ouden Meester socht.
Sijn booch had' hem Vulcaan van louter stael doen smeden, Doortrocken met Saphier van boven tot beneden,
Sijn Koocker daer hy al sijn schichjes hadde in, Stont op ghesneen int Goud' Adoon en Venus min, Den grooten cleene Godt die sweefde op sijn vlercken, Aen 'tHemelsche ghebouw' toonde sijn wonder wercken,
Schietend' met synen booch, op knecht, op maecht, op man,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Iae nimmer had hy rust, hy schoot al staegh weer an, Op Edel en oneel, op Burghers, Boeren, Heeren, Princessen, Iofferen op datmen hem soude eeren,
Ia op de Goden selfs, niemant cont hem verbien, Sy buyghen voor hem neer elck moet sijn macht ontsien.
De glinsterende Godt die met sijn held're stralen,
Licht aen 't Hemels ghebouw' in Thetis schoot comt dalen, Had' door sijn groote cracht, Phiton 't Serpent gedoot, Creegh van den grooten Godt een minnelijcke schoot, Waer door hy wert verliefd' op Daphne, die ging vlieden Voor Phebus min, en wil hem gheen wederliefd' bieden,
Hoewel dat hy haer volcht met bidden en ghesmeeck, De kuysche Daphne doch ghestadich voor hem weeck.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Den minnelijcke Godt, heeft Iupijn selfs doen comen, Wt sinen gulden troon tot aen Peneus stroomen,
Om Io tot sijn vermaeck te rooven van haer eer.
Is het Cupido niet die Neptuen heeft wel meer, Dan duysent male na AEolus Dochter haecken, En Ceres, Medusa en andere meer ontschaecken,
Alcimo, en Thiro, hy heeft met lust vercracht, Celeno, Melantho, en heeft oock vaeck vernacht, By Ephimediam, op Cupidoos begheeren.
Den Godt Iupijn hem stack in witte swane veeren, Om aen Leda daer door te koelen synen lust, En by Calisto hy sijn heete minne blust,
Aen Semele heeft hy den Godt Bacchus ghewonnnen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Latona hy sijn liefd' niet heeft verberghen connen, Hoe het Iuno verdroot, Iupijn heeft haer bewaert, Tot dat sy heeft Diaen en Apollo ghebaert, Om Vropa, Iovis hem selven gingh verschapen, In eenen witten Stier, om soo sijn lust te rapen, In Amphitrio schijn quam hy by Alcmenam, By Bisalphis hy sliep in een ghedaent van een Ram, Menosinem, Mayo, hy ghebruyckt na sijn wille, By Egina verscheen als vier om soo te stille,
De pijn der minnen brant, en by noch andere meer, Cupid' den Crijghs Godt Mars gedwongen heeft wel eer, Om in Vrou Venus bedt sijn lust te comen coelen,
Pluto, Vulcaen, en Pan, sijn crachten oock wel voelen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Phebus heeft Lucothe, Isse, en Climene
Bemindt ende gheliefd', d'welck Cupido hem dee.
Iae sulcke duysent meer, die ick niet al can noemen:
Wie sou dan Cupids lof ten vollen connen roemen,
Marcuer heeft met practijck hem niet connen weerstaen, Bachus heeft menich werf Cupid' eer aenghedaen, Wat mach ick spreecken doch van al de Hemel Goden, Wie can teghen sijn macht, wie veracht sijn gheboden, Niemant hoe sterck, hoe vroom, ja Herculis, den Helt Is door de schichte van Cupido neer ghevelt.
Hy is de oorsaeck van veel vrome cloecke daden,
Door hem heeft den Godt Mars hem vaecint bloet gaen baden, Hy is de Paris dee wech vluchten met Heleen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
En dat de Griecken mee na Troyen trocken heen.
Achillis, Vlissis, en andere cloecke Heeren,
Hebben sijn macht ontsien, en sijn Godtheyt meer eeren, Als andere aenghedaen, Piramus en Thisbe,
Leander en Hero, en Anaxeretee,
Iphis, Echo, Narsis, zijn door hem omghecomen, En dat Pigmalion in sijn Arm heeft ghenomen,
Een wit Ivoren beelt, ja de grootste van 'tLant.
Hoe cloeck en wijs gheacht met Philosoops verstant, Hebben hem al gheniert, en sijn Godtheyt gebeeden, Hoewel den grooten Godt noch niet en is te vreden,
Maer sweeft noch alle daegh de heele weerelt door, Schietend op knecht, op maecht, wie dat hem comt te voor,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Laestmael als desen Godt sweefde tot inde Wolcken, Schietend' int wijt en sijt op alderhande volcken,
Siende my sitten neer int claverijcke Velt,
Hebbend' mijn swacke pen opt wit pampier gestelt, Om dichten een nieu dicht, hy quam om leeghwaerts dalen, En seyde Rymer schrijft 'tgheen dat ick sal verhalen,
De lof van myne cracht, en even keeck ick om, Verschrickt zijnde vol angst bleef by hem sitten stom.
Hy heeft my daer verhaelt 'tgheen dat ick heb gheschreven, En op sijn wiecken is hy weer om hooch ghedreven,
Sonder dat ick int breed' sijn lof gingh legghen uyt, Met hondert Reghels ick Cupidoos lof besluyt.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Het dartel blinde Wicht]
Stemme: Orange.
1.
Het dartel blinde Wicht, Dat met een gulde schicht
Twee Herten t'samen voeghen can, Die rande laest een Iuffrou an.
Waer 'tBoefje, en 'tSloefje sijn Pijl op schoot, Maer de Min was heel doot,
In't weese,, van deese
Iuffrou. Die gheen weer min aen 'tGoodje boot.
2.
Ick sach dit domme Kint Sweve op den Noorde Wint,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Het hadt een koocker, pijl, en booch, En met sijn hant hy 'tPeesie tooch, Doe wipte, en slipte, het schichje heen,
En Cupido verdween, Daer naere,, by hare,
Sach ick het Godje comen aenghetreen.
3.
Lodderlijck hy aensach De Maecht en gaf een lach, En sey ick soecke hier vriendin, Een woonplaets voor de soete min.
En 'tmaetjes, een praetje, soo leyde voort, Maer hy wiert niet verhoort,
De deure,, sy veure
Sijn hooft, sy sloot, doe wiert Cupid' ghestoort,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
4.
En heb ick nu gheen cracht, Wel werd ick soo veracht, Sey Venus Soon met moede gram, En op sijn booch hy 'tschichje nam, En d'hande, die spande, de stracke pees,
Daer Cupid' mee bewees, Sijn moede,, onvroede,
Door toorne groot int hooghe voorhooft rees.
5.
Niet langh en wast daer naer, Of ick sach hem by haer Gheseeten aen haer groene zy, Sy smeeckend' met liefkoesery,
Dat hyder, haer wyder, wou gheven raet,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
In haer bedroefde staet, En smarte, die 'tharte
Door minnen brant wreedelijck pynen gaet, 6.
Ach Opper-Prins en Godt, Is nu dit droevich Lot Gevalle op mijn jonghe Dier Dat ick ghepijnt door 'tminne Vier, Moet weese,, soo vreese, ick dat de Min
Seer diep sel wort'len in, En brande,, tot schande
'tHart van u ô Godt Cupidoos Vyandin.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Cupido die mijn hart steets plaecht]
Op de wyse: Princesse die mijn Ziel gebiedt,
Cupido die mijn hart steets plaecht, Met de minnen brant,
Comt by de gheen die my behaecht, Of gheeft haer 'tverstant, Dat sy my mint,
Of my ontbint,
Van dese pijn die my verslint, En die my doet treure, Of mijn hart sal scheure, Soo my niet ghebeure,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Die my verwint.
Wat heb ick u ô Godt misdaen, Int minst of int meest, Dat ick dees straffe moet ontfaen.
Ick heb u ghevreest Meer als Iupijn
Wiens blixems schijn, Yder onderdanich moet zijn, Maer ick gae u eere Cupido veel meere, Waerom comt ghy deere,
En plaghen mijn.
Laet eens versachten Galathees
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Verharde ghemoet,
Maeckt dat sy voor u heeft meer vrees En haer als my doet
Ghevoele 'tverdriet, Op dat sy siet,
Wiens smart sy can bevroede niet, Schiet een schicht der minne Galathees hart inne, Op dat sy met sinne
Mijn weermin biet,
Als ick haer eens claech van mijn smart, Die ick om haer ly,
Och vriendt ghy zijt verdoolt te vart, Sayt sy teghens my,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Dat ghy dies claecht En my van haer jaecht,
En is het niet wel wreet gheplaecht, Hoe dat ick my sinne
Op haer legh ick winne Niet met het minne Haer my niet haecht.
Prins Cupido seer groot van macht Verhoort mijn gheclach Toont Galathe doch eens u cracht
Op dat ick eens mach Wesen bevrijt
Van desen strijt,
En die het binnenst myns Hart doorsnijt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Laet Galathee smaecke, De minne en maecke Wilt dat ick gheraecke, Wt pijn 'tis tijdt.
Al met der tijt.
La Bergeere.
1.
Heft op u stem ghy die vernacht, By Hypocreen op Helicon, Het naeste van Mercurs gheslacht, Ghesusters van de gulde Zon, Wilt Muse alle neghen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Singhen hen d'Amstels Maechden lof, Of sent in my den seghen,
Dat ick daer mach dichten of.
2.
Ick weer dat Natuer heeft gheteelt, Een Maecht die met haer soet gheluyt;
Mijn hart, ghemoet, en sinnen steelt, Laet my toe Muse dat ick uyt Roemen haer deuchden en crachten, Die sy inder Natuere heeft,
En 'tsoet gheluyt, ick achte Dat ghy het haer ô Muse gheeft.
3.
Luyt, Harp, Viool en gaet soo soet, Noch eenich ander Instrument,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Als 'tgesangh van dees Iuffrou doet, Wanneer sy haer tot singhen went, Sy doet die treurt verblyen, Hoe treurich dat hy treurt mee En baert op som' getyen, Veel meer crachts als den Orphe.
4.
Laet Orpheus en Arion
Speelen om prijs op't snaeren spel, En dat dit Nimphje dan begon Te singhen eens ick weet sy wel Soude verdoven het spele, Met hare soet klinckend' gheluyt Want hare held're keele
Die munt boven d'ander uyt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
5.
In Hemel, Aert noch Locht is niet Dat haer haer stem verdoven can, Sy singht soo helder menich Liedt Dat sy verdooft de Pijp van Pan, Apollo met synen Liere,
En gheeft gheen soo soet gheclanck, Pierides niet een siere
Sijn te achte by haer ghesanck.
6,
Ghy Musiceens van d'Amstels pleyn Die Musieck singht op seven toon, Comt laet u held're stemme reyn Eens hooren aen dees Ioffrou schoon, En haer dan eens hoort quelle
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Een liedt op de duytsche tael, 'k Weet dat haer heldre keele, Overwinnet u altemael.
7.
Onder hondert duysen mael duyst, Van Maechden en vintmen niet een, Die dinghen can soo helder juyst, Als dese Iouffrou die ick meen, Alle Nimphen en Driaeden, Int soet ghesangh te boven gaet, Iae selfs al de Najaden,
En singhen soo niet op haer maet.
8.
Natuere heeft ghegheven haer, Dat sy in schoonicheen munt uyt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Dat wanneer sy niet sterffelijck waer, En van haer gaf soo soet gheluyt:
Sy soude alle de Goden Hebben onder al haer ghebiedt, Godinnen tot dienstboden, Waert dat sy was sterffelijck niet,
9.
'T hemels licht geeft schoonder schijn, Als d'ooghen doen van dees Godin, Ghelijck den blixem van Iupiin, Soo zijn haer ooghen meer noch min.
't Princesjes glinsterend' ooghen, Die ontsteecken de minne brant, Soo groot zijn haer vermoghen, Dies haer lof singht in Ambstellant.
Alle met der tijt. E. P.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Sonnet.
Het lodderlonckich oog van u o schoonst der schone Is d'oorsaeck dat ick my stoutmoedich had gevoecht, Laestmael neven u zy, waer aen dat ghy misnoecht, Lieve seght my wat ick misdaen heb u persoone.
Ick en can niet bevroen waerom dat ghy straf loone Gaet die u noyt mis dee, en my soo van u joecht Och dat ghy de oorsaeck met reden overwoecht Nummer soud' ghy Iongmans meer u misnoegen tone.
'T is waer schoonste ick weet als ick gae overlegghe, In mijn self al mijn doen mijn woorde en mijn reen Al 'tgheen ick met u sprack so is mijn schult niet cleen.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Nochtans so wilt my doch de reen uws misnoeg segge So ghy my niet vergeeft 'tgeen dat ick heb misdaen, Eewich sal dan myn Hart met onrust zijn belaen.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
La Royale.
Soetertje doe ick u stemme laest hoorde,
Voelde ick dat mijn Hart van binne wert verheucht, Door dien u ghesangh vol sinrijcke woorde, Waerlijck uytbeelde heel de lof van uwe deucht, Mijn sinnen, van binnen waren verlust
Als ick aensach Iuffrou u vernuft.
Waer dacht ick sou men een so volmaeckt vinden Die soetertje u in't minste sou te boven gaen, Ghy overtreftse al, o mijn beminde,
Ghy mocht met reen by and're wel verheven staen Natuere en heeft noyt hier gheteelt,
In Hollant soo schoone volmaeckte Beelt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Wanneer ick aenschou soetertje u wesen, En dat ick u persoon in als sie munten uyt, Soo en gheeft my niet vremt dat oyt voor desen Troyen vergingh, door 'tvier van Paris lieve Bruyt, Vermidts ick sie datmen wel om u,
Stryden sou teghen Troyen op nu.
Seght my waer mede dat ick can behaghen V soetertje, ick sweert te doen 'tgheen ghy ghebiet, Door 'tvier te loopen sou ick niet na vraghen, Als ick u dienst daer mee dee, in het minste niet, Wanneer ghy toonde u jonst aen my,
En maecke my van dees pyne vry.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Ach schoone Maeght waer gaedy heen]
Op de Wyse: Amarilletje mijn Vriendin.
1.
Ach schoone Maeght waer gaedy heen, Datje dus rasjes loopt alleen,
Secht my waer heen Ambstels Godin, Die'k boven al d'ander bemin.
2.
Vertoeft u dienaer loopt niet meer, Ghy soud u schielijck hier doen seer, Ick bid loopt soo niet schoone maeght, Dat ghy het daer na niet beclaeght.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
3.
Ioffrou vliet van my niet soo snel Of ick com anders in ghequel, Lief ist voor my dat ghy dus vliedt, Heb ick misdaen ick weet het niet.
4.
Schoon liefheb ick, my wat verkalt, Of yet ghedaen dat u misvalt,
Soo bid ick u dan om ghenae, En comt haelt weer dubbelt u schae.
5.
Wilt ghy dat ick om uwent wil niet en vergae soo staet wat stil, Of anders salt van stonden aen, Met my o schoon Nimph zijn ghedaen.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
6.
Mach ick verwerven Nimphe schoon Een cleene beed van u persoon, Soo bid ick Nimphe dat ick mach V kusse noch eens desen dach.
7.
Nimph can ick u verharde Hart Vermorven niet door pijn en smart, Soo bid ick dan o Godt Iupijn Dat ick van haer eeuwich mach zijn.
8.
Prins 'tis om niet te loopen nae Als sy doch niet wil segghen jae, Dat heb ick nu genoech ghespeurt Want tis aen and're mee gebeurt.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Droevige Ionghmans Claegh-reden, om dat hy verlaten is.
Stemme: Esprit que je sou spriez ofte: O nacgt jalourze nacgt
I.
Vaeck heb ick u mijn lief seer ootmoedich ghebeeden, Om uwe wedermin, maer ghy blijft even hart, Ghy spot altijt met my en ghy belacht mijn reeden,
Ghy seght dat ick om u noyt en leed eenich smart, II.
Maer ghy sult nu haest sien dat ick helaes! sal sterven, Om uwent wil alleen, want ick van pijn vergae,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
En can u wedermin lief niet langher derven,
Daerom ach schoone comt vertroost u minnaer drae.
III.
Soo ghy niet haestlijck comt, mijn leven sal ick enden, Door dien den heeten brant mijn hartje gants verteert O schoone, schoone comt, ach! wilt u tot my wenden,
En laet u strafheyt doch eens zijn van u ghekeert.
IIII.
Laet u wreetheyt wat af, laet uwen toorn wat sincken, En comt by die u mint, verquicket doch sijn hart, Of gheeft hem uyt den born uws ghenade te drincken, Soo sal vergaen sijn pijn, en mind'ren syne smart.
V.
Ick weet dat ghy my saecht, u hart dat sou vermurwen, Maer ick vrees dat ghy my niet soud' gekennen meer,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Soo seer ben ick door pijn in mijn aensicht versturven, En door de groote brant ick vlees en bloet verteer.
VI.
Soo langh een druppel bloet aen 'tdroeve hert sal wesen, Soo langh en sal u slaef niet mind'ren syne trouw' Noch sal voor u sijn goet, sijn lijf, noch bloet niet vresen,
Hoe wel ghy u soo straf toont tegen my Ioffrouw'.
VII.
Schept ghy so groot geneught in myne jammer clachten, Dat ghy steets lacht en spot, wanneer ic claeg t'verdriet 't Gheen dat ick om u ly by daghe of by nachte,
So zijt ghy ô Iuffrou so veel eerwaerdich niet.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
VIII.
Gedenckt Iuffrou gedenckt, aen u voorgaende woorden, Doe ic eerst by u quam, hoe ghy my trouwe swoert, Dat ghy geen man als my begeerd', 'twelc yder hoorden
Waerom ist dat ghy dan met uwen eede boert.
IX.
Princes vaert wel, leeft lang in so veel lust en weelde, Als ghy en ic te saem dickmael hebben ghepleecht, Maer wacht u van so trots aen aer, want soo't verveelde
Sy soude van u sijn als ghy van my beweecht.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
La Volage.
Den Renschen dranck
En 'tsoet ghespeel des Snaers gheclanck, Oft Musiecks Sireens ghesanck,
Daer elck voor juycht
En vrolijck al sijn vreucht uyt suycht, Doet dat mijn hart treurich buycht, En scheurt, en treurt, om dat Ick niet sie die ick geern had, Maer neem alleen mijn vreucht Met 'tdencken op my Liefs deucht.
Ick sie de Sael
Vervult met vreuchde altemael, En ick sidt treurich en verhael
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Mijn liefd' alleen,
En prijs de deucht met droeve reen, Van mijn beminde, en haer leen, Maer sy, hoort my, laes! niet,
Waer door dat meerdert mijn verdriet, En neem alleen mijn vreucht,
Met 'tdencken op mijn Liefs deucht.
Ider nae lust,
Hier vriend'lijck sijn beminde kust, Ider hier sijn hette blust,
En ick vol rou,
Denck alleen om die schoon Ioffrou, Die'k voor 'tpuyck der maeghden hou, En geer, niet meer, als haer,
Daer ick soo garen by waer,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
En neem alleen mijn vreucht Met 'tdencken op mijn liefs deucht.
Helaes Godin,
Die ick soo trouwelijck bemin, Ghy sweeft mijn ghedachten in, Waer dat ick gae,
Ter Feest ter maeltijt vroech of spae, Ick denck anders nerghens nae, Als nae, u jae, ick ben
Als een die sijn selfs niet en ken, En neem alleen mijn vreucht Met 'tdencken op mijn Liefs deucht.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Minnaers Clacht,
Op de voys: Prachtighe Velt-Godin.
Verquickster van mijn Gheest,
Verquickt u slavens flau beswijmde Hart, Wiens droefheyt aldermeest,
Baert door dat u niet kondbaer is sijn smart, Die hy door 'tdickmaels segghen neen Van u o Schoonste heeft gheleen.
Niet my meer en vermaeckt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Als 'tbyzijn van u die ick trouw'lijck min, Niets daer mijn Gheest na haeckt, Als na u o mijn Aertsche Coningin, Op wie mijn hoop alleyne staet, Hoewel dat ick vind'weynich baet.
Ach dat ghy wist mijn pijn, Die ick om u lyde by dach en nacht, En kende 't harte mijn,
Of dat ghy hoorde dees mijn jammer clacht, Ick weet dat ick van u Ioffrou,
U hart tot meedly trecken sou.
Mijn hoope is te niet,
[V]ermits dat ghy my ghevet gheen ghehoor,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Als ick claegh mijn verdriet,
Soo bevind' ick dat ick u meer verstoor, Want van dat ick claeghden van smart, Is u hart hert, noch meer verhart.
Ioffrou Meesters, mijn ziel
Moet ick om u sterven de bittere doot, Soo bid ick met ghekniel
Iupijn dat ick mach legghen voor haer schoot, Als mijn Ziel uyt het Lichaem scheyt, Soo verheucht sy niet in mijn leyt.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Een Nimph mijn jongh hartje heeft bevanghen,]
Stemme: Nera o schoonste van u Ghebueren.
Een Nimph mijn Jongh hartje heeft bevanghen, Waer door ick lyde pijn dach en nacht,
Ach Nimphe laet my niet meer verlanghen, Maer wilt verhooren mijn droeve clacht.
Die u ach! Nimphe eens mocht aenschouwen, Want ghy sijt boven maten liefschoon, Nimphe ghy sijt een fleure der Vrouwen, Nimphe ghy spant van maeghden de croon.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
U overschoone ghelaet en seeden, Die overwinnen mijn teer jongh hert, Ghy overwint my ach met u reeden, Waer door ick lyde seer groote smert.
AL warent Nimphen en Driaeden, Alle de dochters van de Ambstels stee, En dat sy t'saemen ginghen te raeden, Sy koosen u voor de schoonste mee.
Reyn Nimphe wilt doch dit vier wat blussen, D'welk overstelpt mijn brandent hart, En wilt my doch eens comen ghekussen, Voor mijn swaer onlydelijck smart.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Thart dunckt my schoone Nimphe te breecken Als ick u schoone Nimph aenschou,
Soo heeft het vier mijn hart doorsteeken Met minnen-brant om u schoon Iuffrou.
Al met der tijdt
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Drinck Liedeken,
Stemme: Ballette d' Alekmaer.
Wonder ist, dat wy hier sijn soo stil, en ghene vreucht hanteeren, Daer so soet geselschap te samen is vergaert,
'tSa laet ons, nu eens ghelijckerhant, de blyschap gaen vermeeren, Met de soete vocht die ons Bachus heeft ghespaert,
Om dat wy met vreucht, souden zijn verheucht, En verblijt int midden vande jeucht.
Nu wel aen, ick sal mijn buerman eens, dit glaesje gaen toe bringhen, Op condicy dat dees Ioffrou my helpen mach,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Met een kus, of dry, aen weder sy, moet ic oock me bedingen Om daer meerder vreucht mee te brengen aenden dach, Wat seght ghy Buerman, ist u wil oock dan,
Soo set hier u kleynste vingher an,
Dese zijn, en dese soete traen, baert wonder deur sijn crachten Wanneer hy is geleyt ter plaetse daer hy hoort,
Sy verheucht de gene die steets treurt, en is in swaer ghedachten En brenght door syne cracht meenige cluchte voort,
D'een die boert en singht d'ander danst en springht, En de dard' veel vreemdicheyts voort brenght.
Ioffrou wilt tot vermaec van ons al van dese wijn wat innen, En tot verquicking van u selven tot de vreucht Sy drinct En buerman, hier an, soo mooghdy sien hoe dat wy beginnen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Op dat een yder door den wijn sou zijn verheucht Ioffrou drinct wat meer, is het u begeer, Sy drinckt Want het glas mach niet gheset zijn neer.
'kWeet gewis buerman dat ghy verlangt na 'tglas om eens te smaken, Vande traen die Bachus inde Herbst schreyt,
Om dat ghy sout meerder sijn verheucht, en om u te vermaken, Verdriet het u dat ick soo langhe heb verbeyt,
Nu wel ick salt dan, legghen inde man,
Voor dat ick hier mijn mont sal setten van. Hy drinckt
Voor den danck dat dees Ioffrou my hulp, sal ick oock danckbaer wesen, Met soete kusjes dry aen haren rooden mont,
Datment glas so vol wederom schonc alst geweest is voor desen, Op dat mijn buerman siet datmen hem niet misgont,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
En dat hy soo veel, oock heeft voor sijn deel Want ick weet dat hy wel mach een heel.
Siet buerman dat ghy dit brengt so voort ghelijck ick heb ghedane, Op dat yder proeft van dese France vocht,
Set niet neer, wat 'tglaesje dat en mach niet lange blyve staene, Maer het moet terstont weer werden voort gebrocht,
Soo ghy anders doet, soo weet dat ghy moet Noch een glaes uyt drincken tot u boet.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Laet varen ongheneucht, wilt droefheyt van u keeren]
Laet varen ongheneucht, wilt droefheyt van u keeren, Wanneer ghy gaet ter Feest of erghens by de Wijn.
Maer betoont so veel vreucth als u mogh'lijck sal zijn, Op dat 't geshelschap mach met u de vreucht vermeeren.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
't Lof Twee-spraeck tusschen Iongman en Dochter.
Wijse: Waerom ach schoone.
Iongman.
Secht soete beckje, waer wilje heen, Verwacht my wat 'ksal u versellen, Dochter.
Wech, wech dit geckje laet my met vreen, En hout vry op van my te quellen, Ick heb in u doch gheen behaegen, Iongman.
Soetertje mach ickt u niet vraghen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Of ghy wilt dat ick u gheleyden sal, Dochter.
Wech wijs hooft, ghy zijt wel half mal.
Iongman.
Laet my gheniete van u weermin, Wilt met mijn smart hebben meedoghen, Dochter.
't Sou my verdrieten teghen mijn sin, Te minne u, gaet uyt mijn ooghen Het sal doch nimmermeer geschiede, Iongman.
Schoone wilt my doch weermin biede, En laeft mijn hert, versacht mijn sware pijn Dochter.
Iongman gaet wech, 'tsal doch nimmer zijn.
Iongman.
Hebt ghy dan reden te haten my, Secht schoonst der schoon aen uwe slave, Dochter.
Vol boertse seede Iongman zijt ghy,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Wanneer ick mijn eer aen u gave Ick sou altijdt in droefheyt treuren, Iongman.
Soetertje ghy doet mijn hart scheuren, Vermidts dat ghy alsulcke reden spreeckt.
Dochter.
Iongman 'tis om dat u van als ontbreeckt.
Iongman.
Princes mijn leven staet in u hant, 'k Verwacht van u 'tleven sterven, Dochter.
'k Sal geen troost geven aen u 'twaer schant Met u sou ick veel smarte erven,
Dus weest te vreen laet my in vreden.
Iongman.
Soetertje comt wat naerder treden,
In deucht een eer, ach! schoon ic swijm neer, Dochter.
Iongman 'tis tijt dat ick van u keer.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Myn Rosemond beloofde my]
Op de wijs: Klaghende drijft Phillis tvee.
Myn Rosemond beloofde my, Te lieven en te minnen,
Mijn hart mijn troost (soo seyde sy) Op u soo staen mijn sinnen, Ghy sijt alleen die ick begheer, En die ick noyt sal haeten, Soo langh als ick sal leven, Mijn hart en ziel sal gheven.
Maer laes het is gheheel verkeert, Voor 'tlieven gaet sy haeten,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
My die staegh van haer hulp begheert, Mach sy niet hooren praeten,
'Tis haer te veel dat sy my siet, Mijn smart, en pijn, en swaer verdriet, Mijn suchten en mijn claghen, Vermeeren alle daghen.
De gunst die ick verworven had' Is my laes weer ontnomen, Hoe dat ick bid' [of] hoe ick bad', 'k Can in haer [gunst] niet comen, Mijn Rosemond' die is ghestoort, En wil my niet meer staen te woort, Afkeerich gaet sy vlieden,
En wil gheen weer min bieden.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
O Rosemond' mijn gulde Son, Mijn leyster, mijn Godinne, Mijn Ziel, mijn hart, indien ick con, Voor desen u gunst winnen, Met lieven en lief koesery Laet dan u jonst ghenieten my, Met bidden en met smeecken, Of mijn hart dat sal breecken.
Dit seyde ick mijn Rosemond', Nu onlanghs aen haer deure, Maer sy vluchte van my terstont, Mijn hart docht my te scheure, Ach dacht ick wat heb ick misdaen, Dat ick dees straffe moet ontfaen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Met al mijn soet bejeghen Krijght ick Rosemond teghen.
Princes ick blyven sal ghetrou, V tot dat my de Goden,
Of u ô mijn roem-waerde Vrou Al met der tijdt doen dooden, Hoe wel dat ghy gheen lieven loont, En die u mint gheen weermin toont En die ghy hoort te minnen Gaet stellen uyt u sinnen.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Sephalus Schalmey-Liedt,
Voys: Venus Godinne.
Waer zijt ghy henen, ô mijn Amaril, Dat ghy soo langh verbeyt
't Is langh verscheenen dat ghy met u wil, Te comen hebt gheseyt,
Alhier, alhier, met 'tWilt gevlockte Vee By u Lief, die alree,
Elcke uyr dunckt een Iaer Dat hy op't bestemde niet Sijn beminde hier en siet, Vresent voor haer qualijck vaer.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Wat voor ghedachten comen my te voor, dat ick soo schrickich bin,
Ick sal haer wachten, wie weet waer door Sy niet comt Veltwaerts in,
't Can zijn, 't can zijn, dat het haer wort belet, Of dat sy weydet met
Eenich ander Harderin, Die sy niet wil dat weet Wie sy liefd', en 'tsekreet Veynst van haer trouwe Min.
't Can oock wel wesen, dat ghy weyden gaet Int Claverrijcke Velt,
Dat sy door vreese, erghens stille staet, Voor den Wolf die haer quelt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Wat is, wat is d'oorsaeck dat sy vertoeft, En haer Herder bedroeft,
Soo sy haer verschuylen gaen, Om sien hoe ick my hou In't draghen haerder trou, Want ick kant niet verstaen.
Comt Amarille, want die u verwacht, verlanght na u by sijn,
Wilt doch wat stille, myne droeve clacht van d'onlyd'lijcke pijn,
Verhoort en comt hier dryven heen V Lam'ren groot en cleen,
Laetse weyden by de mijn En comt hier sitten neer,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Uwen Harder sal doch weer, t'Avont haer scheyder zijn.
Al met der tijt.
[Ick speel op mijn Schalmey, en soeck my te vermaecken]
Ick speel op mijn Schalmey, en soeck my te vermaecken, Terwyl ick wachten moet mijn waerde Amari, En vermits sy niet comt, soo wil ick swyghen stil, En treuren voor de vreucht, en 'tsoet Schalmey spels staecken.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Sonnet.
My docht ick sach een rey Maechden en Iongelingen, Die vrolijck van ghelaet, dansende ginghen voort, Tot op Idalus hooch, daer lieflijck wiert gehoort, Veel constich snaren spel en heldre keeltjens singen.
Verwondert was ick seer van dese wonder dinghen, Want Muse neghen al, songhen met soet accoort, De lof al vande min, en wat de min orboort, En wat dat de min is, en wat sy voort kan bringhen.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Ick sach Cupido by sijn Vrou-Moeder staen,
Die hy met een gesmeeck seer vriendelijck sprack aen Vrou-Moeder dese gaef ick schenck tot danckbaerheeden.
Voor dat ghy my vergaeft het laest gheleden quaet 'tGheen ick had aen ghedaen u gisteravont laet, Midts wijst hy op de jeucht die nae hem quame treden.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Verlaten Chephalus aen sijn Amaril,
Op de voys: Madamoselle Amie Belle.
Myn Amarille Staet doch wat stille Is het u wille Verwacht my wat.
V will'ghe Slave Vermoeyt dan drave Brenght u dees gave En gheeft sijn schat Aen u, die nu Van my dus vliedt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Staet stil// ick wil V misdoen niet,
Amarille my weermin biet.
2. Waer vluch ghy heene, Laet end' alleene
Mijn suchten steene O Amaril,
Connen mijn clachten V niet versachten Om my te wachten Of te staen stil, Sijt ghy// op my Dan soo ghestoort, Waerom// schoon blom, Of moet ghy voort,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Hoor Amaril van my een woort.
3. Toont my weer-minne Eens Harderinne
En laet u sinnen Strecken tot my, Ick en begheere Niet dan in eere, Ay wilt verneeren Een weynich dy.
Hout stal// ick sal V segghen 'tgheen My doet// int voet Spoor u na treen
Amaril waer ghy gaet heen.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
4. Hebben mijn bede By u gheen stede Dat ghy gaet trede Soo van my af.
Hoort my vry praten Ghy moocht my haten 'k Sal u niet laten Tot dat in't Graft Mijn Lijf// sal stijf Ligghen van cou, Adieu// dan nu Mijn schoone Vrou
Die ick noch aenbie mijn trou.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Myn Amarille vlucht voor my]
Myn Amarille vlucht voor my, en sonder reeden, Ick lief haer, sy my haet, ic jaech niet en sy vliet, Ick bid haer om haer min, sy wil my hooren niet Wat sal ick haer doch doen dat sy comt na my [t]reden,
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Liefde doet mijn hartje scheure]
Op de Wyse: Iets moet ick u Laura vraghe.
Liefde doet mijn hartje scheure, Liefde doet dat ick staech treure, Liefde baert in my verdriet, Liefde is daer ick voor vreese, Liefde can mijn hart gheneese, Liefde my gheen liefd' en biet.
Liefde is daer ick na haecke, Liefde die can my vermaecke, Liefde heeft mijn hart ghewont, Liefde doet my suchten steenen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Liefde doet my karmen weenen, Liefde maeckt my weer ghesont.
Liefde baert in my het minnen, Liefde crenckt alleyn mijn sinnen, Liefde laet my niet met vreen, Liefde wil gheen liefde toonen, Liefde wil gheen liefde loonen, Liefde is verdriet alleen.
Liefde can ick niet verachten, Liefde maeckt my langhe nachten, Liefde ist die ick begheer,
Liefde doet in liefde dwalen, Liefde can wonder voort halen, Liefde die bewijs ick eer.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Liefde comt door liefjes ooghen, Liefde die heeft mijn bedroghen, Liefde beneemt my de lust, Liefde doet dat ick moet sorghen, Liefde can ick niet verborghen, Liefde wort met Liefd gheblust.
Liefde doet van liefde dichten, Liefde can wonder uytrichten, Liefde is het hoochtste lodt, Liefde is die't al doet buyghen, Liefde is by die noch suyghen, Liefde die is selfs by Godt.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Prachtighe Velt-Godin]
Op de Voys: Ach schoone Kerickela.
1.
Prachtighe Velt-Godin,
Die 'tbinnenste murw' mijns harte treuren doet, Sal ick gheen wedermin
Schoonste ontsaen daer ick u met ootmoet Aenbie uyt suyv're liefd' mijn trou Ontfanght my doch roem-waerde Vrou.
2.
Eens doch verhoort 'tgheclach
Van een die met ghesmeeck versoeckt weermin, Noyt had ick blyden dach
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Van doen ick eerst te lieven nam int sin, V die mijn lieven loont met quaest, En niet weerliefd' maer haetlijck haet.
3.
Laest doen ick was verselt Neven u zy met al mijn Lam'ren teer, Int Calverijcke velt
Wert mijn hart verheucht om dat my de eer Gheschiede dat ick by u was
Gheseeten in het malsis gras.
4.
Sult ghy u staegh dus wreet Toonen aen my die u van harten mint,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Voorwaer soo is mijn leet,
Dat ick tot een soo wreede was ghesint, En dat ick lief die gheen liefd' toont, Maer mijn lieven met quaetheyt loont.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Iphis Droevighe Nacht-clachten teghen Anaxerete.
Stemme: Phillis schoonste Phillis.
Schoon Anaxerëte Verhoort Iphis claghen Of laet hem eens wete Dat ghy liefd' gaet draghen Of hebt u behaghen,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
In my die u bemint O schoone // persoone V Slave // wilt laeve Die ghy verwint.
Och dat dese deure In't slot is ghesloten, Dit doet my seer treure En mijn pijn vergroote, Of ick daer aen stote Sy blijft toe even hart,
Mijn spreecken // en smeecken Hier voore // wilt hoore Van myne smart.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Van Roosen veel Cransjes Ick u hebb' gaen maecken, Met speelen veel dansjes Om by u te g'raecken, En om eens te smaecken Verlichtingh van mijn pijn, Daer meden // mijn leden Seer sware, voorware Me bevaen zijn.
'tHart dunckt my te breecken, Want het niet kan ly'en
Dat mijn treurich smeecken, Niet comt tot bedy'en En dat gheen verbly'en
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
My verlicht van mijn smart V Haten // wilt laten Vercleene // alleene Van u hert hart.
Veel brieven van minnen Ick hier hebb' gaen plecken Om dat ghy u sinnen Tot my sout gaen strecken, Daer ghy gaet mee gecken, Het welck my seer verdriet, Mijn steenen // en weenen By nachten // ghy achten Gaet gants g'lijck niet.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Ghy meucht u beroemen En groot'lijcx vermete Wt muntende Bloemen Schoone Anexerëte, Als dat met uwe wete Alhier ghestorven is, Wiens sinnen // u minnen Den dooden // en booden Is den Iphis.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Die snachts staet voor de deur van die hy bemint]
Die snachts staet voor de deur van die hy bemint, Moet als Aurora comt, de plaetse doch verlaten, En soo hy inden dach gheen troost by haer en vint, Veel minder sal hy 'snachts dan doen op volle straten.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Beminde Amaril]
Stemme: Orange.
Of: Het dartel blinde Wicht.
Beminde Amaril Moet ick om uwent wil,
Ghevoelen staegh een sware pijn, Soo ghy wilt 'tsal niet langher zijn, Beminde, ontbinde, van mijn verdriet Soo ghy my weermin biet,
Mijn smarte, u harte
Can het doen Amaril beweghen niet.
Heb ick u jet misdaen, Of yet ghebooden aen,
'tGheen teghen d'eerbaerheyt strijt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Maer heb u steets alleen ghevrijt Om Trouwe// Juffrouwe, tot myne Vrou, Maer ghy laet my in rou,
Steets clage, veel daghe,
Daer ick u Amaril noch bie mijn trou.
Ick heb ghebede vaeck Princes dat ghy d'oorsaeck Sout segghen waerom ghy veracht My die u staech te dienen tracht, Ten deele // soo veele, als ick vermach, Maer ghy met een ghelach
Weerlegghet // en segghet
Comt morghen, dit is weeraen alle daech.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Corante Commune,
Ofte: O Anghenietje.
O Schoone Maeghet, Niemant u jaeghet, Hoe comt dat ghy dus vliet Van die u garen siet, Verhoort mijn clachten, Wilt my wat wachten, Loopt niet soo schielijck heen Maer hoort mijn droeve reen:
Hoe com[t] dat ghy dus vlught Van my die sucht,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Om dat ghy weer, van my loopt seer, Die u versoeckt in eer.
De gayle Maetjes, Die met haer praetjes Becoren lief u hart, Sullen u inde smart En pyne laten Voort lieven haten, Wanneer sy na haer lust En wil hebben ghecust, V voor wie dat sy nou
Veynsen Ioffrou,
Dus haer verlaet, en my aenvaet, Die nu van u soeckt baet.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Ay gaet wat soetjes Of laet u boetjes Wat rusten op het groen Ghy sult my vrientschap doen Comt herwaerts treede, Verhoort mijn bede, En u snel loopen staeckt, Maer u met mijn vermaeckt Hier daer dees Boompjes staen
Hout op van gaen Dat bid ick u, com 'tis hier Iu, Ay weest voor my niet schu.
Lieve Vriendinne Vooghdes mijns sinne
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Dat u misquam hier yet, Ick storf wel van verdriet, 't Syn quade wegen Loopt nerghens teghen Op dat ghy u niet seert, Maer u lief tot my keert Ay weest doch niet soo wreet,
Verhoort mijn beedt, En hout wat stal // ick overal V Princes leyden sal.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Hoe dat ick vlay en streel]
Op de Wyse: Zuesta dulce cereen.
Ofte: Cupido onlanghs gheleen.
Hoe dat ick vlay en streel, Mijn waerde lief soo veel
'tIs om niet, sy en biet, my gheen weerminne, Maer blijft mijn teghendeel,
Sy kent ghenoech mijn hart, Mijn pijn mijn wee, mijn smart, Noch en can, ick niet van haer yet winnen,
Dat mijn pijn minder wart.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Ick lief koos of ick claegh, Aen haer haest alle daegh,
Noch en wert, haer haer hert, niet ontsteecken, Hoe ick om weermin vraegh,
En ick helaes! haest sterf, Om dat ick haer min derf,
Ia de brant, sal tot schant, mijn hart breecken, Soo ick haer niet verwerf.
Comt ghy minlijcke Godt, En gheeft my laefnis tot
'tMinne vier, dat my schier, door het blaecken Maeckt onverduldich sot.
V bid ick Cupido, Dat ghy mijn lief wilt soo
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Met een pijl in der ijl, aen 'thart raecken, En blacken doet als stroo.
Toont haer o Godt u cracht, Laet proeven haer u macht,
Op dat sy, mach aen my, weer-min gheven, Die sy langh heeft veracht,
Ick sal op u Autaer Sulck offer doen aldaer,
Dat de roock, ende smoock, hem verheven Sal aende Hemel claer.
Al met der tijdt
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
La Vignone.
De swarte nare nacht
Seer langhe heb ick ghehouden hier de wacht, Voor dese deur,, met groot ghetreur
En mijn beminde en comt niet veur, Seer droeve,, ick toeve, met smart, Aen 'thart, in pijn verwart,
En hoop daer door,, met blyven voor, Te g'raecken uyt dit droevich spoor,
Sal ick gheven een clop
Op hoope dat mijn Lief mocht de deur doen op, En ghevielt maer,, dat ick sach haer
Mijn pijnen sou niet zijn soo swaer,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
O Mensche,, dat d'wensche, maer zijn,, Een pijn,, en quellingh mijn,
Bevindt ick wel,, want ick my quel En van dees pijne sterven sel.
Ick sou wel cloppen aen
Maer vreese die maeckt dat ick't laet blyven staen, Want soo ick't doe,, en 'thuys blijft toe,
Soo vrees ick dat sy my is moet, Ist open,, en d'hoope, dan mist,, Soo ist, noch meer vergist,
Want ick voorwaer,, wel weet dat daer Door comen sal twist en misbaer.
De nacht is haest vergaen,
Den daghe,, en 'theld're licht comt weder aen, Ick vreese siet,, te zijn bespiet,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Of te gheraecken int verdriet, Want Vryers,, en Nyers,, ick vin Die in,, mijn soete min,
Seer schaed'lijck zijn,, d'welck my baert pijn, Waer door dat ick soo gae en quijn.
Ick gae ick neem verlof,
Princesse, en neemt my dit niet qualijck of, En ick bid dy,, dat ghy doch my,
Niet meer wilt wesen soo party, Mijn sinnen,, die minnen,, seer schu, En u,, segh ick adieu,
En 'ksie omhooch,, des nachts vertooch, En u deur hou ick staegh int oogh.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Als elck leyt in sijn rust door soete slaep bevange]
Als elck leyt in sijn rust door soete slaep bevange, En can ick rusten niet, want my leyt inden sin Het vriendelijck gelaet van mijn waerde vriendin, Soo dat my eenen nacht haest duysent Iaer duert lange.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Ballette d' Alckmaer.
Ach een pijn, een overgrote pijn, met een brandende hette, Voel ick in het binnenste van mijn teer Ionck hart,
Ick en weet, wie dat mijn brant seer heet, sal connen laes beletten, Als een Nimphe die d'oorsaeck is van mijn smart
En die my aendoet,, dat ick bidden moet Haer, dat sy mijn sware pijn versoet.
Sult ghy niet, ô aertse Coningin, ô puyc van alle vrouwe Verhooren my die u ootmoedich nu aenbidt,
En die biedt, aen u ô schoonst der schoon, uyt suyvre liefd' sijn trouwe, Verhoort het bidden doch van een die voor u sidt,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Met een droef ghelaet,, en van u soeckt baet, En u niet om al de werelt laet.
Al waert dat, my al de groote schadt, van Uroop wirt ghegheven, Met al het Gout dat int westen verborghen leyt,
En dat ic gestadich sou daer voor sonder u moeten leven, 'k Sweer u schoonst, het sou van my werden ontseyt, Of dat my aenboon,, al de Hemel Goon,
Haer Godtheyt voor u mijn schoonst der schoon.
Dat Iupijn, Mars, of de God der wijn, of Phoebus gulde Waghen, My voerder vande Aert tot in de Hemel Sael,
Dat Iuno, Minerva, of Venus aen my self quamen vragen
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Of ick wilde haer, ick sou haer al te mael, Voor u gheeren niet,, daerom weermin biet My die door u leeft in swaer verdriet.
Laet u hert bewegen door mijn reen, en wilt my weermin toonen, En liefd' my die u liefd', en laet ons zijn vereent,
Daer's mijn trou Princes ontfanght van my 'tgeen ick u gheef ô schoone, Ick sweer u 'tgeen ick segh, mijn hart het waerlijc meent,
Neemt mijn trouwe aen,, wilt ghy 'tis ghedaen, En ghy sult van my veel deucht ontfaen.
Al met der tijt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
[Wat is de min]
Op de Voys: Smorghens voor den dag int velt.
VVat is de min
Voor my een groote smarte, Wat brenght sy in
Meer dan quellingh aen 'tharte, En pyne // swaer
In schyne // daer Te syne // termyne Fenyne // claer
In plaets van lief van haer.
Ick heb ghemint
Een soo schoone Ioffrouwe
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Als men hier vint In eenighe Landouwe, Ten baete niet Schoon praeten siet Op strate // na state Ick laet en liet
De min in haer ghebiet.
Daeg'lijcx ick treur Met suchten en met steenen, Snachts voor haer deur Met karmen en met weenen, Door minne, brant
Die 'k inne, vant En winne // van binne
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Mijn sinnen, want Sy beneemt my 'tverstant.
'tVerwondert my Hoe dat ick soo can leven, Siende dat sy
My doch gheen troost wil gheven, V zeeden seyt
De wreede Meyt, En beede // ter steede In't breede leyt, Aen diese beter greyt.
Fy seght ick fy,
Dat ick soo ley mijn sinne,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Op die die my
Noyt en thoonde weerminne, Ick vraechde, haer,
En claechde, daer,
Ten haechde // dees Maechde Sy jaechde maer
My op het corts van haer.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
La Royale.
Ick heb vaeck ghespot met my meed´gheselle,
Wanneer sy claegde my haer liefd, haer pijn, haer smart Ick seyde wat mooch ghy doch sulcx vertelle,
´kGis dat u noyt de liefd´ en pijnde aen het hart, Sy steende, en weende, jae nacht en dach, Als haer Ooch haer waerste niet en sach.
´tScheen my een wonder als ick hoorde clagen, Haer van haer pijn en brant wanneer sy was ghestoort, Die sy beminde en liefd´ ginghe draghen,
Maer laes! ick voel nu eerst wat tot het lieven hoort, Ick vinne,, wat ´tminne,, en ´tlieven doet,
My voor pijn en smart, al schijnt het soet.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Cupido den Godt heeft mijn hart door schooten, Soo dat ick voel de brant en 'tblaeck'ren vande min, Ick hadde vast in mijn ghedacht beslooten,
Dat ick Cupido niet sou laten wort'len in
Maer 'tGoodtje,, een schootje,, schoot met sijn booch Dat sijn schichje in mijn hartje vlooch.
Ick die te vooren soo trots plach te spreecken Teghen die gheen die van Cupid' waren ghewont, Kom nu weer claghen aen haer mijn gebreecken Want ick ghevoel nu eerst recht vant minne de gront, Sy segghen, gaet legghen, het over weer,
Hoe ghy ons claghen bespot hebt wel eer.
Aen wie sal ick nu claghen mijn ghebreecken,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Aen wie sal ick ô Godt Cupido gaen om raet, 'Ken weet niet dan tot u die hebt ontsteecken, In my die min ick bid van u nu om ghenaed, Mijn Harte,, van smarte, en pijn verlicht, En gheneest de wont van uwen schicht.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Amarils Velt-deuntje,
Stemme: Weest Nimphe gegroet,, van die u moet.
Den Harder die,, onder 'tghebie Van mijn Heer sijn Vee te grasen drijft, 'tVerwondert my waer hy dus langhe blijft, 't Was hier gheseyt,, maer hy verbeyt Veer over den bestemde tijdt, Of Multi oock wel een ander vrijt,
'Kben onghewoon dat hy soo langh vertoeft, En dat hy sijn Amarille bedroeft,
Waer aen dat het schort can ick niet bevroen, En dat hy sijn Schaepjes hier niet comt voen.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Het is hooch dagh,, 'k hoor gheen ghewach Van Harders pijp of Schaepjes gheblaet, Waer heen of mijn harder weyden gaet, 'k Hoor gins 'tghetuyt van Multis Fluyt Harwaerts comt hy sijn vee dryven heen, Amarille wilt hem te ghemoet treen:
Neen neen Amaril ghy u schande doet Dat ghy een Harder wilt gaen int ghemoet, Blijft staen, ist dat hy van harten u mint.
Soo sal hy wel comen daer hy u vint.
Nu Amaril,, en swijcht niet stil, Maer hooren laet u met een nieu liedt, Op dat Multi u hier sitten siet, Nu Schaepjes soet,, u selven voet En weyden gaet met Multis vee,
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
Terwijl hy hem hier comt rusten mee, U harder heeft u ghesien harderin, Gaet wilt hem toonen doch wedermin, Sijn Schaepjes drijft hy opt spoedichste voort, Nu hy sijn Amaril heeft ghehoort.
Ach Multi ick,, bevaen met schrick Was, als ghy hier niet en quaemt int Velt, Doch uwe comst heeft my te vreen ghestelt, U Lam'ren al,, groot int ghetal
Laet die weyden in het groene gras, En Amarille troost, die bedroeft was,
Om dat ghy niet quaemt daer ghy had' gheseyt, En al te langh over den tijdt verbeyt
Had, en Amaril bidt Multi seer, Dat hy hem by haer comt setten neer.
Al met der tijdt.
E. Pels de Jonge, 't Lof van Cupido
