VRIJHEID EN

VRIJHEID EN

Zaterdag 2 Februari 1952 - No. 195

, '

De ~fdelinf!en doen

.j;. -

ltet goed

\pag. 7l

DEMOCIATIE ^{\" J}

WEEKBLAD V A N DE V 0 L K SP AR 1'/J V 0 0 R VRIJHEID EN DE M 0 CR AT I f

SCHEIDING DER GEESTEN

rp oen na de bevrijding het personalistisch

· .1 socialisme werd geïntroduceerd, deed daarmede in ons politieke leven een begrip zjjn intrede, dat moeilijk te definiëren bleek en mede daarom grote aantrekkingskracht uitoefende op talrijke politiek daklozen, in~

tèllectuelen en eenvoudigen van geest. Zij hebben zich voorheen in 't algemeen weinig met politiek bemoeid, nog minder zich om politieke beginselen bekommerd en werden zo een gemakkelijke prooi voor de vogelaars, die zoet-gevooisd in rijk gevarieerde deuntjes de lof ener kwasi-argeloze progressiviteit Ho~

ten.

* *

^;'!

W .

as het socialisme, dat die vogelaars aan- prezen? Ja, maar één, dat voor zo res- pectabele figuren als burgemeesters, domi- nees en notarissen al even weinig afschrik~

wekkencis behoefde in te houden, als voor de nijvere middenstander en de in zijn lande~

lijke. rust voortploeterende boer. Een "socia- lisme", even aantrekkelijk voor de onderne- mer als voor zijn arbeiders, voor de in vak~

verbonden hecht georganiseerde werknemers even aanvaardbaar als voor de naar zijn we- zen individualistisch geaarde en wereldvreem- de kunstenaar. 't Zou immf:rs een socialisme

:din

dat op alle terrein, waarop het zich ging b,ewegen -- en op welk terrein zou het zich niet bewegen? -- de weg van het juiste mid- den zou zoeken. Een socialfsme, ontdaan van alle marxistische smetten, niet- collectivis~

tÏsch en het staatssocialisme verwerpend, een socialisme, ook wijsr,crig ontdaan van alle principes en dus de historisch~materialist zo goed omvattend als de gelovige, de confessio- neel zo goed als de humanist en de atheïst.

· Gróót was in veler oog dit oersonalistisch socialisme en gróót Schermer;.Jrn, zijn pro- feet, die aangaande dit socialisme eigenlijk maar één ding positief wist te zeggen: èrgens zou zich de scheiding der geesten vanzelf wel voltrekken, want dat heel Nederland zich op de basis vari dit personalistisct socialisme zou verenigen, dorst zelfs hij niet verwachten, al was het dan voorbereid in de actie der be- weging die zich onder zijn leiding had aan- gekondigd als de Nederlandse Volkeybewe- ging[

I

^{n eerste instanti~} bleek dit "ergens" te li.~­

gen op het terrem der -befaamde lndonesie- politiek, waarvan de heer Schermèrhorn als de. geniale instigator en onvermoeide kam- pioen werd gezien. En inderdaad: op dit punt werd ·hij geschraagd en voortgestuwd door heel de progressieve bent, die hij zo talent- vol rondom zich op het platform van het per- sonalistische socialisme had verzameld. Vor- rink en Pieter 't Hoen stonden eensgezind met Van Randwijk en Van Heuven Goed- hart, met Buskes en Banning, met het echt~

paar Romein en alwat zich verder onder de verzamelnaam van progressieven schaarde achter Schermerhom in zijn voor ons volk zo fatale regeringsperiode. De scheiding der geesten scheen zich voltrokken te hebben in een richting als de profeet had voorspeld.

S

indsdien zwalkt het ontredderde schip dat eens het Koninkrijk der Nederlanden was, als een armelijk wrak wankel op de wild- bewogen baren der internationale wateren, in het kielzog der machten, die het zo gemak- kelijk zich hielpen ontdoen van het eilanden- rijk waarmede het eeuwen lang was verban~

den. Hoe lang en hoe kunstig gecamoufleerd ook, de naakte armoede begint het Neder- landse volk onmiskenbaar aan te grijnzen. De werkloosheid, die immers nooit, nooit meer voor zou komen, plaatst zich in al haar drei- ging vóór ons. Naarmate de schatkist stij- gende bedragen aan belastingopbrengst boekt daalt de mogelijkheid van investering voor de industrialisatie, zo luide aangeprezen als eni- ge kans op herwinning van althans iets van van onze vroegere welvaart. De woningnood schept toestanden, even bedenkelijk als de woningbouwpolitiek beschamend is. De <;>rga~

nisatle van ons aandeel in de weermacht van de Westelijke wereld, die voorgoed bevrijd zou worden van de angst voor èen nieuwe oorlog, eist offers aan geld en aan persoon- lijke inzet als in een staat, op _welks bestuur het socialisme nog niet zijn stempel had ge- drukt,· onmogelijk werden geacht, maar door de socialist Drees thans als even onvermijde- lijk worden aanvaard als door Romme en Tilanus, door Schouten en Oud.

W

ie sprak daar van scheiding der geesten?

Zij blijkt zich thans te voltrekken bin- nen het kamp der progressieven zclven, die

i zich onder Schermerhom voorgoed met el- kander aan de ~nè"·:kant--· d:ètt 'smèîding ge- plaatst waanden.

Het manifest, dat een ,.derde weg" be- pleitte is van dit verschijnsel het eerste in- drukwekkende symptoom. En wie weten wil.

hoe diep de klove is tussen wat zich zes jaar geleden als "progressief" en "personalistisch socialist" ~én voelde, leze de "progressieve"

persorganen vàn thans. die zes jaar geleden eenstemmig het ene lied der progressiviteit van het personalistisch ·socialisme zongen.

"Het Parool" keert zich tegen de derde weg, tot welks propagandisten de predikant be- hoort, die de stichtelijke beschouwingen in genoemd blad verzorgt. "Vrij Nederland".

de journalistieke schepping van Van Rand- wijk -- zelf ondertekenaar van het mani- fest -- weet onder zijn tegenwoordige leidinÇJ zijn koers ten aanzien van "de derde weg'' niet recht te bepalen en legt pro en contra welwillend objectief aan al zijn progressieve lezers voor, die zelf maar kiezen moeten.

Die progressieve lezers, intussen, zullen zich wel weer eens afvragen, waar ze ten slotte met de progressiviteit van het persona- listisch socialisme ook op dit punt terecht zullen komen. En met ware verbazing zullen ze hun lijfblad vorige Vrijdag hebben dicht- geslagen, nadat ze daar, op één pagina de betogen van twee prominente progressieven gelezen hadden. Het ene was van prof.

Schermerhorn. het andere van prof. Don- kersloot

D

e heer Schermerhom noemt het een jam- merlijk teken van de ellendige toestand, waarin de mensheid zich bevindt, dat hij zich in eer en geweten verplicht acht, zich tegen- over de ondertekenaars van het manifest ,.De

De Secretaris der redactie zal enige tijd afwezig zijn. Copy en correspon- dentie voor het volgende nummer die-

nen te worden gezonden naar:

G. STEMPHER

Prinsengracht 1 077 Amsterdam Telefoon 35343

•

..

Derde Wèg" te stellen, waaronder zovelen zijn. voor wie hij zowel eerbied als sympa~

thie koestert.

Ja, die ellendige toestand! En ja. die eer- bied en die sympathie voor al die broeders.

waarmee hij zich eens in personalistische pro- gressiviteit zo hecht verbonden waande! Dat het ooit tussen hen en hem tot een scheiding van wegen en geesten zou kunnen komen, had ook de staatsman Schermerhom niet kun- nen dromen. Wat waarde zullen zijn l~ers

nu hechten aan zijn verzekering, dat thans het democratisch socialisme is de beweging dergenen in de wereld, die· er vast van over~ . tuigd zijn, ,;dat de wereldrevolutie, waa~op

Stalin wacht, niet zal kunnen komen, indien h u n programma, waarvan het· Plan de· uit- · drukking .. voor vandaag is, algemeen wordt aanvaard .

U weet wel. dat Plan, waarvan Vorrink voorspelde dat er niets van terecht zal ko- . men, wanneer zijn partij een of twee zeteltjes · minder in Neerlands Tweede Kamer krijgt! . Dat moet nu, volgens Schermerhorn. "alge- meen aanvaard" worden op ·straffe dat àn- ders Stalins wereldrevolutie slaagt. Dat plan, waarvan wij. beweren, dat het, werd het uit- gevoerd, ons volk wéér een eindje verder • meesleuren zou in de richting vàn het staats- socialisme, dat in Rusland hoogtij viert!

E

n wat. vragen wij verder. moet de pro- gressieve Vrij Nederland-lezer wel den- · ken, wanneer hij dan vlak naast Schermer- borns betoog dat van Donkersloot vindt, waarin hij lezen kan: "In ons eigen land heeft in de partij waartoe ik om haar sociale doel- stelling nog ben blijven behoren, de vleugel vsm de politieke haat (Vorrink, Vermeer, De Kadt, Goedhart) reeds de weg verlaten, die het contact houdt met de oorsprong van het socialisme, dat is de mensenliefde. De hu- mane vleugel (Schermerhorn, Banning. Wou~

denberg, Vos) heeft daartegen geen vol- doend tegenwicht gevormd. In geen burger~

lijke partij tiert heden de haat zo welig als in de socialistische".

:;: ...

N

ietwaar, hier moet een blijmoedig, pro~

gressief en personalistisch socialist zich toch wel de ogen uitwrijven: de ene progres~

sief-personalistisch-socialistische proL, die met zulk een argumentatie het manifest van

"de derde weg" bepleit tegenover de andere progressief-personalistisch-socialistische prof.

die het bestrijdt en afwijst en desniettemin door zijn hooggeleerde cO>llega gerekend wordt tot de humane vleugel van de (hoe lang nog?) ene en gemeenschappelijke socia- listische partij, die óók nog een vleugel van de politieke haat heeft, waarvan Vorrink en anderen de leiding hebben, die nu echter weer

• de humane Schermerhom aan hun zijde heb- ben, wanneer zij de .. derde weg" verwerpen.

Die proffen töch. van wie wij, doodgewone mensen a priori aannemen, dat zij dan toch maar de mensen zijn, die. het weten en die daarom met zoveel gejuich bij hun optreden in de partij van het progressieve en persona~

listische democratische socialisme werden begroet.

Scheiding der geesten?

Inderdaad.

Maar ... in het kamp van het progressie- ve personalistische en democratische socialis- me zelf! G. A. DE RIDDER.

VRIJBEID EN DEMOCRATIE 2 FEBRUARI 1952- PAG. S

Kanier aanvaardde:

lVIeerderbeid Eerste

Overheidsingrijpen ^{lll •} credietWezen

V. V.D. ·fractie niet bereid tot deze machtsconcentratie in handen van de minister van Financiën - Repeling assurantiebemiddelinRsbedrijJ als summum van perfectionisme - Winkelsluiting en plaatselijke

l{ewoonten - Regeling financiële verhouding Rijk en Gemeenten als noodverband

Wanneer men zijn ogen over de grenzen richt en nagaat, wat zich daar, in verschillende landen van Europa en ook in Amerika, ontwikkelt, dan, zo stelde de V.V.D.·woordvoerder in de Eerste Kamer over het ontwerp Toezicht Credietwezen, prof. Molenaar, vast, dan is het onmiskenbaar, dat de inzichten beginnen te kenteren en dat men langzamerhand tot de z.g.

orthodoxe 'monetaire politiek terugkeert. Wat de gevoerde rentepolitiek betreft gaan Zweden en Nederland langzamerhand een eenzame positill(

innemen. En wanneer nu overal twijfel begint te rijzen over de vraag of wij in Nederland' met de door de minister gevoerde politiek wel op de goede weg zijn, dan, zo merkte onze woordvoerder op, wordt het toch wel bulten- gewoon gevaarlijk, in deze Kamer door dit wetsontwerp de machtsconcen- tratie, die Zijne Excellentie vraagt, Uitdrukkelijk in zijn handen te brengen.

De minister heeft in zekere zin al de macht om in te grijpen, maar nu onze medewerking wordt gevraagd, kunnen wij die toch moeilijk verlenen zonder ons rekenschap te geven van bet beleid, dat de minister in bet ver.

hlden heeft gevoerd •

in de laatste plaats voor de werkge- legenheid. Het is niet met elkaar te verenigen, om enerzijds aan te drin- gen op industrialisatie en verhoging van de prbductiviteit en anderzijds de credietverlening aan 't bedrijfsleven aan banden te leggen. Zijn conclusie in dit deel van zijn betoog was, dat wij verlangen een meer doelbewuste consolidatiepolitiek. Wij menen, dat dan een gezonde economische ontwik- keling beter is gewaarborgd dan wanneer men het accent, gelijk de minister, legt op de wenselijkheid van lage rente, een grote vlottende schuld en het onder contröle stellen van de kapitaalmarkt.

D

at beleid, op het punt, dat door prof. Molenaar hierboven werd bedoeld, komt, naar diens samenvat- ting, in de kortst mogelijke formule- ring hier op neer, dat de minister voor 't onderbrengen van zijn schat·

kistpapier bij de banken een priori- teit eist boven het bedrijfsleven. Nu is er al op gewezen, dat de minister in het belang van het monetaire evenwicht het noodzakelijk acht, de credietverlening van het particuliere bankwezen uit een centraal punt on- der contröle te stellen.

Wie .legt, zo vroeg de heer Mole- naar, de minister van Financiën ech- ter een rem aan? Het parlement kan in deze, naar prof. Molenaar reeds

eerd~r had aangetoond, niet . veel an·

ders doen dan waarschuwen en bij een gelegenheid als deze naar voren brengen, dat . het niet bereid is, de minister te volgen. Positief kan het parlement in deze niets doen. Het is toch in feite zo, dat, waar door d•i!

minister van Financiën, de monetaire

"verkeersagent", leiding zal worden gegeven aan de credietverlening door de banken, de minister aan d~ anderP.

PROF. LIEFTINCK

••.. in ernstige overweging . ...

kant in zijn beleid volkomen vrij is.

En nu eist hij voor zich op de be- voegdheid om, als het weer scheef gaat, zijn vlottende schuld onder te brengen niet op duidelijk zichtbare wijze bij de Nedcrlandsche Bank, mll.ar bij banken, die voor dat bedrag geen crediet aan het bedrijfsleven mogen geven. Niemand legt daarbij de minister van Financiën aan ban- den en daarom is het beeld, dat mr Van Leeuwen, directeur van de Twentsche Bank, lteeft gebruikt, na- melijk dat met dit wetsontwerp op de verkeerde knop wordt gedrukt,

•rolkomen juist.

* *

N

atuurlijk had ook prof. Mol•~­

naar voordien, in een ander gedeelte van zijn betoog, toegegeven, dat de kaspositie van het Rijk zonder twijfel veel sterker was geworden;

dat de handelsbalans een na de oor- log ongekende ontwikkeling vertoon- de. Hij wilde er echter uitdrukkelijk op wijzen, dat daarmede de mogelijk- heid van een hernieuwde gevaarlijke positie bij de financiering van d.e staatsschuld allerminst is uitgesloten.

Elke verandering op politiek gebied, elke wijziging van enigszins belang- rijke aard op economisch gebied, zal de minister opnieuw aan de rand van het ravijn brengen. Men moet op eco- nomisch gebied ook rekening houden

met de mogelijkheid van een omslag en met een toeneming van de werk- loosheid, welke laatste voor het Staatsbudget ongetwijfeld het gevolg zal hebben, dat er voor honderden millioenen nieuwe uitgaven zullen ontstaan en dat de minister dan, als de toestand wordt zoals hij in 1950 was, opnieuw tot inflatoire financie- ringsmaatregelen zijn toevlucht moet nemen.

p

rof. Molenaar noemde het daar- . bij een overmoedige gedachte, clat men al die conjunctuurontwikke·

lingen, al die verschuivingen in het economisch gebeuren, door een doel- bewuste credietpolitiek in zeer be·

lallgrijke mate zou kunnen beheersen.

Hij haalde ook de zuiver wetenschap- pelijke rede van prof. Witteveen van 8 November aan, waaruit blijkt, dat deze op het standpunt staat, dat de goedkoop-geldpolitiek van de over- heid ter beperking van haar uitga- ven, waarbij slechts op zeer beperkte schaal, zoals hij het noemt, tot con- solidatie van de sterk gestegen Staatsschuld werd overgegaan, nood-

zakelijkerwij~ een inflatoire span- ning moest veroorzaken.

Wij zien, aldus betoogde prof. Mo- ienaar nog, in de credietbeperking van de banken, onder leiding van de- ze minister, een groot gevaar en niet

Noch de dwingende argumentatie van onze geestverwant, noch de be- togen van de woordvoerders van de A.R. en de C.H., vermochten het ont- werp echter tegen te houden. Een

•unanieme K.V.P.-fractie schaarde zich, met de communisten, achter dit door de P.v.d.A. tot een politieke prestige-kwestie geworden ontwerp.

Met 28 tegen 14 stemmen ging het er door.

H

et gebeurt uiteraard niet zo dik- wijls, maar het blijft - en wel zeer terecht - toch altijd mogelijk, dat bij de eindstemming over een

· ontwerp de houd.ing van onze Eerste- :Kamerfractie of van een deel dier

fractie een andere is dan die van de 'l'weede-Kamerfractie. Zo was het ditmaal bij het ontwerp tot regeling van het Assurantiebemiddelingsbe- drijt In de Tweede Kamer had onze fractie zich tenslotte bij het ontwerp neergèlegd, het, in haar gedachten- gang, slechts als een tijdelijke rege- ling aanvaardend, totdat zij .wellicht in de P.B.O. zou .kunnen worden in- geschakeld. Onze "Eerste-Kamerfractie heeft gemeend, die n i e t te kunnen doen en heeft - als enige aanteke- ning verzocht, dat zij geacht wilde worden te hebben tegengestemd.

Prof. Molenaar, die ook hier de

DEZE BURGER

heeft in een van de bladen gelezen, dat de mededeling dat Vader Willemmet beperkte doHars in Amerika was, op dat blad de indruk maakte alsof hij met-een-pakje-botemmmen-méé op reis was gegaan.

So what?

Dat blad maakte die opmerking kennelijk in afkeurende zin.

Het is kennelijk van mening dat een-pqkje-botemmmen-mee

een eerste minister onwaardig is. ·

Dat vind ik als burger zijnde, als staatsburger, bepaald niet zo.

Ik vind dat zuinigheid hoegenaamd niets met menseliJk fo1·- maat te maken heeft; precies even weinig als het tegendeel.

De tijd is al lang voorbij dat het bezit van veel geld een waa1·borg voo1· maatschappelijke standing was. Integendeel bijna.

Dikwijls is men geneigd het tegendeel te veronde1·steHen.

En zo heeft ook weinig geld over het algemeen niets met de mens en zijn plaats in de beschaving te maken.

Die dingen zijn allemaal anders geworden. En wie dat nog niet weet maakt zich schuldig aan een ernstige fout .... tegen de beschaving, zou ik geneigd· zijn te zeggen.

Ach, ik ben nu niet zo'n gewèldige D1·ees-man. Ik geloof dat onze premier een sympathieke, vriendelijke, consciëntieuze man is aan wie het vaderland dank verschuldigd is. Maar in deze benarde tijd had ik persoonlijk lieve1· een rnan van zéér bizon- clere aHu1·e, van grotere brille en meeslepender pe1·soonlijlcheid op die hoge plaats gezien.

Maar dat hij zijn baterammetjes heeft meegenomen op reis en dat hij geen "show off" heeft gehouden, dat is iets waar ik, als burger, geen bezwaar tegen heb. Er zijn grotere mannen in de geschiedenis, die nàg minder te verbrassen hadden.

Het is geen verdienste arm te zijn; maar het is evenmin een verdienste rijk te zijn; het is geen verdienste véél uit te geven en het is geen verdienste weinig uit te geven.

En bovendien: zover ik dit beoordelen kan, kan het de Ameri- kanen hoegenaamd niets schelen.

De enige kwaliteit die de staatsman tot eer strekt is, dat hij staatsman is, vindt

DEZE BURGER.

V.V.D.-woordvoerder was, wees erop, dat het beroep van tussenpersoon op . verzekeringsgebied een vrij beroep 1s en dat dit nu eenmaal tot gevolg heeft, dat er naast de personen, die van de uitoefening hiervan hun ge- regeld beroep maken, ook personen zijn, die zich min of meer bij gelegen- heid met het afsluiten van verzeke•

ringen bezighouden. Dat past geheel in het gebruikelijke stelsel van acqui- sitie. Daardoor bestaat ook een zeer grote differentiatie, een zeer groot verschil, in de positie van de ver- schillende groepen agenten. Ten aan- zien van die tussenpersonen eist de Regering nu, dat zij zullen zijn des- kundig en betrouwbaar. Dat klinkt natuurlijk uitermate aannemelijk, maar prof. Molenaar wilde toch vra- gen: stellen wij die eis niet aan ieder- een, die in het maatschappelijk leven werkzaam is? Moet men die eis ook op politiek gebied niet stellen? Moe- ten wij bijv. van ministers en Kamer- leden niet verlangen, dat zij betrouw- baar en deskundig zijn? Maar daarom - zo merkte hij op - gaan wij mi·

nisters, Kamerleden, e.a. toch niet in 4 registers inschrijven, met promo- tiekansen en met de kans, dat men uit de ene groep naar beneden valt in de andere groep?

E

r is op gewezen, dat de tussen- personen ook deskundigen op belastinggebied moeten zijn. Bij dit punt gaat het om de vraag: welke iS · van al die mogelijkheden tot verzeke- ring nu eigenlijk fiscaal de goedkoop•

ste methode? Welnu, de heer Mole·

naar zou het levensgevaarlijk achten, als daarover de agenten advies zou- den geven. Laar dit maar o:ver aan de weinige deskundigen op het hoofd- kantoor!

Prof. Molenaar kon ook niet be·

grijpen, hoe men die "deskundigheid., en die "betrouwbaarheid" kan bevor- deren door een portefeuille van een zekere omvang te eisen om blijvend in dit bedrijf werkzaam te mogen zijn. Veel genoegen deed het ons daarbij, dat onze geestverwant-eens stevigeinging tegen dat bij alle mo- gelijkheden gebruiken van de ondcr- seheiding: "bona fide" en "beunhaas".

Hij noemde dit een akelige tegenstel·

ling en vond het een onbehoorlijke manier van <~_anduiden van mensen, die evengoed als de agenten "van stand" door het innen van provisies een e~rlijk bestaan willen verwerven.

Hij herinnerde daarbij aan de gees- tige parodie van prof. Josephus Jitta in zijn verleden jaar gehouden rede, getiteld: "Het individu bekneld tus- sen Staat en corporatie": "De exploi- tanten van Koppen van Jut op de k!:.rmissen - dat hoogst belangrijke beroep - hebben zich verenigd en hun vereniging heeft een soort collec- tief contract afgesloten met de ex- ploitanten van kermissen. In dat con- tract staat, dat op kermissen slechts zullen worden toegelaten "bona fide"

exploitanten van Koppen van Jut;

niet: beunhazen. "Bona fide" zijn slechts de leden der vereniging, alle anderen zijn beunhazen."

De eindconclusie van de woord- voerder onzer Eerste-Kamerfractie was dat ons hier een summum van perfectionisme werd geboden; dat hij de ganse regeling een schromelijk overdreven poging achtte om een ma- terie die men natuurlijk maar in zeer bepe~kte mate kan beheersen, door wettelijke maatregelen, door algeme- ne maatregelen van bestuur en door Sociaal-Economische Raad en advies- commissie te beheersen. Komt men met duidelijk omschreven misstan- den, dan wensen ook wij maatregelen daartegen te steunen, maar dan zon-

(Vervolg op pag. 8)

VRIJHEID EN DEMOCRATIE

u.an, WEEK to.t ^WEEK

Unfair (I)

V

oor hem, die een duidelijk beeld voor og-en heeft met betrekking tot de juiste verhou- dingen in een democratische staat, zal het el'

wel mede eens zijn, dat een ware democratie mede inhoudt, het politieke debat op een hoog niveau te voeren. Het gaat daarbij niet alleen om het enge begrip van het eigen partijbelang, doch het gaat er om te waken, dat alle perso- nen en partijen, ook al behoren zij tot de tegen- standers, op een faire wijze worden behandeld.

Aldus schijnt niet het standpunt te z\jn van de wekelijkse publicatie, genaamd ,.Nieuwsbrief'', een uitgave van een zich noemende Stichting Voorlichting Buitenland, onder hoofdredactie va.n een zekere mijnheer Fabius. Niet alleen dat d1t vlugschriftje uitmunt door zijn slechte journa- listieke verzorging, waarbij onze moedertaal her- haaldelijk geweld wordt aangedaan, het houdt er voorts strijdmethoden op na, die niets van doen hebben met het debat op hoog politiek niveau.

Zo kan men in deze ,.Nieuwsbrief" van 12 Jan.

j.I. een beschouwing lezen over de reis van mi- nister-president Drees naar de Verenigde Sta- ten. De stof tot deze beschouwing is blijkbaar geleverd door een onlangs gepensioneerde hoge ambtenaar, die o.m. beweert, dat dr Drees ,.zeer matig" Engels spreekt. Op grond hiervan con- cludeert de "Nieuwsbrief": "En deze man moet nu naar Washington gaan om met Truman te praten. De laatste mag ook geen. hoogv~ie~er

zijn, maar is toch altijd nog een mterst ~1sti!?e

politicus, die daarbij het voordeel heeft ztch m zijn eigen omgeving, in zijn eigen taal te kun- nen uitdrukken; terwijl het grote gevaar be- staat dat Drees hem niet eens altijd zal ver- staan'." Ziedaar een aanval, waarvoor wij weinig waardering kunnen hebben en die nog in e~n

bedenkelijker daglicht komt te staan, als men m de practijk nagaat, wat er van deze dwaze be- ..Wring waar is.

Unfair (ll)

H

oe slecht dr Drees Engels sprak en hoe goed geïnformeerd de gepensioneerde ,.hoge ambtenaar" wel blijkt te zijn, kan worden ge- constateerd als men de persverslagen doorleest, die over het bezoek van dr Drees aan Amerika zijn o·epubliceerd. Zo meldt de New-Yorkse cor- res~ndent van "De Telegraaf'' iets over de onvoorbereide persconferentie op het vliegveld Idlewild ;waar hij (Drees) in goed Engels een helder ~~erzicht gaf van Nederlands huidige kernproblemen.''

De New-Yorkse correspondent van ,.De Volks- krant" meldt: "Hij heeft een gunstige indruk gemaakt op de Amerikaanse journalisten, die zijn "goede Engels" prijzen".

Zo zouden er nog meer persstemmen zijn te citeren. Nu ligt het allerminst op onze weg de politiek van dr Drees te verdedigen. Integen- deel! Maar daar gaat het hier niet om. Het gaat er om, dat men zijn tegenstanders moet aanvallen op punten, van het politiek beleid en het gaat niet aan, verdachtmakingen te !'puien, die een sterk persoonlijke inslag dragen en naar een lasterlijke inhoud zwemen.

· Het gaat er om, dat wij het niveau, waarop het politieke debat in Nederland wordt gevoerd, hoog houden. Dit niveau wordt bedreigd, zowel va.ti uiterst. linkse als van uiterst rechtse zijde.

Dit is een gevaar voor de democratie en de Nieuwsbrieflezers zouden er goed aan doen d~t

te bedenken voorzover zij tenminste niet beho- ren tot een ~oepje verstokte reactionnairen, oie de klok trachten terug te zetten en strijdmetho- den toepassen, die kortweg in hoge mate onfat- soenlijk zijn.

Unfair (III)

A

an een dergelijke methode .van voorlichting zit ook nog een ande.re gevaarlijke kant, t.w. de bereidheid van een gepensioneerd "hoog ambtenaar" dingen te zeggen en te publiceren, die hem niet passen. Immers, welke garantie is er, dat een dergelijk gepensioneerd hoog ambte- naar niet uit de school klapt, als het gaat om belangrijker dingen dan het verhaaltje over het al of niet goed Engels spreken van onze pre- mier. Deze ambtenaar heeft slechts één ding te doen, n.l. zich te schamen voor de wijze, waarop hij het niveau van .ons ambtenaren- corps tracht aan te tasten,

Onverantwoordelijk gedrijf

H

et Vaderland heeft een rubriek onder de naam ,.De stem der lezers". Daarin laat de redactie van dit blad iedereen aan het woord, die zijn (of haar) oordeel ergens over geven wil.

Deze rubriek geeft zo een goed inzicht van het·

geen hier en daar leeft en daarom lezen wij ook gaarne wat er in verschijnt. ,

Dezer dagen troffen wij er een stukje in, dat een oordeel gaf over de in Den Haag gehouden avond in de Dierentuin, waarop men een grama- foonplaat heeft laten afdraaien met een rede van

Westerling erop. Evenals de briefschrijver hebben wij ons afgevraagd, wat eigenlijk de bedoeling is geweest van de organisatoren van deze avond. En wij weten, dat velen zich deze vraag stellen. Juist dezer dagen hoorden wij van enige mensen, die kort geleden uit Indonesië waren teruggekeerd na aldaar altijd werkzaam te zijn geweest, dat ook zij zulke avonden ernstig veroordelen. ,.Hoe kan iemand die zelf enige kinderen in Indonesië heeft zulk een gedoe goedpraten," zo verzuchtte één hunner. Wij menen, dat deze man gelijk had. De verhoudingen tussen Nederland en Indonesië zijn waarlijk van moeilijke aard en allerlei sentimen- ten doen zich ginds gelden. Men kan dat betreu- ren, men mag ook het regeringsbeleid betreuren, dat met betrekking tot Indonesië is gevoerd, maar dit alles neemt niet weg, dat de feitelijke situatie er één is, die allerlei moeilijkheden in zich draagt.

Voorts moet men bedenken, dat ginds grote belan- gen liggen en dat daar duizenden onzer landgeno- ten werkzaam zijn, Deze mensen verrichten daar onder moeilijke omstandigheden hun werk, dat zeker ook voor de Indonesische samenleving van groot belang is. Men kan daar niet zonder de Europese krachten die er zijn. Velen zien dat ook in, maar er zijn er onder de Indonesiërs, die dat niet inzien en die iedere gelegenheid aangrijpen om weer acties te ontketenen tegen Nederland en de Nederlanders. Wij kunnen dat ook betreuren, n1aar de feiten liggen zo. En dan kan men mis- schien bij zichzelf een gevoel van heroïsme voelen groeien wanneer men in een vergadering in de Dierentuin het eens eventjes flink hoort zeggen, maar dat alles is hoogst gevaarlijk. Want al dat geschetter van een Westerling en nog minder dai.

van de organisatoren van zulke avonden hier, . haalt niets uit. Maar wel lokt het acties uit van anti-Nederlandse elementen in Indonesië, die er immers aanleiding in kunnen vinden om ie~s te gaan ondernemen tegen de Nederlanders. En dan lijden niet de organisatoren van de avonden hier daar onder, maar wel zij, die thans in Indonesié ziju. Hun leven komt dan in direct gevaar. Zij zullen 't slachtoffer worden van het gedoe van de organisatoren dier avonden, die zelf duizenden kilometers ver verwijderd zijn van de gevaarlijke plaatsen. Die zitten hier veilig en kunnen de flin- ke Jan uithangen. Van hun dom gedrijf worden anderen het slachtoffer.

"Derde Macht" (I)

D

e door mr Oud naar voren gebrachte ge- dachte ener "Derde Macht" moge dan in de practische politiek va~~ zijn verworpen, niette-.

min kan men rustig stellen, dat de gedachte in discussie is en dat de idee steeds meer om zich heengrijpt.

Men zal zich herinneren, dat nog bij de jongste begrotingsdebatten in de Tweede Kamer in No- vember j.l, de heren Schouten en Tilanus zich zeer afwijzend toonden.

Wanneer men nu echter het Voorlopig Verslag van de Eerste Kamer omtrent de algemene poli- tieke beschouwingen over de Rijksbegroting voor 1952 leest, dan komt daar enige malen de ge- dachte der "Derde Macht" in discussie. Nu zijn·

deze schriftelijke stukken zo ingericht, dat daar- uit niet blijkt wie de woorden die daarin zijn neergelegd, gesproken hebben. Wie echter het stuk leest, komt tot de conclusie, dat zeker twee politieke groepen het punt aan de orde hebben gesteld. Dat moet dus naast de liberale fractie nog een andere zijn geweest. En zouden wij dan aan die andere fractie de volgende woorden mogen toeschrijven?

"Het denkbeeld van de zgn. derde macht zou bij de hier aan het woord zijnde leden geen be- zwaar ontmoeten, indien er mede werd bedoeld, dat de drie midden-partijen onderling overleg zouden plegen omtrent het program van een mogelijker wijze te vormen nationaal kabinet, en door aldus één lijn te trekken sterker zouden staan tegenover beide grote partijen. Voor het overige verwachtten deze leden weinig van een nauwer samengaan dier drie partijen in het algemeen, omdat daarvoor haar beginselen te sterk uiteen lopen."

Wij moeten zeggen, dat wij deze woorden zeer toejuichen. Zij getuigen van een opvatting, die ingesteld is op de realiteit. Ook in onze kring wil- len wij geen. groei forceren. Maar als wij - zoals hierboven wordt gesuggereerd - elkander zouden.

kunnen vinden bij een kabinetsformatie, dan zou reeds zeer veel zijn gewonnen. De boven aange- haalde woorden achten wij dan ook van veel betekenis te zijn.

Verder willen wij niet verzuimen te vermelden, dat "enige leden" als hun gevoelen tot uitdruk- king hebben gebracht, dat voor hen vaststond "dat de derde-macht-gedachte in brede volkskringen dagelijks aan kracht wint". En zij voegen aan deze uitspraak nog toe het staatkundige wijsheid te achten om "al wat in' den schoot der natie in statu nascendi leeft, met grote oplettendheid gade te slaan".

Wij zijn benieuwd naar wat de Eerste Kamer- leden bij het mondelinge debat nag over de "Der- de Macht" zullen zeggen. Bij de schriftelijke ge- dachtenwisselingen zijn ze in ieder geval goed begonnen!

2 FEBRUARI 1952 - PAG. B

.,Derde Macht" (ll)

W

ij kunnen uiteraard wel gissen wie de Ka- merleden zijn, die boven aan het woord zijn. Wij willen dat echter niet doen. Laten wij Gerretson, zich kort geleden positief voor de Gerretson, zich kort geleden positief tegenover de gedachte der "Derde Macht" heeft gesteld.

Niet onaardig is daarom nu op een uitspraak te kunnen wijzon van een ander Christelijk-Histo- risch voorman. Wij bedoelen het Tweede Kamer-

!id mr Schmal. Deze heeft in een artikel in ,.De Telegraaf" van Maandag 28 Januari de geboorte - thans anderhalve eeuw geleden - herdacht van de Duitse rechtsfilosoof Stahl, die ook grote in- vloed heeft gehad op Groen van Prinsterer.

Mr Schmal wijst dan op een gewijzigde verhou- ding tussen de rechtse groeperingen en de libe- ralen. En hij zegt dan letterlijk:

"De practische betekenis van dit feit mag niet worden onderschat, wie in onze tijd principieel tegen duizend-en-één staatssocialistische tenden- zen positie kiest (en dat doen immers de aan- hangers van Stahl en Groen, of zij lid zijn van de A.R.-partij dan wel van de C.H.U. zonder onderscheid), kan voor dit zijn gevoelen ook uit liberale kring ondubbelzinnig ·en onbekrompen steun verwachten. Althans in zoverre is de be·

zinning op de mogelijkheid van een d e r d e ma c h t, wel te verstaan n i et als staatkundige coalitie, maar als vorm van samenwerking ad hoc niet zonder · meer als puur-speculatieve bezigheid te verwerpen".

Wij moeten zeggen, dat mr Schmal meer dan de heer Tilanus de ontwikkeling ziet, die zich onmis•

kenbaar baanbreekt Wij kunnen ons daarover slechts verheugen'

Op z'n smalst

A

Is men nog op de lagere schoolbanken ' r- toeft, leert men, dat "Holland op zijn smalst" een enkel vast punt van ons vaderland uitJ.,aakt. Naarmate men ouder wordt, le·ert men wel anders en blijkt, hoe dit punt zich over de gehele natie kan verplaatsen.

Thans treft men het aan in Angerlo en Gies- beek, twee kleine dorpjes aan de IJssel, ten 0.

van Arnhem.

Hier vond de burgeme<Cster het nodig aan de vrouwelijke leden van de Angerlose turnvereni•

ging D.E.S. het verbod op te leggen om in het openbaar op te treden in kledij, die hij .,onzede- lijk'' vond. Hij maakte n.l. bezwaar tegen de turnbroekjes van de dames. Alleen wanneer zij in rok-broek gekleed wilden ·gaan, kon de bur- gemeester zijn goedkeuring aan de jaarlijkse uitvoering geven. Terecht zocht het bestuur van D.E.S. naar een breder punt in ons land, dat zij vond in de gemeente Doesburg, alwaar zij haar jaarlijkse uitvoering gaf o.m. in aanwezigheid van vertegenwoordigers van het Doesburgse ge·

meentebestuur. Het gevolg was, dat diezelfde avond in Angerlo een soort volksverhuizing plaats vond op weg naar Doesburg, waarvan de burgemeester van Angerlo wel getuige moet zijn geweest, aangezien zijn woning toevalligerwijze aan de weg is gelegen, die zijn gemeente met Doesburg verbindt. Wij willen hier . verder niet teveel van dit geval zeggen. De burgeme·ester moet zijn eigen peultjes maar doppen. Van een breed standpunt getuigt zijn visie evenwel niet en men kan ook niet zeggen, dat zijn verbod in ons vrije Nederland veel effect heeft gesorteerd.

Tevergeefs

D

e plaatsvervangende premier van Honga- rije heeft onlangs op een bijeenkomst ver·

klaard, !lat het vijfjarenplan in gevaar komt, als het ,.liberalisme" jegens schenders van de ar- beidsdiscipline voortduurt. In de mijnbouw mel- den zich b.v. Zondags duizenden arbeiders voor werk aan, omdat zij dan dubbel worden betaald, maar zij blijven dan een werkdag thuis. De plaatsvervangende premier verklaarde verder, dat de directies van sommige fabrieken eXport·

orders beginnen te weigeren, omdat hun pro- ducten als "afval" teruggezonden worden. Hij betreurde verdèr het hoge aantal arbeidsonge·

vallen, ,,die nieuwe arbeiders afschrikken en de ontwikkeling belemmeren''. Ziedaar weer het bekende klaaglied, dat steeds wordt gezongen, indien men zowel de factor kapitaal als arbeid aan banden legt.

De wereld gaat inderdaad een zware weg, maar dwars door alle ellende heen blijft het een hoopvolle wetenschap, dat de dictatuur verzet kweekt. Niet in het minst onder de arbeiders, waarvoor oen dorgelijke dictatuur in het , leven wordt geroepen, teneinde hun "lotsverbetering"

te bewerkstelligen. De allesomvattende beheer·

sing van het economische leven betekent niet alleen een ramp voor de ondernemer en midden·

stander, maar eveneens in hoge mate voor de werknemer. Het kan goed zijn, dat dit ook in ons land blj herhaling wordt verkondigd. Het gaat daarbij niet alleen om de felste vormen van de dictatuur, maar ook om de z.g. gematigde vorm zich uitende in een sterk geleide economie, die de vrijheid van de arbeid op een gevaarlijk hel- lend vlak brengt.

\'BIJUEID EN D&"\IOCRAriE

VRIJHEID EN DEMOCIATIE

Abnormale bela~tingdruk

~MII:IIIau ••• de VoJkepart!l nor ''rUIIeld ... Demoeratie

remt werklust initiatief

en

Voorzitter Redoctie-comm.;

Drs. H. A. · Korthols. . Redactie-secretaris: Mr. E. Efios, Adres: Spuistraat 27:4, ingang Roomsteeg, tel. 36325, A'dom.

Administratie: . Postbus 43, Amersfoort, tel. 3147.

Abonnementsprijs f J .90 p. kwar- tool, f 7.50 per jaar.

Voor het zenden .. van abönne- ment's- en .Jdve(tentiegelden:

Postg:iro no. 245103, ten name van .de Penningmeester van de Stichting .. Vrijheiu en Dèmocra- · tie" te Amersfoort.

Losse nummers 15 ·cent.

Voor advertenties wende men_zich tot de administratie.

.\..

^.

D

^e voorzitter van de Kamer van Koophandel voo1· 's-Gravenha- ge en omstreken, de heer . .Van der Heem, :heeft . eel) dezer dagen zijn Nieuwjaarsrede uitgesproken. Wij lichten uit deze rede allereerst de volgende passage:

;,Hoewel ik voorstander ben van een internationale. economische sa- menwerking, zullen -wij hier in Ne- . de.rland toch in de eerste plaats de

hand aan ~e ploeg moeten slaan.

De productie moet verhoogd wor- den door opvot-.ring van de effi- ciency. De · interne organisatie be- hoeft verbetering, want jaarlijks worden nog tienduizenden màn- uren verspild.

·Rond de Haagse Gemeente-bef{roiingsdebatten

·Verbod van propagatidistische politieke _l~(~tuur op de markten .kwam opnieuw aan de orde

Steun voor standpunt van V. V.D.-afgevaardigde

de

Indertijd hebben

wû

rEeds de nodige aandacht geschonken aan het verbod van B. en W. van 's Grs.venhage in- zalke"' de verkoop van propagandisti- sche politieke g·eschriften op de markten en wij hebben toen als con- clusie onzertijds getrokken; dat . het

wenselijk was, dat hierop bij de ~tl­

gemene debatten· over de gemeente- begroting van 's Gravenhage voor '52 nader werd teruggekomen. Dat is dan ook gebeurd en de fractievoorzittèr van onze partij in · de Haagse ·Ge- meentern'id, de.· heer D. W. Dett- meijer, heeft daaraan een belangrijk deel van zijn rede-bij de algeinene be- schouwingen ge,wijd.

Hlj zeide ~aar bij o.m. het v.olgende:

,;Als Ïik overga tot een'anderpunt, dat ik in ·de algemene· beschouwingen·

wil betrekken, ·dat is dat op grond van art; 4 V'an het' gemeenteprogram van de V.V.D;; waar gesèhreven is, dat bij. het stellen van gebods- en ver- bodsbepalingen bevordering van de rechtszekerhei4 en vermijding van willeReur dient tè worden nage, streefd. Ik dóel bier op het yerbod tot verkoop: van própagandisti8che · ·lec- tuur op de markten. lik heb hierover SChriftelijk. ·vragën.:gesteld,. wäàrbij B.

en W. hebben . geantwoord, dat dit verb~d geenszins in. strijd is niet arti- kel -7 var de Grond~vet: B. en W; heb- ben geantwoord, dat dit besluit is ge- nomen binnen het knder van de Marktverordening, welke regels stelt ten aanzien van ·het verlenen van mark-tvergunningen en aan .de gatig van zaken or> ·de pl.ar<kten. ·De ;\lar kt.

verordening fs gèen. strafverordening, aldus R en W. en de enigè "8arictie ' · op he~ niet voldoen aart hàa'r bepa- lingen, welke als voorwaarde gelden . voor .de·. m.arktver.gunningen, kan be-

staan in. het niet verlenen c.q. het in- trekken van de marktv('rgunning. In dit . geval is het naar l]e. mening van B. en W. een besluit, genomen op·

grond van artikel 28, et:rste lid van de Marktvèrördening, waarin be- paald wordt, dat op .de markt alle artikelen mogen worden verkocht;

welke niet door B. en W. zijn verbo- den. En B. en W. verstaan onder pra- pagandistische lectuur van politieke partijen die ,.recente'' geschriften,

\velke middellijk of onmiddellijk uit- gaan· van bestaaride politieke groe- peringen en waarmede beoogd wordt propaganda voor deze groeperingen of haar ideeën te maken.

De bepalingen, welke B. en W. ten deze hebben uitgevaardigd, lijken ons

op zijn zachtst gezegd, \\ etmg geluk- kig. ·En in dat oordcel staan wij niet alleen. Kranten van zeer uiteenlopen- de richting, als b.v. de Haagse Cou- rant, Het Vrije Volk, de Nieuwe Haagse cour11.nt, Het Vaderland, De Nieuwe Rotterdamse Courant, om er enke.le te noemen, hebben hierover ·.

uitvoerig coinmentaar geleverd, om- • dat zij dit o.i. terecht zien als een inbreuk op onze volksvrijheden."

En hij citeerde vervolgens enkele passàges uit .verschillende dagbladen, waarvan hij . aannam, dat deze . oolt wel aan B. en W. onder de ogen wa- ren gekomen, die allen -afkeurend wa. · ren ten opzichte .vai:l de . genomen maatregel.

In

de loop van de debat~

ten kreeg hij.steun van mej. Van Lin- donk <P.v.d.A.), dr Van Staay (K.V.

P.) en de heer Van -Praag (C.P.N.), die enerzijds· spraken van strijd met de Grondwet, artil;:el 7 (drukpersvrij- · heid), ande~ijds betoogden, dát hier sprake was van détournement de pou- voir.

. Spr. eindigde in eerste instantie met de volgende woorden:

"Uit de Memorie van Antwoord blijkt door de nadere toelichting, wel- ke B. ert yY. gegeven hebben, dat orde·- verstoringen,. welke B. . en W .. door hun besluit . willen voorkomen; zich tot nu toe niet voorgedaan hebben.

Er is dus geen aanleiding geweest om

· dergelijke verbodSbepalingen te tref- fen, afgezien van het feit, dat men bij:

ordeverstoringen op grond van art.

·147 van de Algemene Politieverorde- ning zou kunnen o'ptreden. · . Zoals de toestand is ,op dit ogenblik,

betekent dat, dat b.v. de uitgave van de P.v.d.A. "De weg naar vrijheid", een reèent politiek propagandistisch gesc}lrift, niet op· de m:irll:t verkocht zou mogen worden. Koningin en Va- llei-land' een· \veekblad van de C.H U.

of Vrijheid •n Democratie, het. en_ige órgaan; dat oe V.V.D. heeft, worden door deze bepalingen van R en Vl.

van de boeken- en tijdschriftenmal'l::- 'ten .geweerd en daardoor wor~t dus

in feite de gelegenheid ontnomen ::tan de "urgerij, ·die op de markt koopt, van deze denkbeelden keonnis te ne- men.

Wij betreuren het in hoge mate;<Ll!

B. en w. tot dit besluit zijn gekomen.

·wij achten dit besluit in strijd met . -een gezonde- democratie en ik ove;:- . weeg dan ook, indien het antwoord

van B. en W. even ·weinig bevredi- gend blijft als het was op mijn schrff- telijke vragen en in de· Memorie van

Antw~ord een :q1otie oyer deze .kwes~

tie aan de Gemeenteraad ter beoorde- ling voor te leggen."

Die efflciency geldt · niet alleen voor . de industrie, .doch . voor het.

gehele bedrijfsleven,- inclusief de middenstand."

De uitspraak is zonder omwegen en iemand, die aan het hoofd staat van een groot bedrijf met enkele dui- zenden arbeiders, zegt dit niet zonder daarvoor zijn goede redenen en exac- te gegevens te hebben. Met die hoog- nodige efficiency bedoelt c;le heer v.

d. Heem ongetwijfeld de vernieuwing van verouderde productie-appara- tuur, waardoor per man-uur ·'éen ho- ger rendement verkregen kan wor- den. Dat betekent hogere productie tegen lagere kosten per eenheid en dus lagere prijzen. Het gevolg is toe- neming van gebruik en grotere mogelijkheden voor export.

Wat belet echter vandaag de fabri- kant om zo efficient te werken als met de huidige stand van de techniek mogelijk is? Vanzelfsprekend de fi- nanciële consequenties die uit de aan- schaffing van nieuwe apparatuur voortvloeien. De fiscale politiek heeft niet de gelegenheid geboden voldoen- de voor nieuwe aanschaffingen te re- serveren, de toegestane bedragen voor afschrijving zijn bij lange na niet in overeenstemming met de vervangings- waarde van het ogenblik. Zelfs een staatsbedrijf als de P.T.T. worstelt daarmee, zodat wij wel in goed ge- zelschap zijn. Wanneer wij dus over verhoging van efficiency en tegelij- kertijd over verdere- industrialisatie spreken, dient eerst de fiscale slag- boom te worden weggen-omen wil het te verwezenlijken ·zijn. Waarover de heer v d. Heem ·later terecht nog het nodige. heeft gezegd. Eerst echter nog het volgende: ·

;,Wij ;.bescbjkltell ov~,_"ee.n: JllW"·

· denstand, die oogewnssen is tegen zijn taak en hard werkt aan de verbetering van zijn vakbekwaam- heid. Zij heeft echter een zware tijd ·voor de boeg, want de wel- . vaart van de midaenstánd wordt

bepaald door de koopkracht van de bevolking. De middenstand moet zich dan ook meer dan tot' dusverre door e'conomische ·motieven laten leiden. Zij dienen ·zich ·in grotère getale te · organiseren, opdat aan . htm stem meer gehoor gegeven

wordt." ·

Wij trekken · hieruit de conclusie, dat de heer v. d. Heem vooral doelde op de gebrekkige organisatie van han- del, industrie en ambacht, welke een

Aan het einde van de debatten over de gemeentebegroting hèeft de heer Dettmeijer, een motie inge- diend van de volgende inhoud:

De Gemeenteraad van ,'s-Gra:ven~

hage, in vergadering bijeen ter be~

handeling van de gemeentebegroting voor 1952, . gehoord de discussies, verzoekt Burgemeester en Wethou- ders ernstig te overwegen, . of het

·verbod inzake de verkoop van pro- · pagandistische politieke lecttJur op de markten kan worden irigetrol;ken, tèmeer; daar zoals B. en W. mede- delen, er tot dusverre geen ordever- storingen op de marktèn heblrn plaats gehad, ·en gaat over tot oe oroe van de dag.

Deze ~otie was mede ondertekend door oe fractievoorzitters. van de P. v. d. A., de A.R., de K.,V.P. en de C.H. Namerts B. en W .. deelde de wethouder van Economische Zaken,

· mr Van Aartsen, mede, dat zij be- reid waren deze motie over te ne- . men, rekening te houden met de in de Raad gemaakte opmerkingen over dit vcrbod en deze zaak ernstig te ovenvegen. Men mag dus wel aan- nemen, dat na de aandrang, welke in. het bijzonder van de kant van de V.V.D.-fractie is gekomen,: eerst door schriftelijke vragen _en daarna . door dit als een belangrijk onderwerp van prinCipiële 'aard aah de orde te stel- Jen- bij de algemene beschouwingen,

dit verbod binnenkort zal worden in·

getrokken.

t FEBRUARI 195Z - PAG. ' belemmering vormt voor de ontplooi- ing, omdat deze middenstand zich niet voldoende kan laten horen. De on- verschilligheid tegenover de politiek is mede een der voornaamste redenen.

De middenstander wenste zich zo weinig mogelijk met politiek in te laten, maar vergat, dat die politiek zich wel met hem bemoeide en zeker in de na-oorlogse jaren. Hij werd door allerlei maatregelen za getrof- fen, dat hij economisch op drijfzand kwam te zitten. Sprekende over deze belastingpolitiek zei de heer Van der Heem:

"De fiscale lijn welke nu gevolgd wordt,. zal niet tot het door ons be- oogde doel leiden. Consumptiebe- perking, verhoging van de weelde- belasting en dergelijke stellen het bedrijfsleven voor ernstige moeilijk- heden en het zo.u wel eens ·zo kun- nen worden, dat er aanzienlijk la- gere bedragen in de schatkist vloeien dan oorspronkelijk geraamd.

Dan zijn weer nieuwe verhogingen te verwachten die het bedrijfsleven echter niet meer zal kunnen op- brengen, wil het eeonomisch bestel niet aan het wankelen gebracht worden.''

Dit wat het bedrijfsleven betreft en tenslotte nog een passage, die allen ter harte gaat:

"De zeer progressieve inkomsten- belasting werkt remmend op de werklust en ondernemingszin. Het financiële belang is daarbij immers een sterke aansporing. Als deze prikkel nauwelijks meer aanwezig is zal dit de energie van individu e~ natie doven."

Dit laatste is reeds vaker betoogd c<oor mensen uit het volle bedrijfsle- ven maar verstaan wordt het helaas niet. Misschien brengt Z.Exc. dr W.

Drees de gedachte van de heer Van der Heem mee uit de Verenigde Sta- ten. Dat zou dan een van de beste resultaten van zijn reis worden. ·

I 1: E. L. MUSQUETIER

Voorwaarden voor

· automoblel-fabricage

E

en dei: belangrijkste voor-·

· waarden voor efficientc automobiel-fabricage is de ze·

kerheid van eim bepaald pro-

ducth~-minimurrt. Immers, dit mm1mum moet minstens zo hoog zijn, dat de fabriek ge- bruik zal kunnen maken van de modernste en meest effi-

ciente productiemachines en fabricage-methodes. Wanneer men dit ,;economisch mini- mum" wil- vaststellen, mag men zich niet laten overdonderen door Amerikaanse productie- cijfers, die men natuurlijk in het geheel niet kan vergelijken met Europese· en die, gezien het enqrme verschil in . loon- standaard, ook geen vergelij- kingsbasis bieden.

r

(Het Dagblad)

Die· hondenldulz•nden·

H

^et vreemd~lingenverke~r,

waaraan m vroeger Ja- ren ·door bepaalde· gr9epen 1.1it welgestelde kringen werd d.eel- genomen, is nu reeds een mas- sa-beweging geworden van mensen uit alle lagen der maatschappij. Deze · .ontwikke- ling toont zich zowel in het nationale als het internationale vlak.

De honderdduizenden met' do . smalle beurs brengen langza- merhand méér toeristisch geld in omloop, dan de duizenden beter gesitueerden in de jaren na de Eerste Wereldoorlog en daarvóór.