Suuuesvolle propaganda-avond in. Avifauna

VRIJHEID IN

DEMOCRATIE

Zaterdag 23 Juni 1951 • No. 166

De artist vraagt

at.~tieve medewerking

WEEKBLAD VAN DE VOLKSPARTIJ VOOR VRIJHEID EN DEMOCRATIE

Suuuesvolle propaganda-avond in. Avifauna

Grote opkomst van partijl~den en geestverwanten in feeërieke omgeving - Ons Kamerlid Cornelissen sprak over middenstandsvraagstukken. - Mr. Oud criliseerde de

financieel-economische politiek van de regerinf{.

Woensdagavond 13 Juni j.l. hadden de Centrale Leiden en de afdeling Leiden, in samenwerking met de afdelingen uit naburige plaatsen, een

propaganda~bijeenkomst belegd in de grote restaurant~zaal van het bekende vogelpark _,Avifauna" te Alphen aan de Rijn. In deze schitte~

rende omgeving, welke op zichzelf reeds tot bezoek aanspoorde, had~

den zich tegen 8 uur honderden partijgenoten en geestverwanten ver~

zameld. Alleen al uit de Residentie kwamen twee volle autobussen met 90 deelnemers; op het parkeerterrein kwam men plaats tekort om alle vervoermiddelen te kunnen bergen. Het behoeft dan ook niet te verwonderen, dat er tegen het aanvangsuur een "strijd om de zetels"

ontstond, welke door het comité slechts met alle krachtsinspanning op bevredigende wijze kon worden beslecht. Er was letterlijk geen vierkante decimeter meer over! Hieruit blijkt wel, dat het initiatief een doorslaand succes heeft opgeleverd. Het spoort tot navolging aan!

H et openingswoord werd gesproken door de heer A. 0. FROHWEIN uit Leiden, die in herinnering bracht, dat iemand1^{~ ..} -Gem . onlangs had toegevoegd, dat 'de V.V.D. een fossièle liberale partij zou zijn. Deze bijeenkomst levert wel het duidelijke bewijs van het tegendeel. Met de hon- derden bezoekers heette spreker de beide inleiders, Mr. J. Rutgers, alge- meen secretaris van de partij en de afdelingsbesturen hartelijk welkom.

Hij bedankte de afdelingen Leiden en Wassenaar voor haar financiële steun en gaf daarna het woord aan de heer J. G. H. CORNELISSEN, lid van de Tweede Kamer, die aankondigde te zullen spreken over

,,Middenstandsproilemen''

In de taakverdeling binnen de frac- tie is aan spreker in het bijzonder de behandeling der middenstandsvraag- stukken toevertrouwd en hij wil eni- ge actuele onderwerpen aan de hand van het Werkprogram onder de loupe nemen. De middenstand, waaronder men niet alleen winkeliers en am- bachtspatroons, maar ook beoefenare~

van vrije beroepen dient te verstaan, e>mvat een aanzienlijk deel (circa 1/5)

•an het- Nederlandse volk. Opmerke-

CORNELISSEN ... . Middenstand in de

verdrukking . •••

lijk is, dat vele partijen zich in de la- tere jaren als verdedigsters van mid- denstandsbelangen opwerpen, doch dat er niettemin weinig rasechte midden- staiidéts ïïr de îtäfiteft .Zittiilg· hebben.

Daaruit spreekt een nog voortdurende miskenning van de middenstand. Deze heeft te lijden van te vergaande over- heidsbemoeiing enerzijds en te wei- nig speciale verzorging van zijn be- langen anderzijds. Niet te ontkennen valt, dat de onvoldoende organisatie en de grote onderlinge verdeeldheid daaraan schuld hebben. In dit opzicht mag men wel een voorbeeld aan de arbeiders nemen!

Niet ten onrechte wordt veelvuldig geklaagd over te hoge belastingdruk en een onredelijke prijspolitiek. Spr.

besprak in dit verband de interpella- tie over de broodprijs, waarbij minis- ter Mansholt met fantastische cijfers heeft gegoocheld en de moeilijkheden van de schoenwinkeliers, welke type- rend zijn voor de huidige situatie.

Gematigde ordening door de be- drijfsgenoten zelf wordt door onze partij iil beginsel niet afgewezen. Wij zijn voorstanders van een Vestigings- wet en een Winkelsluitingswet, die binnen redelijke grenzen toegepast, zegenrijk kunnen werken.

Gebleken is, dat er over de winkel- sluiting nog steeds weinig eensge- zindheid bestaat, zoals bij de voorbe- reiding van het thans aanhangige wetsontwerp wel is aan 't licht ge- komen.

Tenslotte besprak de inleider de sociale voorzieningen voor de midden- stand, waarbij ouderdomsverzorging het meest urgent is. Tegen de kinder- bijslag voor zelfstandigen heeft onze partij principiële en practische bezwa- ren; daarom hebben onze vertegen- woordigers in beide Kamers tegen ge- stemd.

Te verwachten is, dat er in de naas- te toékomst nog verscheidene belang- rijke middenstandsproblemen in de Staten-Generaal aan de orde zullen komen en daarom is het noodzakelijk, dat in 1952 onze fractie wordt ver- sterkt. Spreker wekte de aanwezigen op om door een krachtige propaganda hiertoe bij te dragen (Luid applaus).

De voorzitter bracht de heer Cor- nelissen dank voor zijn interessant be- toog, dat, naar hij vertrouwde, bij de talrijke aapwezige middenstanders in- stemming zal hebben gevonden. I!ij was ervan overtuigd, dat ons land door een op P.v.d.A.-leest geschoeide politiek geschaad wordt. (instemming)

Na de pauze, waarin een Hongaars orkest zich deed horen en gedurende welke velen het fraai verlichte vogel- park bezichtigden, was het woord aan de partijvoorzitter, tevens fractielei- dêr, Mr. P. J. OUD.

Mr. Oud over:

uDe algemene politieke toestand"

Mr. Oud herinnerde eraan, dat na 1945, toen wij weer vrij waren om onze eigen politiek te bepalen, twee perio- den te onderscheiden zijn, waarvan het jaar 1948 de grens vormt. Toen kwam er een einde aan het rood-roomse be- wind en werd een kabinet op bredere basis gevormd. Het is jammer, dat toen, evenals bij de laatste kabinetscri- sis, niet de breedste basis kon worden verkregen. Hoewel onze partij prin-

Mr. OUD

.... Ernstige waarschuwing aan Lieftinck . ..•

cipieel de wederzijdse onafhankelijk- heid van ministers en Kamer voor- staat, betekende onze deelneming aan de regering toch een experiment, want wij aanvaardden daarmede indirect verantwoordelijkheid, terwijl onze scherpe critiek op het vroegere be- leid tot afzijdigheid zou hebben kun- nen voeren. Politiek gezien zou die onthouding ongetwijfeld voordelig zijn geweest, maar in 's lands belang werd besloten te trachten te redden wat er nog te redden viel. Toch is het Indo- nesische beleid van het vorige kabinet door de herhaling van voldongen fei- ten een grote teleurstelling geworden, al acht de fractie de zware beslissing inzake de souvereiniteitsoverdracht nog steeds de juiste. Degenen, die daarop nu nog critiek uitoefenen, moeten zich aan de hand van de re- cente feiten eens afvragen, of het bij verwerping in Indonesië beter zou zijn gegaan.

Het heeft geen zin hierbij te blijven stilstaan, vooral omdat de binnenland- se politiek thans onze volle aandacht opvraagt. Het was geen toeval, dat de financiële en economische problemen een hoofdrol bij de oplossing van de langdurige kabinetscrisis hebben ge-

speeld. Ons hoofdbezwaar was en is, dat deze politiek te sterk door het socialisme heinvloed wordt, omdat de K.V.P. niet in staat blijkt voldoende tegenwicht te geven en ook overigens het verzet te gering is. In feite wordt ons land door het socialisme gediri·

geerd.

Zoals in de crisisjaren vóór 1940.

voeren de socialisten steeds een zoge- naamde k o r te ba a n-p o l i t i e k, d.w.z. zij bieden slechts het hoofd aan de actuele moeilijkheden, doch zien te weinig vooruit in de toekomst; omdat zij te velen willen ontzien. Daartegen- over heeft spreker steeds de 1 a n g e·

ba a n- p o 1 i tie k voorgestaan, waar·

bij men niet te veel kan letten op het in de smaak vallen van noodzakelijkt maatregelen bij de grote massa in het heden, doch het oog richt op ^{een be-}

!ere toekomstige ontwikkeling. neze politiek streeft naar. sooiale recht- vaardigheid op een solierle Peonomi- sche grondslag.

Op de duur wordt ook de arbel•

dersmassa hierdoor het best gediend, omdat zonder die grondslag het gehe- le gebouw van de sociale voorzienin- gen gevaar loopt ineen te storten. Mr.

de Wilde zeide onlangs nog in de Eer- ste Kamer, dat in de periode 1933- 1937 de toenmalige regering op brede basis zich eveneens had te verweren tegen de kortebaan-politiek van de socialisten. Nu gaat het precies een- der; Lieftinck zou weleens een heel andere politiek voeren dan Colijn- Oud. "Nu kan alles", werd de arbei- ders voorgehouden. Spreker is daar niet van overtuigd (instemming). Ook wij willen naar een zekere mate van sociale zekerheid streven; al zal die over de gehele linie "van de wieg tot aan het graf" niet te bereiken zijn.

Het is echter een ideaal, waarnaar, mits voor het gehele volk, gestreefd dient te worden. Als eerste axioma hiervoor geldt echter de eis van ge- zond geld. Hoewel volstrekte waarde- vastheid onbereikbaar is, moeten wij toch naar het maximum streven, an- ders is de sociale zekerheid slecht~

een kaartenhuis (applaus).

De financiele débacle

In Mei 1945 stond de gulden na de geweldige inflatie tijdens de bezetting er heel slecht voor, zodat een geld- sanering noodzakelijk was. Voor de technische uitvoering daarvan heeft spreker alle respect, doch in 1946 schreef hij reeds in zijn brochure ,.Po-

(Vervolg op pag. 3)

r-DE REDACTIE~

SECRETARIS

is, gedurende enige tijd, afwe- zig. Hij wordt vervangen door de heer

G. A. DE RIDDER TE BEILEN, aan wie alle bijdragen moeten worden toegezonden.

\..

______ _

VIUJBEID EN DEMOCRATIE !S JUNI 191ll - PAG. I

*lrfUtDiiläjlfllifl./litsen

De dubieuze erfenis voor minister Peters

Het

landbouwvraagstuk is van beslissende betekenis

De Tweede Kamer heeft haar begrotingsarbeid nog juist in haar tijdelijke ~erblijf-de Ridderzaal, welke zij nu inmiddels heeft ver- laten - kunnen beëindigen. De begrotingen van Unie-aangelegen- heden en van Uniezaken en Overzeese Rijksdelen vormden daarbij de hekkensluiters. Een gloednieuwe bewindsman: ir. Peters, sat ach- ter de Regeringstafel en nieer dan uit zijn eerste parlementaire begrotingsrede zal zijn beleid in de praktijk van de komende maan- den kunnen worden beoordeeld.

Indonesië bevindt zich nog steeds in een groeiende, ernstige gezagscr1s1s;

het voert een strijd tegen de brutale macht van de communistische en semi-communistische organisaties, waarvan de stoottroepen voornamelijk geformeerd zijn in het bendewezen en in het vakverenigingswezen, niet alleen de Sobsi.

Juist met het oog op het optreden van een geheel nieuwe bewinds- man verdiepte onze woordvoerder, mr. Vonk, zich nog slechts wei- nig in het verleden, maar gaf in duidelij,ke trekken de lijnen aan, waarlangs een goed en verstandig ~eleid, allereerst met betrekking tot Indonesië, zal hebben te gaan. Wij hopen, in het belang van Nederland en Indonesië beide, van harte, dat de praktijk zal uit- wijzen, dat de minister zich heel veel van hetgeen onze zo deskun- dige geestverwant heeft betoogd, ter harte zal hebben genomen.

Juist daarom echter, verdient de Regering-Soekiman van de zijde van Nederland alle materiële en men- tale steun, waartoe Nederland bij machte is. Die Regering en Nederland hebben dezelfde vijand en de toekom- stige goede verhouding is goeddeels afhankelijk van de uitkomst van deze strijd. Dat alles wil nog geensûns zeggen, dat wij ook alles moeten in- willigen, wat het Indonesische Kabinet zou verlangen. De strijd, welke de Re- gering-Soekiman heeft aangekondigd tegen het extremistische drijven, zal n i e t gepaard behoren te gaan met tegemoetkoming aan de extremisti- sche eisen ten nadele van Nederland, door te trachten, aan dat extremisme zoals dat heet "de wind uit de zei- len" te nemen. Daarom ook is noch het belang van Indonesië, noch dat van Nederland gebaat bij een afwach- tend, weifelend en steeds tenslotte toe- geeflijk beleid van de Nederlandsche Regering.

Mr. Vonk prees daarbij de moed van de nieuwe minister, dat de- ze de "dubieuze erfenis" van zijn voorganger had aanvaard. Hij hoopte, dat de minister tot de conclusie was gekomen, dat het niet op zijn weg be- hoeft te liggen, zich gebonden te ach- ten aan vroegere beleidslijnen, die door de praktijk zelve zijn aangewe- zen als deviaties en dat hij in het voor ons ·liggende jaar de verhouding tot Indonesië zou weten te herleiden tot

"een minder mistroostige zaak dan thans het geval schijnt". Grote voort- varendheid en sterk initiatief zullen wel zeer nodig zijn, wil de verdere toekomst der verhouding tussen In- donesië en Nederland niet definitief in duistere banen worden geleid.

Ondanks alle moeilijkheden en mis- verstanden verklaarde de heer Vonk van oordeel te blijven, dat 'er veel meer is, dat Nederland en Indonesië, bij welke staatkundige structuur ook, bijeen kan houden dan definitief kan scheiden, en hij hield er zich van over- tuigd, dat er zeer velen in Indonesië zijn, die hier evenzo over denken.

Bijzonder gelukkig zou hij het achten, als ook de Regering dat staatkundig geloof in waarheid zou bezitten.

•••

Hierdoor, door dit geloof, iou het in de allereerste plaats mogelijk worden, zich zonder verbittering en scherpte te plaatsen op de grondslag van de huidige politieke werkelijk- heid. Hij voegde daar echter onmid- dellijk aan toe, dat die gevoelens we- derzijds dan ook niet vertroebeld zou- den mogen worden door politieke slimm.igheden. Zonder daar nu verder nogmaals op in te gaan, merkte mr.

Vonk op, dat bijv. het Nederlandse eindvoorstel bij de laatste onderhan- delingen over Nieuw-Guinea (de op- dracht aan de Unie dus) door hem niet anders kon worden gezien dan als een Nederlandse politieke slim- migheid, zonder wezenlijke inhoud.

Op de basis van waarachtigheid kan het herstel der goede verhouding tus- sen Nederland en Indonesië worden bevorderd. De Nederlanders in het verleden hadden, in overgrote meer- derheid, hart voor Indonesië en daar- op komt het ook thans nog aan. Daar- in ond6scheiden wij ons van alle an- dere ntet-Indonesfsehe v~n. Dit we- ten vele Indonesiërs innerlijk met volstrekte zekerheid en dat zullen de massa's zich ook gaan herinneren, wanneer de Nederlandse politiek zich grondt op het integraal herstellen en behouden van deze geestesgesteldheid.

• * *

Hoe dient nu Nederlands gedrags- lijn in concretis te worden ge- zien? Wij moeten ons dan eerst voor ogen stellen, dat thans aan het hoofd van het Indonesische kabinet staat dr.

Soekiman, de leider van de grootste politieke partij in Indonesië: de Mas·

joemi, de partij, welke, wanneer het daar te lande eens zou kunnen komen 'tot regelmatige verkiezingen, wellicht zal blijken te bezitten de volstrekte meerderheid in het Indonesische par- lement. Wij dienen nu duidelijk voor ons te zien, dat deze in ieder geval numeriek grootste partij in Indonesii

van huis uit door haar godsdienstige, immers Islamitische, grondslag beslist anti-communistisch is. En dat is, naar de mening van onze woordvoerder, niet alleen voor Indonesië, doch ook voor de Nederlandse politiek van bij- zondere waarde. Dit is een vast feite- lijk gegeven en dient de Nederlandse gedragslijn voor een belangrijk deel te bepalen. Dat hoeft in het geheel niet in strijd te komen met het streven van zending en missie, mits dit stre- ven zich niet rieht t e g e n de Islam, doch alleen werkzaam is n a a s t de Islam.

Wanneer men hierbij bedenkt, dat de enige wezenlijke oorzaak van de huidige minder ordelijke toestan- den in Indonesië, die de economische en :iji:J.anciële herbouw zo ernstig be- lemmeren en die de vijandigheid te- gen Nederland stelselmatig blijven be- vorderen, van hoofdzakelijk commu- nistische oorsprong zijn, dan schijnt het wel duidelijk, dat Nederland de krachten in Indonesië, die het com- munisme willen weerstaan, heeft te ondersteunen en in elk geval niet van zich heeft te vervreemden.

Uit de afgelegde verklaring van de Regering-Soekiman blijkt, dat zij de vaste wil heeft, krachtig op te tre- den tegen de onverantwoordelijke en de openbare orde verstorende elemen- ten in de Indonesische samenleving.

•••

Een dubbelzinnige houding van de Indonesische Regering als waar- op de heer Vonk doelde, zou z.i.

·slechts in sehijn een nuttige politiek zijn. Het communisme denkt en han- delt in trappen. Het houdt zich caar-

ne tijdelijk vrij ruiitf, als anderen zich door vrees of wanbegrip voor zijn doelstellingen inzetten. De Indonesi- sche Regering zou voor het communis- me dan echter slechts als een Kerens-

• ky-regering dienst doen en zou zelf worden weggevaagd, zodra het zijn werk gedaan had. Zo staat het voor mr. Vonk vast, dat de Regering-Soe- kiman met alle middelen, ook terreur- middelen, zal worden ten val ge- bracht zodra het haar gelukt zou zijn de toch reeds zwakke band met Ne- derland te doen verdwijnen, de R.T.C.- overeenkomsten te annuleren en de

DEZE BURGER

las vorige week in zijn lijfblad De Volkskrant een heerlijk stuk van zijn bewonderde boezemvriend pmfessor Romme, gericht tot (om niet te zeggen: tegen) de hooggeleerde Duynstee uni- versitatis Caroli Magni Noviomagensis, een vrolijke Frans, een zwierige man, doch een splitser. Hij heeft, schrijft Romme, ge- dreigd met scheuring in de R.K.V.P. .

Ge kunt aan het artikel zien, ruiken, voelen en horen dat professor woeiend is op professor, al tracht hij dit achter een rust{ge woordenkeus en koele bezadigdheid te camoufleren.

Maar de hooggeleerde schrijver is zulk een eerlijk man dat zijn temperament trillend doorbreekt.

Het is 's heren Romme's goede recht boos te zijn. Wat zeg ik?

Het is niet anders dan natuurlijk dat hij toornt teqen Duynstee.

Zou u óók doen als ze, waar U zelf bij bent, Uw eigen huis om U heen willen gaan afbreken.

M~tar dàn schrijft Romme:

,,En wij schamen ons, dat het weer iemand van onze eigen stand is - zoals ook alle vorige keren het geval is geweest - die deze bereidheid heeft. Want op deze stand drukt toch, van alle standen, wel de zwaarste plicht om tot voorbeeld te z\in."

Deze burger heeft zich de ogen uitgewreven.

Hü neemt aan dat professor Romme niet bedoelt dat de Rom- me's en de Duynstee's van wat mijn werkster noemt van gelijke

"goeie kom-af' zijn: al laat zich niet zeker wel horen.

Neen, de professor tot de professor heeft het over professor.

Mijn hemel, dacht deze burger, is dat nog alt ij à zo?

Zijn er wérkelijk nog professoren, die zozeer verstoken van bescheidenheid en wijsheid zijn, dat zij het professoraat zó reuze vinden?

En die zozeer verstoken van tact dat zij dat openlijk durven doen blijken?

Is, vraagt hij, deze hovaardij democratisch'!

Is deze hoogstand op de stand tolerabel in een Volkspartij'!

Mijn hemel!.. . . dacht •

DEZE BURGER.

Nederlandse bedrijven in Indonesië onmogelijk te maken. Aldus gezien is alleen een kordate Nederlandse Re- gering een waarachtig vriend van de Regering-Soekiman, hoezeer er enige tijd en overredingskracht nodig zullen zijn om dit duidelijk en ook waar te maken. Wij kunnen, zo betoogde de heer Vonk, tegenover de Indonesische Regering pas dan weer inwilligend staan als zij het extremisme meester zal zijn geworden. En dan zullen ook gemakkelijk de rechtsvo~men tr.> vin- den zijn om de dan stellig herboren wordende goede verhouding tussen beide landen in traetaten om te zet- ten. De rechtsvormen zijn dan niet meer van prealabele betekenis te ach- ten, omdat een goede verhouding tus- sen twee landen vanzelf de juiste rechtsvormen zal doen vinden. Inmid- dels is hiervoor echter een ·grote en wellicht langdLrige krachtsinspanning nodig en bovenal de overtuiging, dat geloof in de goede kansen op behoud van de band tussen de twee landen, waarop onze woordvoerder in de aan- vang reeds doelde.

* * •

Dit was wel de kern van het be- toog van onze woordvoerder, die in het vervolg van zijn rede o.a.

nog een woord van waardering en achting uitsprak voor de me>t:d en de vasthoudendheid, waarmede het Ne- derlandse bedrijfsleven zijn taak in Indonesië blijft vervullen en aan- drong op spoed met de toekenning van een duurtetoeslag op de lagere Indische pensioenen.

Wat de West aangaat sprak de heer Vonk o.a. met grote waardering over de drie-grote landbouwplannen voor Suriname. Helaas zijn Jie politieke in·

terne verhoudingen zowel in Suriname als in de Ned. Antillen zakelijk nog weinig opwekkend. Men zal moeten streven naar een zo spoedig mogelijke tot stand koming van een Eilandenre•

geling voor de Antillen. Met betrek·

king tot Nieuw-Guinea wees de heer Vonk nog op de minder gewenste In- donesische infiltraties. Op dit punt blijkt de Regering, volgens het ant- woord van minister Peters, echter wel diligent.

* • •

Wij stappen wederom enige ogen- blikken over naar de Eerste Ka- mer, waar de heer Louw es, als voorzitter van de Stichting van de Landbouw, wel een der meest gezag- hebbende landbouwdeskundigen in ons land, voor onze fractie het woord voerde over de begroting van Land·

bouw. Deze kon beginnen met in het algemeen een grote instemming met het beleid van de minister vast te stellen. Voldoening levert ook het 'intense overleg, dat voortdurend met de georganiseerde landbouw wordt ge- voerd. Ik geloof, zo zei de heer Lou- wes, dat dit overleg op zich zelf een van de zeer nuttige, zij het in geen enkele wet voorgeschreven, bewerk- tuigingen van onze democratie is.

Zeer specialistische delen van de Staatstaak worden op deze wijze in een nauw overleg tussen Regering en belanghebbenden besproken, zonder dat daardoor enig recht, van welk or·

gaan ook, in het gedrang komt, ter•

wijl toch heel veel werk wordt ver- richt en oplossingen worden gevon- den, die het werk van de Staten-Ge- neraal zelf aanmerkelijk verlichten.

Een goed deel van zijn rede be- steedde de heer Louwes om met grote nadruk duidelijk te maken, van hoe groot belang de internationale landbouwvraagstukken zijn. Het is toch zo, dat twee derde van de we- reldbevolking direct bij de landbouw betrokken is. Het gaat hier om ont- zaglijke massa's mensen, die voor een groot gedeelte in povere, kommervo~~e omstandigheden leven. Daaraan ZIJn politieke en economische gevolgen ver•

bonden. Politieke gevolgen in deze zin, dat de werkelijke bron van de (vervolg op pag. 7)

VJU.IBEID EN DEMOCRAnE 28 JUNI 1951 PAG. S

U-CUL

WEEK tot WEEK

king tot de zachte heelmeesters. Onze tijd eist meer dan ooit een extra parate kennis en het ver- sterken van de geestelijke weerstand. Maatrege- len om deze weerstand te verzwakken, hoe goed zij overigens dan ook mogen zijn bedoeld, houden een positief gevaar in en daarvoor dienen wij met een uiterste zorg te waken.

Vernieuwing (I)

1 n een dezer dagen te Brussel gehouden rede heeft de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen o.m. gezegd, dat hij binnen- kort aan de Volksvertegenwoordiging een wets- ontwerp hoopt voor te leggen, waarin enige zeer belangrijke wijzigingen zullen zijn vervat. De minister is o.m. van oordeel, dat de samenleving in vele opzichten is veranderd, op grond waar- van hij tot de conclusie is gekomen, dat de ver- schuiving van de opvoedende werkzaamheden van 't geziit naar de school onvermijdelijk schijnt te zijn en daardoor 't opvoedend element in 't onder- wijs een groter belang heeft gekregen. Dit is wel een zeer belangrijke principiële uitspraak, die op het eerste gezicht wellicht in twijfel zou moeten worden getrokken. Immers, het gezin wordt nog steeds gezien als een van de belangrijkste peilers waarop onze maatschappij rust. Vanuit het begin- sel redenerend is het dus wel zeer moeilijk, het zwaartepunt inzake de opvoedkundige werking van het gezin te verplaatsen naar de school. Het is echter de vraag of men door star aan het be- ginsel vast te houden tot de gewenste resultaten komt. Met b1 }rekking tot de paedagogische vraag- stukken moet men evenwel met de minister er- kennen, dat het gezin in vele gevallen te kort schiet. Wij doelen hierbij in het bijzonder op de gevallen die op het ogenblik waarneembaar zijn en waarbij helaas moet worden geconstateerd, dat de ouders - zelf in hun gedragingen nog onrijp en onvolwassen - niet in staat zijn hun kinderen het goede voorbeeld te geven. Men zal dus het standpunt van de minister in ieder geval ernstig moeten overwegen alvorens een definitief oordeel uit te spreken.

lijke vorming, zomede aan de lichamelijke opvoe- ding. Wij kunnen ons er oprecht over verheugen, dat de min. dergelijke nieuwe wegen wil inslaan.

Inmiddels zal moeten worden afgewacht, hoe het nieuwe wetsontwerp, dat binnen- kort aan onze Volksvertegenwoordiging zal worden voorgelegd, er zal uitzien. De verklaring van de minister van Onderwijs te Brussel wekt in ieder geval te dien aanzien gunstige verwachtin- gen en wij mogen dan ook hopen, dat ons onder- wijs op een dergelijkê lêest zal worden geschoeid, dat het onze kinderen meer dan tot dusverre in staat zal stellen zich een plaats te verschaffen in onze de laatste jaren zo sterk gewijzigde maat- schappij.

Vernieuwing (11)

Vernieuwing (111)

1 n tegenstelling met de nieuwe plannen, door de minister van Onderwijs te Brussel ont- wikkeld, heeft ons echter het bericht verbaasd, dat met ingang van 1 Augustus a.s. het aantal les- uren aan lagere en uitgebreide technische scholen zal worden teruggebracht tot 40 per week van 50 minuten. Hierdoor zou het mogelijk zijn, de leerlingen behalve Zaterdagmiddag nog een extra vrije middag in de week te geven. Wij vragen ons echter af of deze maatregel in overeenstemming moet worden geacht met de sterk verzwaarde eisen, die de huidige maatschappij aan onze jonge generatie stelt. Alom klinkt de roep om industria- lisatie, waarbij het zwaartepunt wordt gelegd op technisch geschoold personeel, dat in staat zal zijn op diverse posten een leidinggevende functie te vervullen. Het is zeer de vraag of men door het bewandelen van de weg der geringste weerstand tot het gewenste doel geraakt en of men onze jeugd door het bewandelen van een dergelijke weg een dienst bewijst.

Overwerk

Naar de ministers Van den Brink en Albregtl

N ^aar minister Rutten te Brussel heeft ver- klaard, moet het onderwijs worden ver·

nieuwd en zal er meer aandacht dan vroeger wor- den besteed aan de aesthetische en maatschappe-

Het zij verre van ons in deze een con- servatieve theorie te ontwikkelen, doch men hoe- de zich voor het· gevaar onze jeugd te ver- slappen. Laten wij ons hoeden voor de afschuwe-

aan de Tweede Kamer hebben medegedeeld acht de regering een algemene verlenging van de al'beidsduur niet raadzaam. Wel achten de minis·

ters het voor bepaalde bedrijfstakken gewenst, waar dit in het bijzonder nut kan afwerpen, dat in overleg tussen werkgevers en werknemers een regeling wordt getroffen om tijdelijk, bijvoorbeeld gedurende enkele maanden, over te werken. Men kan de vraag stellen of een dergelijke uitspraak een halfslachtig karakter draagt en op psycholo- gische gronden ten doel heeft de massà van de werknemers gunstig te stemmen. Immers, in feite komt de uitspraak hier op neer, dat waar dit gewenst wordt geacht, overwerk wordt bepleit.

Het algemene standpunt tegen een algemene ver- lenging van de arbeidsduur komt ons aldus voor als een doekje voor het bloeden, waarbij het ele·

ment van de oprechtheid, m.a.w., om ons volk te zeggen waar het op staat, kennelijk wordt verdoe- zeld. Laten wij echter de psychologische overwe- gingen buiten beschouwing, dan moet met vol- doening worden geconstateerd, dat blijkbaar vol- gens de verklaring van de ministers in dit ver- band het denkbeeld overweging verdient om· de beloning voor dergelijk overwerk, althans ten dele, te bestemmen voor besparingen en investe- ringen. Wij gaan dus blijkbaar eindelijk de goede kant op, waarbij wij van harte hopen, dat het standpunt van de regering in die zin is gewijzigd, dat hetgeen door middel van overwerk door het individu wordt gepresteerd, niet in een te sterke mate ten offer valt aan de greep van de fiscus.

Moept deze interpretatie juist blijken, dan vleien wij ons met de hoop, niet bij herhaling tevergeefs te hebben geprotesteerd tegen het feit, dat het overwerk te zwaar en te eenzijdig door de fiSCUI werd belast, om het individu een voldoende prik·

kel te geven om met élan dit overwerk uit te voeren ..

(Vervolg van pag. 1)

litieke veqlieuwing" de ernstige -waarschuwing voor de gevolgen, wan-

neer het niet zou gelukken de geld- omloop ook tater binnen nauwe gren- zen te houden. Nieuwe geldcreatie moest daartoe achterwege blijven en een sluitende begroting, te bereiken niet alleen door belastiri.gheffing, maar ook door beperking van de staatsuit- gaven, energiek nagestreefd.

De leningpolitiek volgt een klassie- ke regel, die niet behoort tot het do- mein der liberale economie, maar een op eeuwenlange ervaring gegronde waarheid is, n.l. dat inflatie wordt ver- oorzaakt door goedkoop geld. Prijs- eD.

ioonstop worden door het kunstmatig laaghouden van de rentevoet steeds meer ondermijnd. Lage rente moge voor de schatkist schijnbaar voordelig zijn, maar voor de beleggers - en dat zijn in meerderheid zeker geen kapi- talisten - een groot nadeel." In de middengroep, waaronder zich vele ou- den van dagen, gepensionneerden en kleine rentetrekkers bevinden, is de sociale zekerheid in de afgelopen ja- 1'en tot een aanfluiting geworden. De niet tegen te houden stijging van het prijspeil heeft duizenden, die van een bescheiden vast inkomen moeten le- ven en niet door toeslagen van de Staat geholpen worden, in nood ge- bracht.

De vaste staatsschuld geeft een mi- nister van Financiën de minste zorg, omdat hij voor de tevoren bekende aflossingen en renten bedragen op de begroting kan voteren, maar de vlot- tende schuld (die op korte termijn) stelt hem steeds voor problemen. Het is dus zaak niet te veel van die schuld op te nemen, alleen voor tijdelijke kasbehoeften ter overbrugging. Een gezond financieel beleid vereist con- lOlidatie op korte tefmijn, anders kan het spaak lopen, vooral wanneer tel- kens nieuwe _ credietbehoeften moeten worden gedekt. Vroeger vond iedere minister van Financil!n het onaange- naam om met schatkistpapier recht- streeks bij de Nederlandse Bank te komen.

Het voorgestelde toezicht op het credietwezen

Om uit de impasse te geraken, zon- der de bankbiljettenpers van de gena- Uonaliseerde Ned. Bank sneller te la·

ten draaien, heeft de regering thans

een wetsontwerp inzake toezicht op het credietwezen ingediend, alsof men door een wetsontwerp alleen een on- gezond financieel beleid kan saneren (hilariteit). Het gezonde Nederlandse bankwezen moet volgens de minister onder toezicht worden geplaatst, maar de waarheid is, dat hij de banken wil kunnen dwingen om het crediet aan het bedrijfsleven te beperken en met -de vrijkomende middelen de staats-

huishouding doen financieren. Bet on- oprechte in dit wetsvoorstel is,' dat el- ke erkenning van schuld aan een on- juist gebleken financieel beleid ach- terwege blijft en de schijn wordt ge- wekt, dat de oorzaken elders schui- len. Wanneer de minister zou hebben toegegeven, dat het misgelopen is en deugdelijke maatregelen zou hebben voorgesteld om van koers te veran- deren, dan zou de critiek .rekening hebben gehouden met de overweging, dat het boetekleed de mens siert. Er is echter geen sprake van terugkeer van de laatstelijk gevolgde weg; inte- gendeel, het wetsontwerp beoogt de minister een dictatoriale positie niet alleen t.a.v. het bankwezen, maar ten opzichte van het gehele bedrijfsleven te verschaffen. Merkwaardig is, dat het Socialisatierapport van de S.D.A.P.

uit 1921 uitdrukkelijk waarschuwde tegen een te grote invloed van de Staat op het bankwezen en zelfs te- gen nationalisatie van de Nederlandse Bank! De th'IJS voorgestelde maatre- gel is dan ook volstrekt onaanvaard- baar en de eis moet worden gesteld, dat het financieel-economisch beleid op gezonde basis wordt geplaatst.

In de loon- en prijspolitiek zit een speculatief element, omdat de ver- wachte daling op de wereldmarkt niet tijdig is gekomen. Door subsidies heeft men de prijzen van de eerste levens- behoeften gedurende enige tijd lager kunnen houden, doch men heeft het systeem eenzijdig toegepast. Zo is na- gelaten de huren te subsidiëren - men·

liet het nadelige \l"erschil eenvoudig door de huiseigenaren betalen - en daardoor zijn alle gezonde verhoudin- gen verstoord. Men heeft de huurders afgeleerd een redelijk deel van hun inkomsten (circa 1/6) voor huur te bestemmen. Het gevolg is, dat de wo- ningpolitiek volkomen in een slop is gedreven. Alleen de overheid kan nog ten koste van geweldige subsidie!!

bouwen en de particuliere bouwnij- verheid wordt steeds. meer uitgeran- geerd. Ook de arbeiders zullen op de duur de dupe worden van dit ver- keerde beleid.

Het is dan ook dringend nodig, dat gezonde economische inzichten een hartig woordje gaan meespreken en dat een krachtig tegenwieht tegen het socialistische drijven wordt gevormd.

Wanneer de K.V.P. alleen niet in staat blijkt aan deze ontwikkeling weerstand te bieden, dan moeten de andere partijen tot nauwe samenwer- king komen. Daarom heeft spreker gepleit voor de "derde macht", waar- bij hij geen verdoezeling van begin- selen wenst. Al kennen de liberalen van heden grote waarde toe aan de christelijke grondslagen van onze sa- menleving, niet te ontkennen valt, dat er principiële verschillen bestaan, die ook in de practische politiek een rol spelen. Op één bepaald punt, n.l. met betrekking tot de verhouding tussen Staat en economisch leven, bestaat echter grote overeenstemming met A.R. en C.H. Wanneer spreker de Deputatenredevoeringen van Dr. Kuy- per nog eens naleest, wordt hem be- vestigd, dat toen reeds in die kring stelling werd genomen tegen een over·

heersing van het economische leven door de Staat. De huidige moeilijkhe- den zijn ontstaan, omdat de K.V.P.

niet bij machte blijkt hieraan genoeg weerstand te bieden. De vraag is, hoe lang dit nog zal doorgaan.

Onze beginselen leven en staan sterk in deze samenleving. Spreker is er vast van overtuigd dat zij naar Bil- derdijk's woord weer zullen blinken.

Wij hebben een grote taak in deze wereld en al is er in honderd jaren veel veranderd, het werk van een Thorbecke is, aangepast aan de eisen van deze tijd, in stand gebleven. Dit moge ons vrijzinnige volksdeel aan- sporen om niet te versagen en krach- tig de schouders onder het ongetwij- feld moeilijke werk te zetten. (dave- rend applaus).

De heer A. 0. FROHWEIN bracht mr. Oud hulde voor zijn klare uit- eenzetting en spoorde de bezoekers aan ijverige propagandisten te zijn voor onze beginselen.

Zeer voldaan over deze welgeslaag- de samenkomst verlieten de honder- den bezoekers het gastvrije Avifauna.

De organisatoren, kunnen met voldoe·

ning op de resultaten van hun initia-

tief terugzien. L.

~,Dit is in strijd met het landsbelang"

De Liberale Internationale, Groep Nederland, heeft in zijn kort geleden gehouden jaarlijkse ledenvergadering met algemene stemmen een door de heer Van Zoelen ingediende motie aangenomen, die et op wijst, dat door de schier onbeperkte macht, welke door het wetsontwerp "Toezicht op het Credietwezen" in handen van één Overheidsinstantie dreigt te worden gelegd - n.l. van de gena- tionaliseerde Nederlandsche Bank, die voortaan zou kunnen bepalen· of en zo ja aan wie, en tot welk bedrag eredieten zull<m moge1c worden ver- leend, -- niet alleen het bank- en credietwezcn in Nederland, doch evenzeer het gehele Nederlandse be- drijfsleven, met inbegrip van de mid- denstand en uiteindelijk ook de ar- beiders, onder direct overhelctsgezag zullen worden gebracht en die ernsti- ge bezorgdheid uit over het feit, dat dit wetsontwerp wordt aangekondigd onder de misleidende motieven, ten eerste, dat de Staat wenst te waken over de belangen van hen, die aan de banken hun · geld hebben toever- trouwd; ten tweede, dat door het ontworpen "toezicht" de overheid de conjunctuurbeweging zoveel moge- lijk wil egaliSeren, maar dat in wer- kelijkheid het eerste motief geén steek houdt, omdat deze belangen het best worden gediend door de banken in vrijheid de verantwoordelijkheic'\

voor hun handelingen te laten dra- gen, terwijl het tweede motief nooit tot zijn recht kan komen. omdat dt>

conjunctuur in hoofdzaak door in- ternationale en slechts in zeer gerin·

ge mate door nationale factoreil wordt bepaald.

De motie spreekt als oordeel uit, dat beperking van de Staat tot zijn eigen taak en een daaruit voort- vloeiende beperking van de over·

heielsuitgaven - zodat een sluitende begroting wordt verkregen - meer tot monetaire en financiële zeker- heid zal bijdragen, dan alle andere maatregelen en zeker die, bij dit wetsontwerp beoogd. En acht dit wetsontwerp een bedreiging van de persoonlijke en politieke vrijheid, een ondermijning van de bestaande maat- schappelJJke- en sociale orde en der- halve strijdig met het landsbelang.

VRIJHEID EN DEMOCRATIE 23 JUNI 1951 - PAG. '

.

r

"'•"•"~ ",n, .. "' .. ",n, .. "•"•~ "' .. ",rqr~,n, ..

"•"6rl• .. ", ...

YIJJBIID U

IIMDCRA!JI ^~ I

i ^I

·Weekblad van de VolkepaftU

TOO~ VI'Qheld eu Demoeratie

· ,: .voorzitter Redoctie-comm.:

. Drs. H. A. Korthols.

Redactie-secretaris: Mr. E. Elios.

Adres. Spuistraat 274, ingang

~oomsteeg, tel. 36325, A'dom.

IISGEENCULTU~ ^{L L} ~~AM ^{H A N D E}

i

Administratie: Postbus 43, A'fciórt; tel. 5267.

AbónnementSprijs f i .90 p. kwar- taal, f 7.50 per jaar.

Voor het zenden van abonne- ment•- en advertentiegelden:

Postglro no. 245103,. ten name van . de Penningmeester van de Stichting ,.VI'ijheid en DemoC:ro- tle" te Amersfoort.

Losse nummers 15 cent.

Voor advertenties wende men zich

tot de administratie.

i

i •

... r'".~M,.::'~H:~

HOOGST BEDENKELIJK.

0^:> de avond van Konin- ginnedag zou het de stemming in de stad aan- merkelijk verhogen wanneer de harmonieorkesten voor, één keertje wat minder se- rieus zouden zijn. Dat zij door de drukste straten trek- ken en spelen van "en dat we toffe jongens zijn" en van "Piet Hein" en "Laat de klok naar luiden". Laat men dan misprijzend de wenk- brauwen optrekken en iets mompelen over "Cultuur".

Slenteren door dooie sträten langs verlichte gebouwen is ook zoveel cultuur niet en wat erger is: er zit geen le- ven in.

(Het Binnenhof)

n)ogst bedenkelijk achten wij dit streven (om de ban- ken onder curatele te stellen) van de Regering om drie redenen: In de eerste plaats neemt de Regering een taak oP zich, waartegen zij niet is opgewassen. Zij berooft de burgerij voorts van een rem, die gebruikt zou kunnen worden tegen een gevaarlijk financieel beleid van de overheid. En in dè derde plaats verlangt de Regering zulke vage bevoegdheden, een blanco-machtiging voor ieder toekomstig beleid, dat de controle door de Staten-Generaal waardeloos is geworden.

(Haagsche Courant)

ONRUSTBARENDE ALMACHT

n e almacht van de Staat neemt onrustbarend toe en in de- zelfde mate moet onze vrijheid van handelen worden aangepast. Het leven verambtenaart en wij v.aren daarbij op een kompas, dat - al wordt het dan nadrukkelijk en te goeder trouw ontkend - . toch al te veel neiging heeft, om naar het Oosten te ·wijzen. Dat moge velen een tikje overdreven lijken, maar wiè ervan ·t}vertuigd is, dat de persoonlijke vrijheid nooit zo aan collectieve banden mag worden gelegd, dat de collecti- viteit het persoonlijke verzwakt, uitholt en tenslotte liqui- deert, zal optreden tegen een streven, dat alle kenmerken van vervlakking en daardoor van maatschappelijke en ten .slotte geestelijke armoede draagt.

<>( Algemeèn Dagblad)

IEDEá OP EIGEN TERREIN HET BESTE

Laat ieder op eigen terrein het beste doen voor de hele ge- meenschap, de minister op het punt van de geldpolitiek, de banken op dat der credietverlening. Zo had men Zich in bankkringen in een geest van samenwerking de oplossing der hangende vraagstukken gedacht. Maar de minister wilde blijk- baar liever de kant uit van een bevoogding van het bankwezen en via de banken van het hele bedrijfsleven.

(Algemeen Handelsblad)

DE MAAG VAN MINISTER LIEFTINCK

Men meent, dat minister Lieftinck nogal in de maag zit met schatkistpapier, dat bij de banken is ondergebracht en dat de bankiers niet langer genegen zijn hun bezit aan schat- kistpapier zo maar te verlengen, waardoor de schatkist in liqui- diteitsmoeilijkheden raakt! Is dat soms de reden, waarom de minister een wet wil hebben, die hem buiten de KameJ; om practisch de vrije hand geeft? Ook het adres van de bankiers is in dit opzicht duidelijk, waar het spreekt over de "ongeëve- naarde ·machtsconcentratie in handen van de minister van Financiën". Deze bewindsman zou zich daardoor een soort dictatoriale macht kunnen aanmeten en, eenmaal deze weg in- geslagen, komt men op een allergevaarlijkste helling.

(Gooi- en Ommeland)

GEEN MARCO POLO

1 n ons land was er geen Mar co Polo nodig om de mensen te doen geloven aan het bestaan en aan de mogelijkheden als warmtebron van de steenkool. Reeds lang voor de grote ont- dekkingsreiziger in zijn Italiaanse wieg de eerste kreetjes slaakte had men in Zuid-Limburg de steenkool ontdekt.

(Philips Koerier)

EVEN MOEILIJK.

Een tijdje geleden heeft een kamerlid eens schriftelijk aan de regering gevraagd, waarom toch leveranties van de overheid vaak zo traag worden betaald. Een minister hoort op schriftelijke vragen .uiterlijk na een maand te antwoorden. Na een maand kwam er dan ook een antwoord: de minister zei daarin, dat hij nog niet alle gegevens bij elkaar had en hij vroeg de termijn voor antwoord even te mogen verlengen. Zo iets komt vaker voor. Maar juist in dit geval was het wel een heel merkwaardige traagheidsdemonstratie. Antwoorden bleek al even moeilijk als betalen.

(Algemeen Dagblad)

Moge geheel Nederland dezelfde moed en kijk op de toe- komst hebben als Rotterdam. Rotterdam leek verloren, maar Rotterdam heeft gewonnen. Vodr velen lijkt Nederland verloren; laten zij eens in Rotterdam gaan kijken.

In Rotterdam kan alles! Waarom in Nederland dan niet?

(Benelux Nieuw&)

WAAROM PROTEST?

o~ bedrijfstak wegvervoer protesteert niet, omdat hij meer belasting moet betalen. Hij protesteert, omdat op hem lasten worden gelegd, die niet tevens aan andere bedrijfstak- ken worden opgelegd. Hij protesteert derhalve tegen de dis- criminerende behandeling, waaraan hij wordt onderworpen.

De ondernemers in deze bedrijfstak krijgen niet alleen alle belastingverhogingen te dragen, maar zij worden daarenboven nog eens extra belast. Daartegen richt zich het protest. Als de motorrijtuigenbelasting nog een bestemmingsbelasting was, dan zou het protest minder op zijn plaats zijn. Zij is echter geen bestemmingsbelasting meer en daardoor mist ook het beroep, dat de minister op het gestegen prijsverschil doet, alle grond.

(Beroepsvervoer)

GEEN KOSTSCHOOL.

Het gehele openbare leven is tegenwoordig wat verruwd in vergelijking tot vroeger. Wat men er vandaag de dag door sommigen hoort uitslaan, zou vroeger onmogelijk zijn geweest.

Nu willen we gaarne erkennen, dat een mijnbedrijf geen jonge- dames-kostschool is, en dat de wijze, waarop men zich in het bedrijf uitdrukt vanzelfsprekend wat anders van toon is, dan een gesprek in de huiskamer. Maar daar staat tegenover, dat een fatsoenlijk mens altijd een fatsoenlijk mens is, onverschillig in welke omgeving hij vertoeft.

GALLOP DER INFLATIE. (Steenkool)

De vraag. moge onder ogen worden gezien of ons land zich nu opmeuw de lonen zijn verhoogd, op het gevaarlijke pad der inflatie bevindt. Ook deze opvatting wordt vaak ver- nomen en niet geheel ten onrechte. Echter moeten ook hier binnenlandse en buitenlandse factoren worden onderscheiden.

In de week voor Pas~n, toen de vergaderingen over de jongste looncorrectie . plaats vonden, verscheen een nummer van de Engelse ."Economist·~. waarin· een hoofdartikel was gewijd aan

"het gallop der inflatie". Daarin wordt melding gemaakt van alarmkreten in de Raad. van de O.E.E.S. over de snelle voort- gang van de wereldwijde inflatie en ook beduchtheid uitgespro- ken over inflationistische tendenties in Groot-Brittannië. Tegen deze achtergrond moet het in deze alinea gestelde vraagstuk worden ~~z~en. In tal van landen zijn de lonen in beweging ge- raakt. WIJ m ons land maken geen inflatie, maar kunnen ons aan de inflationistische krachten, welke in de wereld werken niet naar believen onttrekken. De binnenlandse factoren wij~

zen juist in andere richting. De geldomloop van ons land is da- lend, terwijl de goederenstroom nog nooit zo groot was als thans. Ook op dit punt blijkt dus, hoe sterk onze economie met het buitenland is verweven.

(Sociale Voorlichting) Hout

E r zijn meningen, als zou hout ondeugdelijk zijn omdat het kan verrotten, verstikken en aangetast worden door zwam. Als dat· bij hout in een bouwwerk zou gebeuren dan is de oorzaak niet bij het hout te zoeken, maar is het eed gevolg van de onbekwaamheid van de vakman die zonder voldoende technische kennis hout toepast. '

(De Hout-gaze.t) EEN GOED FIGUUR

J ndien wij in ons land het sterftecijfer als maatstaf voor de volksgezondheid zouden gebruiken, dan moet gezegd wor- dE>n, da~ w~ te . midden der andere volken een goed figuur slaan; dit CIJfer IS het laagste ter wereld en bereikte zelfs in 1948 en J950 resp. 7.4 en 7.5 per duizend, hetgeen wel een uni- cum genoemd mag worden.

(T.N.O. Nieuws) VERWARDE SITU..ft'IE

Het ~nt~reken van uniformiteit in dë ·berekening van het bedtemngsgeld schept een verwarde situatie, waar de landgenoot reeds moeilijkheden mee heeft en de vreemdeling in het geheel geen raad mee weet. Voor hem dreigt de beoogde vereenvoudiging een verhoogde complicering op te leveren en ab àat het effect zou zijn van het nieuwe stelsel, is de buiten- landse toerist er niet mede gediend.

(.Horeca) DUIDELIJK

Eén ding is geheel duidelijk geworden. Tussen Nederland en België is thans geen overeenstemming mogelijk over de waarde en de noodzaak van een nieuw kanaal ter vervan- ging (of aanvulling> van de huidige waterweg. Op vrijwel alle punten stonden de partijen vrijwel diametraal tegenover el- kaar.

(Het Vaderland)

I i

I I I

i I

I I

I _i

; i